Παπαγεωργίου Βασίλης

Την απάντηση έδωσε τις προάλλες ο γγ του ΟΠΕΚ, μιλώντας στο φόρουμ του Νταβός. Κατάγγειλε, ότι οι μεγάλες πολυεθνικές του πετρελαίου και μεγάλα κερδοσκοπικά συμφέροντα έχουν επιβάλλει διεθνώς τις τιμές αυτές, με πρόσχημα τον επαπειλούμενο πόλεμο στο Ιράκ και με αποκλειστική επιδίωξη τη μεγιστοποίηση των κερδών τους. Υπογράμμισε δε, ότι τίποτε δεν έχει αλλάξει εδώ κι ένα χρόνο, που να δικαιολογεί πραγματικά την οποιαδήποτε αύξηση της διεθνούς τιμής του πετρελαίου.

Υ.Γ. Αν θέλετε, πάντως, να πάρετε μια γεύση των παραπανίσιων κερδών των πολυεθνικών του πετρελαίου, μόνο στη χρονιά που πέρασε, πάρτε υπόψη σας, ότι η μέση ημερήσια κατανάλωση πετρελαίου σε ολόκληρο τον κόσμο κυμαίνεται γύρω στα 75 εκατομμύρια βαρέλια...

Δε θα υπάρξουν σοβαρές ανατιμήσεις στα υγρά καύσιμα, στο ενδεχόμενο ενός πολέμου στο Ιράκ, γιατί οι μεγάλες πετρελαϊκές εταιρίες έχουν προεισπράξει την όποια ζημιά, με τις αυξήσεις τιμών που επέβαλαν όλη την περασμένη χρονιά. Αυτά είπε τις προάλλες ο υπουργός Ανάπτυξης.

Με άλλα λόγια, δηλαδή, ο κ. Τσοχατζόπουλος ομολογεί, εμμέσως πλην σαφώς, την ολοφάνερα ληστρική και ετσιθελική επιβολή των αυξήσεων, που επέβαλαν οι πολυεθνικές, χωρίς κανείς αρμόδιος να συγκινηθεί, είτε στην Ελλάδα είτε σε άλλη καπιταλιστική χώρα ή σε κάποιον διεθνή οργανισμό. Και μπορεί, βέβαια, να επιχειρεί τη δικαιολόγηση και τον εξωραϊσμό της τακτικής αυτής, μιλώντας για μελλοντικές ζημιές, αλλά μπορεί να μας αναφέρει συγκεκριμένα πώς θα ζημιωθούν οι πολυεθνικές από τον πόλεμο; Εμείς, πάντως, μπορούμε να του αποδείξουμε, με συγκεκριμένα επιχειρήματα και στοιχεία, ότι μόνον κέρδη θα έχουν από τον πόλεμο οι πολυεθνικές του πετρελαίου. Αλλωστε, γι' αυτό και τον προωθούν. `Η, μήπως, δε γνωρίζει ο κ. Τσοχατζόπουλος τους στενούς δεσμούς, τόσο του Τζ. Μπους όσο και του Ντ. Τσέινι, με τις μεγάλες αμερικανικές εταιρίες πετρελαίου;

Ισχυρίζεται πως είναι κατά του πολέμου στο Ιράκ και θεωρεί παρήγορο το γεγονός πως ακόμη και στις ΗΠΑ «σχεδόν όλοι καταλαβαίνουν ότι τα συμφέροντα των εταιριών πετρελαίου είναι αυτά που καθοδηγούν και κινητοποιούν την πολεμική μηχανή της Αμερικής». Αποδέχεται, όμως, το ψεύτικο δίλημμα πόλεμος ή δικτάτορας Σαντάμ και παρότι επιλέγει την ειρήνη, ως μείζον, ισχυρίζεται ότι έτσι προσφέρεται μια «σανίδα σωτηρίας» στον Χουσεΐν. Κι όχι μόνον αυτό, υποστηρίζει ακόμη ότι δικαιούνται οι Κούρδοι να θεωρούν την αμερικανική επέμβαση θείο δώρο, αφού μπορεί να αποτελέσει τη χρυσή ευκαιρία για να τελειώσουν μ' έναν αιμοσταγή τύραννο...

Αυτά γράφει ο Τ. Παππάς, σε σημείωμά του στην «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία». Και το σημειώνουμε, γιατί, πέρα από τις περιεχόμενες εξόφθαλμες αντιφάσεις, πέρα από τον ...προσεκτικό εξωραϊσμό της ιμπεριαλιστικής επεμβατικής πολιτικής και του επαπειλούμενου πολέμου, φανερώνει και μια έντονα επιλεκτική μνήμη, η οποία ...ξεχνά, για παράδειγμα, ποιοι προμήθευαν στον Σ. Χουσεΐν τα χημικά όπλα που χρησιμοποίησε ενάντια στους Κούρδους, ποιοι τον στήριζαν και τον ενίσχυαν ολόπλευρα, μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1980. Περισσότερο απ' όλα, όμως, το σημειώνουμε, γιατί η λογική του σημειώματος αποτελεί ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα ολέθριου εγκλωβισμού στην ιμπεριαλιστική πολιτική του «διαίρει και βασίλευε».

Το γεγονός δεν είναι πρωτοφανές. Εχει ξανασυμβεί σε περιόδους καπιταλιστικής κρίσης. Είναι πάντα, όμως, αξιοσημείωτο. Πολύ περισσότερο, γιατί χρωματίζει ακόμη περισσότερο έντονα τις τεράστιες κοινωνικές ανισότητες και τις αξεπέραστες αντιθέσεις, που σφραγίζουν το σύγχρονο καπιταλισμό. Από τη μια, συσσωρεύονται αμέτρητα πλούτη στα χέρια πολυεθνικών και τραπεζών και από την άλλη, ο μισός περίπου παγκόσμιος πληθυσμός επιβιώνει σε συνθήκες φτώχειας και ένδειας, με δύο δολάρια τη μέρα ή και ακόμη λιγότερα.

Ας αναφέρουμε, όμως, το περιστατικό. Τις προάλλες, λοιπόν, η τράπεζα ABN Amro Bank ανακοίνωσε ότι παρέσχε σε δύο άλλες ξένες τράπεζες πιστώσεις ύψους 14,5 δισεκ. γιεν (122 εκατ. δολαρίων), με αρνητικό επιτόκιο (-0,01%). Ουσιαστικά, δηλαδή, τις «πλήρωσε» για να πάρουν τα ...δάνεια. Το γεγονός αποτελεί ένα ακόμη γνώρισμα της δεκάχρονης κρίσης του ιαπωνικού καπιταλισμού, καθώς η Κεντρική Τράπεζα έχει διοχετεύσει τρισεκατομμύρια γιεν πλεονάζοντος ρευστού στο χρηματοπιστωτικό σύστημα, τις τελευταίες μέρες. Με άλλα λόγια, οι τράπεζες έχουν του κόσμου το ρευστό και δεν ξέρουν τι να το κάνουν. Οι Ιάπωνες κεφαλαιοκράτες δεν κάνουν επενδύσεις -άρα δεν παίρνουν δάνεια- αφού οι εργαζόμενοι δεν έχουν λεφτά να αγοράσουν. Και οι τελευταίοι έχουν λίγο -πολύ εξαντλήσει τα περιθώρια κατανάλωσης μέσω δανείων.

Γρηγοριάδης Κώστας

Ενας - ακόμα - μεγάλος και άγριος κόσμος σεναρίων βίας, διεθνών διασυνδέσεων και συνωμοσιών και τρομοκρατικών χτυπημάτων θα απλωθεί μπροστά στα μάτια μας και θα μας ζητήσουν να παίξουμε το ρόλο του ...σχολιαστή.

Οι πολιτικοί ιθύνοντες θα κάνουν και πάλι το παν για να μας πείσουν ότι ...έλυσαν ένα σοβαρό καθημερινό πρόβλημά μας, εξαρθρώνοντας τον ΕΛΑ, άσχετο αν εμείς δε θα μπορούμε να καταλάβουμε γιατί.

Ετσι, η μεγάλη μας χώρα θα μπορέσει να βαδίσει ασφαλής και υπερήφανη προς τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004 κι εμείς να ζούμε, παρακολουθούμενοι και υπό αστυνομική επιτήρηση, αλλά ...ήσυχοι.

ΜΠΟΡΕΙ ΤΩΡΑ να περάσουν στο απυρόβλητο (μιας και τι νόημα έχουν σε σχέση με την τρομοκρατία;) τα 750 εκατομμύρια ευρώ, που είναι η «τρύπα», την οποία παραδέχονται οι κυβερνώντες στα ολυμπιακά κονδύλια.

Μπορούν να περάσουν χωρίς πολλά - πολλά οι αυξήσεις σε όλα τα είδη, συνεπικουρούμενες από τις αυξήσεις στα είδη διατροφής με τη δικαιολογία της κακοκαιρίας.

Και το κυριότερο, μπορεί να έρθει σε δεύτερη μοίρα μια από τις μεγαλύτερες τρομοκρατικές επιχειρήσεις που γνώρισε ποτέ ο πλανήτης: Αυτή της επαπειλούμενης αμερικανικής επίθεσης στο Ιράκ.

ΧΑΙΡΟΜΑΣΤΕ, ΠΑΝΤΩΣ, για τη διαβεβαίωση του υπουργού Τύπου Χρήστου Πρωτόπαππα, ο οποίος δήλωσε ότι η κυβέρνηση «δεν επενδύει πολιτικά στην εξάρθρωση της τρομοκρατίας». Επενδύει στα ...φιλολαϊκά χαρτιά της, όπως η εισοδηματική πολιτική του 2,5% να υποθέσουμε;

`Η μήπως «επενδύει» στη φορολογική της πολιτική, που, όπως όλοι γνωρίζουμε, είναι αγαπητή όσο τίποτε άλλο στον Ελληνα πολίτη; Μάλλον μας δουλεύουν, δε βρίσκετε..;

Παπαγεωργίου Βασίλης

«Αυτοί είναι οι 3 του ΕΛΑ» («Αλτερ»). «Η εξάρθρωση του ΕΛΑ» («Σταρ»). «Οι τρεις του ΕΛΑ» («Νετ»). «Η "Μυρτώ" του ΕΛΑ» («ΜΕΓΚΑ»). «Ο ΕΛΑ στον εισαγγελέα» («ΑΛΦΑ»).

Είναι οι τίτλοι των προχτεσινών δελτίων ειδήσεων. Προφανώς για κάποιους δε χρειάζεται καν δίκη. Εξέδωσαν - ήδη - την καταδίκη...

Το κράτος, η κυβέρνηση, η αστυνομία, πήγαινε στον τάδε ή στο δείνα, τον μπουζούριαζε, εξέδιδε μετά μια ανακοίνωση, το μάθαιναν οι δημοσιογράφοι, έτρεχαν να εξακριβώσουν τι τέλος πάντων έχει συμβεί, γιατί τον πιάσανε τον τάδε και τι προσάπτουν στο δείνα, ποιοι είναι οι συλληφθέντες, πότε τους πιάσανε και γιατί τους πιάσανε...

***

Από την εποχή, όμως, που ανέλαβε δράση ο «εκσυγχρονισμός» του κ. Χρυσοχοΐδη, από τη στιγμή που ανέλαβε δράση η Σκότλαντ Γιαρντ και όλο αυτό το πρακτορείο πρακτορίσκων της Γηραιάς Αλβιώνας, μόλις ανέλαβε δράση ο «κακαουνακισμός», μόλις η υπόθεση κατρακύλησε στα χέρια των εγχώριων Ζεράρ Ντε Βιλιέ, τα πράγματα άλλαξαν άρδην.

Τώρα, πια, ξέρουμε από τα πριν ποιον θα συλλάβει η Ασφάλεια. Ξέρουμε γιατί θα τον πιάσει και πότε θα τον πιάσει (εδώ υπάρχει μια... διασταλτική ερμηνεία του χρόνου). Δηλαδή, τώρα πια ζούμε επί μήνες ακούγοντας καθημερινά «όχι σήμερα θα τους συλλάβουν», «όχι αύριο θα τους συλλάβουν». Τώρα πια δεν πάει πρώτα η Αστυνομία να συλλάβει τον ά ή τον β', τώρα στέλνουν πρώτα τους «τηλεπαραθυρόβιους» να ξεφωνίσουν τις συλλήψεις - και καμιά φορά και τις καταδίκες - πριν καν ακόμα υπάρξουν οι συλλήψεις.

***

Φτάσαμε στο σημείο πριν ακόμα η Αντιτρομοκρατική συλλάβει τον α' ή τον β' - για συμμετοχή στον ΕΛΑ αυτή τη φορά - να τον έχουν «συλλάβει» τα διάφορα «καρφιά» του ηλεκτρονικού και του γραπτού Τύπου.

Φτάσαμε στο σημείο, όλοι μαζί αντάμα, μαρκουτσοφόροι, πράκτορες, κάμερες, φερόμενοι ως τρομοκράτες, μια παρέα, να ταξιδεύουν σαν σε σχολική εκδρομή από Κίμωλο - Πειραιά και «να, τώρα θα τον πιάσουν» και «πότε θα τον πιάσουν» και «όπα τον έπιασαν», σε «ζωντανή σύνδεση!

Φτάσαμε στο σημείο να βγαίνουν διαψεύσεις από τους φερόμενους ως τρομοκράτες ότι «όχι, εμείς δεν είμαστε τρομοκράτες», διαψεύσεις πριν καν επισήμως η Αστυνομία κουνήσει το δαχτυλάκι της. Για την ακρίβεια, πριν το κουνήσει φανερά το δαχτυλάκι της η Αστυνομία. Γιατί πίσω από την πλάτη της κοινής γνώμης, στα κρυφά, η Ασφάλεια έχει θέσει σε λειτουργία όλα της τα δαχτυλάκια, και κάθε της δαχτυλάκι αντιστοιχεί και μια στρατιά από μαριονέτες.

Είναι οι κρατικοί ιθύνοντες και οι μαριονέτες τους, που σπέρνουν κάθε μέρα την τρομολαγνία στα τηλεπαράθυρα και στις τηλεπαραθυρόγιαφκες.

Γρηγοριάδης Κώστας

Και τότε βγήκαν τα μολυβόχαρτα. Κάποιος εργαζόμενος, λοιπόν, που πηγαινοέρχεται στη δουλιά του μέσω της Αττικής Οδού, θα πρέπει να πληρώνει 1,8 ευρώ πηγαίνοντας και 1,8 ευρώ γυρίζοντας στο σπίτι. Αυτό σημαίνει 3,6 ευρώ καθημερινά κι αν δουλεύει πενθήμερο 18 ευρώ τη βδομάδα. Με δυο λόγια η απλή διέλευση του αυτοκινητόδρομου θα κοστίζει στον εργαζόμενο αυτό 72 ευρώ το μήνα και -κατ' επέκταση- 800 περίπου ευρώ για τους 11 εργάσιμους μήνες...

Αν τώρα αναλογιστούμε ότι το ποσό αυτό σε δραχμές είναι πάνω από 270.000 δραχμές, και ότι ξεπερνά ένα ολόκληρο μηνιάτικο -και μάλιστα μηνιάτικο αισθητά υψηλότερο από το βασικό μισθό-ο καθένας αναλογίζεται για ποιον πρωτίστως φτιάχνονται τέτοιου είδους έργα και ποιος κερδίζει απ' αυτά...

Με αλχημείες που θα μπορούσαν ίσως να απευθύνονται στη νοημοσύνη μικρού παιδιού, αλλά σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να πείσουν τους εργαζόμενους και συνταξιούχους καταναλωτές ότι δεν υπάρχει ακρίβεια, επιχειρεί η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Ανάπτυξης να αποπροσανατολίσει τους εργαζόμενους από την πολιτική που γεννά και θρέφει την κερδοσκοπία και την ακρίβεια. Το υπουργείο έδωσε χτες στη δημοσιότητα τις τιμές οπωροκηπευτικών, συγκρίνοντας τους μέσους όρους του Γενάρη του 2003 και του αντίστοιχου μήνα του 2002, για να αποδείξει ότι... η ακρίβεια είναι παρελθόν. Και, βέβαια, από αυτή τη σύγκριση προκύπτουν μειώσεις στις τιμές, μόνο που υπάρχει μια μικρή λεπτομέρεια: Τον περσινό Γενάρη με την εκτεταμένη κακοκαιρία οι τιμές είχαν φτάσει σε δυσθεώρητα ύψη, με τα χόρτα, για παράδειγμα, να πωλούνται ενάμισι χιλιάρικο το κιλό. Τις αυξήσεις που έχουν επιβληθεί στις τιμές δεκατεσσάρων από τα 26 προϊόντα της τιμοληψίας που κάνει το υπουργείο στις λαϊκές αγορές μέσα σε ένα μήνα, από τις αρχές μέχρι το τέλος του προηγούμενου Γενάρη, και φτάνουν μέχρι 39% τις κρατάει εφτασφράγιστο μυστικό; Δεν ξεγελιούνται με τέτοια φτηνά κόλπα οι καταναλωτές.

Νέος κύκλος συλλήψεων ατόμων, που φέρονται ότι ήταν μέλη του ΕΛΑ (Επαναστατικού Λαϊκού Αγώνα), άρχισε το περασμένο Σάββατο και μαζί του ξαναφούντωσαν πάλι οι γνωστές, μαραθώνιες τηλε-συζητήσεις, τα τηλε-παράθυρα με τους κάθε λογής ...ειδικούς και μη της εγχώριας και διεθνούς τρομοκρατίας, κλπ., κλπ. Από κοντά, βέβαια, και κάποιοι δημοσιογράφοι, οι οποίοι αρπάζουν το μικρόφωνο και αραδιάζουν, ως αποτέλεσμα δικής τους έρευνας, ολόπλευρης εξακρίβωσης και διασταύρωσης και με δόσεις μέγιστης σιγουριάς, τα όσα διοχετεύουν οι αστυνομικές αρχές.

Προφανώς, όλα τα παραπάνω αποτελούν το πρώτο κύμα της ...ενημέρωσης. Μετά, θα έρθει και δεύτερο, όπου θα επιχειρηθεί η αποκόμιση και κεφαλαιοποίηση των πολιτικών και ιδεολογικών συμπερασμάτων και αποκρυσταλλωμάτων. Οπως ακριβώς έγινε και με την υπόθεση των εγκλείστων σήμερα στις φυλακές Κορυδαλλού. Μόνον που τα δύο, ίδια στη γεύση, και μάλιστα υπερφορτωμένα «γεύματα», μέσα σε μισό περίπου χρόνο, θα «πέσουν» πολύ βαριά στα στομάχια των ταλαίπωρων τηλεθεατών...

Μαίνεται ο ανταγωνισμός μεταξύ των μεγάλων αυτοκινητοβιομηχανιών, στα πλαίσια της γενικότερης ύφεσης της διεθνούς καπιταλιστικής οικονομίας. Η πρόσφατη περίπτωση της ιταλικής «Φίατ» και οι απολύσεις δεκάδων χιλιάδων Ιταλών εργαζομένων αποτελούν την κορυφή και μόνο του παγόβουνου. Κι έρχονται ακόμη μεγαλύτερες συγκρούσεις. Χαρακτηριστική απόδειξη γι' αυτό αποτελεί η προχθεσινή εξαγγελία του Τζ. Μπους. «Σας προτείνω χρηματοδότηση 1,2 δισ. δολαρίων για την έρευνα, προκειμένου οι ΗΠΑ να καταστούν πρωτοπόρες στον κόσμο για την ανάπτυξη υδρογονοκίνητων αυτοκινήτων», είπε ο Αμερικανός πρόεδρος, μιλώντας στο Κογκρέσο και συνοδεύοντας την πρότασή του με μπόλικες «σάλτσες» για την προστασία του περιβάλλοντος.

Εφιάλτες θα 'χουν από προχθές οι διάφοροι, ανά τον κόσμο, κεφαλαιοκράτες αυτοκινητοβιομήχανοι και ιδιαίτερα οι Ιάπωνες, Γερμανοί και Γάλλοι...

Φωτιά και λάβρα η αγορά

απ' τις αρχές Γενάρη,

είκοσι και, τοις εκατό

τα είδη έχουν πάρει,

κι οι φουκαράδες

που μετράν

ακόμη και το φράγκο

ρίχνουν... καντήλια

και σταυρούς

μπροστά σε κάθε πάγκο!

* * *

Φωτιά και λάβρα η αγορά

τα είδη όλα στα ύψη,

η βιοπάλη «σφάζεται»

δίχως ντροπή και τύψη

και είναι πια στα πρόθυρα

λιμού κι απελπισίας,

με τις τιμές αλά ΕΟΚ

και τους μισθούς Ασίας!