Στην άτυπη Σύνοδο Κορυφής στη Γάνδη η ΕΕ έδειξε και πάλι το αληθινό της πρόσωπο ως ιμπεριαλιστικής ένωσης. Νομιμοποίησε εκ νέου και στήριξε τον πόλεμο κατά του Αφγανιστάν, που γίνεται με πρόσχημα την τρομοκρατία. Ταυτόχρονα οι «15» της ΕΕ παραχώρησαν στις ΗΠΑ την ασύδοτη απ' ευθείας πρόσβαση σε όλες τις ευρωπαϊκές πληροφορίες και αρχεία, στις δικαστικές αρχές, στην Ευρωαστυνομία και στην «ομάδα ειδικών για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας».

Η ελληνική κυβέρνηση, έχοντας και τη συμπαράσταση της ΝΔ, συμπαρατάχτηκε με τις αντιλαϊκές αποφάσεις.

Το ΚΚΕ καλεί τους εργαζόμενους να αντιδράσουν οργανωμένα και με προοπτική. Τα μέτρα που προωθούνται θα χτυπήσουν τους αγώνες τους για την Κοινωνική Ασφάλιση, το εισόδημα, γενικά τα δικαιώματά τους.

Αθήνα, 20.10.2001

ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ

Ετσι, η «πολιτισμένη» και «ευαίσθητη» Ευρώπη στα ατομικά δικαιώματα και δημοκρατικές ελευθερίες και στην προσπάθειά της να θωρακίσει το αντιδραστικό καθεστώς που οικοδομεί και την εξουσία σε κάθε κράτος - μέλος... τσουβαλιάζει ως τρομοκράτη οποιοδήποτε άνθρωπο αγωνίζεται ακόμη και ενάντια σε αυταρχικά και τυραννικά καθεστώτα.

Με πολύ γρήγορους ρυθμούς αυτή την περίοδο ολοκληρώνονται στα όργανα της Ευρωπαϊκής Ενωσης μια σειρά νομικά κείμενα που περιορίζουν και φαλκιδεύουν τα ατομικά δικαιώματα των λαών της Ευρώπης. Στις αρμόδιες επιτροπές εμπειρογνωμόνων και στις συναντήσεις των υπουργών (Δικαιοσύνης, Εσωτερικών Υποθέσεων, Εξωτερικών, Οικονομικών κλπ.) έχουν παρθεί αποφάσεις, με αποτέλεσμα να δημιουργείται ένα τελείως καινούριο τοπίο που αλλάζει το νομικό πολιτισμό της Δύσης. Αλλωστε αυτά συζή ήτησαν και στην έκτακτη Σύνοδο Κορυφής οι 15 της ΕΕ στη Γάνδη. Στο στόχαστρο βρίσκεται ο «εχθρός λαός», είτε πρόκειται για τον ελληνικό είτε για τους λαούς της Ευρωπαϊκής Ενωσης και το λεγόμενο τρίτο κόσμο.

Κείμενα, οδηγίες και αποφάσεις όπως για την αμοιβαία δικαστική συνδρομή επί ποινικών υποθέσεων, τη δέσμευση περιουσιακών στοιχείων για την εξιχνίαση διάφορων κατηγοριών εγκλημάτων, για τις προϋποθέσεις υπό τις οποίες υπήκοοι τρίτων χωρών μπορούν να ταξιδεύουν στην Ευρωπαϊκή Ενωση, ο ορισμός για την τρομοκρατία, το ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης κλπ. βάζουν τις βάσεις για ένα αυταρχικό καθεστώς αστυνομικού χαρακτήρα.

Ιδιαίτερα τα δύο τελευταία κείμενα, το σχέδιο απόφασης των εμπειρογνωμόνων για το ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης που αποτελείται από 53 άρθρα και το κείμενο για τον ορισμό της έννοιας της τρομοκρατίας που αποτελείται από 16 άρθρα, βάζουν βαθιά τη σφραγίδα για την εγκαθίδρυση ενός καθεστώτος που θα διώκει τους ανθρώπους που βρίσκονται στο «αντίθετο ρεύμα» και αμφισβητούν το υπάρχον σύστημα.

Ο ορισμός της τρομοκρατίας είναι τόσο γενικός που με τα σημερινά δεδομένα μπορεί να κατηγορηθούν ως τρομοκράτες ακόμη και αυτοί που συμμετέχουν σε απελευθερωτικά κινήματα, αντιδικτατορικούς αγώνες, είναι «συμπαθούντες» προς την τρομοκρατία, καταληψίες, διαδηλωτές, απεργοί κλπ.

Ειδικότερα, με τον ευρύτατο ορισμό για τον «ευρωτρομονόμο», όπως κατατέθηκε από την Επιτροπή Εμπειρογνωμόνων, μεταξύ των άλλων προβλέπονται:

• Σοβαροί περιορισμοί ακόμη και στην έκφραση γνώμης ή στην ελευθεροτυπία. Υπεισέρχεται στην έννοια του ορισμού της τρομοκρατίας ακόμη και η υποστήριξη της τρομοκρατίας, καθώς και η προτροπή για τέλεση τρομοκρατικών πράξεων. Αυτό σημαίνει ότι ένας δημοσιογράφος ή πολίτης που εκφράζεται ως συμπαθών προς την τρομοκρατία, τιμωρείται με βαρύτατες ποινές κάθειρξης (τουλάχιστον οκτώ ετών). Από τα παραπάνω απορρέει ότι κινδυνεύουν και τα μέσα ενημέρωσης που δημοσιοποιούν απόψεις «συμπαθούσες» στην τρομοκρατία, ενώ θα απειλούνται με έκδοση, προκειμένου να δικαστούν σε άλλη χώρα, ως συμπαραστάτες τρομοκρατών.
• Εισάγεται η καινοφανής νομικά λέξη «Διεύθυνση» στην τρομοκρατική ομάδα που δεν υφίσταται ουσιαστικά ως νομικός όρος, με αποτέλεσμα να χωρά σε κάθε ερμηνεία, ώστε να τιμωρούνται οι διοργανωτές και οι επικεφαλής ομαδικών κινητοποιήσεων και διαμαρτυριών για διάφορα γεγονότα που λαμβάνουν χώρα και δεν ελέγχονται από τους ίδιους. Η ελάχιστη ποινή για τη «διεύθυνση» τρομοκρατικής ομάδας - πραγματικής ή υποτιθέμενης - είναι 15 χρόνια κάθειρξης.
• Γίνεται αναφορά σε κατάληψη κρατικών εγκαταστάσεων, δημόσιων συγκοινωνιακών μέσων, εγκαταστάσεων υποδομής κλπ., τα οποία υπεισέρχονται στον ορισμό της τρομοκρατίας. Αυτό σημαίνει ότι ο «ευρωτρομονόμος» ανοίγει το παράθυρο να απαγορευτούν τέτοιες κινητοποιήσεις και οι αποφασίζοντες ανάλογες μορφές πάλης ή οι συμμετέχοντες σ' αυτές να κατηγορηθούν ως τρομοκράτες.
• Οσον αφορά τη «διεθνή δικαιοδοσία», αυτό σημαίνει ότι τα κράτη - μέλη έχουν αρμοδιότητα να διώκουν και να δικάζουν δράστες των τρομοκρατικών ενεργειών (σ.σ. όπως καθορίζεται στον ορισμό της τρομοκρατίας), όταν αυτές διαπράττονται στην επικράτειά τους, ή από ένα υπήκοό τους, ή έχουν γίνει για λογαριασμό νομικού προσώπου που έχει την έδρα του στη χώρα αυτή. Επίσης, θεμελιώνει αρμοδιότητα, όταν τα αδικήματα αυτά στρέφονται κατά των θεσμών τους ή του πληθυσμού τους.
• Με το ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης επέρχεται ριζική μεταβολή στη διαδικασία έκδοσης για αδικήματα που εντάσσονται στην έννοια της «τρομοκρατίας». Παύει πλέον να υφίσταται η απαγόρευση έκδοσης για ημεδαπούς, όταν αυτή ζητείται από άλλη χώρα για τέλεση τρομοκρατικών πράξεων.
• Καταργείται η προϋπόθεση του «διπλού αξιόποινου». Ενας κατηγορούμενος για εγκληματική πράξη, πρέπει να εκδοθεί προς τη χώρα που ζητάει την έκδοση, ανεξάρτητα αν το αδίκημα δε θεωρείται κολάσιμο στη χώρα από την οποία ζητείται να εκδώσει το συγκεκριμένο πολίτη. Με αυτό τον τρόπο γίνεται πολύ ευκολότερη η έκδοση για άτομα που ενδεχομένως θεωρούνται μη αρεστά στις κυρίαρχες δυνάμεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Με βάση τις παραπάνω αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης, η κυβέρνηση ετοιμάζεται να προσαρμοστεί δημιουργώντας ακόμη πιο αντιδραστικό θεσμικό πλαίσιο από τον «τρομονόμο», τον 2928/01, που ψηφίστηκε πρόσφατα από την ελληνική Βουλή.

Συνέντευξη Τύπου δίνουν την Τρίτη 23 του Οκτώβρη, στη 1 το μεσημέρι, στην αίθουσα της Ενωσης Λογιστών (Κάνιγγος 27), οι 21 φορείς που πήραν την πρωτοβουλία για τη διοργάνωση πλατιάς σύσκεψης συνδικαλιστικών οργανώσεων, κινήσεων και φορέων, την επόμενη μέρα, 24 του Οκτώβρη.

Η σύσκεψη γίνεται στις 6.30μ.μ. στην αίθουσα της Πανηπειρωτικής (Κλεισθένους 15 - 7ος όροφος) και σ' αυτή - όπως και στη συνέντευξη της Τρίτης - καλούν οι: Ομοσπονδία Εργαζομένων Φαρμακευτικών και Συναφών Επαγγελμάτων, Ομοσπονδία Εργατοϋπαλλήλων Κλωστοϋφαντουργίας, Ιματισμού, Δέρματος, Ομοσπονδία Οικοδόμων και Συναφών Επαγγελμάτων, Ομοσπονδία Λογιστών, Ομοσπονδία Συνταξιούχων ΙΚΑ, Ομοσπονδία Σωματείων Νοσηλευτικών Ιδρυμάτων, Ομοσπονδία Θεάματος Ακροάματος, Ομοσπονδία Βιοτεχνικών Σωματείων Αθήνας, ΕΕΔΥΕ, ΟΓΕ, Αντιπολεμική Κίνηση Αθήνας, Γονείς Στρατευμένων Παιδιών, Νομικοί για την Ειρήνη, Πρωτοβουλία Γένοβα 2001, Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών, Σύλλογος Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας, Συνδικάτο Οικοδόμων Αθήνας, Σωματείο Μετάλλου Αθήνας, δήμαρχος Καισαριανής Γ. Κατημερτζής, δήμαρχος Βύρωνα Ν. Ρογκάκος, δήμαρχος Πετρούπολης Γ. Γιώγος, Δημοκρατική Συσπείρωση για τις Λαϊκές Ελευθερίες και την Αλληλεγγύη.

Ο πρώτος πόλεμος του 21ου αιώνα - σημειώνεται στην ανακοίνωση των παραπάνω οργανώσεων και φορέων - που εξαπέλυσαν οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ, κατά του λαού του Αφγανιστάν, δολοφονεί καθημερινά δεκάδες ανθρώπους. Ισοπεδώνει χωριά, χτυπά νοσοκομεία, καταστρέφει περιοχές ολόκληρες, δημιουργεί εκατομμύρια προσφύγων. Με πρόσχημα την καταπολέμηση της τρομοκρατίας, έχει κηρυχτεί πόλεμος εναντίον ενός λαού και, ταυτόχρονα έχουν μπει στο στόχαστρο και άλλες χώρες.

Μπροστά σε αυτά τα γεγονότα, υπογραμμίζουν οι φορείς που πήραν την πρωτοβουλία - σε έναν άδικο πόλεμο που απειλεί την ανθρωπότητα, δεν μπορεί κανείς να σιωπά. Καλούν δε, όλους:

• Να ενώσουμε τις φωνές μας για να σταματήσουμε τον πόλεμο.
• Να απεμπλακεί η χώρα.
• Να προστατέψουμε και να διευρύνουμε τα δικαιώματα και τις ελευθερίες μας.

Δράση με ενότητα και αποφασιστικότητα. Δράση για τον τερματισμό του πολέμου και την απεμπλοκή της Ελλάδας από αυτόν, με την οικοδόμηση ενός πλατιού κινήματος προστασίας και διεύρυνσης των λαϊκών ελευθεριών και των δημοκρατικών δικαιωμάτων. Η «Δημοκρατική Συσπείρωση για τις Λαϊκές Ελευθερίες και την Αλληλεγγύη» έχει απευθύνει κάλεσμα σε όλους τους δημοκρατικούς και κοινωνικά ενεργούς πολίτες να συμπορευτούν ενάντια στην επιβολή ολοένα και αυξανόμενων βίαιων μεθόδων άσκησης της εξουσίας στην κοινωνική και πολιτική ζωή και στο σοβαρό κίνδυνο αφαίρεσης των λαϊκών κατακτήσεων και ελευθεριών.

Το κάλεσμα έγινε την περασμένη Πέμπτη σε μαζική ανοιχτή συνάντηση που πραγματοποίησε το Πανεπιστήμιο στην Αθήνα. Στην εκδήλωση συμμετείχαν δεκάδες εκπρόσωποι μαζικών φορέων, συνδικαλιστές, αλλά και πολίτες που θέλουν να παλέψουν ενάντια στη νέα, εσωτερική, τάξη πραγμάτων που έχει επιβληθεί στη χώρα μας από τις ΗΠΑ και τους ιμπεριαλιστικούς μηχανισμούς.

Ο δικηγόρος Δ. Μπελαντής χαρακτήρισε τον πόλεμο που διεξάγουν οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους, ως επιθετικό, μια πράξη διεθνούς τρομοκρατίας. Εναν διεθνή ιμπεριαλιστικό πόλεμο, όπου ακόμη και όταν τα πεδία των μαχών φαίνονται να είναι αλλού, σημαίνουν μια γενικότερη κοινωνική και πολιτική οπισθοδρόμηση. Δηλαδή, επιτάχυνση στην αφαίρεση κοινωνικών και εργασιακών δικαιωμάτων, στρατοκρατικό και αστυνομοκρατικό περιορισμό των λαϊκών ελευθεριών, ποινικοποίηση της πολιτικής δράσης, θωρακισμένη και παραλυμένη λειτουργία της δημοκρατίας.

Ο δικηγόρος Κ. Διάκος, αναφερόμενος στον όρο «τρομοκρατία» τόνισε ότι αποτελεί μία αόριστη νομική έννοια, στην οποία δίνεται από την κρατική εξουσία, κάθε φορά, ένα διαφορετικής έκτασης και μορφής ποινικό περιεχόμενο, με βάση την πολιτική σκοπιμότητα. Ο ορισμός που έχει δώσει το Συμβούλιο Υπουργών Δικαιοσύνης και Εσωτερικών της ΕΕ, ανοίγει το δρόμο στην ανοιχτή ποινικοποίηση και δίωξη αντιλήψεων και πολιτικών στάσεων, ακόμη και πολιτικών κομμάτων, τα οποία είναι κριτικά προς την εξουσία και τις ισχύουσες κοινωνικοοικονομικές σχέσεις. Η αναφορά σε κατάληψη κρατικών εγκαταστάσεων, δημόσιων συγκοινωνιακών μέσων, εγκαταστάσεων υποδομής κλπ., αφήνει ανοιχτό το πεδίο της απαγόρευσης απεργιακών κινητοποιήσεων και άλλων αντιδράσεων σε επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας. «Η παράνομη κατάληψη δημόσιων χώρων θα μπορεί να αποτελεί αφορμή για την απαγόρευση συγκεντρώσεων, ενώ αν ενταχθούν στα δημόσια αγαθά και οι ιδιωτικές επιχειρηματικές δραστηριότητες, με την έννοια ότι εξυπηρετούν την εθνική οικονομία, θα μπορεί να απαγορευτεί και η απεργιακή κινητοποίηση σε εργοστάσια με παράλληλη παραμονή των εργαζόμενων σε αυτά, σε συνδυασμό και με την περίπτωση έκθεσης σε κίνδυνο περιουσιακών αγαθών...» ανέφερε ο Κ. Διάκος.

Αναφερόμενη στην ελευθερία του λόγου, στην ισότιμη πρόσβαση στα ΜΜΕ και στο δικαίωμα της αληθούς πληροφόρησης, η δικηγόρος Α. Ζορμπαλά, είπε ότι πλήττονται βάναυσα. «Τα ΜΜΕ λειτουργούν», υπογράμμισε, «συμπεριφέρονται και έχουν τα χαρακτηριστικά μιας ιδιότυπης και ανεξέλεγκτης εξουσίας, που στόχο έχει τη χειραγώγηση των συνειδήσεων, την αναπαραγωγή των κυρίαρχων ιδεολογιών, αξιών και πρότυπων, την καλλιέργεια της παθητικότητας και της απολιτικότητας, να αποδεχτούν οι πολίτες τον κόσμο και την εξουσία, ως έχουν σήμερα».

Το «άτυπο» Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της Γάνδης (19/10/2001) θα μείνει στην «ευρωπαϊκή» ιστορία ως η Σύνοδος Κορυφής που είχε συγκληθεί για να συζητήσει για το «μέλλον της Ευρώπης» αλλά, ουσιαστικά, ασχολήθηκε με τη... συμβολή της Ευρωπαϊκής Ενωσης (ΕΕ) στο μέλλον των ΗΠΑ και της παγκόσμιας ηγεμονίας τους. Για πρώτη φορά, επίσης, στην ιστορία των Ευρωπαϊκών Συμβουλίων θεσμοποιείται μια συνεδρίαση «τρεις συν δώδεκα», αφού οι τρεις ευρωπαϊκές «μεγάλες δυνάμεις», η Γαλλία, η Γερμανία και η Βρετανία, αποκλείοντας προκλητικά ακόμη και την Ιταλία, συνέρχονται σε ξεχωριστή συνάντηση, μία μόλις ώρα πριν την έναρξη των «κοινών» εργασιών, επικαλούμενες τις «διμερείς» σχέσεις με τις ΗΠΑ και τον «κοινό πόλεμο». Η σύγκληση της παρασυναγωγής έγινε αιφνιδίως γνωστή την Τετάρτη το βράδυ στο Λουξεμβούργο, μετά τη λήξη του Συμβουλίου Υπουργών Εξωτερικών και αποδόθηκε σε «πρωτοβουλία» της Γαλλίας. Το θέαμα που παρουσίασαν οι Ευρωπαίοι ηγέτες στη Γάνδη ήταν κωμικοτραγικό. Οι Γάλλοι Ζακ Σιράκ (πρόεδρος) και Λ. Ζοσπέν (πρωθυπουργός), ο Γερμανός καγκελάριος Γκ. Σρέντερ και ο Βρετανός πρωθυπουργός Τ. Μπλερ έφθασαν με κάθε επισημότητα στο συνεδριακό χώρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου πριν από τους άλλους «εταίρους» δεύτερης κατηγορίας, υπο-συνεδρίασαν ξεχωριστά, μετά εξήλθαν από τα «ιδιαίτερα» και εισήλθαν όλοι μαζί στην «τυπική» συνεδρίαση. Το τι επακολούθησε, σύμφωνα με την... περιγραφή του πρωθυπουργού Κ. Σημίτη, έχει ως εξής: ο προεδρεύων του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, πρωθυπουργός του Βελγίου, δήλωσε στην αρχή της Συνόδου Κορυφής ότι «η συνάντηση των τριών δεν αφορούσε τα θέματα τα οποία συζητήσαμε. Αφορούσε τεχνικής φύσεως θέματα. Εν πάση περιπτώσει, από τις θέσεις που αποφασίστηκαν στη συνεδρίαση δεν προέκυπτε ότι υπήρξε συνεννόηση για τα θέματα της σημερινής συνεδρίασης, γιατί, για παράδειγμα για την απόφαση για την τρομοκρατία υπήρχαν αρκετές και σημαντικές διαφορές ανάμεσα στους τρεις που συναντήθηκαν (...) Τώρα και οι τρεις έχουν συμμετοχή στις πολεμικές επιχειρήσεις. Μπορεί να αντάλλαξαν γνώμες για τις πολεμικές επιχειρήσεις, δικαίωμά τους είναι».

Αποκλίνουσες δηλώσεις έγιναν και επί της ερμηνείας της συγκυρίας, για τις ευρωπαϊκές «μεγάλες δυνάμεις» σ' αυτή τη φάση σε προτεραιότητα είναι η αντι-τρομοκρατική δράση», αντίθετα για τον Κ. Σημίτη «η οικονομία είναι πρώτη προτεραιότητα για μας». Παρ' όλα αυτά η κοινή διακήρυξη» των 15 αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων αφορά «στις επιπτώσεις των επιθέσεων της 11ης Σεπτέμβρη και τον αγώνα κατά της τρομοκρατίας». Δηλαδή για τη συμπαράταξη με τις ΗΠΑ, για την επέμβαση στο Αφγανιστάν και την αντι-τρομοκρατική «θωράκιση» (...) οι τρεις δε συζήτησαν ό,τι ο Ελληνας πρωθυπουργός δε θεωρεί «προτεραιότητα». Οπωσδήποτε -σύμφωνα με την «κοινή δήλωση» των «15»- «το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο είναι αποφασισμένο να καταπολεμήσει την τρομοκρατία, σε όλες τις μορφές και παντού σ' όλο τον κόσμο». Μάλιστα, σύμφωνα με τον Κ. Σημίτη επειδή γίνεται μια συζήτηση αν θα επεκταθεί η παρέμβαση σε άλλες χώρες, εκεί ιδιαιτέρως επιβάλλεται η συνεργασία της Ευρώπης με τις ΗΠΑ, για να διαπιστωθούν αν είναι αναγκαίες ή όχι». Το Αφγανιστάν δεν είναι παρά η αρχή (...).

Η «αμερικανοποίηση» της ΕΕ δεν αφορά μόνο στη διάκριση ανάμεσα στα ζητήματα που αφορούν τον «πόλεμο των ΗΠΑ», για τα οποία αποφασίζουν ξεχωριστά οι «έμπιστες» τρεις ευρωπαϊκές «μεγάλες δυνάμεις» που συμμετέχουν στις πολεμικές επιχειρήσεις, και στα... απόνερα της «κοινής εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφάλειας» (ΚΕΠΠΑ), που είναι «κοινής» λήψης. Δεν εστιάζεται ούτε στην «προγραμματική» διακήρυξη της «κοινής δήλωσης» της Γάνδης, σύμφωνα με την οποία οι «15» επιβεβαιώνουν «την ιδιαίτερη σημασία της πληροφόρησης, της διαβούλευσης και του συντονισμού με τις ΗΠΑ». Το νέο στοιχείο που αποκαλύφθηκε στη Γάνδη είναι ότι το σύνολο του ευρω-τρομονόμου τελεί υπό την αίρεση και τις επιταγές του αμερικανικού «ζωτικού συμφέροντος». Ηδη από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο των Βρυξελλών (21/9/2001) και τις σχετικές προτάσεις της Κομισιόν είχε διαφανεί ότι οι ΗΠΑ και οι ευρωπαϊκές «μεγάλες δυνάμεις» επέβαλαν τον ευρω-τρομονόμο στο σύνολο της ΕΕ παρά και ενάντια σε κάθε έννοια δημοκρατίας και φιλελεύθερης «ευρωπαϊκής» παράδοσης δεκαετιών. Στη Γάνδη αποδείχτηκε ότι στο μεσοδιάστημα οι ΗΠΑ απαίτησαν και επέβαλλαν 47 νέες, πιο αυστηρές και περαιτέρω διαβρωτικές της «εθνικής» κυριαρχίας των κρατών - μελών «προτάσεις συνεργασίας» για αμερικανική «διευκόλυνση» σ' όλο το φάσμα ευρωπαϊκής «αντιτρομοκρατικής» κατασταλτικής δραστηριότητας. Ετσι στο αρχικό «στάδιο δράσης 79 σημείων» που πρέπει να έχει υιοθετηθεί μέχρι την 7/12/2001 προστίθενται νέες αμερικανικές απαιτήσεις. Πρόκειται για «δικαιώματα» που παρέχονται στις αμερικανικές αρχές για απευθείας επέμβαση στο έργο των ευρωπαϊκών δικαστικών αρχών, της Ευρωπόλ και της «συντονισμένης» δράσης όλων των ευρωπαϊκών κατασταλτικών μηχανισμών. Οι αμερικανικές «διευκολύνσεις» θα αφορούν σ' ένα ευρύ πεδίο δράσης από τις διαδικασίες έκδοσης στις ΗΠΑ των «υπόπτων τρομοκρατίας». Μέχρι την πρόσβαση στα αρχεία των μυστικών υπηρεσιών την έκδοση διαβατηρίων, τις βίζες και τη γενικότερη ασφάλεια» έναντι των ψεύτικων ντοκουμέντων. Γίνεται ειδική αναφορά και στην «ενίσχυση» του ελέγχου χημικών, βακτηριδιολογικών και πυρηνικών όπλων και ουσιών».

Αυτές τις μέρες, τα όργανα της ΕΕ αποφασίζουν, με γρήγορες διαδικασίες, άνευ ενδοιασμών κι επιφυλάξεων, το δραστικό περιορισμό κατακτήσεων των ευρωπαϊκών λαών, που αφορούν σ' όλους τους τομείς της κοινωνικής, οικονομικής και πολιτικής δραστηριότητας. Στην ουσία, αποφασίζουν το «ξήλωμα» του ευρωπαϊκού πολιτικού πολιτισμού, που αναπτύχθηκε, κατά τον τελευταίο αιώνα, με τους αγώνες των εργαζομένων και υπό την «πίεση» του σοσιαλιστικού συστήματος, που υπήρχε στην ΕΣΣΔ και σε χώρες της Ανατολικής και Κεντρικής Ευρώπης.

Δε γνωρίζω αν υπάρχουν στην ήπειρό μας πολλοί που πιστεύουν ακόμα στο όραμα μιας Ενωμένης Ευρώπης της Ελευθερίας, της Δημοκρατίας, της Δικαιοσύνης και της Ευημερίας. Δεν ξέρω αν υπάρχουν κάποιοι που εξακολουθούν να ελπίζουν ότι η Ευρωπαϊκή Ενωση θα μπορούσε να εξελιχθεί σε νέο αντίπαλο δέος των ΗΠΑ. Πάντως, είναι πια πασιφανές, ότι η Ευρωπαϊκή Ενωση δεν εκφράζει τα όνειρα και τις ελπίδες των ευρωπαϊκών λαών.

Με τις ΗΠΑ συντάχθηκε στους πολέμους κατά των χωρών που αρνήθηκαν υποταγή στον «πλανητάρχη», όπως το Ιράκ και η Γιουγκοσλαβία και στις επιδρομές κατά του Λιβάνου, της Λιβύης, της Σομαλίας κ.α. Με τις ΗΠΑ συμπορεύτηκε στον πολύχρονο και πολύμορφο αγώνα της «Δύσης» για την ανατροπή του σοσιαλισμού στην ΕΣΣΔ. Με τις ΗΠΑ συμπολεμά τώρα για την εξάρθρωση των εθνικοαπελευθερωτικών και κοινωνικο - πολιτικών κινημάτων όπου Γης και την εμπέδωση, παντού και για πάντα, της ιμπεριαλιστικής «νέας τάξης». Διότι όλοι πια κατανοούν ότι ο Μπιν Λάντεν, οι Ταλιμπάν και η τρομοκρατία είναι απλώς το πρόσχημα, η αφορμή ενός νέου πολύχρονου πολέμου για την εξασφάλιση της πλανητικής παντοκρατορίας του ιμπεριαλισμού.

Παρ' όλα αυτά υπήρχαν πολλοί που επέμειναν να ψάχνουν για διαφορές πολιτικής αντίληψης και πρακτικής, ακόμα και για αντιπαλότητα, ανάμεσα στις ΗΠΑ και στην Ευρωπαϊκή Ενωση, επικαλούμενοι τη διαφορετική πολιτική κουλτούρα της Ευρώπης. Αλλά τώρα, μετά τις αποφάσεις που στρέφονται κατά των πολιτικών και κοινωνικών ελευθεριών και δικαιωμάτων των Ευρωπαϊκών λαών, αυτός ο μύθος καταρρέει παταγωδώς.

Η εξαγγελία τώρα και η εφαρμογή, εν συνεχεία, αυτών των μέτρων στοχεύουν στην επιβολή κλίματος αυταρχισμού και τρομοκράτησης, που θα παραλύσει τις ευρωπαϊκές κοινωνίες, καθιστώντας τις φοβικές, άβουλες κι αδρανείς, ώστε να μην υπάρχουν αντιδράσεις και αντιστάσεις στις αντιλαϊκές πολιτικές που εφαρμόζονται και στα πολεμοκάπηλα σχέδια. Κι όταν ως τρομοκρατική δράση ορίζονται και μορφές πάλης του εργατικού και του λαϊκού κινήματος, ουδείς είναι, εκ προοιμίου και τελικώς, «αθώος». Ο κάθε συνδικαλιστής, ο κάθε διαδηλωτής, ο κάθε πολιτικός αντίπαλος της εξουσίας, ο κάθε μετανάστης μπορεί να χαρακτηριστεί τρομοκράτης και ν' αντιμετωπιστεί αναλόγως, με βαριές ποινές, όπως προβλέπεται στο υπό αναμόρφωση Ποινικό Δίκαιο των χωρών της ΕΕ.

Αυτή είναι «η Ευρώπη του μέλλοντός μας». Αλλά, μια Ενωμένη Ευρώπη της εξουσιαστικής τρομοκρατίας, της αστυνομικής καταστολής και της δικαστικής αδικίας, της «οργουελικής» κοινωνικής εξέλιξης δεν αξίζει στους λαούς της, δεν αξίζει στους Ελληνες.

Οι «ευρωπονηροί» που ισχυρίζονται ότι η Ευρωπαϊκή Ενωση παίρνει απλώς μέτρα για την ασφάλεια των πολιτών της έναντι της απειλής των τρομοκρατών, ας μας εξηγήσουν γιατί έγιναν όλα αυτά και γιατί θα γίνουν τα επόμενα. Και οι «ευρωφοβικοί», που επιθυμούν να συνεχιστεί η συστέγασή τους σ' αυτό το «κοινό ευρωπαϊκό σπίτι», ας δουν πώς κατάντησαν οι κλεισμένοι στο τηλεοπτικό σπίτι του «big brother», για να καταλάβουν τις τους περιμένει.

Τώρα αποκαλύπτεται ότι η Ευρωπαϊκή Ενωση δε θέλει να διαφέρει σε τίποτα από τις Ενωμένες Πολιτείες Αμερικής, σε ό,τι αφορά στον τρόπο εσωτερικής διακυβέρνησης και διεθνούς συμπεριφοράς. Τώρα αποδεικνύεται ακόμη πιο ανάγλυφα ότι ο ευρωπαϊκός καπιταλισμός δεν μπορεί να είναι «το προπύργιο της Δημοκρατίας και της Δικαιοσύνης», όπως δεν μπορεί να είναι «το πρότυπο της Ελευθερίας και της Προόδου» ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός. Τώρα αναδεικνύεται πιο έντονα η ανάγκη οικοδόμησης μιας Σοσιαλιστικής Ευρώπης, η οποία θα στηρίζεται, πράγματι, στην Ελευθερία, τη Δημοκρατία, τη Δικαιοσύνη και την Ευημερία.

Κι όσο κι αν σήμερα φαντάζει ανέφικτο να οικοδομηθεί ο σοσιαλισμός στην Ευρώπη, η πάλη της εργατικής τάξης, οι αγώνες των λαών μπορούν να επιταχύνουν τα βήματα της ανθρωπότητας προς το μέλλον.

Οι Ελληνες δημοκράτες, οι αγωνιστές της ειρήνης, οι κοινωνικοί μαχητές, πρώτοι απ' όλους οι κομμουνιστές θα δώσουν τη μάχη για να μην περάσουν τα τρομοκρατικά μέτρα της ΕΕ, που απειλούν τα ατομικά δικαιώματα και τις δημοκρατικές κατακτήσεις του λαού μας. Γιατί στους δρόμους του αγώνα κρίνεται, σήμερα, το παρόν και το μέλλον της Ελλάδας, της Ευρώπης, του πλανήτη μας. Οσο περισσότεροι βρεθούμε εκεί, τόσο πιο πολύ θα δυσκολέψουμε τα τρομοκρατικά σχέδια των επίδοξων «νεκροθαφτών» του ανθρώπινου πολιτισμού....

• Μπούργκα: Το ύφασμα με το οποίο υποχρεώνονται οι Αφγανές να κρύβουν ολόκληρο το κεφάλι τους.

ΟΙ «ΝΤΟΥΦΕΞΗΔΕΣ» της Πανελλήνιας Σκοπευτικής Εταιρείας μπορεί να τρίβουν τα χέρια τους με την πρόταση του εισαγγελέα Δ. Κατσιρέα κατά τη συζήτηση στην Ολομέλεια του Αρείου Πάγου με την οποία βάζει «μπλόκο» στην απόδοση του Σκοπευτηρίου στους κατοίκους της πόλης της Καισαριανής.

Η ΣΚΟΠΕΥΤΙΚΗ, με τους παλατιανούς και του Μποδοσάκιδες (Καλυκοποιείο) έβαλε στο χέρι, τότε που μόλις η πρωτεύουσα βρισκόταν στην πρώτη διαμόρφωσή της και με μικρό ακόμη πληθυσμό, μια τεράστια έκταση, ένα μοναδικό πολύτιμο «φιλέτο» 700 στρεμμάτων. Και το 'χει στα χέρια της από τότε χρόνια και χρόνια.

ΓΗ ΔΗΜΟΣΙΑ, που με τις διαστάσεις και τις ανάγκες που έχουν δημιουργηθεί σήμερα στην Καισαριανή, αλλά και στην ευρύτερη περιοχή είναι ζωτικής, καίριας σημασίας ζήτημα, είναι θέμα ζωής για τους κατοίκους της Καισαριανής, αλλά και της ευρύτερης περιοχής. Ενημερωτικά σημειώνουμε πως στην Ολομέλεια του Αρείου Πάγου συζητήθηκε (την περασμένη Πέμπτη) η αίτηση αναίρεσης που είχε υποβάλει η Σκοπευτική Εταιρία κατά της απόφασης του Εφετείου της Αθήνας που μ' αυτήν κρίθηκε συνταγματική η διάταξη του νόμου 1731/87.

ΝΑ θυμίσουμε σήμερα με το νόμο αυτό και με καθυστέρηση μεγάλη, αλλά και πολλούς, μεγάλους αγώνες των κατοίκων της Καισαριανής, με επικεφαλής τον τότε δήμαρχο Παναγιώτη Μακρή, η έκταση αυτή του Σκοπευτηρίου επανήλθε στο Δημόσιο και φυσικό ήταν ο Δήμος της Καισαριανής να βάλει μπροστά για την αξιοποίηση του χώρου.

ΣΤΗΝ εισαγγελική πρόταση (του κ. Δ. Κατσιρέα) γίνεται δεκτός ο λόγος της αναίρεσης με το σκεπτικό πως η νομοθετική ρύθμιση παραβιάζει τις συνταγματικές επιταγές περί προστασίας της ιδιοκτησίας. Οι «ντουφεξήδες» της Σκοπευτικής αγωνίζονται για το «φιλέτο» και δε χρειάζονται πολλά λόγια για να υπογραμμίσει κανείς τη δυσάρεστη εξέλιξη που θα λάβει όλη η υπόθεση του Σκοπευτηρίου, αν τελικά οι αρεοπαγίτες υιοθετήσουν την εισαγγελική πρόταση. Η Σκοπευτική θα διαφεντεύει «φιλέτο» 700 στρεμμάτων, θρονιασμένη στην καρδιά της πόλης. Τι άλλο καλύτερο μπορούσε να περιμένει;

ΤΟ ΣΚΟΠΕΥΤΗΡΙΟ της Καισαριανής έχει όμως πάνω του τη μεγάλη κι επική ιστορία να 'ναι ο τόπος ο ιερός που σ' αυτόν στα χρόνια της χιτλεροφασιστικής Κατοχής τουφεκίστηκαν εκατοντάδες αντιφασίστες αγωνιστές. Ο λαός τις πρώτες μέρες της λευτεριάς το ονόμασε «Θυσιαστήριο της λευτεριάς» και με αγωνιστικές κινητοποιήσεις πάλεψε κι εξακολουθεί να παλεύει για ν' απαλλαγεί ο χώρος ο ιερός από τους «ντουφεξήδες» της Σκοπευτικής.

Ο ΔΗΜΑΡΧΟΣ Καισαριανής, Γ. Κατημερτζής, σε μια καταγγελτική ανακοίνωση υπογραμμίζει ότι «το μνημείο για τους 200 εκτελεσμένους ήρωες της Καισαριανής βρίσκεται στο χώρο του Σκοπευτηρίου φυλακισμένο από σκοπιμότητες και συμφέροντα... Χρόνια ο δήμος και οι αντιστασιακοί της Καισαριανής αγωνίστηκαν για την ολοκλήρωση του έργου... Κι αφού το έργο μεταφέρθηκε στο χώρο της θυσίας, για άλλη μια φορά τα συμφέροντα της Σκοπευτικής απαγορεύουν ουσιαστικά την τοποθέτησή του...».

«ΕΙΝΑΙ ντροπή για όλους, προσθέτει ο δήμαρχος, ένα Μνημείο Τιμής να βρίσκεται πεσμένο στο χώμα, μοιάζοντας με τους εκτελεσμένους αγωνιστές στον ίδιο εκείνο χώρο...». Και τονίζει: «... ο Δήμος Καισαριανής μαζί με όλους τους αγωνιστές της πόλης με δυναμικό τρόπο θα στήσει το Μνημείο της Αντίστασης. Και θα το προστατεύσει από κάθε παρέμβαση».

ΕΞΗΝΤΑ κοντά χρόνια κρατάει αυτή η βεβήλωση του ιερού. Βάσταξε πολύ και πρέπει να τελειώσει... Ο πρώτος λόγος στην Καισαριανή την αντάρτισσα. Αλλά μας αφορά όλους. Είναι χρέος μας.

Η δυσωδία του βρώμικου πολέμου που κήρυξαν εν χορώ οι δυνάμεις του ιμπεριαλισμού κάνει την ατμόσφαιρα αποπνικτική και στη χώρα μας. Δεν είναι μόνο το ότι η ελληνική κυβέρνηση δήλωσε παρούσα πριν ακόμα ακουστεί το πολεμοχαρές παράγγελμα, οδηγώντας τη χώρα και το λαό σε επικίνδυνους ατραπούς. Δεν είναι μόνο τα εγχώρια φερέφωνα της ευρωατλαντικής συμμαχίας που βάλθηκαν ντε και καλά, άλλοτε με μειλίχιο άλλοτε με απειλητικό ύφος να εγκαλέσουν στην τάξη τον ελληνικό λαό, που διαπράττει το σφάλμα να θρέφει αντιιμπεριαλιστικά αντιπολεμικά αισθήματα.

Τώρα έρχονται σιγά σιγά στο φως της δημοσιότητας περιπτώσεις άσκησης πολύμορφων πιέσεων εναντίον ανθρώπων που επιμένουν να ορθώνουν φωνή αντίστασης, να αποκαλύπτουν στον ελληνικό λαό την αλήθεια, τα ελατήρια του πολέμου που μακράν βρίσκονται της καταπολέμησης της τρομοκρατίας. Βλέπετε, όλοι αυτοί συμβάλλουν με τη στάση τους στην ανάπτυξη αντιστάσεων, ενώ θα έπρεπε, κατά την κυβέρνηση, την αμερικάνικη πρεσβεία, εργοδότες και παρατρεχάμενούς τους, το λιγότερο να σιωπούν, το περισσότερο να βοηθήσουν με τον τρόπο τους στην άμβλυνση των υπαρκτών και διογκούμενων λαϊκών αγωνιστικών διαθέσεων.

Τα περιστατικά που δημοσιεύονται είναι μόνο σταγόνα στον ωκεανό. Ελάχιστα σε σχέση με τα όσα λαμβάνουν χώρα, παρασκηνιακά, στους χώρους δουλιάς, όπου οργιάζουν οι πιέσεις έως και οι εκβιασμοί, προκειμένου καταξιωμένοι επαγγελματίες του πνεύματος και της τέχνης να οδηγηθούν στην αυτολογοκρισία, να υποταχτούν, να συγκαλύψουν, να γίνουν συνένοχοι στο ιμπεριαλιστικό έγκλημα και σε όσα ακολουθήσουν.

Ηταν πριν λίγο καιρό που η «έγκριτη» «Νιου Γιορκ Τάιμς»... αποκάλυψε πως οι συντάκτες της «Καθημερινής» πανηγύριζαν για το χτύπημα στους δίδυμους πύργους. Για να έρθει την επόμενη μέρα αρθρογράφος μεγάλης ελληνικής εφημερίδας και να μας πει πως δεν ήταν το δημοσιογραφικό δαιμόνιο των συντακτών της αμερικάνικης εφημερίδας υπεύθυνο για την «αποκάλυψη», αλλά πως «έπεσε σύρμα» από την αμερικάνικη πρεσβεία.

Αλλωστε, ο νέος πρεσβευτής των ΗΠΑ στην Αθήνα Τ. Μίλερ πριν λίγες μέρες «παραπονέθηκε» (περισσότερο ως απειλή ακούγεται από το στόμα του) για την αντιαμερικανική στάση μερίδας του ελληνικού Τύπου. Κατανοητό ότι η αμερικάνικη πρεσβεία δεν περιορίζεται σε διαπιστώσεις, προφανώς και θα λάβει πιο αποτελεσματικά μέτρα για την πάταξη του... φαινομένου. Αραγε οι πιέσεις της πρεσβείας των ΗΠΑ εξαντλούνται ως εδώ ή πάνε και παραπέρα;

Ετσι προχτές ήρθε η ανακοίνωση της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ενώσεων Συντακτών να επισημάνει πως «είναι προσβολή για την κοινωνία η διαστρέβλωση, η απόκρυψη, η αλλοίωση ή η πλαστογράφηση των πραγματικών περιστατικών». Αραγε ποια ανάγκη ώθησε την ΠΟΕΣΥ να καλέσει τους δημοσιογράφους «να δώσουν τη μάχη της αντικειμενικότητας και να υπερασπιστούν το δικαίωμα του πολίτη σε ελεύθερη ενημέρωση», αν όχι η ανάγκη που προκύπτει από μια πραγματικότητα ασφυκτικών πιέσεων σε βάρος συντακτών να απαλύνουν τις «πένες» τους, να παίξουν κι αυτοί το παιχνίδι της προπαγάνδισης υπέρ των πολεμοκάπηλων ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών;

Και προς άρση κάθε αμφιβολίας η ανακοίνωση της ΠΟΕΣΥ καταλήγει δηλώνοντας ότι «μαζί με τα δημοσιογραφικά συνδικάτα, στηρίζει την ελευθεροτυπία και το δικαίωμα της ελεύθερης έκφρασης ενάντια σε κάθε λογοκριτική παρέμβαση ή τη δημιουργία κλίματος αυτολογοκρισίας και θα στηρίξει κάθε συνάδελφο που θα χρειαστεί τη συμπαράσταση των δημοσιογραφικών συνδικαλιστικών οργανώσεων».

Ετσι έχουν τα πράγματα. Και αν η «δημοσίευση είναι η ψυχή της δημοκρατίας», ας αναρωτηθούμε μήπως ακόμα κι αυτή η λειψή αστική δημοκρατία είναι το επόμενο θύμα αυτού του πολέμου. Το σκηνικό το ζήσαμε και πριν δύο χρόνια στο Κόσσοβο και όχι μόνο. Η εμπειρία διδάσκει πως δεν αντιμετωπίζεται παρά μόνο με την αποφασιστική καταδίκη και απόκρουσή του. Παρά μόνο με ένταση του αντιιμπεριαλιστικού αντιπολεμικού αγώνα.

Associated Press

Η Ισραηλινή πλευρά στέλνει άρματα μάχης και απειλεί με γενίκευση του πολέμου...

Οσα δηλώνει ο πρωθυπουργός του Ισραήλ Αριέλ Σαρόν από το πρωί της Τετάρτης, αφ' ότου έγινε γνωστή η είδηση της εκτέλεσης του υπουργού Τουρισμού Ρεχάβαμ Ζε' εβί από άνδρες του Λαϊκού Μετώπου για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης (PFLP) θυμίζουν πολύ - κατά τρόπο καθόλου τυχαίο - όσα λέει ο Τζορτζ Ουόκερ Μπους από την 11η Σεπτεμβρίου. Δείγμα πρώτο: «Τίποτε δε θα είναι ξανά το ίδιο, μπήκαμε σε μια νέα εποχή». Δείγμα δεύτερο: «Θα συντρίψουμε την τρομοκρατία, μόνο έτσι μπορεί να έρθει ειρήνη». Δείγμα τρίτο: «Καθιστώ τον (Παλαιστίνιο ηγέτη, Γιάσερ) Αραφάτ υπεύθυνο, καθώς αυτός έθεσε την τρομοκρατία σε κίνηση, αν και γνώριζε πολύ καλά τις συνέπειες». Δείγμα τέταρτο: Το τελεσίγραφο στον Αραφάτ να «παραδώσει τους δολοφόνους» μέσα σε μία βδομάδα, απειλώντας αν αυτό δε γίνει να εξαπολύσει μια ολοκληρωτική επίθεση «κατά της Παλαιστινιακής Αρχής, που ενορχηστρώνει την τρομοκρατία και φιλοξενεί τρομοκράτες».

Πολλοί αναλυτές πάντως, κοιτούν στο παρελθόν του Ισραήλ κι όχι στην παρούσα διεθνή συγκυρία τής υπό τις ΗΠΑ «αντιτρομοκρατικής συμμαχίας» - συγκεκριμένα, στο 1982, όταν η σχεδόν μοιραία επίθεση ενός Παλαιστίνιου κατά του Ισραηλινού πρεσβευτή στο Λονδίνο Σλόμο Αργκόβ έδωσε στην τότε κυβέρνηση του Ισραήλ την αφορμή να εισβάλει στο Λίβανο. Εκείνης της αιματηρής και πρωτοφανούς αγριότητας εισβολής ηγήθηκε ο υπουργός Αμύνης του Ισραήλ, ποιος άλλος, Αριέλ Σαρόν, ο άνθρωπος που προσωπικά έστειλε το στρατό να σφάξει τους πρόσφυγες στα στρατόπεδα Σάμπρα και Σατίλα.

Αυτή τη φορά, μετά την εκτέλεση του ακροδεξιού υπουργού - πρώην στρατηγού, όπως σχεδόν όλοι οι Ισραηλινοί πολιτικοί - Ζε' εβί, που είχε ανακοινώσει την παραίτησή του λόγω της πιθανότητας επανέναρξης της «ειρηνευτικής διαδικασίας», ο Σαρόν έστειλε κάπου 60 άρματα μάχης στην Μπέιτ Τζάλα και τη Βηθλεέμ, μαζί με εκατοντάδες στρατιώτες, σε ένα «πρώτο βήμα» των στρατιωτικών του αντιποίνων. Σε πολιτικό επίπεδο, σταμάτησε κάθε επαφή με τους Παλαιστίνιους, αξίωσε την έκδοση των μελών του PFLP που εκτέλεσαν τον Ζε' εβί και των ηγετών τους και απειλεί ανοιχτά να καταστρέψει την Παλαιστινιακή Αρχή εκ θεμελίων, παρά τις αμερικανικές και ευρωπαϊκές (χλιαρές) πιέσεις να συνεχιστεί ο «διάλογος».

Associated Press

Οι ηγεσίες ΗΠΑ και Ευρώπης, επιχειρώντας να κρατήσουν στη (εξ ορισμού χαλαρή και σπαρασσόμενη από τις διαφορετικές επιδιώξεις) διεθνή «αντιτρομοκρατική συμμαχία» τους Αραβες, υπόσχονται τη δημιουργία ενός Παλαιστινιακού κράτους «στο άμεσο μέλλον». Είναι εξαιρετικά αμφίβολο πάντως αν εννοούν όσα λένε, και είναι απολύτως βέβαιο ότι ιεραρχούν πολύ πιο ψηλά από την επιτυχία του δίκαιου αγώνα του παλαιστινιακού λαού τα γεωπολιτικά και γεωοικονομικά συμφέροντά τους: τον έλεγχο της Μέσης Ανατολής, για τον οποίο το Ισραήλ παίζει ρόλο κλειδί...

Κάτω από συλλογική υστερία, θα «περάσουν» τα ιλιγγιώδη ποσά που απαιτούνται για τον τρομοπόλεμο, αλλά και για τα νέα θηριώδη εξοπλιστικά προγράμματα.

Αναζητείται ο άνθρακας ακόμη και σε δήθεν παλιά αποθέματα του σοβιετικού στρατού, χωρίς να αποκλείονται ψίθυροι και για αμερικανικά... Σε λίγο δε θ' αργήσει και η παραπληροφόρηση, ότι στρατιές αρουραίων διαβαίνουν βουνά και θάλασσες από τα υψίπεδα του Αφγανιστάν, μεταφέροντας οργανωμένο πρόγραμμα πανούκλας.

Οταν ο πανικός επικρατεί της λογικής δε γίνονται μόνον περισσότερα λάθη, αλλά δημιουργούνται και απρόβλεπτες εάν όχι επικίνδυνες καταστάσεις. Ισως πιο επικίνδυνες και από την προβαλλόμενη αφορμή για την πρόκληση μαζικής υστερίας... Αφορμή για τέτοιες σκέψεις δίνει - τι άλλο; - ο «ανθρακοφοβικός» πανικός που έχει επικρατήσει απ' άκρη σ' άκρη των ΗΠΑ και όπως δείχνουν τα καθημερινά ειδησεογραφικά δελτία σε Ευρώπη και Ασία... Και εάν κάποιοι σπεύσουν να αμφισβητήσουν πως ζούμε στις μέρες μας φαινόμενα μαζικής υστερίας, ας δουν τα γεγονότα και όχι τις φήμες ή τις φάρσες που έχουν κατακλύσει κάθε τηλεοπτικό «παραθυρόφυλλο»...

Πρώτον, από τις πολλές εκατοντάδες περιπτώσεις Αμερικανών που δήλωσαν πως έλαβαν «ύποπτες επιστολές με μυστηριώδη λευκή σκόνη», μόνο 40 άτομα σε Νέα Υόρκη, Φλώριδα, Ουάσιγκτον, Νιου Τζέρσεϊ ήρθαν, επιστημονικώς βεβαιωμένα, σε επαφή με το «ανθρακοφόρο» βάκιλο (δίχως βεβαίως αυτό να σημαίνει πως μολύνθηκαν κιόλας...).

Δεύτερον, από τα επτά (έως προχτές βράδυ) κρούσματα ανθρώπων που προσβλήθηκαν από άνθρακα μόνον ένα ήταν θανατηφόρο (περίπτωση που καταγράφηκε στις 5 Οκτώβρη, με θύμα έναν 63χρονο φωτογράφο της εφημερίδας ταμπλόιντ «Σαν» στη Φλώριδα) και αυτό γιατί το θύμα εισέπνευσε σκόνη με σπόρους άνθρακα, που ως γνωστόν αυτή (δηλαδή η πνευμονική πάθηση με άνθρακα) είναι η μόνη περίπτωση που, εάν δε διαγνωστεί, μπορεί σε σύντομο χρονικό διάστημα να επιφέρει το θάνατο.

Τρίτον (και πιο επικίνδυνο;), εκατοντάδες επί εκατοντάδων Αμερικανών καταναλώνουν - με τις προτροπές γιατρών και αρχών! - αντιβιώσεις δίχως λόγο. Οχι μόνον είναι εντελώς ανόητο (σύμφωνα με ειδικούς επιστήμονες), αλλά και μάλλον επιβλαβές καθώς η υπερκατανάλωση αντιβιώσεων θα κάνει τον οργανισμό να μην ανταποκρίνεται - σε περίπτωση πραγματικής ανάγκης - στα ήδη υπάρχοντα φαρμακευτικά αντιβιοτικά.

Τέταρτον (και ίσως αρκετά ενδιαφέρον), παρά τη σπουδή αναλυτών και ΜΜΕ για εξαγωγή βακίλων του άνθρακα στις ΗΠΑ από ύποπτες χώρες (και «φωτογραφίζουν» τα γνωστά «μαύρα πρόβατα» π.χ. Ιράκ, Συρία, Λιβύη κλπ.), ο ίδιος ο Πρόεδρος Τζορτζ Ουόκερ Μπους, αλλά και ο υπουργός Εσωτερικής Ασφάλειας Τομ Ριτζ αφήνουν πλέον σαφείς αιχμές για ενδεχόμενες περιπτώσεις «εσωτερικής» βιολογικής ή μη τρομοκρατίας. Επιπλέον, επαναλαμβάνουν σποραδικά πως «δεν υπάρχουν ακόμη στοιχεία που να συνδέουν» τις (πραγματικές και όχι «εικονικές») επιστολές «άνθρακα» είτε με το Ιράκ είτε με την «αλ-Κάιντα» του Οσάμα μπιν Λάντεν... Πέρα από τους λόγους μη διατάραξης της μάλλον εύθραυστης «διεθνούς συμμαχίας», που θεωρεί πως έχει συγκροτήσει το επιτελείο της κυβέρνησης του Τζορτζ Ουόκερ Μπους, υπάρχει κάτι παραπάνω; Μήπως γνωρίζουν ήδη κάτι περισσότερο;

Αλλωστε, απ' τη μια το «βιοχημικο-πολεμικό» ποινικό μητρώο αμερικανικών κυβερνήσεων του όχι μακρινού παρελθόντος μόνο «λευκό» δεν είναι. Απ' την άλλη, η συντριπτική πλειοψηφία των ειδικών επί τα βιοχημικά όπλα συγκλίνει στο εξής: Καμία τρομοκρατική ομάδα, όσο χρήμα και ισχύ και εάν διαθέτει, δε θα μπορούσε να εξαπολύσει βιολογικές επιθέσεις δίχως τη σημαντική (εκούσια ή ακούσια) βοήθεια ενός κράτους...

Associated Press

Τώρα οι ΗΠΑ σπέρνουν τον πανικό σε όλο τον κόσμο. Οι φωτογραφίες είναι από Σουηδία και Νότια Κορέα. Οι συνέπειες από τα δικά τους «πειράματα» δε θα γίνουν ποτέ γνωστές

Κάπως έτσι, και μόλις τέσσερα χρόνια πριν, οι κάτοικοι της Μινεάπολης και άλλων περιοχών των ΗΠΑ έμαθαν και επίσημα πως στις δεκαετίες του '50 και του '60 ο στρατός τους είχε ψεκάσει με χημικά αέρια και βιολογικά υλικά (ακίνδυνους και επικίνδυνους μικροοργανισμούς...), ώστε να εξακριβωθεί πώς μπορούσαν να «διασπαρθούν» βιοχημικά όπλα σε κατοικημένες περιοχές (σπίτια, σχολεία, κλινικές, γραφεία) σε περίπτωση βιοχημικής επίθεσης.

Τα ακούσια πειραματόζωα των αμερικανικών ενόπλων δυνάμεων δεν ήταν σ'αυτές τις περιπτώσεις παρά αυτό που χαρακτηρίζεται ως απλός, μέσος, Αμερικανός πολίτης... Ομως, όπως καταγράφεται και στο βιβλίο του καθηγητή Δρ. Λέοναρντ Α.Κόουλ, «Η ενδέκατη πληγή», επιτροπή της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ είχε την «καλοσύνη» περίπου τριάντα χρόνια μετά, να «καθησυχάσει», με τα αποτελέσματα έκθεσής της, τους πολίτες πως οι ψεκασμοί βιοχημικών υλικών κατά τη δεκαετία του '50 ήταν «ακίνδυνοι». Μήπως, όμως, ο πραγματικός σκοπός αυτής της «κατόπιν εορτής» έκθεσης επιχειρούσε όχι να καθησυχάσει τον κόσμο, αλλά να «καλύψει» τις τότε αμερικανικές αρχές; Το δεύτερο είναι και το πιθανότερο...

Associated Press

«Υποψίες πως οι μικροοργανισμοί θα μπορούσαν να βλάψουν την υγεία οποιουδήποτε προέκυψαν μόνο μετά από σχετικώς πρόσφατη έρευνα»(!), έλεγε η έκθεση της επιτροπής της ΕΑΕ.

Ομως, ο Δρ. Λέοναρντ Κόουλ (καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Routgers του Νιούαρκ Ν. Τζέρσεϊ) με τα βιβλία του «Ενδέκατη Πληγή» και «Σύννεφα Μυστικότητας: Οι δοκιμές βιολογικών όπλων του Στρατού σε κατοικημένες περιοχές» ήταν ένας από τους ειδικούς που καταμαρτυρούν - παραθέτοντας στοιχεία και όχι φήμες... - πως και πριν και κατά τη διάρκεια των πειραμάτων του αμερικανικού στρατού με βιοχημικά όπλα ήταν γνωστό ότι μ' αυτούς τους τρόπους θα εκτίθετο σε κινδύνους η υγεία των πολιτών...

Ωστόσο, οι ψεκασμοί του στρατού με βιοχημικά σε κατοικημένες περιοχές της Μινεάπολης δεν ήταν οι μόνες. Ακολούθησαν ή έγιναν στην ίδια χρονική περίοδο (συγκεκριμένα από το Σεπτέμβρη του '50 έως το Φλεβάρη του '51) παρόμοια πειράματα σε κατοικημένες ζώνες του Σαν Φρανσίσκο που προκάλεσαν αρχικώς την αδιαθεσία δεκάδων ατόμων ακόμη και το θάνατο ενός πολίτη ονόματι Εντουαρντ Νέβιν από την απελευθέρωση ενός αρχικά θεωρούμενου (από το στρατό...) «ασφαλή ξενιστή» του βακτηρίου «Serratia marcescens». Η υπόθεση αποκαλύφθηκε όταν κάποιοι Αμερικανοί έφθασαν στα δικαστήρια, όπου έγινε γνωστό πως στις 26 και 27 Σεπτέμβρη του 1950 μονάδες του στρατού επιβαίνουσες σε πλοίο ψέκασαν μία ακτή του Σαν Φρανσίσκο με το συγκεκριμένο βάκιλο. Κατά «σύμπτωση» δύο μέρες μετά, στις 29 Σεπτέμβρη του '50, ασθενείς που μεταφέρθηκαν στην πανεπιστημιακή κλινική του Πανεπιστημίου Στάνφορντ στο Σαν Φρανσίσκο άρχισαν να εκδηλώνουν συμπτώματα μόλυνσης απ' το μικροοργανισμό «Serratia marcescens»! Παρά τα στοιχεία, το δικαστήριο δεν αναγνώρισε πως οι ασθένειες ορισμένων κατοίκων του Σαν Φρανσίσκο ή ακόμη χειρότερα πως ο θάνατος του Εντουαρντ Νέβιν οφειλόταν στους ψεκασμούς του στρατού... Παρ' όλα αυτά, ο στρατός έπαυσε έκτοτε να χρησιμοποιεί τον μικροοργανισμό «Serratia marcescens» ως φορέα - «προσομοιωτή» βιολογικών υλικών προκειμένου να μελετηθεί η συμπεριφορά τους ως βιολογικά όπλα...(Πηγή: Φύλλο της εφημερίδας «Σαν Φρανσίσκο Κρόνικλ» στις 22 Δεκέμβρη 1976).

Αντιλαμβάνεστε τώρα γιατί λίγες μόλις μέρες μετά τις επιθέσεις της 11ης Σεπτέμβρη, οι ομοσπονδιακές αρχές των ΗΠΑ καθήλωσαν στα αεροδρόμια όλα τα μικρά ψεκαστικά αεροπλάνα από το φόβο μήπως αυτά χρησιμοποιηθούν από «τρομοκράτες» για μία από αέρος εξαπόλυση βιοχημικής επίθεσης... Οι ίδιοι, μολονότι βεβαίως δεν αυτοχαρακτηρίζονται τρομοκράτες, είχαν προβεί στον ψεκασμό των πολιτών της χώρας τους πριν από δεκαετίες!

Ας επανέλθουμε όμως σε μερικές απ' τις κραυγαλέες γνωστές περιπτώσεις κατά τις οποίες οι αρχές των ΗΠΑ μετέτρεψαν σε πειραματόζωα χιλιάδες Αμερικανούς πολίτες...

Μία ακόμη, σχετικώς πιο πρόσφατη, γνωστή και σχετικώς «ανώδυνη» περίπτωση πειραμάτων σε Αμερικανούς πολίτες αναφέρθηκε το 1966, οπότε οι τότε αρχές διέσπειραν στο μετρό της Νέας Υόρκης «καλοήθεις φορείς» βιοχημικών όπλων και πάλι χάριν της... ευρυμάθειας... του στρατού. Μετά το πείραμα στο μετρό της Ν. Υόρκης αναφέρθηκαν δεκάδες περιπτώσεις αδιαθεσίας και σοβαρότερων ασθενειών που χτύπησαν τις πιο ευπαθείς ομάδες πληθυσμού (παιδιά, ηλικιωμένοι)...

Τέλος, ας μην ξεχνάμε πως το 1997, επί προεδρίας Μπιλ Κλίντον, ήταν που οι ΗΠΑ επισήμως αναγνώρισαν ότι στη διάρκεια της δεκαετίας του '50 κοινότητες μαύρων Αμερικανών που ζούσαν στις νότιες πολιτείες της χώρας χρησιμοποιήθηκαν από το στρατό ως πειραματόζωα καθώς εσκεμμένα μολύνθηκαν με σύφιλη, προκειμένου να διαπιστωθούν οι εκφυλιστικές συνέπειες της τρομερής αυτής νόσου στον ανθρώπινο οργανισμό!

Οι γνωστές περιπτώσεις, μυστικών τότε, πειραματικών δοκιμών του αμερικανικού στρατού με βιοχημικά όπλα που έγιναν σε βάρος κατοικημένων περιοχών και Αμερικανών πολιτών μαθεύτηκαν σταδιακά, μόνο μετά από δέκα, είκοσι και τριάντα χρόνια. Στο σύνολό τους (οι μέχρι τώρα γνωστές) ανέρχονται σε 239.

Σύμφωνα με συνέντευξη του Δρ. Λέοναρντ Κόουλ στις 16 Απρίλη του 1997 στη Μαντλίν Λέμπγοχλ της επιθεώρησης «Breakthrough Medicine» («Τελευταία Επιτεύγματα Ιατρικής») και οι 239 πειραματικών δοκιμών του στρατού ήταν μυστικές και κατά τη διάρκειά τους «δεκάδες εκατομμύρια Αμερικανών εκτέθηκαν σε βιοχημικά υλικά» και χρησιμοποιήθηκαν επί της ουσίας για χρόνια ως ακούσια πειραματόζωα...

«Παρά το γεγονός πως τα υλικά που χρησιμοποιήθηκαν στις βιοχημικές δοκιμές στους σταθμούς μετρό του Σαν Φρανσίσκο και της Ν. Υόρκης δε θεωρούνταν επικίνδυνα, ο στρατός έμαθε διάφορα πράγματα απ' αυτά τα πειράματα... Π.χ. πως κάποια θεωρητικώς αβλαβή βακτήρια θα μπορούσαν να γίνουν εξαιρετικά επικίνδυνα για μικρά παιδιά και ηλικιωμένους όταν διαρρεύσουν σε κλειστούς χώρους που "φιλοξενούν" μεγάλους αριθμούς ανθρώπων... Επίσης ο στρατός έμαθε πως 200 λίμπρες βακτήρια άνθρακα όταν απελευθερωθούν σε χαμηλό ύψος από αεροπλάνο, θα μπορούσαν να σκοτώσουν τρία εκατομμύρια άτομα» έλεγε ο Δρ. Κόουλ στο «Breakthrough Medicine»...

Δεν ήταν, όμως, μόνον οι πολίτες που είχαν την «τύχη» να γίνουν πειραματόζωα στα χέρια των αρχών της χώρας τους. Ηταν και δεκάδες Αμερικανοί στρατιώτες, που συμμετείχαν, εν αγνοία των κινδύνων, σε ανάλογα πειράματα με βιοχημικά όπλα κατά τις δεκαετίες του '40, του '50 και του '60.

Μία από τις πιο διαβόητες περιπτώσεις πειραμάτων με βιοχημικά όπλα, με θύματα Αμερικανούς στρατιώτες (πέραν της χλωρίδας και της πανίδας της περιοχής...) ήταν οι δοκιμές βιοχημικών όπλων (μεταξύ άλλων με βακτήρια που προκαλούν άνθρακα, την ευλογιά, το θανατηφόρο πυρετό Q) στο πεδίο δοκιμών στο Ντάγκουεϊ της Γιούτας. Για δύο ή και τρεις δεκαετίες ο στρατός «βομβάρδιζε» από αέρος μία εκτενή περιοχή της Γιούτας με κάθε λογής ακίνδυνους και παθογόνους μικροοργανισμούς, προκαλώντας επιδημίες στην πανίδα της περιοχής και φήμες για μυστηριώδεις ασθένειες μεταξύ κατοίκων παρακείμενων περιοχών, που ελάχιστα γνώριζαν για τα πειράματα που διαδραματίζονταν στο Ντάγκουεϊ της Γιούτας.

Ο βασικός σκοπός των βιοχημικών πειραμάτων του στρατού στο Ντάγκουεϊ της Γιούτας ήταν να εξακριβωθεί πώς οι φορείς βιολογικών και χημικών όπλων μπορούν να διαδοθούν και να επιβιώσουν σε συνθήκες φυσικού περιβάλλοντος, καθώς και οι ακριβείς επιπτώσεις που είχαν στον άνθρωπο, στη χλωρίδα και την πανίδα μιας περιοχής.

Επιπλέον, επιστήμονες του Πανεπιστημίου της Γιούτας εξέφραζαν μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του '90 έντονες ανησυχίες πως τα βιοχημικά πειράματα του στρατού στο Ντάγκουεϊ δεν ελλοχεύουν σοβαρούς κινδύνους μόνο για την υγεία του στρατιωτικού προσωπικού, αλλά και για την υγεία κατοίκων παρακείμενων περιοχών και ιδιαίτερα για τους κατοίκους μίας μικρής πόλης και ενός καταυλισμού Ινδιάνων που ζουν ελάχιστα χιλιόμετρα μακριά απ' το Πεδίο Δοκιμών... Ο δε Δρ. Λέοναρντ Κόουλ θεωρεί πως τα βιοχημικά πειράματα του στρατού στο Πεδίο Δοκιμών στο Ντάγκουεϊ της Γιούτας συνεχίζονται έως σήμερα! Ο ίδιος καταθέτοντας σε δικαστήριο της Γιούτας υποστήριξε πως μεταξύ των προσομοιωτών, όπως λέγονται, ξενιστών βιολογικών όπλων που χρησιμοποιούσε ο στρατός (έως τουλάχιστον τον Απρίλη του 1994) είναι και ο βάκιλος σουμπτίλις (Bacillus subtilis), ο οποίος αν και θεωρείται αρκετά αβλαβής βάκιλος σε συνθήκες φυσικού περιβάλλοντος,, αναγνωρίζεται ως πιθανή αιτία μόλυνσης και πρόκλησης σοβαρών ασθενειών σε ανθρώπους όταν αυτοί εκτεθούν σε μεγάλους αριθμούς και εισπνεύσουν μεγάλο αριθμό μικροοργανισμών αυτού του είδους...

«Θα ευχόμασταν, οι ΗΠΑ να μάχονταν τους τρομοκράτες στο Αφγανιστάν, χωρίς να σκοτώνονται αθώοι. Δεν είμαστε καθόλου ευχαριστημένοι». Αυτές οι δηλώσεις του πρίγκιπα Ναγιέφ, υπουργού Εσωτερικών της Σαουδικής Αραβίας, ήταν η πρώτη επίσημη αντίδραση της χώρας του για τις αμερικανικές στρατιωτικές επιχειρήσεις. Μέρες αργότερα, ο ίδιος προειδοποιούσε τους πολίτες «να μην δείχνουν συμπάθεια σε όσους προσβάλλουν τη χώρα και το Ισλάμ». Σαφής αναφορά στον Οσάμα Μπιν Λάντεν, από τον οποίο αφαιρέθηκε η σαουδαραβική υπηκοότητα το 1994, και τους συμπαθούντες του. Οι ενδείξεις ότι η κατάσταση στο σαουδαραβικό βασίλειο κάθε άλλο παρά γαλήνια είναι τείνουν να γίνουν βεβαιότητα. Την ίδια στιγμή, μάλιστα, πληθαίνουν καθημερινά τα αμερικανικά δημοσιεύματα που θέλουν τις σχέσεις των στενών συμμάχων Ριάντ - Ουάσιγκτον να διέρχονται τη χειρότερη φάση τους.

Η Σαουδική Αραβία ιδρύθηκε το 1932 από το βασιλιά Αμπντ αλ Αζίζ και μέχρι σήμερα κυβερνάται από τους διαδόχους του. Στο έδαφός της βρίσκονται οι δύο ιερότεροι τόποι του Ισλάμ, η Μέκκα και η Μεδίνα. Εφαρμόζει το δόγμα Γουαχαμπί του Ισλάμ, που ταυτίζεται σχεδόν με την ερμηνεία των σουνιτών Ταλιμπάν. Μοναδικός νόμος είναι η σαρία, ο ισλαμικός νόμος, και από αυτόν εκπορεύεται η εξουσία της βασιλικής οικογένειας, που θεωρείται θεματοφύλακας του λίκνου του Ισλάμ. Η εξουσία της είναι απόλυτη. Δεν υπάρχουν κόμματα, ενώ το σύνολο των ΜΜΕ ελέγχεται αποκλειστικά από τη βασιλική οικογένεια. Ακόμη και η ενημέρωση από δίκτυα άλλων χωρών του Κόλπου θεωρείται παράνομη.

Οι αποκεφαλισμοί, η ανυπαρξία ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τα βασανιστήρια, οι φυλακίσεις χωρίς δίκες είναι καθημερινότητα. Στη μεγαλύτερη πετρελαιοπαραγωγό χώρα του κόσμου, το μέσο κατά κεφαλήν ετήσιο εισόδημα έφθασε τα 6.000 δολάρια το 2000, έναντι 18.000 δολαρίων στις αρχές του '80. Ταυτόχρονα, οι περισσότεροι των 5.000 πριγκίπων της βασιλικής οικογένειας (που αυξάνονται με ρυθμούς 35 - 40 το μήνα) είχαν 111 δισ. δολάρια έσοδα το 1981 έναντι 4 δισ. το 1972 και εκτιμάται ότι, σήμερα, έχουν υπερδιπλασιαστεί.

Ολα άρχισαν ταυτόχρονα με τις σχέσεις ΗΠΑ - Σαουδικής Αραβίας, στο Β` Παγκόσμιο Πόλεμο. Οι ΗΠΑ είχαν ανάγκη από πετρέλαιο. Η Σαουδική Αραβία από ασφάλεια. Αυτή είναι ακόμη και σήμερα η βάση της σχέσης τους. Οι ΗΠΑ θεμελίωσαν τη σαουδαραβική πετρελαϊκή αυτοκρατορία, στα τέλη του '30. Δημιούργησαν την «Aramco», που έγινε «Saudi Aramco», το 1970. Η Σαουδική Αραβία καλύπτει το 60% των αμερικανικών αναγκών σε πετρέλαιο και αποτελεί το βασικό συνδετικό κρίκο, προκειμένου οι ΗΠΑ να προμηθευτούν και από άλλες μουσουλμανικές χώρες. Παράλληλα, είναι η μεγαλύτερη, ίσως, αγορά αμερικανικού στρατιωτικού υλικού: Μόνο το 1998, οι αγορές της ξεπέρασαν τα 40,2 δισ. δολάρια. Αποτελεί, ουσιαστικά και τυπικά, την ηγεσία του αραβικού κόσμου, τη «δίοδο» επικοινωνίας του με τη Δύση: Χρηματοδοτεί συστηματικά τα φτωχότερα μουσουλμανικά κράτη - και τα ελέγχει - ενώ είναι ο, σχεδόν, μοναδικός χρηματοδότης του 56μελούς Οργανισμού Ισλαμικής Διάσκεψης.

Στον πόλεμο του Κόλπου, ο βασιλιάς Φαχντ επέτρεψε την ανάπτυξη αμερικανικών στρατευμάτων στο ιερό έδαφος. Στις αντιδράσεις ακραίων ισλαμιστών, οι απαντήσεις τότε ήταν εύκολες: Το Ιράκ είχε παραβιάσει το Ισλάμ, επιτιθέμενο σε άλλη ισλαμική χώρα και ήταν κοσμικό κράτος. Σήμερα, όμως, δεν ισχύει τίποτε από τα δύο.

Η βασιλική οικογένεια, σήμερα για πρώτη φορά, βρέθηκε στο στόχαστρο των φάτουα - των θρησκευτικών κανόνων - σεβάσμιων κληρικών. Στους κόλπους της, η μάχη για τη διαδοχή έχει φουντώσει. Ο πρίγκιπας Διάδοχος Αμπντουλάχ φέρεται να υποστηρίζει ακόμη και την απομάκρυνση των αμερικανικών στρατευμάτων. Ο έτερος διεκδικητής, πρίγκιπας Σουλτάν, υπουργός Αμυνας, το αντίθετο. Ο υπερήλικας βασιλιάς Φαχντ φέρεται να βρίσκεται, τις τελευταίες βδομάδες, στη Γενεύη, χωρίς προοπτική επιστροφής.

Θεωρητικά, η βασιλική οικογένεια και οι ΗΠΑ έχουν κοινό στόχο: Την πάταξη των τρομοκρατών. Οι ΗΠΑ για τους γνωστούς λόγους, η βασιλική οικογένεια φοβούμενη τυχόν ανατροπή της από την εντεινόμενη λαϊκή δυσαρέσκεια που προσωποποιείται στην υποστήριξη του Μπιν Λάντεν. Εντούτοις, εκτιμούν πολλοί αναλυτές, τα πράγματα δεν είναι τόσο ξεκάθαρα.

Πληθαίνουν τα αμερικανικά δημοσιεύματα για παντελή έλλειψη συνεργασίας των σαουδαραβικών αρχών, σε επίπεδο πληροφοριών και στοιχείων. Και υποστηρίζουν ότι είναι αναμενόμενο, αφού οι διασυνδέσεις των τριών ισχυρότερων οικονομικά, στον κόσμο πιθανώς, οικογενειών, της βασιλικής, των Μπιν Μαχφούζ και των Μπιν Λάντεν, είναι τόσο μπλεγμένες, που δε συμφέρει κανέναν να αναδειχτούν. Δε συμφέρει ούτε τις ΗΠΑ, αφού όλο αυτό το δίκτυο στήθηκε με την αμέριστη συμπαράστασή τους κατά τον πόλεμο ενάντια στους Σοβιετικούς στο Αφγανιστάν (και νωρίτερα) και συμπεριλαμβάνει εξέχοντα ονόματα της αμερικανικής πολιτικής σκηνής. Εκτενέστατο δημοσίευμα της αμερικανικής «Boston Herald» περιέχει πληθώρα στοιχείων, που φέρονται να αποδεικνύουν ότι μέσα από ένα απίστευτο παγκόσμιο δίκτυο γνωστότατων τραπεζών, επενδυτικών εταιριών, πολυεθνικών επιχειρήσεων και φιλανθρωπικών ιδρυμάτων, πολλά χρήματα καταλήγουν σε οργανώσεις τύπου Μπιν Λάντεν. Τότε, ήταν χρήσιμο. Τώρα, επικίνδυνο και αυτονομημένο.

Οι ΗΠΑ, τονίζουν, έθρεψαν την ανεξέλεγκτη δύναμή τους, χρηματικά και στρατιωτικά. Γι' αυτό και φέρονται να εξετάζουν το ενδεχόμενο στρατιωτικής αποχώρησης από τη Σαουδική Αραβία, με αντάλλαγμα τη διαβεβαίωση της σταθερής ροής του πετρελαίου. Αυτό είναι το ζητούμενο, υποστηρίζουν, αυτού του πολέμου: Ο έλεγχός του. Γι' αυτό φέρεται ο στόχος του Μπιν Λάντεν να είναι η γενέτειρά του και η αλλαγή εξουσίας σ' αυτήν. «Τρομοκράτες δεν είναι οι πάμφτωχοι Αφγανοί, είναι οι ισχυρότατοι Φρανκεστάιν που οι ΗΠΑ εξέθρεψαν στην προσπάθειά τους να ελέγξουν το πετρέλαιο και την υφήλιο», γράφει στους «Los Angeles Times» ο Ρόμπερτ Σίιρ.

Associated Press

Νεκρός ανασύρεται κάποιος από τα ερείπια στην Καμπούλ

Η ελευθερία «είναι» σκλαβιά και η άγνοια «είναι» δύναμη.

«Η ωμή επιθετικότητα» έγινε «ανθρωπιστική αποστολή».

Το να «δολοφονείς» αθώους βαπτίστηκε «σώζω ζωές».

Ο «ελεύθερος και ανεξάρτητος Τύπος» εξελίχθηκε σε εργαλείο προπαγάνδας πολέμου, που δεν έχει καμία ανάγκη να το κρύβει πια, ούτε για τους τύπους.

Η θέση του Αφγανιστάν στον παγκόσμιο χάρτη είναι στρατηγική. Δε συνορεύει μόνο με το Πακιστάν, το Ιράν, ακόμη και σε ένα πολύ μικρό του τμήμα με την Κίνα, αλλά έχει επίσης κοινά σύνορα, θρησκευτική, ακόμη και φυλετική κοινότητα, με τις νεόκοπες Δημοκρατίες της Κεντρικής Ασίας και πρώην Δημοκρατίες της ΕΣΣΔ: Το Ουζμπεκιστάν, το Τουρκμενιστάν και το Τατζικιστάν. Ολες αυτές συνορεύουν με το Καζακστάν, που βρίσκεται στο υπογάστριο της σημερινής Ρωσίας.

Η Κεντρική Ασία αποτελεί ένα από τα πιο καυτά στρατηγικά σημεία του πλανήτη όχι μόνο για τα τεράστια αποθέματα πετρελαίου και φυσικού αερίου που κρύβει στα σπλάχνα της, όπως πολύ συχνά αναφέρεται - και σωστά - σε διάφορα δημοσιεύματα ή και επισημαίνεται από αναλυτές, αλλά ακόμη πιο σημαντική είναι η γεωγραφική της θέση. Είναι γνωστό τοις πάσι ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες επιθυμούν να αποκτήσουν τον έλεγχο όλων των Δημοκρατιών της Κεντρικής Ασίας, ενώ το ΝΑΤΟ και οι ΗΠΑ - εάν αυτή η υπόθεση - επιθυμία γίνει τελικά πραγματικότητα - θα έχουν βάσεις, στρατιωτικές, σε όλες τις ακόλουθες περιοχές: Στη Βαλτική, στα Βαλκάνια και εννοείται στην Τουρκία και στις Κεντροασιατικές Δημοκρατίες. Κάτι τέτοιο θα σημάνει θηλιά γύρω από το λαιμό της Ρωσίας. Εάν κανείς προσθέσει και σε αυτή την εικόνα το πόσο αποτελεσματική ήταν η επικράτηση των Ηνωμένων Πολιτειών σε άλλες δύο πρώην Σοβιετικές Δημοκρατίες, στα νότια, στο Αζερμπαϊτζάν και τη Γεωργία, τότε οι ΗΠΑ αλλά και το ΝΑΤΟ θα είναι σε θέση να εγείρουν από πολύ μικρή απόσταση εξωτερικά κινούμενες «εξεγέρσεις» σε όλη τη ρωσική επικράτεια. Το ΝΑΤΟ, βάσει πρόσφατου δόγματός του, επιτρέπει στη Συμμαχία να παρεμβαίνει και να εισβάλλει σε χώρες που συνορεύουν με κάποιες χώρες - μέλη του ΝΑΤΟ, θα μπορούσε να εξαπολύσει ή να ξεκινήσει αυτοβούλως «μικρής εντάσεως πολέμους», όπου επιτρέπεται επιπροσθέτως και η χρήση τακτικών πυρηνικών όπλων - επίσης περιλαμβάνεται στο πρόσφατο δόγμα του ΝΑΤΟ - ως «απάντηση» σε «παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων» που τυχόν γίνονται από αυτή τη χώρα.

Associated Press

Γκρεμισμένα σπίτια μετά τους βομβαρδισμούς στην Κανταχάρ

Υπό αυτό το σκεπτικό μάλλον, θα πρέπει κάποιος να κατανοήσει και όλα τα σενάρια για το «Αφγανιστάν της επόμενης μέρας», από τα οποία βρίθουν όλα τα ΜΜΕ. Ολα είναι σενάρια που χαρακτηρίζονται για την ασάφειά τους και κυρίως για το ότι πάντα παραμένουν ανεξακρίβωτα. Κατ' αρχήν, υπάρχει η πρόθεση των ΗΠΑ, αφού «θα έχει ανατραπεί το καθεστώς» των Ταλιμπάν μετά την ολοκλήρωση της στρατιωτικής επιχείρησης, της «Διαρκούς Ελευθερίας», ο ΟΗΕ να είναι αυτός που θα αναλάβει το δύσκολο έργο της αναπλήρωσης του «κενού εξουσίας», όπως χαρακτηριστικά τόνισε πρόσφατα από την Ινδία ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Κόλιν Πάουελ. Μία προοπτική που αρνούνται όμως να αναλάβουν τα Ηνωμένα Εθνη, αν κανείς λάβει υπόψη τις πρόσφατες δηλώσεις του ΓΓ του ΟΗΕ, Κόφι Ανάν, μετά την έναρξη των πρώτων κεκλεισμένων των θυρών συνεδριάσεων για τη μετα-Ταλιμπάν εποχή, ότι «Οργανισμός πρέπει να είναι πολύ προσεκτικός και προετοιμασμένος για μία ρευστή και επικίνδυνη κατάσταση», προειδοποιώντας συνάμα ότι η αντιμετώπιση θα πρέπει να είναι τέτοια που δε θα αποσταθεροποιήσει ολόκληρη την περιοχή. Την Κεντρική Ασία φυσικά, αλλά και το Πακιστάν, την Ινδία και την άλλη εύφλεκτη περιοχή, το Κασμίρ. Μην ξεχνώντας φυσικά ότι αυτές οι δύο χώρες είναι και πυρηνικές δυνάμεις.

Επίσης, τα σενάρια που διοχετεύονται περί «μετριοπαθών Ταλιμπάν», για τη συμμετοχή ή μη της Βόρειας Συμμαχίας σε μία μελλοντική κυβέρνηση, για τις αποσκιρτήσεις ή ακόμη και την κατάρρευση του καθεστώτος των Ταλιμπάν, κρίνονται ως σενάρια που κινούνται προς το παρόν στη σφαίρα της φαντασίας, δεδομένου ότι οι «παίκτες», όλοι, μηδενός εξαιρεμένου, μπορούν να αλλάξουν εύκολα πλευρές. Από τη μια η Βόρεια Συμμαχία, θεωρείται ότι υποστηρίζεται από τη Ρωσία και το Ιράν, επίσης οι Αμερικανοί και οι Βρετανοί δεν την εμπιστεύονται και πώς μπορεί να ξεχάσει κανείς την τήρηση ενός λεπτού σιγής εκ μέρους του Ευρωκοινοβουλίου για τη δολοφονία του πρώην ηγέτη της Συμμαχίας, Αχμάντ Σαχ Μασούντ.

Από την άλλη πλευρά οι Ταλιμπάν, που έχουν «προαιώνιους δεσμούς» τόσο με τις ΗΠΑ - πώς μπορεί να ξεχάσει κανείς τους πανηγυρισμούς της κυβέρνησης Κλίντον για την επικράτησή τους και την ειρήνη που θα φέρουν, το 1996 - όσο κυρίως με τη Σαουδική Αραβία, αλλά και τις μυστικές υπηρεσίες του Πακιστάν, την ISI. Το σκηνικό της «ανατροπής» και των μελλοντικών εξελίξεων είναι προς το παρόν αβέβαιο.

Το μόνο σίγουρο είναι ότι θα γραφτεί με το αίμα των αμάχων, ειδικά τώρα που εκτός από το θάνατο που «ξερνούν» τα αμερικανικά αεροπλάνα κατά στρατηγικών στόχων - σχολείων, κλινικών, αποθηκών του Ερυθρού Σταυρού, κτιρίων του ΟΗΕ, αλλά και φορτηγών που μεταφέρουν αμάχους - θα δρουν πια και οι ειδικές δυνάμεις, επί του εδάφους.

Σύμφωνα με τον τελευταίο απολογισμό, που δόθηκε εκ μέρους του εκπροσώπου των Ταλιμπάν, Αμπντούλ Χάι Μουτμέν, οι άμαχοι που έχουν σκοτωθεί ή θεωρούνται αγνοούμενοι είναι 600 έως 900 άνθρωποι. Φυσικά, όπως επισημαίνεται από όλα τα ΜΜΕ, η είδηση δεν μπορεί να επιβεβαιωθεί από ανεξάρτητη πηγή. Αν ποτέ επιβεβαιωθεί...

Ο αμάχος πληθυσμός είναι πάντα αυτός που παρελαύνει κατά το προσκλητήριο νεκρών, που χάνουν τη ζωή τους από τις βόμβες, τη χρήση των «εναέριων κανονιοφόρων», των πολεμικών αεροσκαφών «AC-130» που σπέρνουν θάνατο, αλλά και τη χρήση υπερβομβών. Ισως κανείς δε μάθει ποτέ πόσα μωρά, παιδιά, έφηβοι, γυναίκες και άντρες ηλικιωμένοι θα θαφτούν, θα διαμελιστούν ή θα γίνουν εκατομμύρια μόρια που θα χαθούν στον αέρα. Μόνο ελάχιστες εικόνες. Μωρά διαμελισμένα, που χαροπαλεύουν συνδεδεμένα με ορούς σε νοσοκομεία που μόνο για νοσοκομεία δεν κάνουν. Θα μπορούσαν καλύτερα να είναι στάβλοι.

Δίπλα σε αυτές τις εικόνες, άλλες που δείχνουν παιδιά να σκάβουν στο χώμα για να «κλέψουν» τους σπόρους που έχουν μαζέψει οι αρουραίοι στα λαγούμια τους. Μια «δουλιά» επώδυνη που διαρκεί τουλάχιστον δύο ημέρες για να καταφέρουν να μαζέψουν μια χούφτα σπόρους. Οι αγρότες που πουλούν τις στέγες των σπιτιών τους για να αγοράσουν τρόφιμα και φάρμακα. Τα παιδιά δεν πηγαίνουν σχολείο γιατί δεν έχουν πλέον παπούτσια, πουλήθηκαν και αυτά με τα υπόλοιπα υπάρχοντα των οικογενειών.

Η κατάσταση όχι μόνο στο Αφγανιστάν, αλλά στην ευρύτερη περιοχή είναι δραματική. Για εκατομμύρια ανθρώπους, στην πλειοψηφία τους γυναικόπαιδα και γέροντες τα βασικά για να κρατηθούν στη ζωή, ενόψει και του χειμώνα που έρχεται, είναι πλέον πολυτέλεια. Ο χειμώνας που έρχεται θα είναι ανελέητος. Σύμφωνα με την UNICEF, εάν δεν παύσουν αμέσως οι βομβαρδισμοί ώστε να χορηγηθεί επισιτιστική βοήθεια, τουλάχιστον 100.000 παιδιά θα χάσουν τη ζωή τους... Οι οργανώσεις «Oxfam International», «Islamic Relief», «Christian Aid», «CAFOD», «Tear Fund» και «Action Aid» απηύθυναν την Τετάρτη έκκληση από το Ισλαμαμπάντ για μία ανάπαυλα στις επιχειρήσεις. Την απάντηση πήραν από τον ίδιο τον Πρόεδρο Μπους: Δεν πρόκειται να σταματήσουμε.

Σήμερα, υπό το φως των υπαρκτών γεγονότων της συγκρουσιακής έντασης αυτής ή εκείνης της μορφής, εκείνη η πρόταση του Μαροκινού εκπροσώπου αποκτά το μέγεθος μιας μελλοντικής αποκάλυψης. Οι αντιδραστικές και σκοταδιστικές δυνάμεις των μέχρι χθες αλληλοτροφοδοτούμενων ιερατείων «Δύσης» και «Ανατολής» εναντίον της ΕΣΣΔ, βρέθηκαν ξαφνικά στο κενό της ...απόγνωσης. Συνέβη εκείνο που, υπαρχούσης της ΕΣΣΔ, έμοιαζε με οικτρή φαντασίωση. Τώρα, «άθεοι» κοσμοπολίτες ιμπεριαλιστές και πολεμοκάπηλοι θεοκράτες του Ισλάμ προσπαθούν να διαμορφώσουν τις νέες διεθνείς ισορροπίες. Επειδή, όμως, η φύση τους ταιριάζει μόνο ως προς το τελικό αποτέλεσμα της εξουσιαστικής ...κουτάλας, γίνεται αδύνατη η συνύπαρξή τους. Μοιάζουν με τους δυο κατεργάρηδες, που υποχρεώθηκαν να συνυπάρξουν, χωρίς να έχουν συμφωνήσει για το κορόιδο. Στο φόντο αυτής της μέλλουσας συμφωνίας και από τη δυνατότητα της διαμόρφωσής της, θα εξαρτηθούν οι νέες διεθνείς ισορροπίες. Η διεθνής του ιμπεριαλιστικού κεφαλαίου μοιάζει με το μέχρι χθες κυνηγημένο ζώο από τη διεθνή εργατο-λαϊκή δύναμη να ψάχνει να συνεδριάσει κάπου στα ...Βραχώδη Ορη.