Παρασκευή 24 Σεπτέμβρη 2010
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Δικό τους πρόβλημα

Παπαγεωργίου Βασίλης

Μπέρδεψαν τον ίσκιο με το μπόι τους εκεί στον ΣΥΝ και αυτοκολακεύονται μέσω της «Αυγής». Σε σχόλιό της χτες ισχυρίζεται ότι το ΚΚΕ και ο «Ριζοσπάστης» εξαπολύουν την «πιο εκτεταμένη επίθεση προς τον Α. Μητρόπουλο» σε σχέση με τους ανθυποψηφίους του Γ. Σγουρό και Γ. Δημαρά γιατί «αυτό το ψηφοδέλτιο συνιστά τη... σοβαρότερη απειλή για την έκφραση της ταξικής ψήφου των εργαζομένων!». Τι τους πείραξε; Η τεκμηριωμένη πολιτική αντιπαράθεση και η αποκάλυψη μιας στρατηγικής που καλεί το λαό να τους ψηφίσει για να διορθώσουν την κυβέρνηση, άρα είναι ΠΑΣΟΚ ή ότι ως «αντιμνημονιακοί» σπέρνουν αυταπάτες μιλώντας περί διαφορετικής προοπτικής εντός της ΕΕ η οποία είναι εταίρος του μνημονίου; `Η μήπως ότι η πρότασή τους περί ενίσχυσης των επιχειρηματιών της παραγωγής κόντρα στους τραπεζίτες και η λύση των λαϊκών προβλημάτων είναι απάτη; Τι έλεγε στα κανάλια ο Αλ. Μητρόπουλος για τους φόρους, το ασφαλιστικό, το εργασιακό; Ας μην τα πάρουμε όλα από το λαό, ας τον ελαφρύνουμε λιγάκι, κόβοντας από τα κέρδη που έχουν βγάλει οι επιχειρήσεις, τέτοια πολιτική πρέπει να εφαρμοστεί. Αυτά λέει και ο ΣΥΝ. Αλλο μείγμα διαχείρισης, δηλαδή αντιλαϊκή πολιτική. Είναι κοροϊδία ότι μπορεί να υπάρξει πολιτική που να εμποδίζει την αυξανόμενη κερδοφορία και ανταγτωνιστικότητα, με την οποία επίσης συμφωνούν. Και επιτέλους ας διαβάζουν το «Ριζοσπάστη» και με τα δυό μάτια και όχι με το ένα. Γιατί τότε θα δουν ότι κάνουμε πολιτική αντιπαράθεση, πολεμική, και στους αυθεντικούς εκφραστές της πολιτικής υπέρ του κεφαλαίου, τους εκλεκτούς της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ και στους δήθεν «αντάρτες» και «ανεξάρτητους» και στα «αναχώματα» που το σύστημα στήνει για να συγκρατήσει τη λαϊκή οργή και να μην τους πάρει και τους σηκώσει. Ολοι κρίνονται, όχι αυθαίρετα, αλλά με βάση τα πεπραγμένα τους, τις θέσεις και τις προτάσεις τους, το ποιες πολιτικές δυνάμεις τους στηρίζουν και τι εκπροσωπούν αυτές οι δυνάμεις. Αυτά είναι και που τους κατατάσσουν. Και πάντως όχι σε θέσεις υπέρ του λαού. Αυτό ισχύει και για τον Σγουρό και για τον Δημαρά και για τον Μητρόπουλο. Εκτός και αν έχουν τη μύγα και μυγιάζονται...

Υπέρ των καθηγητών - εργολάβων...

Στο υποκριτικό πνεύμα που καλλιεργεί η κυβέρνηση περί διαφάνειας και προσπάθειας πάταξης της διαφθοράς και του «μαύρου χρήματος», προσπάθησε να συμβάλλει χτες και η ηγεσία της Ομοσπονδίας των πανεπιστημιακών, ΠΟΣΔΕΠ. Ο πρόεδρος της ΠΟΣΔΕΠ, όταν ρωτήθηκε για τους μεγαλοκαθηγητάδες που δουλεύουν και «τα παίρνουν» από δέκα μεριές, εκτός και επιπλέον του πανεπιστημίου, είπε ότι πρέπει να εφαρμοστεί ο νόμος που τους επιβάλλει να αποδίδουν στο πανεπιστήμιο το 15% των έξωθεν αμοιβών τους, συμπληρώνοντας ότι υπάρχει σήμερα ίδρυμα που το χρέος αυτό των μεγαλοκαθηγητάδων ξεπερνά τα 2.000.000 ευρώ.

Δηλαδή, η ηγεσία της ΠΟΣΔΕΠ δεν έχει κανένα πρόβλημα με το φαινόμενο των καθηγητών - εργολάβων που «τα παίρνουν» από δέκα μεριές, αρκεί να... ανακυκλώνεται ένα ποσοστό των κερδών τους στο... πανεπιστήμιο - «επιχείρηση». Για την περίπτωση να πάψει αυτό το αίσχος των καθηγητών - επιχειρηματιών, που φτάνουν να βλέπουν την απασχόλησή τους στο πανεπιστήμιο ως... «πάρεργο», ούτε λόγος από την ηγεσία της ΠΟΣΔΕΠ. Εξάλλου, αυτή η ίδια η ηγεσία είναι που πριν λίγους μήνες διαμαρτύρονταν γιατί έμπαινε ανώτατο όριο έως 6.200 ευρώ στις αμοιβές των μεγαλοκαθηγητάδων οι οποίες προ του ορίου έφταναν και τα 9.000 ευρώ (από ερευνητικά προγράμματα), χώρια τις πρόσθετες αμοιβές που μπορεί να είχαν ως στελέχη επιχειρήσεων!

Αυτή είναι η ηγεσία της ΠΟΣΔΕΠ κι αυτούς εκπροσωπεί: Μια χούφτα πανεπιστημιακούς που κονομάνε το μήνα όσα βγάζει ένας εργάτης σε ένα χρόνο!

Γαλάζια παραμύθια περί «διεξόδου»

«Αποσιωπούσαν την πρόταση διεξόδου που είχαμε καταθέσει εδώ και δυόμισι μήνες. 80 μέρες σιωπής». Με τέτοιες ευφάνταστες επινοήσεις και βερμπαλισμούς ο Α. Σαμαράς προσπάθησε να συντηρήσει το μύθο ότι τάχα το κόμμα του διαθέτει «εναλλακτική πρόταση» στο μνημόνιο, η οποία μάλιστα είναι και ενοχλητική και γι' αυτό αποσιωπάται... Αστεία πράγματα. Η αλήθεια είναι ότι ο ίδιος ο Γ. Παπανδρέου έσπευσε να χαιρετίσει τα φιλομονοπωλιακά μέτρα που περιλαμβάνει η «στρατηγική για την έξοδο από την κρίση» που παρουσίασε ο πρόεδρος της ΝΔ τον περασμένο Ιούλη στο Ζάππειο. «Οι προτάσεις σας μας βρίσκουν σύμφωνους και περιμένουμε τη στήριξή σας και στην πράξη... Αυτά αποτελούν άλλωστε και δεσμεύσεις μας στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Στήριξης», ήταν το σχόλιο που έκανε ο πρωθυπουργός από το βήμα της Βουλής λίγες μέρες μετά την παρουσίαση της δήθεν «εναλλακτικής πρότασης» της ΝΔ. Στο διάστημα που ακολούθησε, η κυβέρνηση έβαλε μπροστά όλα, μηδενός εξαιρουμένου(!), τα «αναπτυξιακά» μέτρα που πρότεινε η ηγεσία της ΝΔ. Τα ίδια ακριβώς επανέλαβε από το βήμα της ΔΕΘ ο Γ. Παπανδρέου, ενώ τα διαφήμισε και στους «επενδυτές» στη Νέα Υόρκη. Η πραγματικότητα, λοιπόν, είναι ότι η «πρόταση εξόδου» της ΝΔ είναι η πρόταση που εφαρμόζει η κυβέρνηση σε συνεννόηση με την τρόικα, προς όφελος βέβαια της πλουτοκρατίας. Αλλωστε, η ΝΔ έχει διακηρύξει επανειλημμένα ότι θα σεβαστεί και αυτό το μνημόνιο και ας λέει, κάλπικα, ότι διαφωνεί.

Μαζική έξωση από τις Εστίες!

Η υπόθεση με τη μαζική εκδίωξη φοιτητών από τις φοιτητικές Εστίες που ανακοίνωσε η υπουργός Παιδείας με περηφάνια προχτές, δηλώνοντας ότι φέτος θα εξοικονομηθούν 2.500 δωμάτια στις 17 εστίες του Εθνικού Ιδρύματος Νεότητας, είναι ενδεικτική του πώς αντιμετωπίζει τη φοιτητική μέριμνα η κυβέρνηση. Ούτε ένα τούβλο δεν έβαλε σε Εστία μέσα στο καλοκαίρι, ούτε ένα καινούριο δωμάτιο δε φτιάχτηκε, ούτε ένα επιπλέον κρεβάτι δεν μπήκε, αλλά διαφημίζει 2.500 επιπλέον δωμάτια...

Κι αυτά βέβαια, ψίχουλο είναι σε σχέση με τις ανάγκες, αφού υπολογίζεται ότι 40.000 με 50.000 είναι μόνο οι πρωτοετείς φοιτητές που αναγκάζονται κάθε χρόνο να μετακινούνται σε άλλη πόλη για σπουδές. Αν σ' αυτούς προσθέσουμε και τους δευτεροετείς και τριτοετείς που δεν αντέχει άλλο η οικογένειά τους να πληρώνει νοίκι, τότε καταλαβαίνουμε ότι οι πραγματικές ανάγκες στέγασης των φοιτητών από λαϊκές οικογένειες μένουν ακάλυπτες. Είναι άραγε τυχαίο ότι το 9-10% των πρωτοετών φοιτητών που μπαίνουν στις σχολές είναι ήδη εργαζόμενοι, ότι συνολικά οι εργαζόμενοι φοιτητές ξεπερνούν το 45% του συνόλου των φοιτητών και ότι το ποσοστό αυτό σκαρφαλώνει στο 60% για τους σπουδαστές των ΤΕΙ και για τους μεταπτυχιακούς φοιτητές... Αν συνυπολογίσουμε όλα αυτά, τα 2.500 δωμάτια είναι σκέτη υποκρισία.

Αλλά η υποκρισία γίνεται ακόμα μεγαλύτερη, αν αναλογιστούμε ότι τα επιπλέον δωμάτια θα εξοικονομηθούν από φοιτητές που θα πεταχτούν εκτός Εστίας με κριτήριο... τα έτη σπουδών. Καθυστέρησες πάνω από δυο χρόνια να πάρεις πτυχίο; Εξω! Τι κι αν δουλεύεις από το πρώτο ή το δεύτερο έτος και «φτύνεις αίμα» για να τα καταφέρεις μαζί δουλειά και σπουδές... Τι κι αν προσπαθείς πραγματικά να τα καταφέρεις να πάρεις ένα πτυχίο... Αδειασε το δωμάτιο, να το δώσουμε στον επόμενο από τους χιλιάδες που περιμένουν να δείξουμε ότι κάνουμε κοινωνική πολιτική! Και για να υποστηρίξουν αυτή την αθλιότητα βρήκαν μια περίπτωση φοιτητή (ο ένας από τους 2.500...) που κρατούσε παρανόμως το δωμάτιο για 18 χρόνια και την έδωσαν στις εφημερίδες για να δικαιολογήσουν την εκδίωξη των υπολοίπων. Γιατί η λογική της κυβέρνησης είναι: Να φύγουν οι παλιοί, να έρθουν οι νέοι για να εκτονώσουμε την πίεση από την... τεράστια έλλειψη Εστιών και δωματίων.

Μπορεί βέβαια στο μέλλον να δούμε και καμιά καινούρια εστία να φτιάχνεται... Πώς; Με τη μέθοδο των ΣΔΙΤ, δηλαδή με τη μέθοδο που παραδίδει τέτοιες υποδομές προς εκμετάλλευση στους επιχειρηματίες: Αρα θα μιλάμε για Εστίες με κανονικό ενοίκιο και ανταποδοτικές λειτουργίες (κοστολόγηση της σίτισης, της καθαριότητας κ.τ.λ.) για τους φοιτητές. Αντί για δωρεάν σπουδές και υπηρεσίες φοιτητικής μέριμνας, θα ιδιωτικοποιηθούν και οι ήδη υπάρχουσες. Οι σπουδές θα γίνουν ακόμα περισσότερο ατομική υπόθεση, για όποιον έχει και μπορεί.


Γιάννα ΣΤΡΕΒΙΝΑ

Σκανδαλολογία για να κρύβεται η ουσία...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΤΙ ΛΕΣ ΒΡΕ ΠΑΙΔΙ μου! Εξεταστική επιτροπή για το «πώς φτάσαμε στο Μνημόνιο» θα κάνει ο Αντώνης Σαμαράς, αν η Νέα Δημοκρατία βγει κυβέρνηση...

Μόνο που δεν μπαίνει στον κόπο να μας πει τι πολιτικές θα εφαρμόζει την ίδια στιγμή που θα κάνει εξεταστική επιτροπή. Μήπως αυτές του Μνημονίου ή και χειρότερες;

Υποθέτει ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ότι ο κόσμος είναι ικανοποιημένος από τις 5 εξεταστικές επιτροπές που έχουμε τελευταία και πολύ θα ήθελε στο μέλλον άλλη μία;

Μάλλον όχι. Απλά, λέει να συνεχίσει τη συνταγή σύμφωνα με την οποία «πέφτει» μπόλικη σκανδαλολογία, κενή περιεχομένου και ουσίας, προκειμένου να κρύβονται οι αντιλαϊκές πολιτικές που ασκούνται την ίδια στιγμή.

ΕΜ ΠΟΙΟ ΑΛΛΟ πρόβλημα θα έβλεπε στην Υγεία ο νέος υπουργός Ανδρέας Λοβέρδος παρά τα ...υπερβολικά έξοδα. Πολλά λεφτά - λέει - δίνουν τα νοσοκομεία για εφημερίες!

Το ότι η κυβέρνησή του - όπως και οι προηγούμενες - δίνουν πολύ λίγα για προσλήψεις προσωπικού να υποθέσουμε ότι δεν το έχει υπόψιν του;

Πως - ιδιαιτέρως στην περιφέρεια - όλα τα ιδρύματα υπολειτουργούν και σπρώχνουν τον κοσμάκη στους ιδιώτες δεν το έχει υπόψιν του;

Φυσικά και τα γνωρίζει όλα αυτά. Ομως, προφανώς δε βρέθηκε εκεί για να ...βελτιώσει τη δημόσια υγεία. Για άλλη δουλειά τον θέλουνε.

Περίπου την ίδια με αυτή που έκανε στο υπουργείο Εργασίας. Φαίνεται τους άρεσε το «στιλάκι» του και είπαν να το αξιοποιήσουν ακόμη περισσότερο.

Να μη λείψει άλλωστε και από τα δελτία των 8.30 τα οποία είχε μονοπωλήσει τόσον καιρό...


Γρηγοριάδης Κώστας

«Ανθρωπός μας» ο Ρόντος...

Γρηγοριάδης Κώστας

«Υπουργέ, είναι ο άνθρωπός μας στα Βαλκάνια και αυτός που έριξε τον Μιλόσεβιτς». Μ' αυτά τα λόγια, που αναπαράγονται στον Τύπο, ο υπεύθυνος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ για θέματα Νοτιοανατολικής Ευρώπης Τ. Φρίντμαν σύστησε πριν από λίγα χρόνια τον Αλεξ Ρόντο στον τότε υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ Κ. Πάουελ. Στη συνάντηση ήταν παρών και ο σημερινός πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου. Το σημειώνουμε σε συνέχεια του πλούσιου «βιογραφικού» του Α. Ρόντου που παρουσίασε τις προάλλες ο «Ριζοσπάστης», με αφορμή την αποκάλυψη ότι ο παλιός γνώριμος του Γ. Παπανδρέου και των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ έχει αναλάβει εκ νέου καθήκοντα σε ό,τι αφορά την εξωτερική πολιτική της χώρας στα Βαλκάνια. Οταν ένας μυστικοσύμβουλος έχει τέτοιες περγαμηνές από τους μεγαλύτερους μακελάρηδες των λαών, δηλαδή τις ΗΠΑ, ο καθένας αντιλαμβάνεται ποια κριτήρια βαραίνουν στην επιλογή του από την ελληνική κυβέρνηση και βέβαια ποια στρατηγική καλείται να υπηρετήσει. Ο λαός πρέπει να επαγρυπνά. Η επικίνδυνη πολιτική της κυβέρνησης αντανακλάται και στους ανθρώπους που καλούνται να τη φέρουν σε πέρας. Ο Ρόντος είναι μια τέτοια περίπτωση, αποκαλυπτική για τους κινδύνους που περικλείουν για τους λαούς τα σχέδια των ιμπεριαλιστών και της ελληνικής κυβέρνησης για την ευρύτερη γειτονιά μας.

Οι χυδαίες εκδοχές...

Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης παρουσίασε πριν τρεις μέρες τη χυδαία εκδοχή της αντίληψης που έχουν οι κυβερνώντες για τα προβλήματα της ελληνικής κοινωνίας, κατονομάζοντας τους εργαζόμενους που αναζήτησαν και αποδέχτηκαν μια θέση εργασίας στο δημόσιο τομέα.

Μην παρασυρόμαστε όμως από τη γραφικότητα του ανδρός και τις παρεμβάσεις του, που συχνά χαρακτηρίζονται ...ιδιόμορφες. Αντίστοιχα χυδαία και καθ' όλα αποπροσανατολιστική είναι η αντίληψη όλων τους. Και στο ΠΑΣΟΚ και στη ΝΔ και στα αστικά Μέσα Ενημέρωσης.

Για παράδειγμα, για την έλλειψη ρευστότητας στην καταβολή των συντάξεων, λανσάρουν την άποψη ότι φταίει το γεγονός ότι καταβάλλονται συντάξεις για άτομα που έχουν πεθάνει και αναζητούν λύσεις σε ένα απίθανο κυνηγητό των συνταξιούχων, που τους υποχρεώνουν να αποδείξουν ότι ζουν.

Για τα ελλείμματα στο Δημόσιο, ανακάλυψαν ότι φταίει το απίθανο μπάχαλο που υπάρχει (και το οποίο δημιούργησαν αποκλειστικά οι κυβερνήσεις τους), με αποτέλεσμα να μην ξέρουν πόσοι είναι και πόσο μισθό παίρνουν οι εργαζόμενοι που αμείβονται από τον προϋπολογισμό και προσπαθούν να μας πείσουν ότι το πρόβλημα θα λυθεί μέσα από απογραφές και άλλου τύπου συγκέντρωση στοιχείων των εργαζομένων.

Τώρα, ανακάλυψαν ποιος φταίει για την έλλειψη φοιτητικών εστιών. Δε φταίει το γεγονός ότι πολλά ΑΕΙ δε διαθέτουν φοιτητικές εστίες, ούτε ότι επί δεκαετίες μεγαλώνει η ψαλίδα ανάμεσα στις ανάγκες στέγασης των φοιτητών και των μονάδων που υπάρχουν. Φταίει, λένε, ότι μερικοί παραμένουν στις εστίες περισσότερα χρόνια από τα χρόνια των σπουδών τους και ότι κάποιοι αετονύχηδες υπενοικιάζουν (προφανώς με δική τους ευθύνη, που δεν αποδέχονται) τα φοιτητικά δωμάτια σε άλλους.

... και η δική μας απάντηση

Με τέτοιου είδους επιχειρήματα και αλχημείες προσπαθούν να ρίξουν στάχτη στα μάτια, για την ουσία της πολιτικής τους. Και η ουσία βρίσκεται στο γεγονός ότι τα Ασφαλιστικά Ταμεία δεν έχουν χρήματα, επειδή οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, αφού λεηλάτησαν τις εισφορές των εργαζομένων, αρνούνται να καταβάλουν τις υποχρεώσεις τους προς αυτά. Η δήθεν υπέρογκη μισθοδοσία των δημοσίων υπαλλήλων είναι το «όχημα», για να περάσουν τις ονομαστικές μειώσεις μισθών, ώστε να φτάνουν τα κονδύλια που απαιτούνται για τη χρηματοδότηση του κεφαλαίου. Για δε τις ελλείψεις φοιτητικής στέγης, ευθύνεται συνολικά η πολιτική των κυβερνήσεων του δικομματισμού στο χώρο της Παιδείας και η πλήρης αδιαφορία τους για το κομμάτι που αφορά τις ανάγκες στέγασης των φοιτητών, κάτι που εκφράζεται με τη συνεχή υποβάθμιση των φοιτητικών εστιών που υπάρχουν και από την απουσία προγραμμάτων οικοδόμησης νέων κτιρίων, με βάση τις ανάγκες.

Ολα αυτά, μπορεί να φαντάζουν και να θεωρούνται επιμέρους ζητήματα, των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι και τα άλλα λαϊκά στρώματα. Ομως δεν είναι. Πίσω από αυτά βρίσκεται μια συνολική πολιτική, μια ολόκληρη στρατηγική, που αφορά την πορεία του ίδιου του καπιταλισμού στις σημερινές συνθήκες. Για την ΕΕ, τα κόμματα του δικομματισμού και όσους συντάσσονται με τη λογική του «ευρωμονόδρομου», οι ίδιες οι έννοιες μισθός, εργασία, σύνταξη, δαπάνες κοινωνικού χαρακτήρα για Υγεία και Παιδεία, αποκτούν, στις μέρες μας, εντελώς διαφορετικό χαρακτήρα και περιεχόμενο. Το αστικό κράτος, όπως δραματικά αποδεικνύεται από την εφαρμοζόμενη πολιτική, αλλά και από το παραπέρα πετσόκομμα μισθών, συντάξεων και κοινωνικών δαπανών που μεθοδεύεται και μέσα από τον περιβόητο «Καλλικράτη», προσπαθεί να αρπάξει από τα λαϊκά στρώματα όσο γίνεται περισσότερα, για να αυξηθούν και να διευρυνθούν τα κίνητρα προς τους επιχειρηματίες, οι φοροαπαλλαγές του μεγάλου κεφαλαίου, οι αναθέσεις μεγάλων έργων στους πολυεθνικούς ομίλους.

Γι' αυτό και οι εργαζόμενοι, στην κάλπη του Νοέμβρη, πρέπει με την ψήφο να δώσουν τη δική τους απάντηση. Και η μόνη απάντηση που τους τσούζει είναι: «Λαϊκή Συσπείρωση»!

Πλουτίζουν σε βάρος της υγείας του λαού

Η κυβέρνηση προσπαθεί να εμφανιστεί ότι είναι αποφασισμένη να χτυπήσει την αδιαφάνεια, τα φακελάκια και κάποιους «σκοτεινούς» κύκλους που ευθύνονται για τα οικονομικά αδιέξοδα και τις συνθήκες νοσηλείας στα δημόσια νοσοκομεία. Σ' αυτό το πλαίσιο εντάσσεται η προχτεσινή «θεατρική παράσταση» της ηγεσίας του υπουργείου Υγείας με διοικητές των νοσοκομείων, όπου οι μεν διοικητές δήλωναν οργισμένοι για γιατρούς που αυξομειώνουν (σε μερικές χιλιάδες ευρώ) την αμοιβή τους για επεμβάσεις, ο δε υπουργός ζητούσε να βγαίνουν εκτός χειρουργείων όσοι, π.χ., υπερσυνταγογραφούν.

Ομως, η κατάσταση στα δημόσια νοσοκομεία δεν έχει τη ρίζα της σε κάποιους «ανήθικους» επιστήμονες, όσο και αν υπάρχουν και τέτοιοι. Αλλά οι εξετάσεις που «υπερκοστολογούνται», κάποια φάρμακα που είναι ακριβά, είναι παρεπόμενα μιας κοινωνίας όπου η Υγεία, η Πρόνοια, το Φάρμακο, κλάδοι, τομείς και υπηρεσίες που αφορούν στην ίδια τη ζωή του ανθρώπου, λειτουργούν για το κέρδος των μονοπωλίων που τα διαπλέκει με τα νοσοκομεία η πολιτική των κυβερνήσεων. Ετσι πριν ακόμα ζητηθεί από μια λαϊκή οικογένεια να δώσει φακελάκι για να προσεχθεί το παιδί της, η πολιτική ΕΕ - ΠΑΣΟΚ - ΝΔ έχει φροντίσει να στήσει το «επίσημο», «νόμιμο» και «διαφανές» παζάρι σε βάρος της υγείας του λαού. Γιατί το χέρι της βαθιά στην τσέπη η λαϊκή οικογένεια το βάζει καθημερινά, όταν τα ασφαλιστικά ταμεία σταματούν να καλύπτουν όλο και περισσότερες εξετάσεις, παρότι τα λεφτά τους είναι λεφτά του λαού, όπως έγινε πρόσφατα και με τον Οργανισμό Περίθαλψης Ασφαλισμένων Δημοσίου, από όπου περικόπηκαν 220 εξετάσεις. Οταν τα Ταμεία σταματούν να καλύπτουν ακόμα και φάρμακα ευρείας χρήσης, όπως έγινε με τη διεύρυνση της λίστας των Μη Συνταγογραφούμενων Φαρμάκων. Οταν οι χιλιάδες άνεργοι και ανασφάλιστοι που (ειδικά μέσα σε συνθήκες κρίσης) αυξάνονται καθημερινά, αλλά η κυβέρνηση τους εγκαταλείπει ακόμα και χωρίς ιατροφαρμακευτική περίθαλψη (μόλις την Τρίτη απέρριψε στη Βουλή σχετική πρόταση του ΚΚΕ). Πολύ περισσότερο, το αδιέξοδο για τη λαϊκή οικογένεια ξεκινά από το ότι δε διασφαλίζεται ανεξαίρετα για όλους το δικαίωμα στην εξέταση, διάγνωση, νοσηλεία και θεραπεία. Αλλά αυτό εξαρτάται από το αν και τι μπορεί να πληρώσει.

Η σημερινή άσχημη κατάσταση των δημόσιων νοσοκομείων είναι απαραίτητη (και γι' αυτό καθόλου τυχαία) ώστε να έχουν και να αυξάνουν τους πελάτες τους τα μονοπώλια που δραστηριοποιούνται στο χώρο της Υγείας. Γι' αυτό και δεν αρκεί να καταγγέλλει κανείς τους σοβάδες που πέφτουν πάνω στα κεφάλια ασθενών. Χρειάζεται πολιτική αποκάλυψη και πολιτική απόκρουση όσων υποβαθμίζουν το δημόσιο τομέα Υγείας. Δεν αρκεί να καταγγέλλει κανείς τα φακελάκια γιατί είναι λογικό, δίπλα στο «επίσημο» εμπόριο, να αναπτύσσεται και το παραεμπόριο.

Η κυβέρνηση βάζει στη ζυγαριά της «ανταγωνιστικότητας» το δικαίωμα του λαού στην Υγεία, θέλει τους εργαζόμενους του χώρου να κρίνουν και να δρουν με βάση τις «αντοχές της οικονομίας» και όχι τις λαϊκές ανάγκες. Μέσα σ' αυτές τις συνθήκες, βαραίνει ιδιαίτερα η ευθύνη των εργαζομένων στον κλάδο της Υγείας. Σήμερα, γίνεται ακόμα πιο φανερή η ανάγκη να στρατευθούν με το ΠΑΜΕ και να δυναμώσουν, μαζί με όλο το λαό, την πάλη για κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δραστηριότητας σε Υγεία και Πρόνοια. Μόνο έτσι θα μπει τέρμα σε κάθε «φανερό» και «κρυφό» παζάρι σε βάρος του ανθρώπινου πόνου.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ