Γρηγοριάδης Κώστας

Η άλλη πλευρά έχει να κάνει με τη στάση που κρατάει ο εργοδοτικός κυβερνητικός συνδικαλισμός απέναντι σ' αυτή την εντεινόμενη επιθετικότητα της εργοδοσίας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η πλειοψηφία του Εργατικού Κέντρου Ελευσίνας, η οποία εξέδωσε τις προάλλες ανακοίνωση σχετικά με την κρίση και την κατάσταση στους τόπους δουλειάς, καλώντας την εργοδοσία «να αντιληφτεί ότι οι επιλογές αυτές υποδαυλίζουν στην ουσία αντιδράσεις και ενέργειες που σε καμία περίπτωση δε βοηθούν στην ανάγκη ενός ουσιαστικού και συναινετικού διαλόγου για την αντιμετώπιση των προβλημάτων».

Με άλλα λόγια, ο θύτης - εργοδότης και το θύμα - εργάτης είναι στην ίδια βάρκα, σύμφωνα με το ΕΚ Ελευσίνας, η οποία, για να μην μπατάρει στη φουρτούνα της κρίσης, πρέπει να υπάρξει συνεννόηση και καλό κλίμα! Το οποίο κλίμα χαλούν οι εργοδότες υποδαυλίζοντας τις εργατικές αντιδράσεις με τις επιλογές τους! Πάλι καλά που δε ζητάει από τους εργαζόμενους να ελεήσουν τους εργοδότες και με το υστέρημά τους, πέρα από την πάμφθηνη εργατική τους δύναμη για όσο καιρό διαρκεί η κρίση...

Και τι δεν γράφτηκε στις εφημερίδες ή έπαιξε στα κανάλια αυτές τις μέρες. Από πιθηκανθρώπους που επιχείρησε να φτιάξει ο Στάλιν, μέχρι τις «ανατριχίλες» κάποιων δημοσιολόγων με το σταλινισμό και τα κόμματα που τον υπερασπίζονται.

Η επαναφορά της σταλινολογίας στην επικαιρότητα και των επιθέσεων σε βάρος του ΚΚΕ από διάφορους δημοσιολόγους, επιδέχεται διάφορα συμπεράσματα. Κατά πρώτον, ο αστικός μας κόσμος υποδέχεται με αυτόν τον τρόπο το Συνέδριο του ΚΚΕ. Είθιστε παραδοσιακά, στις παραμονές κάθε συνεδρίου, να ανεβαίνουν τα αντικομμουνιστικά αντανακλαστικά των κάθε είδους απολογητών του συστήματος. Μια πρόχειρη αναδρομή αν κάνει κανείς στα προηγούμενα συνέδρια, θα το διαπιστώσει. Κατά δεύτερο, αποδεικνύουν με τον τρόπο τους οι σταλινολογούντες αρθρογράφοι ότι το ΚΚΕ ενοχλεί...Αν δεν ενοχλούσε, αν τους ήταν αδιάφορο, γιατί να ασχοληθούν μαζί του. Παρά τις θριαμβολογίες περί ολοκληρωτικής επικράτησης του καπιταλισμού και της άνθισης της δημοκρατίας σε όλο τον κόσμο, - αυτά έγραφαν μετά τις ανατροπές στις σοσιαλιστικές χώρες - φαίνεται ότι το φάντασμα του κομμουνισμού συνεχίζει να ταράζει τον ύπνο τους. Κατά τρίτο και αυτό ίσως να είναι το σημαντικότερο, η αστική τάξη καταλαβαίνει ή διαισθάνεται ότι το πρόβλημα της εξουσίας της, που συνίσταται στην καπιταλιστική εκμετάλλευση της εργασίας, δεν έχει λυθεί και δεν μπορεί να λυθεί, όσο υπάρχουν δυνάμεις που την αμφισβητούν. Και αυτή είναι η «λυδία λίθος» του αντικομμουνισμού. Που δεν εκφράζει παρά τον τρόμο εναντίον όλων, όσοι θέτουν θέμα ανατροπής της αστικής εξουσίας και κατάργησης της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας. Κατά τα άλλα, ας μην αναζητούν στον Στάλιν την προσπάθεια δημιουργίας πιθηκανθρώπων. Τους έχει δημιουργήσει το ίδιο το σύστημα της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, και μια ματιά αν ρίξει κανείς σε διάφορα ...ευφυή δημοσιεύματα, θα διαπιστώσει ότι είναι και άμεσα αναγνωρίσιμοι...

Φάνηκαν ήδη τα πρώτα δείγματα από την ενόχληση που προκαλεί στον εργοδοτικό - κυβερνητικό συνδικαλισμό η δράση της προσωρινής διοίκησης του Εργατικού Κέντρου Λαυρίου, που αποτελείται από νόμιμα εκλεγμένα σωματεία, ύστερα από την πρωτοβουλία που πήραν, για να σταματήσουν τη διάλυση του ΕΚ, η οποία προωθούνταν με ευθύνη των ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ. Αφορμή για να εκδηλωθούν οι εργοδοτικοί στην περιοχή, στάθηκε η προσπάθεια του ΕΚ να υπερασπιστεί 17 εργαζόμενους που απέλυσε εργολάβος της ΔΕΗ Λαυρίου. Αυτό δεν άρεσε στη πλειοψηφία του σωματείου των μονίμων ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ, οι οποίοι αρνήθηκαν να στηρίξουν οποιαδήποτε κινητοποίηση. Και όχι μόνο αυτό. Η Γραμματεία της ΠΑΣΚΕ Λαυρίου δε δίστασε με θράσος να αναρτήσει ανακοίνωση στην ιστοσελίδα της στις 3 Φλεβάρη, κάνοντας θρασύτατη επίθεση στην προσωρινή διοίκηση του ΕΚ και σε στελέχη του ΠΑΜΕ, με αισχρές κατηγορίες περί «συναλλαγής» της διοίκησης του ΕΚ και του εργολάβου και άλλα παρόμοια.

Στην πληρωμένη απάντησή της, η Γραμματεία Λαυρεωτικής του ΠΑΜΕ υπενθυμίζει ότι κατά τη διάρκεια συνάντησης με το σωματείο των μονίμων, όταν τους ζήτησαν να απαιτήσουν να φύγουν οι εργολάβοι και να παραμείνουν οι εργαζόμενοι στη ΔΕΗ, η απάντηση ήταν ότι «αυτό είναι ουτοπικό»! Είναι αυτοί που «στο διεκδικητικό τους πλαίσιο για τη συλλογική σύμβαση του 2008 στα θεσμικά αιτήματα δε ζητούν την κατάργηση του καθεστώτος των εργολάβων, αλλά τον περιορισμό των εργολαβιών στις απόλυτα αναγκαίες», επισημαίνει το ΠΑΜΕ και καλεί τους εργαζόμενους της ΔΕΗ (μόνιμους, έκτακτους και σε εργολάβους) να βγάλουν συμπεράσματα. Να αγωνιστούν, ώστε να φύγουν οι εργολάβοι και οι εργαζόμενοι να παραμείνουν στη ΔΕΗ με μόνιμη και σταθερή εργασία.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Το ίδιο κι όταν ακούει το ΠΑΣΟΚ να λέει ότι με το δικό του σχέδιο θα είχαμε πείσει την Κομισιόν και θα «τη γλιτώναμε».

Δηλαδή, με τις κατευθύνσεις της Κομισιόν, καμία σχέση δεν έχουν αυτά τα κόμματα; Δε συναποφάσισαν τις πολιτικές της «ανταγωνιστικότητας»; Δεν τις διαλαλούν ακόμη και σήμερα;

Ποιοι μας έμπλεξαν, αν όχι (και) αυτοί στα «σταθεροποιητικά προγράμματα», υπογράφοντας τη μία συνθήκη μετά την άλλη;

Κάποιοι άλλοι μας παραμυθιάζουν, μήπως, επί χρόνια ότι χρωστάμε την «ανάπτυξη» στα χρήματα της Ευρωπαϊκής Ενωσης, την ώρα που τα πληρώνουμε διπλά και τρίδιπλα;

Ας αφήσουν, λοιπόν, αυτές τις «ιστορίες για αγρίους», γιατί δεν τους πιστεύει κανένας. Ολοι μαζί φταίνε και όλοι πρέπει να βρεθούν στο στόχαστρο της οργής του κόσμου...

ΕΜ, ΒΕΒΑΙΑ, έτσι γίνονται οι καλές επενδύσεις. Παίρνουμε «καθαρή» και στο «τσάμπα» την «Ολυμπιακή Αεροπορία» από τη ΝΔ και εμφανιζόμαστε και ως «σωτήρες».

Πριν το κάνουμε αυτό όμως, τα βρίσκουμε και με το ΠΑΣΟΚ, ώστε σε περίπτωση που έρθει κάποτε στην κυβέρνηση να μην αλλάξει τίποτε. Και για να το ξέρει κι ο κόσμος, κάνουμε και δημόσιες συναντήσεις, όπως αυτή η χτεσινή.

Αυτή είναι η πραγματική ουσία αυτού που αποκαλούν ...«συνέχεια του κράτους». Και το ένα, και το άλλο κόμμα να δεσμεύονται ότι τα κέρδη των μεγαλοσχημόνων θα παραμείνουν αλώβητα.

Ιδίως, όταν εκμεταλλεύονται όσα έχουν χτιστεί με τους φόρους και τον ιδρώτα των εργαζομένων.

Γιατί στην ίδια μοίρα και στις ίδιες λογικές είναι - εκτός από την «Ολυμπιακή» - ο ΟΤΕ, ή ΔΕΗ και οτιδήποτε άλλο γυαλίσει στους λεγόμενους «επενδυτές»...

Γρηγοριάδης Κώστας

Ο αντικομμουνισμός του συγκροτήματος Λαμπράκη είναι γνωστός σε όλους μας. Το «Βήμα» πρωτοστατεί σε όλες τις επιθέσεις εναντίον του ΚΚΕ είτε από τις μόνιμες σχολιογραφικές στήλες του, είτε από τα ρεπορτάζ του. Χτες, όμως, η εφημερίδα έδωσε ...βήμα και στους αναγνώστες της. Ετσι, τη σκυτάλη από τους «εμβριθείς» αρθρογράφους του συγκροτήματος πήρε ένας επιστολογράφος, ο οποίος συστήνεται ως διεθνολόγος. Με «επιχειρήματα» και απόψεις που παρουσιάζουν απόλυτη αρμονία με την επίσημη «γραμμή» της εφημερίδας, ο συγκεκριμένος αναγνώστης, αφού χαρακτηρίζει το ΚΚΕ «το πιο σκληρό, σοβιετικού τύπου ΚΚ που υπάρχει αυτή τη στιγμή στην Ευρώπη», στη συνέχεια εγκαλεί το Κόμμα γιατί «απορρίπτει συνολικά την ιδέα της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης και όχι ορισμένες πτυχές της»... Μάλιστα, αναλαμβάνοντας και το ρόλο του συμβουλάτορα αναφέρει ότι «θα ήταν πάρα πολύ χρήσιμο για την πολιτική ζωή της χώρας μας να υπήρχε ένα συγκροτημένο ευρωσκεπτικιστικό πολιτικό κόμμα, όμως ο ευρωαπορριπτισμός και η φετιχιστική αποθέωση της προπαγάνδας του αντί, χωρίς να δίνουμε τη λύση, το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να μας δώσει να καταλάβουμε ότι οι οργανωμένες μειοψηφίες του λενινισμού, χωρίς πρόγραμμα και όραμα, έχουν περάσει στο χρονοντούλαπο της ιστορίας». Η σκουριά της αντίδρασης σ' όλο της το μεγαλείο στο μυαλό του «απορριπτισμένου διεθνολόγου». Κατά τ' άλλα, τον πείραξε ο οίστρος της Λ. Κανέλλη σχετικά με το γεγονός ότι η πολιτική των κυβερνήσεων της ΕΕ αποφασίζεται στις Βρυξέλλες. Ναι. Αυτό τον πείραξε τον κύριο διεθνολόγο του κεφαλαίου. Γιατί ξέρει πολύ καλά ότι οι κυβερνήσεις συναποφασίζουν πολιτικές στην ΕΕ με βάση τη Συνθήκη του Μάαστριχτ και τις άλλες, και τις εφαρμόζουν στις χώρες τους ενάντια στους λαούς καταπώς βολεύει την καθεμιά για να αμβλύνει τις αντιδράσεις. Ο διεθνιστής του κεφαλαίου, γι' αυτό μπουρδολογεί στην επιστολή του.

Πράγματι, είναι θαυμαστή η σύμπνοια του επιστολογράφου με τις αντικομμουνισιτικές απόψεις του «συγκρότηματος». Τους ενοχλεί ότι το ΚΚΕ ξεσκεπάζει τις πολιτικές της ΕΕ. Οτι απορρίπτει συνολικά το ευρωενωσιακό οικοδόμημα των μονοπωλίων, της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, του μιλιταρισμού, των επεμβάσεων! Τους ενοχλεί που το ΚΚΕ παλεύει για τη συσπείρωση και συνεργασία των λαών για την Ευρώπη της ειρήνης, των δικαιωμάτων και ελευθεριών, του σοσιαλισμού. Η ...αριστερά που τους εκφράζει είναι αυτή που ...αμφισβητεί «ορισμένες πτυχές» της Ευρωπαϊκής Ολοκλήρωσης που δε θίγουν την οικονομική βάση του εποικοδομήματος και σπέρνουν αυταπάτες για μια «καλύτερη διαχείριση». Θέλουν έναν «ευρωσκεπτικισμό» που να γεννά ξενοφοβία και ρατσισμό, αλλά που δεν αντιστρατεύεται τα συμφέροντα των μονοπωλίων και των πολυεθνικών.

Από αυτούς τους πόθους τους το ΚΚΕ βρίσκεται απέναντι. Το ΚΚΕ καλεί σε σύγκρουση με τα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό. Αυτή είναι η «άλλη λύση» που προτείνει και μ' αυτήν σκυλιάζουν. Τρέμουν ακριβώς το κάλεσμα του ΚΚΕ στους εργαζόμενους να οργανώσουν αποφασιστικά την πάλη τους στη γραμμή της ανυπακοής και της αντεπίθεσης απέναντι στην ΕΕ, στην πλουτοκρατία και τα κόμματά της, και γι' αυτό λασπολογούν. Είπαμε, σκουριά να φάνε και οι πέτρες.

Τα λέμε και τα γράφουμε εμείς τόσο καιρό, αλλά ακόμα καλύτερα είναι όταν τα λένε οι ίδιοι οι αρμόδιοι κυβερνητικοί παράγοντες.

Πήγε ο Κ. Χατζηδάκης στο συνέδριο της ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ και το είπε ξεκάθαρα: «Υπάρχει πεδίον δόξης λαμπρόν», τόσο για τη ΔΕΗ όσο και για τους ιδιώτες, λόγω της αύξησης της ζήτησης της ηλεκτρικής ενέργειας. Τους προέτρεψε μάλιστα να μη μαλώνουν για το πώς θα μοιράσουν την πίτα, αλλά να κοιτάξουν να τη μεγαλώσουν, να κάνουν επενδύσεις. Για να ...χορτάσουν όλοι.

Σιγά μη χορτάσουν αυτοί. Το θέμα όμως είναι ότι το μήνυμα (ξανα)δόθηκε. Τα νέα, μεγαλύτερα, κίνητρα ετοιμάζονται, οι «μασέλες» ας ...ετοιμάζονται.

Είπε επίσης ο υπουργός ότι το «Κοινοτικό Δίκαιο επιβάλλει ανταγωνισμό με ίσους όρους». Αραγε θα την κάνει τη χάρη στη ΔΕΗ να μην είναι «τελευταίο καταφύγιο»; Πολλά «μαγειρεύονται» για το επόμενο διάστημα. Κατά τα άλλα, απευθυνόμενος στους εργαζόμενους είπε ότι δε θα αλλάξει το εργασιακό καθεστώς (δε διάβασε το Επιχειρησιακό Σχέδιο;) και ότι «δεν υπάρχει στον ορίζοντα ζήτημα περαιτέρω μετοχοποίησης της ΔΕΗ». Δεν πειράζει, έχει φροντίσει η ΔΕΗ να ...«αυτομετοχοποιηθεί» με τις συνεργασίες που κάνει για νέες μονάδες...

Από την πλευρά του, ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης κατηγόρησε και πάλι την κυβέρνηση ότι πορεύεται εν μέσω οικονομικής κρίσης, χωρίς πυξίδα, χωρίς πρόγραμμα για την αντιμετώπισή της. Οπως κάνουν οι άλλες χώρες. Οι οποίες, τι κάνουν; Θέτουν τα εκατοντάδες δισ. ευρώ των κρατικών προϋπολογισμών, στην υπηρεσία των μεγάλων μονοπωλιακών ομίλων. Οπως έκανε και η ελληνική κυβέρνηση με το πρόγραμμα στήριξης των τραπεζών με τα 28 δισ. ευρώ.

Μπροστά σ' αυτήν την κατάσταση, οι εκκλήσεις για ταξική ειρήνη και επικίνδυνες είναι, και εκ του πονηρού. Η εργατική τάξη πρέπει να αντεπιτεθεί. Να μην περιοριστεί σε αμυντικά αιτήματα, να εναντιωθεί στις πολιτικές επιλογές του κεφαλαίου. Να σηκώσει το ανάστημά της, να διεκδικεί την ικανοποίηση των αναγκών της, αμφισβητώντας το σύστημα της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης στο σύνολό του.