Παρασκευή 10 Φλεβάρη 2012
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Υποστηρίζουν τον αντιδραστικό νόμο - πλαίσιο

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ντράπηκαν οι βουλευτές της ΔΗΜΑΡ να σηκώσουν το χέρι τους και να υπερψηφίσουν τον αντιδραστικό νόμο - πλαίσιο για την ανώτατη εκπαίδευση, αλλά τώρα υποστηρίζουν με πάθος την εφαρμογή του!

Η ΔΗΜΑΡ και η νεολαία της έσπευσαν να καταδικάσουν απερίφραστα, βαφτίζοντας ως «βία», την κινητοποίηση πανεπιστημιακών, εργαζομένων και φοιτητών στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, που μπλόκαρε τη συνεδρίαση της εφορευτικής επιτροπής, η οποία προετοιμάζει τις εκλογές για το νέο Συμβούλιο Διοίκησης που προβλέπει ο νόμος. Με ταυτόσημη επιχειρηματολογία με την υπουργό Παιδείας, η ΔΗΜΑΡ και η νεολαία της τάσσονται υπέρ της εφαρμογής του νόμου και καταδικάζουν όποιους τον αντιπαλεύουν. Γνωρίζουν ότι η κινητοποίηση διοργανώθηκε με αποφάσεις συλλογικών οργάνων, αλλά μιλούν για «μειοψηφίες». Βαφτίζουν «βία» μια μαζική κινητοποίηση, επειδή αυτή διέκοψε μια συνεδρίαση, όπως ακριβώς ορίζει ο νέος αντιδραστικός νόμος - πλαίσιο.

Μάλιστα, η νεολαία της ΔΗΜΑΡ σημειώνει με νόημα ότι: «Καθένας έχει το δικαίωμα να διαφωνεί με ένα νόμο του κράτους και να κάνει ό,τι νομίμως περνάει από χέρι του για να τον αλλάξει (...) οι νόμοι δεν καταλύονται πραξικοπηματικά, αλλά βελτιώνονται ή και αλλάζουν ριζικά μέσω διαλόγου όταν διαπιστωθεί στην πράξη ότι έχουν αξεπέραστα προβλήματα». Με άλλα λόγια, είναι παράνομο να κινητοποιείσαι ενάντια σε έναν αντιδραστικό νόμο, το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να εύχεσαι ο νόμος να μην μπορεί να εφαρμοστεί από μόνος του... Βασιλικότεροι του βασιλέως οι της ΔΗΜΑΡ στη στήριξη της πολιτικής της πλουτοκρατίας.

Πλέουν σε «πελάγη» κερδοφορίας

«Η κρίση πέρασε για τα καλά και στη θάλασσα με μείωση του όγκου του παγκόσμιου εμπορίου και χρηματοπιστωτική στενότητα, συνέπειες άγνωστης διάρκειας και απρόβλεπτης έντασης. Σε ένα τέτοιο γκρίζο περιβάλλον, η ναυτιλία των Ελλήνων συνέχισε την εντυπωσιακή πορεία των τελευταίων χρόνων. Διατήρησε και βελτίωσε ακόμη περισσότερο τη δύναμη του στόλου της». Πρόκειται για απόσπασμα της ομιλίας του προέδρου της Ενωσης Ελλήνων Εφοπλιστών Θ. Βενιάμη στην ετήσια γενική συνέλευση της Ενωσης, διαδικασία που ολοκληρώθηκε χτες με την εκλογή νέου προεδρείου. Τα όσα αναφέρει ο πρόεδρος της μεγαλύτερης εφοπλιστικής Ενωσης, με απλά λόγια σημαίνουν ότι οι εφοπλιστές, εν μέσω κρίσης συνεχίζουν να πλέουν σε πελάγη κερδοφορίας. Αλλωστε ο ίδιος αναφέρει παρακάτω: «Η ελληνόκτητη ναυτιλία αντιπροσωπεύει (με στοιχεία Οκτωβρίου 2011) σε χωρητικότητα το 41% της κοινοτικής και το 14% της παγκόσμιας» και διατηρεί την παγκόσμια πρωτιά της.

Βέβαια, δεν αναφέρει κουβέντα για το πώς προέκυψε αυτή η ...πρωτιά, ενώ εμμέσως αναδεικνύεται από την ομιλία του ότι οφείλεται στο «ελληνικό εφοπλιστικό δαιμόνιο». Ομως, η αλήθεια είναι μία. Οτι τα κέρδη των εφοπλιστών είναι ο ιδρώτας και το αίμα των ναυτεργατών που κρατούν τα καράβια εν κινήσει σε καθεστώς άγριας εκμετάλλευσης. Οτι η αντιλαϊκή πολιτική και οι πολιτικοί τους εκπρόσωποι γονατίζουν το λαό με τα άνευ προηγουμένου σε αγριότητα αντιλαϊκά μέτρα, για να συνεχίσουν να δίνουν απλόχερα και στους εφοπλιστές - τον σκληρό πυρήνα του κεφαλαίου - ό,τι αξιώσουν. Οτι διαχρονικά οι κυβερνήσεις των κομμάτων της πλουτοκρατίας έχουν εξασφαλίσει στους εφοπλιστές φορολογικό παράδεισο, χοντρές επιδοτήσεις, δηλαδή ζεστό χρήμα, κρατικές ενισχύσεις και ήδη η κυβέρνηση του μαύρου μετώπου έχει έτοιμα νομοσχέδια με τα οποία θωρακίζει ακόμα περισσότερο την κερδοφορία τους. Ομως πού θα πάει, αργά ή γρήγορα οι εργαζόμενοι, ο λαός με την οργάνωσή του, τη λαϊκή συμμαχία θα στείλει εκεί που πρέπει όλα αυτά τα παράσιτα.

Θολώνουν τα νερά ακόμα και με σκίτσα

Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Μητρόπουλος στα ΝΕΑ προσπαθεί με τα σκίτσα του να τσουβαλιάσει όλα τα κόμματα, παρουσιάζοντας το ΚΚΕ ίσα και όμοια με το ΠΑΣΟΚ, τη ΝΔ και τον ΛΑ.Ο.Σ., που συντρίβουν το λαό με την αντιλαϊκή πολιτική τους, ή με τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και τη ΔΗΜΑΡ, που κινούνται στρατηγικά στο μονόδρομο της ΕΕ και της αστικής πολιτικής. Το ίδιο επαναλαμβάνει και στο χθεσινό φύλλο της εφημερίδας, παρουσιάζοντας τους έξι πολιτικούς αρχηγούς, μεταξύ αυτών και την Αλέκα Παπαρήγα, στα κεραμίδια ενός σπιτιού που λέγεται ΕΛΛΑΣ, να κρατούν ένα πανό που λέει: «Οχι στα μνημόνια». Το σκηνικό συμπληρώνει η φιγούρα ενός τσολιά, που εκπροσωπεί το λαό, να λέει: «Ολοι στα κεραμίδια; Μη μου τα σπάσετε γαμώτο! Ερχονται βροχές!». Τι σχέση έχουν τα κόμματα της συγκυβέρνησης με το «όχι στα μνημόνια», αφού οι ίδιοι τα αποφασίζουν και τα ψηφίζουν, υλοποιώντας προαποφασισμένα μέτρα σύμφωνα με τη στρατηγική τους; Καμία. Τι σχέση έχει το «όχι στα μνημόνια» που εκφράζει ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και ψιθυριστά ο Κουβέλης, με την πολιτική του ΚΚΕ που λέει ότι πρέπει να ανατραπεί συνολικά η πολιτική του κεφαλαίου και ότι ο λαός δεν πρέπει να αρκείται στην «αντιμνημονιακή» πάλη, αφού τα ίδια μέτρα παίρνονταν και θα παίρνονται με ή χωρίς μνημόνια; Καμιά επίσης. Ο Μητρόπουλος και τα ΝΕΑ, ούτε αφελείς είναι, ούτε άσχετοι με τις θέσεις του ΚΚΕ. Συνειδητά όμως προσπαθούν να θολώσουν τα νερά, για να πουν ότι το ΚΚΕ έχει την ίδια πολιτική και είναι σαν τα άλλα, αστικά και οπορτουνιστικά κόμματα. Αρα, η πρότασή του δεν μπορεί να αποτελεί εναλλακτική λύση για το λαό. Αρα, όλοι στο καζάνι της λαϊκής χρεοκοπίας, την οποία οι αστοί και τα Μέσα τους παρουσιάζουν σαν μονόδρομο, για να σωθούν οι ίδιοι. Αυτός είναι ο στόχος της συντονισμένης προπαγάνδας τους με άρθρα, ρεπορτάζ και σκίτσα. Να καταλάβει ο λαός το ρόλο που παίζουν τα αστικά ΜΜΕ στον αποπροσανατολισμό και στην παραπληροφόρησή του, στη συκοφάντηση του ΚΚΕ που πολεμάει την αστική πολιτική και εξουσία. Να τους γυρίσει την πλάτη, επιλέγοντας για την ενημέρωσή του αποκλειστικά το «Ριζοσπάστη» και τον «902».

Ρεαλισμός το δίκιο να νικά το άδικο

Πολύ μελάνι χύθηκε αυτές τις μέρες από τον αστικό Τύπο και τα κανάλια της αστικής τάξης για να πειστούν ευρύτερα τα λαϊκά στρώματα, ειδικά η εργατική τάξη, ότι είναι ρεαλιστική η σφαγή τους. Η μόνη αλήθεια είναι ότι η αστική τάξη πράγματι κινήθηκε με ρεαλισμό για την υπεράσπιση των συμφερόντων της. Ρεαλισμός για την αστική τάξη είναι αυτό που συνέβη: Η κυβέρνησή της, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ και του ΛΑ.Ο.Σ. αποφάσισε να τα δώσει όλα στους καπιταλιστές: Και το τσάκισμα των μισθών έτσι που ν' αντιστοιχούν σε κάτι λιγότερο κι απ' το σημερινό επίδομα ανεργίας. Και την εξαφάνιση των Συλλογικών Συμβάσεων έτσι που να παραδοθεί ο εργάτης γυμνός στις ορέξεις του αφεντικού. Και τον καταποντισμό των συντάξεων έτσι που να συμφέρει το γέροντα ο θάνατος παρά η απόλυτη εξαθλίωση. Ο ρεαλισμός της αστικής τάξης στην απόλυτη εφαρμογή του οδηγεί στο «ως εδώ και μη παρέκει» των εργατών.

Η εργατική τάξη επιβάλλεται να προσδιορίσει με ακρίβεια το δικό της ρεαλισμό, αυτόν που αντιστοιχεί στα δικά της συμφέροντα. Κι έχει την αντικειμενική βάση για να προσδιορίσει τι είναι ρεαλισμός για την ίδια. Είναι η ίδια η πραγματικότητα, τα δεδομένα της: Η αστική τάξη είναι μειοψηφία, αλλά έχει την εξουσία. Η εργατική τάξη είναι πλειοψηφία, άρα πρέπει να πάρει την εξουσία. Αρα, ρεαλισμός είναι καταρχήν η αντίσταση στη δικτατορία των αστών. Ρεαλισμός είναι για να κατακτήσεις το στόχο σου να μην κάνεις βήμα πίσω από την θέλησή σου. Ρεαλισμός είναι να αποφασίσεις ακόμα και να χάσεις κάποια στιγμή (το χάσιμο ενός μεροκάματου, μια απουσία στο μάθημα) για να κερδίσεις τη ζωή. Ρεαλισμός δεν είναι ο συμβιβασμός με την αστική τάξη που κηρύσσουν διάφοροι «φίλοι του λαού», οι οπορτουνιστές. Κάθε εργάτης ξέρει πως όταν δίνει δάχτυλο χάνει ολόκληρο το χέρι.

Ρεαλισμός είναι με βάση την ανάγκη να έχεις μόνιμη και σταθερή δουλειά, το να παλεύεις διαρκώς για να το επιβάλεις στην πράξη. Ρεαλισμός με βάση την ανάγκη για ένα μισθό που να ανταποκρίνεται στις σύγχρονες ανάγκες σου, είναι να επιβάλεις με την πάλη σου όλα εκείνα που οδηγούν πράγματι σε κάλυψη των αναγκών σου. Ρεαλισμός είναι οι κόποι μιας ζωής να σου επιτρέπουν να κάτσεις να χαρείς τα εγγόνια σου, να ζήσεις χωρίς την αγωνία για το μεροκάματο. Ρεαλισμός είναι ό,τι παράγεις να επιστρέφει σε σένα. Γι' αυτό ρεαλισμός είναι η πάλη για την ανατροπή. Ρεαλισμός είναι η άρνηση της σφαγής, ρεαλισμός είναι να αποφασίζεις απο θύμα να γίνεις θύτης. Ρεαλισμός είναι να είσαι συνεπής με όλα εκείνα που σου αποδεικνύουν ότι μπορείς χωρίς αφεντικά. Κατά συνέπεια, ρεαλισμός είναι να μη δίνεις ούτε πόντο γης στο δυνάστη να σταθεί. Δεν είναι ρεαλισμός να ψηφίζει ο εργάτης το δυνάστη του.

Ρεαλισμός είναι η πρόταση του ΚΚΕ: Ενα μεγάλο λαϊκό ποτάμι με την ορμή του να τσακίσει -με την ένταση της πάλης του- το φράγμα που ορθώνει το αστικό πολιτικό σύστημα, για να μπορέσουν πραγματικά ελεύθερες -από τα δεσμά της καπιταλιστικής κερδοφορίας- να αναπτυχθούν οι παραγωγικές δυνατότητες του τόπου. Ρεαλισμός είναι οι εργάτες να κάνουν τα αδύνατα δυνατά για να πάρουν την εξουσία στα χέρια τους.


Θανάσης ΛΕΚΑΤΗΣ

Κήρυξαν τον πόλεμο στους εργαζόμενους...

Παπαγεωργίου Βασίλης

TO NEO «ΜΝΗΜΟΝΙΟ» - αυτό που διέρρευσε στη δημοσιότητα τουλάχιστον - είναι προφανώς αντιλαϊκό και αντεργατικό και γενικώς κατάπτυστο. Οφείλουμε να του αναγνωρίσουμε όμως μια... φραστική τιμιότητα.

Κι αυτό γιατί ξεκινάει με τις λέξεις «στόχοι», «στρατηγική» και «προοπτική». Κάτι σαν διαταγή πολεμικής επιχείρησης δηλαδή και πολύ σωστά αφού κήρυξαν ευθέως πόλεμο στους εργαζόμενους.

Μάλιστα, μιλάμε για πόλεμο διαρκείας αφού το ομολόγησαν οι συντάκτες του ότι πρόκειται απλά για την... πρώτη δόση αφού θα έχουμε νέα μέτρα τον Ιούνη, αν όχι και ενδιάμεσα.

Στους πολέμους - θυμίζουμε - δεν υπάρχουν «καλοί διαπραγματευτές» ή «κακοί διαπραγματευτές», ούτε «πρόθυμοι» και «λιγότερο πρόθυμοι», ούτε «διαμαρτυρόμενοι», ούτε «παραιτούμενοι» ούτε τίποτε.

Υπάρχουν αντίπαλοι και στην περίπτωσή μας είναι ο εργαζόμενος λαός και το κεφάλαιο, που ζητάει εδώ και τώρα τα πάντα. Γι' αυτό όσοι - ήδη - προσπαθούν να στηρίξουν αποστασιοποιούμενοι ή να αποστασιοποιηθούν στηρίζοντας ...απλά ας το ξεχάσουν.

Δυστυχώς γι' αυτούς όταν «χοντραίνει» το παιγνίδι δεν υπάρχει χώρος για τα ...γνωστά κόλπα και τα «ναι μεν αλλά».

ΣΤΟ ΜΕΤΑΞΥ Η κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ ας μη... «βράζει» τόσο πολύ όσο μας πληροφορούν τα μέσα ενημέρωσης γιατί θα πάθει τίποτε!

Αρκετά πια με τις περιγραφές τύπου «καζάνι», «εκρηκτικό κλίμα», «στα όρια» και «θυελλώδεις δηλώσεις». Βαρέθηκε ο κοσμάκης να ακούει αρλούμπες.

Και τι ψήφισαν μέχρι τώρα ήξεραν και γιατί στήριξαν την κυβέρνηση Παπαδήμου γνώριζαν και το πού πάει το πράγμα έχουν πολύ καλά κατανοήσει. Είναι ξεκάθαρα συνένοχοι και συνδιαμορφωτές μιας πολιτικής που τσακίζει κάθε λαϊκό δικαίωμα. Απλά πράγματα.

Το αυτό ισχύει και για την «πολυκατοικία» του Σαμαρά και του Καρατζαφέρη. Ας παίξουν όσο θέατρο θέλουν, όμως τους έχουν καταλάβει και οι πέτρες.


Γρηγοριάδης Κώστας

Υπάρχει φιλολαϊκή διέξοδος

Γρηγοριάδης Κώστας

«Είναι θεωρητικό και μπορεί κάποιοι να το θεωρούν εκβιασμό ή κινδυνολογία, αλλά το εναλλακτικό σχέδιο της άτακτης χρεοκοπίας που λέμε, θα είναι καταστροφικό». ...«Δεν θέλω να είμαι μελοδραματικός, αλλά όσοι σηκώνουν αυτή τη στιγμή το μπαϊράκι, πρέπει να έχουν μια εναλλακτική πρόταση. Και η εναλλακτική πρόταση δεν είναι να πούμε "χρεοκοπούμε και δεν φοβόμαστε κανέναν, προχωράμε μόνοι μας", γιατί θα έχει πολύ άσχημες συνέπειες στο βιοτικό επίπεδο και στις προοπτικές της ελληνικής οικονομίας». Από μόνο του το γεγονός ότι ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Π. Καψής, αναγκάζεται να επαναλαμβάνει σχεδόν σε κάθε φράση του τον «μπαμπούλα» της άτακτης χρεοκοπίας και να αναμασά τα «συνήθη» εκβιαστικά διλήμματα, καταδεικνύει ότι η παρατεταμένη ιδεολογική τρομοκρατία φτάνει στα όριά της και πλέον πέφτει στο κενό. Αυτό που εμμέσως πλην σαφώς ομολογεί ο εκπρόσωπος είναι ότι το πιστόλι της χρεοκοπίας που βάζουν στο κεφάλι του λαού εδώ και δύο χρόνια αποδεικνύεται «μαϊμού» και δε φοβίζει κανέναν πλέον, ακριβώς γιατί έχουν οδηγήσει σε κατάσταση χρεοκοπίας την πλειοψηφία των λαϊκών στρωμάτων. Επιδιώκουν, λοιπόν, να κρατήσουν καθηλωμένο το λαό «φωνάζοντας» σε όλους τους τόνους ότι τάχα δεν υπάρχει εναλλακτική λύση ή ότι αυτή θα είναι χειρότερη. Ακόμα όμως και αν δεν υπήρχε εναλλακτική λύση θα έπρεπε να εφευρεθεί, γιατί δεν μπορεί η σημερινή κόλαση και καπιταλιστική βαρβαρότητα να είναι μονόδρομος. Ευτυχώς, όμως, υπάρχει εναλλακτική λύση που υπηρετεί τα λαϊκά συμφέροντα και δεν είναι άλλη από τη συμπόρευση με το ΚΚΕ και την πολιτική του πρόταση για τη λαϊκή εξουσία.

Οξυνση των αδιεξόδων και ανατροπή

«Το πρόβλημα είναι εάν θα υπάρξει "πολιτική τάξη" στη χώρα για να διαχειρισθεί μία κοινωνική αναταραχή». Την πραγματική αγωνία που επικρατεί στους κόλπους της πλουτοκρατίας αντανακλά ο αρθρογράφος σε πρωτοσέλιδο σχόλιό του στην «Καθημερινή», προχωρώντας σε γενικότερες σκέψεις και εκτιμήσεις με αφορμή και τις τελευταίες δημοσκοπήσεις. Σημειώνει χαρακτηριστικά: «Εάν τα ποσοστά αυτά ισχύσουν (σ.σ. αναφέρεται σε ποσοστά πρόσφατης δημοσκόπησης), η "μεγάλη συμμαχία" ΝΔ και ΠΑΣΟΚ στην οποία προσέβλεπαν ορισμένοι δεν είναι δυνατόν να ισχύσει πρακτικώς. Εξ ου και οι σκέψεις περί παρατάσεως του βίου της κυβερνήσεως του κ. Παπαδήμου, που θα ενισχύσει τη ροπή των Ελλήνων ψηφοφόρων προς την άκρα Αριστερά και την άκρα Δεξιά - ο λόγος φυσικά περί της Χρυσής Αυγής». Το συμπέρασμα αναμενόμενο: «Κατά συνέπεια, και από άποψη πολιτική η κατάσταση εμφανίζεται αδιέξοδη. Οπως αδιέξοδη είναι και η ρήξη με το σύστημα της Ευρωπαϊκής Ενώσεως». Το σίγουρο είναι ότι ο αρθρογράφος καταγράφει τα αδιέξοδα στη διαχείριση της κρίσης από το αστικό πολιτικό σύστημα. Σε καμία περίπτωση, όμως, ο λαός δεν μπορεί να κάνει «δικά του» τα αδιέξοδα της πλουτοκρατίας, αντίθετα πρέπει να τα οξύνει στο έπακρο, ακριβώς για να ενισχύσει την πάλη του και να τη στρέψει πιο αποφασιστικά κατευθείαν στην «καρδιά», στην ανατροπή δηλαδή της εξουσίας των μονοπωλίων, ώστε να περάσει στα χέρια του λαού.

Εκμηδενίστε τους

«-- Βενιζέλος: Με τις εμμονές σου στις συντάξεις, βάζεις τη χώρα στη χρεοκοπία. -- Α. Σαμαράς: Ποιος είσαι εσύ που μιλάς; Με τη διαπραγμάτευση που κάνεις δεν μπορούμε να μαζέψουμε τα ασυμμάζευτα. Είδαμε τι έχεις κάνει! Τι είναι αυτά που κάνεις; -- Παπαδήμος: Κύριε αντιπρόεδρε, σας παρακαλώ μας αφήνετε μόνους». Τέτοιους «διαλόγους» από τη σύσκεψη που έγινε προχτές το βράδυ στο Μαξίμου «διέρρεε» χτες το επιτελείο της Συγγρού προκειμένου να δείξει τη «μάχη» που έδωσε ο Α. Σαμαράς για τους χαμηλοσυνταξιούχους και τον «απλό άνθρωπο». Φυσικά, το μόνο που καταφέρνουν είναι να προκαλέσουν γενική θυμηδία και να πεισθεί και ο τελευταίος ψηφοφόρος της ΝΔ για το άθλιο θέατρο που παίζει ο Α. Σαμαράς στις πλάτες του λαού. Προκλητικά και ανερυθρίαστα, ο πρόεδρος της ΝΔ παρουσιάστηκε ως ο μόνος πολιτικός αρχηγός που «κοιτά τον απλό κόσμο και το συνταξιούχο», όπως θρασύτατα δήλωσε, ενώ προηγουμένως δεν έχει αφήσει ούτε ένα βάρβαρο μέτρο που να μην το έχει προσυπογράψει. Πραγματικά, πρόκειται για αισχρή κοροϊδία που ο λαός πρέπει να τιμωρήσει σκληρά τα κόμματα της μαύρης συγκυβέρνησης. Αλλος τρόπος δεν υπάρχει από το συνεχή και κλιμακούμενο πολιτικό αγώνα σε κάθε χώρο δουλειάς και γειτονιά, με άμεσο στόχο να ανατραπεί η κυβέρνηση του μαύρου μετώπου και να μην ψηφιστεί το νέο μνημόνιο. Εγγύηση για τη νικηφόρα έκβαση της ταξικής αναμέτρησης είναι ο λαός να εμπιστευτεί το ΚΚΕ, που έγκαιρα είχε προειδοποιήσει για τον πόλεμο που είχε κηρύξει σε βάρος του η πλουτοκρατία και είχε χαράξει τη γραμμή της λαϊκής αντεπίθεσης.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Ξεσηκωμός!

Ο φόβος και η υποταγή δεν πρέπει να έχουν θέση πλέον σε κανένα εργατικό σπίτι, σε καμιά λαϊκή οικογένεια. Ισα ίσα που - αν επικρατήσουν - θα σφίξει περισσότερο η θηλιά σε κάθε εργαζόμενο, άνεργο, νέο, συνταξιούχο, μικρομαγαζάτορα. Ο λαϊκός ξεσηκωμός, η οργάνωση όλων σε «μια γροθιά» είναι τώρα όρος επιβίωσης. Ανάμεσα στις αλυσίδες της υποταγής και στα όπλα του αγώνα η απάντηση των εργατοϋπαλλήλων, κάθε λαϊκού ανθρώπου να έρθει μυριόστομη και σαρωτική: Δεν παραδινόμαστε! Οργανωνόμαστε και αντεπιτιθέμεθα!

«

Τώρα πεινάνε κι όσοι εργάζονται», έγραφε ο Μπρεχτ για να δείξει τη βαρβαρότητα του καπιταλισμού και ιδιαίτερα του καπιταλισμού σε κρίση. Η επίθεση στη ζωή και στο βιοτικό επίπεδο όλων αυτών που παράγουν τα πάντα με τα χέρια και το μυαλό τους φέρνει σε κάθε σπίτι την πείνα, το κρύο, το σκοτάδι, την εξαθλίωση. Για να γίνει πάμφθηνος ο εργάτης και να μεγαλώνει το κέρδος του καπιταλιστή. Για να μεγαλώσει η ανταγωνιστικότητα και η κερδοφορία των επιχειρήσεων, ώστε να δίνουν «δουλειές». Θα ανεχτούμε τα παιδιά να λιποθυμούν υποσιτισμένα στα σχολεία, οι άρρωστοι να πεθαίνουν σπίτι τους ή στις πόρτες των νοσοκομείων, οι εργάτες, οι άνεργοι, οι συνταξιούχοι να θρέφονται από συσσίτια, οι οικογένειες να ζουν με χαρτζιλίκια που θα πηγαίνουν ολόκληρα στους φόρους, στα δάνεια και στα χαράτσια; Τι νόημα έχουν αυτές οι θυσίες; Για να μοιράζουν ψίχουλα οι επιχειρηματίες και το κράτος τους;

Για το λαό η χρεοκοπία είναι ανεξέλεγκτη. Εχει ξεκινήσει από καιρό και θα είναι ασταμάτητη. Τώρα κανένας δεν μπορεί να πει «δεν ξέρω». Δεν μπορεί να είναι μόνος του. Η οργάνωση στον τόπο δουλειάς και στη γειτονιά πρέπει να γίνει στάση ζωής και δύναμη πάλης. Η οργάνωση θα δώσει πνοή αισιοδοξίας, θα πολλαπλασιάσει τη δύναμη του καθένα που σήμερα νιώθει φοβισμένος, ανήμπορος και μόνος και θα τη μετατρέψει σε ανατρεπτικό ποτάμι που θα σαρώσει τους εκμεταλλευτές και τις κυβερνήσεις τους. Ο περήφανος μονόδρομος για τα λαϊκά στρώματα είναι η οργάνωση και πάλη με περιεχόμενο τις σύγχρονες ανάγκες. Και αυτές οι ανάγκες για δουλειά με δικαιώματα, για δωρεάν δημόσια Υγεία και Παιδεία αναβαθμισμένη και απαλλαγμένη από επιχειρηματίες, για φάρμακα και θεραπεία για όλους, για λιγότερη δουλειά, για στέγη, για αξιοπρεπή ζωή μπορούν να ικανοποιηθούν μόνο με ριζικές αλλαγές στην οικονομία και την εξουσία.

Σήμερα προέχει ο σκληρός πολύμορφος αγώνας για να παρεμποδιστεί η ψήφιση και η εφαρμογή των βάρβαρων μέτρων, που δεν αφήνουν τίποτα όρθιο. Ο αγώνας αυτός θα δυναμώνει και θα έχει αποτελέσματα, όσο οι εργαζόμενοι στρέφονται ως παραγωγοί του τεράστιου πλούτου απέναντι στους ληστές του ιδρώτα τους: Τους μεγαλοεργοδότες και το κράτος τους, την ΕΕ και όλα τα στηρίγματά τους σε πολιτικό και συνδικαλιστικό επίπεδο. Το μεγάλο ζητούμενο σήμερα είναι κάθε λαϊκός άνθρωπος να παλεύει ώστε να πληρώσει η πλουτοκρατία, να μην αναγνωρίσει κανένα χρέος. Η δράση της εργατικής τάξης, των άλλων φτωχών λαϊκών στρωμάτων μπορεί να ανατρέψει την κυβέρνηση, να ανοίξει το δρόμο για την εργατική, λαϊκή εξουσία, ώστε οι εργαζόμενοι να γίνουν «αφέντες» του πλούτου και του τόπου τους, απαλλαγμένοι από τα παράσιτα της κοινωνίας. Με αποδέσμευση από την ΕΕ και διαγραφή του χρέους.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ