«Αμιγώς φιλελεύθερο» χαρακτήρισε ο υπουργός Οικονομικών, Ευκλείδης Τσακαλώτος, σε άρθρο του στην «Καθημερινή» της Κυριακής, το νομοσχέδιο για τη νομική αναγνώριση της ταυτότητας φύλου. Πρόσθεσε, μάλιστα, πως είναι ένα από τα νομοσχέδια «που αποδεικνύουν ότι η κυβέρνηση μπορεί να διαχειριστεί το μνημόνιο, αφήνοντας συγχρόνως προοδευτικό αποτύπωμα». Ο υπουργός δεν αρκέστηκε να κατηγορήσει τους εκπροσώπους των άλλων κομμάτων πως δεν είναι «πραγματικά φιλελεύθεροι», αλλά προσπάθησε να βάλει στο κάδρο το ΚΚΕ. Και προκειμένου να το «χωρέσει», προσάρμοσε τις θέσεις του στα μέτρα που τον βόλευαν. Ετσι, χρεώνει στο ΚΚΕ την άποψη ότι «η οικογένεια είναι η βασική μονάδα συλλογικότητας», για να το εγκαλέσει ότι αντιβαίνει στους κλασικούς του μαρξισμού και τις θέσεις των «αριστερών στοχαστών» του 20ού αιώνα. Βέβαια, δεν προκαλεί εντύπωση η διαστρέβλωση του μαρξισμού «αλά καρτ» για τις ανάγκες των κυβερνητικών σχεδιασμών. Το ίδιο έχει ξανασυμβεί μπροστά στο 3ο μνημόνιο, σε κάθε αντιλαϊκό μέτρο που φέρνει για ψήφιση ο ΣΥΡΙΖΑ και ματώνει τα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα. Αφοσιωμένος στην κόντρα για το ποιος υπερασπίζεται και εκφράζει καλύτερα τις αρχές του φιλελευθερισμού, ο υπουργός μάλλον δεν άκουσε τις τοποθετήσεις του ΚΚΕ στις συνεδριάσεις της Βουλής. Γιατί σε καμιά από αυτές δεν αναφέρθηκε η οικογένεια ως βασική μονάδα συλλογικότητας, όπως ισχυρίζεται. Αντιθέτως, το ΚΚΕ αναφέρθηκε σε μια σειρά από πλευρές των ανορθολογικών θεωριών γύρω από το φύλο, πάνω στις οποίες βασίζεται και το συγκεκριμένο νομοσχέδιο. Για αυτές όμως ο υπουργός δεν είχε κάτι να πει...
Κύκλοι του ΣΥΡΙΖΑ, και μέσα από τα δημοσιογραφικά έντυπά του, καλλιεργούν ένα κλίμα εφησυχασμού για τη Χρυσή Αυγή που «φυλλορροεί», για «τα ποντίκια που πηδάνε από το καράβι», γιατί - λένε - σφίγγει ο κλοιός της Δικαιοσύνης λόγω της δίκης που βρίσκεται σε εξέλιξη. Βεβαίως, η Χρυσή Αυγή έχει σοβαρά προβλήματα, βρίσκεται σε φάση οργανωτικής συρρίκνωσης, ενώ έχει ενισχυθεί η καταδίκη και απομόνωση των φασιστών μέσα στα εργατικά - λαϊκά στρώματα. Ομως δε χωρά κανένας εφησυχασμός. Πρώτα απ' όλα γιατί ανεξαρτήτως της δικαστικής διαδικασίας, στην οποία καταγράφεται σημαντική καθυστέρηση, παραμένουν οι οικονομικές διασυνδέσεις των φασιστών με διάφορα κέντρα στο εσωτερικό και το εξωτερικός, με επιχειρηματικούς ομίλους, τμήματα του κεφαλαίου, οι οποίες μάλιστα βρίσκονται στο σκοτάδι. Επίσης, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οι διεργασίες στη Χρυσή Αυγή συνδέονται και με διεργασίες αναμόρφωσης του λεγόμενου «εθνικιστικού» χώρου, δηλαδή τη μεταμφίεση της φασιστικής συμμορίας σε ένα πιο «καθωσπρέπει αστικό κόμμα», τύπου Λεπέν στη Γαλλία ή AfD στη Γερμανία, και την αξιοποίησή του σε διάφορα σενάρια στο αστικό πολιτικό σύστημα. Και παράλληλα, ενίσχυσης άλλων πιο ανοιχτά ναζιστικών ομάδων. Τέλος, γιατί η κυβέρνηση, όχι μια αλλά πολλές φορές, με τη στάση της δίνει ανοχή στο φασιστικό μόρφωμα... Αν έχουν απορίες τι εννοούμε, ας ρίξουν μια ματιά στην ολοκλήρωση της άσκησης «Παρμενίων», όπου βρέθηκαν για άλλη μια φορά όλοι μαζί, εκπρόσωποι της κυβέρνησης και των χρυσαυγιτών, με τον υπουργό Εθνικής Αμυνας να δηλώνει ότι τις πολιτικές αντιπαραθέσεις πρέπει να τις αφήνουμε έξω από τέτοιες εκδηλώσεις...
Από τα στιγμιότυπα της χτεσινής συνεδρίασης της Βουλής για την «ταυτότητα φύλου» που προβλήθηκαν ιδιαίτερα, ήταν η αντιπαράθεση του υπουργού Δικαιοσύνης με τον αντιπρόεδρο της ΝΔ Αδωνι Γεωργιάδη περί αθεΐας. Παρεμβαίνοντας, ο Στ. Κοντονής είπε ότι «δεν θα κάνω θεολογική συζήτηση με τον κ. Γεωργιάδη (...) Εμείς είμαστε με την Οκτωβριανή Επανάσταση. Δεν είμαστε με τον Στάλιν. Αυτό το κατάλαβαν μέχρι και Εσθονοί βουλευτές και μας έστειλαν συγχαρητήρια επιστολή. Εσείς εδώ, το έχετε καταλάβει; (...) Ο κομμουνισμός και ο σοσιαλισμός είναι μια απελευθερωτική ιδεολογία που δυσφημίστηκε τα χρόνια του Στάλιν - μπορούμε να μιλήσουμε ακόμη και για δεξιά παρέκκλιση γιατί βάζει τις σχέσεις παραγωγής πάνω από τις κοινωνικές σχέσεις». Είναι παροιμιώδης η ευκολία με την οποία η κυβέρνηση καταφεύγει στη «σταλινολογία» κάθε φορά που της προσάπτουν χαρακτηριστικά που δεν έχει και την παρουσιάζουν περίπου ως δύναμη ...κομμουνιστική! Βολεύεται με αυτήν την αντιπαράθεση, γιατί «γαργαλάει» τα αυτιά όσων απωθούνται από τους αναχρονισμούς και τον «συντηρητισμό» της ΝΔ, ενώ ταυτόχρονα σπεύδει να διαχωριστεί απ' όσα της προσάπτουν, διαβεβαιώνοντας το κεφάλαιο ότι ρόλος της είναι να δυσφημεί το σοσιαλισμό και όχι να τον υπερασπίζεται. Γι' αυτό έχουν τον «αντισταλινισμό» στην άκρη της γλώσσας και τους βγαίνει με τέτοια ευκολία, δίνοντας τροφή στον πιο χυδαίο αντικομμουνισμό.
1919 Ο Κόκκινος Στρατός περνά στην αντεπίθεση εναντίον των αντεπαναστατικών δυνάμεων του Ντενίκιν στο Νότιο μέτωπο και σύντομα τις συντρίβει.
1935 Πραγματοποιείται πραξικόπημα υπό τους Κονδύλη, Παπάγο, Οικονόμου και Ρέππα, που ανατρέπει την κυβέρνηση του Λαϊκού Κόμματος υπό τον Π. Τσαλδάρη. Πρωθυπουργός αναλαμβάνει ο στρατηγός Κονδύλης.
1941 Το Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο (ΕΑΜ) απευθύνει το πρώτο διάγγελμά του προς τον ελληνικό λαό, με το οποίο τον καλεί να ενώσει τις δυνάμεις του και να αγωνιστεί για την εθνική απελευθέρωση, για την επιβίωσή του και την κατοχύρωση της λαϊκής κυριαρχίας μετά τον πόλεμο.
1950 Συνέρχεται στη Ρουμανία η 3η Συνδιάσκεψη του ΚΚΕ (10 - 14/10/1950). Η 3η Συνδιάσκεψη αποτελεί το σημαντικότερο Σώμα του Κόμματος μετά το 7ο Συνέδριό του (1945). Η σημασία της έγκειται στο γεγονός ότι είναι το Κομματικό Σώμα που επιχειρεί την πολιτική προσαρμογή του Κόμματος στη νέα φάση του συσχετισμού δυνάμεων, μετά την οργανωμένη υποχώρηση του ΔΣΕ (τέλος Αυγούστου 1949) και την έξοδο των δυνάμεών του από την Ελλάδα.
Ετσι, στην 3η Συνδιάσκεψη επιχειρήθηκε μια συνολική εκτίμηση της δράσης του στη δεκαετία του 1940, κατά την οποία το Κόμμα ηγήθηκε δύο ένοπλων αγώνων, του ΕΑΜ - ΕΛΑΣ (1941 - 1944) και του ΔΣΕ (1946 - 1949).
1951 Συνέρχεται η 2η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ, που μεταξύ άλλων αποφάσισε τη μετάφραση και έκδοση στα Ελληνικά του «Κεφαλαίου» του Μαρξ και των Απάντων των Λένιν και Στάλιν. Η Ολομέλεια καθαίρεσε επίσης τον Μ. Παρτσαλίδη από μέλος της ΚΕ.
1973 Σε συνέντευξη Τύπου στο Λονδίνο ο Α' Γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΕ, Χ. Φλωράκης, τοποθετούμενος για τη δήθεν «πολιτικοποίηση» της χούντας και τις «προγραμματικές δηλώσεις» του Μαρκεζίνη, τονίζει πως «το πρόβλημα που απασχολεί τον ελληνικό λαό δεν είναι η επιλογή της μορφής της τυραννίας και των υπηρετών της, αλλά η συσπείρωση της δράσης όλων των αντιπάλων του νεοφασιστικού καθεστώτος, η εκλογή των πιο πρόσφορων και αποτελεσματικών μέσων και μεθόδων πάλης για ν' απαλλαγεί το γρηγορότερο από τη χουντική τυραννία».
1981 Πάνω από 300.000 άτομα συγκεντρώνονται στη Βόννη, συμμετέχοντας στη μεγαλύτερη διαδήλωση στη Δυτική Γερμανία μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Οι διαδηλωτές, που είχαν φτάσει από όλες τις γωνιές της Γερμανίας, καθώς και από γειτονικές χώρες, διαμαρτύρονταν για τη φιλοϊμπεριαλιστική πολιτική της κυβέρνησης Σμιτ απέναντι στην απόφαση του ΝΑΤΟ, το Δεκέμβρη του 1979, η οποία προέβλεπε την εγκατάσταση 572 αμερικανικών πυρηνικών πυραύλων «Πέρσινγκ ΙΙ» και πυραύλων εδάφους «Κρουζ» μέσου βεληνεκούς στη Δυτική Γερμανία και σε άλλες τέσσερις ευρωπαϊκές χώρες.