Τρίτη 19 Φλεβάρη 2013
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Νέες αυξήσεις στις αστικές συγκοινωνίες

Γρηγοριάδης Κώστας

Συντομότερα από το αναμενόμενο έρχονται οι αυξήσεις στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς της πρωτεύουσας και πιο συγκεκριμένα το ερχόμενο καλοκαίρι, με τις σχετικές διαρροές από το υπουργείο Υποδομών να αναφέρουν ότι το ολόκληρο εισιτήριο, μετά την επιβολή της αύξησης, θα κοστίζει τα 1,70 ή 1,75 ευρώ. Ανάλογες αυξήσεις, ύψους έως και 25%, θα επιβληθούν και στα υπόλοιπα είδη εισιτηρίου και τις μηνιαίες κάρτες απεριορίστων διαδρομών, μετατρέποντας έτσι και αυτές τις καθημερινές μετακινήσεις σε ένα δυσβάσταχτο κόστος για τα λαϊκά στρώματα. Το πλέον εξοργιστικό είναι ότι η σχετική φημολογία που υποκινεί το υπουργείο Υποδομών, «δείχνει» τις πρόσφατες απεργίες των εργαζομένων στα ΜΜΜ ως την κύρια αιτία για την επιβολή των αυξήσεων, υποστηρίζοντας ότι οι απεργιακές κινητοποιήσεις προκάλεσαν απώλεια εσόδων ύψους 12 εκατ. ευρώ και ίσως παραπάνω, στις εταιρείες αστικών συγκοινωνιών.

Με προφανή σκοπό να «χτυπηθεί» από μια πλευρά ακόμη το δικαίωμα των εργαζομένων στην απεργία, αλλά και να ενταθεί ο λεγόμενος «κοινωνικός αυτοματισμός» η κυβερνητική προπαγάνδα αποσιωπά το γεγονός ότι οι αυξήσεις στα ΜΜΜ για το 2013 είναι προαποφασισμένες ήδη από το δεύτερο Μνημόνιο. Οπως επίσης, ότι με την πρόσφατη νομοθεσία όλων των κυβερνήσεων των τριών τελευταίων χρόνων οι αστικές συγκοινωνίες λειτουργούν στη βάση ιδιωτικοοικονομικών κριτηρίων, με μειωμένη κρατική επιχορήγηση, με ρήτρες αυτόματης προσαρμογής του κομίστρου προς τα πάνω όταν προκύπτουν αρνητικοί ισολογισμοί, αλλά και με μείωση του επιβατικού κοινού εξαιτίας της καπιταλιστικής κρίσης.

Τίποτε περισσότερο παρά μία ακόμη πτυχή της «βρώμικης» προπαγάνδας, εκείνων που μετέτρεψαν τις αστικές συγκοινωνίες σε καπιταλιστικές επιχειρήσεις για να «ξεζουμίζουν» οικονομικά τα λαϊκά στρώματα και τη νεολαία, από την παροχή μιας υπηρεσίας που και μπορεί και πρέπει να προσφέρεται πολύ φθηνά ή και δωρεάν για κάποιες κατηγορίες του πληθυσμού.

Πρωτόγονος αντικομμουνισμός Χρυσής Αυγής

Με ένα υβρεολόγιο βγαλμένο από τα συρτάρια της CIA o αρχηγός των εν Ελλάδι νεοναζί Μιχαλολιάκος καταφέρεται εναντίον του σοσιαλισμού. Γράφει σε φασιστικό ιστολόγιο: «Το 1968 μια μεγάλη ανθρωποσφαγή έγινε στην Πράγα. Οι Σοβιετικοί αντάξιοι διάδοχοι του σφαγέα Στάλιν, εισέβαλαν στην χώρα, που ήθελε την ανεξαρτησία της και την ελευθερία της και κάτω από τις ερπύστριες των τεθωρακισμένων τους έλιωσαν έναν ολόκληρο λαό». Τσεχοσλοβακία και Πολωνία «αυτές τις δύο χώρες για χάρη των οποίων δήθεν Αμερική, Γαλλία και Αγγλία έφθασαν στον πόλεμο, μετά την νίκη τους τις εγκατέλειψαν σκλάβες στο σοβιετικό αφέντη» κ.ά. Τίποτε καλύτερο δεν αναμενόταν από τους νεοναζί υπηρέτες του καπιταλισμού. Γέννημα και θρέμμα του είναι, θα τον υποστηρίξουν. Με άτιμη προπαγάνδα, πρωτόγονο αντικομμουνισμό ή και συγκεκριμένα μέτρα κόντρα στα λαϊκά συμφέροντα: Τα 18 ευρώ μεροκάματο δίχως ασφάλιση που επιφυλάσσουν για όσους άνεργους ψαρέψουν στα δουλεμπορικά γραφεία που έστησαν για να προμηθεύουν με φτηνό δίχως δικαιώματα προσωπικό τη μεγαλοεργοδοσία. Τις επιθέσεις κατά μαθητών και εργατών που προπαγανδίζουν απεργίες προκηρυγμένες ενάντια στα μέτρα συγκυβέρνησης - ΕΕ. Τη στοχοποίηση πρωτοπόρων ναυτεργατών. Τις επιδοτήσεις και φοροαπαλλαγές που ζητούν στη Βουλή για εφοπλιστές, φαρμακοβιομήχανους, μεγαλοξενοδόχους. Τον ορυκτό πλούτο της χώρας που τάζουν σε κάθε ιμπεριαλιστή. Ακόμα και τις βραχονησίδες που ήθελαν μαζί με τη συγκυβέρνηση να βγάλουν στο σφυρί δίνοντάς τες σε μεγαλοεπιχειρηματίες, πριν κάνουν πίσω λόγω της λαϊκής κατακραυγής.

Θυσία στην ανταγωνιστικότητα

Αναδιοργάνωση της εκπαίδευσης ώστε να αντιμετωπιστεί η ανεργία και να παρέχει «τις σωστές δεξιότητες για το σημερινό κόσμο» συζητούν μεταξύ άλλων οι υπουργοί Παιδείας της ΕΕ στη σύνοδό τους. Η εκπαίδευση, η απασχόληση, το μέλλον των νέων παιδιών δεν απασχολεί μόνο τους ίδιους και τις οικογένειές τους αλλά είναι αφορμή για την ΕΕ να χτυπήσει, με το πρόσχημα της κρίσης, ακόμα περισσότερο το δικαίωμα στη μόρφωση. Σύμφωνα με την ατζέντα τους, η «διέξοδος» που προκρίνουν οι υπουργοί της ΕΕ είναι οι γνωστές συνταγές: «Επενδύσεις» όπου υπάρχουν «ευκαιρίες» (βλ. όσα μπορεί να μαζέψει από ιδιώτες κάθε εκπαιδευτικό ίδρυμα είτε πρόκειται για Νηπιαγωγείο είτε για Πανεπιστήμιο). Αντιμετωπίζοντας την «πρόωρη εγκατάλειψη του σχολείου», χωρίς όμως να εξασφαλίζεται ολόπλευρη μόρφωση αλλά κατάρτιση για να αντλούν δεξιότητες προς κατανάλωση οι επιχειρήσεις. «Επιχειρηματικότητα και απασχολησιμότητα» δηλαδή συνειδήσεις και συμπεριφορές που θα υπακούν στους νόμους του κέρδους του εργοδότη. Και βέβαια, «βελτιώνοντας τη σύνδεση εκπαίδευσης και αγοράς», με την αγορά βέβαια σε ρόλο ρυθμιστή του πώς, πόσο και για ποιο σκοπό θα εκπαιδεύονται οι μελλοντικοί απασχολήσιμοί της.

Σε μία περίοδο που στον ένα ή τον άλλο βαθμό στις χώρες μέλη της τα παιδιά των λαϊκών οικογενειών στενάζουν, συζητά πώς θα τους χρησιμοποιήσει για να προάγει την «ανταγωνιστικότητα» των επιχειρήσεων. Αυτή είναι η ΕΕ και ο στόχος της και τον μοιράζονται και όσοι περήφανα δηλώνουν κομμάτι της, αξιώνοντας από το λαό να περιμένει από αυτή τη «σωτηρία» του.

Στα «κάγκελα» οι ΗΠΑ για τη ΔΕΠΑ

Πληθαίνουν τα δημοσιεύματα στα ελληνικά αστικά ΜΜΕ για την επίσκεψη του Αμερικανού αξιωματούχου του Στέιτ Ντιπάρτμεντ Ε. Ρούμπιν στην Αθήνα, με αφορμή την υπογραφή της τριμερούς συμφωνίας για τον αγωγό TAP και τις συναντήσεις που είχε με κυβερνητικά στελέχη και τον επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ. Σύμφωνα με κάποια από τα δημοσιεύματα, ο βοηθός του υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ διαμήνυσε σε κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση ότι «εφόσον πωληθεί η ΔΕΠΑ στην "Gazprom", τότε η Ελλάδα οδηγείται σε άτυπη ενεργειακή ομηρία με σοβαρές γεωπολιτικές προεκτάσεις». Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, «κατά τις επαφές που είχε στην Αθήνα το υψηλόβαθμο στέλεχος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, ανέλυσε μια σειρά από λόγους ευρύτερου γεωπολιτικού και οικονομικού ενδιαφέροντος, που καθιστούν ανεπιθύμητη μια τέτοια εξέλιξη».

Ο Τύπος γράφει ότι «οι Αμερικανοί θεωρούν πως στην πώληση της ΔΕΠΑ η Μόσχα "τα παίζει όλα για όλα" για να διατηρήσει συνθήκες μονοπωλίου στην αγορά αερίου της ευρύτερης περιοχής. Στο πλαίσιο αυτό, επισημαίνουν ότι πιθανή κατάληξη της ΔΕΠΑ στα χέρια της Μόσχας θα θέσει σε κίνδυνο ακόμη και την κατασκευή του αγωγού TAP καθώς ο εν λόγω αγωγός "σπάει" το ρωσικό μονοπώλιο στο αέριο των αγωγών στην ευρύτερη περιοχή (...) Στη μέση των διασταυρούμενων πυρών βρίσκεται η ελληνική κυβέρνηση, η οποία καλείται να διαχειριστεί και να μεγιστοποιήσει τα εθνικά οφέλη». Στο ίδιο πνεύμα, τα δημοσιεύματα αναφέρουν ότι για την ΑΟΖ «οι ΗΠΑ ζητούν από την Ελλάδα να αποφύγει μονομερείς κινήσεις που πιθανόν να θέσουν σε κίνδυνο το εύθραυστο κλίμα στην ευρύτερη περιοχή».

Οι παραπάνω αναφορές στον Τύπο επιβεβαιώνουν πλήρως τις αναλύσεις και τις εκτιμήσεις του ΚΚΕ ότι οι μονοπωλιακές κόντρες για τα ενεργειακά, με επίκεντρο την ιδιωτικοποίηση των ΔΕΠΑ - ΔΕΣΦΑ, έχουν ανεβάσει κατακόρυφα τη θερμοκρασία στην περιοχή, αυξάνοντας τους κινδύνους για τον ελληνικό και τους άλλους λαούς. Η παρέμβαση των ΗΠΑ είναι εξόφθαλμη, προκειμένου να ανακόψουν τη ρωσική προσπάθεια για έλεγχο και του νότιου διαδρόμου της Ενέργειας. Φτάνουν μάλιστα να απειλούν για θερμό επεισόδιο με την Τουρκία, αν η κυβέρνηση προχωρήσει στην κατάθεση συντεταγμένων για την ΑΟΖ. Επιβεβαιώνεται ότι το «γκριζάρισμα» του Αιγαίου γίνεται με την ενθάρρυνση και την ανοχή των Αμερικανο-ΝΑΤΟικών και στόχο έχει να οδηγήσει στη συνεκμετάλλευση των υδρογονανθράκων που βρίσκονται σε ελληνική ΑΟΖ.

Τα «εθνικά οφέλη», βέβαια, που επικαλούνται οι αναλύσεις των αστών, είναι το κέρδος που προσδοκά η ντόπια αστική τάξη από τους χειρισμούς της κυβέρνησης. Καμιά σχέση δεν έχουν με το συμφέρον του λαού, ο οποίος, ούτως ή άλλως, ακόμα κι αν οι αγωγοί περάσουν έξω από την πόρτα του, θα συνεχίσει να πληρώνει πανάκριβα για την Ενέργεια και επιπλέον θα έχει μόνιμα πάνω από το κεφάλι του το ενδεχόμενο να εξελιχθούν οι οικονομικοί ανταγωνισμοί σε πολεμική σύρραξη. Αυτά, για να έχει ανοιχτά τα μάτια του ο λαός όταν ακούει πανηγύρια περί «ανάδειξης της γεωστρατηγικής θέσης της χώρας» από τα ντόπια μονοπώλια, τις κυβερνήσεις και τα κόμματά τους. Για να υπάρξει διακρατική, αμοιβαία επωφελής συνεργασία για την ανάπτυξη ενεργειακών δικτύων και αγωγών προς όφελος του λαού, απαιτείται ριζικά διαφορετικός δρόμος ανάπτυξης, κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, αποδέσμευση απ' το ΝΑΤΟ και την ΕΕ.


Περικλής ΚΟΥΡΜΟΥΛΗΣ

Ανταγωνισμοί για τα «φιλέτα»

Γρηγοριάδης Κώστας

Δεν ήταν «κεραυνός εν αιθρία» η είδηση ότι η Επιτροπή Ανταγωνισμού, έσπευσε τις τελευταίες μέρες να κάνει «φύλλο και φτερό» τα γραφεία μερικών από τις μεγαλύτερες τεχνικές εταιρείες της χώρας, αλλά και δύο από τους συλλόγους των μεγαλοκατασκευαστών, αναζητώντας αποδείξεις για «εναρμονισμένες πρακτικές» στις αναθέσεις δημοσίων έργων και συμφωνίες «κάτω από το τραπέζι». Εδώ και χρόνια ήταν γνωστό ότι στο σημαντικό αυτό οικονομικό τομέα πρυτανεύει η διαπλοκή και η διασπάθιση δημόσιου χρήματος, με αποτέλεσμα να πληρώνει ο ελληνικός λαός πανάκριβα τα αναγκαία έργα υποδομής.

Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, η Επιτροπή Ανταγωνισμού, δεν κινήθηκε από μόνη της. Κινήθηκε ύστερα από καταγγελίες ανταγωνιστών των μεγάλων τεχνικών εταιρειών που έγιναν στην αντίστοιχη Επιτροπή της ΕΕ και αφορούν κυρίως την ανάθεση διαφόρων σιδηροδρομικών έργων και έργων της Εγνατίας. Αποδεικνύεται έτσι ότι ο ανταγωνισμός μεταξύ των μονοπωλίων για το μοίρασμα της «πίτας» των μεγάλων έργων και των «φιλέτων» της δημόσιας περιουσίας που βγάζει «στο σφυρί» η κυβέρνηση, θα παίρνει ολοένα και μεγαλύτερες διαστάσεις.

Μέσα στις συνθήκες αυτές, επομένως, αποκτά ιδιαίτερη σημασία η θέση του ΚΚΕ για έναν Ενιαίο Κρατικό Φορέα Κατασκευών, που θα υλοποιεί όλα τα δημόσια έργα υποδομής, με ολοκληρωμένες μελέτες και με γνώμονα τις λαϊκές ανάγκες και όχι την κερδοφορία λίγων μονοπωλιακών ομίλων.


Παπαγεωργίου Βασίλης

Δε θα «δέσουν» το λαό

Παπαγεωργίου Βασίλης

Βγάζει μάτι το γεγονός ότι στη συνέντευξη του Γ. Βρούτση στον «Τύπο της Κυριακής» δεν υπάρχει ερώτηση για το ζήτημα που άνοιξε την προηγούμενη βδομάδα με τη δήλωση του γγ του υπουργείου Οικονομικών όσον αφορά στο μείζον ζήτημα του βασικού μισθού! Μόνο τυχαία βέβαια δεν είναι η παράλειψη. Είναι ολοφάνερο ότι ο υπουργός Εργασίας ήθελε να αποφύγει να επαναλάβει τα όσα είπε την περασμένη βδομάδα ο ίδιος «αδειάζοντας» τάχα τον Γ. Μέργο, ακριβώς γιατί γνωρίζει πολύ καλά ότι η περαιτέρω μείωση του βασικού μισθού είναι δρομολογημένη, αποτελεί πάγια απαίτηση των εγχώριων επιχειρηματικών ομίλων και των δανειστών προκειμένου να ανακάμψει η κερδοφορία του κεφαλαίου. Ακριβώς γι' αυτό το μνημόνιο έχει συνδέσει άρρηκτα τον κατώτατο μισθό με την ανταγωνιστικότητα και έχει ανατεθεί στην εκάστοτε κυβέρνηση να αποφασίζει κυριαρχικά. Πάντως, ο υπουργός Εργασίας επιβεβαιώνει περίτρανα ότι η κυβέρνηση έχει επιλέξει την τακτική της πυγμής και της καταστολής σε βάρος του εργατικού - λαϊκου κινήματος για να περάσει τα μέτρα που εξαθλιώνουν το λαό. «Δεν είναι πάντα εύκολο» να επιτυγχάνεται η συναίνεση, δηλώνει, δικαιολογώντας ταυτόχρονα απόλυτα το μέτρο της επιστράτευσης σε βάρος των εργαζομένων στο μετρό και των ναυτεργατών καθώς και τη χρήση των ΜΑΤ κατά των αγροτών. Μάλιστα, επιμένει στην αναθεώρηση του νομοθετικού πλαισίου που διέπει τις απεργίες, καθιστώντας σαφές ότι η κυβέρνηση έχει λάβει την απόφαση να προχωρήσει στην κατάργηση του απεργιακού δικαιώματος, αλλά προς το παρόν αναβάλλει την υλοποίησή της. Μετά την τακτική αναδίπλωση ο υπουργός τάσσεται τώρα υπέρ της έναρξης διαλόγου(!) «με άνεση χρόνου» ώστε να προχωρήσει αυτή «η σημαντική θεσμική μεταρρύθμιση». Κάθε άλλο, δηλαδή, παρά παραιτείται η κυβέρνηση από την ειλημμένη απόφασή της να βάλει στο γύψο το ταξικό - εργατικό κίνημα. Δεν πρόκειται όμως να τους περάσει, γιατί απλά η εργατική τάξη και τα άλλα φτωχά λαϊκά στρώματα δεν πρόκειται να προσφερθούν ως πρόβατα επί σφαγή.

Τουρκικό πλωτό νοσοκομείο στο Αιγαίο;

Σύμφωνα με τον πρόεδρο του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών (ΙΣΑ), «σύμφωνα με πρόσφατα δημοσιεύματα, ήδη δρομολογήθηκε η ναυπήγηση τουρκικού πλοίου - νοσοκομείου, που θα παρέχει υπηρεσίες Υγείας στα νησιά του Αιγαίου, όχι μόνο στα δυο - τρία τουρκικά (Τένεδος, Ιμβρος) αλλά και στους χιλιάδες κατοίκους των ελληνικών νησιών του Αιγαίου», όπως οι Αρκιοί, το Αγαθονήσι, το Καστελόριζο, η Νίσυρος, η Κάσος, η Τήλος και η Χάλκη, όπου οι δημόσιες υποδομές Υγείας είναι σχεδόν ανύπαρκτες. Αν η καταγγελία είναι βάσιμη, επαληθεύεται η πρόθεση της Τουρκίας να ανοίξει μια ακόμα εστία αμφισβήτησης των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων, σε μια περίοδο που κλιμακώνονται οι ανταγωνισμοί για τα ενεργειακά στην περιοχή μας, με τις συμμαχίες και τις αντιπαλότητες ανάμεσα στα ιμπεριαλιστικά στρατόπεδα να αλλάζουν άρδην. Δείχνει ταυτόχρονα ότι το κεφάλαιο είναι αδίστακτο στην προσπάθειά του να βγάλει κέρδος, ιδιαίτερα σε τομείς όπως η Υγεία, απ' όπου το κράτος αποσύρει και τη στοιχειώδη συμμετοχή του. Γι' αυτό το τελευταίο, μάλιστα, ο πρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου βρήκε τη «λύση», καλώντας όλους τους φορείς που ασκούν Προληπτική Ιατρική και Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας στα νησιά να ενδυναμώσουν την παρέμβασή τους «μέχρι το κράτος να αναλάβει τις δικές του ευθύνες». Δηλαδή, να δυναμώσουν τη δράση τους φορείς και ιδιώτες, που με την ενθάρρυνση και την ανοχή του κράτους ανοίγουν το δρόμο στην παραπέρα εμπορευματοποίηση και ιδιωτικοποίηση της Υγείας. Να πατήσει δηλαδή το κεφάλαιο πιο βαθιά το πόδι στις περιοχές που στενάζουν από τις ελλείψεις στο χώρο της Υγείας. Μόνο που το κεφάλαιο δεν έχει πατρίδα και κάπως έτσι εμπλέκονται και οι Τούρκοι στην όλη ιστορία...

Γδέρνουν τους πολλούς

Το καινούργιο κόλπο της κυβέρνησης για να μας πείσει ότι αντιμετωπίζει το πρόβλημα φοροδιαφυγής είναι να δημοσιοποιεί μεμονωμένα ονόματα, κύρια από κύκλους που έχουν συνηθίσει να χαρακτηρίζουν... επώνυμους, προκειμένου να πεισθούμε ότι γίνεται δουλειά. Στην πραγματικότητα το μόνο που γίνεται είναι ότι μας... δουλεύουν.

Γιατί, είναι σκέτη κοροϊδία να βγάζουν στη σέντρα πέντε - έξι πρώην φιλαράκια τους, που πράγματι απέκτησαν μυθικές περιουσίες και να μας λένε ότι τους έκαναν κατασχέσεις για χρέη 200 και 300 χιλιάδων ευρώ, ή σε κάποια άλλη περίπτωση 2 εκατομμυρίων ευρώ.

Μιλάμε για ποσά ψιλικατζήδων, την ώρα που η επίσημη φοροαποφυγή, η νόμιμη, δηλαδή, μη πληρωμή φόρων από το μεγάλο κεφάλαιο, είναι δεκάδες δισεκατομμύρια, τη ίδια στιγμή που κανείς δεν ξέρει πόσα τσεπώνει με τη μορφή των φοροαπαλλαγών το εφοπλιστικό κεφάλαιο, οι τράπεζες, οι βιομήχανοι κ.ο.κ.

Το γεγονός ότι κλείνουν τους λογαριασμούς με κάποια σαπρόφυτα, από εκείνα που το σύστημα παρουσίαζε μέχρι πρόσφατα ως παραδείγματα προς μίμηση, καθόλου δε σημαίνει ότι η κυβέρνηση αντιμετωπίζει το ζήτημα της φοροδιαφυγής. Αλλωστε, τέτοιου είδους φανφάρες δεν λένε τίποτα απολύτως στα εκατομμύρια φτωχούς εργαζόμενους, αγρότες, αυτοαπασχολούμενους, που καθημερινά διαπιστώνουν το πώς τους γδέρνει η κυβέρνηση σε φόρους.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Ολοι και όλες στην απεργία

Αύριο οι εργαζόμενοι της χώρας μας στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα κατεβαίνουν σε 24ωρη πανελλαδική απεργία. Μαζί τους πορεύονται τα πιο συνειδητά κομμάτια των μικρομεσαίων της πόλης και της φτωχής αγροτιάς, που και αυτοί δίνουν το δικό τους αγώνα στα μπλόκα, πορεύονται οι σπουδαστές που η κυβέρνηση κλείνει τις σχολές τους, οι γυναίκες που δεν μπορούν πλέον να τα φέρουν βόλτα με τις ανάγκες του νοικοκυριού, οι συνταξιούχοι που φυτοζωούν, οι άνεργοι που οδηγούνται στην εξαθλίωση. Είναι μια κρίσιμη ταξική μάχη και σαν τέτοια πρέπει να αντιμετωπιστεί από τις ταξικές δυνάμεις στο συνδικαλιστικό κίνημα μέχρι την τελευταία ώρα. Για να έχει επιτυχία η απεργία, για να «βουλιάξουν» οι πλατείες και οι δρόμοι στις απεργιακές συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ. Είναι μάχη για το μεροκάματο του εργάτη και το ψωμί του άνεργου, για να μην προστεθούν νέα δυσβάσταχτα χαράτσια στις πλάτες του λαϊκού νοικοκυριού, για να καταργηθούν και αυτά που μπήκαν, για να μπει φρένο στις απολύσεις σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, για να μην περάσει η κρατική καταστολή και οι απαγορεύσεις στη συνδικαλιστική δράση.

Είναι αναμέτρηση - σταθμός στη μακρόχρονη και δύσκολη πάλη που διεξάγει η εργατική τάξη με το κεφάλαιο και τους πολιτικούς του εκπροσώπους σε συνθήκες βαθιάς καπιταλιστικής κρίσης, για ν' αποτρέψει την παραπέρα χειροτέρευση της θέσης της, για να ανακτήσει θέσεις και δικαιώματα, να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για να περάσει στην αντεπίθεση, διεκδικώντας ως παραγωγός του κοινωνικού πλούτου αυτά που δικαιούται. Γι' αυτό και από την επομένη της απεργίας, τα συνδικάτα, οι δυνάμεις που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, είτε είναι στην πλειοψηφία είτε στη μειοψηφία, δίνουν συνέχεια στη δράση τους. Πιο αποφασιστικά, πιο μαχητικά δημιουργούνε τους όρους για κλιμάκωση της πάλης.

Κάθε μέρα, μέσα στους χώρους δουλειάς, στα εργοστάσια, στις επιχειρήσεις, στις δημόσιες υπηρεσίες δουλεύουν με σχέδιο για να ενισχυθούν και να μαζικοποιηθούν τα συνδικάτα. Να ενταχθούν σε αυτά νέα μέλη, νέες δυνάμεις να τραβηχτούν στους αγώνες. Με μαζικές και δημοκρατικές διαδικασίες, να πυροδοτηθεί ο διάλογος μέσα στους χώρους δουλειάς για το ταξικό περιεχόμενο των μέτρων και ότι η αντιμετώπισή τους δεν μπορεί να έρθει σε συμβιβασμό με τα μονοπώλια, δε χωρά σε καμιά «ανάπτυξη», ούτε και σε καμιά διαχείριση, όπου κουμάντο θα συνεχίσουν να κάνουν οι καπιταλιστές. Η διέξοδος για την εργατική τάξη βρίσκεται στη ρήξη με τα συμφέροντα του κεφαλαίου, στο συνεχή ταξικό πόλεμο μέχρι την οριστική ανατροπή του.

Βασική προϋπόθεση στο δρόμο αυτό είναι η αντιμετώπιση του διαβρωτικού ρόλου που συνεχίζουν να παίζουν οι δυνάμεις του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού, η ήττα της γραμμής του συμβιβασμού και της «κοινωνικής ειρήνης», η ενίσχυση των ταξικών χαρακτηριστικών των συνδικάτων ως προμαχώνων των εργατικών συμφερόντων και όχι ως φορέων συνδιαλλαγής και υποταγής στους βιομηχάνους, στους τραπεζίτες και τους εφοπλιστές. Είναι παράλληλα η τροφοδότηση της ταξικής αλληλεγγύης, η οργάνωση της πάλης των ανέργων, η ανάπτυξη πρωτοβουλιών για κάθε πρόβλημα που ταλανίζει την εργατική - λαϊκή οικογένεια. Το σύνθημα «Κανένας μόνος του» πρέπει να βρει συγκεκριμένη και καθημερινή έκφραση στην κοινή δράση συνδικάτων και Λαϊκών Επιτροπών, σε πρωτοβουλίες και αγώνες που θα ενισχύουν τα φύτρα της Κοινωνικής Συμμαχίας και θα αγκαλιάζουν τη γειτονιά, τη συνοικία, το δήμο, ολόκληρους κλάδους και περιοχές της χώρας.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ