Η αρνητική αυτή πραγματικότητα για τη λαϊκή οικογένεια διαμορφώθηκε, όταν η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, το 2001, αποφάσισε - με τη συναίνεση της ΝΔ και της προσκείμενης σε ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΣΥΝ ηγεσία της Κεντρικής Ενωσης Δήμων και Κοινοτήτων Ελλάδας - να μεταφέρει υποχρεωτικά τους κρατικούς παιδικούς σταθμούς στους δήμους, χωρίς όμως να εξασφαλίσει τους αναγκαίους πόρους για τη λειτουργία τους. Μαζί με την εν λόγω αρμοδιότητα, οι δήμοι κλήθηκαν να διαχειριστούν και όλα τα προβλήματα που προϋπήρχαν: Ελλειψη προσωπικού, ανεπαρκών αλλά και ακατάλληλων, πολλές φορές, κτιρίων και αιθουσών. Την ίδια πολιτική εξακολουθεί να εφαρμόζει, και ως κυβέρνηση, η ΝΔ, προωθώντας μάλιστα τη «λύση» της επιβολής φόρων γενικότερα, δηλαδή για κάθε κοινωνική υπηρεσία που παρέχουν οι δήμοι.

Είναι προφανές ότι η προσχολική αγωγή παραμένει «κενό γράμμα», καθώς στην πράξη έχει μετατραπεί σε ένα απέραντο «πάρκινγκ παιδιών». Η υποβάθμιση αυτή πριμοδοτεί την ιδιωτική πρωτοβουλία, η οποία, χωρίς κανένα νομοθετικό πλαίσιο, λειτουργεί ασύδοτα, εκμεταλλευόμενη την πολιτική εμπορευματοποίησης των κοινωνικών υπηρεσιών από το κράτος. Ετσι, μετά τους δήμους που εμπορεύονται τους παιδικούς σταθμούς, παρέχοντας ολοένα και πιο υποβαθμισμένες υπηρεσίες, έρχονται οι ιδιώτες να πράξουν το ίδιο, γιατί αυτό επιβάλλει το καπιταλιστικό κράτος. Ετσι, «πατώντας» πάνω στις ανάγκες των εργαζόμενων οικογενειών, που ψάχνουν απεγνωσμένα να βρουν χώρο για τα παιδιά τους, στήνουν παιδικούς σταθμούς χωρίς τις αναγκαίες για προσχολική αγωγή προϋποθέσεις, (ανάλογη υποδομή, εκπαιδευτικό και άλλο προσωπικό), με μοναδικό κίνητρο το κέρδος.

Χωρίς κονδύλια, με τεράστια κτιριακά προβλήματα, χωρίς το απαιτούμενο προσωπικό, χωρίς διεκδικήσεις από τις διοικήσεις όπου την πλειοψηφία κατέχουν δυνάμεις προσκείμενες σε ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, με τη συμμετοχή και του ΣΥΝ, αλλά με τροφεία που ανεβαίνουν χρόνο με το χρόνο και σε ορισμένες περιπτώσεις φτάνουν αυτά των ιδιωτικών, λειτουργούν πλέον στην πλειοψηφία τους οι δημοτικοί παιδικοί σταθμοί στην Αττική.

Τρία χρόνια μετά την παράδοσή τους από το κράτος στους δήμους, (η κυβέρνηση επέβαλε την ανάληψη της λειτουργίας των παιδικών και βρεφονηπιακών σταθμών από τον Απρίλη του 2001) το κόστος λειτουργίας έχει «μεταφερθεί» κυριολεκτικά στην τσέπη των εργαζομένων.

Οι περισσότεροι παιδικοί και βρεφονηπιακοί σταθμοί λειτουργούν σε παλιά κτίρια, με πολύ λίγο προσωπικό, χωρίς υλικοτεχνική υποδομή. Οι ελλείψεις στο προσωπικό είναι δε τόσο μεγάλες που δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που ένας παιδαγωγός κρατά 30 και 40 παιδιά για τρεις και τέσσερις ώρες! Ο κανονισμός λειτουργίας των παιδικών σταθμών, αναφέρει ότι αναλογούν σε 25 νήπια δύο παιδαγωγοί και σε 12 βρέφη τρεις νηπιοβρεφοκόμοι, ωστόσο, ελάχιστοι είναι οι δημοτικοί σταθμοί που τηρούν αυτές τις αναλογίες.

Την ίδια ώρα, γι' αυτήν την υποβαθμισμένη προσχολική αγωγή οι γονείς που θέλουν να βάλουν το παιδί τους σε έναν δημοτικό παιδικό σταθμό πρέπει να πληρώσουν τροφεία. Τροφεία, που ορισμένες φορές φτάνουν το ύψος των ιδιωτικών σταθμών και ανέρχονται σε χιλιάδες ευρώ το χρόνο, όταν οι μισθοί των εργαζομένων κινούνται σε επίπεδα ανέχειας.

Ενδεικτικά, τα στοιχεία της κατάστασης που επικρατεί στην πλειοψηφία των δημοτικών παιδικών σταθμών της Αττικής είναι τα εξής:

• Στο Δήμο Βύρωνα υπάρχουν 10 παιδικοί σταθμοί, οι οποίοι φιλοξενούν 662 παιδιά εκ των οποίων 113 βρέφη. Το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι η έλλειψη προσωπικού. Μετά τη μία το μεσημέρι μένει μία παιδαγωγός με 30 - 40 παιδιά. Συνολικά, υπάρχουν 79 εργαζόμενοι, ενώ λείπουν 20, προκειμένου οι σταθμοί να λειτουργούν σωστά και να μην υπάρχει φόβος ατυχήματος. Τα τροφεία στους παιδικούς σταθμούς της πόλης κυμαίνονται από 15 - 53 ευρώ. Οσον αφορά στην κτιριακή κατάσταση των σταθμών, ο παιδικός σταθμός που ανήκε στο Ιδρυμα Βρεφονηπιακών Σταθμών Αθήνας (ΙΒΣΑ), που φιλοξενεί 210 παιδιά, στεγάζεται σε ένα παλιό διώροφο!
• Στο Δήμο Χαϊδαρίου φέτος επιβλήθηκαν για πρώτη χρονιά τροφεία, τα οποία κυμαίνονται από 21,5 ευρώ το μήνα και φτάνουν τα 67,8 ευρώ, ανάλογα με το εισόδημα των γονέων. Αυτό που παρατηρήθηκε στους τέσσερις παιδικούς και στον ένα βρεφονηπιακό σταθμό του δήμου είναι η κατακόρυφη πτώση των εγγραφών. Συγκεκριμένα, η πτώση μετά και τη φετινή επιβολή τροφείων κυμαίνεται μεταξύ 44% - 74%! Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο 1ος Παιδικός Σταθμός που στεγάζεται στον πρώτο όροφο οικοδομής επί της Ιεράς Οδού.
• Στο Βρεφονηπιακό Κέντρο του Δήμου Ηρακλείου, τα τροφεία φτάνουν περίπου όσο και στους ιδιωτικούς παιδικούς σταθμούς. Συγκεκριμένα, για τους δημότες που είναι μισθωτοί τα τροφεία ξεκινούν από 207 ευρώ και φτάνουν τα 226 ευρώ το μήνα, ενώ για τους ελεύθερους επαγγελματίες αρχίζουν από 226 ευρώ και φτάνουν τα 249. Το σχολικό αυτοκίνητο κοστίζει 44 ευρώ επιπλέον. Για τους μη δημότες που είναι μισθωτοί, τα τροφεία κυμαίνονται μεταξύ 222 - 241 ευρώ και για τους ελεύθερους επαγγελματίες είναι από 241 - 264 ευρώ το μήνα, ενώ το σχολικό φτάνει τα 62 ευρώ επιπλέον.
• Στο Δήμο Ηλιούπολης που υπάρχουν 10 παιδικοί σταθμοί, τα τροφεία ξεκινούν από 30 ευρώ γι' αυτούς που έχουν εισόδημα 14.000 - 17.500 ευρώ, 45 ευρώ για εισοδήματα από 17.501 - 22.000, 60 ευρώ για εισοδήματα από 22.001 - 30.000 και φτάνουν τμηματικά μέχρι το ποσό των 170 ευρώ. Για το σχολικό αυτοκίνητο θα πρέπει να πληρώνουν 17,61 ευρώ. Οσον αφορά στην κατάσταση που επικρατεί στους σταθμούς αρκεί να πούμε ότι σε 18 βρέφη υπάρχει μία παιδαγωγός και μία βοηθός!

Το ΚΚΕ αντιτάχτηκε από την αρχή στην εκχώρηση των κρατικών παιδικών σταθμών στους δήμους. Πρώτα απ' όλα γιατί η προσχολική αγωγή αποτελεί συστατικό στοιχείο στη διαμόρφωση του ανθρώπου από την προσχολική ακόμη ηλικία και απαιτείται να υπάρχει ενιαία, ως προς το περιεχόμενο, σύγχρονη παροχή τέτοιας αγωγής. Ταυτόχρονα, η προσχολική αγωγή, δικαίωμα για όλα τα παιδιά, έγινε ακριβοπληρωμένο και κακής ποιότητας εμπόρευμα και διπλοπληρωμένο, αφού οι εργαζόμενοι φορολογούνται για να τους παρέχει το κράτος κοινωνικές υπηρεσίες. Γι' αυτό και προβάλλει και διεκδικεί αποκλειστικά δημόσια δωρεάν για όλους προσχολική αγωγή, ως υποχρέωση του κράτους, κατάργηση της ιδιωτικής δραστηριότητας στο συγκεκριμένο τομέα.

Νέο «χτύπημα» στα εργασιακά δικαιώματα, αλλά και στην προσχολική αγωγή δίνει ο πρότυπος κανονισμός λειτουργίας των βρεφονηπιακών και παιδικών σταθμών που έχει επεξεργαστεί η Επιτροπή Κοινωνικής Πολιτικής της Κεντρικής Ενωσης Δήμων και Κοινοτήτων Ελλάδας (ΚΕΔΚΕ), με τον οποίο επέρχονται σημαντικές αλλαγές στον υφιστάμενο. Ο νέος κανονισμός έχει ήδη προκαλέσει τις αντιδράσεις εργαζομένων, ενώ ακόμα δεν έχει ψηφιστεί από το Διοικητικό Συμβούλιο της ΚΕΔΚΕ.

Ο προτεινόμενος κανονισμός συνάδει απόλυτα με τη γενικότερη πολιτική κατακερματισμού ολόκληρων κοινωνικών τομέων αρμοδιότητας του κράτους, καθώς στο κείμενο υπάρχουν άρθρα που υποβιβάζουν το έργο της προσχολικής αγωγής σε υπόθεση κάθε δήμου ξεχωριστά. Συγκεκριμένα, προτείνεται να υπάρξει «ένας φορέας στο πλαίσιο της κοινωνικής πολιτικής που έχει χαράξει ο δήμος με βάση το σύνολο των αναγκών των κατοίκων της περιοχής ευθύνης του». Την ίδια ώρα δεν τηρούνται στοιχειώδεις επιστημονικές και παιδαγωγικές αντιλήψεις, αφού αυτές επαφίενται σε ανθρώπους άσχετους με το αντικείμενο. Να υπογραμμίσουμε στο σημείο αυτό ότι τα αντίστοιχα προγράμματα των νηπιαγωγείων του υπουργείου Παιδείας διαμορφώνονται ενιαία από το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο, από καθηγητές πανεπιστημίου, σχολικούς συμβούλους κλπ., γεγονός που συνεπάγεται την ύπαρξη δύο μέτρων και δυο σταθμών για τα παιδιά προσχολικής ηλικίας.

Ενδεικτικό της απαξίωσης του παιδαγωγικού έργου που επιχειρείται είναι ότι το προσωπικό συρρικνώνεται, προβλέπεται η επέκταση του ωραρίου λειτουργίας των σταθμών και συνακόλουθα των εργαζομένων, ενώ ο πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του κάθε παιδικού σταθμού αποκτά αυξημένες αρμοδιότητες σε σχέση με τις προσλήψεις και τις υπηρεσιακές μεταβολές που μπορεί να οδηγήσουν σε ασυδοσία και έλλειψη αντικειμενικών κριτηρίων. Παράλληλα, προτείνεται η ήδη καθιερωμένη επιβολή τροφείων στους γονείς, άποψη που η προσκείμενη σε ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΣΥΝ ηγεσία της ΚΕΔΚΕ έχει υιοθετήσει και σε μελέτη της το καλοκαίρι που μας πέρασε.

Στο μεταξύ, με τον προτεινόμενο κανονισμό παρατείνεται το ωράριο των σταθμών κατά δύο ώρες, καταπατούνται δηλαδή εργασιακά δικαιώματα. Οι εργαζόμενοι είναι «έρμαια» του προέδρου του Διοικητικού Συμβουλίου του σταθμού, ο οποίος, σύμφωνα με το κείμενο, «προϊσταται των υπηρεσιών και του προσωπικού του Νομικού Προσώπου. Αποφασίζει για το διορισμό προσωπικού και εκδίδει πράξεις που προβλέπουν οι σχετικές διατάξεις για το διορισμό, τις υπηρεσιακές μεταβολές, καθώς και την άσκηση του πειθαρχικού ελέγχου ως πειθαρχικά προϊστάμενος του προσωπικού». Καταστρατηγούνται, δηλαδή, τα αξιοκρατικά κριτήρια και προσπερνιέται το Δημοτικό Συμβούλιο. Προωθείται δε η μείωση του προσωπικού, καθώς προβλέπεται η ιδιωτικοποίηση του τομέα της διατροφής των παιδιών με την ανάθεση σε κέντρα διανομής (κέτερινγκ) της παρασκευής της τροφής των παιδιών. Προτείνεται τέλος να λειτουργούν οι σταθμοί και τις γιορτές των Χριστουγέννων και του Πάσχα.

Δεν υπάρχουν, τέλος, εγγυήσεις ότι τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου, που αποφασίζουν, ανάμεσα σε άλλα, και για τα παιδικά προγράμματα και δραστηριότητες που υλοποιούνται, θα μπορούν να επιτελέσουν το σημαντικό έργο τους.

Τα στοιχεία από το Σωματείο Εργαζομένων στους Ιδιωτικούς Παιδικούς Σταθμούς είναι αρκετά για να καταλάβουμε την κατάσταση που επικρατεί στους ιδιωτικούς παιδικούς σταθμούς. Αυτή τη στιγμή στο λεκανοπέδιο Αττικής υπάρχουν περίπου 800 ιδιωτικοί παιδικοί σταθμοί, εκ των οποίων οι 300 είναι χωρίς άδεια. Κι αυτό γιατί κάποιοι ιδιοκτήτες μπορεί να έχουν έναν σταθμό και να φτιάξουν δίπλα έναν καινούριο για τον οποίο όμως δεν παίρνουν νέα άδεια (!), αλλά χρησιμοποιούν την παλιά. Οι σταθμοί αυτοί εξυπηρετούν περίπου 35.000 - 40.000 παιδιά, ενώ η τάση είναι αυξητική χρόνο με το χρόνο.

Τα δίδακτρα στους ιδιωτικούς παιδικούς σταθμούς κυμαίνονται από 2.500 ευρώ το χρόνο μέχρι και 4.800, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι έχουμε και αύξηση της ποιότητας, ενώ κάθε χρόνο οι αυξήσεις που γίνονται είναι όλο και μεγαλύτερες. Οπως τονίζει ο Γιώργος Μπουλούγαρης, πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων στους Ιδιωτικούς Παιδικούς Σταθμούς: «Ενα πρόγραμμα με κόστος δε χωρά στους παιδικούς σταθμούς. Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι πώς θα υπηρετηθεί μία βιτρίνα (σχολικές γιορτές), ενώ αν επιχειρήσουμε μια σύγκριση ανάμεσα σε έναν ιδιωτικό παιδικό σταθμό και έναν δημοτικό που λειτουργεί στοιχειωδώς ανεκτά, η κατάσταση είναι πολύ καλύτερη στον δημοτικό».

Ενα ακόμα πρόβλημα είναι το κτιριακό, αφού πολλοί σταθμοί στεγάζονται σε παλιά κτίρια ενώ έχει αυξηθεί ο αριθμός των παιδιών. Το αποτέλεσμα είναι να δημιουργούνται υπεράριθμα τμήματα, πράγμα που δημιουργεί πρόβλημα ασφάλειας. Να σημειωθεί ότι σύμφωνα με τον παλιό κανονισμό λειτουργίας των σταθμών σε 25 παιδιά αναλογούν 25 τετραγωνικά μέτρα, μαζί με τα έπιπλα του σταθμού! Δηλαδή σε κάθε παιδί αναλογεί το πολύ ένα τετραγωνικό μέτρο, για να απασχοληθεί, να ζωγραφίσει, αλλά και να παίξει κάποιο εκπαιδευτικό παιχνίδι..!

Αν τα παιδιά είναι η μία πλευρά του «νομίσματος», οι εργαζόμενοι είναι η άλλη σκληρή όψη του. Ελαστικά ωράρια, μερική απασχόληση, παραβίαση κάθε κανόνα εργατικής νομοθεσίας, συμβάσεις ορισμένου χρόνου, τρομοκρατία των εργοδοτών, ενώ συχνό είναι το φαινόμενο παιδαγωγοί να δηλώνονται σαν βοηθητικό προσωπικό, τονίζει ο Γ. Μπουλούγαρης. «Εχουμε φαινόμενα, όπου ο παιδαγωγός δεν ασκεί μόνο τα παιδαγωγικά του καθήκοντα άλλα κάνει και διάφορες άλλες δουλιές, όπως δρομολόγια, κουζίνα, ακόμα και καθαριότητα». Ωστόσο αυτό είναι κάτι που συμβαίνει σπάνια, «καλές συνθήκες παραμονής στους παιδικούς σταθμούς, σημαίνει και καλές συνθήκες εργασίας για τους εργαζόμενους, αφού παιδιά και εργαζόμενοι έχουν κοινά συμφέροντα».

ΟΙ ΣΤΡΑΤΕΣ όλες σήμερα από κάθε γωνιά της Ελλάδας γιομάτες αγωνιστές κι αγωνίστριες της ΕΑΜικής Αντίστασης, γιομάτες νιάτα, τραβάνε να πιάσουν τα βουνά του Ρούμελης για να βρεθούν «παρόντες» στου Γοργοπόταμου τη γέφυρα και να τιμήσουν, όπως πανάξια ταιριάζει, τη φετινή εκδήλωση για την 62η επέτειο από την ανατίναξή της.

ΜΑΖΙ μας, συντροφιά μας, και τα τραγούδια μας, η αθάνατη κληρονομιά, που την κράτησε και την κρατά ολοζώντανη στο στόμα του ο λαός και τα νιάτα.

ΘΑ ΣΤΑΘΟΥΜΕ λίγο σήμερα, η μέρα το ταιριάζει, στον παιάνα που έγραψε ο ποιητής, ο δημοσιογράφος, ο μεγάλος στοχαστής, ο Νίκος Καρβούνης. Μιλάμε για το θούριο «Στ' άρματα, στ' άρματα», που με ύφος ρωμαλέο, που με πυκνότητα θαυμαστή, δίνει τις διαστάσεις, αλλά και το νόημα, το μεγαλείο του Αγώνα.

ΚΑΠΟΙΑ στιγμή του Αγώνα, ο ποιητής του Θουρίου έδωσε ο ίδιος πληροφορίες, όταν ο δημοσιογράφος Β. Γεωργίου τον ρώτησε αν έγραφε κάτι σ' εκείνη την περίοδο, στις αρχές της Κατοχής με τα κυνηγητά και τις φυλακίσεις από τους καταχτητές.

Ο Ν. ΚΑΡΒΟΥΝΗΣ απάντησε καταφατικά πως κάποτε - κάποτε γράφει και πως, αν χρειαστεί, γράφει και Θούριο και συμπλήρωσε πως το «Βροντάει ο Ολυμπος» ήταν γραφτό που βγήκε από ένα ξενύχτι, ήταν καρπός έξαρσης και οργής.

ΚΑΙ προσδιορίζοντας περισσότερο τις συνθήκες, ο ποιητής του παιάνα θύμισε πως εκείνη την εποχή «οι αρχηγοί και αρχηγίσκοι των παλιών κομμάτων δεν κουνούσαν ούτε το μικρό δαχτυλάκι τους και συσταίνανε σαν γραμμή συμπεριφοράς απέναντι στους φασίστες καταχτητές την αναμονή και θέλησαν να εκμεταλλευτούν για δικούς τους σκοπούς...».

«ΕΝΑΣ απ' αυτούς μάλιστα, προσθέτει ο Ν. Καρβούνης, με κάλεσε να μιλήσουμε. Ηταν ο Αλέξανδρος Μυλωνάς. Οταν άκουσα πως αντί να τα βάλει με τους καταχτητές έστρεψε τα πυρά του κόντρα στο οργανωμένο επαναστατικό απελευθερωτικό κίνημα και μου έκανε ανεπίτρεπτους υπαινιγμούς γύρω από τη θέση μου, του έδωσα την απάντηση που του χρειαζόταν...».

ΞΑΝΑΜΜΕΝΟΣ και οργισμένος από τη στάση των αστών πολιτικών, σκέφτηκε πως έπρεπε ν' αντιδράσει. Και όπως είπε, «δεν έκλεισα μάτι εκείνο το βράδυ. Κάθισα κι έγραψα τους στίχους και την ίδια νύχτα κατά τα ξημερώματα σύνθεσα και τη μουσική του. Το πρωί το έδωσα σ' ένα γνωστό μου νέο να το κυκλοφορήσει ανώνυμα...».

ΜΕ τον Θούριο του Καρβούνη έγινε ό,τι έγινε στη Ζάκυνθο, στα χρόνια του '21, με του Σολωμού τα τραγούδια. Εγραφε κι αυτός τα τραγούδια και επίσης κρυφά τα διοχέτευε στους κανταδόρους, που έβαζαν τη μουσική και τα τραγουδούσαν στα καντούνια του νησιού.

ΣΤΟ στόμα του λαού πέρασε και του Καρβούνη ο παιάνας, καθώς και πολλά άλλα τραγούδια του Αγώνα, όπως της Σοφίας Παπαδάκη, του Βασίλη Ρώτα το τραγούδι του ΕΑΜ, του Βαγγέλη Μαχαίρα πλούσια παραγωγή, όπως «Η μάνα του Αντάρτη», τα «Πολυβόλα του ΕΛΑΣ» κι άλλα, τα οποία τραγουδήθηκαν και τραγουδιούνται σ' όλη την Ελλάδα.

«ΤΑ τραγούδια της Αντίστασης, θα πει ο αξέχαστος και γνωστός συνθέτης, από τους πρωτοπόρους στο μεγάλο Αγώνα Αλέκος Ξένος - είτε όλοι εμείς οι επώνυμοι τα γράψαμε, είτε οι ανώνυμοι δημιουργοί, είχαμε την ίδια δεξαμενή έμπνευσης, γράψαμε για τον ίδιο σκοπό και τα τραγούδια ζωντάνευαν μόνο στο στόμα του αγωνιζόμενου λαού... Επομένως, τα τραγούδια τα έγραψε ο λαός και σ' αυτόν ανήκουν...» («Τα αντάρτικα τραγούδια», επιμέλεια Φ. Λάδη).

ΚΙ ΕΓΙΝΕ ακριβώς έτσι... Τα έγραψε ο λαός, τα πήρε στο στόμα του κι αυτός τα ζωντάνεψε. Ο παιάνας του Καρβούνη από γενιά σε γενιά, βγαλμένος από την ίδια δεξαμενή έμπνευσης, μένει πάντα το ηρωικό εμβατήριο, που σάλπιζε βροντερά το προσκλητήριο: «Στ' άρματα, στ' Αρματα» για τη χιλιάκριβη τη λευτεριά.

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ για τον ποιητή πιο μεγάλη χαρά και μεγαλύτερη δικαίωση, παρά να βλέπει το έργο του να το παίρνει στο στόμα του ο λαός και να το κάνει δικό του. Ο Ν. Καρβούνης το 'γραψε σε μια νύχτα οργής και το έδωσε σ' ένα νέο να το κυκλοφορήσει ανώνυμα. Κι έγινε έτσι. Οπως το θέλησε ο δημιουργός του. Ο Γοργοπόταμος στην Αλαμάνα/ στέλνει περήφανο χαιρετισμό... Εκεί, μας πάνε οι στράτες σήμερα.

• Ο Ιωάννης Ελμεζόγλου, ως πρώτη δόση, 500 ευρώ, μέσω ΚΟΒ Τοπικής Αυτοδιοίκησης Ζωγράφου και συνεχίζει να αγωνίζεται πιο δυνατά ενάντια στην ηττοπάθεια και το συμβιβασμό.
• Ο Μανώλης Πατεράκης, αντιστασιακός, μέσω ΚΟ Αθήνας, 150 ευρώ.
• Ο συνταξιούχος δημοσιογράφος «Δραμαίος», ως πρώτη δόση, 100 ευρώ.
• Ο Αλέξανδρος Ζωγράφος από Ματαράγκα Μεσολογγίου, ο οποίος κατοικεί στο Ιλιο, αντιστασιακός, 100 ευρώ.
• Μέσω ΚΟΒ Υμηττού πρόσφεραν: Βασιλεία Καλλέργη, 25 ευρώ, Γιώργος Καφετζής 25 ευρώ, Χριστίνα Μπουγάτσου 20 ευρώ.
• Λεωνίδας Κοτσινωνός 20 ευρώ, μέσω ΚΟΒ Αγ. Αναργύρων.
• Ο Μανώλης Μπαλής, μέσω ΚΟΒ Υγείας Λάρισας 120 ευρώ.
• Η Αλεξάνδρα Κωτσόβουλου 100 ευρώ στην ΚΟ Φλώρινας.
• Ο Βασίλης και η Αφροδίτη Μεγκίσογλου 200 ευρώ στη μνήμη των νεκρών αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης.
• Ο Κώστας Κολυβάς (Μπερδεμπές) προσφέρει 300 ευρώ.
• Ο Μανώλης Δουβίτσας προσφέρει 30 ευρώ.
• Ο Λύσανδρος Ταμουρίδης 50 ευρώ στη μνήμη του αντιστασιακού ΑΥΡΗΛΙΟΥ ΧΑΤΖΗΓΕΩΡΓΙΟΥ από Ταμπούρια Πειραιά.
• Ο Θύμιος Αλεξανδρής 50 ευρώ.
• Ο αντιστασιακός Μπάμπης Μπαρούμης 20 ευρώ, μέσω ΚΟΒ Εργατοϋπαλλήλων Βύρωνα.

Eurokinissi

Στιγμιότυπο από παλιότερη κινητοποίηση για τις ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες στην Κάλυμνο.

Στις 24 Νοέμβρη νησιώτες και ναυτεργάτες του Αιγαίου θα βρίσκονται στο δρόμο για μια κινητοποίηση, πρώτο σημαντικό σταθμό του αγώνα που έχουν ξεκινήσει εδώ και 20 μέρες. Χτίζουν το δικό τους μέτωπο ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης της ΝΔ και στο χώρο των ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών, που εκφράζεται με την επιβολή του Κανονισμού 3577/92 της Ευρωπαϊκής Ενωσης και του νόμου 2932 που ψηφίστηκε από το ΠΑΣΟΚ το 2001 και ακολουθεί με ευλάβεια η ΝΔ. Αποτέλεσμα του παραπάνω κανονισμού και νόμου είναι η παραπέρα υποβάθμιση στη σύνδεση των νησιών με την ηπειρωτική Ελλάδα και η ανάδειξη των εφοπλιστών σε κράτος εν κράτει.

Οι τοπικές Συντονιστικές Επιτροπές έχουν αρχίσει να καθορίζουν το αγωνιστικό πλαίσιο αυτής της ημέρας.

Η κεντρική συγκέντρωση στη Σάμο θα πραγματοποιηθεί στις 11 το πρωί στο λιμάνι του Βαθιού ενώ απ' τις 8 θα ξεκινήσουν οι προσυγκεντρώσεις στο Βαθύ και στο Καρλόβασι. Η μετακίνηση των κατοίκων θα γίνει με την αξιοποίηση οχημάτων των δήμων και της Νομαρχίας και τα ΚΤΕΛ.

Στη Σάμο για εκείνη τη μέρα το Εργατικό Κέντρο έχει κηρύξει 24ωρη απεργία, το ίδιο και το Νομαρχιακό Τμήμα της ΑΔΕΔΥ. Κλειστοί θα είναι η Νομαρχία, οι δήμοι, τα καταστήματα (εμπορικά και εστίασης) με απόφαση των αντίστοιχων Συλλόγων τους. Κλειστά θα είναι και τα σχολεία του νησιού, με απόφαση των συλλόγων εκπαιδευτικών, η οποία ενισχύεται και απ' την απόφαση των μαθητών για αποχή.

Ανάλογες αποφάσεις έχουν ληφθεί και από τους φορείς στα υπόλοιπα νησιά:

Στην Ικαρία, όπου η κεντρική συγκέντρωση θα γίνει στις 12 ώρα το μεσημέρι στον Εύδηλο, στο νησί Φούρνοι η συγκέντρωση θα γίνει την ίδια ώρα στην κεντρική πλατεία. Στις 12 θα πραγματοποιηθεί συγκέντρωση και στην Κάλυμνο, στο επαρχείο, ενώ θα ακολουθήσει και πορεία στο λιμάνι. Στην Κω αναμένονται ανάλογες αποφάσεις, ενώ στη Ρόδο πραγματοποιούνται συσκέψεις για να αποφασιστούν κινητοποιήσεις. Στη Μυτιλήνη συλλαλητήριο θα γίνει στις 12 το μεσημέρι στην πλατεία Σαπφούς, ενώ το Εργατικό Κέντρο έχει κηρύξει στάση εργασίας μετά τις 12. Την ίδια ώρα η κινητοποίηση και στη Λήμνο στο λιμάνι του νησιού στα πλαίσια και της απεργίας που έχει κηρύξει το Εργατικό Κέντρο. Παρόμοιες αποφάσεις αναμένονται και στη Χίο. Συσκέψεις και συνεδριάσεις των οργάνων των μαζικών φορέων συνεχίζονται και στα υπόλοιπα νησιά και αναμένονται να ανακοινωθούν αποφάσεις αύριο.

Στο μεταξύ η Πανικάρια Συντονιστική Επιτροπή εξέδωσε ψήφισμα για την Ακτοπλοΐα, στο οποίο υιοθετεί τα αιτήματα που έχει διαμορφώσει η Παναιγαιακή Συντονιστική Επιτροπή και ταυτόχρονα προβάλλει την απαίτησή της για τη δημιουργία Εθνικού Οργανισμού Ακτοπλοϊκών Συγκοινωνιών κάτω από κοινωνικό - εργατικό έλεγχο.

Επόμενος αγωνιστικός σταθμός το συλλαλητήριο που ετοιμάζεται από την Παναιγαιακή, μέχρι τις 15 Δεκέμβρη, στο οποίο οι κάτοικοι των νησιών θα συναντηθούν στον Πειραιά με τους νησιώτες που ζουν στην Αττική, αλλά και τους ναυτεργάτες.