Εναν και περισσότερο μήνα γνώριζαν οι υπηρεσίες του ΣΔΟΕ την ύπαρξη των θαμμένων πλακιδίων με το πλουτώνιο στο Ασβεστοχώρι της Θεσσαλονίκης. Μάλιστα, όπως δήλωσαν στελέχη της υπηρεσίας, παρακολουθούσαν από κοντά την όλη υπόθεση και ως απόδειξη του γεγονότος αυτού, ανέφεραν μια μαύρη «Μπε Εμ Βε», η οποία πηγαινοερχόταν για ένα μήνα στο σημείο, όπου βρίσκονταν τα ραδιενεργά υλικά.

Γιατί τότε δεν έκαναν καμιά σύλληψη; Γιατί η Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας (έχοντας ενημερώσει και την κυβέρνηση, όπως λένε οι υπεύθυνοί της) δημοσιοποίησε το γεγονός πριν το ΣΔΟΕ προβεί στις κατάλληλες ενέργειες και δόθηκε η ευκαιρία στους όποιους ενεχομένους να πάρουν τα μέτρα τους ή και να εξαφανιστούν; Οφείλεται, άραγε, το τελευταίο γεγονός, απλώς και μόνο σε τόσο χοντρή έλλειψη συντονισμού, μεταξύ των διαφόρων κρατικών υπηρεσιών; 'Η, μήπως, άλλα πράγματα κρύβονται πίσω από τα ραδιενεργά πλακίδια;

Απλώς αναρωτιόμαστε και θα συνεχίσουμε να το κάνουμε, μέχρι να υπάρξουν πειστικές απαντήσεις.

Σε νέα συρρίκνωση των κοινωνικών δαπανών «προτρέπει» την ελληνική κυβέρνηση το Διευθυντήριο των Βρυξελλών. Στην προχτεσινή συνεδρίαση της Νομισματικής Επιτροπής, τα «συνεταιράκια» - δηλαδή οι εκπρόσωποι της κυβέρνησης Σημίτη και της ΕΕ - μετά τη διαπίστωση ότι ενδέχεται να μην εισπραχθούν φέτος τα έσοδα που έχουν προϋπολογιστεί, συναποφάσισαν ότι για να υλοποιηθεί, όπως έχει σχεδιαστεί και ψηφιστεί, ο κρατικός προϋπολογισμός του 2001, είναι ...ανάγκη να «μαχαιρωθούν» κι άλλο, τόσο οι δαπάνες για μισθούς των εργαζομένων στο δημόσιο, όσο και οι δαπάνες κοινωνικού χαρακτήρα.

Οχημα επιβολής της αντιλαϊκής και βαθύτατα ταξικής πολιτικής είναι το διαβόητο «πρόγραμμα σταθερότητας». Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και το υπουργείο Εθνικής Οικονομίας, σαν «έτοιμοι από καιρό», είχαν ήδη προλειάνει το έδαφος και ετοιμάζονται να εφαρμόσουν το ...αγγλικό πρότυπο για τη λεγόμενη «αξιολόγηση των δαπανών», που περικόπτει ακόμη και τις στοιχειώδεις ανάγκες των δημόσιων νοσοκομείων της χώρας.

Είναι φανερό πως η «καλή» κυβέρνηση - αναζητώντας άλλοθι για την επιβολή νέων αντιλαϊκών μέτρων - ζήτησε από το «κακό» Διευθυντήριο των Βρυξελλών να δημοσιοποιήσει τις σχετικές υποδείξεις του για παραπέρα «σφίξιμο» των κρατικών δαπανών.

Μ' άλλα λόγια, «το 'να χέρι νίβει τ' άλλο», όπως λέει και η λαϊκή παροιμία.

Ευτυχώς, δεν υπήρξαν θύματα από την πλευρά των Ελλήνων στρατιωτών στη Μητρόβιτσα, εξαιτίας των προχτεσινών επιθέσεων από αλβανόφωνους. Αν, όμως, υπήρχε ή υπάρξει στο μέλλον - και αυτό δεν είναι «υπόθεση εργασίας», αλλά υπαρκτός κίνδυνος - έστω και ένας νεκρός στρατιώτης, ποια δικαιολογία θα επικαλεστεί η κυβέρνηση; Μήπως ότι έπεσαν χάριν του «εθνικού συμφέροντος» ή χάριν της ειρήνης και της σταθερότητας, που είπε πρόσφατα ο Κ. Σημίτης, αρνούμενος την επιστροφή των φαντάρων από το Κόσσοβο;

Είναι φανερό ότι ο πόλεμος στη Γιουγκοσλαβία δεν έχει τελειώσει. Οι δήθεν «ειρηνευτικές δυνάμεις» του ΝΑΤΟ παίζουν ρόλο στρατού κατοχής, με ό,τι αυτό συνεπάγεται, οι οποίες, σε κάθε περίπτωση, μόνο την επιβολή της «νέας τάξης» υπηρετούν. Η κυβέρνηση Σημίτη έχει αποδείξει, και μετά τις αποκαλύψεις για τα θανατηφόρα βλήματα απεμπλουτισμένου ουρανίου, ότι πάνω απ' όλα βάζει τα συμφέροντα των ιμπεριαλιστών. Δεν απομένει, λοιπόν, παρά το δυνάμωμα του αντιπολεμικού, αντιιμπεριαλιστικού κινήματος, για να φύγουν οι δολοφόνοι των λαών από τα Βαλκάνια, να επιστρέψουν οι φαντάροι, να σταματήσει η χώρα μας να διευκολύνει και να συμμετέχει στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις.

Οταν βέβαια, τα ιμπεριαλιστικά σχέδια τώρα τους θέλουν παρόντες αλλά λίγο μαζεμένους, αυτό το «μάζεμα» σημαίνει πάντα αίμα και καταστροφή για τους λαούς της περιοχής.

Τότε ήταν οι «κακοί» Σέρβοι που έπρεπε να τιμωρηθούν... Τότε έπρεπε σώνει και καλά να έχουν αφορμή να βομβαρδίσουν, τώρα πρέπει να εγκατασταθούν και να κυριαρχήσουν σε ολόκληρη την περιοχή. Τότε χωρίς καμιά αφορμή αιματοκύλησαν τους Σέρβους, τώρα «ανακατεύουν πάλι τα χαρτιά» μέχρι να τους πέσει το «καλό φύλλο»... Θα είναι Κοστούνιτσα; Θα είναι πάλι οι UCK; Θα είναι «άλλοι» από τη γειτονιά; Πολλά θα εξαρτηθούν και από τα «εσωτερικά» του ίδιου του ιμπεριαλισμού...

Ας μη συνεχίσουν λοιπόν την κακιά χιλιοιδωμένη παράσταση για τους «Ελληνες ειρηνοποιούς», που «ευτυχώς που βρίσκονται εκεί πέρα». Η συνενοχή - συμμετοχή τους στα ιμπεριαλιστικά σχέδια γέννησε την «ανάγκη» μαζί με τους άλλους ΝΑΤΟικούς να βρίσκονται εκεί και ευρισκόμενοι εκεί, γεννούν την επόμενη «ανάγκη» για την παρουσία τους.

Ο δρόμος της συνεννόησης και της ειρήνης δε συναντιέται πουθενά με τα ιμπεριαλιστικά σχέδια και τις όποιες «διασταυρώσεις» τους. Χαράσσεται από την κοινή πάλη των λαών που μπορεί να ανατρέπει τα πλάνα της καταστροφής και να κτίζει την αληθινή φιλία και συνεργασία.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Είτε άνοιξαν οι ασκοί του Αιόλου στη γειτονική χώρα και τώρα δεν μπορεί να τα μαζέψει, είτε ψάχνεται για αφορμές επέμβασης, είτε συμβαίνουν και τα δυο, το θέμα είναι πως όλη αυτή η ιστορία γυρνά εναντίον των λαών των Βαλκανίων δημιουργώντας ένα ακόμα ανοιχτό μέτωπο.

ΔΗΛΑΔΗ, τώρα τι προσέφερε στην πολιτική ζωή του τόπου η χτεσινή δήλωση του δημάρχου Αθηναίων και αρχηγού του Αγνώστου Ταυτότητας Εκκολαπτόμενου Κόμματος (ΑΤΕΚ), Δημήτρη Αβραμόπουλου, για την πρόταση μομφής που συζητήθηκε χτες στη Βουλή;

Αν δε μας απατά η μνήμη μας, η θέση που λέει «να μην ανακατεύονται οι πολιτικοί με το χρηματιστήριο» που ήταν και η ουσία της δήλωσής του, είναι ίσως η πιο κοινότοπη και συνάμα υποκριτική, που θα μπορούσε να σκεφτεί κανείς. Αλλωστε, την έχουμε ακούσει χιλιάδες φορές ως τώρα.

Μάλλον πρέπει να επιλέξει ο δήμαρχος διαφορετικά θέματα για να κάνει τις πολιτικές του παρεμβάσεις, πιο κοντινά στο στιλ του, γιατί σε θέματα, σαν το προαναφερόμενο, γίνεται βαρετός. Θα μπορούσε, για παράδειγμα, να ασχοληθεί με τις Απόκριες, που είναι και επίκαιρες...

ΙΔΙΑΙΤΕΡΗ εντύπωση - όχι όμως για πολιτικούς λόγους - προκάλεσε στη χτεσινή συνεδρίαση της Βουλής η παρθενική παρουσία του βουλευτή του ΠΑΣΟΚ και πρώην σέντερ της Εθνικής ομάδας μπάσκετ, Παναγιώτη Φασούλα.

Η αλήθεια είναι ότι πρώτη φορά στο ελληνικό Κοινοβούλιο, ανέβηκε στο βήμα ομιλητής του οποίου το κεφάλι να φτάνει ψηλότερα από το υπεράνω έδρανο, στο οποίο κάθεται ο πρόεδρος της Βουλής! Πάντως, ο τελευταίος, αλλά και ο Κ. Γείτονας που τον διαδέχτηκε στο προεδρείο, δε φαίνονταν να αισθάνονται και τόσο άνετα...

Γρηγοριάδης Κώστας

Παπαγεωργίου Βασίλης

Τα ίδια, βέβαια, ισχύουν και για την ηγεσία της ΝΔ. Μπορεί να έχουν - και έχουν - τις πρώτες ευθύνες οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, αλλά κι αυτή είναι απολύτως και συνειδητά συνένοχη στο έγκλημα της μεγάλης ληστείας των λαϊκών αποταμιεύσεων, που όδευσαν προς το ναό του τζόγου. Μπορεί να ...κλαίνε και να οδύρονται τα στελέχη της ΝΔ τώρα, για όσους έχασαν τα λεφτά τους στη Σοφοκλέους, αλλά τα εντελώς αντίθετα έλεγαν την άνοιξη του 1999. Κι όπως γίνεται εύκολα φανερό, δυο μόνον πράγματα τους ενδιαφέρουν, όπως άλλωστε και την κυβέρνηση: Πρώτον, τα ψηφοθηρικά κέρδη και, δεύτερον, η μικρότερη δυνατή απαξίωση των αυταπατών του «λαϊκού καπιταλισμού» και του όποιου κύρους του μοχλού ανακατανομής κεφαλαίων και εισοδημάτων προς όφελος των ολίγων, που λέγεται Χρηματιστήριο.

Δεν περίσσεψε, όμως, μόνον η υποκρισία τις μέρες αυτές στη Βουλή. Περίσσεψαν και οι αυταπάτες, που μοιράζονταν απλόχερα και από διάφορες μεριές. Ισως, δεν έχουν ξαναγίνει τόσες προτάσεις για μέτρα «εκσυγχρονισμού» και «διαφάνειας», απ' όσες κατατέθηκαν τις μέρες αυτές για το Χρηματιστήριο και τη λειτουργία του. Χαρακτηριστικότερος όλων ο πρόεδρος του ΣΥΝ, που καυτηρίασε την κυβερνητικά στελέχη, γιατί «εν χορώ την περίοδο της χρηματιστηριακής έξαρσης παιάνιζαν το παράγγελμα "ιδού ο λαϊκός καπιταλισμός"» και από την άλλη απέφυγε επιμελώς, να αναφερθεί στον πραγματικό ρόλο του Χρηματιστηρίου και υπογράμμισε «την ανάγκη για αυστηρούς κανόνες, θεσμικές ρυθμίσεις, που θα διασφαλίζουν τη διαφάνεια», κάνοντας και ανάλογες προτάσεις.

Δηλαδή, εάν παρθούν τα όποια, καλύτερα και αυστηρότερα, μέτρα διαφάνειας είναι δυνατό να θεσμοθετηθούν στα σημερινά πλαίσια των «νόμων της αγοράς», θα πάψει το Χρηματιστήριο να αποτελεί ένα μοχλό ανακατανομής και συγκέντρωσης κεφαλαίων και εισοδημάτων από τους οικονομικά ισχυρούς, σε βάρος των ασθενέστερων; Θα πάψει να είναι ο χώρος, όπου κάνουν κουμάντο οι πρώτοι και αυτοί καθορίζουν τις συνθήκες του όποιου «παιγνιδιού», λιγότερου ή περισσότερου κερδοσκοπικού και ληστρικού; Και, τέλος πάντων, είναι ή δεν είναι «λαϊκός καπιταλισμός», να δημιουργείς την εντύπωση ότι μπορεί να υπάρχει ένα, λίγο - πολύ, «αγνό» και «καθαρό» Χρηματιστήριο, έστω και «με μεγάλο επενδυτικό ρίσκο»; Κι αν ναι, γιατί καυτηριάζει τότε την κυβέρνηση ο κ. Κωνσταντόπουλος;

Μια εκφοβιστική και τρομοκρατικού χαρακτήρα προπαγάνδα κορυφώνεται το τελευταίο διάστημα, με αφορμή την κρίση στη Σοφοκλέους. Μετά τους μεγαλοκαρχαρίες του Χρηματιστηρίου, η κυβέρνηση, και χτες ο Δ. Αβραμόπουλος, ορύονται εν χορώ: Σταματήστε να μιλάτε για το Χρηματιστήριο! Αφήστε το στην ησυχία του για να πάει μπροστά! Πρόκειται, βέβαια, για φωνές ενόχων και συνενόχων για το έγκλημα που διαπράχτηκε τα προηγούμενα χρόνια στο ναό του τζόγου. Αφού κατάφεραν και καταλήστευσαν εκατοντάδες χιλιάδες μικροεπενδυτές τώρα θέλουν να απολαύσουν τη λεία τους, χωρίς «περιττές» ενοχλητικές φωνές. Προσποιούνται, όμως, ότι ξεχνούν πως το έγκλημά τους είναι προϊόν της πολιτικής που εφαρμόζεται και άρα θα πρέπει να λογοδοτήσουν αυτοί που ευθύνονται. Το Χρηματιστήριο δεν είναι κάποιος στεγανοποιημένος «μηχανισμός της αγοράς», αλλά κατ' εξοχήν -εκτός των άλλων- πολιτικό και ιδεολογικό εργαλείο. Αρα, όσοι φωνάζουν, όπως ο Δ. Αβραμόπουλος που ζητά «να διαγράψουν οι πολιτικοί για τουλάχιστον δύο χρόνια το Χρηματιστήριο από το λεξιλόγιό τους», το μόνο που στην πραγματικότητα θέλουν είναι να κουκουλώσουν το έγκλημα και να αθωώσουν τους υπαίτιους. Δε θα τους κάνουμε τη χάρη, βέβαια.

Στο «λίμιτ απ» - για να μεταχειριστούμε κι εμείς έναν χρηματιστηριακό όρο - βρίσκεται τις μέρες αυτές η πολιτική κερδοσκοπία και δημαγωγία. Μομφή στη ΝΔ θεώρησαν αρκετοί την προχτεσινή και για δεύτερη μέρα άνοδο του δείκτη της Σοφοκλέους. Και είμαστε σίγουροι, ότι κάποιοι άλλοι θα σπεύσουν σήμερα να πάρουν τη ρεβάνς, θεωρώντας τη χτεσινή πτώση ως δικαίωση της πρότασης δυσπιστίας της αξιωματικής αντιπολίτευσης προς το πρόσωπο του υπουργού Εθνικής Οικονομίας.

Λες κι αν ήταν άλλος υπουργός Εθνικής Οικονομίας, είτε με κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ είτε με ΝΔ, δε θα γίνονταν, λίγο πολύ, τα ίδια και δε θα βρίσκονταν στη μεριά των χαμένων η συντριπτικά μεγάλη πλειοψηφία όσων έπεσαν θύματα του προωθούμενου από το δικομματισμό «λαϊκού καπιταλισμού».

Η εναντίωση, λοιπόν, σε τέτοιου είδους φαινόμενα δεν αποτελεί μια επιμέρους στάση. Το ίδιο το κίνημα που εναντιώνεται στη ΝΑΤΟική βαρβαρότητα, στην καπιταλιστική παγκοσμιοποίηση και, γενικά, στην επιθετικότητα της νέας ιμπεριαλιστικής τάξης πραγμάτων, έχει λόγο, αλλά και υποχρέωση να αντιπαλέψει και όλες τις άλλες εκδηλώσεις του ίδιου φαινομένου. Είναι οι δύο όψεις του αυτού νομίσματος. Ολοι μαζί είναι αυτοί, που εμπορεύονται λαθραία τη ζωή των λαών, απαξιώνοντάς τη για χάρη του δικού τους κέρδους. Στην ακριβώς αντίπερα όχθη απ' αυτούς, όμως, είναι οι λαοί και τα κινήματά τους.

Κι αν φύγει

ένας υπουργός,

σιγά η ουρά

μη στάξει,

τι θα κερδίσω,

δηλαδή,

τι τάχατες

θ' αλλάξει;

Αλλος στη θέση του

θα 'ρθει, χοντρά,

να μου τ' αρπάξει!

* * *

Κι αν φύγει

ακόμη εντελώς

ολόκληρη

η «σπείρα»,

σιγά! ευθύς

θα φορτωθώ

τον άλλον

τον «σωτήρα»,

θα λυτρωθώ

απ' τους κοριούς

και θ' αποχτήσω ψείρα!

* * *

Το πρόβλημά μας

δηλαδή,

δεν είναι

οι φιγούρες,

μα η αισχρή τους

τακτική,

οι τράκες

και «κούρες»!