Τρίτη 12 Σεπτέμβρη 2000
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Ετσι τον βόλευε...

Σχεδόν, μια ολόκληρη σελίδα αφιερώνει η κυριακάτικη «Καθημερινή», στην υπόθεση της προμήθειας ψηφιακών παροχών, στην οποία είχε προχωρήσει ο ΟΤΕ, επί κυβέρνησης Ζολώτα και την οποία επανέφερε πρόσφατα στο προσκήνιο ο βουλευτής της ΝΔ, Ιωάννης Κεφαλογιάννης, διαστρεβλώνοντας τα τότε γεγονότα και χρεώνοντας φαινόμενα «διαπλοκής» σε όλα τα κόμματα, ανάμεσά τους και στο ΚΚΕ. Σχεδόν, μια ολόκληρη σελίδα, όπου ο Αντώνης Καρκαγιάννης επαναλαμβάνει και προσπαθεί να δώσει αληθοφάνεια στα όσα είπε ο βουλευτής της ΝΔ. Μια ολόκληρη σελίδα, όπου χώρεσαν πάρα πολλά - ανάμεσά τους και πολλά επικριτικά σχόλια - αλλά δε... χώρεσαν τα γεγονότα εκείνης της εποχής και, ιδιαίτερα, όλα όσα αφορούν τη συγκεκριμένη προμήθεια του ΟΤΕ. Ούτε καν το γεγονός, πως ο ΟΤΕ είχε αποφασίσει την ανάθεση της συγκεκριμένης προμήθειας - όπως και παλιότερες - στις εταιρίες ΖΗΜΕΝΣ και ΕΡΙΚΣΟΝ - ΙΝΤΡΑΚΟΜ, επί κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ. Οπως και αρκετά άλλα...

Προφανώς, έτσι βόλευε τα αυθαίρετα συμπεράσματα, που ήθελε να γράψει και να προβάλει ο κ. Καρκαγιάννης. Προφανώς, μόνον έτσι μπορούσαν να σταθούν ο τίτλος του «πονήματος» («Οι τρεις αρχηγοί (άλλως καμπαλέρος ή πιστολέρος) και η Διαπλοκή στον ΟΤΕ») και η εξόφθαλμη επιχείρηση τσουβαλιάσματος...

Ποιούν την νήσσαν

Μια και ασχολούμαστε, όμως, με την υπόθεση των δήθεν αποκαλύψεων Κεφαλογιάννη και με τα όσα διάφορα γράφονται και λέγονται τις μέρες αυτές, σχετικά με το θέμα αυτό, πρέπει να σημειώσουμε και το εξής: Η μόνη εφημερίδα η οποία απέφυγε επιμελώς να ασχοληθεί με το θέμα είναι η «Αυγή». Γιατί; Μήπως δε γνωρίζει η ηγεσία του σημερινού ΣΥΝ τι έγινε την περίοδο 1989-90 και ειδικά στη συγκεκριμένη υπόθεση; Μήπως δε μετείχε στην ηγεσία του ενιαίου τότε ΣΥΝ και μερικοί εξ αυτών και σε υπουργικές θέσεις της κυβέρνησης Ζολώτα; Μήπως δε θεωρεί άξιο λόγου το γεγονός πως διαστρεβλώνεται κατάφωρα η αλήθεια και επιχειρείται ο... εξαγνισμός των υπευθύνων με την αυθαίρετη διάχυση στους πάντες και τα πάντα των ευθυνών και των «διαπλοκών»; `Η, μήπως, βολεύονται κι αυτοί με το γεγονός πως οι συκοφαντικοί ισχυρισμοί έχουν στόχο τον Χαρίλαο Φλωράκη και το ΚΚΕ, οπότε προτιμούν να κάνουν την... πάπια;

Μια μεγάλη κινητοποίηση

Associated Press

Μπορεί η σταδιακή άρση του αποκλεισμού των εγκαταστάσεων και διυλιστηρίων πετρελαίου στη Γαλλία να ξαναφέρνει τα καύσιμα στα πρατήρια, αλλά η χώρα ολόκληρη έζησε για μερικές μέρες σε συνθήκες ολοκληρωτικής σχεδόν παράλυσης. Η μεγάλη και πετυχημένη κινητοποίηση των αγροτών, των οδηγών φορτηγών, αλλά και άλλων μικρότερων κλάδων εργαζομένων, όπως των αυτοκινητιστών ταξί, των ιδιωτικών οδηγών νοσοκομειακών, των βαρκάρηδων του Σηκουάνα κλπ., είχε «στραγγίξει» τα πρατήρια καυσίμων (στη φωτογραφία ένα απ' αυτά), με συνέπεια την ακινητοποίηση των κάθε λογής αυτοκινήτων και μηχανών υγρών καυσίμων σε όλη τη χώρα.

Η οξύτητα του προβλήματος, ο δίκαιος χαρακτήρας των αιτημάτων, ο αγωνιστικός συντονισμός αγροτών και οδηγών φορτηγών, η κατάλληλη επιλογή της μορφής πάλης, η συμπαράσταση - τουλάχιστον, η κατανόηση - των ευρύτερων λαϊκών στρωμάτων της Γαλλίας στα αιτήματα των αγωνιζομένων και, πρώτα και κύρια, βέβαια, ο αγωνιστικός προσανατολισμός και επιμονή των συμμετεχόντων, αποτέλεσαν τις βασικές παραμέτρους της μεγάλης αυτής κινητοποίησης, που έληξε με επιτυχία, αφού υποχρέωσαν τη γαλλική κυβέρνηση να αποδεχτεί τα αιτήματά τους. Παράμετροι, που πρέπει να παρθούν σοβαρά υπόψη από τους εργαζομένους όλων των χωρών.

Η «εναλλακτική λύση» της ΝΔ

«Ελεύθερη οικονομία, ελεύθερη κοινωνία». Με αυτό το σύνθημα, από το βήμα της ΔΕΘ, ο Κ. Καραμανλής επιχείρησε να απαντήσει στο «όραμα» που παρουσίασε πριν από μία βδομάδα ο Κ. Σημίτης, δίνοντας το στίγμα της δικής του, τάχα εναλλακτικής λύσης. Το μόνο που κατάφερε ο πρόεδρος της ΝΔ, ήταν η άγρια κακοποίηση της έννοιας ελευθερίας. Οπως όλοι οι ομοϊδεάτες του, όταν μιλάει για ελεύθερη οικονομία, εννοεί την ελευθερία του κεφαλαίου να ληστεύει και να υπερεκμεταλλεύεται τους εργαζόμενους. Οπως επίσης, όταν μιλάει για ελεύθερη κοινωνία, εννοεί την ελευθερία των εργαζομένων να διαλέγουν το δυνάστη τους, το αφεντικό που θα υπηρετήσουν, τις «επιλογές» που τους προσφέρει το σύστημα.

Τα όσα είπε ο πρόεδρος της ΝΔ στη ΔΕΘ επιβεβαιώνουν του λόγου το αληθές. «Φιλελεύθερη πολιτική σημαίνει, πρώτα απ' όλα, ελευθερία στην οικονομία», διακήρυξε και προκειμένου να μην αφήσει περιθώρια παρερμηνειών έσπευσε να διευκρινίσει: «Φιλελεύθερη πολιτική σημαίνει ενίσχυση του ανταγωνισμού, με βαθιές και άμεσες διαρθρωτικές αλλαγές, απελευθέρωση της αγοράς, κατάργηση των κρατικών μονοπωλίων, άρση των εμποδίων στην ίδρυση νέων επιχειρήσεων, επιτάχυνση των αποκρατικοποιήσεων ιδίως στο τραπεζικό σύστημα, τις μεταφορές, τις τηλεπικοινωνίες και την ενέργεια». Φιλελεύθερη πολιτική σημαίνει «απελευθέρωση της αγοράς εργασίας» και «βεβαίως υπάρχουν περιθώρια για να μεταβληθεί το ζήτημα του ορίου των απολύσεων». Φιλελεύθερη πολιτική σημαίνει «ουσιαστική εξυγίανση των δημοσίων οικονομικών» (σε απλά ελληνικά, λιτότητα στο διηνεκές και πετσόκομμα των κοινωνικών δαπανών), «φορολογική μεταρρύθμιση προς όφελος των επιχειρηματιών και των επενδυτών» (δώστε περισσότερα κίνητρα στο κεφάλαιο), «εξυγίανση της κοινωνικής ασφάλισης» (δηλαδή, διάλυση του ασφαλιστικού συστήματος), «εκσυγχρονισμός του συστήματος υγείας» (δεν έκρυψε άλλη μια φορά την απογοήτευσή του γιατί δεν κατοχυρώνονται συνταγματικά τα ιδιωτικά ΑΕΙ), κ.ο.κ.

Κι όμως, ο Κ. Καραμανλής δε δίστασε να ισχυριστεί ότι αυτή η πολιτική, οι παραπάνω επιλογές, υπογραμμίζουν «τον ανθρωποκεντρικό χαρακτήρα της ιδεολογίας μας», η οποία είναι προς όφελος των πολλών! Επίσης, ισχυρίστηκε ανερυθρίαστα ότι «οι διαφορές μας με την πολιτική της κυβέρνησης είναι τεράστιες και σε όλους τομείς»! Προφανώς, πιστεύει ότι ο τίτλος του κόμματος της «αξιωματικής αντιπολίτευσης» τού επιτρέπει να εξαπατά ασύστολα και διαρκώς τις λαϊκές μάζες. Αυτός είναι ο λόγος που πασχίζει απεγνωσμένα να κατοχυρώσει τον τίτλο του κόμματος ως εκφραστή του «μεσαίου χώρου». Υπολογίζει ότι κάτω από αυτό το μανδύα θα είναι πιο «ελκυστικές» οι σκληρές αντιλαϊκές επιλογές που υποστηρίζει. Ομως η πραγματικότητα δε διαμορφώνεται από τα επικοινωνιακά κολπάκια. Τόσα χρόνια στην αντιπολίτευση η ΝΔ και οι εργαζόμενοι δεν έχουν να θυμούνται ένα παράδειγμα που να στάθηκε στο πλευρό τους, κόντρα στην κυβερνητική πολιτική. Αντίθετα, οι εργαζόμενοι βλέπουν τους βουλευτές της ΝΔ να ψηφίζουν μαζί με τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ τα νομοσχέδια που πλήττουν τα συμφέροντά τους και να κατεδαφίζουν τις κατακτήσεις τους. Διαπιστώνουν ότι ο Κ. Καραμανλής ποτέ δεν έχει υποστηρίζει τους αγώνες τους, αντίθετα τους έχει αποδοκιμάσει και αποκηρύξει μετά βδελυγμίας. Συνειδητοποιούν ότι η ηγεσία της ΝΔ όχι μόνο δεν κάνει αντιπολίτευση στην κυβερνητική πολιτική, αλλά τη στηρίζει και μάλιστα πλειοδοτεί για να προχωρήσει πιο γρήγορα και αποτελεσματικά.

Ακριβώς επειδή η ΝΔ είναι ο δεύτερος πυλώνας του δικομματικού συστήματος και αυτό που την ενδιαφέρει είναι να αναλάβει την εξουσία για να συνεχίσει τη διαχείριση της ίδιας νεοφιλελεύθερης πολιτικής, ακριβώς γι' αυτό έχει αναγορεύσει ως βασικό αντιπολιτευτικό μέτωπο, αυτό κατά των διαπλεκομένων. Δεν πρόκειται όμως να εξαπατήσει κανέναν. Το παραμύθι δεν έχει δράκο.


Παναγιώτης ΚΑΚΑΛΗΣ

Αλλη μια επιχείρηση εξαπάτησης

Τα «αντικειμενικά» κριτήρια φορολόγησης των μικρομεσαίων επιχειρήσεων εφαρμόστηκαν το 1994, μετά από «κοινωνικό διάλογο» που διενήργησε ο τότε υπουργός Γ. Γεννηματάς. Επί επτά συναπτά έτη η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών δεν είχε δώσει στη δημοσιότητα το παραμικρό στοιχείο για την - επαχθή - φορολογική επιβάρυνση των μικρομεσαίων στρωμάτων. Φαίνεται ότι τα στοιχεία αυτά αποτελούσαν... μυστικό ύψιστης σημασίας για την ασφάλεια του κράτους και οι εκσυγχρονιστές τα φύλαγαν σαν Κέρβεροι. Αφού επί χρόνια οι μικρομεσαίοι πλήρωναν τον κεφαλικό φόρο στο βωμό της ΟΝΕ και κάτω από τη διαρκή πίεση, η κυβέρνηση αντικατέστησε τα «αντικειμενικά», με άλλα «αντικειμενικά», τα οποία, όπως λένε, δεν είναι τόσο φοροληστρικά όσο τα πρώτα. Και ω του θαύματος! Το υπουργείο Οικονομικών άρχισε να «ξερνάει» στοιχεία για τη φορολογία των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, σύμφωνα με τα οποία τα ακαθάριστα έσοδα μεταξύ 1999 και 2000 έχουν αυξηθεί, αλλά τα φορολογητέα κέρδη και ο αναλογούν φόρος έχουν μειωθεί... Αρα πόσο καλή είναι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ... Πράγματι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ έχει αποδειχθεί άσος στην εξαπάτηση και την εξαχρείωση.

Η επιβεβαίωση

Ποιος κυβερνάει αυτό τον τόπο, ρωτήθηκε χτες ο Ε. Βενιζέλος. Και κείνος απάντησε: Γνωρίζω καλά ποιος «πρέπει» να τον κυβερνάει... «Πρέπει» να τον κυβερνάει ο λαός με τη Βουλή που εκλέγει, με την «κυβέρνηση» κλπ., κλπ., δήλωσε ο πολλά... γνωρίζων πρώην υπουργός.

Οσο για μας, μέσα στα λίγα που ξέρουμε είναι όχι βέβαια ποιος «πρέπει» αλλά ποιος πράγματι κυβερνάει αυτόν τον τόπο. Κι απ' ό,τι καταλάβαμε, ο κ. Βενιζέλος επιβεβαίωσε, με τον τρόπο που απάντησε, αυτό που ήδη γνωρίζαμε, χωρίς φυσικά να προσθέσει κάτι συγκλονιστικό στις γνώσεις μας...

Εύσημα στην κυβέρνηση...

Ενα απάνθισμα ευσήμων προς την κυβέρνηση περιείχε η ομιλία του Νίκου Μπίστη στη συνέντευξη Τύπου που έδωσε στα πλαίσια της ΔΕΘ. Ορίστε ορισμένα παραδείγματα: «Η ενδεχόμενη αποτυχία μας να μπούμε στην ΟΝΕ θα ήταν καταστροφή. Το ότι την αποφύγαμε συνιστά πρώτου μεγέθους εθνική επιτυχία... Οι ρυθμοί ανάπτυξης της τελευταίας τετραετίας ήταν μία καλή αρχή... Με την ομιλία στη ΔΕΘ, ο πρωθυπουργός φάνηκε να βάζει ακριβώς τις ίδιες προτεραιότητες. Η σκέψη είναι καλή. Μένει να αποδειχτεί αν οι πράξεις θα είναι αντάξιες της σκέψης... Ορθώς ο κ. Σημίτης...»!

Μόνο «μπράβο» παρέλειψε να πει στην κυβέρνηση και προσωπικά στον κ. Σημίτη, ο κατά τα άλλα «αριστερός» Νίκος Μπίστης. Τώρα, αν η κυβέρνηση δεν τον βαθμολογήσει με «λίαν καλώς», μάλλον θα τον αδικήσει.

... και στήριξη από τα δεξιά

Δε μοίρασε μόνο εύσημα, όμως, ο Ν. Μπίστης. Μίλησε και για τις πολιτικές προτάσεις της κίνησής του, που - όλως τυχαίως - είναι παρόμοιες και μερικές ακόμα πιο προωθημένες από αυτές του ΠΑΣΟΚ, πάντα σε νεοφιλελεύθερη κατεύθυνση. Ακόμη και για τη στάση της κυβέρνησης έναντι της Γιουγκοσλαβίας πήρε θέση, λέγοντας συγκεκριμένα: «Είναι θετικό το γεγονός ότι η παραδοσιακή ελληνική πολιτική για μονομερή υποστήριξη της Σερβίας του Μιλόσεβιτς αρχίζει να μεταβάλλεται»!!!

Τα δικά μας σχόλια περιττεύουν.

Μισαλλόδοξοι και μικρόψυχοι

Την ημέρα του αγιασμού σε σχολεία της Θεσσαλονίκης βρήκαν την ευκαιρία να αποδείξουν πόσο μικρόψυχοι είναι ορισμένοι ιερωμένοι. Αναφερόμενοι στο θρίαμβο της χριστιανοσύνης, όπως αυτοί τον εννοούν, έφθασαν στο σημείο οι ...αθεόφοβοι, να τα βάλουν με ένα νεκρό, το δημοσιογράφο και συγγραφέα Βασ. Ραφαηλίδη. Χτες, τη μέρα που γινόταν η κηδεία του πνευματικού αυτού ανθρώπου και αγωνιστή, ορισμένα σκοταδιστικά και φανατικά στοιχεία της εκκλησίας έκαναν αναφορά από τα μικρόφωνα των σχολείων, παραθέτοντας ψέματα και προσβολές στο έργο και στις ιδέες του, πιστεύοντας προφανώς οι μικρόνοες αυτοί θεματοφύλακες «της πίστης» ότι έτσι χτυπάνε την αθεΐα. Μάλιστα σ' ένα Λύκειο, στην περιοχή Μαρτίου, ο νεαρός παπάς στη διάρκεια του μισαλλόδοξου κηρύγματός του άρχισε να εκτοξεύει μύδρους κατά του νεκρού, γιατί «όταν ήταν εν ζωή γύριζε από τηλεόραση σε τηλεόραση, έλεγε κοτσάνες και δήλωνε άθεος, ενώ λίγο πριν πεθάνει μετάνιωσε»...

Δε γνωρίζουμε, αν οι φανατικοί ρασοφόροι έδρασαν στα σχολεία με δική τους πρωτοβουλία ή υπήρχε άνωθεν υπόδειξη από τις Μητροπόλεις Θεσσαλονίκης και Λαγκαδά. Ετσι κι αλλιώς, όμως, το φαινόμενο είναι απαράδεκτο.

Ενας 19χρονος, νικηφόρος αγώνας

Associated Press

Ηταν το 1981, όταν 36 Βρετανίδες αγωνίστριες της ειρήνης, εγκατέλειψαν τα σπίτια τους και εγκαταστάθηκαν έξω από την αμερικανική αεροπορική βάση του Γκρίνχαμ Κόμον, στο Γκρίνουιτς της Ουαλίας, διαμαρτυρόμενες για την επικείμενη εκεί εγκατάσταση αμερικανικών πυραύλων «Κρουζ» και «Πέρσινγκ». Από τότε πέρασαν 19 ολόκληρα χρόνια και κάτι μήνες. Στο διάστημα αυτό και, ιδιαίτερα, τα πρώτα χρόνια, η βάση του Γκρίνχαμ Κόμον ήταν το θέατρο μεγάλων φιλειρηνικών και αντιαμερικανικών διαδηλώσεων, οι αμερικανικοί πύραυλοι εγκαταστάθηκαν, αλλά και οι Βρετανίδες, αγωνίστριες της ειρήνης δεν εγκατέλειψαν στιγμή τον αγώνα τους. Την απομάκρυνση των αμερικανικών πυραύλων την πέτυχαν το 1991, όταν και ο τελευταίος πύραυλος μεταφέρθηκε στις ΗΠΑ. Οι γυναίκες, όμως, δε σταμάτησαν και συνέχισαν, διεκδικώντας την παράδοση της έκτασης σε δημόσια χρήση.

Ολ' αυτά, μέχρι πριν μερικές μέρες, όταν ήρθε η ώρα της νικηφόρας αναχώρησης, αφού ο χώρος της βάσης παραδίνεται πλέον στο Δημοτικό Συμβούλιο της περιοχής, αντί του συμβολικού ποσού των 550 δραχμών. Τα σχέδια για την ανάπλαση της περιοχής προβλέπουν τη δημιουργία κήπων και βιομηχανικού πάρκου, αλλά και την κατασκευή ενός μνημείου, αφιερωμένου στους αγώνες για την ειρήνη.

Απόλυτα δικαιολογημένα, λοιπόν, οι τελευταίες Βρετανίδες αγωνίστριες της ειρήνης αποχωρούν περήφανες από το χώρο, όπου 19 ολόκληρα χρόνια βρίσκονταν τα αντίσκηνα του καταυλισμού τους (φωτό).

Καλή χρονιά!

Δέκα χιλιάδες

για μια τσάντα

και άλλα τόσα

για βιβλία,

εχτές ανοίξαν

τα σχολεία

κι, άντε, φτωχοί,

κουράγιο, αγάντα.

* * *

Δυο, τρεις χιλιάδες

για τετράδια,

πέντε για μπλοκ

και για μολύβια,

σ' όλα αβάσταχτη

ακρίβεια

κι από την τράκα

η τσέπη άδεια.

* * *

Εξοδα πρόσθετα,

μεγάλα

κι ο υπουργός,

τι κωμωδία,

για δωρεάν

μιλά παιδεία,

δίχως ντροπή

έστω μια στάλα!


Ο οίστρος

Της ... διαπλοκής

Μερικοί, όταν δηλώνουν πως υπάρχει διαπλοκή οικονομικής και πολιτικής εξουσίας στην Ελλάδα, κάνουν σαν να ανακάλυψαν την Αμερική, όταν παλαιόθεν - και, πάντως, από τότε που ενεφανίσθη ο καπιταλισμός επί Γης - είναι γνωστό πως η οικονομική και η πολιτική εξουσία διαπλέκονται τόσο, που, πολλές φορές, «μπερδεύουν τα μπούτια» τους. Παλιότερα, οι «διαπλεκόμενοι» προσπαθούσαν να κρύψουν τον «έρωτά» τους - βεβαίως και τότε πολλοί γνώριζαν ποιος «τα έχει» με ποιον - αλλά τα τελευταία χρόνια οι «εραστές» δεν μπορούν πια να συγκρατηθούν. Τους βλέπεις να «συνευρίσκονται» δημοσίως, οπότε δε χρειάζεται να είσαι ντετέκτιβ για να καταλάβεις τι γίνεται.

Πιο ξεδιάντροποι, οι της οικονομικής εξουσίας δε διστάζουν να επισημοποιούν τη «σχέση» τους με τους πολιτικούς, φροντίζοντας, μάλιστα, να δείχνουν και ποιος έχει το «πάνω χέρι». Κι ενώ παλιότερα κυβερνούσαν κρυβόμενοι πίσω από τους πολιτικούς, τώρα βγαίνουν στην ...μπερλίνα, διεκδικώντας μερίδιο της δόξας από την πολιτική εξουσία. Η αλλαγή συμπεριφοράς αποτελεί «σύμπτωμα» των τελευταίων χρόνων και, εν πολλοίς, σχετίζεται με την αλματώδη ανάπτυξη του «φαινομένου» της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης, μετά την ανατροπή του σοσιαλισμού. Φαίνεται ότι οι πλουτοκράτες νιώθουν τόσο δυνατοί και ανεξέλεγκτοι - εκμεταλλευόμενοι και την υποχώρηση του εργατικού κινήματος - ώστε να προκαλούν τους πάντες, απαιτώντας την επίσημη αναγνώρισή τους σαν τα μεγάλα και μοναδικά αφεντικά, όχι μόνο στο χώρο της οικονομίας, αλλά και της κοινωνίας και της πολιτικής.

Το πώς γίνεται η διαπλοκή είναι γνωστό. Οι επιχειρηματίες φροντίζουν να βοηθήσουν - οικονομικά, αλλά και με άλλους τρόπους, όπως, π.χ., με την προβολή από τα ΜΜΕ που διαθέτουν - τα κόμματα, που, εκ της ιδεολογικής και πολιτικής ταυτότητάς τους, εξυπηρετούν τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας, αλλά και πολιτικούς που προορίζουν για θέσεις - κλειδιά στην κυβέρνηση και γενικώς στον κρατικό μηχανισμό. Ταυτόχρονα, πλησιάζουν άλλους πολιτικούς, που δεν αναδείχτηκαν με την άμεση αρωγή τους, αλλά δεν έχουν και πρόβλημα να «διαπλακούν» μαζί τους εκ των υστέρων.

Την ώρα του πρακτέου της διαπλοκής - π.χ. σε θέματα που αφορούν ιδιωτικοποιήσεις μεγάλων δημοσίων επιχειρήσεων και οργανισμών, εργολαβίες δημοσίων έργων, κρατικές προμήθειες, ανάληψη επιχειρηματικού ρόλου σε βασικούς τομείς της Παιδείας, της Υγείας, του Πολιτισμού, του Αθλητισμού κ.ά. - χρησιμοποιούν τα κόμματά τους και τους πολιτικούς τους για να γίνει η «δουλιά» γρήγορα και παστρικά. Ποιοι οι «διαπλεκόμενοι»; Είναι γνωστά τα ονόματα των μεγαλοεπιχειρηματιών, που έχουν «πάρε - δώσε» με το κράτος και διαθέτουν ΜΜΕ, κι είναι γνωστά τα κόμματα που κυβερνούν την Ελλάδα δεκαετίες τώρα και ποια στελέχη τους αναλαμβάνουν βασικές θέσεις στον κυβερνητικό και κρατικό οργανισμό.

Εσχάτως ακούμε πολιτικούς συγκεκριμένων κομμάτων να αναθεματίζουν τη διαπλοκή και να ζητούν την πάταξη επιχειρηματιών που συμμετέχουν σ' αυτήν. Η πρώτη σκέψη που έρχεται στο μυαλό μας είναι ότι τούτοι δω οι λεβέντες προσπαθούν να μας ξεγελάσουν. Διότι δεν μπορεί να είναι κατά της διαπλοκής και, ταυτόχρονα, υπέρ της «ελεύθερης» καπιταλιστικής αγοράς, που την τρέφει και τη γιγαντώνει. Επομένως, κάτι άλλο κρύβεται πίσω από τις καταγγελίες τους. Είτε λειτουργούν σαν «ντίλερ» κάποιων «αδικημένων» επιχειρηματιών, ή επιχειρούν να αποπροσανατολίσουν το λαό από την ουσία της διαπλοκής, για να μείνουν, τελικά, αλώβητοι οι οικονομικοί και πολιτικοί συνδιαχειριστές της. Πάντως, μόνο ιδεολόγοι με «αγνή ψυχή» και «καθαρά χέρια» δεν μπορεί να είναι όλοι αυτοί οι «ανησυχούντες και καταγγέλλοντες»...

«Αυτό είναι το προνόμιο όταν είσαι καθυστερημένος»...

Η φράση αυτή ανήκει στον υπουργό Εθνικής Οικονομίας Γ. Παπαντωνίου και ειπώθηκε στη χτεσινή συνέντευξη Τύπου. Από τις πολύ σπάνιες φορές που ο συγκεκριμένος υπουργός αναγνώρισε ότι η Ελλάδα είναι αρκετά καθυστερημένη σε σχέση με την υπόλοιπη Ευρώπη. Ο ίδιος, βέβαια, επιδιώκει να πει ότι η καθυστέρηση αυτή (υποδομές, επιτόκια, λεγόμενες διαρθρωτικές αλλαγές) έχει και τα καλά της, επειδή στην Ευρώπη αυτά έχουν γίνει, ενώ στην Ελλάδα τώρα γίνονται. Η έκφραση, βέβαια, «είναι προνόμιο να είσαι καθυστερημένος», μάλλον ατυχής είναι, καθώς παραπέμπει σε ρήσεις του τύπου «μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι»...



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ