Η επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, Κρ. Λαγκάρντ, αναφερόμενη στη σημερινή κατάσταση της παγκόσμιας οικονομίας, την παρομοίασε με αυτή της δεκαετίας του 1920, όπου στα τέλη της σημειώθηκε η μεγάλη ύφεση και το λεγόμενο κραχ του 1929. Με τις καμπάνες μιας νέας καπιταλιστικής κρίσης να χτυπούν όλο και πιο δυνατά, οι ανησυχίες των αστικών επιτελείων μεγαλώνουν, όπως και οι αναζητήσεις για το ποιο «φάρμακο» θα δώσει τάχα τη γιατρειά. Σε αυτές εντάσσεται και η στροφή της ΕΕ στην «πολεμική οικονομία» για τη διοχέτευση υπερσυσσωρευμένων κεφαλαίων στην ανάπτυξη της πολεμικής βιομηχανίας. Ολα αυτά παράλληλα με το πέρασμα του πολέμου στη Μ. Ανατολή σε νέα «πίστα», την κλιμάκωση της σύγκρουσης ΝΑΤΟ - Ρωσίας στην Ουκρανία και την περαιτέρω όξυνση των ανταγωνισμών ανάμεσα στα ιμπεριαλιστικά στρατόπεδα, με «βαρόμετρο» τη διαμάχη Κίνας - ΗΠΑ για την πρωτοκαθεδρία. Και επειδή η Λαγκάρντ το 'ριξε στους συμβολισμούς, θυμίζουμε πως απότοκο εκείνης της περιόδου ήταν ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος. Τα δεινά που επιφυλάσσει το εκμεταλλευτικό σύστημα δεν έχουν τελειωμό. Αξιοποιώντας και την ιστορική πείρα, ο λαός μπορεί να χαράξει τον δικό του δρόμο και να βάλει τη σφραγίδα του στις εξελίξεις. Να βρεθεί στη σωστή πλευρά της Ιστορίας, και όχι κάτω από την ξένη σημαία των εκμεταλλευτών.

Μια νέα μελέτη έρχεται να επιβεβαιώσει ότι τα κόμματα της λεγόμενης «αντιπολίτευσης» συνεχίζουν ακάθεκτα να προσφέρουν χείρα βοηθείας στο αντιλαϊκό νομοθετικό έργο της κυβέρνησης, στο έδαφος της στρατηγικής τους σύμπλευσης με τη ΝΔ. Η έρευνα αφορά τον βαθμό της «νομοθετικής συναίνεσης», όπου την πρωτιά κατέχει το ΠΑΣΟΚ (32,8%) και ακολουθούν ο ΣΥΡΙΖΑ (16,4%), οι Σπαρτιάτες (14,9%), η Νίκη (9%), η Πλεύση Ελευθερίας (7,5%), η Νέα Αριστερά (6,5%) και η Ελληνική Λύση (3%). Η αναγωγή των ποσοστών σε νομοσχέδια σημαίνει ότι το ΠΑΣΟΚ ψήφισε μαζί με τη ΝΔ πάνω από 3 στα 10 νομοσχέδια που έφερε η κυβέρνηση τον τελευταίο χρόνο, ο ΣΥΡΙΖΑ περίπου 2 στα 10 κ.ο.κ. Να σημειωθεί ότι μιλάμε για χρονιά - φωτιά, με πλούσια γκάμα αντιλαϊκών νομοσχεδίων, στην πλειοψηφία τους προαπαιτούμενα του Ταμείου Ανάκαμψης και ενσωμάτωση ευρωπαϊκών Οδηγιών. Η «κοινοβουλευτική συναίνεση» καταγράφεται σχετικά μικρότερη σε σχέση με την περασμένη τετραετία, αλλά τα αστικά κόμματα όλων των αποχρώσεων, από τη σοσιαλδημοκρατία μέχρι τα εθνικιστικά - ακροδεξιά, εγγράφουν από τώρα υποθήκες για μια ...«εποικοδομητική αντιπολίτευση» στα χρόνια που ακολουθούν, με τις διεργασίες στο αστικό πολιτικό σύστημα να επιταχύνονται. Για την ιστορία, ο βαθμός «νομοθετικής συναίνεσης» του ΚΚΕ σ' αυτόν τον πρώτο χρόνο είναι καθαρό 0%.

Ο Νίκος Νικηφορίδης ήταν ΕΠΟΝίτης, αγωνιστής της Αντίστασης. Σε ηλικία μόλις 23 ετών κι αφού έχει «θητεύσει» στο κολαστήριο της Μακρονήσου, εκτελείται στο Επταπύργιο της Θεσσαλονίκης, με το μετεμφυλιακό κράτος να του προσάπτει την... κατηγορία της «συλλογής υπογραφών διά την ειρήνη». Πέρασε στο πάνθεον των ηρώων του λαού μας και των αγώνων του. Τι σχέση έχει με όλα αυτά ο Αλ. Τσίπρας; Την ίδια που έχει ο φάντης με το ρετσινόλαδο: Καμία απολύτως! Είναι συνεπώς τουλάχιστον πρόκληση να απονέμεται στον πρώην πρωθυπουργό, σημαιοφόρο των ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών στην ευρύτερη περιοχή επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, ένα βραβείο που φέρει το όνομα του Νικηφορίδη και μάλιστα για τη ΝΑΤΟικής κοπής Συμφωνία των Πρεσπών, που, όπως έδειξε και η ζωή, μόνο την ειρήνη και την ασφάλεια δεν έφερε στους λαούς της περιοχής. Αντίθετα, διατηρεί άσβεστη τη φλόγα των εθνικισμών και αλυτρωτισμών, «διά πάσαν χρήσιν» στο μέλλον! Η περήφανη στάση του Νικηφορίδη και τα ιδανικά για τα οποία αγωνίστηκε, είναι εκ διαμέτρου αντίθετα με τις υπηρεσίες όσων προσπαθούν να καπηλευτούν στιγμές και μορφές από την ιστορία του εργατικού - λαϊκού κινήματος, για να «ντύσουν» με «ηρωικό» μανδύα τα βρώμικα σχέδια και τις ευρωατλαντικές αποστολές που αναλαμβάνουν να φέρουν σε πέρας.

1849 Πεθαίνει ο οπλαρχηγός της Επανάστασης του 1821 και μέλος της Φιλικής Εταιρείας Νικήτας Σταματελόπουλος (Νικηταράς).

1883 Δημιουργείται στη Ρωσία η πρώτη μαρξιστική ομάδα με την ονομασία «Απελευθέρωση της εργασίας».

1897 Γεννιέται ο Αμερικανός συγγραφέας Ουίλιαμ Φόκνερ, βραβευμένος με Νόμπελ Λογοτεχνίας (1949).

1903 Γεννιέται ο Αμερικανός ζωγράφος Μαρκ Ρόθκο.

1906 Γεννιέται ο μεγάλος Σοβιετικός συνθέτης Ντμίτρι Σοστακόβιτς. Για το έργο του και για τη γενικότερη προσφορά του ο Σοστακόβιτς τιμήθηκε - μεταξύ άλλων - με τον τίτλο του Καλλιτέχνη του Λαού της Σοβιετικής Ενωσης και ανακηρύχτηκε Ηρωας της Σοσιαλιστικής Εργασίας. Το έργο του συγκαταλέγεται στα κορυφαία του 20ού αιώνα.

1947 Οι μητροπολίτες Κοζάνης Ιωακείμ και Ηλείας Αντώνιος με επιστολή τους προς τον πρωθυπουργό, Θ. Σοφούλη, απαιτούν το σταμάτημα του εμφυλίου πολέμου.

1949 Γεννιέται ο Ισπανός σκηνοθέτης Πέδρο Αλμοδόβαρ.

1962 Η αλγερινή Εθνοσυνέλευση, με πρόεδρο τον Φερχάτ Αμπάς, εκλέγει πρωθυπουργό της χώρας τον Μπεν Μπελά. Το πολίτευμα της Αλγερίας προσδιορίζεται ως «Λαϊκή Δημοκρατία».

1964 Αρχίζει στη Μοζαμβίκη ένοπλη εξέγερση κατά των Πορτογάλων ιμπεριαλιστών, η οποία διαρκεί σχεδόν 12 χρόνια και οδηγεί στην ανεξαρτησία της χώρας (25/6/1975).

1970 Πεθαίνει ο Γερμανός συγγραφέας Εριχ Μαρία Ρεμάρκ.

1972 «Οχι» στην ένταξη της χώρας τους στην ΕΟΚ λένε οι Νορβηγοί, με ποσοστό 53,5%, προκαλώντας μεγάλη δυσφορία στις Βρυξέλλες.

1973 Μαζική φοιτητική διαδήλωση πραγματοποιείται στους δρόμους της Αθήνας σε ένδειξη αλληλεγγύης προς τον λαό της Χιλής, όπου οι πραξικοπηματίες, με την υποστήριξη των ΗΠΑ, είχαν ανατρέψει τον Σοσιαλιστή Πρόεδρο, Σ. Αλιέντε, και είχαν εγκαθιδρύσει στρατιωτική δικτατορία.

1974 Κυκλοφορεί το πρώτο νόμιμο φύλλο του «Ριζοσπάστη».