Η προσχώρηση κορυφαίων στελεχών των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ με πρωθυπουργό τον Γιώργο Παπανδρέου και Λουκά Παπαδήμου (ΠΑΣΟΚ - ΝΔ - ΛΑ.Ο.Σ.) στον ΣΥΡΙΖΑ και η ανάδειξή τους σε υπουργούς μετά τον πρόσφατο ανασχηματισμό δεν πρέπει να προκαλούν καμία εντύπωση. Είναι η πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ όλα αυτά τα χρόνια, η πλήρης και ολοκληρωμένη σοσιαλδημοκρατικοποίησή του, που διαμορφώνει τη βάση για τέτοιου είδους εξελίξεις.

Είναι παράξενο μια κυβέρνηση που διατήρησε όλους τους προηγούμενους μνημονιακούς νόμους και προχώρησε σε ένα ακόμα, τέταρτο μνημόνιο, να ενσωματώνει στους κόλπους της «μνημονιακούς υπουργούς» που στήριξαν τα πρώτα από τα τέσσερα μνημόνια το 2011; Καθόλου παράξενο...

Προκαλεί απορίες μια κυβέρνηση που εφάρμοσε αντιλαϊκή πολιτική, που ενεργοποίησε αντεργατικούς νόμους, κόπιασε και κοπιάζει για τη στήριξη των επιχειρηματικών ομίλων, που πρόσφερε και προσφέρει νέα πεδία επιχειρηματικής δράσης, φοροαπαλλαγές, νομοθετικές διευκολύνσεις, που συνεχίζει δηλαδή το έργο όλων των προηγούμενων, να εντάσσει ως υπουργούς της ανθρώπους που ήταν πρωτοδιδάξαντες; Οχι βέβαια...

Δημιουργεί άραγε ερωτήματα το γεγονός ότι μια κυβέρνηση που έχει αποδειχθεί ΝΑΤΟικότερη των ΝΑΤΟικών, στηρίζει με νύχια και με δόντια τα γεωπολιτικά σχέδια των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ στην περιοχή των Βαλκανίων και της Νοτιοανατολικής Μεσογείου, που δίνει βάσεις, λιμάνια, υποδομές για τη στήριξη αυτών των σχεδίων, να αξιοποιεί υπουργούς και στελέχη κυβερνήσεων που έκαναν ακριβώς το ίδιο όποτε και όταν χρειάστηκε; Κανένα ερώτημα...

Ολα αυτά άλλωστε είναι η βάση που επιτρέπει στον ΣΥΡΙΖΑ να «ενσωματώνει» στους κόλπους του και καραμπινάτα πρώην στελέχη της ΝΔ, όπως ο Κουίκ, η Κουντουρά κ.ά. Αλλά και η βάση με την οποία συγκρότησε κυβερνητική συμμαχία όλα αυτά τα χρόνια με το ακροδεξιό εθνικιστικό κόμμα των ΑΝΕΛ.

Επιβεβαιώνεται πολύ απλά ότι ο «προοδευτικός πόλος» για τον οποίο μιλάει ο ΣΥΡΙΖΑ είναι βαθιά αντιδραστικός και αντιλαϊκός. Στην ουσία πρόκειται για ανανέωση και νεκρανάσταση της σοσιαλδημοκρατίας του ΠΑΣΟΚ και μάλιστα στην πιο «μνημονιακή» εκδοχή του. Είναι ένα βασικό στοιχείο της συνολικής προσπάθειας αναπαλαίωσης του σάπιου αστικού πολιτικού συστήματος.

Γι' αυτό ακόμα και στη συνταγματική αναθεώρηση φάνηκε ότι στον τόσο «προοδευτισμό» του ΣΥΡΙΖΑ δεν χωράνε ούτε καν ορισμένοι υπερώριμοι εκσυγχρονισμοί, όπως ο διαχωρισμός Εκκλησίας - κράτους. Ο δε καβγάς ανάμεσα σε ΣΥΡΙΖΑ και ΚΙΝΑΛ είναι καβγάς μόνο για το ποιος θα κάνει κουμάντο στη σοσιαλδημοκρατία.

Ο «νέος» διπολισμός που δημιουργείται με τον ΣΥΡΙΖΑ και τον δικό του πόλο, από τη μια, και τη ΝΔ και τον δικό της, από την άλλη, με τις δικές της αντιδραστικές και αντιλαϊκές θέσεις, είναι το ίδιο κάλπικος όπως και οι παλιότεροι που έχει ζήσει ο λαός μας. Γι' αυτό και θα πρέπει να τον απορρίψει.

Η μεγάλη ενίσχυση του ΚΚΕ παντού θα είναι ο βασικός δείκτης ότι περισσότερες εργατικές - λαϊκές δυνάμεις απεγκλωβίζονται από τα διάφορα δίπολα και ψευτοδιλήμματα του σάπιου αστικού πολιτικού συστήματος. Θα είναι δύναμη που θα επιστρέφει στο λαό, δύναμη στη στήριξη της δράσης του εργατικού - λαϊκού κινήματος.