Αξιοποιώντας υπαρκτά ζητήματα συντονισμού, λαθών, επιχειρησιακά και άλλα, πετάνε την μπάλα στην εξέδρα. Το κράτος όμως δοκιμάζεται διαχρονικά σε καταστροφές, με όλες τις κυβερνήσεις, και πάντα παίρνει «μηδέν» στην προστασία του λαού και του περιβάλλοντος. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά έχει και συνέχεια σε ό,τι αφορά τις περικοπές στην πρόληψη, τους νόμους για τη διευκόλυνση της επιχειρηματικής δράσης σε δάση και αιγιαλούς. Το ίδιο ισχύει με το κράτος και στις άλλες χώρες, ακόμα και στις πιο ισχυρές οικονομικά, όπως είδαμε πρόσφατα να συμβαίνει με τις πλημμύρες στη Γερμανία, με τις φωτιές στις ΗΠΑ και αλλού. Κράτος λοιπόν που να διασφαλίζει την επιχειρηματική δράση πάνω στη γη και τα δάση και ταυτόχρονα τη λαϊκή ευημερία και την προστασία του περιβάλλοντος δεν μπορεί να υπάρξει ούτε στη ...Δευτέρα Παρουσία. Παντού ο λαός ζει την ίδια τραγωδία, επειδή το κριτήριο για την προστασία της περιουσίας και της ζωής του είναι το πού θα γύρει η πλάστιγγα του κόστους - οφέλους για το κεφάλαιο. Το ζήσαμε άλλωστε και με την πανδημία. Γι' αυτό, λοιπόν, είτε «επιτελικό» είτε «εκσυγχρονιστικό» είτε όπως αλλιώς το ονομάσουν, το κράτος των καπιταλιστών θα βρίσκεται πάντα απέναντι από τα λαϊκά δικαιώματα και τις ανάγκες. Μέχρι με την πάλη του να το ανατρέψει ο λαός.

Τα εμβόλια είναι καλύτερα στην αποτροπή σοβαρών μορφών της ασθένειας και λιγότερο «στην πρόληψη της μετάδοσης», σύμφωνα με ερευνητές που μελέτησαν σε δείγμα 3 εκατ. εμβολιασμένων Βρετανών την προστασία που προσφέρουν δύο από τα πιο διαδεδομένα εμβόλια για τον κορονοϊό, όσο απομακρυνόμαστε από τη δεύτερη δόση. Το συμπέρασμα της έρευνας είναι ότι 90 μέρες μετά την ολοκλήρωση του εμβολιασμού καταγράφεται σοβαρή μείωση του δείκτη προστασίας. Με το πέρασμα του χρόνου, ειδικά σε ό,τι αφορά τη μετάλλαξη «Δέλτα», οι εμβολιασμένοι που θα μολυνθούν, ακόμα κι αν δεν νοσήσουν βαριά, θα «κουβαλάνε» το ίδιο ιικό φορτίο με τους ανεμβολίαστους, που σημαίνει ότι θα μεταδίδουν εξίσου τον ιό. Ολα αυτά βέβαια δεν είναι άσχετα με τη συζήτηση που κορυφώνεται για την αναγκαιότητα μιας τρίτης «αναμνηστικής» δόσης σε όλους τους εμβολιασμένους, για την εξασφάλιση της οποίας οι φαρμακοβιομηχανίες έχουν βάλει ήδη «στο φουλ» τις μηχανές, οξύνοντας και τον μεταξύ τους ανταγωνισμό για το ποια θα παρασκευάσει πρώτη το εμβόλιο που θα αντιμετωπίζει και νέες πιθανές μεταλλάξεις. Σε κάθε περίπτωση, όμως, επιβεβαιώνεται ότι το εμβόλιο δεν μπορεί να αποτελεί άλλοθι για να συγκαλύπτεται η κρατική ευθύνη στη λήψη ουσιαστικών μέτρων προστασίας του λαού, που αποδεικνύονται επείγοντα και αναγκαία.

Αλλαγές χρήσης γης και σχέδια για «πράσινες» και «ψηφιακές» ζώνες, σχέδια για την εγκατάσταση και άλλων ΑΠΕ, εμπορευματοποίηση της Πολιτικής Προστασίας και «τροχιοδεικτικές» για την υποχρεωτική ασφάλιση σπιτιών στα «κοράκια» που καραδοκούν, αναδασώσεις από μεγάλες επιχειρήσεις και ομίλους με το αζημίωτο της «αξιοποίησης» των δασών, «οικοτουριστικά» πρότζεκτ και προτάσεις για εισιτήριο στους ελάχιστους χώρους πρασίνου που θα απομένουν. Είναι μερικά μόνο απ' όσα πέφτουν στο τραπέζι τις μέρες αυτές από την κυβέρνηση, με τα αποκαΐδια ακόμα να «καπνίζουν». Ο «ένοχος» επομένως δεν βρίσκεται ούτε στις μεταβολές στο κλίμα - που υφίσταται τις συνέπειες της καπιταλιστικής ανάπτυξης - ούτε στις «μεγα-φωτιές», ούτε στο «μικροκλίμα»... Ενοχος είναι η διαχρονική πολιτική εμπορευματοποίησης της γης, το νομοθετικό πλαίσιο όλων των κυβερνήσεων που αντιμετωπίζει τον φυσικό πλούτο ως πηγή κέρδους και πεδίο επιχειρηματικής εκμετάλλευσης. Και το μόνο πραγματικά «ακραίο φαινόμενο» είναι το κυνήγι του κέρδους, που βλέπει «ευκαιρίες για ανάπτυξη» εκεί που οι άλλοι βλέπουν στάχτες και κάρβουνα...

1561 Γεννιέται ο Ιταλός συνθέτης Γιάκοπο Πέρι, θεωρούμενος και πατέρας της όπερας.

1741 Ο Δανός εξερευνητής Βίτους Μπέρινγκ γίνεται ο πρώτος Ευρωπαίος που προσεγγίζει την Αλάσκα, δίνοντας το όνομά του στον Βερίγγειο Πορθμό (μεταξύ Αλάσκας και Σιβηρίας).

1795 Γεννιέται ο Φιλικός επαναστάτης του 1821 Νικόλαος Κασομούλης.

1915 Πεθαίνει ο Γερμανός γιατρός Πολ Ερλιχ, που το 1908 βραβεύτηκε με το Νόμπελ Ιατρικής.

1940 Ξεκινά η επίθεση της 8ης εθνικοαπελευθερωτικής στρατιάς (Κομμουνιστικό Κόμμα Κίνας) εναντίον των κατοχικών στρατευμάτων του ιαπωνικού ιμπεριαλισμού. Η μάχη (που έμεινε γνωστή και ως «μάχη των 100 συνταγμάτων») έληξε στις 5 Δεκέμβρη με νίκη των Κινέζων κομμουνιστών.

1944 Αρχίζουν οι επιθετικές επιχειρήσεις του σοβιετικού στρατού στη Ρουμανία, η οποία κατέληξε με τη συντριβή της γερμανικής Στρατιάς της Νότιας Ουκρανίας.

1948 Λήγει η μεγαλύτερη έως τότε εκστρατεία του κυβερνητικού στρατού κατά των δυνάμεων του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας στη Βόρεια Πίνδο («Σχέδιο Κορωνίς»), με 6 μεραρχίες πεζικού, 2 μοίρες ΛΟΚ και 8 λόχους πολυβόλων, πυροβολικό και αεροπορία. Στόχος τους, το χτύπημα και η εξόντωση του κύριου όγκου των δυνάμεων του ΔΣΕ που βρίσκονταν στον Γράμμο. Οι μάχες, που διήρκεσαν σχεδόν 70 μέρες, έληξαν με τον περίφημο ελιγμό των δυνάμεων του Δημοκρατικού Στρατού στο Βίτσι και την αποτυχία ουσιαστικά του κυβερνητικού στρατού να επιτύχει τον σκοπό του.

1949 Η Ουγγαρία ανακηρύσσεται Λαϊκή Δημοκρατία.

1950 Από το Εκτακτο Στρατοδικείο Αθηνών καταδικάζονται σε θάνατο 13 κομμουνιστές, στη δίκη της «Αυτοάμυνας Προαστίων», με τον ΑΝ 509/1947. Ανάμεσά τους οι Σπύρος Αντύπας, Γ. Μαρτίνος, Καβαλιεράτος και Παντελής Κιουρτσής.

1965 Σχηματίζεται η κυβέρνηση του Ηλία Τσιριμώκου, η οποία καταψηφίζεται μετά από 8 μέρες. Ηταν μια από τις πολλές εντολές σχηματισμού κυβέρνησης που έδωσε ο βασιλιάς και δεν μακροημέρευσαν, στην προσπάθειά του να συγκροτήσει κυβέρνηση με την ΕΡΕ και τους λεγόμενους «αποστάτες» της Ενωσης Κέντρου.

1968 Στις 20 προς 21 Αυγούστου δυνάμεις του Συμφώνου της Βαρσοβίας, μαζί με δυνάμεις του Κομμουνιστικού Κόμματος Τσεχοσλοβακίας, καταστέλλουν την αντεπανάσταση στην Τσεχοσλοβακία, που βρισκόταν σε εξέλιξη πολλούς μήνες και ήταν το αποτέλεσμα της οπορτουνιστικής διάβρωσης του ΚΚ, καθώς και της δράσης ξένων μυστικών υπηρεσιών.