Ισως, βέβαια, αναρωτηθείτε τι χρειάζεται η πρόσθετη ιδιωτική ασφάλιση και τα περισσότερα, μάλιστα, κίνητρα, όταν ο κ. Χριστοδουλάκης και οι υπόλοιποι κυβερνώντες ισχυρίζονται, σε όλους τους τόνους, ότι λύνουν το Ασφαλιστικό, για τα επόμενα τριάντα - σαράντα χρόνια, εξασφαλίζοντας στους εργαζόμενους ικανοποιητικές συντάξεις, κλπ., κλπ.
Εμ, πώς. Πρώτον, υπάρχουν κάποιοι υψηλόμισθοι - λίγοι, βέβαια, αλλά η κυβέρνηση έχει έντονο το αίσθημα του ...δικαίου - που έχουν λεφτά και θέλουν να συμπληρώσουν την όποια σύνταξή τους. Δεύτερον, κάτι ξέρει περισσότερο ο κ. Ρέππας, για το μέλλον που επιφυλάσσει η κυβερνητική μεταρρύθμιση στο Ασφαλιστικό και προετοιμάζεται αναλόγως. Αλλωστε, ούτε οι ασφαλιστικές εταιρίες περιμένουν να ανοίξουν οι δουλιές τους, από τους λίγους υψηλόμισθους. Οι φιλοδοξίες τους είναι πολύ ευρύτερες...
Μπορεί, βέβαια, να μας αντιτείνει κάποιος ότι η ιδιωτική ασφάλιση είναι εθελοντική. Αν θέλεις την κάνεις. Πράγματι έτσι είναι τυπικά. Με άλλα λόγια, είναι το ίδιο ακριβώς, με τον άνεργο, που ψάχνει για δουλιά και υφίσταται του κόσμου τις ταπεινώσεις και τους εκβιασμούς. Αμα θέλει πιάνει τη δουλιά, που του προτείνει το αφεντικό, με χαμηλότερο μισθό, περισσότερες ώρες ημερήσιας εργασίας και λειψή ή καθόλου ασφάλιση. Αμα δε θέλει, μπορεί να παραμείνει στην ανεργία...
Ετσι, θα γίνει -- ακόμη περισσότερο απ' ό,τι σήμερα -- και με την ιδιωτική ασφάλιση. Αν θέλεις και, βέβαια, αν θα μπορείς να πληρώνεις, θα την κάνεις. Αν δε θέλεις, θα μένεις με τη σύνταξη πείνας -- ακόμη περισσότερης από σήμερα -- που θα σου ...εξασφαλίσει η κυβερνητική μεταρρύθμιση του Ασφαλιστικού.
Εχει... απόλυτο δίκιο ο κ. Σημίτης, όταν ισχυρίζεται, πως το ΠΑΣΟΚ «ολοκλήρωσε τη δημοκρατία» στην Ελλάδα, μετά το 1981, όπως είπε στη διάρκεια της προχθεσινής περιοδείας του στην Ευρυτανία και επανέλαβε χθες ο κυβερνητικός εκπρόσωπος.
Θα σημειώναμε ακόμη, ότι μια... κορυφαία στιγμή αυτής της ολοκλήρωσης, συντελέστηκε τις τελευταίες μέρες της περασμένης βδομάδας. Πώς; Μα, με το σχηματισμό δικογραφίας κατά των απεργών της πρωτομαγιάτικης συγκέντρωσης στο Σύνταγμα, τους οποίους η Κρατική Ασφάλεια τους εγκαλεί για «σύσταση συμμορίας, ληστεία», κλπ., κλπ.!!! Κι όλ' αυτά, γιατί τόλμησαν, να πιάσουν στα πράσα και να παραδώσουν τον ασφαλίτη, που «εκτελούσε διατεταγμένη υπηρεσία» μέσα στη διαδήλωση...
Πέρσι το Μάη, ο πρωθυπουργός Κ. Σημίτης είχε εμφανιστεί από το βήμα της ετήσιας γενικής συνέλευσης του Συνδέσμου των Βιομηχάνων (ΣΕΒ) σαν ο μεγάλος κατήγορος των κεφαλαιοκρατών που εκμεταλλεύονται στυγνά τους εργαζόμενους, προκαλώντας την οργή της ηγεσίας του ΣΕΒ και όχι μόνο. Στη συνέχεια - υπεραμυνόμενος των θέσεων του πρωθυπουργού - είχε βγει ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ Κ. Λαλιώτης και κατηγόρησε δημόσια την ηγεσία του ΣΕΒ ότι αποτελεί «παραμάγαζο της ΝΔ» (!).
Η τότε «σκληρή» κόντρα της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ με την ηγεσία των βιομηχάνων - φραστική, βέβαια, και για τα μάτια του κόσμου - δεν έγινε τυχαία. Κάτω από το βάρος της παλλαϊκής αντίδρασης που είχαν προκαλέσει τα προαναγγελθέντα - το Μάρτη του 2001 - μέτρα της κυβέρνησής τους για το Ασφαλιστικό, ο πρωθυπουργός και το επιτελείο του ΠΑΣΟΚ προσπάθησαν να περιορίσουν όσο μπορούσαν το πολιτικό κόστος των αντιδραστικών τους επιλογών, ανταλλάσσοντας άσφαιρα πυρά με την ηγεσία του ΣΕΒ και τη ΝΔ.
Φέτος - ένα χρόνο μετά την περσινή φραστική αντιπαράθεση κυβέρνησης και βιομηχάνων - ο πρωθυπουργός τα είπε (χτες) στο Μέγαρο Μαξίμου με την ηγεσία του ΣΕΒ. Μίλησαν σαν δυο καλοί φίλοι και για το Ασφαλιστικό και για τις Δημοτικές Εκλογές και για το Φορολογικό και για ό,τι άλλο ενδιαφέρει την ηγεσία του ΣΕΒ. Η συνάντηση έγινε ενόψει της σημερινής ετήσιας γενικής συνέλευσης των βιομηχάνων, όπου κυβέρνηση και ηγεσία του ΣΕΒ αναμένεται να ανταλλάξουν δημόσια φιλοφρονήσεις...
Δηλαδή, τόσον καιρό ήταν διαταραγμένες; Μα, αν συνέβαινε αυτό τόσον καιρό και, ταυτόχρονα, είχαμε τόσα ξεπουλήματα, άλλα αντεργατικά μέτρα και αντιλαϊκά νομοσχέδια και το Ασφαλιστικό να είναι στην τελική του φάση, αναλογιστείτε τι έχει να γίνει από εδώ και πέρα.
Η δική μας γνώμη, πάντως, είναι διαφορετική. Οι έρωτες μπορεί να περνούν, οι γάμοι συμφέροντος όμως κρατάνε γερά.
ΚΑΙ Η «γκαλοπολογία» συνεχίζεται! Με βάση το τελευταίο της Βι Πι Αρ Σι, οι Ελληνες θέλουν μια κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, με πρωθυπουργό τον Σημίτη και για υπουργούς ...τους σημερινούς, του ΠΑΣΟΚ...
Είπαμε, βρε παιδιά, να υπαγορεύουν την ψήφο μας τα γκάλοπ, αλλά, τέλος πάντων, μπορούν να το κάνουν με πιο διακριτικό τρόπο και να μη μας βγάζουν... ψυχασθενείς.
E, ΟΧΙ ΚΑΙ απέτυχε με τη συμμετοχή του στη Γιουροβίζιον ο Μιχάλης Ρακιντζής! Λίγο το έχετε, να μας απαλλάξει για έναν ολόκληρο χρόνο από όλη αυτή τη φαρσοκωμωδία που αποκαλείται διαγωνισμός ευρωπαϊκού τραγουδιού;
Γιατί, εδώ που τα λέμε, αν τον δει αυτό το διαγωνισμό κάποιος που δε γνωρίζει περί τίνος πρόκειται, θα υποθέσει -- και λογικά ο άνθρωπος -- ότι ο μέσος Ευρωπαίος έχει σαν βασική γλώσσα του τα αγγλικά και είναι χαζοχαρούμενος.
Ασε για τη μουσική -- τρόπος του λέγειν, δηλαδή. Ολα τα τραγούδια έμοιαζαν τόσο πολύ μεταξύ τους, που αν δεν άκουγες την εκφώνησή τους, δεν μπορούσες με τίποτε να καταλάβεις ποια χώρα εκπροσωπούσε το καθένα. Προφανώς, ήθελαν να δώσουν ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα καλλιέργειας της ...πολυπολιτισμικής Ευρώπης.
Περηφανεύονται οι κυβερνώντες επειδή οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι μια πιθανή επόμενη κυβέρνηση της ΝΔ θα πρέπει - σύμφωνα με τις απαντήσεις των ερωτηθέντων - να έχει υπουργούς τα στελέχη του... ΠΑΣΟΚ! Συμπέρασμα; Οι «διαφορές» μεταξύ των στελεχών της ΝΔ και των «σοσιαλιστών» στελεχών του ΠΑΣΟΚ είναι... τεράστιες.
Τουλάχιστον 5.000 εργάτες πεθαίνουν καθημερινά, είτε από εργατικά ατυχήματα είτε από επαγγελματικές ασθένειες, ενώ για κάθε θανατηφόρο ατύχημα αναλογούν 500 με 2.000 τραυματισμοί, ανάλογα με το είδος της εργασίας. Τα αποκαλυπτικά και, ταυτόχρονα, δραματικά αυτά στοιχεία περιέχονται στην έκθεση που έδωσε πρόσφατα στη δημοσιότητα ο Διεθνής Οργανισμός Εργασίας (ΔΟΕ) και αποτελούν μόνο την κορυφή του παγόβουνου, όπως ομολογεί ο ίδιος, αφού τα πραγματικά νούμερα είναι πολύ μεγαλύτερα. Στοιχεία, τα οποία συνοδεύονται από την εξίσου, αν όχι ακόμη περισσότερο, τραγική εκτίμηση του Οργανισμού ότι το 80% των θανάτων και των εργατικών ατυχημάτων θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί, εάν οι χώρες - μέλη του ΔΟΕ εφάρμοζαν τις αναγκαίες πολιτικές και μέτρα ασφάλειας της εργασίας.
Είχατε, μήπως, ανησυχία για την... αργή τελευταία ανάπτυξη του νόμιμου τζόγου στη χώρα μας; Ανησυχούσατε, π.χ., για την παρέλευση... τόσου χρονικού διαστήματος, χωρίς να μπει σε κυκλοφορία κάποιο καινούριο «παιγνίδι»; Σας πληροφορούμε, λοιπόν, ότι οι κυβερνώντες και οι αρμόδιοι υπεύθυνοι του νόμιμου τζόγου... σκέφτονται πριν από σας για σας. Σύμφωνα με όσα ανακοίνωσε τις προάλλες στη Βουλή ο πρόεδρος του ΟΠΑΠ, από το Σεπτέμβρη και μέχρι το τέλος του χρόνου, θα μπουν σε κυκλοφορία, όχι ένα, ούτε δύο, αλλά τέσσερα ακόμη «παιγνίδια» του ΟΠΑΠ. Και, βέβαια, θα συνοδευτούν από τις γνωστές διαφημιστικές πλύσεις εγκεφάλου, προς άγραν πελατών και, βέβαια, την παραπέρα ανάπτυξη του τζόγου σε όλη τη χώρα...
Πάντως, αν ανησυχείτε (σοβαρά τη φορά αυτή), για τις πολύμορφες και σοβαρές - στον ένα ή άλλο βαθμό - κοινωνικές, ψυχολογικές και οικονομικές επιπτώσεις από την τέτοια ανάπτυξη του τζόγου, σας θυμίζουμε τα εξής: Πρώτον, ο ΟΠΑΠ έχει στα χέρια του έρευνα του Παντείου Πανεπιστημίου, η οποία - ανάμεσα σε άλλα - αναφέρεται και στις συνέπειες αυτές. Και, δεύτερον, η διοίκηση του Οργανισμού έχει αποφασίσει τη δημιουργία δικτύου αντιμετώπισης του φαινομένου της παθολογικής ενασχόλησης με τα τυχερά παιγνίδια, δηλαδή, των εξαρτημένων ατόμων από τον τζόγο του ΟΠΑΠ.
Τα συμπεράσματα δικά σας...
Ετσι σε θέλουν
στην πολυθρόνα,
έξω απ' την πάλη
και τον αγώνα,
καθηλωμένο
μπρος στην οθόνη
που αποκοιμίζει
κι αποβλακώνει,
έτσι σε θέλουν
άβουλο πιόνι.
* * *
Ετσι σε θέλουν
σαν χαζοπούλι
για να σου τρώνε
και το μεδούλι,
άπραγο, άφωνο
κούφιο πολίτη,
νεκρό ακίνητο
σαν μακαρίτη,
θύμα μονίμως
κάθε αγύρτη.
* * *
Ετσι σε θέλουν
και με την «πλύση»
σ' έχουνε πλήρως,
φίλε, αφοπλίσει,
σήκω για πάλη,
κλείσ' την οθόνη,
γιατί το ...σίριαλ
«ΟΝΕ και ζώνη»
έτσι από μόνο του
δεν τελειώνει!