Τη συνέχιση των κινητοποιήσεών τους για τρίτη βδομάδα, με στάσεις εργασίας μέχρι και το τέλος της βδομάδας, αποφάσισαν οι εργαζόμενοι του «Αγιου Σάββα» μετά και την άκαρπη συνάντηση που είχαν την περασμένη Παρασκευή (2-3-2001) με τον γενικό γραμματέα του υπουργείου Υγείας, Χ. Σοφιανό.

Οι εργαζόμενοι θα πραγματοποιούν στάσεις εργασίας από τις 8 πμ έως τις 10:30 πμ και από τις 3 μμ έως τις 5:30 μμ.

Διεκδικούν την αύξηση του αντικαρκινικού επιδόματος σε 10% του εισαγωγικού κλιμακίου της ΔΕ κατηγορίας, καθώς και την αύξηση του νοσοκομειακού επιδόματος, αλλά και της αποζημίωσης του ωρομισθίου για νυχτερινή εργασία και εργασία κατά τις αργίες και εξαιρέσιμες μέρες.

Τέλος, ζητούν την άμεση κάλυψη των τεράστιων ελλείψεων προσωπικού όλων των ειδικοτήτων που αντιμετωπίζει το νοσοκομείο - με αποτέλεσμα να εξαντλούνται οι αντοχές των υπαρχόντων εργαζομένων, αλλά και να έχει δημιουργηθεί λίστα αναμονής 600 ασθενών στο νοσοκομείο - και την άμεση καταβολή των δεδουλευμένων νυχτερινών, αργιών, υπερωριών και εξαιρέσιμων για το 2001.

Τη συνέχιση των απεργιακών τους κινητοποιήσεων, διεκδικώντας θεσμικά και οικονομικά αιτήματα, αποφάσισαν οι εργαζόμενοι στους φορείς Πρόνοιας.

Οι εργαζόμενοι του ΠΙΚΠΑ έχουν εξαγγείλει 24ωρη απεργία για σήμερα και πορεία στο υπουργείο Υγείας στις 9 π.μ., ενώ έχουν εξαγγείλει νέα 24ωρη απεργία για την ερχόμενη Πέμπτη.

Οι εργαζόμενοι των τριών φορέων της Πρόνοιας (ΕθνικόςΟργανισμός Πρόνοιας - ΕΟΠ, Κέντρο Βρεφών «Μητέρα», ΠΙΚΠΑ) θα πραγματοποιήσουν την ερχόμενη Πέμπτη πορεία και συγκέντρωση διαμαρτυρίας στο υπουργείο Υγείας - Πρόνοιας. Για το σκοπό αυτό, οι εργαζόμενοι του «Μητέρα» θα πραγματοποιήσουν 24ωρη απεργία την Πέμπτη, ενώ προς απεργιακές κινητοποιήσεις προσανατολίζονται και οι εργαζόμενοι του ΕΟΠ.

Σε ανακοίνωσή του, ο Σύλλογος Υπαλλήλων του ΠΙΚΠΑ τονίζει ότι προωθείται με κάποιες τροποποιήσεις η εφαρμογή του Ν. 2646/98 για την Ανάπτυξη του Εθνικού Συστήματος Κοινωνικής Φροντίδας, που θεωρήθηκε ακατάλληλος και έμεινε ανεφάρμοστος για τρία χρόνια. Αποτέλεσμα αυτών των εξαγγελιών είναι να επικρατεί μεγάλη ανησυχία ανάμεσα στους εργαζόμενους, λόγω της κατάργησης θέσεων ή συγχωνεύσεων υπηρεσιών του ΠΙΚΠΑ με άλλους φορείς. Οπως υπογραμμίζεται στην ανακοίνωση, τις καινούριες υπηρεσίες καλείται να επανδρώσει και να λειτουργήσει το ήδη υπάρχον προσωπικό, που, μετά τις αθρόες συνταξιοδοτήσεις, έχει μειωθεί στο ήμισυ - 1.300 υπάλληλοι σε όλη την Ελλάδα.

Πολύ γρήγορα έσβησε η ελπίδα για τον μικρό Παναγιώτη Βασιλέλλη απ' τους Παπάδες της Λέσβουν που έπασχε από μια σπάνια μορφή λευχαιμίας. Κατέληξε την περασμένη Κυριακή πριν προλάβει να κάνει το ταξίδι για το νοσοκομείο «Μεμόριαλ» των ΗΠΑ, όπου θα εφαρμοζόταν μια νέα πειραματική μέθοδος, που έδινε και την τελευταία ελπίδα στους γονείς για το μονάκριβο παιδί τους.

Η ταλαιπωρία της οικογένειας Βασιλέλλη με την τραγική κατάληξη για τον Παναγιώτη ήρθε να αποκαλύψει την ανάλγητη πολιτική της κυβέρνησης στο χώρο της υγείας, που συνοδεύτηκε από δάκρυα υποκρισίας των εμπλεκομένων, μετά το θάνατο του άτυχου παιδιού. Επίσης κατέδειξε ότι στις ΗΠΑ τις πόρτες των νοσοκομείων μπορούν να διαβούν μόνο όσοι έχουν να πληρώσουν.

Η σπάνια μορφή λευχαιμίας, απ' την οποία προσβλήθηκε ο μικρός Παναγιώτης, δεν μπορούσε να αντιμετωπιστεί στην Ελλάδα. Ελπίδα στους γονείς έδωσε το νοσοκομείο «Μεμόριαλ» με την εφαρμογή μιας νέας μεθόδου.

Κι αντί το κράτος να αναλάβει το κόστος αυτής της μετάβασης -αφού δεν μπορούσε να προσφέρει τις απαραίτητες υπηρεσίες - άφησε τους γονείς στην τύχη τους. Εκείνοι απευθύνθηκαν στην ευαισθησία του κόσμου και πριν το καλοκαίρι του 2000 άνοιξαν ένα λογαριασμό στην Εθνική Τράπεζα. Μέσα σε ελάχιστο χρόνο μαζεύτηκαν 103 εκατ. δραχμές.

Από εκεί και μετά αρχίζει να ξεδιπλώνεται η άλλη πλευρά της τραγωδίας: Τα χρήματα που μαζεύτηκαν, «ως προϊόν του ερανικού λογαριασμού χωρίς να δηλωθεί ο σκοπός του λογαριασμού αυτού» δεν μπορούσε να τα εκταμιεύσει ο πατέρας του παιδιού, καθώς ο νόμος 5101/31 το απαγορεύει. Η Εθνική Τράπεζα, όπως αναφέρει σε χτεσινή ανακοίνωσή της, είχε υποδείξει στους γονείς του παιδιού απ' τις 13.6.2000 για τις «ενέργειες που έπρεπε να γίνουν προς το αρμόδιο υπουργείο με τις οποίες θα καθίστατο δυνατή η απόδοση του προϊόντος».

Ωστόσο όμως δεν έγινε τίποτε. Προς το τέλος του Νοέμβρη του 2000 το «Μεμόριαλ» απάντησε ότι μπορεί να δεχτεί το μικρό Παναγιώτη αφού κατατεθούν προκαταβολικά 90.000 δολάρια (δηλαδή 33 εκατ. δραχμές). Η εισαγωγή όπως έλεγαν οι συγγενείς του παιδιού σε διάφορα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης θα έπρεπε να γίνει μέχρι τις 5.2.2001.

Η Εθνική Τράπεζα έδωσε, όπως αναφέρει στη χτεσινή ανακοίνωση, το ποσό των 12 εκ. δραχμών εξ ιδίων διαθεσίμων στη μάνα του παιδιού, στις 12.11.2000, προκειμένου να «καταστεί δυνατή η άμεση μετάβαση του μικρού ασθενούς και των γονέων του στο εξωτερικό, μέχρις ότου η Πολιτεία ρυθμίσει τα σχετικά θέματα για τα οποία ήταν αποκλειστικώς αρμόδια».

Κι όμως το υπουργείο Υγείας ακόμα και αυτή τη φιλανθρωπική προσφορά - που δεν επιτρέπεται - δεν την κάλυψε με εσπευσμένη ρύθμιση. Ούτε και στον αντιΕΣΥ νόμο που κατατέθηκε στη Βουλή στις 11.12.2000 δεν είχε την τροπολογία, που πρόσθεσε αργότερα και ενσωματώθηκε στο νόμο 2889 (ΦΕΚ 37 Α/02.03.01).

Μάλιστα την ίδια μέρα (2.3.2001) που δημοσιεύτηκε ο νόμος στο ΦΕΚ εκδόθηκε και η σχετική υπουργική απόφαση από τον υπουργό Υγείας Αλ. Παπαδόπουλο για την έγκριση της συγκέντρωσης χρημάτων και με αυτόν τον τρόπο σε περιπτώσεις ανιάτων ασθενειών. Μάλιστα αυτή την απόφαση ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Δ. Ρέππας την παρουσίασε (2.3.2001) ως απαρχή της εφαρμογής της διαβόητης μεταρρύθμισης του ΕΣΥ: «Το λέω αυτό, γιατί πρέπει να τονίσω τη σημασία που δίνουμε στην αντιμετώπιση τέτοιων μεμονωμένων περιστατικών, που αφορούν, όμως, την υγεία και ιατρικά προβλήματα που πρέπει να αντιμετωπίσουμε. Κάνουμε ό,τι είναι καλύτερο δυνατό προς αυτή την κατεύθυνση» έλεγε την περασμένη Παρασκευή ο Δ. Ρέππας.

Χτες όλοι - υπουργός Υγείας, κυβερνητικός εκπρόσωπος και τράπεζα - μασούσαν τα λόγια τους, εκφράζοντας τα βαθιά τους συλλυπητήρια στην οικογένεια του παιδιού.

Ο μικρός Παναγιώτης με το θάνατό του ξεφτίλισε τους δήθεν αμύντορες της δημόσιας υγείας στη χώρα μας.

Σε επίδειξη δεξιοτήτων που εν πρώτοις δείχνουν εικόνα εξορθολογισμού, αλλά στην πράξη καταλήγουν σε περιορισμούς της χορήγησης φαρμάκων σε αυτούς που τα έχουν ανάγκη, προχωράει η κυβέρνηση στο όνομα του περιορισμού της δήθεν σπάταλης χρήσης φαρμάκων στη χώρα μας. Τα πρώτα θύματα αυτών των επιλογών είναι οι ασφαλισμένοι, οι συνταξιούχοι και τα προστατευόμενα μέλη των οικογενειών τους και ακολουθούν οι φαρμακοποιοί, οι οποίοι σε κάποιες περιπτώσεις καλούνται να εισπράξουν τα χρήματα από τις συνταγές που εκτελούν μετά από... δυο χρόνια!

Οπως κατήγγειλε χτες σε συνέντευξη Τύπου η διοίκηση του Πανελλήνιου Φαρμακευτικού Συλλόγου (ΠΦΣ), το ΤΕΒΕ και ο ΟΓΑ ενημέρωσαν την περασμένη βδομάδα τους φαρμακοποιούς ότι πλέον η πληρωμή των συνταγών θα γίνεται σύμφωνα με τη διαδικασία που προβλέπει ένα Προεδρικό Διάταγμα του 1975 (!).

Πρόκειται για μια δαιδαλώδη γραφειοκρατική διαδικασία που θα οδηγήσει σε εξωφρενικές καθυστερήσεις, καθώς για να καταβληθεί η δαπάνη στο φαρμακοποιό θα πρέπει να γίνει συνολική εκκαθάριση όλων των συνταγών από την ειδική φαρμακευτική επιτροπή των ταμείων. Η ρύθμιση κάνει απαγορευτική τη χορήγηση φαρμάκων, αφού οι ελλείψεις προσωπικού των ταμείων και ο τεράστιος όγκος των συνταγών οδήγησαν το ίδιο το ΤΕΒΕ στην εκτίμηση ότι η εκκαθάριση των συνταγών θα γίνεται στην καλύτερη περίπτωση σε διάστημα από οκτώ μήνες έως και δύο χρόνια!

Μέχρι σήμερα η απόδοση των δαπανών στους φαρμακοποιούς γινόταν δυο μέρες μετά την κατάθεση των συνταγών. Σε περίπτωση που κατά τον έλεγχο των συνταγών ανά μια, που ακολουθούσε, διαπιστώνονταν λάθη το ποσό πληρωνόταν από κοινό λογαριασμό που διαθέτουν γι' αυτό το σκοπό οι κατά τόπους φαρμακευτικοί σύλλογοι.

Οι συνέπειες της «νέας» διαδικασίας που, σύμφωνα με πληροφορίες θα επεκταθεί -με την υποκίνηση από το υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων- και στα άλλα ταμεία, έχουν αρχίσει ήδη να φαίνονται σε αρκετές περιοχές της χώρας.

Στη Μακεδονία και τη Θράκη οι πρόεδροι των 15 τοπικών συλλόγων συνεδρίασαν το περασμένο Σάββατο και αποφάσισαν να σταματήσουν τη χορήγηση φαρμάκων επί πιστώσει στα ασφαλιστικά ταμεία που καθυστερούν τις πληρωμές για μεγάλο διάστημα από την 1η Απρίλη του 2001. Αντίστοιχη απόφαση για το σταμάτημα της εκτέλεσης συνταγών του ΤΕΒΕ επί πιστώσει - αφού παρατηρούνται καθυστερήσεις που ξεπερνούν τους πέντε μήνες - από την 1η Μάρτη 2001 πήραν οι φαρμακοποιοί της Αχαΐας με αποτέλεσμα τη φοβερή ταλαιπωρία των ασφαλισμένων, οι οποίοι αγοράζουν τα φάρμακα πληρώνοντας στο φαρμακείο και στη συνέχεια εξαναγκάζονται να πηγαίνουν με τη λιανική απόδειξη στο ταμείο για να πάρουν τα χρήματά τους.

«Με αυτή τη διαδικασία, που έρχεται να συμπληρώσει τους περιορισμούς που θέτει το ΠΔ 67/2000, έχουμε πλήρη οικονομική αδυναμία να λειτουργήσουμε τα φαρμακεία», επισήμανε χτες ο πρόεδρος του ΠΦΣ Δ. Βαγιωνάς. Οπως είπε, ο συνολικός τζίρος των συνταγών του ΤΕΒΕ κάθε μήνα φτάνει πανελλαδικά τα 800 εκατ. δραχμές.

«Ο έλεγχος των συνταγών πρέπει να γίνεται, αλλά όχι με τρόπο που να τίθεται ζήτημα λειτουργίας των φαρμακείων», υπογράμμισε από την πλευρά του ο Χρ. Τριάντης, πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Συνταξιούχων ΤΕΒΕ και τόνισε ότι η σχέση που είχαν μέχρι τώρα οι συνταξιούχοι με τους φαρμακοποιούς ήταν άψογη.

«Αν το κράτος εκπληρούσε τις υποχρεώσεις του προς τα ασφαλιστικά ταμεία δε θα υπήρχε κανένα πρόβλημα. Το συνολικό χρέος του κράτους προς τα ασφαλιστικά ταμεία φτάνει τα 15 τρισ. δραχμές» είπε ο Χρ. Τριάντης, ενώ υπογράμμισε ότι μόνο στο ΤΕΒΕ το κράτος οφείλει 115 δισ δραχμές.

Αναφερόμενος, τέλος, στην απελευθέρωση του επαγγέλματος του φαρμακοποιού, ο Χρ. Τριάντης υπογράμμισε ότι η καθιέρωση του ανταγωνισμού στον τομέα του φαρμάκου, οι περιορισμοί στη χορήγησή τους εντάσσεται στη γενικότερη επίθεση της κυβέρνησης στα ασφαλιστικά ταμεία και την κοινωνική ασφάλιση, στην υγεία.

Τέλος, οι εκπρόσωποι του ΠΦΣ αναφέρθηκαν στις προτάσεις του Κέντρου Προγραμματισμού και Οικονομικών Ερευνών (ΚΕΠΕ) για την απελευθέρωση του επαγγέλματος των φαρμακοποιών τονίζοντας ότι με τις προτάσεις αυτές ξεθεμελιώνεται ένας ολόκληρος κλάδος, ενώ θα δημιουργήσει τεράστια αναστάτωση στον τομέα του φαρμάκου.

«Το φάρμακο είναι κοινωνικό αγαθό και έτσι πρέπει να αντιμετωπίζεται», τόνισαν και επισήμαναν ότι οι θεωρίες περί ανάγκης του ανταγωνισμού σε κρίσιμους τομείς, όπως το φάρμακο είναι ψεύτικες. «Η ανάγκη είναι αντικείμενο εκμετάλλευσης», είπαν και υπογράμμισαν, αναφερόμενοι σε συγκεκριμένα παραδείγματα, ότι ο ανταγωνισμός οδηγεί τις περισσότερες φορές στην αύξηση της τιμής των φαρμάκων.