Η Λερναία Υδρα δε βγάζει κεφάλια μόνο σε σημαντικά ζητήματα. Δε δαγκώνει μόνον με το Ασφαλιστικό, με τις συντάξεις, με την Υγεία, με την Παιδεία. Σε αυτά τα θέματα η μάχη ανάμεσα σε αυτή και τους εργαζόμενους είναι, λίγο πολύ, φανερή και δεδομένη. Εκεί, που το τέρας είναι πιο ύπουλο, και τα κεφάλια του πιο καλά καμουφλαρισμένα, είναι σε αυτά που λέμε, «δευτερεύοντα» ζητήματα.

Εχει καμιά σχέση το κάρφωμα του Βαλιανάτου και η γροθιά του Κούγια, με την αποδοχή του «ευρωσυντάγματος», από την Ελληνική Βουλή; Εχουν καμία σχέση οι κασέτες του Λαζόπουλου, με τις φοιτητικές εκλογές; Εξωτερικά, φαίνεται, πως έχουμε να κάνουμε με εντελώς διαφορετικά και άσχετα πράγματα. Στην ουσία, όμως, όλος αυτός ο κόσμος, που βγαίνει (τον βγάζουν καλύτερα) στην τηλεόραση και μιλάει για το «δικαίωμα» στην «ελεύθερη διάθεση του κορμιού», κεφάλια της ίδιας Λερναίας Υδρας είναι. Μικρότερα ή μεγαλύτερα κεφάλια, που δαγκώνουν, συνειδητά ή ασυνείδητα, τον ίδιο εχθρό. Τον άνθρωπο, που αγωνίζεται για έναν κόσμο ειρηνικό, δίκαιο, αξιοπρεπή. Για έναν κόσμο, που δε θα κυριαρχεί το σάπιο και το κίβδηλο.

Η έλλειψη σεβασμού από άνθρωπο σε άνθρωπο, η δύναμη του χρήματος και της εξουσίας, ο εύκολος τρόπος πλουτισμού ή επιβίωσης, η εκδικητικότητα κάποιων, για κάποιους άλλους, ο κορεσμός από το φυσιολογικό, η φθορά των αξιών και η γενική σήψη, είναι άσχετα πράγματα με την έκρηξη της ομοφυλοφιλίας; Ολα αυτά τα αγόρια και κορίτσια, που ρίχτηκαν με το τσουβάλι στη σεξουαλική αγορά, βρέθηκαν εκεί από δική τους, ελεύθερη επιλογή; Τα οργανωμένα ταξίδια στην Ταϊλάνδη, αλλά και στη δική μας πλατεία Κουμουνδούρου, είναι αποτέλεσμα ελεύθερης σεξουαλικής προτίμησης; Ολα ετούτα τα βιασμένα, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, παιδιά, που αποτελούν το μεγαλύτερο μέρος των ομοφυλόφιλων, επέλεξαν τα ίδια τους βιαστές τους;

Τα φασιστικά καρφώματα, οι φασιστικές μπουνιές, οι «φασιστικές» σάτιρες και οι «ασφαλίτικες» καταγγελίες, είναι μέρος της ίδιας μηχανής. Της μηχανής, που προβάλλει το μερικό σε βάρος του γενικού. Του γενικού, που, κατά καιρούς, θυσιάζει μερικά από τα κεφάλια του, για να γλιτώσει τις ρίζες του.

Eurokinissi

Πραγματικά, αυτό το συνέδριο, που είχε σαν πρωταγωνίστριά του τη «νέα γυναίκα - θύμα της ιμπεριαλιστικής βαρβαρότητας», διέφερε από τα προηγούμενα: Η όξυνση των προβλημάτων που αντιμετωπίζει η νέα γενιά φαίνεται πως «μεταφράστηκε» και στον αριθμό των αντιπροσώπων, αλλά και στην ποιότητα των παρεμβάσεων που έγιναν, και στο επίπεδο του λόγου των νέων γυναικών: 455 σύνεδροι απ' όλες τις περιφέρειες της χώρας, 116 παρατηρήτριες, συμμετοχή πρωτοφανής και τις τρεις μέρες που διήρκεσαν οι εργασίες, ογδόντα πέντε εισηγήσεις, παρεμβάσεις και ομιλίες - διπλάσιες απ' όσες γίνονταν στο παρελθόν. Κι όχι μόνον αυτό: Τέθηκαν καινούρια θέματα, άνοιξαν ορίζοντες, όχι μόνο σε παλιά, αλλά και σε νέα προβλήματα, έγιναν ενδιαφέρουσες προτάσεις για τη δραστηριοποίηση της νέας γενιάς των γυναικών. Ανάμεσα στους προβληματισμούς ήταν ζητήματα, όπως η δυσκολία των νέων να αποκτήσουν οικογένεια, οι διαπροσωπικές σχέσεις, ο εθελοντισμός, η ψυχολογική βία που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες, η κακοποίηση, η γυναίκα μετανάστρια, τα προβλήματα της ανάπηρης γυναίκας, της καρκινοπαθούς. Κι ακόμα: Η γυναίκα σαν δημιουργός. Η υποκουλτούρα και οι σπόνσορες, η τοξικομανής, τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η άτεκνη γυναίκα, το περιβάλλον και τα μεταλλαγμένα τρόφιμα... Ομως, η «μεγάλη πρωταγωνίστρια» ήταν η ανεργία και οι νέες μορφές εργασίας, που τρώνε σαν το σαράκι τις κατακτήσεις των γυναικών και προετοιμάζουν στερημένα γηρατειά... Αρκετοί σύλλογοι προχώρησαν σε τοπικές έρευνες με ερωτηματολόγια, που έδειξαν πόσο λίγος χρόνος ελεύθερος μένει στις εργαζόμενες γυναίκες, πώς τον αξιοποιούν και πώς αξιολογούν οι ίδιες τα προβλήματα και τις ανάγκες τους.

Σ' αυτήν την ΟΓΕ, που θα γίνει σε λίγο χρόνο τριαντάχρονη, ήταν αφιερωμένο το ντοκιμαντέρ που προβλήθηκε την πρώτη μέρα του συνεδρίου, με θέμα την πολύμορφη καταπίεση της γυναίκας, αλλά και την αγωνιστική παρέμβαση της ΟΓΕ (ένα ντοκιμαντέρ που επιμελήθηκαν οι: Παύλος Ρούφας, Τέρψη Κολοζώφ και Βασιλεία Παπαρήγα). Παρούσες, ανάμεσα σε άλλους φορείς, γυναικείες οργανώσεις της χώρας μας - η Αδέσμευτη Κίνηση Γυναικών, που απηύθυνε χαιρετισμό, το Εθνικό Συμβούλιο Ελληνίδων, ο Σύνδεσμος για τα Δικαιώματα της Γυναίκας, η εκπρόσωπος της Παγκύπριας Ομοσπονδίας Γυναικών, Σκεύη Πάσια, που έκανε παρέμβαση. Μίλησαν επίσης εκπρόσωποι γυναικείων οργανώσεων από τη Ρωσία, την Κίνα, την Κούβα, την Παλαιστίνη, τη Σερβία, την Αλβανία και την Τουρκία. Η εκπρόσωπος της Παγκόσμιας Δημοκρατικής Ομοσπονδίας Γυναικών και αντιπρόεδρός της, η Κύπρια Χριστίνα Δημητριάδη, τόνισε την «ανάγκη αναβάθμισης του ρόλου και της δράσης της ΠΔΟΓ».

Εκτός από τις εκπροσώπους των Ελληνίδων μεταναστριών από το Βέλγιο και τη Γερμανία, σ' αυτό το συνέδριο μίλησαν για πρώτη φορά εκπρόσωποι ομάδων που δημιουργήθηκαν στους κόλπους της ΟΓΕ: Ομάδα φοιτητριών, δημοσιογράφων, ΑΜΕΑ, αναπήρων, πολιτικών προσφύγων, που ανέπτυξαν τα ιδιαίτερα προβλήματα και τους στόχους τους.

Μετά την πρώτη μέρα του συνεδρίου, τις εργασίες της οποίας παρακολούθησε η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα, ακολούθησαν οι εισηγήσεις και οι παρεμβάσεις πάνω σε 12 θεματικές.

• Δικαίωμα στην εργασία και Κοινωνική Ασφάλιση (Ντέπυ Τσακίρογλου, Κατίνα Καραμάνου, Δήμητρα Παπαστεργίου).
• Εθελοντισμός (Ρούλα Χαλάτση, Κατερίνα Μιχαήλ).
• Ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι (Αιμιλία Αγκαβανάκη, Δέσποινα Γραμματικοπούλου).
• Παιδεία (Ντίνα Τσούβα, Ρίτσα Κώτη - Ρούση).
• Υγεία (Ρίτα Αρβανιτάκη, Μαριάνθη Χαλβατζή).
• Μετανάστριες (Σοφία Θωμάρεη).
• ΜΜΕ - Πολιτισμός (Κατερίνα Ευσταθίου, Ελίζα Γιαννακαρώνη, Ειρήνη Γόργια, Αννα Σπανοπούλου).
• Πορνεία (Χριστίνα Σκαλούμπακα, Μαιρήνη Στεφανίδου).
• Βία - κακοποίηση (Βασιλεία Παπαρήγα).
• Ναρκωτικά (Νάντια Πασαλιμανιώτη, Βιβή Τσοτσώνη, Αφροδίτη Λουμάκου).
• Περιβάλλον (Μαρί Πρίφτη, Αγγελική Βαλεοντή).
• Διαπροσωπικές σχέσεις (Δώρα Μόσχου, Βούλα Λίτσιου, Ζωή Λαζάνη).

Επιπτώσεις από τις ευέλικτες μορφές εργασίας: «Οι γυναίκες δεν έχουν οικονομική ανεξαρτησία, βασική προϋπόθεση της κατάκτησης της ισοτιμίας. Ο ασφαλιστικός βίος τους πλήττεται και δε θα έχουν τις προϋποθέσεις για συνταξιοδότηση, παροχές και επιδόματα. Σε περίπτωση χηρείας, η γυναίκα θα στερείται τη σύνταξη ή θα παίρνει πολύ μικρή εφόσον θα θεωρείται εργαζόμενη, ακόμα κι αν απασχολείται μια ώρα. Την αποτρέπουν από τη συνδικαλιστική δράση» (Ντέπυ Τσακίρογλου).

- «Με τα τελευταία στοιχεία της ΕΣΥΕ, μία στις τέσσερις γυναίκες ηλικίας 15-29 χρόνων είναι άνεργη. Το β` τρίμηνο του 2004 η ανεργία αυτών των γυναικών έφθασε το 20,2%.

»Επιδιώκεται η απαλλαγή των εργοδοτών από το μη μισθολογικό κόστος των ασφαλίσεων. Ενα βήμα θα είναι, αν πραγματοποιηθεί η πρόταση του Γ. Παπανδρέου, οι νέοι να εργάζονται ένα διάστημα χωρίς Κοινωνική Ασφάλιση.

»Οι περιορισμοί στις παροχές της Κοινωνικής Ασφάλισης γίνονται τώρα με νέες μεθόδους, τις οποίες δεν αντιλαμβάνεται εύκολα ο εργαζόμενος: Κάθε διάταξη νόμου που περιορίζει παροχές δεν εφαρμόζεται αμέσως. Ετσι, διασπώνται οι εργαζόμενοι, αποσυντονίζονται και ασυνείδητα αποδέχονται τα πάντα αδιακρίτως. Το Ασφαλιστικό είναι συνέχεια ανοιχτό, απλώς αλλάζουν τακτική: Επειδή το «πακέτο Γιαννίτση» πρότεινε γενική «αναμόρφωση» και προκάλεσε σεισμό στους εργαζόμενους, αναγκάστηκαν να το αποσύρουν και ακολουθούν τώρα τη μέθοδο της "σαλαμοποίησης"» (Κατίνα Καραμάνου).

- «Η γυναίκα αναπτύσσει ενοχές. Δεν αντιδρά, για να αποφύγει τις συγκρούσεις με το περιβάλλον. Ετσι αποδέχεται ένα ποσοστό βίας σαν φυσικό και μαθαίνει να υφίσταται διάφορες μορφές βίας στην κοινωνική ζωή, μορφές πολιτικής βίας χωρίς αντίδραση. Χρειάζεται να αναπτύξει την προσωπική της συνειδητότητα» (Σεβαστή Κουτρουμάνου).

- «Η κραυγαλέα ανισότητα της αγρότισσας μεγαλώνει και η σύνταξή της κινδυνεύει» (Ντίνα Μπαντή).

- «Για να γίνουν δεκτές οι νέες μορφές εργασίας επιχειρείται μια ολοκληρωμένη επίθεση στη συνείδηση των γυναικών. Το βασικότερο στοιχείο αυτής της επίθεσης είναι η προσπάθεια επαναφοράς της υλικής βάσης στη σχέση» (Δώρα Μόσχου).

- «Η κατανάλωση αγαθών επιδιώκει να γεμίσει τα κενά της ανθρώπινης ψυχολογίας. Η σεξουαλική απελευθέρωση δε σημαίνει και ξεπέρασμα των αστικών κανόνων συμπεριφοράς... Η νέα γυναίκα εμπορευματοποιείται, γίνεται αντικείμενο βρώμικων επιθυμιών (Ζωή Λαζάνη).

Η βία, η πορνεία και τα ναρκωτικά μαστίζουν τη νέα γενιά, τονίστηκε στο συνέδριο.

- Η τρομοκρατία στους χώρους δουλιάς την απομακρύνει από το συνδικαλισμό, την κοινωνική και πολιτική δράση. Υφίσταται την επίθεση της υποκουλτούρας, κυρίως από τα ΜΜΕ. Την ομηρία του ρουσφετιού.

Είναι η πρώτη στις απολύσεις και στην ανεργία.

Στο μέλλον, με το σταδιακό ενταφιασμό της κοινωνικής πολιτικής, θα κληθεί να υποκαταστήσει την υποχρέωση του κράτους σε Παιδεία, Υγεία, Τρίτη Ηλικία, στα Ατομα με Ειδικές Ανάγκες.

Επιλογή: Ο μονόδρομος του συλλογικού αγώνα πριν είναι αργά, γιατί ο κλοιός έχει στενέψει επικίνδυνα!

Μια συγκινητική σκηνή στο κλείσιμο του συνεδρίου: Την ώρα της κλήρωσης, ένα από τα δώρα που απεικόνιζε τον Φοίνικα στις φυλακές Αβέρωφ - έργο της Ζιζής Μακρή, συντάραξε την Ελπίδα Μαλαγαρδή, μέλος του προεδρείου της ΟΓΕ. Οδυνηρές μέρες της θύμισε, όταν έπαιρναν τις συντρόφισσές της για εκτέλεση και οι κρατούμενες χόρευαν γύρω από τον Φοίνικα. Ετσι ο πίνακας αποσύρθηκε και προσφέρθηκε στην παλιά κρατούμενη, ενώ η Ασπα Μανδηλαρά, η Τόνια Χαρατσίδου και οι άλλες αγωνίστριες που βρίσκονταν στο βήμα δεν μπόρεσαν να συγκρατήσουν τα δάκρυά τους... Λίγο πριν, είχε έρθει στο συνέδριο και η παλαίμαχη της ΟΓΕ Π. Φωτιάδου... «Οι ρίζες του Φοίνικα βρίσκονται εδώ μέσα», είπε η πρόεδρος της ΟΓΕ, Καλλιόπη Μπουντούρογλου.

Πολύπλευρη, περιεκτική και εύστοχη η κεντρική εισήγηση της προέδρου της ΟΓΕ, Καλλιόπης Μπουντούρογλου.

«Η Νέα Γυναίκα, είπε, είναι πιο ευάλωτη στη χυδαία εκμετάλλευση των ανέργων νέων, στην παραπληροφόρηση, στην εξαγορά συνειδήσεων, στην κατασυκοφάντηση των αγωνιστικών αξιών και του επαναστατικού κινήματος της χώρας μας. Η νέα γυναίκα επιπλέον κινείται, ζει και ωριμάζει σ' ένα κλίμα πλαστής ισότητας σε όλα τα επίπεδα της ζωής της. Στη θέση των δικαιωμάτων, της έχουν δοθεί απλόχερα οι ίσες ευκαιρίες μέσα σ' έναν αδιέξοδο μονόδρομο. Η νέα γυναίκα σήμερα στο σχολείο βιώνει τις ταξικές διακρίσεις.

Μπορεί σήμερα πολλές γυναίκες να σπουδάζουν, πολλές να αριστεύουν, αλλά όταν φτάσουν να διεκδικήσουν δουλιά, το σύστημα τούς επιφυλάσσει τα μεγαλύτερα ποσοστά της ανεργίας και της ελαστικής απασχόλησης. Η νέα δεν προχωράει εύκολα στη δημιουργία οικογένειας. Δε φτάνουν τα οικονομικά ούτε για ένα παιδί.

Αναγκαστική η επιλογή της μερικής απασχόλησης. Μαύρη - ανασφάλιστη εργασία, τρομοκρατία στους χώρους δουλιάς, υπογραφή ιδιωτικών συμφωνητικών στις νέες γυναίκες ότι δε θα τεκνοποιήσουν για ένα καθορισμένο χρονικό διάστημα.

»Η εκάστοτε κυρίαρχη τάξη χρειάζεται την ανεργία, ιδιαίτερα τη γυναικεία ανεργία - αρκεί να μην ξεπερνά εκείνα τα ποσοστά που τους είναι χρήσιμα - για να επιβάλουν τα ανάλογα αντεργατικά μέτρα, τις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις δηλαδή, αρκεί να κοντρολάρουν τις κοινωνικές εκρήξεις. Η ανεργία γίνεται όπλο στα χέρια των αρχιτεκτόνων της νέας τάξης για χαμηλότερα μεροκάματα για όλους, για εντατικοποίηση της δουλιάς, για την επιβολή τρομοκρατίας στους χώρους εργασίας, για την κατάργηση ασφαλιστικών και άλλων εργασιακών δικαιωμάτων, για το χτύπημα της συνδικαλιστικής δράσης, για τη συναλλαγή και την ανταλλαγή ψήφου και ρουσφετιού της γνωστής ομηρίας, πάνω στην οποία στηρίζονται οι πολιτικοί συσχετισμοί της εξουσίας».

Η πρόεδρος της ΟΓΕ ολοκλήρωσε την κεντρική εισήγησή της, διαγράφοντας τους στόχους της Ομοσπονδίας μέχρι το επόμενο, δέκατο συνέδριο: «Κρατάμε, τόνισε, τον προσδιορισμό της οργάνωσής μας ως μαχητικό γυναικείο κίνημα. Κίνημα, που υπερασπίζεται τα δίκαια και τα δικαιώματα των γυναικών του καθημερινού μόχθου στην πόλη και στην ύπαιθρο. Επιμέρους στόχοι:

• Περιφερειακές συναντήσεις με όλες τις περιφέρειες, που θα αποκτήσουν μόνιμο χαρακτήρα και θα γίνονται σε τακτά χρονικά διαστήματα.
• Επιτροπές με ειδικά θέματα δίπλα στο προεδρείο.
• Διπλασιασμός των μελών και δημιουργία ομοειδών ομάδων.
• Συντονισμός δράσης με τα άλλα λαϊκά κινήματα, με πρώτο το ταξικό εργατικό κίνημα. Δεν έχουμε, υπογράμμισε, εξουσιοδοτήσει κανένα πρόεδρο της ΓΣΕΕ να πηγαίνει σε κοινωνικούς διαλόγους και να θάβει τα δικά μας δικαιώματα. Μπόλιασμα του ενός κινήματος με το άλλο. Το γυναικείο κίνημα μπολιάζει το εργατικό κίνημα με τις ιδιαίτερες γυναικείες πλευρές και το διευκολύνει στην πρόσβασή του στις εργαζόμενες γυναίκες. Αντίστροφα, το γυναικείο κίνημα παίρνει τις θέσεις του εργατικού κινήματος και τις προσαρμόζει στις δικές του επεξεργασίες. Το ίδιο ισχύει με το νεολαιίστικο κίνημα και το Κίνημα Ειρήνης.
• Θα εστιάσουμε την προσοχή μας στον πολιτισμό και θα προωθήσουμε την καλλιτεχνική δημιουργία στην ΟΓΕ: βιντεοσκόπηση, θεατρικά, χορευτικά, μουσικά σύνολα δομημένα πάνω στα γυναικεία προβλήματα και στα μηνύματα που προωθούν την αποτελεσματικότητα του αγώνα μπορούν να πάνε σε γειτονιές και σε πλατείες των πόλεων και της επαρχίας. Μ' αυτόν τον τρόπο θα παρέμβουμε στην υποκουλτούρα που κύριο στόχο έχει τη λαϊκή γυναίκα. Το ίδιο θα πρέπει να επιδιώξουν τα στελέχη και οι σύλλογοί μας σε όλες τις περιφέρειες με τους ανθρώπους του πολιτισμού. Θα αντισταθούμε με κάθε τρόπο, ιδιαίτερα στα γυναικεία πρότυπα που προβάλλουν τα ΜΜΕ.
• Ιδεολογική μόρφωση των μελών μας με σεμινάρια. Γυναικείο λαϊκό Πανεπιστήμιο της ΟΓΕ. Θεματικές, που θα συνδέουν την πολιτική με όλες τις πτυχές του γυναικείου ζητήματος και με διδάσκοντες (άνδρες - γυναίκες) που έχουν προσεγγίσει αυτά τα θέματα.
• Το ενημερωτικό μας δελτίο, ανανεωμένο, είναι αναγκαίο να φτάσει σε όσο το δυνατόν περισσότερα γυναικεία χέρια. Το περιοδικό μας θα ανοίξει τις σελίδες του σε διάφορα γυναικεία θέματα στο «ελεύθερο βήμα».
• Θα προσπαθήσουμε μέσα από ημερίδες και άλλα σχήματα να ανοίξουμε ζητήματα για το περιβάλλον, τα τρόφιμα, τα φάρμακα, τα καλλυντικά, την παράδοση, με τα θετικά και τα αρνητικά της, τη μόδα (τι και ποιοι την κινούν).
• Η συμμετοχή μας στην ΠΔΟΓ θα γίνει πιο ουσιαστική και ο ρόλος μας στο συντονισμό δράσης του ευρωπαϊκού γυναικείου κινήματος πρέπει να γίνει καθοριστικός.
• Η ιστοσελίδα μας θα μας βοηθήσει στην επικοινωνία μας με γυναίκες σε όλο τον κόσμο.

Και κατέληξε, απευθυνόμενη στις αντιπροσώπους του συνεδρίου: Η οικονομική μας ανεξαρτησία οφείλεται σ' εσάς και μας επιτρέπει να είμαστε μαχητικές, χωρίς να βάζουμε νερό στο κρασί μας, χωρίς να προσκυνάμε. Εμείς δε δεσμευόμαστε από τις επιδοτήσεις. Η ΟΓΕ δεν είναι το προεδρείο της. Εσείς θα δώσετε σήμερα εντολές. Οποια επισήμανση έγινε στο συνέδριο, την κρατάμε σαν κόρη οφθαλμού. Και δεν ξεχνάμε ότι έχουμε χρέος απέναντι στις γυναίκες θύματα της ιμπεριαλιστικής βαρβαρότητας».

Το συνέδριο ενέκρινε παμψηφεί τα ακόλουθα ψηφίσματα:

- Ψήφισμα προς τον πρωθυπουργό της χώρας, στο οποίο, ανάμεσα στα άλλα, οι γυναίκες ζητάνε να μη συμμετέχουν οι Ελληνες στρατιώτες στις επιχειρήσεις της PAX AMERICANA και καλείται η ελληνική κυβέρνηση να απορρίψει την ανεξαρτητοποίηση του Κοσσυφοπεδίου, στη διάσκεψη που θα γίνει το δεύτερο εξάμηνο της χρονιάς. Στο ίδιο ψήφισμα επισημαίνονται τα προβλήματα των γυναικών, που συνθλίβονται από τις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις (ανεργία, ιδιωτικοποιήσεις, αύξηση ορίων συνταξιοδότησης, συρρίκνωση κοινωνικών παροχών κ.ά.).

- Ψήφισμα των νησιών του Αιγαίου, σχετικά με τις ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες, που θα πρέπει να είναι όχι μόνο μεταφορικό μέσο, αλλά κοινωνικό αγαθό και αίτημα για δημιουργία εθνικού φορέα ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών.

- Ψήφισμα ενάντια στην ιμπεριαλιστική βαρβαρότητα και ενάντια στην επαναχάραξη των συνόρων στα Βαλκάνια.

- Ψήφισμα ενάντια στο 46χρονο εμπάργκο, που έχει επιβληθεί στην Κούβα.

- Ψήφισμα για τα 60 χρόνια της Αντιφασιστικής Νίκης.

***

Το νέο προεδρείο της Ομοσπονδίας Γυναικών Ελλάδας, που εκλέχτηκε από τις αντιπροσώπους στο ένατο συνέδριο:

Πρόεδρος: Καλλιόπη Μπουντούρογλου

Α` Αντιπρόεδρος: Ασπα Μανδηλαρά

Β` Αντιπρόεδρος: Μαρί Πρίφτη

Γραμματέας: Ντέπυ Τσακίρογλου

Ταμίας: Κατερίνα Μιχαήλ

Μέλη του προεδρείου: Νάντια Πασαλιμανιώτη, Βιβή Τσοτσώνη, Χριστίνα Σκαλούμπακα, Τόνια Χαρατσίδου, Μαιρήνη Στεφανίδη, Βασιλεία Παπαρήγα, Ζωή Λαζάνη, Αγγελική Τουμανίδου.