Eurokinissi

Παρά τα όποια τσιτάτα και διαφωνίες, τα συλλογικά όργανα της Τοπικής Διοίκησης συναινούν στην ουσία της νέας διοικητικής μεταρρύθμισης που φέρνει η κυβέρνηση

Το νομοσχέδιο προβλέπει ανάμεσα σε άλλα:

-- Την υπαγωγή στις ανταποδοτικές υπηρεσίες της υπηρεσίας πρασίνου.

-- Τη συγκρότηση του Επόπτη Νομιμότητας ως ξεχωριστής υπηρεσίας από τη σημερινή Αποκεντρωμένη Διοίκηση.

-- Την καθιέρωση ενιαίου ψηφοδελτίου για τις μικρές κοινότητες έως 500 κατοίκους.

-- Την καθιέρωση των τοπικών δημοψηφισμάτων.

-- Την υποχρεωτικότητα της επιτροπής διαβούλευσης.

-- Τη δυνατότητα ίδρυσης εταιρειών ειδικού σκοπού στον τομέα της Κοινής Ωφέλειας και άλλων επιχειρηματικών σχημάτων με στόχο τις μπίζνες σε γη και ακίνητη περιουσία, φυσικούς πόρους, σε κλάδους που ιεραρχεί ψηλά το μεγάλο κεφάλαιο, όπως Ενέργεια και ΑΠΕ, μεταφορικό έργο, διαχείριση απορριμμάτων κ.λπ.

-- Τη σύσταση μόνιμης Επιτροπής Ελέγχου Αρμοδιοτήτων με τη συμμετοχή της Τοπικής Διοίκησης.

Ας δούμε πιο συγκεκριμένα μερικές από τις προβλέψεις του νομοσχεδίου.

1. Με την ένταξη των υπηρεσιών πρασίνου στην κατηγορία των ανταποδοτικών, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ προχωρά σε νέα ληστεία στο λαϊκό εισόδημα. Το μέτρο αυτό θα έχει ως άμεσο αποτέλεσμα την αύξηση των ανταποδοτικών τελών από το 2019, που μάλιστα μπορεί να ξεπεράσει ακόμα και το 50%. Τι σημαίνει αυτό; Μέχρι τώρα τις ανταποδοτικές υπηρεσίες (καθαριότητα, φωτισμός) τις πλήρωναν μέσω των ανταποδοτικών τελών (λογαριασμός ΔΕΗ) οι εργατικές - λαϊκές οικογένειες. Με την προσθήκη και του πρασίνου, αυτομάτως τα ανταποδοτικά τέλη θα αυξηθούν.

Για παράδειγμα, στο δήμο Αθηναίων, το ετήσιο κόστος για την υπηρεσία πρασίνου έφτανε τα 10 εκατομμύρια ευρώ. Αυτό το κονδύλι καλυπτόταν από την κρατική χρηματοδότηση. Τώρα, με τη νέα ρύθμιση, αυτό το κονδύλι θα καλύπτεται από την τσέπη των δημοτών. Ανοίγει και με αυτόν τον τρόπο ο δρόμος για τη σταδιακή μεταφορά νέων φορολογικών βαρών στις πλάτες των λαϊκών νοικοκυριών και τη νομιμοποίηση παλιών μέσω της Τοπικής Διοίκησης. Αλλωστε, αυτό προαναγγέλλεται και από σειρά διατάξεων, όπως αυτές που κατηγοριοποιούν τους δήμους, άλλες που φέρνουν σειρά από αλλαγές στην κατανομή των Κεντρικών Αυτοτελών Πόρων (ΚΑΠ) αλλά και από τα κριτήρια που εισάγονται, π.χ. «ίδια» έσοδα, επιχειρηματικότητα κ.ά. Και αυτό τη στιγμή που με βάση ψηφισμένο νόμο και το Μεσοπρόθεσμο, οι ΚΑΠ παραμένουν καθηλωμένοι και μειωμένοι κατά 62% σε σχέση με το 2010 τουλάχιστον μέχρι το 2021, τουλάχιστον. Είναι χαρακτηριστικό ότι στο πρόσφατο συνέδριο της Κεντρικής Ενωσης Δήμων Ελλάδας (ΚΕΔΕ) και της Ενωσης Περιφερειών Ελλάδας (ΕΝΠΕ) ανακοινώθηκε ότι οι παρακρατηθέντες πόροι από τους δήμους φτάνουν τα 13 δισ. ευρώ, ενώ για τις περιφέρειες τα 1,8 δισ. ευρώ. Αυτό που στρατηγικά επιδιώκεται είναι οι πόροι της Τοπικής Διοίκησης να έχουν ως κύρια πηγή τους την ανταποδοτικότητα και την επιχειρηματικότητα και η κρατική χρηματοδότηση να έχει «χαρακτήρα εξισορρόπησης».

2. Με βάση το νομοσχέδιο, οι φορείς της Τοπικής Διοίκησης, Δήμοι και Περιφέρειες, δημοτικές επιχειρήσεις, Αναπτυξιακές ΑΕ κάθε είδους, διαδημοτικά δίκτυα και οι σύνδεσμοί τους, εξοπλίζονται με νέο θεσμικό πλαίσιο ώστε να συνδράμουν, σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο, πιο αποφασιστικά τις ανάγκες κερδοφορίας και ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου. Να έχουν πιο ενεργό ρόλο στην εξειδίκευση της αντιλαϊκής πολιτικής στην περιφέρεια, να κάνουν «πιο ελκυστικό» το χώρο για την προσέλκυση κεφαλαίων και επενδύσεων. Παρά τα παράπονα των ΚΕΔΕ - ΕΝΠΕ ότι «δεν τρέχει ως θα έπρεπε» την αποκέντρωση, η κυβέρνηση, με σειρά από διατάξεις και δύο κεφάλαια του νομοσχεδίου με τίτλο «Ενίσχυση της επιχειρηματικής δράσης και της οικονομικής λειτουργίας των ΟΤΑ» και «Νέα πεδία αναπτυξιακής δράσης στην ΤΑ και τα ΝΠ των ΟΤΑ», ανοίγει νέα πεδία για την άνθηση της επιχειρηματικότητας και την αποφασιστική συνδρομή της Τοπικής Διοίκησης σε έργα και υποδομές που υπηρετούν στρατηγικούς σχεδιασμούς μονοπωλιακών ομίλων. Για παράδειγμα: Μπαίνουν σε προτεραιότητα ζητήματα όπως αυτά της «απελευθέρωσης» της Ενέργειας και της προώθησης των ΑΠΕ, μεταφορές, αγροτική παραγωγή, διαχείριση των απορριμμάτων, επιχειρηματική αξιοποίηση φυσικών πόρων και δημοτικής γης από το τουριστικό και άλλο κεφάλαιο, η ληστρικά μακρόχρονη παραχώρηση σε επιχειρηματικούς ομίλους της δημοτικής ακίνητης περιουσίας και των υποδομών με συνοδεία προκλητικών φοροαπαλλαγών και διευκολύνσεων.

3. Με την πρόβλεψη για «εποπτεία και έλεγχο φορέων και προσώπων της Τοπικής Διοίκησης» νομοθετούν για μια δήθεν αυτοτελή υπηρεσία, με την κύρια αρμοδιότητα να έχει ένας διορισμένος από την εκάστοτε κυβέρνηση ανώτερος κρατικός υπάλληλος που προέρχεται από το Μητρώο στελεχών, κάτω από τον έλεγχο του υπουργού Εσωτερικών. Επιπλέον, θεσπίζονται μια σειρά από άλλα διαχειριστικά όργανα ελέγχου και διαμεσολάβησης. Στόχο έχουν τον έλεγχο και την ακύρωση αποφάσεων που μπορεί να μην εξυπηρετούν την απρόσκοπτη υλοποίηση της γενικής αντιλαϊκής πολιτικής και τον πυρήνα της, δηλαδή την ανάκαμψη της κερδοφορίας του κεφαλαίου. Το δόγμα «έλεγχος νομιμότητας και όχι σκοπιμότητας» είναι καινοφανές και αναδείχνεται από σειρά ρυθμίσεων του νομοσχεδίου, που στόχο έχουν, όπως αναφέρεται, «τον έλεγχο συμμόρφωσης των ΟΤΑ» και «τη διαρκή αναβάθμιση της αποτελεσματικότητας της κρατικής εποπτείας κ.λπ.» αφού η Τοπική Διοίκηση είναι μέρος του αστικού κράτους και υπηρετεί συντεταγμένα την ίδια πολιτική.

Σε αυτό ακριβώς εντάσσονται και οι διατάξεις για το Οικονομικό Παρατηρητήριο καθώς και αυτές για «τον Λογαριασμό εξυγίανσης των ΟΤΑ». Κύριο χαρακτηριστικό παραμένουν ο ασφυκτικός έλεγχος για την ευθυγράμμιση με την αντιλαϊκή κεντρική δημοσιονομική πολιτική καθώς και η διάταξη που έχει περάσει η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ ότι τυχόν προσφυγή των δήμων στο Λογαριασμό επιτρέπεται μόνο αφού πρώτα έχουν εξαντλήσει τα περιθώρια αναζήτησης τραπεζικού δανεισμού τους. Αν οι τράπεζες δεν βρουν επενδυτικό ενδιαφέρον αναλαμβάνει το υπουργείο Εσωτερικών να επιβάλει - σε προγραμματική συμφωνία με τον εκάστοτε δήμο - το σχέδιο, δηλαδή συρρίκνωση υπηρεσιών, επιπλέον φόροι, απολύσεις, ιδιωτικοποιήσεις κ.λπ.! Σε αυτό το πλαίσιο, το άρθρο του «Καλλικράτη» που επιτρέπει να παυτούν αιρετοί και όργανα «για σοβαρούς λόγους δημόσιου συμφέροντος με απόφαση υπουργού» παραμένει σε ισχύ, το ίδιο ασαφές και απειλητικό για όποιον «δεν συνεμορφώθη προς τας υποδείξεις» αστικού κράτους και κεφαλαίου, για όποιον κοίταξε προς τη μεριά των λαϊκών αναγκών και δικαιωμάτων.

Ο «εκσυγχρονισμός» της κρατικής και τοπικής διοίκησης συνδέεται με τις γενικές ανάγκες του κεφαλαίου και της καπιταλιστικής ανάπτυξης. Είναι αυτό το πλαίσιο που φέρνει την όλο και μεγαλύτερη αποδυνάμωση και αποσύνδεση της χρηματοδότησης των φορέων της Τοπικής Διοίκησης από το κράτος, τη διασύνδεση της λειτουργίας της με τις ανάγκες της επιχειρηματικότητας, τη φοροεπιδρομή και τη γενίκευση της ανταπόδοσης.

Σε αυτά συναινούν κυβέρνηση - ΝΔ και συνδράμουν αποφασιστικά τα «αυτοδιοικητικά» στελέχη τους σε ΚΕΔΕ - ΕΝΠΕ. Τα «αυτοδιοικητικά» όργανα λειτουργούν ως επιταχυντές ακόμη πιο αντιδραστικών εξελίξεων, όπως είναι το αίτημά τους για άμεσο πέρασμα της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, των νοσοκομείων, των νηπιαγωγείων στην Τοπική Διοίκηση. Ετσι εξηγείται γιατί η κύρια και αποκλειστική αντάρα που σηκώνουν αφορά το εκλογικό σύστημα. Ολες οι αστικές δυνάμεις και τα επιτελεία τους αναφέρονται στον ειδικό ρόλο της Τοπικής Διοίκησης, στην αναδιοργάνωση του κράτους, προβάλλοντας «τις αρχές της εγγύτητας και της επικουρικότητας». Η «εγγύτητα» διευρύνει τη δυνατότητα εγκλωβισμού και χειραγώγησης του λαού στην αστική πολιτική. Η φάση της καπιταλιστικής κρίσης αποτύπωσε με ένταση την ικανότητα και την αποτελεσματικότητα των δήμων και των Περιφερειών σε αυτόν το ρόλο. Η δε «επικουρικότητα» δηλώνει τον αναβαθμισμένο ρόλο των περιφερειακών/τοπικών κρατικών θεσμών στην εξειδίκευση της αντιλαϊκής πολιτικής, για την πιο αποτελεσματική προώθησή της. Η αρνητική λαϊκή πείρα είναι πλούσια και εδώ.

Οι λεονταρισμοί και οι σκιαμαχίες τους γύρω από το εκλογικό σύστημα της απλής αναλογικής για τα Δημοτικά και Περιφερειακά Συμβούλια είναι ένα ακόμη επεισόδιο αποπροσανατολισμού. Ρίχνουν στάχτη στα μάτια για τον αντιλαϊκό χαρακτήρα των αλλαγών που ξεκίνησαν πολλά χρόνια πριν από την καπιταλιστική κρίση και στόχο έχουν να προσαρμόσουν την κρατική και Τοπική Διοίκηση πιο πιστά στις ανάγκες της καπιταλιστικής ανάπτυξης, πιο εχθρικά και αδιάφορα απέναντι στις λαϊκές ανάγκες. Πέρα από αντιπαραθέσεις - υπαρκτές και ανύπαρκτες - επιδιώκονται από τη μεριά της κυβέρνησης ευρύτατες συναινέσεις για να υπηρετηθεί πιο στέρεα η αντιλαϊκή ρότα. Για παράδειγμα, τα κυβερνητικά επιτελεία δεν βρίσκουν καμία δυσκολία να είναι συνδαιτυμόνες στα «αναπτυξιακά» συνέδρια με τους «αντιπολιτευόμενους» περιφερειάρχες και δημάρχους.

Το σύνολο των αστικών κομμάτων, ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΑΝΕΛ και τα στελέχη τους σε ΚΕΔΕ, ΕΝΠΕ διαγκωνίζονται για το ποιος θα σηκώσει πιο ψηλά τη σημαία «της αποκέντρωσης και της επιχειρηματικότητας». Μεγάλη πλευρά του «Κλεισθένη 1» αποτυπώνει τέτοια ζητήματα. Επιχειρεί να ενσωματώσει ριζοσπαστικές διαθέσεις, να πιέσει για ευρύτερες συναινέσεις, στο πλαίσιο βέβαια των συνολικών διεργασιών στο αστικό πολιτικό σύστημα, το πώς ο ΣΥΡΙΖΑ θα «ακουμπήσει» σε περισσότερες δυνάμεις στο χώρο της Τοπικής Διοίκησης.

Τέτοιες πλευρές αντανακλώνται στο νομοσχέδιο: Με την εισαγωγή της απλής αναλογικής στην εκλογή των δημοτικών /περιφερειακών συμβούλων. Με τον εξοβελισμό της αρνητικής και λευκής ψήφου για προϋπολογισμό και τεχνικό πρόγραμμα, όργανα διοίκησης. Με τη συγκρότηση και τη λειτουργία των οργάνων διοίκησης με ευρύτερες συναινέσεις, για ενσωμάτωση του λαϊκού παράγοντα (εκλογή δημάρχου με το 50%+1, ενιαίο ψηφοδέλτιο σε Κοινότητες κάτω από 500 κατοίκους, δημοψηφίσματα, συμμετοχή της αντιπολίτευσης στα όργανα διοίκησης, όπως αντιδήμαρχοι, Οικονομική Επιτροπή και Επιτροπή Ποιότητας Ζωής). Με κατάργηση άλλων οργάνων που δεν έδειξαν αποτελεσματικότητα, π.χ. Συνήγορος επιχείρησης και δημότη, και την αντικατάσταση από άλλα πιο επιτελικά και κεντρικά ελεγχόμενα, π.χ. Διαβούλευση, Διαμεσολαβητές κ.λπ. Αλλες επιμέρους διευκολύνσεις που μπορούν να αποπροσανατολίσουν - σε πρώτη φάση - π.χ. με τη διεύρυνση της ανταπόδοσης διευρύνεται και η δυνατότητα, λέει η κυβέρνηση, «νέων μονίμων προσλήψεων». Επιμέρους ρυθμίσεις για μικρούς / νησιωτικούς / ορεινούς δήμους που είναι σε δύσκολη κατάσταση και δεν μπορούν να ανταποκριθούν σε μια στοιχειώδη διαχείριση κ.ά.

Είναι γεγονός ότι καμιά διοικητική δομή, τέτοια ή άλλη, που υπηρετεί την καπιταλιστική οικονομία και ανάπτυξη δε συμφέρει μισθωτούς, αυτοαπασχολούμενους στην πόλη και την ύπαιθρο, τους συνταξιούχους, τους ανέργους, τους νέους των λαϊκών νοικοκυριών. Δεν μπορεί να αντιμετωπίσει τις αιτίες της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης και τις αντιλαϊκές συνέπειες του νέου κύκλου της καπιταλιστικής ανάπτυξης, εφόσον παραμένουν στο απυρόβλητο η κυριαρχία και η εξουσία των μονοπωλίων στην οικονομία και την κοινωνία. Σε αυτήν την εξουσία οφείλονται η ανισόμετρη ανάπτυξη των περιφερειών, η διευρυμένη φτώχεια και ανεργία, τα τσακισμένα εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα, η φοροεπιδρομή.

Σε ανακοίνωσή τους οι Οργανώσεις του Κόμματος σημειώνουν, μεταξύ άλλων, αναδεικνύοντας τις ευθύνες της κυβέρνησης και της Τοπικής Διοίκησης για την κατάντια του πάρκου:

«Το Πεδίον του Αρεως, όπως και όλοι οι ελεύθεροι χώροι και οι χώροι πρασίνου, είναι λαϊκή περιουσία. Είναι δικαίωμά τους να το απολαμβάνουν ελεύθερα και δωρεάν οι εργατικές - λαϊκές οικογένειες.

Χρειάζεται να γίνει υπόθεση των φορέων του λαϊκού κινήματος η απαίτηση για: Επαρκή, πλήρη και αποκλειστική χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό, να σταματήσουν όλες οι ενέργειες για ιδιωτικοποίηση και εμπορευματοποίηση, έκτακτη χρηματοδότηση για την κάλυψη των άμεσων αναγκών, επισκευών κ.λπ., πρόσληψη επαρκούς μόνιμου προσωπικού με πλήρη εργασιακά δικαιώματα, ώστε να εξασφαλίζονται η λειτουργία, η συντήρηση και η φύλαξη του χώρου, ολοκληρωμένο σχέδιο πυροπροστασίας, άμεσα μέτρα μέσα από αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν προγράμματα πρόληψης, απεξάρτησης με "στεγνά" προγράμματα, κοινωνικής επανένταξης, με πλήρη χρηματοδότηση από το κράτος και επαρκές επιστημονικό προσωπικό και εξειδικευμένους δικαστές για τα ναρκωτικά και τη θέσπιση εναλλακτικών της ποινής μέτρων, που να οδηγούν στη θεραπεία και σε "στεγνά" προγράμματα».

Τον περασμένο Γενάρη ο «Ριζοσπάστης» είχε βρεθεί στο πάρκο και διαπίστωσε από κοντά την άθλια κατάσταση που επικρατεί. Πρόκειται για έναν από τους τρεις πνεύμονες πρασίνου που διαθέτει η Αθήνα, ο οποίος αργοπεθαίνει. Το πράσινο δεν φροντίζεται, υπάρχουν σοβαρά προβλήματα με την καθαριότητά του, το προσωπικό που χρειάζεται για τη λειτουργία του και τη συντήρησή του δεν επαρκεί, ο φωτισμός σε πολλά σημεία δεν υπάρχει, οι παιδικές χαρές δεν λειτουργούν, από την οδό Μαυρομματαίων το πάρκο έχει μεταβληθεί σε πιάτσα διακίνησης ναρκωτικών και πορνείας, ενώ την ώρα που έχει ξεκινήσει η αντιπυρική περίοδος έχει «πνιγεί» από την ξερή βλάστηση.

Αξίζει να σημειωθεί πως από την είσοδο της οδού Μαυρομματαίων και δίπλα από τον Πανελλήνιο έχουν στηθεί πρόχειρα καταλύματα όπου διαβιούν τοξικοεξαρτημένοι, ενώ τη νύχτα μπροστά από το εγκαταλελειμμένο κτίριο του «Γκριν Παρκ» συγκεντρώνονται δεκάδες χρήστες ναρκωτικών. Κοντά στη διακίνηση ναρκωτικών υπάρχει και πορνεία, ακόμα και νέων ανθρώπων. Η εγκληματικότητα που έχει αναπτυχθεί δεν είναι τυχαία. Συνδέεται με τα οικονομικά συμφέροντα που αναπτύσσουν αυτά τα κυκλώματα και έχει την ανοχή κρατικών μηχανισμών, οι οποίοι εξαντλούν την αυστηρότητά τους στα θύματα των συμμοριών. Αξίζει δε να σημειωθεί πως ακόμα και σε δημόσια κείμενα στο δήμο Αθηναίων έχουν αποτυπωθεί απόψεις για να γίνει το άλσος χώρος ελεύθερης χρήσης ψυχοτρόπων τοξικών ουσιών.

Η δενδροφύτευση στο άλσος έχει ξεχαστεί εδώ και χρόνια. Απαξιώνεται συστηματικά το υψηλό πράσινο. Σε σημεία του πάρκου υπάρχουν πεσμένα δέντρα. Το θέατρο «Αλίκη» θα μπορούσε να είχε δοθεί σε μαζικούς φορείς, σχολεία, για να γίνονται παραστάσεις και άλλες δραστηριότητες, αλλά είναι έρημο.

Σε σχετική ανακοίνωση αναφέρεται ανάμεσα σε άλλα:

«Την επόμενη μέρα από το τραγικό συμβάν, με ευθύνη της εργοδότριας εταιρείας, έγινε συγκέντρωση των εργαζομένων στον χώρο του εργοστασίου, για ενημέρωση, παρόλο που δεν υπήρχαν ακόμη ασφαλή στοιχεία για τη μόλυνση της ατμόσφαιρας στο συγκεκριμένο σημείο, αν και οι εργαζόμενοι δεν δούλεψαν. Υπάρχει τμήμα του εργοστασίου, που δεν έχει πληγεί από τη φωτιά, για το οποίο δεν έχει δηλωθεί εάν θα λειτουργήσει και τι κινδύνους εγκυμονεί για τους εργαζόμενους αφού βρίσκεται στον χώρο της βιομηχανικής μονάδας, που ήταν στο επίκεντρο του βιομηχανικού ατυχήματος. Επίσης, σε δημοσιεύματα των τοπικών ΜΜΕ γίνεται λόγος ότι οι εργαζόμενοι της "Sunlight" θα χρησιμοποιηθούν για τον καθαρισμό του εργοστασίου και την αποκατάσταση της μονάδας που κάηκε. Είναι απαράδεκτο και επικίνδυνο να εμπλακούν οι εργαζόμενοι σε μια τέτοια διαδικασία, χωρίς τεχνικές γνώσεις, εξοπλισμό κι επαγγελματική εμπειρία. Αμεσα θα πρέπει η εταιρεία να προσλάβει εξειδικευμένο συνεργείο για τον καθαρισμό και την αποκατάσταση των ζημιών των εγκαταστάσεων.

Σημαντικό ζήτημα, για το οποίο δεν πρέπει να υπάρχει κανείς εφησυχασμός, είναι το ζήτημα της διασφάλισης των θέσεων εργασίας όλων των εργαζομένων της "Sunlight" χωρίς βλαπτική μεταβολή και η μισθοδοσία τους όλο αυτό το διάστημα να καταβάλλεται ανελλιπώς.

(...) Κρίνουμε επιτακτική την ανάγκη να εμπλακεί άμεσα το Τμήμα Υγιεινής και Ασφάλειας του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας, που πρέπει να διερευνήσει σε βάθος τις συνθήκες του βιομηχανικού ατυχήματος. Να εξετάσει δηλαδή εάν και σε ποιο βαθμό τηρούνταν οι συνθήκες υγιεινής κι ασφάλειας, εάν είχαν παρθεί όλα τα ασφαλή και απαραίτητα μέτρα για την αντιπυρική προστασία, πώς και γιατί λειτουργούσε το εργοστάσιο την Πρωτομαγιά και με τι προσωπικό και τεχνικό ασφαλείας. Πώς, αφού θεωρείται από τα πιο σύγχρονα και ασφαλή στη λειτουργία του εργοστάσιο, επεκτάθηκε τόσο γρήγορα η φωτιά βάζοντας σε μεγάλο κίνδυνο περιβαλλοντικής μόλυνσης ολόκληρη την περιοχή; Πώς η εταιρεία διαβεβαιώνει με τόση ευκολία ότι το νέφος που προκλήθηκε δεν ήταν τοξικό, σε ένα εργοστάσιο κατασκευής μπαταριών;».

Να μη λειτουργήσει το κτίριο της «Cosmote E-value» στην Ξάνθη, που βρίσκεται στην περιοχή όπου έπιασαν φωτιά οι εγκαταστάσεις της «Systems Sunlight», αν προηγουμένως δεν γίνει έλεγχος για τις συνθήκες υγείας και ασφάλειας, ζητά με ανακοίνωσή της η «Ενιαία Συνδικαλιστική Κίνηση Εργαζομένων» ΟΤΕ (ΕΣΚ - ΟΤΕ) ενώ καταγγέλλει ότι, σύμφωνα με την ενημέρωση που είχε, η επιχείρηση λειτούργησε κανονικά σε συνθήκες εξαιρετικά επικίνδυνες για την υγεία και την ασφάλεια των εργαζομένων.

Συγκέντρωση διαμαρτυρίας Σωματείων Εκπαιδευτικών και Συλλόγων Γονέων και Κηδεμόνων έξω από τα καζάνια της «Oil One» στο χώρο των Λιπασμάτων της Δραπετσώνας, όπου η δυσοσμία ειδικά τις τελευταίες μέρες ήταν πολύ έντονη, έγινε ξανά την Παρασκευή το μεσημέρι. Την Παρασκευή έμειναν κλειστά Νηπιαγωγεία, Δημοτικά, Γυμνάσια και Λύκεια του Κερατσινίου και της Δραπετσώνας εξαιτίας αυτής της κατάστασης.

Οι κάτοικοι είναι ανάστατοι και εκφράζουν φόβους για σοβαρή ρύπανση, που είναι ικανή να προκαλέσει μεγάλα προβλήματα στους ίδιους και τα παιδιά τους, ενώ έλεγαν αστειευόμενοι πως περιμένουν να φυσήξει, όπως κι έγινε, για να καλυτερεύσει η κατάσταση...

Την Παρασκευή, γονείς, μαθητές και κάτοικοι της περιοχής με την κινητοποίησή τους απαίτησαν να ανακληθούν άμεσα οι άδειες εγκαταστάσεων της «Oil One». Επίσης, η ΕΛΜΕ Πειραιά και ο Σύλλογος Εκπαιδευτικών ΠΕ Κερατσινίου - Περάματος κήρυξαν δίωρη διευκολυντική στάση εργασίας για τις δύο τελευταίες ώρες του πρωινού κύκλου.

Σημειώνεται πως ο Σύλλογος Εκπαιδευτικών ΠΕ Κερατσινίου - Περάματος τονίζει τις ευθύνες της κυβέρνησης, αλλά και της δημοτικής αρχής, λέγοντας ότι η άδεια που δόθηκε «από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ στον επιχειρηματία για να αναβαθμίσει τις δραστηριότητες στις εγκαταστάσεις του στο χώρο των Λιπασμάτων είναι τεράστια πρόκληση», σε μία περιοχή που είναι αρκετά επιβαρυμένη περιβαλλοντικά.

Σημειωτέον, την ερχόμενη Δευτέρα στο έκτακτο Δημοτικό Συμβούλιο της περιοχής για τον «Κλεισθένη» οι δημοτικοί σύμβουλοι Κερατσινίου - Δραπετσώνας με τη «Λαϊκή Συσπείρωση» θα θέσουν ξανά το θέμα. Να τονιστεί ότι για το οξυμένο αυτό πρόβλημα των κατοίκων της περιοχής η Κοινοβουλευτική Ομάδα του Κόμματος κατέθεσε Ερώτηση στη Βουλή.

Αιτήματα της κινητοποίησης είναι: Να δοθεί τώρα στη δημοσιότητα η επιδημιολογική μελέτη, που με βάση τα δημοσιεύματα έχει στα χέρια της η πλειοψηφία της δημοτικής αρχής του δήμου μας. Αμεσο και οριστικό κλείσιμο του ΧΥΤΑ Φυλής και όλων των ρυπογόνων δραστηριοτήτων που συντελούνται μέσα και γύρω από αυτόν. Καμία σκέψη για δημιουργία ΧΥΤΥ στο παλιό λατομείο Μουσαμά. Να αποκλειστεί η ενιαία περιοχή των Ανω Λιοσίων - Ασπροπύργου - Ελευσίνας - Φυλής (Θριάσιο Πεδίο) από οποιαδήποτε ρυπογόνο δραστηριότητα. Οχι στην καύση των απορριμμάτων. Η εξεύρεση νέων χώρων να αποτελέσει μέρος ενός συνολικού σχεδιασμού διαχείρισης απορριμμάτων, με κριτήριο την ποιότητα ζωής του λαού. Οχι στη μετατόπιση των βαρών στις πλάτες των λαϊκών στρωμάτων μέσα από τα ανταποδοτικά τέλη και με οποιονδήποτε άλλο τρόπο. Καμία ιδιωτικοποίηση μέρους ή του συνόλου στον τομέα της καθαριότητας. Διασφάλιση των θέσεων των εργαζομένων με μόνιμες σταθερές θέσεις εργασίας και πλήρη δικαιώματα. Να ξεκινήσουν οι διαδικασίες για την έναρξη του έργου της απορρύπανσης της ευρύτερης περιοχής γύρω από τον ΧΥΤΑ Φυλής.

Συμπλοκές μεταξύ ομάδων μεταναστών έγιναν το βράδυ της Παρασκευής, στο νέο λιμάνι της Πάτρας, στη διάρκεια των οποίων ένας 17χρονος υπέστη βαριές κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις. Αρχικά διακομίστηκε με ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ στο Νοσοκομείο «Αγιος Ανδρέας» και από εκεί στο Νοσοκομείο Ρίου, όπου, σύμφωνα με πληροφορίες, κατέληξε αργά το βράδυ της Παρασκευής.

Στην Ολομέλεια του ΣτΕ συζητήθηκαν, την Παρασκευή, οι προσφυγές των τηλεοπτικών σταθμών «Αντέννα», «Αλφα», ΣΚΑΪ, «Σταρ» και «Μέγκα», όπως και της Ενωσης Ιδιοκτητών (ΕΙΤΗΣΕΕ), με τις οποίες ζητούν να ακυρωθεί η προκήρυξη του διαγωνισμού για τη χορήγηση των 7 αδειών με τιμή εκκίνησης τα 35 εκατ. ευρώ για κάθε άδεια. Μεταξύ άλλων, οι καναλάρχες ισχυρίζονται ότι οι υπουργικές αποφάσεις (1830/7.7.2017, 2178/28.7.2017) είναι αντίθετες στις αρχές του ανταγωνισμού και της ανοικτής εσωτερικής αγοράς, ότι η τιμή εκκίνησης είναι υπερβολική αφού δεν ανταποκρίνεται στα σύγχρονα οικονομικά μεγέθη της ραδιοτηλεοπτικής αγοράς, καθώς και ότι τεχνικά υπήρχε δυνατότητα για 16 άδειες. Να υπενθυμίσουμε πως ήδη το ΕΣΡ έχει ανακηρύξει τους 5 προσωρινούς υπερθεματιστές.

Στα δημοσιεύματα γίνεται λόγος για «σχέδιο της ξένης μυστικής υπηρεσίας ώστε να ανατραπούν όλες οι δομές που έχει δημιουργήσει η ΕΥΠ» και να «υπάρξει αποσταθεροποίηση». Σε αυτό το πλαίσιο, αναφέρεται ότι υπήρχε σχέδιο να κατηγορηθεί ο διοικητής της ΕΥΠ για σχέση με εταιρείες στην Ιταλία για προώθηση μεταναστών, για εμπλοκή σε υπόθεση σεξουαλικής παρενόχλησης και για αξιοποίηση μυστικών κονδυλίων για προσωπικό όφελος.

Ακόμα, στα ρεπορτάζ γίνεται επίκληση δηλώσεων ανώτατου αξιωματούχου της ΕΥΠ πως ένας από τους βασικούς ενορχηστρωτές της αναμενόμενης επίθεσης φέρεται να είναι πρώην συνδικαλιστής, που βρέθηκε με 3.000 απόρρητα έγγραφα στην κατοχή του. Ο συγκεκριμένος έχει τεθεί σε αργία από το 2010 και έχει καταδικαστεί για απάτη σε βάρος του Δημοσίου, για απάτη κατ' εξακολούθηση, για παράνομη επέμβαση σε αρχείο ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων (ψυχομετρικά δεδομένα εργαζομένων της ΕΥΠ που κατέληξαν σε ερευνητικό κέντρο στο Κέιμπριτζ), αλλά και για κατασκοπεία κατ' εξακολούθηση (άρθρο 148 του Ποινικού Κώδικα).

Η ίδια πηγή αναφέρεται και στο «σχέδιο Πυθία» αναφορικά με υποτιθέμενο σχέδιο δολοφονίας του Κ. Καραμανλή, για να αποσοβηθούν το «άνοιγμά» του προς τη Μόσχα και η ενεργειακή πολιτική της τότε κυβέρνησης. Σύμφωνα με όσα ισχυρίζεται η πηγή από την ΕΥΠ για το συγκεκριμένο σχέδιο, παρά το γεγονός ότι είχε καταγραφεί με σημειώματα της ΕΥΠ και τις πληροφορίες είχε διοχετεύσει Ρώσος αξιωματούχος, στη συνέχεια σε ένα τρίτο σημείωμα της ΕΥΠ, το Μάρτη του 2009, αναφέρεται πως «ουδέν στοιχείο προέκυψε προς την κατεύθυνση της επιβεβαίωσης» και πως «επιχειρήθηκε παραπληροφόρηση των Αρχών».

Ο ειδικός αγορητής του ΚΚΕ, Μ. Συντυχάκης, με τις παρεμβάσεις του κατά τη συζήτηση του νομοσχεδίου στην αρμόδια Επιτροπή της Βουλής, ανέδειξε αυτό το πραγματικό ζητούμενο του νομοσχεδίου, σημειώνοντας ότι η κυβέρνηση προσπαθεί να μετατοπίσει «την ευθύνη για την παιδική προστασία από το κράτος, τις δημόσιες δομές και υπηρεσίες του, στην οικογένεια, φυσική, θετή ή και ανάδοχη, στο άτομο - γονέα, στον ιδιωτικό τομέα», με ένα νομοσχέδιο που είναι ενταγμένο στη στρατηγική και τις κατευθύνσεις της ΕΕ, τη «συμπίεση των αναγκών του παιδιού προκειμένου να "κοστίζει" λιγότερο στο κράτος».

«Αντιμετωπίζουν, δηλαδή, την τεκνοποιία και την τεκνοθεσία ως ατομική υπόθεση και όχι ως ζήτημα κοινωνικό, που πρέπει να διασφαλίζεται πλήρως μέσω του κράτους και των υπηρεσιών του». Οπως εξάλλου φαίνεται από τις ρυθμίσεις του νομοσχεδίου, «αυτό που κυρίως ενδιαφέρει την κυβέρνηση δεν είναι η ψυχοκοινωνική ανάπτυξη των παιδιών, αλλά το πώς θα προωθήσει τη βασική πολιτική κατεύθυνση της ΕΕ για κλείσιμο των δομών προστασίας του παιδιού».

Μάλιστα, όπως επισήμανε ο Μ. Συντυχάκης, «προκειμένου να δικαιολογηθεί η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ για τις διατάξεις αυτές προσπαθεί να "ντύσει" την επιχειρηματολογία της με διάφορα επιστημονικοφανή επιχειρήματα περί δήθεν αποασυλοποίησης και δαιμονοποίησης των ιδρυμάτων».

Απαντώντας στους κυβερνητικούς ισχυρισμούς ανέφερε ότι «όντως, είναι γεγονός ότι μια σειρά έρευνες αποδεικνύουν τις σοβαρές επιπτώσεις που μπορεί να έχει για ένα παιδί» το να μεγαλώνει σε ίδρυμα. «Ομως, οι έρευνες αυτές αναφέρονται στις κρατικές δομές, που όλες οι κυβερνήσεις έχουν αφήσει στο έλεος, χωρίς υποδομές και προσωπικό, χωρίς επιστημονικό σχεδιασμό. Αυτά ακριβώς τα ιδρύματα, ναι, είναι επικίνδυνα», είπε και πρόσθεσε ότι «εμείς σε καμία περίπτωση δεν υπερασπιζόμαστε αυτά τα ιδρύματα, αλλά δεν μπορούμε να ανεχτούμε, στο όνομα των αδυναμιών που οι αστικές κυβερνήσεις προκάλεσαν, τα απροστάτευτα παιδιά και κυρίως αυτά με αναπηρίες και σοβαρές ψυχικές διαταραχές να μένουν εκτεθειμένα και να γίνονται μπαλάκι ανάμεσα στους επαγγελματίες αναδόχους».

Σε αυτό το πλαίσιο, το μόνο που κάνει η κυβέρνηση με το νομοσχέδιο, τόνισε ο Μ. Συντυχάκης, είναι να διαχειρίζεται «ορισμένες μόνο πλευρές της παιδικής προστασίας, που αφορούν την καταγραφή των παιδιών προς αναδοχή και υιοθεσία», ενώ προωθεί τη σταδιακή συρρίκνωση και απαξίωση των δημόσιων δομών, γιγαντώνοντας από την άλλη «δομές που λειτουργούν ως νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου, ΜΚΟ, Εκκλησία, διάφορα φιλανθρωπικά σωματεία, γενικά από ιδιώτες». Επιπρόσθετα, το νομοσχέδιο «διατηρεί τις ιδιωτικές αναδοχές, που αντικειμενικά γιγαντώνουν την εμπορία παιδιών».

Ενδεικτικά εξάλλου της λογικής που διέπει το νομοσχέδιο είναι τα άρθρα 16 και 17, στα οποία προβλέπεται η σύσταση Μητρώου Επαγγελματιών Αναδόχων, εισάγοντας το θεσμό της αναδοχής παιδιών με αναπηρία ή σοβαρές ψυχικές διαταραχές με δικαστική απόφαση από επαγγελματίες, που προσφέρουν «υπηρεσίες» έναντι μηνιαίας αντιμισθίας και ασφάλισης. Εξίσου ενδεικτικές είναι και οι προϋποθέσεις της περιουσιακής και άλλης κατάστασης για την αναδοχή παιδιών, που αντικειμενικά αποκλείουν χιλιάδες νέα φτωχά λαϊκά ζευγάρια. Ακόμα τα άρθρα που, όπως επισήμανε ο Μ. Συντυχάκης, αποδέχονται «a priori την ύπαρξη και τη λειτουργία των ΜΚΟ, φιλανθρωπικών σωματείων και νομικών προσώπων ιδιωτικού δικαίου που δραστηριοποιούνται στον τομέα αυτόν».

Και βέβαια «πουθενά στο νομοσχέδιο δεν υπάρχει πρόβλεψη για πρόσληψη μόνιμου και εξειδικευμένου προσωπικού, στελέχωση των αρμόδιων φορέων, σύσταση ομάδας αποτελούμενης από κοινωνικούς λειτουργούς, ψυχολόγους και άλλους εξειδικευμένους, που θα κάνουν την έρευνα και θα αποφαίνονται για την καταλληλότητα του ζευγαριού, με κριτήριο το συμφέρον του παιδιού».

Για τους λόγους αυτούς, επισήμανε ο Μ. Συντυχάκης, το ΚΚΕ ψηφίζει «παρών» επί της αρχής του νομοσχεδίου, αναδεικνύοντας ότι, στον αντίποδα όλων αυτών, «η αντίληψη του ΚΚΕ για την παιδική προστασία έχει αφετηρία τις σύγχρονες κοινωνικές ανάγκες του παιδιού και όχι την εκπλήρωση με κάθε τρόπο της επιθυμίας ενός ενήλικα, ενός ζευγαριού να αποκτήσει παιδί. Που σημαίνει ότι πρέπει να είναι υπόθεση της κοινωνίας, μέσω του κράτους, να εξασφαλίσει τις οικονομικές, κοινωνικές, πολιτιστικές συνθήκες για την όσο το δυνατόν ομαλή ψυχοσωματική - κοινωνική ανάπτυξη όλων των παιδιών».

Πρόσθεσε ότι το κύριο είναι «η εξασφάλιση από το κράτος κοινωνικών υπηρεσιών οικογενειακού προγραμματισμού, σεξουαλικής αγωγής, στήριξης της οικογένειας», κάτι που θα περιόριζε δραματικά τις περιπτώσεις των παιδιών όπου απαιτείται υιοθεσία ή αναδοχή.

Παράλληλα ανέδειξε την υποκρισία της κυβέρνησης, η οποία την ώρα που διατείνεται ότι παίρνει μέτρα για την παιδική προστασία, με τη συνολική της πολιτική και συνεχίζοντας από εκεί που σταμάτησαν οι προηγούμενες αντιλαϊκές κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, «αναπαράγει τους κοινωνικούς όρους, δηλαδή εκμετάλλευση, βία, πολέμους, φτώχεια, ανεργία, τις βασικές αιτίες που οδηγούν στην αύξηση των εγκαταλελειμμένων παιδιών, των παιδιών χωρίς οικογένεια ή των παιδιών από ακατάλληλα οικογενειακά περιβάλλοντα».

Κυβέρνηση, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και τα υπόλοιπα αστικά κόμματα, προκειμένου να σκιάσουν την πλήρη συμφωνία τους με τις κατευθύνσεις της ΕΕ και την πολιτική που θεωρεί την παιδική προστασία «κόστος» για το κράτος το οποίο πρέπει να συμπιεστεί για να μη λείψει η ρευστότητα από τους επιχειρηματικούς ομίλους, συνειδητά έχουν επικεντρώσει την αντιπαράθεσή τους στο άρθρο 8, που αφορά την αναδοχή από ομόφυλα ζευγάρια, με τη ΝΔ να διαφωνεί, το ΠΑΣΟΚ να επιφυλάσσεται κ.ο.κ.

Ειδικά για το άρθρο 8, ο Μ. Συντυχάκης καταψηφίζοντας επισήμανε ότι «με βάση ακριβώς το κριτήριο της ομαλής ψυχοσωματικής και κοινωνικής ανάπτυξης των παιδιών, το ΚΚΕ εκφράζει σοβαρές επιφυλάξεις για την αναδοχή από ομόφυλα ζευγάρια, που αποτελεί σκαλοπάτι για την επέκταση στην υιοθεσία». Πρόσθεσε ότι «όσο σεβαστός και αν είναι ο προσωπικός σεξουαλικός προσανατολισμός, σε αντίθεση με την απαράδεκτη ομοφοβία και τον αντίστοιχο ρατσισμό, δεν δικαιολογεί την παραμόρφωση της γονικής σχέσης ανάμεσα στα δύο φύλα, ανεξάρτητα αν υπάρχει γάμος ή όχι, αν είναι προϊόν επιλογής και των δύο φύλων».