Την αγωνία τους για το πόσο γρήγορα θα ξεσπάσει η νέα αντιλαϊκή θύελλα καταθέτουν καθημερινά τα στελέχη των κομμάτων της πλουτοκρατίας. Χτες, η Ολγα Κεφαλογιάννη, τομεάρχης Τουρισμού και υποψήφια βουλευτής της ΝΔ, εξηγούσε στον «Αντέννα» πόσα έχει ...χάσει το Δημόσιο από το γεγονός ότι παραμένει (ακόμα και μερικώς) σε ισχύ το καμποτάζ, επιβεβαιώνοντας με αυτή την παρέμβαση ότι η πλήρης άρση του πρέπει να είναι προτεραιότητα για όποια κυβέρνηση προκύψει στις 6 Μάη. Βέβαια, μιλώντας για «απώλεια», αναφέρεται στις απώλειες που έχει η κερδοφορία των εφοπλιστών και των άλλων επιχειρηματιών του κλάδου από το ότι π.χ. δεν κυριαρχεί στα πλοία απόλυτα η «μαύρη» εργασία. Καθόλου δε νοιάζονται για τις νέες απώλειες που θα υποστεί το δικαίωμα του λαού σε σύγχρονες και ασφαλείς ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες από την πλήρη άρση του καμποτάζ. Οσο για την προσπάθειά τους να πείσουν ότι η άρση του καμποτάζ θα φέρει νέα έσοδα στα κρατικά ταμεία, ας βγουν να συζητήσουν για τις φοροαπαλλαγές και τις άλλες παροχές με τις οποίες έχουν μπουκώσει τους εφοπλιστές χρόνια τώρα ως κυβερνήσεις. Γιατί αυτό θέλουν να μας πουν: Οτι δήθεν η στήριξη των επιχειρηματιών ευνοεί τον κρατικό κορβανά από όπου εισπράττουν και οι εργαζόμενοι. Μόνο που ο κορβανάς του καπιταλιστικού κράτους γεμίζει και αδειάζει πάντα για λογαριασμό της πλουτοκρατίας.
«Υπόσχονται» φτώχεια και εξαθλίωση
Τα στοιχεία για την ανεργία από τη γειτονική Βουλγαρία έρχονται να καταρρίψουν με παταγώδη τρόπο το μύθο που αναπαράγουν σε όλους τους τόνους εν χορώ τα κόμματα της πλουτοκρατίας, ότι δηλαδή αν το λεγόμενο «εργατικό κόστος» (μισθολογικό συν εργοδοτικές εισφορές) πέσει στα ανταγωνιστικά επίπεδα των γειτονικών χωρών και συνάμα μειωθούν και οι φορολογικοί συντελεστές για τα κέρδη των επιχειρήσεων στα ίδια επίπεδα, δηλαδή στο 10%, τότε θα επιτευχθεί η πολυπόθητη «ανάπτυξη» και θα δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας. Σύμφωνα λοιπόν με τα στοιχεία που έδωσαν τα συνδικάτα της γειτονικής χώρας, την τελευταία τριετία χάθηκαν 400.000 θέσεις εργασίας, παρά το γεγονός ότι ο κατώτατος μισθός έφτασε στα 135 ευρώ. Την ίδια στιγμή οι μισθοί πείνας, η φτηνή και ανασφάλιστη εργατική δύναμη δε μειώνει την ανεργία, που ανερχόταν στο 12,6% τον περασμένο Μάρτη, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της Γιούροστατ. Κι όμως, αυτή είναι η «ανάπτυξη» που οραματίζονται οι ηγεσίες του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ, του ΛΑ.Ο.Σ., της ΔΗΣΥ, που επιχειρούν μάλιστα να λανσάρουν ως μονόδρομο και ως το «φάρμακο» για την αντιμετώπιση της ανεργίας. Είναι ολοφάνερο ότι αυτό που υπόσχονται στην πραγματικότητα είναι μισθοί των 200-300 ευρώ, προσωρινές θέσεις εργασίας και ευέλικτες μορφές απασχόλησης, ενώ ταυτόχρονα οι επιχειρηματικοί όμιλοι θα απαλλαγούν πλήρως από φόρους και ασφαλιστικές εισφορές. Με άλλα λόγια, προκειμένου να υπάρξει «βιώσιμη ανάπτυξη», που θα διασφαλίζει δηλαδή την αειφόρο κερδοφορία του κεφαλαίου, οι εργαζόμενοι πρέπει να μετατραπούν σε σύγχρονους σκλάβους των μονοπωλίων και ο λαός να εξαθλιώνεται. Η σκληρή πραγματικότητα «κραυγάζει». Ανάπτυξη με γνώμονα τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες μπορεί να υπάρξει μόνο από μια λαϊκή εξουσία, που θα κοινωνικοποιήσει τα μονοπώλια, με πανεθνικό σχεδιασμό, με εργατικό έλεγχο, έξω από τα πλαίσια της ΕΕ και με μονομερή διαγραφή του χρέους.
Εμπαίζουν ξεδιάντροπα τους ανέργους
Το «φάρμακο» για την ανεργία είναι «οι μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας», αποφάνθηκε ο εκπρόσωπος της Κομισιόν, όταν κλήθηκε να σχολιάσει τα στοιχεία της Γιούροστατ, που δείχνουν ότι οι άνεργοι στα κράτη-μέλη της ΕΕ ανήλθαν τον περασμένο Μάρτη στα 27,772 εκατομμύρια. Ομως αυτές «οι μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας», που βρίσκονται στην αιχμή του δόρατος του πολέμου που έχει κηρύξει η λυκοσυμμαχία της ΕΕ κατά της εργατικής τάξης, εφαρμόζονται εδώ και πολλά χρόνια από τα κράτη-μέλη της ΕΕ που κατεδάφισαν πλήρως τα εργασιακά δικαιώματα και μετέτρεψαν τις σταθερές θέσεις εργασίας σε ελαστικές σχέσεις προσωρινής και μερικής απασχόλησης με μισθούς πείνας. Συντονισμένα και με αμείωτους ρυθμούς οι κυβερνήσεις της ΕΕ προχώρησαν στην κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων και του κατώτατου μισθού, ενώ ταυτόχρονα μείωσαν τα επιδόματα και τις παροχές ανεργίας, με προφανή στόχο να δεχθούν οι νέοι μισθούς των 200 και 300 ευρώ. Την ίδια στιγμή, η ανεργία όχι μόνο δε μειώθηκε, όπως υπόσχονταν παραπλανώντας τους λαούς οι κυβερνήσεις της ΕΕ, αλλά αυξήθηκε, καταρρίπτοντας το μύθο ότι τάχα οι χαμηλοί μισθοί και η φτηνή εργατική δύναμη θα φέρει νέες θέσεις εργασίας. Η εργατική τάξη πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι η ανεργία είναι μόνιμο «προϊόν» της καπιταλιστικής κρίσης και πλήρης απασχόληση μπορεί να υπάρξει σε μια λαϊκή οικονομία και εξουσία. Στις σημερινές συνθήκες το ΚΚΕ έχει καταθέσει συγκεκριμένη πρόταση νόμου για γενναία μέτρα προστασίας των ανέργων, η οποία απορρίφθηκε από τα κόμματα της συγκυβέρνησης, που αδίστακτα την ίδια στιγμή εμπαίζουν τους ανέργους πουλώντας τους φύκια για μεταξωτές κορδέλες.
Τι θα κάνουν απέναντι στο κεφάλαιο;
Ολα τα κόμματα, από τη ΝΔ ως τον ΣΥΡΙΖΑ, λένε στο λαό ότι μετεκλογικά ο αγώνας θα γίνει μόνο σε ένα επίπεδο, στα όργανα της ΕΕ, της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και στο ΔΝΤ. Ο καθένας από αυτούς προβάλλει τον εαυτό του σαν τον πιο ικανό διαπραγματευτή στα παζάρια με την τρόικα και σαν τέτοιοι υπόσχονται ότι θα του λύσουν τα προβλήματα, θα βελτιώσουν τάχα τη ζωή του, θα τον βγάλουν από το αδιέξοδο, αρκεί να τους εμπιστευθεί. Επί της ουσίας, λένε ότι δεν υπάρχουν αντίπαλοι και εκμεταλλευτές του λαού, δεν υπάρχουν καπιταλιστική εργοδοσία, μονοπώλια, τράπεζες, εφοπλιστές, μεγαλέμποροι και ισχυροί μεσάζοντες, αλυσίδες μεγάλων καταστημάτων στο χονδρικό και λιανικό εμπόριο, δεν υπάρχουν μεγαλοεργολάβοι και μεγαλοεξαγωγείς.
Αλλοι μιλάνε ώρες για την πρόθεσή τους να διαπραγματευτούν με ισοδύναμα μέτρα την πτώχευση του λαού και άλλοι αμολάνε αερολογίες ότι αν κυβερνήσουν, θα καταργήσουν τα μνημόνια, χωρίς να θίξουν τα μονοπώλια και την παραμονή της χώρας στην ΕΕ. Κανένας όμως από αυτούς που μιλάνε για αντιμνημονιακές κυβερνήσεις δε λέει πώς θα υποχρεώσει τα μονοπώλια σε όλους τους κλάδους να καταργήσουν τις ελαστικές εργασιακές σχέσεις, τους μισθούς πείνας, τις ατομικές συμβάσεις με τον τρομοκρατημένο εργάτη και υπάλληλο μπροστά στον κίνδυνο της ανεργίας. Δε λένε κουβέντα για το ποιος θα υποχρεώσει την επιστροφή των «κουρεμένων» αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων, των ΑΕΙ και των ΤΕΙ, των νοσοκομείων, των ομολογιούχων που εμπιστεύθηκαν σε κρατικά ομόλογα την αποταμίευσή τους.
Δεν απαντάνε στο πώς θα γλιτώσει ο μικροπαραγωγός αγρότης από το ακριβό ρεύμα, τα ακριβά λιπάσματα και καλλιεργητικά εφόδια, πώς θα του εξασφαλίζεται να πουλάει την παραγωγή του, να εξασφαλίζει ένα καλό εισόδημα και την ίδια ώρα να μην αγοράζει ακριβά ο εργαζόμενος ως καταναλωτής. Δε λένε κουβέντα, ιδιαίτερα ο ΣΥΡΙΖΑ, για το αν θα καταργήσουν τη λίστα των υποχρεωτικών ιδιωτικοποιήσεων, τις οποίες έχει επιβάλει κυρίως η Συνθήκη του Μάαστριχτ και συνεπώς είναι βασική απόφαση της ΕΕ. Δε λένε στο λαό το παραμικρό για το τι θέση θα πάρουν ως κυβέρνηση αν το ΝΑΤΟ και η ΕΕ επιτεθούν στη Συρία και το Ιράν, αν δηλαδή θα αρνηθούν κάθε συμμετοχή και εμπλοκή της χώρας, ή αν θα επικαλεστούν τις «συμβατικές υποχρεώσεις» στους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς και θα συμμετάσχουν με τα μπούνια στο μακέλεμα των λαών.
Δε λένε ακόμα κουβέντα για το πώς θα ασκήσουν κοινωνική πολιτική χωρίς κρατική χρηματοδότηση των ασφαλιστικών ταμείων και ενώ οι καπιταλιστές εργοδότες απαιτούν μείωση ως και κατάργηση των εργοδοτικών εισφορών. Χάνουν τη μιλιά τους όταν ρωτιούνται για το τι θα κάνουν απέναντι στην απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου της Τουρκίας να διεξαγάγει έρευνα για υδρογονάνθρακες στην περιοχή μεταξύ Ρόδου και Καστελόριζου και στην κυπριακή ΑΟΖ. Η σιωπή τους δεν είναι τυχαία. Ξέρουν ότι κανένα περιθώριο δεν έχουν να κυβερνήσουν διαφορετικά απ' ό,τι το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ, αφού η στρατηγική τους είναι υπέρ της καπιταλιστικής ΕΕ και δεν αμφισβητούν την ντόπια πλουτοκρατία, για την οποία άλλωστε παίρνονται τα βάρβαρα μέτρα. Να μην πιστέψει ο λαός τις ψευτιές τους, γιατί την άλλη μέρα, εκτός από μέτρα, τον περιμένει απογοήτευση και ηττοπάθεια. Πανίσχυρο ΚΚΕ - αντίβαρο στη θύελλα που έρχεται.
Περικλής ΚΟΥΡΜΟΥΛΗΣ
Εκπρόσωποι των πολυεθνικών...
Γρηγοριάδης Κώστας
Ε, ΑΝΑΜΕΝΟΜΕΝΑ ήταν - τέτοιες μέρες - αυτά που ακούμε και διαβάζουμε στα περισσότερα μέσα ενημέρωσης.
Ξέρετε: «Το βλέμμα της Ευρώπης στις ελληνικές εκλογές», «ανησυχία για κυβερνητική αστάθεια», «αβεβαιότητα για το μέλλον της Ελλάδας» και όλα τα σχετικά.
Εντελώς τυχαία, ο διεθνής περίγυρος φαίνεται να συμμερίζεται τις ανησυχίες του Βενιζέλου και του Σαμαρά και όλοι να καταλήγουν στο ότι με κάθε θυσία και τρόπο πρέπει να συνεχιστεί η ίδια πολιτική.
Φυσικά, σε αυτά τα πράγματα δεν υπάρχουν συμπτώσεις. Σας βεβαιώνουμε, λοιπόν, πως οι ευρωπαϊκές πολυεθνικές έχουν ακριβώς τα ίδια άγχη με τους εγχώριους τραπεζίτες, εφοπλιστές και βιομηχάνους.
Το πώς θα διατηρήσουν φτηνή την εργατική δύναμη και να την κάνουν ακόμη φθηνότερη, πώς θα πληρώνουν λιγότερα για ασφάλιση (έως και καθόλου), ελάχιστους φόρους και, φυσικά, πώς θα έχουν εργαζόμενους χωρίς δικαιώματα.
Αφού λοιπόν αυτά ανησυχούν το κεφάλαιο αυτά ανησυχούν και τους εκπροσώπους τους είτε σε ευρωπαϊκό είτε σε εθνικό επίπεδο.
Οσο για τα μέσα ενημέρωσης ...δικά τους είναι, τι άλλο θα μπορούσαν να λένε; Τίποτε εκτός από το να αναπαράγουν αυτά τα επιχειρήματα. Απλά το κάνουν με ...υποβλητικά ρεπορτάζ και ιδιαιτέρως προβληματισμένους «αναλυτές» στα βραδινά τους δελτία.
Παπαγεωργίου Βασίλης
Το πού τελειώνει η δημοσιογραφία (αν έστω ασκείται καν) και πού αρχίζει η ...υποκριτική σε όλους αυτούς, είναι πραγματικά δύσκολο να το εντοπίσεις.
ΠΟΛΥ ΣΚΛΗΡΟΣ Ο Ντράγκι της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, δεν αλλάζει γνώμη η Μέρκελ. Ομως, έρχεται ο Ολάντ και αρχίζει να πνέει ...καινούριος αέρας. Μέχρι και ο Μάριο Μόντι άφησε τα περί λιτότητας και αρχίζει να μιλάει για ανάπτυξη!
Και αυτό το παραμυθάκι «παίζει» πολύ τελευταία. Λες και αυτοί που μιλάνε για «λιτότητα» και αυτοί που μιλάνε για «ανάπτυξη», λένε κάτι διαφορετικό. Σαν να μην είναι η «λιτότητα» για τους εργαζόμενους προϋπόθεση «ανάπτυξης» για τις επιχειρήσεις!
`Η μήπως θέλουν να πιστέψουμε ότι η ανάπτυξη των εταιρειών είναι αυτό που θα μειώσει την ανεργία μιας και θα «δημιουργήσει νέες θέσεις εργασίας»;
Ο μόνος τρόπος που αντιλαμβάνονται αυτοί τη μείωση της ανεργίας είναι το να μοιράσεις μια θέση δουλειάς (και την αμοιβή της φυσικά) στα δύο. `Η στα τρία, στα τέσσερα, στα πέντε. Οσο περισσότεροι (φτωχοί) τόσο καλύτερα.
Βρώμικη αστική «δημοσιογραφία» τους
Παπαγεωργίου Βασίλης
«(...) έρχεται και ο Θανάσης Παφίλης για να δηλώσει ότι το "κόκκινο κόμμα" δεν θα αναγνωρίσει τα αποτελέσματα των εκλογών. Γι' αυτό και την επομένη θα κατέβει στον δρόμο για να τα ακυρώσει. Την ίδια στιγμή ζητεί και εκείνος να τους ψηφίσουμε. Για να νομιμοποιήσουμε, διά του κορυφαίου δημοκρατικού δικαιώματός μας, την κατάλυση των νόμων που ευαγγελίζονται; Θα το αποκαλέσω, όσο πιο ευγενικά μπορώ, "σύγχυση", για να μην το πω "παράνοια" και εξοριστώ στη Σιβηρία κατηγορούμενη για αντικομμουνιστικό οίστρο...». Αυτά γράφει η Πανδώρα, στο χτεσινό ηλεκτρονικό Βήμα. Το ποιος βρίσκεται σε σύγχυση, είναι εύκολο να το διαπιστώσει κανείς, διαβάζοντας τι πραγματικά είπε ο Θ. Παφίλης στην εκπομπή που επικαλείται ο Βίδος και άλλοι. Παραθέτουμε αυτούσιο το απόσπασμα: «Οποια κυβέρνηση προκύψει θα είναι θύελλα απέναντι στους εργαζόμενους... Σημασία έχει κατά τη γνώμη μας, πριν ορκιστεί καν η καινούρια κυβέρνηση ο λαός να βγει στο δρόμους για να σταματήσει τη θύελλα που έρχεται. Πριν καν ορκιστεί να σταματήσει τη θύελλα που έρχεται γι' αυτά που του ετοιμάζετε. Αυτά που του ετοιμάζετε τι είναι: Νέα μείωση μισθών 20%, έχετε συμφωνήσει...». Τι είπε ο Θ. Παφίλης; Αυτό που το ΚΚΕ λέει σ' όλη την προεκλογική περίοδο, ότι στις 7 Μάη, όποια κυβέρνηση και αν βγει, το λαό τον περιμένουν άμεσα τα μέτρα των δραστικών περικοπών των 11,5-14 δισ. ευρώ, ο νέος ασφαλιστικός νόμος που θα τσακίσει κι άλλο τις συντάξεις, η επίθεση των καπιταλιστών στους μισθούς κλπ. Αρα ο λαός οργανωμένα να απαντήσει στον πόλεμό τους, χωρίς να χάσει ώρα! Τα καταλαβαίνουν αυτά οι γραφίδες του ΔΟΛ και άλλων αστικών ΜΜΕ, αλλά κάνουν προβοκατόρικη αντικομμουνιστική προπαγάνδα αφού ζορίζονται να στηρίξουν τη σάπια αστική πολιτική. Η «αντικειμενική» δημοσιογραφία του είναι στρατευμένη προπαγάνδα υπέρ του συστήματος που οδηγεί το λαό στην εξαθλίωση. Γι' αυτό επιτίθενται με ψέματα στο ΚΚΕ, αφού δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν τις θέσεις του στα ίσα και με πολιτικά επιχειρήματα.
ΑντιΚΚΕ φαιδρότητες
Ο Δανίκας στο χτεσινό ηλεκτρονικό «Βήμα» διαστρεβλώνει το ΚΚΕ και προσπαθεί να πείσει τους αναγνώστες του ότι τα παραπέμπει όλα στο σοσιαλισμό. Ζητάει από το ΚΚΕ «ως υπεύθυνη πολιτική δύναμη», να κατεβάσει «πέντε άντε δέκα σημεία συνεργασίας με τις όμορες δυνάμεις (...) Μια συνεργασία έκτακτου σκοπού (...) αντίστασης στον εχθρό». Λέει ακόμα: «Είτε το θέλεις είτε δεν το θέλεις, στέλνεις τον κόσμο στις δύο βασικές δυνάμεις που εκπροσωπούν το καθεστώς. Επομένως, είσαι συστημικός (...) Τα κόκαλα του Μαρξ και του Λένιν θα τρίζουν από τους τάφους τους (...) Ισχυρό ΚΚΕ, παντοδύναμος γαλαζοπράσινος δικομματισμός. Σύντροφοι, θρίαμβος μοναδικός!». Τι λέει ο Δανίκας; Αν δεν είσαι με το ΣΥΡΙΖΑ είσαι με το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ! Παλιά η άτιμη προπαγάνδα του και ΠΑΣΟΚικό εφεύρημα. Και εδώ ετερόφωτος ο «αριστερός». Το ΠΑΣΟΚ κάποτε έλεγε ότι όποιος δεν είναι μαζί του είναι με τη ΝΔ, ή πιο σωστά επειδή το ΚΚΕ δεν τον στηρίξει, το ΚΚΕ είναι με την «επάρατο δεξιά» με την οποία συγκυβέρνησε το ΠΑΣΟΚ. Είναι σαν το ο αστυφύλακας είναι όργανο, το νταούλι είναι όργανο άρα ο αστυφύλακας είναι νταούλι. Φτηνιάρικο το επιχείρημα του Δανίκα και των ομοίων του με την ανάλογη προπαγάνδα. Αλλά τι να κάνουμε; Οταν πασχίζεις αντιΚΚΕ φτάνεις ενίοτε και στη φαιδρότητα.
Δεν έχουν ιερό και όσιο
Χτες η Κική Μακρή, υποψήφια βουλευτής του ΚΚΕ στα Δωδεκάνησα, δέχτηκε τηλεφώνημα από το γραφείο του υποψήφιου βουλευτή του ΠΑΣΟΚ στα Δωδεκάνησα Γ. Νικητιάδη και πρώην υφυπουργού Τουρισμού, προκειμένου να κληθεί στην αυριανή προεκλογική του συγκέντρωση. Χτες επίσης, η υποψήφια του ΠΑΣΟΚ Αννα Νταλάρα έστειλε προσωπικά στο Διευθυντή και στον Αρχισυντάκτη του «Ριζοσπάστη», στα γραφεία της εφημερίδας και σε προσωπικό φάκελο για τον καθένα την προεκλογική της κάρτα, αλήθεια για να την ψηφίσουμε; Γιατί το κεντρικό της σύνθημα με το οποίο μας απευθύνθηκε είναι: «Δεν παίζω με την ψήφο σας»! Αν είναι πανικός ή αν είναι θράσος δεν το γνωρίζουμε, το σίγουρο όμως είναι ότι οι υποψήφιοι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ έχουν χάσει κάθε μέτρο στην προσπάθειά τους να μαζέψουν ψήφους. Τέτοιος ζήλος για να βρουν στήριξη σε μια πολιτική που τσακίζει τη ζωή της λαϊκής οικογένειας, που δε βλέπουν μπροστά τους;..
Στη μάχη μέχρι την κάλπη
Δύο 24ωρα απομένουν μέχρι να ανοίξουν οι κάλπες των βουλευτικών εκλογών και δεν πρέπει να πάει χαμένη ούτε μία ώρα. Με το ψηφοδέλτιο και την προκήρυξη του ΚΚΕ στο χέρι πρέπει να συνεχιστεί το πλατύ και αποφασιστικό άνοιγμα παντού, με προτεραιότητα τους τόπους δουλειάς, τις εργατικές και λαϊκές γειτονιές. Με προτεραιότητα σε όλους τους εργαζόμενους, στους φτωχούς αγρότες, στους αυτοαπασχολούμενους, στους νέους και στις γυναίκες των λαϊκών στρωμάτων που το προηγούμενο διάστημα πήραν μέρος ή επηρεάστηκαν από τους πλούσιους αγώνες που αναπτύχθηκαν. Με επιχειρήματα που θα αποκαλύψουν και θα «χτυπήσουν» τις αυταπάτες και τους εκβιασμούς που στήνουν παγίδες στους εργαζόμενους ώστε να φτάσουν στην κάλπη εγκλωβισμένοι στις αγωνίες του μεγάλου κεφαλαίου, ώστε να ψηφίσουν με κριτήριο την υπεράσπιση όχι των δικών τους συμφερόντων, αλλά την υπεράσπιση της κερδοφορίας των μονοπωλίων. Να δουλέψουμε ακούραστα, με αυτοθυσία, με τη σιγουριά ότι όσο περισσότερες κουβέντες ανοίξουν πάνω στις θέσεις του Κόμματος τόσο καλύτερα θα ετοιμαστεί το έδαφος και για τους αγώνες της επόμενης μέρας.
Τα αστικά ΜΜΕ, τα επιτελεία των κομμάτων της πλουτοκρατίας και του ευρωμονόδρομου προσπαθούν μέχρι τελευταία στιγμή να ανακόψουν το γόνιμο προβληματισμό και τα συμπεράσματα με τα οποία χιλιάδες εργαζόμενοι αντιλαμβάνονται την ανάγκη να ενισχυθεί το ΚΚΕ. Προσπαθούν μέχρι τελευταία στιγμή να σπείρουν ταλαντεύσεις, αμφιβολίες, απογοήτευση. Στο φανατισμό με τον οποίο δουλεύουν όσοι θέλουν το λαό υποταγμένο, να απαντήσουμε με το φανατισμό της ανάγκης να καταδικαστούν όσοι θέλουν να τσακίσουν τη ζωή μας, της ανάγκης να ετοιμαστούμε για τη νέα θύελλα που θα ξεσπάσει από τις 7 Μάη, της ανάγκης να δυναμώσουμε ολόπλευρα την οργάνωση στους τόπους δουλειάς και τις εργατογειτονιές, της ανάγκης να συγκεντρώσουμε δυνάμεις για την οριστική ανατροπή των μονοπωλίων. Για όλους αυτούς τους λόγους πρέπει η κάλπη να βγάλει δυνατό ΚΚΕ.
Γιατί μόνο το ΚΚΕ λέει την αλήθεια για τις αιτίες των λαϊκών προβλημάτων αλλά και για το πώς αυτά θα λυθούν. Ολοι οι άλλοι μένουν να διαπιστώνουν τα βάσανα των εργαζομένων κι ενώ από τη μια μοιράζουν συμπόνοια από την άλλη καλούν το λαό να στρατευτεί πίσω από τις ανάγκες της «ανταγωνιστικότητας» και το «ρεαλισμό» που υπαγορεύουν οι απαιτήσεις των επιχειρήσεων. Ολες οι «μνημονιακές» και οι «αντιμνημονιακές» δυνάμεις στέκονται απέναντι από τον εργαζόμενο λαό, στο στρατόπεδο των αντιπάλων του. Στηρίζουν τη στρατηγική της ΕΕ. Ο ΣΥΡΙΖΑ αυτοπαρουσιάζεται σαν εγγυητής της ΕΕ και του ευρώ, και ταυτόχρονα ως η μοναδική δύναμη ικανή να συμβάλλει στην «υγιή επιχειρηματικότητα» για να μη δυσκολεύονται οι επενδύσεις και χρειάζονται «λαδώματα». Ολοι αντιμετωπίζουν ως «κόστος» τα δικαιώματα και τις κατακτήσεις των εργαζομένων. Καλλιεργούν την επικίνδυνη αντίληψη ότι η σωτηρία των επιχειρήσεων σημαίνει και σωτηρία των εργαζομένων. Κρύβουν ότι κυρίαρχος και ελεύθερος λαός είναι μόνο ο λαός ιδιοκτήτης των μέσων παραγωγής και του πλούτου που παράγει. Μόνο η ψήφος στο ΚΚΕ είναι ψήφος ελπίδας, ψήφος που δυναμώνει το αντίπαλο δέος στην καπιταλιστική βαρβαρότητα που μπορεί να βάλει εμπόδια στη νέα θύελλα που έρχεται στις 7 Μάη, αλλά και ψήφος επένδυσης στο μέλλον που αξίζει ο εργαζόμενος λαός.
Feeds
