ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Τα βάσανα του Χριστοδουλάκη...

Γρηγοριάδης Κώστας

Μπορεί στη Βουλή να έχει αρχίσει η συζήτηση για το προσχέδιο του νέου κρατικού προϋπολογισμού, αλλά τα μεγάλα προβλήματα του υπουργού Οικονομίας, Ν. Χριστοδουλάκη, βρίσκονται στην κατάρτιση του τελικού σχεδίου. Προχτές, σύμφωνα με πληροφορίες, «αρπάχτηκε» με τον υπουργό Παιδείας, Π. Ευθυμίου, ο οποίος ζήτησε αύξηση του κονδυλίου για το υπουργείο του κατά 19%, σε σχέση με την κατά 6% αύξηση που δίνεται στο προσχέδιο προϋπολογισμού του 2003. Τελικά, όπως λέγεται, ο Ευθυμίου «συμβιβάστηκε» με μια επιπλέον αύξηση του κονδυλίου κατά 40 εκατ. ευρώ (περίπου 140 δισ. δραχμές). Το ίδιο, λίγο πολύ, αναμένεται να είναι το κλίμα και των υπόλοιπων συναντήσεων του Ν. Χριστοδουλάκη, με άλλους κορυφαίους υπουργούς, που γίνονται αυτές τις μέρες.

Το γεγονός, βέβαια, είναι αναμενόμενο και καθόλου περίεργο. Από τη μια, υπάρχει το γνωστό εκλογικό αποτέλεσμα και η πανθομολογούμενη συνεχής αύξηση της λαϊκής δυσαρέσκειας. Και από την άλλη, το πρόγραμμα Σταθερότητας, οι αδιαπραγμάτευτες και συνεχώς αυξανόμενες απαιτήσεις των κεφαλαιοκρατών και της ολιγαρχίας, η συνεχιζόμενη ύφεση στη διεθνή καπιταλιστική οικονομία, το ενδεχόμενο ενός νέου πολέμου, κλπ., κλπ. Ολ' αυτά συνιστούν ένα άλυτο σταυρόλεξο για τον υπουργό Οικονομίας. Και, βέβαια, δε ζητά κανένας συνάδελφός του τη ριζική αλλαγή της κυβερνητικής πολιτικής. Για «μπαλώματα» κάνουν λόγο. Τα περιθώρια, όμως, έχουν στενέψει πλέον.

Είναι δικαιολογημένος...

Αφού... έλυσε τα προβλήματα των τραπεζοϋπαλλήλων και... εκσυγχρόνισε το συνδικαλιστικό τους κίνημα, τώρα, αναλαμβάνει να κάνει τα ίδια και στον κλάδο των οικοδόμων. Ο λόγος για τον Α. Καλύβη, αναπληρωτή πρόεδρο της ΓΣΕΕ και στέλεχος του ΣΥΝ, που χτες μοίραζε (!) στους δημοσιογράφους την ανακοίνωση - διακήρυξη της «Ενωτικής Δράσης Οικοδόμων» - την παράταξη δηλαδή με την οποία κατεβαίνει ο ΣΥΝ, μαζί με τους «διαθέσιμους» πρώην, στις αρχαιρεσίες του Συνδικάτου Οικοδόμων Αθήνας. Μεταξύ άλλων σημειώνεται στη διακήρυξη: «Δυστυχώς, το συνδικάτο μας δεν απάντησε σε αυτές τις επιθέσεις (εννοεί της κυβέρνησης)»!!!

Δε λέμε, είναι δικαιολογημένος ο άνθρωπος. Οταν απουσιάζεις από τους αγώνες, γιατί την ίδια ώρα βρίσκεσαι στα τραπέζια του «κοινωνικού διαλόγου» και της συναίνεσης με την κυβέρνηση και τους εργοδότες, είναι λογικό να μην ξέρεις τι γίνεται στο εργατικό κίνημα.

Οχι κι απ' το παράθυρο...

Πράγματι, ήταν εύστοχος και, ταυτόχρονα, αποκαλυπτικός ο χτεσινός τίτλος της «Αυγής» στο σχετικό, με τη συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΝ και τις δηλώσεις του Ν. Κωνσταντόπουλου, ρεπορτάζ. Ελεγε ο συγκεκριμένος τίτλος: «Ο Ν. Κωνσταντόπουλος απαντά στο Μαξίμου για τον κεντροαριστερό πόλο: Συνεργασίες από το παράθυρο; Οχι, ευχαριστώ!». Σωστά, τα... καθώς πρέπει συνοικέσια δε γίνονται από το παράθυρο, αλλά από την πόρτα και με κάθε επισημότητα...

Εχουν δίκιο...

Πάντως, για να μην αδικούμε το ΣΥΝ, πρέπει να σημειώσουμε ότι θέτει - εμμέσως πλην σαφώς - και τους όρους για το ενδεχόμενο ενός επισήμου και ...από την πόρτα «συνοικεσίου». Οι τελευταίοι είναι βασικά δυο: Πρώτον, η αλλαγή της εφαρμοζόμενης πολιτικής και, δεύτερον, η αλλαγή του εκλογικού νόμου.

Και για να πάρετε μια ιδέα, σχετικά με τον πρώτο όρο, σας παραθέτουμε ένα απόσπασμα από το χτεσινό πρωτοσέλιδο θέμα της «Αυγής», που αφορούσε τους προχτεσινούς ελιγμούς της κυβέρνησης σχετικά με τη βαμβακοκαλλιέργεια: «Χθες, ο υφυπουργός Γεωργίας, Β. Αργύρης, ανακοίνωσε ότι το όριο των 275 κιλών/στρέμμα καταργείται και ο κάθε παραγωγός θα παραδίδει όλες τις ποσότητες, αρκεί να προέρχονται από δηλωθείσες εκτάσεις. Ομως, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος χθες βράδυ επέμενε ότι παραμένει το ανώτατο όριο της προς επιδότηση συγκομιδής.

Ο πανικός προφανής. Οπως, δυστυχώς, και οι παλινωδίες της κυβέρνησης. Με τα παραπάνω μέτρα ίσως βραχυπρόθεσμα η ηγεσία του υπουργείου Γεωργίας διασωθεί από τα "βέλη", που εκτοξεύονται πανταχόθεν. Εάν, όμως, στα τέλη της εκκοκκιστικής περιόδου, την άνοιξη του 2003, η παραγωγή θα είναι και πάλι αυξημένη και η επιδότηση χαμηλή, θα υπόσχεται και πάλι εθνικές ενισχύσεις που δε θα μπορεί να δώσει;».

Εχετε δίκιο παιδιά και βάζετε θέμα «αλλαγής πολιτικής». Δεν είναι όσο χρειάζεται σταθερή και θαρραλέα στην πολιτική των «ευρω-μονοδρόμων» η κυβέρνηση...

Τα κρισιακά...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΤΕΛΙΚΑ, ΤΟ πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας είναι ορισμένες υποδιαιρέσεις μιας ποσοστιαίας μονάδας; Εμείς έχουμε ριζικά διαφορετική γνώμη, αλλά διάφοροι «οικονομολογούντες», με πρώτο και καλύτερο τον υπουργό Οικονομίας, κάνουν ό,τι μπορούν να μας πείσουν γι' αυτό. Οι σχετικές θεωρίες, δε, και τα σενάρια δίνουν και παίρνουν.

Οι ρυθμοί ανάπτυξης θα είναι μεταξύ 3,6% και 4% λέει ο ΟΟΣΑ. Οχι, μεταξύ 3,1 και 4,1%, λέει η κυβέρνηση και γενικώς άπαντες παίζουν με αριθμούς, ποσοστά και υποδιαστολές, στο φόντο μιας παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, που όλοι διαβλέπουν.

Το μόνο σίγουρο είναι πως οι κρίσεις (παγκόσμιες ή εγχώριες) ...πληρώνονται. Και δεν πληρώνονται, βέβαια, απ' όλους. Οι έχοντες την οικονομική και πολιτική εξουσία φορτώνουν τα σπασμένα στα συνήθη «υποζύγια», μεροκαματιάρηδες, μισθωτούς και συνταξιούχους, μικρούς και φτωχούς αγρότες, μικροεπαγγελματίες και ανέργους.

Φανταστείτε, λοιπόν, όταν μέχρι σήμερα ακολουθείται πολιτική σκληρής λιτότητας, τι έχει να γίνει με τη δικαιολογία των τιμών του πετρελαίου και της ισοτιμίας δολαρίου/ ευρώ.

Αλλωστε, αν η κυβέρνηση θέλει να πείσει για την προετοιμασία της ενόψει των παγκόσμιων εξελίξεων, ας μας πει τι έχει κάνει για την προστασία του εισοδήματος, την ακρίβεια και όλα τα σχετικά. Με το περίπου 2,5% της εισοδηματικής πολιτικής και τις ...«συμφωνίες κυρίων» στην αγορά θα προστατευτούμε;

Γρηγοριάδης Κώστας

ΠΡΟΒΛΗΜΑ «ΕΦΑΜΙΛΛΟ» με την ανεργία χαρακτήρισε χτες ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ, Χρήστος Πολυζωγόπουλος, τις εργασιακές σχέσεις, παρουσιάζοντας ανάλογη έρευνα της Συνομοσπονδίας. Ομολογουμένως δεν αποτελεί και φοβερή ανακάλυψη η διαπίστωση.

Μόνον που ...ξέχασε ότι στη Βουλή έκανε θετική εισήγηση για το νομοσχέδιο του υπουργείου Εργασίας, το οποίο απορύθμιζε τις εργασιακές σχέσεις και ενίσχυε τη μερική απασχόληση. Εκείνο που ψήφισαν ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία...

Τώρα θυμήθηκαν να αντιληφθούν ως πρόβλημα την επέκταση της μερικής απασχόλησης; `Η μήπως απλά μπήκαν στον κόπο να διαπιστώσουν τα αποτελέσματα της στάσης που τήρησαν;

Κουρνιαχτός αποπροσανατολισμού

Προεκλογικά, η τακτική και του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, με τη συστράτευση στην προπαγάνδα τους των αστικών ΜΜΕ, ήταν η κούφια μεταξύ τους φραστικά οξυμένη αντιπαράθεση, για το ποιος θα πάρει και ποιος θα δώσει μήνυμα. Ποιος είναι ο καλύτερος διαχειριστής της αντιλαϊκής πολιτικής, αν ο Τζαννετάκος και η Ντόρα της ΝΔ ή η Φώφη και ο Παπουτσής του ΠΑΣΟΚ είναι οι πιο κατάλληλοι! Τα μεγάλα λαϊκά προβλήματα που βασανίζουν το λαό και προκαλούν έντονη δυσαρέσκεια εξοβελίστηκαν. Αλλωστε, τι να πουν γι' αυτά, αφού η πολιτική τους τα αναπαράγει και τα οξύνει; Συγκάλυψαν, λοιπόν, τις αιτίες που τα γεννούν, και τις ευθύνες των κομμάτων τους σχετικά με την αντιμετώπισή τους. Ταυτόχρονα, απέφυγαν κάθε συζήτηση για το ρόλο και το χαρακτήρα της Αυτοδιοίκησης - μηχανισμού του κράτους για την υλοποίηση της αντιλαϊκής πολιτικής.

Μετεκλογικά, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, αλλά και ο μικρός ΣΥΝεταίρος τους, αντί άλλων, συνεχίζουν την επιχείρηση αποπροσανατολισμού των εργαζομένων, επικεντρώνοντας στην αντιπαράθεση για το ποιος βγήκε κερδισμένος και ποιος, τελικά, πήρε το μήνυμα της κάλπης! Οπως και πριν με τα στημένα γκάλοπ προσπαθούσαν να χειραγωγήσουν τις συνειδήσεις, έτσι και τώρα μετεκλογικά, «διαβάζουν» ο κάθε εταίρος κατά πώς τον βολεύει τα εκλογικά αποτελέσματα - αλλά και τα ...exit pols, όπως αυτά τους εξυπηρετούν!

Αν και θα 'θελαν να κρύψουν τη δυσαρέσκεια των εργαζομένων στην αντιλαϊκή πολιτική, ανεξάρτητα από το πώς εκφράστηκε στην κάλπη, γνωρίζουν πως η λαϊκή αγανάκτηση θα εκφραστεί στη συνέχεια στους αγώνες, που συμβάλλουν στη συνειδητοποίηση της ανάγκης αμφισβήτησης της κυρίαρχης πολιτικής. Γι' αυτό πασχίζουν να αποπροσανατολίσουν τους εργαζόμενους και με την αστήριχτη εκτίμηση περί «ήττας της πολιτικής του ΚΚΕ», έχοντας στόχο τη μεγάλη αξία των αγωνιστικών συσπειρώσεων που συγκροτήθηκαν και στην Τοπική Αυτοδιοίκηση από το ΚΚΕ, το ΔΗΚΚΙ, την Κομμουνιστική Ανανέωση και άλλες ριζοσπαστικές αγωνιστικές δυνάμεις και παράγοντες.

Ανησυχούν από τη συγκρότηση και στο χώρο της ΤΑ των αγωνιστικών συσπειρώσεων. Και, σε πείσμα της πραγματικότητας, προσπαθούν να υποβαθμίσουν τη δυναμική τους, παρουσιάζοντας ότι, τάχα, δεν πέτυχαν εκλογικά. Επιστρατεύουν, γι' αυτό, εκτός από ψευδή αριθμητικά στοιχεία, όλους τους προπαγανδιστικούς και ιδεολογικούς μηχανισμούς τους και τα ΜΜΕ - με αιχμή πάντα τους κεντροαριστερούς του Συνασπισμού - για να παρουσιάσουν ως «περιχαράκωση του ΚΚΕ»(!) και ...«ευκαιριακές» τις αγωνιστικές συσπειρώσεις. Παρουσιάζοντας, ταυτόχρονα, τις κεντροαριστερές ΣΥΝεργασίες - δεκανίκι του ΠΑΣΟΚ ως επιτυχία!

Οσο, όμως, και αν πασχίζουν όλα τα αστικά επιτελεία και οι εταίροι του δικομματισμού, οι αγωνιστικές συσπειρώσεις που συγκροτήθηκαν στην ΤΑ αποτελούν μια μεγάλη κατάκτηση για το μαζικό λαϊκό κίνημα. Και, σε κάθε περίπτωση, στο εξής θα αποτελούν ένα ακόμα στήριγμα των λαϊκών δυνάμεων για τη διεκδίκηση λύσεων και μέσα από την Τοπική Αυτοδιοίκηση στα οξυμένα προβλήματά τους, κόντρα στην αντιλαϊκή πολιτική. Αυτή είναι και η βάση για τη μεγαλύτερη διεύρυνση και ανάπτυξή τους μέσα στους λαϊκούς αγώνες. Φυσικά, οι κομμουνιστές θα δρουν σ' αυτήν την κατεύθυνση, όπως πάντα, στην πρώτη γραμμή.

Γιάννης ΖΑΓΓΑΝΑΣ

Η επιχείρηση εξαγοράς ψήφων

Παπαγεωργίου Βασίλης

Μια βδομάδα πριν τις εκλογές της 13.10.2002 οι υφυπουργοί Οικονομίας Γ. Φλωρίδης και Υγείας Δ. Θάνος υπέγραψαν κοινή απόφαση για την κατ' εξαίρεση και εφάπαξ οικονομική ενίσχυση σε 14 νοικοκυριά με 5.869,41 ευρώ (2.000.000 δραχμές) της Ανατολικής και Δυτικής Αττικής. Η έκτακτη οικονομική ενίσχυση χορηγήθηκε για την αντικατάσταση της οικοσκευής τους, που καταστράφηκε, «λόγω της κατάρρευσης της οικίας τους απ' το σεισμό της 7.9.1999».

Φαίνεται, όμως, πως μόνο στις 14.10.2002, την επομένη δηλαδή του πρώτου γύρου, λαγάριασε πλήρως η μνήμη των παραπάνω υπουργών και υπέγραψαν κι άλλη κοινή απόφαση για την οικονομική ενίσχυση 499 ακόμη νοικοκυριών της Ανατολικής Αττικής -υπάρχει ονομαστικός κατάλογος- με 3.000 ευρώ (1.022.250 δραχμές) στο καθένα, για την αντικατάσταση της οικοσκευής, που «καταστράφηκε μερικώς από το σεισμό της 7.9.1999»!

Σημειώνουμε το γεγονός, γιατί το μετά τρία χρόνια «ζωντάνεμα» της μνήμης των κυβερνώντων και, μάλιστα, ανάμεσα στους δύο γύρους των δημοτικών και νομαρχιακών εκλογών, μοιάζει περισσότερο, να αποτελεί στοιχείο της γενικότερης επιχείρησης εξαγοράς συνειδήσεων.

Προς Γ. Καρ. - «ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ»

Δε νομίζουμε πως η σημαντική μερίδα των ψηφοφόρων του Δήμου Ζωγράφου, που έκαναν αποχή ή ψήφισαν λευκό και άκυρο στο δεύτερο γύρο των δημοτικών εκλογών, το 'καναν με τη λογική του «δε βαριέσαι...». Αντίθετα, πιστεύουμε, ότι στη μεγάλη τους πλειοψηφία - τουλάχιστον - κινήθηκαν από λογικές καταδίκης του δικομματισμού και των όποιων εκεί εκπροσώπων τους. Και όχι μόνον αυτό. Καταδίκασαν, επίσης, τους πολιτικούς εκβιασμούς και την επιχείρηση χειραγώγησης των συνειδήσεων, που επιχειρήθηκαν στο Δήμο Ζωγράφου, με πρόσχημα τον «ακροδεξιό» μπαμπούλα, στο πρόσωπο του διορισμένου από τη δικτατορία δημάρχου κ. Καζάκου. Και πολύ καλά έκαναν.

Μια και ο Γ. Καρ., όμως, τρίβεται στην γκλίτσα του τσοπάνη, μπορεί να μας αναφέρει ένα ιστορικό παράδειγμα, όπου οι όποιες ακροδεξιές ή και απλώς δεξιές δυνάμεις αντιμετωπίστηκαν ουσιαστικά και πραγματικά, με την εφαρμογή της λογικής του «μικρότερου κακού», της οποίας είναι ένθερμος θιασώτης; 'Η, μήπως, οδηγούν στο συμπέρασμα αυτό οι γνωστές σε όλους εμπειρίες και αποτελέσματα των τελευταίων χρόνων της Ιταλίας και της Γαλλίας;

Οργιο ρουσφετολογίας

Σωρεία παρανομιών, παρατυπιών και παραβιάσεων του ν. 2190/1994, γνωστού και ως «νόμου Πεπονή», αλλά και αθρόες προσλήψεις -κυρίως, από δήμους- διαπιστώνει η ετήσια έκθεση του ΑΣΕΠ, που δόθηκε προχτές στη δημοσιότητα. Και να σκεφτείτε, ότι τα προαναφερόμενα στοιχεία προέρχονται από 16 και μόνο δήμους, από τους χίλιους περίπου που υπάρχουν σε όλη τη χώρα, όπου πραγματοποιήθηκαν σχετικοί έλεγχοι.

Και σε ό,τι αφορά στη σωρεία των παρανομιών και των αθρόων προσλήψεων δεν είχαμε την παραμικρή αμφιβολία. Σημειώνουμε, όμως, τη στιγμή, που η έκθεση δόθηκε στη δημοσιότητα. Δηλαδή, δυο μέρες μετά και το δεύτερο γύρο των δημοτικών και νομαρχιακών εκλογών.

Πρωτοφανές φαινόμενο

Πολλά σχολεία μένουν κλειστά. Η αίσθηση του τρόμου και του πανικού είναι διάχυτη στους δρόμους. Οσοι θαρραλέοι τολμούν να περπατήσουν σ' αυτούς, βαδίζουν κάνοντας συνεχή ζιγκ ζαγκ και απότομα πηδήματα. Τα προαναφερόμενα, όπως και πολλά ακόμη παρόμοια, δεν αποτελούν το απόσπασμα κάποιου φανταστικού θρίλερ. Είναι εικόνες της καθημερινής πραγματικότητας στην περιοχή της Ουάσιγκτον. Αιτία είναι η φονική δράση του «ελεύθερου σκοπευτή» - δολοφόνου, που σκοτώνει ανύποπτους διαβάτες, εδώ και τρεις βδομάδες, προτιμώντας ιδιαίτερα όσους στέκονται σε πρατήρια βενζίνης. Μέχρι χτες είχε σκοτώσει δέκα άτομα και οι διωκτικές αρχές της αμερικανικής πρωτεύουσας δήλωναν πλήρη αδυναμία.

Το φαινόμενο είναι πρωτοφανές, όσο και τραγικό και δεν έχει προηγούμενο στην ιστορία ολόκληρου του πλανήτη. Και, ενδεχομένως, να βρει μιμητές και σε άλλες χώρες στην πορεία -όπως έχει συμβεί και με άλλα αμερικανικά «φρούτα» - αλλά το γεγονός πως πρωτοεμφανίζεται στις ΗΠΑ έχει κι αυτό τη σημασία του.

Συνέπειες ευρωατλαντικών μονόδρομων

Δεν είναι λίγοι μεταξύ του διπλωματικού και πολιτικού κατεστημένου στην Ελλάδα και στην Κύπρο που έχουν την ξεκάθαρη, αλλά ανομολόγητη, θέση ότι το Κυπριακό έχει επιλυθεί προ πολλού. Κάτι παρόμοιο, άλλωστε, υποστηρίζει και το κατεστημένο στην Τουρκία, ζητώντας να ληφθεί υπόψη η πραγματικότητα που έχει δημιουργηθεί στο νησί, από το 1974 μέχρι σήμερα. Την άποψη αυτή, ότι δηλαδή το Κυπριακό έχει επιλυθεί, συμμερίζονται επίσης οι, όπου Γης, «πραγματιστές», υπογραμμίζοντας ότι δεν παραδίδονται στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων αυτά που έχουν αποκτηθεί στο πεδίο της μάχης.

Από το 1974 μέχρι σήμερα οι ελληνικές κυβερνήσεις, αν και ακολούθησαν στο Κυπριακό κατά γράμμα την «πραγματιστική», δηλαδή την ιμπεριαλιστική πολιτική, που υπαγορευόταν από τους Αμερικανούς, δημοκοπούσαν ασύστολα καλλιεργώντας φρούδες ελπίδες για «δίκαιη» λύση. Ομως, ο χρόνος των «ωραίων» αγωνιστικών λόγων τέλειωσε και έχει φτάσει η στιγμή για να καταβληθεί το τίμημα: Η νομιμοποίηση της διχοτόμησης, μέσα, βέβαια, και στο περιτύλιγμα της ένταξης της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ενωση.

Της «Νότιας Κύπρου», όμως, όπως διορθώνουν οι ακριβολόγοι τεχνοκράτες των υπουργείων Εξωτερικών Ελλάδας και Κύπρου, οι οποίοι γνωρίζουν πολύ καλά ότι αυτό είναι το μέγιστο που «ίσως» πετύχει η ελληνική πλευρά. Αυτό, μάλιστα, το «ίσως» είναι που προκαλεί πανικό και ανησυχία στην ελληνική κυβέρνηση, η οποία μελετά κάθε πιθανό σενάριο κρίσης σε Αιγαίο και Κύπρο, όπως αποκάλυψε χτες ο «Ρ» και όπως, έχουμε την εντύπωση, θέλει να γνωρίζουμε και να πιστεύουμε.

Γιατί, άραγε, ανησυχεί η κυβέρνηση; Δεν εμπιστεύεται την πολιτική της προσέγγισης, που με συνέπεια έχει ακολουθήσει απέναντι στην Τουρκία; Δεν περιμένει από συμμάχους και εταίρους να υποστηρίξουν την ενταξιακή πορεία της Κύπρου στην ΕΕ; Μήπως κατανόησε, τελικά, το αδιέξοδο των επιλογών της; Μήπως αντιλήφθηκε ότι η πολιτική των ευχαριστιών προς τις ΗΠΑ δε διασφαλίζουν τα συμφέροντα της χώρας;

Το αδιέξοδο είναι ολοφάνερο. Το ίδιο φανερή είναι και η αδυναμία της κυβέρνησης να το υπερβεί. Αλλωστε, η ενεργητική συμμετοχή της στην ιμπεριαλιστική τάξη πραγμάτων, στην οποία είναι ενταγμένο και το Κυπριακό, δεν της το επιτρέπει. Τα σενάρια διαχείρισης των πιθανών κρίσεων στο Αιγαίο ή στην Κύπρο αποκαλύπτουν τα αδιέξοδα της φιλοϊμπεριαλιστικής εξωτερικής πολιτικής της, τους κινδύνους για το λαό μας αλλά και τις ευθύνες του προμελετημένου «ρεαλιστικού» ξεπουλήματος της κυπριακής υπόθεσης.

Σε αυτό ακριβώς το σημείο υπάρχει και μια αλήθεια, η οποία ακούγεται από όλους αυτούς που τόσα χρόνια υποτίθεται ότι αγωνίζονται για μια δίκαιη και βιώσιμη λύση, έξω από τις υπάρχουσες από τη 10ετία του '70 αποφάσεις του ΟΗΕ. Η ένταξη της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ενωση, λένε, θα βοηθήσει και στην επίλυση του πολιτικού προβλήματος. Βρισκόμαστε, λοιπόν, σε αυτό ακριβώς το σημείο, κατά το οποίο η μισή Κύπρος θα μπει στην ΕΕ. Είναι απαραίτητη, λοιπόν, η οικοδόμηση προσχημάτων και ίσως κάποιες ομοβροντίες, ανάλογα με τα σενάρια των κρίσεων, για την τιμή των όπλων, αφού η διχοτόμηση δεν είναι ούτε δίκαιη, ούτε βιώσιμη, ούτε λύση. Και δε θα μπορούσε να είναι άλλωστε εντός των ευρωατλαντικών πλαισίων.

Εστω τώρα

Ετσι λοιπόν

που ψήφισες

πήραν νέο αέρα

και νέα

πρόσμενε δεινά

κι άλλα,

λαέ, καρτέρα,

δούλος θα γίνεις

πια σωστός

και σκλάβος σε γαλέρα!

* * *