Τα παραμύθια για «φιλειρηνικό» ξαναμοίρασμα του κόσμου, που φούντωσαν με την εκλογή Τραμπ, τα παζάρια για την Ουκρανία και την εκεχειρία στη Μέση Ανατολή, έχουν καταρρεύσει με πάταγο. Οσοι προσπαθούν με τέτοια ψέματα να ξεπλύνουν τους ιμπεριαλιστές και να κρύψουν κάτω από το χαλί τούς αγεφύρωτους ανταγωνισμούς τους, προκαλούν ξεδιάντροπα τον λαό.

Η αντιπαράθεση όλων με όλους - «συμμάχων» και αντιπάλων - βρίσκεται σε τροχιά κλιμάκωσης, ανεξάρτητα από το ποιος κυβερνάει στις ΗΠΑ, στην ΕΕ και παντού.

Η πολιτική των ΗΠΑ ρίχνει κι άλλο «λάδι στη φωτιά» των ανταγωνισμών για την πρωτοκαθεδρία στο παγκόσμιο ιμπεριαλιστικό σύστημα, καθώς επιστρατεύουν όλα τα όπλα για να υπερασπιστούν τη θέση τους απέναντι στην Κίνα. Πράγματα που θεωρούνταν αδιανόητα πριν από μερικά χρόνια γίνονται η νέα «κανονικότητα» και αλλάζουν την εικόνα στην παγκόσμια ιμπεριαλιστική σκακιέρα.

Οι πολεμικές δηλώσεις και τα αντίμετρα στους αμερικανικούς δασμούς δείχνουν ότι «οικονομικός πόλεμος» και στρατιωτικές συγκρούσεις δεν χωρίζονται με σινικά τείχη. Οτι είναι πλευρές του ίδιου νομίσματος. Οπως ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος είναι συνέχεια της «ειρήνης» με το πιστόλι στον κρόταφο των λαών, όταν οι ανταγωνισμοί δεν χωρούν σε παλιές συμφωνίες και συμβιβασμούς. Αλλωστε, οι λαοί πληρώνουν τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, όπως και την «ειρήνη».

Αυτό συμβαίνει και τώρα: Οι δασμοί πυροδοτούν μια σειρά αντιλαϊκά - αντεργατικά μέτρα για τη θωράκιση των οικονομιών, που «φλερτάρουν» με νέα κρίση. Η πολεμική οικονομία επεκτείνεται σε όλη τη σφαίρα της παραγωγής και της κοινωνικής ζωής. Γίνεται η χοάνη που ρουφάει τα πάντα, ακόμα και τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων, που θα χρηματοδοτήσουν επενδύσεις για την κατασκευή όπλων.

Ο λαός εκβιάζεται να λουφάξει στη γωνία, να αποδεχτεί νέες θυσίες. Να μη διεκδικεί τίποτα, στο όνομα των «έκτακτων συνθηκών» και του «εθνικού συμφέροντος». Να προετοιμαστεί για τα χειρότερα, με το ...«κιτ των 72 ωρών» που μοιράζει η ΕΕ του πολέμου.

Ανεξάρτητα από το πώς αξιοποιούνται οι δασμοί στα ιμπεριαλιστικά παζάρια, που «τρέχουν» παράλληλα με την πολεμική προετοιμασία, η καύσιμη ύλη που συγκεντρώνεται μεγαλώνει τον κίνδυνο της σύγκρουσης και δεν μπορεί να εκτονωθεί από κανέναν εύθραυστο συμβιβασμό. Το είδαμε να συμβαίνει και στη Μέση Ανατολή: Η εκεχειρία που συμφωνήθηκε έχει γίνει κουρελόχαρτο, και ανακάμπτει δριμύτερος ο κίνδυνος μιας γενικευμένης ανάφλεξης στην περιοχή.

Καμία επανάπαυση δεν χωράει λοιπόν μπροστά στις επικίνδυνες εξελίξεις! Η πρωτοκαθεδρία των ΗΠΑ απειλείται για πρώτη φορά μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, και η υπεράσπισή της με κάθε μέσο είναι ζήτημα «ζωής και θανάτου» για τα αμερικανικά μονοπώλια. Η Κίνα, από την άλλη, δηλώνει έτοιμη για «πόλεμο μέχρι τέλους», εντείνει τους εξοπλισμούς και απαντάει με το ίδιο νόμισμα στους αμερικανικούς εμπορικούς δασμούς, επιχειρώντας παράλληλα να διεμβολίσει «παραδοσιακούς» συμμάχους των ΗΠΑ σε Ασία και ΕΕ.

Στην πλευρά της Ιστορίας όπου ο παλιός κόσμος ξαναμοιράζεται με φωτιά και τσεκούρι, καμία ελπίδα δεν υπάρχει για τα συμφέροντα και τις ανάγκες των λαών! Αντίθετα, η αστική τάξη, οι κυβερνήσεις και τα αντίπαλα ιμπεριαλιστικά στρατόπεδα προετοιμάζουν νέα επεισόδια πολέμων και καταστροφής.

Δεν είναι όμως ανίκητοι! Οι ρωγμές που ανοίγουν, κάτω από το βάρος των ανταγωνισμών που φουντώνουν, είναι στο χέρι του λαού να γίνουν μεγάλα ρήγματα ανατροπής! Και αυτό αφορά το σήμερα, όχι κάποιο μακρινό αύριο. Χτίζεται στις μάχες των εργαζομένων, του λαού, της νεολαίας για να μην πληρώσουν αυτοί με νέες θυσίες τους δασμούς και την πολεμική οικονομία, να μη γίνουν κρέας στα κανόνια της αστικής τάξης.

Με σημαία τις σύγχρονες ανάγκες, να γίνουν πρωταγωνιστές στον αγώνα για το γκρέμισμα της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, την οικοδόμηση του σοσιαλισμού - κομμουνισμού!