ΣΕΛ. 19
Η κυνική ομολογία του υπουργού Εθνικής Αμυνας ότι η χώρα συμμετέχει στο πυρηνικό πρόγραμμα του ΝΑΤΟ πρέπει να ξεσηκώσει θύελλα λαϊκής αγανάκτησης και καταδίκης.
Αλέκα Παπαρήγα: Οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να αποπροσανατολίζονται από τις επιμέρους διαφωνίες που υπάρχουν ανάμεσα στους υπουργούς. Τώρα πρέπει να ορθώσουν ενιαίο ανάστημα απέναντι στην ενιαία κυβέρνηση
Ενώ η κυβέρνηση έχει συμφωνήσει για την υπερίσχυση των επιχειρησιακών συμβάσεων έναντι των κλαδικών, δηλαδή για τη μείωση των μισθών που ισχύουν σήμερα, τώρα, μέσω της υπουργού Εργασίας, κοροϊδεύει ότι διαπραγματεύεται με την τρόικα για την εφαρμογή τους, όταν ήδη έχουν αρχίσει να τις εφαρμόζουν ορισμένες επιχειρήσεις, με τη συνδρομή του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού. Αλλωστε, το νομοσχέδιο που ετοιμάζει θα εξασφαλίζει ακόμα και τα εξής:
Οι νέες συμφωνίες κυβέρνησης - τρόικας στέλνουν στον Καιάδα της φτώχειας και της εξαθλίωσης εκατομμύρια εργαζόμενους. Καταργούνται οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας και ο κατώτατος μισθός. Ερχονται απολύσεις στο δημόσιο τομέα και με την κατάργηση και συγχώνευση φορέων του Δημοσίου. Συγχωνεύονται δημόσια νοσοκομεία και μετατρέπονται σε επιχειρήσεις, βάζοντας σε κίνδυνο την υγεία των εργαζομένων. Ετοιμάζονται νέο χτύπημα της Κοινωνικής Ασφάλισης, με το πετσόκομμα των επικουρικών συντάξεων, νέες περικοπές των μισθών στο δημόσιο τομέα με το ενιαίο μισθολόγιο και στις πρώην ΔΕΚΟ, ολοκληρώνονται οι ιδιωτικοποιήσεις στην Ενέργεια, αλλά και στις μεγάλες υποδομές (λιμάνια, αεροδρόμια, αυτοκινητόδρομοι), καθώς και στην ακίνητη περιουσία του Δημοσίου. Η κυβέρνηση τα δίνει όλα στο κεφάλαιο για να σωθεί από την κρίση, ενισχύοντας τις προϋποθέσεις κερδοφορίας του. Του δίνει πάμφθηνη εργατική δύναμη και όλες τις πλουτοπαραγωγικές πηγές της χώρας. Τις λαϊκές ανάγκες τις βάζει στον Προκρούστη. Καμιά αναμονή. Οργάνωση, αντίσταση, αντεπίθεση.
Η κυβέρνηση, όπως και η προηγούμενη, ακολουθούν μία προγραμματισμένη φθορά και απαξίωση της επιχείρησης, καθώς εγκαταλείπονται σημαντικοί κλάδοι της βιομηχανίας, προς όφελος ορισμένων μόνο δραστηριοτήτων που εξασφαλίζουν τα κέρδη μεγαλοεπιχειρηματιών και δεύτερο, όλη αυτή η εγκατάλειψη της αμυντικής βιομηχανίας και της ΕΑΒ έχει να κάνει με τα σχέδια δημιουργίας της ενιαίας ευρωπαϊκής πολεμικής βιομηχανίας, με έδρα τη Γερμανία, την Ολλανδία, τη Γαλλία, στις ηγετικές δυνάμεις της ΕΕ.