ΣΕΛ. 17
Ο αυταρχισμός της κυβέρνησης πρέπει να συναντήσει την αγανάκτηση και την καταδίκη απ' όλους τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα για να αποκρούσουμε τις βαριές και χωρίς τέλος θυσίες του λαού. Καμιά θυσία για την πλουτοκρατία, καμιά συναίνεση. Λαϊκή συσπείρωση και αντεπίθεση ενάντια στο μνημόνιο διαρκείας κυβέρνησης - τρόικας, του «ευρωμονόδρομου». Αυτός είναι ο δρόμος για να αποκρούσουμε την καταστολή, για να μη φορέσουν αλυσίδες στο εργατικό - λαϊκό κίνημα. Το ΠΑΜΕ καλεί τους εργαζόμενους στα εργοστάσια, στους τόπους δουλειάς, στις εργατικές συνοικίες, το πρωί, να συζητήσουν και με τους άλλους συναδέλφους τους και μαζικά να αποφασίσουν να κατέβουν στη συγκέντρωση του ΠΑΜΕ.
«Πολιτική κινητοποίηση» ονόμασε την πολιτική επιστράτευση η κυβέρνηση, επικαλούμενη τη διασφάλιση της κοινωνικής συνοχής της χώρας. Είχε ήδη δηλώσει πως θα προασπίσει το δημόσιο συμφέρον από την απεργία των ναυτεργατών. Πάει πολύ η κυβέρνηση, που τσάκισε δικαιώματα και κατακτήσεις των εργαζομένων με την απειλή της χρεοκοπίας για να σώσει το κεφάλαιο από την κρίση, να μιλά για δημόσιο συμφέρον. Είναι αδίστακτη ενάντια στο λαό και το απέδειξε και με την πολιτική επιστράτευση. Ξεδιάντροπα εξισώνει το δημόσιο συμφέρον με τα συμφέροντα του κεφαλαίου, του εφοπλιστικού και των άλλων τμημάτων του. Αν ήθελε πράγματι να προασπίσει το δημόσιο συμφέρον, αντί για επιστράτευση ναυτεργατών, θα πίεζε τους εφοπλιστές, που τους δίνει απλόχερα κρατικό χρήμα και ελευθερία να αυξάνουν τα ναύλα κατά το δοκούν, να ικανοποιήσουν τα αιτήματα και τις ανάγκες των ναυτεργατών. Τα επιχειρήματά τους για προβλήματα των νησιωτών δεν έπιασαν τόπο. Αυτοί έχουν πικρή πείρα, αφού βρίσκονται μόνιμα στο έλεος της ασυδοσίας των εφοπλιστών, μαζί με τους ναυτεργάτες, ελέω κυβερνήσεων. Την απαίτηση για βελτίωση της ζωής της ναυτεργατικής οικογένειας η κυβέρνηση τη θεωρεί βαρίδι για τα κέρδη των εφοπλιστών. Το δημόσιο συμφέρον δεν είναι ενιαίο. Αλλο το συμφέρον των μεγαλοεπιχειρηματιών, άλλο, ταξικά αντίθετο, του λαού. Οι ναυτεργάτες κάνουν αγώνα πέρα για πέρα δίκαιο, είναι ηθικά νικητές. Ο αγώνας τους είναι σε όφελος του λαού κόντρα στο κεφάλαιο. Δείχνει ταυτόχρονα την ανάγκη ο αγώνας ενός κλάδου να γίνεται υπόθεση όλης της εργατικής τάξης και των συμμάχων της. Χρειάζεται αλλαγή συσχετισμού δυνάμεων υπέρ του ταξικού κινήματος, αλλαγή του πολιτικού συσχετισμού σε βάρος των κομμάτων εξουσίας, του «ευρωμονόδρομου», λαϊκή συμμαχία, συμπόρευση με το ΚΚΕ.
Με 25 νοσοκομεία ξεκινά αύριο η λεγόμενη ολοήμερη λειτουργία που θα σημάνει την παραπέρα λειτουργία των δημόσιων νοσοκομείων σαν ιδιωτικές επιχειρήσεις. Επιβάλλονται άγρια χαράτσια στα ασφαλιστικά ταμεία και τους ασθενείς, ενώ αναβαθμίζονται οι δυνατότητες των ασφαλιστικών εταιρειών για την είσοδό τους στα δημόσια νοσοκομεία.