ΣΕΛ. 3
Μηνύσεις, με γελοίες κατηγορίες, εταιρειών που με στήριξη ΠΑΣΟΚ - ΝΔ κατέχουν παράνομα τα διόδια, σε βάρος ατόμων και φορέων που διεκδικούν οργανωμένα την κατάργησή τους, τη ματαίωση αυξήσεων στα εισιτήρια κλπ.
Εντείνει η κυβερνητική προπαγάνδα τη συκοφάντηση των κινητοποιήσεων των γιατρών και των υγειονομικών, ενάντια στο πολυνομοσχέδιο για την Υγεία, στοχοποιώντας τους, με πρόσχημα το ευαίσθητο ζήτημα της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης των εργαζομένων, προκειμένου να συγκαλύψει την άγρια αντιλαϊκή πολιτική που στέλνει στον Καιάδα την υγεία εργαζομένων και συνταξιούχων. Γιατί, ανεξάρτητα από το περιεχόμενο των διεκδικήσεων και το αν μπορεί να συμφωνήσει κανείς μ' αυτό, αφού οι κινητοποιήσεις δε θέτουν ζήτημα κατάργησης κάθε επιχειρηματικής δραστηριότητας στον τομέα της Υγείας, αποκλειστικά ενιαίο δημόσιο δωρεάν σύστημα για όλους, οι κινητοποιήσεις συμβάλλουν στο να αναδειχτεί ότι το νομοσχέδιο είναι βαθιά αντιλαϊκό. Εμπορευματοποιεί πλήρως τον τομέα Υγείας, φορτώνοντας νέα βάσανα τους ανθρώπους του μόχθου, αφού στερεί υπηρεσίες Υγείας σε όσους δεν έχουν να πληρώσουν.
Δίνουν και παίρνουν οι δηλώσεις εκπροσώπων των αστικών κυβερνήσεων των κρατών μελών της ευρωζώνης για το «σύμφωνο ανταγωνιστικότητας», που αναμένεται να καταθέσουν Γαλλία και Γερμανία στη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ. Στο στόχαστρο μπαίνουν ξανά τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, οι μισθοί, η μείωση της φορολογίας κεφαλαίου, η συνταγματική κατοχύρωση της πολιτικής περικοπών των όποιων κοινωνικών δαπανών απέμειναν και η ένταση του ασφυκτικού ελέγχου στα κράτη μέλη για την αποτελεσματική εφαρμογή των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων. Ετοιμάζονται νέες αντεργατικές επιθέσεις στον ταξικό πόλεμο ενάντια στους λαούς, για... έξοδο από την κρίση, φορτώνοντας την πληρωμή της στους λαούς, με την πτώχευσή τους, αφού προετοιμάζουν μέτρα εξαθλίωσης. Το χρέος είναι πρόσχημα και μπαμπούλας για την επιβολή συνθηκών ακόμη πιο βίαιης πολιτικής, ολοένα πιο βαθιάς εκμετάλλευσης, για να ανακάμψει το κεφάλαιο. Αυτό σημαίνει ανταγωνιστικότητα. Το σύστημα κάνει όλο και πιο μαύρη κόλαση τη ζωή των λαών. Η ταξική πολιτική πάλη σε κάθε χώρα, ο συντονισμός της λαϊκής δράσης, ενάντια στην εξουσία του κεφαλαίου για την ανατροπή του και την αποδέσμευση από την ΕΕ, είναι μονόδρομος.
Τελικά με ποια νομιμότητα τάσσεται ο πρωθυπουργός; Με αυτή της κυβέρνησης Μουμπάρακ, που βιαιοπραγεί κατά του αιγυπτιακού λαού και που το κόμμα του ανήκει στη Σοσιαλιστική Διεθνή; Με τη νομιμότητα του εξεγερμένου λαού της Αιγύπτου; Με τη νομιμότητα των απροκάλυπτων παρεμβάσεων των κυβερνήσεων των ΗΠΑ και της ΕΕ, για να καθορίσουν τις εξελίξεις; Ο εμπαιγμός των λαών έχει όρια. Οι κυβερνήσεις της ΕΕ, ανάμεσά τους και η ελληνική, τα έχουν ξεπεράσει προ πολλού...