«Εχει αλλάξει τα φώτα» στο ΠΑΣΟΚ ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ με την «κριτική» του. Χτες ο εκπρόσωπος Τύπου Π. Σκουρλέτης σχολιάζοντας συνέντευξη του Γ. Παπακωνσταντίνου σημείωσε μεταξύ άλλων: «Οσο για την επίσπευση του προγράμματος αποκρατικοποιήσεων αποτελεί ένα ακόμα λάθος». Χτες, επίσης, το τμήμα οικονομικής πολιτικής του ΣΥΝ σε ανακοίνωσή του διαμαρτύρεται για τις «μεταρρυθμίσεις στο δημόσιο τομέα», καταγγέλλοντας το ΠΑΣΟΚ γιατί ως αντιπολίτευση - λέει - «έκρυβε την πολιτική του», αλλά «μετά τις εκλογές, σταδιακά, αποκαλύπτει ξανά την πολιτική του για τις ιδιωτικοποιήσεις που στην ουσία δεν είχε απαρνηθεί ποτέ». Και υπογραμμίζει «η κυβέρνηση αποδεικνύεται δουλική, με εισπρακτικό και όχι αναπτυξιακό προσανατολισμό, ενώ τεράστια μακροχρόνια ευθύνη έχει και στην αποδυνάμωση του συνδικαλιστικού κινήματος»..!
Δηλαδή, το ΠΑΣΟΚ διαπράττει ένα ...λάθος! «Λάθος» για τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ η προσήλωση του ΠΑΣΟΚ στη στρατηγική των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων. Ενα «λάθος» επειδή έχουμε μια κυβέρνηση «δουλική». Οχι μια συνειδητή πολιτική από μια συνειδητή ως προς την εκπροσώπηση συγκεκριμένων ταξικών συμφερόντων κυβέρνηση. Οπου όμως ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ αναγνωρίζει «λάθη» στην κυβέρνηση, ταυτόχρονα της αναγνωρίζει και το «δικαίωμα» της ...συγχώρεσής της απ' τα λαϊκά στρώματα, της παραγραφής των ...«λαθών».
Οσο για τα υπόλοιπα περί του αν το ΠΑΣΟΚ έκρυβε την πολιτική, όπως λέει ο ΣΥΝ, την οποία όμως, όπως λέει, λίγο μετά δεν είχε ποτέ απαρνηθεί (άρα τι έκρυβε;) αλλά κι εκείνα τα περί ευθύνης του για την «αποδυνάμωση» του συνδικαλιστικού κινήματος, δε χρειάζονται κανέναν ιδιαίτερο σχολιασμό. Ο,τι και να λένε ο εργατόκοσμος ξέρει τις ευθύνες των συμβιβασμένων συνδικαλιστικών ηγεσιών, όπως ξέρει και το αυτονόητο ότι καμία κυβέρνηση που εκπροσωπεί την άρχουσα τάξη δε θέλει ισχυρό συνδικαλιστικό κίνημα.
Μεθοδεύσεις εξόντωσης της αγροτιάς
Τη δραστική μείωση των επιδοτήσεων στους Ελληνες αγρότες θα επιφέρει η επόμενη αναθεώρηση της ΚΑΠ από το 2013. Ηδη στο Συμβούλιο Υπουργών Γεωργίας της ΕΕ άρχισαν τα όργανα και ο Ρουμάνος Επίτροπος Γεωργίας Ντάτσιαν Τσιόλιος ανέφερε ότι οι ανισότητες που υπάρχουν ανάμεσα στα κράτη - μέλη είναι προκλητικές. Κι αυτό φαίνεται ότι θα είναι ένα από τα επιχειρήματα, για να μειωθούν δραστικά οι αγροτικές επιδοτήσεις στις 15 χώρες της ΕΕ και να αυξηθούν ελάχιστα στις υπόλοιπες 12 χώρες της ΕΕ. Στο παρασκήνιο γίνεται όλο και πιο έντονα λόγος να δίνονται επιδοτήσεις με ίση αξία ανά εκτάριο σε όλη την ΕΕ. Αν γίνει αυτό πράξη, η Ελλάδα θα είναι από τις πιο χαμένες χώρες της ΕΕ. Η Ελλάδα εμφανίζεται να έχει μέσο δικαίωμα επιδότησης 587 ευρώ ανά εκτάριο, ή 58,7 ευρώ το στρέμμα και ο μέσος όρος της ΕΕ εμφανίζεται να είναι 222 ευρώ το εκτάριο, ή 22,2 ευρώ. Η περαιτέρω μείωση των επιδοτήσεων και η αποδέσμευσή τους από την παραγωγή θα οδηγήσουν μια ώρα αρχύτερα στην πλήρη εξαφάνιση των μικρομεσαίων αγροτικών νοικοκυριών της χώρας. Ολα δείχνουν πως η εφαρμογή της νέας ΚΑΠ μόνο αρνητικές επιπτώσεις έχει και θα έχει για τη μικρομεσαία αγροτιά. Επίσης, όλα δείχνουν πως για τη φτωχομεσαία αγροτιά δε μένει άλλος δρόμος εκτός από αυτόν του αγώνα και του κοινού μετώπου πάλης για την ανατροπή αυτής της αντιαγροτικής πολιτικής και την εφαρμογή μιας ριζικά αντίθετης φιλολαϊκής - φιλοαγροτικής πολιτικής.
Κυριαρχούν οι διοξίνες στα τρόφιμα
Το καπιταλιστικό κέρδος ταΐζει με διοξίνες τους λαούς της ΕΕ. Αυτό αποδεικνύεται και από μία πρόσφατη έκθεση της Ευρωπαϊκής Αρχής για την Ασφάλεια των Τροφίμων (EFSA). Σύμφωνα με την έκθεση αυτή, στο 8% των δειγμάτων τροφίμων και ζωοτροφών που συγκεντρώθηκαν στην Ευρώπη από το 1999 έως το 2008 βρέθηκαν υψηλά επίπεδα καρκινογόνων διοξινών. Τα δείγματα αυτά πάρθηκαν τυχαία και τούτο δημιουργεί το συμπέρασμα ότι η πραγματικότητα μπορεί να είναι ακόμα χειρότερη. Επίσης, γίνεται φανερό ότι και οι μηχανισμοί της ΕΕ διαπιστώνουν ότι υπάρχει σοβαρό πρόβλημα στον τομέα της διατροφής και στην ασφάλεια των τροφίμων. Ομως όσο κυριαρχούν οι ανελέητοι νόμοι του καπιταλιστικού κέρδους, τα λαϊκά στρώματα θα εξαναγκάζονται να αγοράζουν πανάκριβα, τρόφιμα - σκουπίδια - δηλητήρια για να θησαυρίζουν τα μονοπώλια. Υπό αυτές τις συνθήκες, το θέμα της αυτάρκειας της χώρας και της παραγωγής φτηνών και υγιεινών τροφίμων, παραμένει πάντα επίκαιρο. Και προβάλλει ως αναγκαιότητα η θέση του ΚΚΕ για την ανάγκη ανάπτυξης της αγροτικής παραγωγής με στόχο πρώτα απ' όλα την ικανοποίηση των διατροφικών αναγκών του λαού, με ποιοτικά ελεγμένα προϊόντα και παραγωγή απαλλαγμένη από το καπιταλιστικό κέρδος, πράγμα που μπορεί να γίνει στο πλαίσιο μιας άλλης πολιτικής και μιας άλλης οικονομίας.
Ο «Καλλικράτης» σπρώχνει στην ανεργία
Εφιάλτης για εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους αποτελεί ο «Καλλικράτης» πριν ακόμη να έρθει προς ψήφιση στη Βουλή. Σύμφωνα με κυβερνητικές διαρροές, πάνω από 200.000 εργαζόμενοι που σήμερα εργάζονται στους ΟΤΑ και στο Δημόσιο θα απολυθούν ή θα μεταταχθούν σε άλλες υπηρεσίες μόλις οι κυβερνητικοί σχεδιασμοί γίνουν νόμος του κράτους, κάτι που αναμένεται έως τα τέλη Μάη. Συγκεκριμένα, στο νομοσχέδιο για τον «Καλλικράτη», που θα δημοσιοποιηθεί στο δεύτερο δεκαήμερο του Απρίλη, περιλαμβάνεται ρύθμιση η οποία προβλέπει: Το κλείσιμο όλων ανεξαιρέτως των Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου στους ΟΤΑ. Την αναστολή λειτουργίας περίπου 1.800 δημοτικών επιχειρήσεων. Το κλείσιμο των 46 μονομετοχικών ΑΕ των ΟΤΑ. Την κατάργηση περίπου 900 σχολικών επιτρόπων μετά τη μεταβίβαση των αρμοδιοτήτων για τα σχολικά κτίρια στους Δήμους.
Αποτέλεσμα όλων των παραπάνω θα είναι να βρεθούν χιλιάδες εργαζόμενοι στο δρόμο, κυρίως συμβασιούχοι και εργαζόμενοι με συμβάσεις αορίστου χρόνου ιδιωτικού Δικαίου. Οι μόνοι που, προς το παρόν, δεν προβλέπεται να θιγούν είναι οι μόνιμοι υπάλληλοι, δεδομένου ότι υπάρχει συνταγματικό κώλυμα. Εντούτοις, και γι' αυτούς η κυβέρνηση κάνει ανάλογους σχεδιασμούς, αναζητώντας τη φόρμουλα εκείνη που θα της επιτρέψει να αυξήσει τον αριθμό των απολύσεων και να μειώσει ουσιαστικά τους εργαζόμενους στο Δημόσιο, κάτι που άλλωστε έχει ζητηθεί κατά καιρούς με ρητό και κατηγορηματικό τρόπο τόσο από την ΕΕ όσο και από το ΔΝΤ. Πρόσφατα, ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Θ. Πάγκαλος είχε υποστηρίξει ότι δεν υπάρχει συνταγματικό κώλυμα για την απόλυση μονίμων υπαλλήλων, των οποίων η οργανική θέση στο Δημόσιο έχει καταργηθεί. Τα ίδια υποστήριξε και προχτές, μιλώντας στη ΝΕΤ, αναφερόμενος στους εργαζόμενους οργανισμών του Δημοσίου που με τον «Καλλικράτη» θα συγχωνευτούν.
Χωρίς αμφιβολία, η κυβέρνηση ετοιμάζει ένα ακόμα χτύπημα σε βάρος των εργαζομένων. Οι εργαζόμενοι - τόσο αυτοί που βρίσκονται σήμερα ένα βήμα πριν την ανεργία όσο και εκείνοι που στέκονται κάπως μακρύτερα - οφείλουν από τη μεριά τους να πράξουν το ίδιο. Το ΚΚΕ, από την πρώτη στιγμή, είχε εκφράσει τη ριζική του αντίθεση με την επιχειρούμενη μεταρρύθμιση και είχε προειδοποιήσει πως μια πλευρά του αντιλαϊκού της χαρακτήρα θα είναι η αλλαγή στο εργασιακό καθεστώς των υπαλλήλων στους ΟΤΑ και το Δημόσιο, η κατάργηση εργατικών κατακτήσεών τους, η αύξηση της ανεργίας, η υπερεκμετάλλευση της εργατικής τους δύναμης, η χειροτέρευση των εργασιακών σχέσεων. Σήμερα, αυτές οι πολιτικές εκτιμήσεις δικαιώνονται.
Οι εργαζόμενοι στους δήμους και στις νομαρχίες, οι εργαζόμενοι στο Δημόσιο πρέπει να αντιδράσουν έγκαιρα απέναντι σε αυτήν την προοπτική. Πρέπει να αντιληφθούν ότι χρειάζεται οργάνωση, αντίσταση και αντεπίθεση. Να μη συμβιβαστούν με όσα τους ετοιμάζουν. Να μη δεχτούν να πληγεί ούτε ένας εργάτης. Οι εργαζόμενοι στους δήμους με όποια σχέση εργασίας κι αν δουλεύουν: μόνιμοι, αορίστου χρόνου, συμβασιούχοι, συμβασιούχοι έργου, έκτακτο προσωπικό, εποχιακό προσωπικό, μέσω προγραμμάτων του ΟΑΕΔ, με μερική απασχόληση, με stage, σε διάφορα χρηματοδοτούμενα προγράμματα, ως "ενοικιαζόμενοι", πρέπει ενιαία να δώσουν αυτόν τον αγώνα. Ολοι οι εργαζόμενοι δημόσιου και ιδιωτικού τομέα ενιαία πρέπει να εναντιωθούν σ' αυτήν την πολιτική. Τους αφορά όλους η καταδίκη στην ανεργία. Ο «Καλλικράτης» δεν πρέπει να περάσει και γι' αυτόν το λόγο.
Γιώργος ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΣ
Ο καλός, ο κακός και η άσχημη πολιτική τους...
Παπαγεωργίου Βασίλης
ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΗ η διαπίστωση της Λ. Κατσέλη, που επισκέφθηκε τη Βαρβάκειο και απεφάνθη ότι «ο κόσμος ζορίζεται»!
Μόνο που η πρόταση αυτή είναι ελλιπής. «Ο κόσμος ζορίζεται» βεβαίως, αλλά όχι από ...δυσκοιλιότητα. «Ζορίζεται» από μια συγκεκριμένη κυβέρνηση, που εφαρμόζει ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα και σαφέστατες πολιτικές.
Κι αυτή η κυβέρνηση - για την ενημέρωση της υπουργού - είναι αυτή στην οποία τυγχάνει υπουργός Οικονομίας, Ναυτιλίας, Ανταγωνιστικότητας και διάφορα άλλα.
Οχι πως μας είναι άγνωστα τα ...διπρόσωπα κολπάκια του ΠΑΣΟΚ, που άλλα στελέχη του το παίζουν «σοβαροί, υπεύθυνοι, σκληροί» και άλλα «ευαίσθητοι και φιλολαϊκοί». Απλά, παραπάει να παίζουν και στις μέρες μας αυτήν την κωμωδία.
Είτε με πρωταγωνιστή την Λούκα Κατσέλη, είτε με τον Χρήστο Παπουτσή, είτε με όποιον άλλον κατά καιρούς υποδύεται το ρόλο του «καλού».
Επίσης, αυτά τα «θα θέλαμε να κάνουμε άλλα πράγματα, αλλά τι να γίνει», που κατά καιρούς επικαλούνται, είναι, στην καλύτερη περίπτωση, για κλάματα.
Οποιος θέλει να ακολουθήσει μια φιλολαϊκή πολιτική το κάνει, όποιο κι αν είναι το κόστος, και με όσους κι αν χρειάζεται να κοντραριστεί. Ομως, στη συγκεκριμένη περίπτωση ...ουδέποτε τους πέρασε από το μυαλό.
ΠΟΛΥΣ ΘΟΡΥΒΟΣ με το περίφημο Σι-Ντι με τα ονόματα 2.650 μεγαλο-φοροφυγάδων με καταθέσεις στην Ελβετία. Φέρεται να είναι στη διάθεση του υπουργείου Οικονομίας, το οποίο έχει δείξει μεγάλο ενδιαφέρον...
Το ερώτημα είναι για το τι ακριβώς ενδιαφέρεται όμως! Μήπως για να διαπιστώσει ποιοι και πώς έβγαλαν από τη χώρα τόσα λεφτά;
Μάλλον όχι. Περισσότερο για να τους ...προσκαλέσει να εφαρμόσουν τον νόμο (της ΝΔ που κρατάει το ΠΑΣΟΚ) περί «επαναπατρισθέντων κεφαλαίων» ενδιαφέρεται...
Γρηγοριάδης Κώστας
Ξέρετε αυτόν το νόμο, που φέρνεις τις καταθέσεις στην Ελλάδα, πληρώνεις το 5% στο κράτος και μετά ...ούτε γάτα - ούτε ζημιά. Ουδείς ρωτάει «τι» και «πώς», και ο φοροφυγάς μετατρέπεται σε «ευυπόληπτο πολίτη».
Κρύβουν τα αίτια της κρίσης
Παπαγεωργίου Βασίλης
Είναι πράγματι για γέλια τα «επιχειρήματα» που επιστρατεύουν, σοβαρά και έγκυρα κατά τα άλλα αστικά ΜΜΕ, προκειμένου να πείσουν ότι σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να αγγιχθεί η ιερή κερδοφορία του κεφαλαίου. «Κάτω τα χέρια από τις επιχειρήσεις. Αν πληρώσουν έστω και τον ελάχιστο φόρο η οικονομία θα βουλιάξει στην ύφεση», ωρύονται σε όλους τους τόνους εδώ και μέρες τα καλοταϊσμένα καθεστωτικά παπαγαλάκια με αφορμή άσφαιρες διατάξεις του φορολογικού νομοσχεδίου για τη φορολογία των επιχειρήσεων, καταπίνοντας το κυρίαρχο γνώρισμα του φορολογικού, ότι δηλαδή παραμένει στο απυρόβλητο το κεφάλαιο. Τους βολεύει να ξεχνούν πώς φτάσαμε στην κρίση και γιατί βουλιάζει η οικονομία στην ύφεση. Αποκρύπτουν συνειδητά τη γενεσιουργό αιτία της, δηλαδή το διαρκές μπούκωμα των μονοπωλίων και το ξεχείλισμα των θησαυροφυλακίων των χρηματοπιστωτικών κολοσσών, ενώ την ίδια στιγμή ολοένα και περισσότερα λαϊκά στρώματα βυθίζονται πιο βαθιά στην ανεργία και τη φτώχεια, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την αγοραστική ικανότητά τους. Η κρίση - ποτέ δε θα πάψουν να το διατυμπανίζουν οι κομμουνιστές - είναι κρίση υπερπαραγωγής εμπορευμάτων και υπερσυσσώρευσης κεφαλαίου. Φιλολαϊκή διέξοδος δεν υπάρχει παρά μόνο με την ανατροπή της, κάτω από τη δύναμη της ταξικής πάλης. Η άλλη «διέξοδος» ισχυροποιεί το κεφάλαιο και το καθεστώς του.
Η «ληστεία» των δρόμων...
Είναι πραγματικά ασύλληπτη η ληστεία που γίνεται στα λαϊκά νοικοκυριά, που θα τολμήσουν να βγουν από τις απάνθρωπες μεγαλουπόλεις για το Πάσχα. Η βενζίνη έχει αυξηθεί κατά 70% μέσα σε ένα χρόνο, ενώ το κόστος των διοδίων έχει τριπλασιαστεί τα τελευταία πέντε χρόνια. Για να γίνει πιο χειροπιαστό το μέγεθος της καταλήστευσης, αρκεί να αναφερθεί ότι το κόστος μετακίνησης (πήγαινε - έλα) με ΙΧ για τη Θεσσαλονίκη μόνο για βενζίνη κυμαίνεται μεταξύ 106 και 163 ευρώ, ανάλογα με τον κυβισμό του ΙΧ. Σε αυτά πρέπει να προστεθεί βέβαια και το κόστος από τα διόδια, που στη συγκεκριμένη διαδρομή (Αθήνα - Θεσσαλονίκη και τούμπαλιν), ανέρχεται σε 31 ευρώ, χωρίς να υπολογίζονται τα 5,40 ευρώ αν χρησιμοποιηθεί η «Αττική Οδός». Αξίζει να σημειωθεί ότι το κόστος διοδίων ανέβηκε από τα 11,50 ευρώ το Δεκέμβρη του 2005, στα 28,50 ευρώ τον Απρίλη του 2008, ενώ όταν λειτουργήσουν και τα διόδια των Τεμπών θα ξεπεράσουν τα 34 ευρώ! Ανάλογη βέβαια είναι και η αύξηση των διοδίων προς την Πελοπόννησο και τη Δυτική Ελλάδα, όπου μόνο το πέρασμα της γέφυρας Ρίου - Αντιρρίου κοστίζει 24 ευρώ. Η «λύση» δε βρίσκεται βέβαια στην οδήγηση ...με χαμηλή ταχύτητα, όπως υποδεικνύουν ορισμένα αστικά ΜΜΕ, αλλά στην «απελευθέρωση» των δρόμων από τις μεγαλοκατασκευαστικές εταιρείες και τα μονοπώλια. Δε θα γίνει όμως μόνη της, αλλά μόνο μέσα από την ανατροπή της κυρίαρχης πολιτικής και των κομμάτων που τη στηρίζουν.
Περί «αντιαπαγορευτικών» πολιτικών
Δεν είναι τυχαίο ότι κάθε φόρα που χτυπιούνται εργασιακά δικαιώματα και δημοκρατικές ελευθερίες επανέρχεται στο προσκήνιο η κουβέντα για αποποινικοποίηση ναρκωτικών, διαχωρισμό μαλακών και σκληρών κ.ά.
«Αποποινικοποίηση της χρήσης όλων των ψυχοτρόπων ουσιών. Πολλές ευρωπαϊκές χώρες (Πορτογαλία, Ισπανία, Βέλγιο, Ελβετία, Ολλανδία κ.ά.) έχουν διαμορφώσει ένα σύνολο αντιαπαγορευτικών πολιτικών για τη μείωση της βλάβης από τις εξαρτήσεις». Είναι μερικές από τις θέσεις της αυτοαποκαλούμενης «Διακομματικής Συμμαχίας "Αλλάξτε πολιτική για τα ναρκωτικά"» (συμμετέχουν στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, των Οικολόγων Πράσινων, της «Δράσης» (του Στ. Μάνου), της «Φιλελεύθερης Συμμαχίας», της οργάνωσης «Ηλιόσποροι» κλπ.).
Για την ιστορία να θυμίσουμε:
Το 1997 οι Ελβετοί μέσα από δημοψήφισμα αποφασίζουν υπέρ της ελεύθερης χορήγησης ηρωίνης από το κράτος, σε σοβαρά εθισμένους χρήστες, προκαλώντας κύματα ευφορίας στους ανά την υφήλιο οπαδούς της αποποινικοποίησης και κυρίως στους παραγωγούς και εμπόρους που θησαυρίζουν πουλώντας θάνατο. Μόλις ένα χρόνο μετά, η πραγματικότητα που διαμορφώθηκε οδήγησε το 75% των ίδιων Ελβετών ψηφοφόρων να πει «όχι» στην πρόταση νομιμοποίησης όλων των ναρκωτικών και, μάλιστα, στο όνομα του αγώνα ενάντια στο λαθρεμπόριο ναρκωτικών.
Το 2007 ο μαθητικός πληθυσμός της Ελβετίας κατείχε την τρίτη θέση και της Ολλανδίας την πέμπτη θέση στην Ευρώπη στη χρήση παράνομων ουσιών.
Τον Αύγουστο του 2004, «η ολλανδική κυβέρνηση αναγνωρίζει ότι "η κάνναβη δεν είναι ακίνδυνη" ούτε για τους χρήστες, ούτε για την κοινωνία, τα coffee shops (χώροι όπου πωλείται νόμιμα και επιτρέπεται η χρήση κάνναβης) "δεν είναι άμοιρα ευθυνών" και σκοπεύει να μειώσει τον αριθμό τους».
«Καίγονται» για την ανταγωνιστικότητα
Μία κεντρική έννοια διαπερνά όλα τα επίσημα κείμενα και ντοκουμέντα της ΕΕ, και κατ' επέκταση των κρατών - μελών που την απαρτίζουν: «Ανταγωνιστικότητα». Στην έκθεση της Κομισιόν που δημοσιοποιήθηκε προχτές, γίνονται εκτιμήσεις για την ΕΕ και τα κράτη - μέλη, με βάση το κριτήριο της «ανταγωνιστικότητας». Η «απόρρητη» έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, που δημοσίευσε χτες ο «Ριζοσπάστης», προτείνει βάρβαρα μέτρα για τους Ελληνες εργαζόμενους και το λαό, με στόχο να βελτιωθεί η «ανταγωνιστικότητα» της καπιταλιστικής οικονομίας στη χώρα μας. Η στρατηγική «ΕΕ 2020», που εγκρίθηκε ομόφωνα στην τελευταία Σύνοδο Κορυφής, θέτει συγκεκριμένους στόχους και χρονοδιαγράμματα για την επίτευξη στόχων που σχετίζονται με τη βελτίωση της «ανταγωνιστικότητας» της ιμπεριαλιστικής ΕΕ και των κρατών - μελών της.
Τι εννοούν και τι επιδιώκουν; Στο λεξιλόγιο της πλουτοκρατίας η λέξη «ανταγωνιστικότητα» μεταφράζεται σε μείωση της τιμής στην οποία το κεφάλαιο αγοράζει την εργατική δύναμη. Αυτός είναι ο πιο βασικός και αναγκαίος όρος για να αυξηθούν τα κέρδη του και άρα η ανταγωνιστικότητά του. Πώς όμως μειώνεται η τιμή της εργατικής δύναμης, που για το κεφάλαιο μεταφράζεται σε κόστος; Με την απευθείας μείωση των μισθών. Ακόμα, με την αύξηση του εργάσιμου χρόνου και άρα την επιμήκυνση του διαστήματος εκείνου της εργασίας, κατά το οποίο ο εργαζόμενος δουλεύει για το κέρδος του εργοδότη του. Επίσης, με τη μείωση, έως την οριστική απαλλαγή του εργοδότη από άλλες δαπάνες που σχετίζονται με την αναπαραγωγή της εργατικής δύναμης, όπως οι εισφορές στην Κοινωνική Ασφάλιση.
Η τιμή της εργατικής δύναμης μειώνεται επίσης με την ιδιωτικοποίηση και εμπορευματοποίηση των υπηρεσιών Παιδείας, Υγείας και Πρόνοιας καθώς το κεφάλαιο και το κράτος του απαλλάσσονται από τις σχετικές δαπάνες και την ίδια ώρα τα μονοπώλια βάζουν χέρι σε υπερκερδοφόρους τομείς. Αν ρίξει κανείς μια προσεχτική ματιά στις σαρωτικές «μεταρρυθμίσεις» που συναποφάσισαν και εφαρμόζουν διαχρονικά στην Ελλάδα και στις άλλες χώρες της ΕΕ οι κυβερνήσεις του κεφαλαίου, θα αναγνωρίσει σε καθεμιά από αυτές και ένα επιπλέον βήμα στην προσπάθεια που κάνει το κεφάλαιο να αγοράζει ολοένα και πιο φτηνά την εργατική δύναμη. Χαρακτηριστικά παραδείγματα στη χώρα μας είναι η πρόσφατη μείωση των μισθών, ο «Καλλικράτης» που διαλύει τις εργασιακές σχέσεις και βαθαίνει την εμπορευματοποίηση της Υγείας και της Παιδείας, οι νόμοι για τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας και ...πάει λέγοντας.
Ανταγωνιστικό κεφάλαιο σημαίνει εξαθλιωμένος εργάτης. Και όσο βελτιώνεται η ανταγωνιστικότητα των πολυεθνικών, τόσο θα μεγαλώνει η δυσκολία της εργατικής - λαϊκής οικογένειας να τα βγάλει πέρα. Οι στρατηγικές της ΕΕ και τα μέτρα που προωθούν οι κυβερνήσεις της είναι πέρα για πέρα αντιλαϊκά. Και με δεδομένο ότι η προηγούμενη στρατηγική της Λισαβόνας δεν πέτυχε τους επιδιωκόμενους στόχους της ανταγωνιστικότητας, το κεφάλαιο δεν έχει άλλη διέξοδο από το να γίνεται ολοένα και πιο επιθετικό, πιο αντιδραστικό. Οι εργαζόμενοι και ο λαός πρέπει να περάσουν από την άμυνα στην αντεπίθεση πριν τα χάσουν όλα. Η καπιταλιστική οικονομική κρίση δείχνει από τη μια τα ξεπερασμένα ιστορικά όρια του σάπιου συστήματος που λιβανίζει την «ανταγωνιστικότητα» και αναδεικνύει ταυτόχρονα την ανάγκη η εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα να οργανώσουν την πάλη για την ανατροπή του.
Feeds
