Παρασκευή 11 Δεκέμβρη 2009
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σημασία έχει το κίνητρο

Γρηγοριάδης Κώστας

Μετά τη σχετικά βίαιη συγκομιδή των ...«εντελβάις» (αυτόν το χαριτωμένο χαρακτηρισμό επεφύλαξαν στους πάσης φύσεως οικολόγους ορισμένοι συνδικαλιστές στη ΔΕΗ), ήρθε η ώρα της ...αβρότητας.

Η ΓΕΝΟΠ - ΔΕΗ καλωσορίζει τον νέο επικεφαλής της ΔΕΗ Αρθούρο Ζερβό και του εύχεται καλή δύναμη. Προηγουμένως, είχε φροντίσει να βγάλει μια οργισμένη ανακοίνωση - όπως κάθε ανακοίνωση που βγάζει - ξεκαθαρίζοντας ότι ο λιγνίτης πρέπει να διαφυλαχθεί ως ενεργειακό καύσιμο, παρά την αρνητική γνώμη που έχουν γι' αυτόν οι περιβαλλοντιστές.

Μετά τις διαβεβαιώσεις της κυβέρνησης ότι οι λιγνιτικές μονάδες της ΔΕΗ θα συνεχίσουν να λειτουργούν, φαίνεται ότι η πλειοψηφία της ΓΕΝΟΠ ...«χαλάρωσε».

Εχει όμως μια κάποια αξία ο λόγος που κάποιος συμφωνεί ή διαφωνεί με τον λιγνίτη. Για παράδειγμα, κάποιοι τον θέλουν για να διαφυλαχτεί η εργασία του αρκετού προσωπικού που απαιτεί.

Κάποιοι, επειδή είναι φτηνό, εγχώριο καύσιμο, που διατηρεί χαμηλές τις τιμές του ηλεκτρικού ρεύματος και περιορίζει την ενεργειακή εξάρτηση της χώρας.

Τέλος, κάποιοι τον θέλουν επειδή αυτή τη στιγμή και για αρκετά χρόνια ακόμη, η ΔΕΗ ΑΕ θα καταστρεφόταν οικονομικά ή θα αφανιζόταν η κερδοφορία της, εάν περιόριζε δραστικά τη χρήση λιγνίτη.

Πάντως, το μόνο βέβαιο είναι ότι αλλιώς θα χρησιμοποιηθεί ο λιγνίτης όταν υπηρετεί τα κέρδη και αλλιώς όταν θα υπηρετεί το λαϊκό συμφέρον. Γιατί και ο λιγνίτης μπορεί να χρησιμοποιείται και το περιβάλλον να προστατεύεται, αρκεί να παίρνονται τα κατάλληλα μέτρα που η τεχνολογία προσφέρει. Ομως στον καπιταλισμό αυτό θεωρείται κόστος γι' αυτό και δεν εφαρμόζονται μέτρα. Μέτρα προστασίας της Δημόσιας Υγείας. Αυτό σημαίνει προστασία του περιβάλλοντος.

Κυνικές πρακτικές

Τραπέζια, καρέκλες, ψυγεία, τηλεοράσεις, ηλεκτρικές κουζίνες και άλλα μικροαντικείμενα του νοικοκυριού έχουν βάλει στο μάτι οι μηχανισμοί κατάσχεσης που έχει στήσει η κυβέρνηση για τα χρέη προς την εφορία. Είναι φανερό ότι η πρακτική αυτή καλλιεργείται από το γενικότερο κλίμα που επιχειρούν να διαμορφώσουν γύρω από το ύψος των εμφανιζόμενων ελλειμμάτων, για τη λεγόμενη δημοσιονομική προσαρμογή, για τα σπασμένα της καπιταλιστικής κρίσης, που φορτώνουν αποκλειστικά και μόνο στις πλάτες των λαϊκών στρωμάτων.

Ακόμη και με βάση τις υπάρχουσες νομικές ρυθμίσεις προστασίας, αντικείμενα όπως τα παραπάνω έχουν το καθεστώς του «ακατάσχετου», κάτι που όμως δε συμβαίνει στην πράξη. Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι ο υπουργός Οικονομικών εξέδωσε ειδική εγκύκλιο, γιατί όπως ο ίδιος σημειώνει «στα πλαίσια της επιδίωξης της είσπραξης δημοσίων εσόδων, παρατηρήθηκε το φαινόμενο να επιβάλλονται από δικαστικούς επιμελητές κατασχέσεις σε ακατάσχετα από το νόμο αντικείμενα» και ειδικότερα «σε είδη που είναι απαραίτητα για τις στοιχειώδεις ανάγκες διαβίωσης των οφειλετών και των οικογενειών τους».

Τα παραπάνω είναι μια ακόμη κυνική ομολογία για το είδος των πρακτικών που έχουν να κάνουν και άμεσα απορρέουν από την εφαρμοζόμενη πολιτική και τις στοχεύσεις τους. Είναι μια ακόμη πρόκληση απέναντι στα λαϊκά στρώματα και τις ανάγκες τους. Από τη δική μας την πλευρά η απάντηση βρίσκεται και στην κατάργηση του «ακατάσχετου» των υπερκερδών που συσσωρεύουν οι μερίδες της κεφαλαιοκρατίας, που είναι τα μόνα για τα οποία κόπτονται οι διάφοροι Τρισέ, Αλμούνια, όπως και οι ντόπιοι από τους ΠΑΣΟΚ - ΝΔ που συναποφάσισαν και εφαρμόζουν ο καθένας με τη σειρά του την ίδια πολιτική.

Παιχνίδι εντυπώσεων

Ζητά πίσω τώρα η Κεντρική Ενωση Δήμων και Κοινοτήτων Ελλάδας (ΚΕΔΚΕ), τα περίπου 80 εκατομμύρια ευρώ που είχαν παρακρατηθεί από θεσμοθετημένους πόρους της, προκειμένου για την υλοποίηση προγράμματος απασχόλησης (με ημερομηνία λήξης) 20.000 ανέργων, το οποίο απέσυρε η σημερινή κυβέρνηση. Η ηγεσία της ΚΕΔΚΕ ανέμενε να υπάρχει πρόβλεψη για την επιστροφή των πόρων στο νομοσχέδιο για τις προσλήψεις, κάτι που δεν έγινε και - όπως εκτιμά ο πρόεδρός της, Ν. Κακλαμάνης - δε θα γίνει ούτε σε επόμενο νομοσχέδιο.

Την ίδια ώρα, βέβαια, κουβέντα δε λέει το ανώτατο συλλογικό όργανο της Αυτοδιοίκησης για την παρακράτηση χρημάτων των δήμων, ύψους 517 εκατομμυρίων ευρώ, στην οποία προχώρησε η κυβέρνηση με την κατάθεση του προϋπολογισμού του 2010. Πολύ απλά, συνεχίζεται το παιχνίδι των εντυπώσεων περί δήθεν διεκδίκησης από την ΚΕΔΚΕ των οφειλομένων (και είναι πολλά) προς τους δήμους, με την κυρίαρχη πολιτική να μένει στο απυρόβλητο και οι εργαζόμενοι να υφίστανται τις συνέπειές της.

Και βέβαια, μπορεί το ανωτέρω πρόγραμμα απασχόλησης με ημερομηνία λήξης να μην πέρασε, όμως η ομηρία ανέργων και εργαζομένων διαιωνίζεται με τη συνέχιση των ελαστικών μορφών εργασίας που προωθεί η κυβέρνηση και αποδέχεται η ΚΕΔΚΕ.

Δείχνουν ποιον υπηρετούν

Χωρίς δεύτερη σκέψη ανταποκρίθηκε η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ στο αίτημα του ΣΕΒ για συνάντηση για να χαραχτεί «κοινή γραμμή άμυνας» και «συνεργασίας», ώστε - όπως διευκρίνισε ο Δημ. Δασκαλόπουλος - εργάτες κι εργοδότες «να προστατεύσουμε τις δουλειές μας». Η συμβιβασμένη πλειοψηφία συμφώνησε στο νέο διάγγελμα των βιομηχάνων. Αλλά, όταν οι ταξικές δυνάμεις αιφνιδίασαν τους «εταίρους» και με συνθήματα, όπως, «ΓΣΕΕ εργατών - όχι των εργοδοτών» και «Καμιά θυσία για την πλουτοκρατία - την κρίση να πληρώσει η εργοδοσία», κατέστρεψαν το θερμό κλίμα που σφράγισε και το προχτεσινό, έκτακτο «ραντεβού», οι «εταίροι» ενοχλήθηκαν...

Την ώρα που κεφάλαιο - ΕΕ - κυβέρνηση σαλπίζουν σφοδρή, αντεργατική έφοδο και εκατοντάδες συνδικαλιστικές οργανώσεις «οργώνουν» καθημερινά χιλιάδες τόπους δουλειάς σ' όλη τη χώρα, ώστε στις 17 του Δεκέμβρη να δοθεί ένα ηχηρό απεργιακό σάλπισμα διεκδίκησης των αναγκών της εργατικής οικογένειας, ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ υπονομεύουν ανοιχτά και τα συμφέροντα και τις αγωνιστικές διαθέσεις των εργαζομένων που μπορούν να δώσουν διέξοδο στη διογκούμενη οργή τους. Ενώ η «Αυτόνομη Παρέμβαση» (ΑΠ) γίνεται ουρά τους.

Τη Δευτέρα η πλειοψηφία της ΑΔΕΔΥ απέρριψε για τέταρτη συνεχή φορά το αίτημα των ταξικών δυνάμεων για απεργιακή συστράτευση με εργαζόμενους από όλο σχεδόν το φάσμα των κλάδων. Μάλιστα, στις 27/11 η ΑΠ είχε προτείνει να γίνει απεργία ή στις 16 ή στις 18 του Δεκέμβρη γιατί ...στις 17 κάνει το ΠΑΜΕ. Στο πρόσφατο, 29ο συνέδριο της ΟΤΟΕ, ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ - ΑΠ απέρριψαν πρόταση για απεργία στις 17/12, όπως απέρριψαν και ψήφισμα στήριξης των εργαζομένων με stage. Στο ΕΚ Ξάνθης ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ απέρριψαν ακόμα και να συζητηθεί στο ΔΣ ανάλογη πρόταση. Το ίδιο έκαναν ΔΑΚΕ - ΑΠ στο ΕΚ Βόλου. Την πρόταση των ταξικών δυνάμεων για απεργία απέρριψε και η πλειοψηφία της ΟΜΥΛΕ, ακόμα κι αν οι εργάτες εξ ονόματος των οποίων αποφασίζει βρίσκονται επί ξύλου κρεμάμενοι και στο έλεος της COSCO.

Το ρόλο που συνειδητά έχουν επιλέξει αυτές οι δυνάμεις αντανακλά και η επιχειρηματολογία που προβάλλουν. Οταν το ΠΑΜΕ έβαλε θέμα απεργίας στην Εκτελεστική Γραμματεία της ΓΣΕΕ, η ΠΑΣΚΕ, π.χ., απάντησε ότι δε χρειάζονται κινητοποιήσεις. Μάλιστα, στη ΔΟΕ, οι ίδιοι που αρχικά δήλωναν πως δε χρειάζονται κινητοποιήσεις, μετά έλεγαν να κάνουμε απεργία αλλά όχι στις 17 για να μη συρθούμε πίσω από το ΠΑΜΕ. Ανάλογου προσανατολισμού είναι και οι «διεκδικήσεις» που έχουν. Μπορεί, π.χ., ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ - ΑΠ να καταδικάζουν φραστικά όσους κρατούν ομήρους τους αναπληρωτές, ωρομισθίους κτλ., αρνούνται όμως το αίτημα για εδώ και τώρα μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους.

Δεν αρνούνται - απλά - να οργανώσουν τον αγώνα για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών των εργαζομένων. Υπονομεύουν ανοιχτά, απροκάλυπτα και ολόπλευρα την ενίσχυση του συντονισμένου, ταξικού αγώνα της εργατικής τάξης, με πολύμορφες μεθοδεύσεις. Για παράδειγμα, αφού η ΑΠ έτρεξε και νομιμοποίησε το «διάλογο» για το Ασφαλιστικό (όπως είχε κάνει και το 2001, με το «διάλογο» από όπου προέκυψε ο νόμος Ρέππα ανεβάζοντας τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης στα 67), μετά αποχώρησε δήθεν καταγγέλλοντας τη συνάντηση ως «καταχρηστική και ατελέσφορη». Σ' όλα αυτά οφείλεται και το αντιΠΑΜΕ μένος τους, απόδειξη κι αυτό με τη σειρά του πως το ΠΑΜΕ είναι σήμερα το καρφί στο μάτι της πλουτοκρατίας. Απόδειξη κι αυτό πως η απεργία της επόμενης Πέμπτης και μπορεί και πρέπει να πετύχει.


Αναστασία ΜΟΣΧΟΒΟΥ

ΠΑΣΟΚικοί αντιπερισπασμοί...

Γρηγοριάδης Κώστας

Α, ΩΣΤΕ ΣΤΗ διαφθορά και την καταπολέμησή της έχει το μυαλό της η κυβέρνηση! Αυτά σκέφτεται ο Γιώργος Παπανδρέου στα ταξίδια του και πονοκεφαλιάζει...

Τη διαφάνεια έχουν κατά νου όλοι τους στο υπουργικό συμβούλιο, όταν κανονίζουν τις λεπτομέρειες της κυβερνητικής πολιτικής και γι' αυτό αγχώνονται...

Πώς γίνεται, όμως, αυτό το μικρό θαύμα! Αλλο να τους απασχολεί και άλλα να προωθούν. Γιατί αυτά που «ψήνονται» είναι κάτι νομοσχέδια για νέους φόρους και, φυσικά, ένα ακόμη αντι-ασφαλιστικό νομοσχέδιο.

(Οχι πως αν βλέπαμε κάποιο νομοσχέδιο για τη διαφάνεια θα ...«έτρεχε κάτι στα γύφτικα», γιατί από νομοθεσία έχουμε χορτάσει, ενώ τα σκάνδαλα βασιλεύουν, απλούστατα γιατί φύονται στο ...γόνιμο χωράφι της ελεύθερης αγοράς).

Σε τελική ανάλυση, αν η κυβέρνηση θέλει «διαφάνεια», ας αφήσει τους στημένους ψευτοδιαλόγους και ας είναι «κρυστάλλινη» στο τι έχει συναποφασίσει με τις Βρυξέλλες, με τους βιομήχανους και τους εφοπλιστές.

Ομως, αυτήν τη «διαφάνεια» δεν τη θέλει. Προτιμά να γίνεται ...κουβέντα για την κουβέντα, μήπως και ξεχάσουν οι εργαζόμενοι και οι μισθωτοί όλα τα υπόλοιπα που ετοιμάζονται.

Δεν είναι τόσο εύκολοι, όμως, οι αντιπερισπασμοί και σύντομα θα διαπιστώσουν πόσο «φτηνά» είναι τα κόλπα τους. Αλλωστε, δεν είναι και η πρώτη (ή η τελευταία) φορά που εφαρμόζονται.

ΤΕΤΟΙΟ ΜΕΝΟΣ για τα πολιτικά πρόσωπα που ενδεχομένως να εμπλέκονται σε off shore εταιρείες από τον υπουργό Δικαιοσύνης Χ. Καστανίδη! Ολόκληρο νομοσχέδιο θα φέρει για το θέμα...

Φυσικά, δεν υπάρχει λόγος να ανησυχεί. Στο ΠΑΣΟΚ, αν πεις την φράση off shore, νομίζουν ότι είναι κάποιος καινούριος χορός, ή είδος γλυκίσματος. Δεν ξέρουν από τέτοια πράγματα.

Πάντως, κάνει εντύπωση πώς γίνεται να είναι τόσο κακό πράγμα αυτές οι εταιρείες και ταυτοχρόνως κανείς να μην απαγορεύει τη λειτουργία τους στην Ελλάδα. Μυστήριο, βρε παιδί μου...


Γρηγοριάδης Κώστας

Ταξική απάντηση στη συναίνεση

Γρηγοριάδης Κώστας

Το εύρος των ανατροπών στα εργασιακά και λαϊκά δικαιώματα που δρομολογούνται και η ένταση της νέας αντιλαϊκής επίθεσης επαναφέρουν στο προσκήνιο τα σενάρια περί κυβερνήσεων συνεργασίας μεταξύ των δύο μεγάλων κομμάτων. Τα σενάρια αυτά απηχούν σκέψεις και επιδιώξεις ισχυρών οικονομικών συμφερόντων και εκφράζονται από βουλευτές από τα δύο μεγάλα κόμματα, που μιλούν τις τελευταίες μέρες για την ανάγκη είτε συγκρότησης «κυβέρνησης έκτακτης ανάγκης» είτε για μια «μεγάλη πολιτική συμφωνία» μεταξύ των δύο κομμάτων στο όνομα της αντιμετώπισης της κρίσης. Αν και είναι δύσκολο, για λόγους ισορροπίας του αστικού πολιτικού συστήματος και μακροημέρευσης του δικομματισμού, να υλοποιηθεί το σενάριο μιας κυβέρνησης συνεργασίας ΠΑΣΟΚ - ΝΔ, ωστόσο αυτή η συνεργασία θα υλοποιηθεί ντε φάκτο. Τα δύο μεγάλα κόμματα είναι αποφασισμένα να βάλουν πλάτη για να περάσουν τα νέα αντιλαϊκά - αντεργατικά μέτρα «διά πυρός και σιδήρου», όπως ξεκάθαρα προκύπτει και από τις δηλώσεις των αρχηγών τους. Θα κάνουν βέβαια ό,τι μπορούν -το κάνουν ήδη- για να παρουσιάσουν τη δική τους συναίνεση στην κυρίαρχη αντιλαϊκή πολιτική ως κοινωνική συναίνεση, ακριβώς για να παγιδεύσουν λαϊκές συνειδήσεις και να αποτρέψουν την αναγκαία όσο ποτέ ταξική αντεπίθεση. Η ιδεολογική τρομοκρατία, όπως και η συστηματική καλλιέργεια του φόβου για χρεοκοπία της χώρας είναι το βασικό εργαλείο τους σε αυτή τη φάση. Ομως τώρα είναι η ώρα του εργαζόμενου λαού να δώσει έμπρακτη απάντηση ότι δεν είναι διατεθειμένος να πληρώσει τα σπασμένα της καπιταλιστικής κρίσης, σαρώνοντας τα σενάρια συναίνεσης και υποταγής. Και η απάντηση αυτή δεν μπορεί παρά να είναι ταξική, βάζοντας δηλαδή πάνω απ' όλα το συμφέρον της εργατικής τάξης και των συμμάχων της.

Σαν έτοιμος από καιρό...

Σαν έτοιμος από καιρό ο Α. Σαμαράς, «πιάστηκε» από την πρόσκληση του Προέδρου της Δημοκρατίας να συμμετέχει στη σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών την Τρίτη με θέμα τη διαφθορά και τη διαφάνεια, για να υπερθεματίσει πάνω στην ανάγκη να γίνουν παρόμοιες συναντήσεις και για άλλα θέματα. Οπως σημείωσε μάλιστα από τη Βόννη, όπου βρίσκεται για το συνέδριο του ΕΛΚ, είχε αποδεχθεί την πρόσκληση για τη σύσκεψη της Τρίτης, πριν καν διατυπωθεί διά της επισήμου οδού. Το γιατί ο πρόεδρος της ΝΔ σπεύδει με τόσο ζήλο να «αγκαλιάσει» τέτοιες πρωτοβουλίες, που τίποτα δεν έχουν να προσφέρουν στον ελληνικό λαό και τα πραγματικά του συμφέροντα, έσπευσε να να το διευκρινίσει η ανακοίνωση που εκδόθηκε αργότερα από το Γραφείο Τύπου της ΝΔ και στην οποία επισημαίνονταν: «Η Νέα Δημοκρατία επιδίωκε και επιδιώκει, πάντοτε, τη συνεννόηση των πολιτικών δυνάμεων στα μεγάλα ζητήματα που αφορούν όλους τους πολίτες και καθορίζουν την πορεία του τόπου. Δεν πρόκειται, λοιπόν, να ακολουθήσει πρακτικές άρνησης και αντίδρασης, όπως γινόταν, σχεδόν μόνιμα, από την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ». Είναι φανερό ότι μπροστά στην εξελισσόμενη αντεργατική και αντιασφαλιστική επίθεση, κυβέρνηση και ΝΔ δεν έχουν τίποτα να χωρίσουν, δεν έχουν σε τίποτα να αντιπαρατεθούν. Το αντίθετο συμβαίνει. Με πλήρη συμφωνία προωθούν τα συμφέροντα του κεφαλαίου και δεν έχουν κανένα πρόβλημα να το διατυμπανίσουν, προκειμένου να τρομοκρατήσουν το λαό και να επιβάλουν τα σχεδιαζόμενα μέτρα, τα οποία, με ελάχιστες παραλλαγές, βρίσκονταν εξίσου στα προεκλογικά προγράμματα, τόσο του ενός, όσο και του άλλου.

Χέρι χέρι με την αντιασφαλιστική πολιτική

Την πατρότητα των βαθιά αντιασφαλιστικών προτάσεων του ΠΑΣΟΚ έσπευσε χτες να διεκδικήσει ο ΛΑ.Ο.Σ., επικροτώντας την πρόθεση της κυβέρνησης να κατεδαφίσει όλα όσα απαρτίζουν σήμερα το σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης. Σε ανακοίνωσή του εκφράζει την «ιδιαίτερη ικανοποίησή του για το ότι οι προτάσεις του σχετικά με το Ασφαλιστικό υιοθετούνται από τον υπουργό Εργασίας, κ. Α. Λοβέρδο, ως βάση συζήτησης»... Ανάμεσά τους την «εθνικά βιώσιμη σύνταξη».

«Το ότι σήμερα οι βασικές αρχές και οι θεμελιώδεις προτάσεις του ΛΑ.Ο.Σ προτείνονται από το ΠΑΣΟΚ ως βάση συζήτησης για το Ασφαλιστικό αποτελεί πλήρη επιβεβαίωση του προέδρου του ΛΑ.Ο.Σ., κ. Γ. Καρατζαφέρη», καταλήγει η ανακοίνωσή τους.

Δεν είχαμε καμία αμφιβολία ότι ο ΛΑ.Ο.Σ. θα πορευτεί «χέρι χέρι» με το ΠΑΣΟΚ, με τη ΝΔ, και οποιαδήποτε άλλη πολιτική δύναμη εκφράζει τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας. Οτι στόχος όλων αυτών είναι να κάνουν τον, ήδη, αβίωτο βίο των εργαζομένων και των άλλων ανθρώπων του μόχθου ακόμα πιο αβίωτο. Η βιωσιμότητα όσων δικαιωμάτων έχουν απομείνει στο λαό, η αναγκαία σήμερα ανάπτυξη της πάλης για τη διεύρυνσή τους ώστε να ικανοποιούν τις σύγχρονες ανάγκες του, προϋποθέτει ηχηρή, αποφασιστική καταδίκη του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ και δυνάμεων, όπως ο ΛΑ.Ο.Σ. που βάζουν πλάτη να περάσουν βάρβαρα, αντιλαϊκά και αντεργατικά σχέδια.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Φτάνει πια

Συχνά πυκνά τα κυβερνητικά στελέχη, υπερασπιζόμενα την αντιλαϊκή αντεργατική πολιτική της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, επικαλούνται τη νωπή λαϊκή εντολή. Την εντολή που υφάρπαξαν υποσχόμενοι λαγούς με πετραχήλια, καλλιεργώντας στον λαό προσδοκίες και ελπίδες που δεν άργησαν να αποδειχτούν απατηλές και φρούδες. Ομως όσοι άνθρωποι του μόχθου ψήφισαν το ΠΑΣΟΚ λόγω υποσχέσεών του, ή υπό την πίεση εκβιαστικών διλημμάτων, πιστεύοντας ότι κάτι καλύτερο θα έρθει, δεν του έδωσαν ποτέ εξουσιοδότηση να τσακίσει ό,τι έχει απομείνει όρθιο από τα δικαιώματά τους. Δεν το ψήφισαν για να απολύσει 30.000 εργαζόμενους στα stage, να ανατρέψει πλήρως τον κοινωνικό χαρακτήρα της Ασφάλισης αντικαθιστώντας την κατώτερη σύνταξη με προνοιακού χαρακτήρα επίδομα, να μειώσει συνολικά τις συντάξεις, να αυξήσει τα όρια συνταξιοδότησης. Ούτε επίσης για ενίσχυση της «σύνδεσης των παροχών Υγείας - Πρόνοιας με το ύψος των εισφορών» του εργαζόμενου που μειώνει δραστικά αυτές τις παροχές. Η ψήφος δε δεσμεύει κανέναν. Και τώρα είναι η ώρα να διορθωθεί η λάθος επιλογή της 4ης Οκτώβρη. Είναι η ώρα η οργή και ο θυμός που νιώθουμε όλοι όσοι βλέπουμε τη θύελλα που ξεσπά, πολύ περισσότερο όσοι ψήφισαν ΠΑΣΟΚ και ΝΔ και νιώθουν σήμερα και εξαπατημένοι, να γίνει ταξική οργή, ταξική πάλη. Να μετατραπεί σε άρση της εμπιστοσύνης που δόθηκε στο ΠΑΣΟΚ, αλλά και στη ΝΔ. Σε πολιτική καταδίκη των κομμάτων που μόνη τους έγνοια έχουν την κερδοφορία της πλουτοκρατίας.

Δύο μήνες μετά τις εκλογές ο λαός δέχεται μια επίθεση που δεν έχει προηγούμενο και παράλληλα για να αποσοβηθεί ο κίνδυνος των αντιδράσεων και να εκβιαστεί η λαϊκή συναίνεση και συνενοχή, βομβαρδίζεται από τρομολάγνα σενάρια για την κατάσταση της οικονομίας και την επικείμενη πτώχευση, για τις υποτιθέμενες πιέσεις των Βρυξελλών με τις οποίες συναποφασίζουν ΠΑΣΟΚ-ΝΔ τα αντιδραστικά μέτρα. Συνένοχος θα είναι ο λαός αν δεν αντιδράσει τώρα. Αν δεν γλιτώσει τα δικαιώματά του απ' τη σφαγή, αν δεν παλέψει για να τα παραδώσει διευρυμένα στα παιδιά του. Συνένοχος θα είναι ο λαός αν δεν αρθρώσει ένα ηχηρό «φτάνει πια». Χρόνια και χρόνια μοχθεί και ιδρώνει και ο μόχθος του καταλήγει στις τσέπες των πλουτοκρατών. Χρόνια και χρόνια πληρώνει τα σπασμένα αλλωνών. Αν είναι κακή η κατάσταση της οικονομίας, καμία ευθύνη δεν έχουν γι' αυτό οι εργαζόμενοι. Οπως και κανένα όφελος δεν τους περιμένει απ' τη σωτηρία της όπως τη θέλουν τα μονοπώλια και οι εδώ πολιτικοί εκπρόσωποί τους, η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, ο ΛΑ.Ο.Σ.. Το παιχνίδι είναι στημένο, τα μέτρα είναι προαποφασισμένα απ' όλους αυτούς μαζί, τα απαιτεί το κεφάλαιο.

Ο λαός δικαιούται και μπορεί να ζήσει καλύτερες μέρες. Αν αρνηθεί να υποστεί έστω και μία θυσία, αν αρνηθεί να εκχωρήσει έστω και μισό δικαίωμά του. Αν αντί για παζαρέματα για το πόσα θα χάσει, διεκδικήσει τα επιπλέον που μπορεί να κερδίσει. Χρειάζεται γι' αυτό οργάνωση όλων όσοι θίγονται, παντού, σε κάθε χώρο δουλειάς, στις συνοικίες, στα χωριά και στις πόλεις, αγώνας ακατάπαυστος, με κάθε μορφή και με συνέχεια και αντοχή. Εκεί να καταγραφεί μια νέα πλειοψηφία διαφορετική απ' αυτήν που κατέγραψε η κάλπη, μια ανερχόμενη λαϊκή πλειοψηφία αποφασισμένη να συγκρουστεί με την εφαρμοζόμενη πολιτική και τους φορείς της και κυρίως αποφασισμένη να νικήσει.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ