Eurokinissi

Μία τεράστια περιβαλλοντική καταστροφή, από τον θλιβερό απολογισμό της οποίας δεν λείπουν τα ανθρώπινα θύματα, οι απώλειες σε ζωικό κεφάλαιο, σε σπίτια και άλλες εγκαταστάσεις. Αποτέλεσμα της δασοκτόνας πολιτικής που εφαρμόζει και η σημερινή κυβέρνηση της ΝΔ, όπως και όλες οι προηγούμενες ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, της εμπορευματοποίησης της γης και της επιχειρηματικής δράσης στα δάση, που αποτελούν το «προσάναμμα» για τις πυρκαγιές. Μία πολιτική που έχει πληρώσει και συνεχίζει να πληρώνει ακριβά ο λαός της περιοχής.

Είναι το βαρύ τίμημα των κατευθύνσεων της Ευρωπαϊκής Ενωσης και των αστικών κυβερνήσεων, σύμφωνα με τις οποίες η προστασία του λαού από τις φωτιές, τις πλημμύρες, τους σεισμούς, εντάσσεται στη λογική του «κόστους - οφέλους». Ετσι, αφήνουν τον λαό να πνίγεται σε κάθε δυνατή νεροποντή, να καίγεται από τις φωτιές τους καλοκαιρινούς μήνες, να εγκλωβίζεται και να παγώνει χωρίς ηλεκτρικό και θέρμανση στις χιονοπτώσεις του χειμώνα.

Το μεγαλύτερο τίμημα από τις πυρκαγιές στην προηγούμενη 15ετία, σύμφωνα με τα στοιχεία που είναι δημοσιευμένα στην ιστοσελίδα του Πυροσβεστικού Σώματος, έχει πληρώσει ο λαός της πολύπαθης Εύβοιας. Συγκεκριμένα, από το 2006 έως το 2020 σχεδόν 200.000 στρέμματα δάσους και δασικών εκτάσεων έχουν καεί, ορισμένα από αυτά και δύο φορές μέσα στη συγκεκριμένη χρονική περίοδο. Στον αριθμό αυτό δεν υπολογίζονται οι χορτολιβαδικές εκτάσεις και οι γεωργικές καλλιέργειες. Μάλιστα το 2007, όταν στην Εύβοια κάηκαν συνολικά 68.000 στρέμματα δάσους και δασικών εκτάσεων, σε στάχτη μετατράπηκαν και 184.000 στρέμματα καλλιεργειών. Από τον τραγικό απολογισμό εκείνης της χρονιάς δεν μπορούν να λείπουν οι έξι ανθρώπινες ζωές που χάθηκαν: Τέσσερις νεκροί στο χωριό Μίστρος, στην προσπάθεια κατάσβεσης της φωτιάς, και δύο πιλότοι από την πτώση «Canadair» στα Στύρα.

Ιδιαίτερα καταστροφικές για το νησί της Εύβοιας ήταν οι χρονιές 2016 και 2019, όταν κάηκαν 35.000 και 30.000 στρέμματα δάσους και δασικών εκτάσεων αντίστοιχα. Μάλιστα, συνέπεια των πυρκαγιών αυτών αποτελούν σε μεγάλο βαθμό και οι καταστροφικές πλημμύρες που πλήττουν την Εύβοια σχεδόν κάθε χρόνο.

Πολλές είναι επίσης οι καμένες δασικές εκτάσεις στη Βοιωτία και στη Φθιώτιδα, ενώ τα τελευταία χρόνια όλο και πληθαίνουν τα περιστατικά εκδήλωσης πυρκαγιάς στη Φωκίδα και στην ορεινή Ευρυτανία.

Την ίδια στιγμή που τα δάση και το φυσικό περιβάλλον της Στερεάς Ελλάδας μετατρέπονται σε στάχτη, ο λαός της περιοχής βλέπει στα αποκαΐδια να «φυτρώνει» κάθε είδους επιχειρηματική δραστηριότητα.

Ανεμογεννήτριες στη νότια και κεντρική Εύβοια, στη Βοιωτία και τη Λοκρίδα. Τεράστια φωτοβολταϊκά πάρκα επίσης στη Βοιωτία, στη Λοκρίδα, στον Δομοκό και σε άλλες περιοχές της Φθιώτιδας. Μεταλλευτικές και εξορυκτικές δραστηριότητες στα χέρια μονοπωλιακών ομίλων, επιχειρηματικά πάρκα, ξενοδοχειακά συγκροτήματα και τουριστικές κατοικίες. Μία σειρά επιχειρηματικές δραστηριότητες που είτε αναπτύσσονται πάνω στα καμένα, είτε καταστρέφουν ό,τι έχει απομείνει από το φυσικό περιβάλλον.

Την κατεύθυνση αυτή εξυπηρετούν οι Οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ενωσης, τις οποίες οι ελληνικές κυβερνήσεις εξειδικεύουν και εφαρμόζουν, αντιμετωπίζοντας το περιβάλλον και τα δάση ως πεδίο επιχειρηματικής δράσης. Εχουν ψηφίσει μία σειρά δασοκτόνους νόμους, εξυπηρετώντας τον αποχαρακτηρισμό δασικών εκτάσεων, τη νομιμοποίηση αυθαιρέτων, τη μη αναδάσωση καμένων εκτάσεων και τον αποχαρακτηρισμό όσων έχουν χαρακτηριστεί αναδασωτέες στο παρελθόν κ.λπ. Στην κατεύθυνση αυτή, για τη διευκόλυνση της επιχειρηματικής δράσης, κινείται και η σύνταξη των δασικών χαρτών. Πάνω στις καμένες εκτάσεις και την καταστροφή του περιβάλλοντος χτίζεται η «πράσινη» ανάπτυξη και στήνεται ένας χορός δισεκατομμυρίων, που δήθεν στοχεύει στην προστασία του περιβάλλοντος αλλά στην πραγματικότητα σκοπός είναι η θωράκιση της κερδοφορίας του μεγάλου κεφαλαίου.

Η μέχρι τώρα εξέλιξη της φετινής αντιπυρικής περιόδου, με δεκάδες πυρκαγιές να έχουν ήδη καταγραφεί, προκαλεί ανησυχία για τη συνέχεια και παράλληλα δείχνει ξεκάθαρα ότι οι διαβεβαιώσεις της κυβέρνησης περί «ετοιμότητας» αποτελούν κενό γράμμα.

Την ώρα που η ΝΔ, συνεχίζοντας το έργο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, μεταφέρει όλο και περισσότερες αρμοδιότητες πυροπροστασίας και δασοπροστασίας στους δήμους, στις Περιφέρειες, σε ΜΚΟ και διάφορες εθελοντικές οργανώσεις, η χρηματοδότηση για την υλοποίηση των απαραίτητων έργων είναι πολύ κατώτερη των αναγκών.

Συγκεκριμένα, στους 25 δήμους της Στερεάς Ελλάδας, οι περισσότεροι από τους οποίους διαθέτουν χιλιάδες στρέμματα δασικών εκτάσεων και χιλιάδες χιλιόμετρα δασικών δρόμων, προβλέπεται να δοθούν για υλοποίηση έργων πρόληψης αντιπυρικής προστασίας μόλις 1,8 εκατ. ευρώ. Με τη σχετική απόφαση μάλιστα να υπογράφεται λίγο πριν τα τέλη Μάη, αν και οι συγκεκριμένες εργασίες θα έπρεπε να ξεκινήσουν πολύ νωρίτερα.

Ψίχουλα είναι και η χρηματοδότηση των Δασαρχείων. Συγκεκριμένα, τα Δασαρχεία της Στερεάς Ελλάδας αιτήθηκαν χρηματοδότηση για υλοποίηση εργασιών καθαρισμού δασικών δρόμων και αντιπυρικών ζωνών ύψους 1,9 εκατ. ευρώ, για να τους εγκριθεί τελικά το αστείο ποσό των 180.000 ευρώ συνολικά.

Στην Εύβοια, για τα Δασαρχεία Λίμνης, Χαλκίδας, Ιστιαίας και Αλιβερίου οι εγκεκριμένες πιστώσεις για το 2021 ανέρχονται σε 62.000 ευρώ. Στη Βοιωτία, για τα Δασαρχεία Θήβας και Λιβαδειάς, 27.000 ευρώ. Στη Φθιώτιδα, για τα Δασαρχεία Αταλάντης, Σπερχειάδας και Λαμίας οι συνολικές εγκεκριμένες πιστώσεις ανέρχονται σε 38.000 ευρώ. Στην Ευρυτανία οι πιστώσεις για το Δασαρχείο Καρπενησίου και Φουρνάς ανέρχονται σε 25.000 ευρώ, ενώ στη Φωκίδα για τα Δασαρχεία Αμφισσας και Λιδωρικίου το συνολικό ποσό είναι 28.000 ευρώ.

Μάλιστα τη φετινή χρονιά οι ανάγκες καθαρισμού και διάνοιξης δασικών δρόμων είναι ιδιαίτερα μεγάλες, καθώς έχουν προηγηθεί έντονες χιονοπτώσεις και πλημμυρικά φαινόμενα, που κατέστρεψαν το δασικό οδικό δίκτυο. Παράλληλα, ιδιαίτερα αυξημένες είναι και οι ανάγκες καθαρισμού των δασών, με χαρακτηριστικό παράδειγμα την περιοχή της κεντρικής και βόρειας Εύβοιας, όπου εξαιτίας της χιονόπτωσης έπεσαν χιλιάδες πεύκα, αυξάνοντας τον κίνδυνο εκδήλωσης και επέκτασης πυρκαγιάς.

Αντίστοιχη βέβαια κατάσταση υποχρηματοδότησης και υποστελέχωσης αντιμετωπίζουν, όπως και σε ολόκληρη τη χώρα, οι Πυροσβεστικές Υπηρεσίες στη Στερεά Ελλάδα.

Ο μέσος όρος φυσικής ηλικίας των πυροσβεστών είναι 45 με 50 έτη. Σε πολλές περιπτώσεις αναγκάζονται να μετακινούνται σε μακρινές αποστάσεις, να βρίσκονται σε συνεχή επιφυλακή, να παραμένουν ακόμα και μέρες στα μέτωπα των πυρκαγιών.

Το 80% των οχημάτων ξεπερνά τη δεκαετία, ενώ αρκετά οχήματα παραμένουν ενεργά ακόμα και πάνω από τρεις δεκαετίες. Την ίδια στιγμή η κυβέρνηση συνεχίζει την πολιτική της υποχρηματοδότησης για τη συντήρηση των επίγειων μέσων. Αντίθετα, οι δαπάνες για τη μίσθωση εναέριων μέσων από 17 εκατομμύρια ευρώ στον προϋπολογισμό του 2019 εκτοξεύτηκαν κλιμακωτά στα 40,8 εκατομμύρια ευρώ. Σύμφωνα όμως με ειδικούς επιστήμονες και σχετικές έρευνες, τα αεροπορικά μέσα λειτουργούν επικουρικά και μπορούν να είναι αποτελεσματικά μόνο με την από κοινού δράση με άρτια επανδρωμένες, εξοπλισμένες και αριθμητικά επαρκείς επίγειες δυνάμεις.

Παράλληλα, οι πυροσβεστικές δυνάμεις της Στερεάς Ελλάδας, εκτός από την πληθώρα αγροτοδασικών και αστικών συμβάντων που καλούνται να αντιμετωπίσουν κάθε χρόνο και που αυξάνονται ιδιαίτερα τους καλοκαιρινούς μήνες, έχουν την ευθύνη της επέμβασης στον ιδιωτικοποιημένο αυτοκινητόδρομο ΠΑΘΕ και στις τεράστιες Βιομηχανικές Περιοχές σε Οινόφυτα, Σχηματάρι, Θήβα και αλλού.

Την ίδια στιγμή που η χρηματοδότηση της Πυροσβεστικής και των Δασαρχείων δεν φτάνει να καλύψει ούτε το ελάχιστο των αναγκών, που ο μηχανολογικός και τεχνικός εξοπλισμός τους είναι απαρχαιωμένος, τα δισεκατομμύρια του Ταμείου Ανάκαμψης της ΕΕ, που διαφημίζουν ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΚΙΝΑΛ, θα δοθούν για την κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων που δραστηριοποιούνται στην «πράσινη» ανάπτυξη και στον ψηφιακό μετασχηματισμό.

Ενώ λοιπόν όλες οι κυβερνήσεις έχουν βάλει το χέρι τους για το ξεχαρβάλωμα της ουσιαστικής δασοπροστασίας και την ίδια στιγμή διευκολύνουν την επιχειρηματική δράση σε λαγκάδια και βουνά, κάθε φορά που συμβαίνει μια μεγάλη καταστροφή «ανακαλύπτουν» τα ακραία καιρικά φαινόμενα και την κλιματική αλλαγή, αρκούνται σε «συστάσεις ατομικής ευθύνης» κ.ο.κ.

Δεν είναι όμως μοιραίο εν έτει 2021 να χάνονται πολύτιμοι πνεύμονες πρασίνου, δάση και φυσικός πλούτος, λαϊκή περιουσία να γίνεται στάχτη, να φτάνουμε ακόμη και σε απώλειες ανθρώπινων ζωών. Αυτό που αποδεικνύεται με κάθε τέτοια καταστροφή είναι ότι το αστικό κράτος είναι εχθρικό απέναντι στις ανάγκες του λαού. Γι' αυτό αποδεικνύεται «γυμνό» όταν καλείται να προστατέψει τον λαό από φυσικές καταστροφές, «φτωχό» όταν πρέπει να αποζημιώσει τις κατεστραμμένες λαϊκές περιουσίες, αλλά «ικανό» και «σύγχρονο» όταν πρέπει να εξυπηρετήσει τα επιχειρηματικά συμφέροντα και να αφαιρέσει εργατικά - λαϊκά δικαιώματα.

Και μπορεί να είναι αυτή η τραγική κατάσταση που αντιμετωπίζει ο λαός λόγω της διαχρονικής κυβερνητικής πολιτικής, όμως την ίδια στιγμή τα βήματα που έχουν κάνει σήμερα η επιστήμη και η τεχνολογία είναι τεράστια και μπορούν να συμβάλουν στην πρόληψη και στην αντιμετώπιση των πυρκαγιών, αλλά και στην ελαχιστοποίηση των αρνητικών τους επιπτώσεων στο φυσικό περιβάλλον και στον άνθρωπο.

Ωστόσο τα επιτεύγματα αυτά, αντί να αξιοποιούνται για να προστατεύουν τη ζωή του λαού, βρίσκονται στην υπηρεσία της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων και της καπιταλιστικής ανάπτυξης. Εκεί είναι που πρέπει να αναζητηθεί και η διέξοδος, στην αμφισβήτηση του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης, που είτε καταστρέφει τον φυσικό πλούτο είτε τον παραδίδει στους μονοπωλιακούς ομίλους. Στον αντίποδα, μια οικονομία και ένα κράτος που θα λειτουργεί με κριτήριο την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών μπορεί να εξασφαλίσει και την ουσιαστική προστασία της ζωής των εργαζομένων.

Δεν υπάρχει άλλος δρόμος για τους εργαζόμενους, προκειμένου να προστατευτούν από τις πυρκαγιές και τις επιπτώσεις κάθε φυσικού φαινομένου, από την οργάνωση και το δυνάμωμα της πάλης τους, μέσα από τα σωματεία τους, τους μαζικούς φορείς, για την κατάργηση όλων των αντιδασικών νόμων που παραδίδουν τη γη και τις δασικές εκτάσεις ως «φιλέτα» στην επιχειρηματική δράση και παράλληλα θεσμοθετούν την υποχρηματοδότηση και υποστελέχωση της Πυροσβεστικής, την ιδιωτικοποίηση της δασοπυρόσβεσης. Για ολοκληρωμένη διαχείριση και συνολική προστασία των δασών, με κατάργηση του αντιεπιστημονικού διαχωρισμού της πρόληψης από την κατάσβεση των δασικών πυρκαγιών. Για ριζική αλλαγή στην οργάνωση δασοπροστασίας και της πολιτικής προστασίας, με αποκλειστική ευθύνη του κράτους. Για τη στελέχωση της Πυροσβεστικής και της Δασικής Υπηρεσίας με μόνιμο προσωπικό και μέσα. Για την αναδάσωση του συνόλου των καμένων εκτάσεων και την εξασφάλιση πλήρους αποζημίωσης των περιουσιών, του φυτικού και ζωικού κεφαλαίου. Για ενίσχυση των πληγέντων για όσο διάστημα διαρκούν οι επιπτώσεις των καταστροφών σε γεωργικές καλλιέργειες και κτηνοτροφία. Κατάργηση της πολιτικής που αντιμετωπίζει τα δάση, τη γη και συνολικά το περιβάλλον ως πηγή κερδοφορίας για τους ομίλους και αποτελεί το «προσάναμμα» για τις καταστροφικές πυρκαγιές.

Το Συντονιστικό Αγώνα για τα Αγραφα διεκδικεί:

-- Οχι στην καταστροφή του περιβάλλοντος, στην παράδοση των Αγράφων για τα κέρδη των μονοπωλίων. Να σταματήσουν τώρα οι εργασίες στον Τύμπανο, άμεση ανάκληση των αδειών για τα 2 αιολικά πάρκα στον ιστορικό τόπο της Νιάλας και στο Βοϊδολίβαδο, και των υπόλοιπων αδειών για ΑΠΕ στην περιοχή.

-- Να υλοποιηθούν άμεσα όλα τα απαραίτητα αντιπλημμυρικά και αντιδιαβρωτικά έργα, με ευθύνη του κράτους, για να προστατευτούν η ζωή και η περιουσία των κατοίκων της περιοχής.

-- Η κυβέρνηση να πάρει πίσω όλους τους αντιπεριβαλλοντικούς νόμους, που δίνουν γην και ύδωρ στους επιχειρηματικούς ομίλους για την εγκατάσταση αιολικών πάρκων

-- Κατάργηση των «πράσινων» τελών ΑΠΕ και άμεση μείωση των τιμολογίων ηλεκτρικού ρεύματος. Καμία διακοπή ρεύματος σε σπίτι λαϊκής οικογένειας.

-- Οχι στην ιδιωτικοποίηση της Ενέργειας και στο κλείσιμο λιγνιτικών μονάδων.

Για το περιεχόμενο αυτής της δραστηριότητας ο «Ριζοσπάστης» συζήτησε με τον Βασίλη Ελευθερίου, πρόεδρο του Συλλόγου Αγρονόμων Τοπογράφων Μηχανικών Καρδίτσας και μέλος του Συντονιστικού Αγώνα για τα Αγραφα.

Σε σχέση με το πώς προχωράνε τα σχέδια για την εγκατάσταση των ανεμογεννητριών στις βουνοκορφές των Αγράφων αλλά και της ευρύτερης περιοχής, ο Β. Ελευθερίου σημειώνει πως «στα Αγραφα, για τα οποία ο λαός της περιοχής όρθωσε τα τελευταία χρόνια ανάστημα, κανένα απολύτως έργο δεν έχει ξεκινήσει. Δεν εφησυχάζουμε όμως, αφού με βάση τα σχέδια που υπάρχουν και τις αιτήσεις που έχουν γίνει, προβλέπεται στο μέλλον να εγκατασταθούν τουλάχιστον 650 ανεμογεννήτριες. Εκεί που προχωράνε πιο γρήγορα όμως τα σχέδια των επιχειρηματικών ομίλων, είναι στην περιοχή της Αργιθέας, όπου θα γίνει και η κινητοποίηση την Κυριακή. Στην Αργιθέα, από τον Μάιο του 2020 η "ΔΕΗ Ανανεώσιμες" έχει ξεκινήσει εργασίες κατασκευής υποσταθμού ρεύματος στο διάσελο του Προφήτη Ηλία, με τον οποίο υπάρχουν ενδείξεις ότι θα συνδεθούν και διάφορα άλλα αδειοδοτημένα αιολικά πάρκα της γύρω περιοχής (Φούρκα - Μασούρι, Καραβούλα, Καράβα). Την άνοιξη του 2021, εν μέσω lockdown, ξεκίνησαν και οι εργασίες κατασκευής αιολικού πάρκου (με 8 ανεμογεννήτριες) λίγο πιο πάνω από το διάσελο του Προφήτη Ηλία, στη θέση Αέρας - Αφεντικό. Η περιοχή όπου σχεδιάζεται να εγκατασταθεί ο υποσταθμός στον Τύμπανο - που παίζει κεντρικό ρόλο στον σχεδιασμό για την εγκατάσταση των ανεμογεννητριών - έχει μετατραπεί σε πραγματικό εργοτάξιο».

Για την προσπάθεια αυτή, εγκατάστασης εκατοντάδων ανεμογεννητριών στα βουνά της περιοχής, ο Βασίλης Ελευθερίου θέτει εξαρχής την ουσία του ζητήματος: «Στο πλαίσιο της λεγόμενης "πράσινης ανάπτυξης", προωθείται ο πολλαπλασιασμός της παραγόμενης αιολικής ενέργειας, με την τοποθέτηση ανεμογεννητριών ανά την επικράτεια. Παρά την προσπάθεια να εμφανιστεί ότι στόχος της πολιτικής αυτής είναι η προστασία του περιβάλλοντος, στην πραγματικότητα, αυτό για το οποίο νοιάζονται οι κυβερνήσεις είναι να βρουν κερδοφόρα διέξοδο υπερσυσσωρευμένα κεφάλαια που έχουν συγκεντρώσει μονοπώλια της Ενέργειας και άλλων κλάδων. Ολες οι κυβερνήσεις διαχρονικά διαμορφώνουν ευνοϊκό νομοθετικό και χωροταξικό πλαίσιο, με τις ανάλογες βέβαια χρηματοδοτήσεις, από το ΕΣΠΑ, το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων και τώρα με το Ταμείο Ανάκαμψης. Ταυτόχρονα, η πολιτική αυτή είναι άμεσα συνδεδεμένη με την επιδείνωση και την επέκταση των "ελαστικών" εργασιακών σχέσεων, τη φθηνότερη εργατική δύναμη, ως απαραίτητα στοιχεία για να διασφαλιστούν τα κέρδη των ομίλων».

Σχολιάζοντας την προπαγάνδα περί «φθηνού ρεύματος» που θα φέρει η πράσινη Ενέργεια, ο Βασίλης Ελευθερίου επισημαίνει πως «η άναρχη εγκατάσταση των ανεμογεννητριών με αποκλειστικό κριτήριο το υψηλό ποσοστό κέρδους για τους ομίλους οδηγεί σε ακόμα μεγαλύτερη ενεργειακή εξάρτηση, σε πανάκριβο ρεύμα - "εμπόρευμα" για τον λαό. Είναι άλλωστε γνωστό πως την ώρα που οι ανεμογεννήτριες, φωτοβολταϊκά κ.λπ. πολλαπλασιάζονται, πολλά νοικοκυριά είναι χωρίς ρεύμα. Στην Ελλάδα το 17,9% του πληθυσμού αδυνατεί να διατηρήσει το σπίτι του "επαρκώς ζεστό", το 32,5% καθυστερεί τις πληρωμές των λογαριασμών Ενέργειας. Τα τιμολόγια του ρεύματος έχουν αυξηθεί πάνω από 150% την τελευταία δεκαετία, πολλά νοικοκυριά απειλούνται με διακοπή του ρεύματος, ενώ μόλις πριν 4 ημέρες ανακοινώθηκαν νέες αυξήσεις στα τιμολόγια του ρεύματος. Η χρόνια υποβάθμιση των δικτύων διανομής του ρεύματος σε συνδυασμό με την υποστελέχωση του ΔΕΔΔΗΕ προκαλούν, σε μόνιμη βάση, πολύωρες διακοπές ρεύματος».

Αλλά και για το επιχείρημα ότι οι επενδύσεις αυτές θα συμβάλουν στην αντιμετώπιση της ανεργίας, τονίζει πως «καταρχάς, δεν πρέπει να ξεχνά κανείς πως η αλλαγή του ενεργειακού μείγματος της χώρας, με πρόταξη των διαφόρων Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, γίνεται παράλληλα με την "απολιγνιτοποίηση" σε Δυτ. Μακεδονία και Μεγαλόπολη, που καταδικάζει χιλιάδες εργαζόμενους στην ανεργία. Αλλά και τοπικά, αν το δει κανείς, παρά το γεγονός πως πρόκειται για επενδύσεις πολλών εκατομμυρίων ευρώ, όπως έχει δείξει και η πείρα από άλλες περιοχές, οι θέσεις εργασίας που θα δημιουργηθούν θα είναι περιορισμένες, για λίγο χρονικό διάστημα και με μεγάλο βαθμό εξειδίκευσης, ενώ στους εργαζόμενους κυριαρχεί η εργασία "ήλιο με ήλιο", έως επτά μέρες τη βδομάδα, σε συνθήκες εντατικοποίησης της εργασίας, που ευνοούν τα εργατικά ατυχήματα».

Ο συνομιλητής μας αναδεικνύει ταυτόχρονα το αρνητικό αποτύπωμα που αφήνουν στο περιβάλλον τα παραπάνω σχέδια: «Για να κατασκευαστούν τα αιολικά πάρκα, καταστρέφονται τεράστιες δασικές εκτάσεις. Ετσι τα βουνά μας θα σταματήσουν να είναι περιοχές πλούσιου φυσικού κάλλους και βιοποικιλότητας. Η μαζική αλλαγή χρήσεων γης και η αλλοίωση της ιστορικής και οικολογικής φυσιογνωμίας των εκτάσεων αυτών θα προκαλέσει σοβαρές επιπτώσεις στους αγρότες, κτηνοτρόφους και μελισσοκόμους, δημιουργώντας ένα δαιδαλώδες πλέγμα δρόμων και δικτύων που θα προξενήσει ανεπανόρθωτη ζημιά στο τοπίο, αλλά και σοβαρή επιβάρυνση στην ανθρώπινη υγεία από τα ηλεκτρομαγνητικά πεδία των πολλών χιλιομέτρων καλωδίων υψηλής τάσης. Ταυτόχρονα, η αποψίλωση δασικών εκτάσεων και το μπάζωμα ρεμάτων θα δυσχεράνουν ακόμα περισσότερο τη δυνατότητα συγκράτησης υδάτων και τα πλημμυρικά φαινόμενα θα ενταθούν, ειδικά μετά και τις περσινές καταστροφές που προκάλεσε ο "Ιανός"».

Σε σχέση με τη δράση του Συντονιστικού, ο Βασίλης Ελευθερίου σημειώνει πως «ένα χρόνο μετά την ίδρυσή του, μετά από πρωτοβουλία που πήραν το Συνδικάτο Οικοδόμων και ο Σύλλογος Τοπογράφων και συμμετείχαν πάνω από 30 σωματεία και φορείς, έχουμε αναπτύξει μια πολύμορφη δράση. Ξεχωρίζουν τα μαζικά συλλαλητήρια πέρσι και φέτος, την Παγκόσμια Μέρα του Περιβάλλοντος πέρσι, οι παραστάσεις διαμαρτυρίας σε Δημοτικά και Περιφερειακά Συμβούλια, οι μαζικές συσκέψεις φορέων, οι κινητοποιήσεις στα βουνά, όπως για παράδειγμα στη Νιάλα με εκατοντάδες κόσμου, που συνδιοργανώθηκε με άλλους φορείς, όπως η Επιτροπή Αγώνα Αγραφιωτών, αλλά και στον Τύμπανο. Σημαντική στιγμή ήταν το συλλαλητήριο - συναυλία που οργανώσαμε την Κυριακή 4 Ιούλη, μαζί με τις επιτροπές Πληγέντων Καμινάδων και Αλιάκ Μαχαλά και άλλους μαζικούς φορείς, με τη συμμετοχή δεκάδων καλλιτεχνών, όπου εκατοντάδες Καρδιτσιώτες φώναξαν για άλλη μια φορά "Τώρα έργα αντιπλημμυρικά και όχι αιολικά στα Αγραφα"».

Μιλώντας για τις παγίδες αποπροσανατολισμού και ενσωμάτωσης, κόντρα στις οποίες αναπτύχθηκε αυτή η πολύμορφη δράση, ο Βασίλης Ελευθερίου επισημαίνει πως «εμείς θέτουμε στο επίκεντρο της πάλης την αιτία των προβλημάτων, το γεγονός πως η Ενέργεια αποτελεί εμπόρευμα και όχι κοινωνικό αγαθό. Αν ο κόσμος δεν το δει έτσι, αν δεν δει δηλαδή τον πραγματικό αντίπαλο, που είναι τα κέρδη μιας χούφτας μονοπωλίων, θα χαθεί ο αγώνας του πριν καν τον δώσει.

Ο αγώνας μας έχει αντοχή και διάρκεια, γιατί πήγαμε κόντρα σε απόψεις που λειτουργούσαν αποπροσανατολιστικά, που απέκρυπταν την αιτία των προβλημάτων, όπως αυτές που στοχοποιούσαν την τεχνολογική εξέλιξη, δαιμονοποιούσαν μια μορφή Ενέργειας (την αιολική), αθωώνοντας τον ένοχο που προκαλεί τα προβλήματα, την πολιτική αξιοποίησης της Ενέργειας ως εμπορεύματος για τη μεγιστοποίηση της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων.

Σε αυτό το πλαίσιο έχουμε καταφέρει να αποκρούσουμε την επιχειρηματολογία των επιχειρηματικών ομίλων και της κυβέρνησης για τα λεγόμενα "αντισταθμιστικά οφέλη", που είναι το τυρί στη φάκα για να εξαγοράσουν έναν κόσμο που αντιδρά, με την κατασκευή διαφόρων έργων από την ανάδοχο εταιρεία με τη μορφή χορηγίας, π.χ. αθλητικών εγκαταστάσεων, ανακαίνισης σχολείων, τις γνωστές αυταπάτες περί "πιο συμμετοχικών μορφών στις επενδύσεις και τη διαχείριση", όπως είναι οι ενεργειακές κοινότητες, που στηρίζονται στο νομοθετικό πλαίσιο που διαμόρφωσε ο ΣΥΡΙΖΑ αλλά υλοποιείται και επεκτείνεται από τη ΝΔ και από όλους τους θεσμούς της Τοπικής Διοίκησης, αλλά και τις φωνές που προσπαθούν να εγκλωβίσουν τον αγώνα στο πλαίσιο των αντιδραστικών νόμων, προωθώντας τις λογικές της διαβούλευσης, των δικαστικών προσφυγών.

Για μας είναι αναγκαίο να σχεδιαστεί σε πανεθνικό επίπεδο η αξιοποίηση όλων των ενεργειακών πηγών, η ισόρροπη ανάπτυξή τους, για την κάλυψη των λαϊκών αναγκών. Σε αυτό το πλαίσιο η αξιοποίηση της αιολικής ενέργειας θα γίνεται με ελαχιστοποίηση των αρνητικών επιπτώσεων, με εξασφάλιση της προστασίας εργαζομένων, κατοίκων και περιβάλλοντος. Αυτό όμως προϋποθέτει μια άλλη πολιτική, που κουμάντο θα κάνουν αυτοί που παράγουν όλο τον πλούτο».