Είναι, όμως, φανερό - το αντιλαμβάνεται όποιος δει το περιεχόμενο της δουλιάς των «ομάδων εργασίας» και τις σχετικές θεματικές συζητήσεις - ότι στόχος είναι το πώς θα οργανωθεί καλύτερα κι αποτελεσματικότερα η διείσδυση του μεγάλου κεφαλαίου στον τουρισμό, πώς θα εξασφαλιστούν μεγαλύτερα κέρδη στους επιχειρηματίες, τους μεγαλοξενοδόχους και τους εφοπλιστές.
Η Γραμματεία Μαγνησίας της κίνησης «Δράση: Θεσσαλονίκη 2003» επισημαίνει ότι το συνέδριο κινείται σε αντιπεριβαλλοντική κατεύθυνση, υπογραμμίζει πως η διαφύλαξη του φυσικού πλούτου και η προστασία του περιβάλλοντος είναι υπόθεση όλων μας» και σημειώνει ότι «τα διάφορα «φόρα» και οι «συνάξεις των δήθεν ειδικών» αλλού στοχεύουν και «βλάπτουν σοβαρά το περιβάλλον».
Τέλειωσαν τα βάσανα του ιρακινού λαού, λένε ορισμένοι. Μετά την τελευταία και ομόφωνη απόφαση του ΣΑ του ΟΗΕ και την άρση του εμπάργκο, όλα τα προβλήματα θα πάρουν το δρόμο της επίλυσής τους. Και, πρωτίστως, το πρόβλημα της εκμετάλλευσης του ιρακινού πετρελαίου, θα συμπληρώναμε εμείς. Σύμφωνα με την προαναφερόμενη απόφαση του ΣΑ, ο έλεγχος του ιρακινού πετρελαίου παραμένει στους Αμερικανούς, τα σχέδια των οποίων προβλέπουν την όσο γίνεται πιο γρήγορη εκμετάλλευσή του, ώστε - όπως λένε - με τα έσοδα να ξεκινήσει η αποκατάσταση των καταστροφών από τον πόλεμο.
Με άλλα λόγια, οι αμερικανικές πολυεθνικές πετρελαίου θα αναλάβουν την εκμετάλλευση του ιρακινού «μαύρου χρυσού» και αφού αφαιρέσουν πρώτα τα παχυλά κέρδη τους, θα διαθέσουν τα υπόλοιπα έσοδα σε άλλες πολυεθνικές, πάλι κυρίως αμερικανικές, οι οποίες θα αποκαταστήσουν - με το αζημίωτο φυσικά - τις καταστροφές που προκάλεσε η ιμπεριαλιστική εισβολή στο Ιράκ.
Κι όλ' αυτά, για να τελειώσουν τα πολύχρονα βάσανα του ιρακινού λαού...
Το σκηνικό μπορεί να γίνεται όλο και σκληρότερο για τους εργαζόμενους, αλλά είναι χαρακτηριστικό. Ο ένας μετά τον άλλο, οι δείκτες που αφορούν στις εξελίξεις στην οικονομία παίρνουν την αντίστροφη πορεία. Η παραγωγή παρουσιάζει τάσεις συρρίκνωσης. Η ανεργία φουντώνει. Τα λαϊκά εισοδήματα πέφτουν ακόμη πιο γρήγορα. Παραγωγικές μονάδες κλείνουν. Τα πάντα δείχνουν ότι η ιστορία επαναλαμβάνεται και οσονούπω η οικονομία θα μπει για τα καλά σε φάση κρίσης. Είναι η φάση εκείνη του οικονομικού κύκλου, που, όσο και αν οι απολογητές του συστήματος επιχειρούν να τη βγάλουν από το μυαλό τους, αυτή έρχεται και ξαναέρχεται, για να τους θυμίζει ότι οι νομοτέλειες του καπιταλιστικού συστήματος, η φύση του και το περιεχόμενό του δεν αλλάζουν, όσο κι αν περνάνε οι δεκαετίες και οι αιώνες.
Σε πείσμα, μάλιστα, όλων εκείνων που μέχρι πρόσφατα μίλαγαν για το «τέλος της ιστορίας και των ιδεολογιών», όχι μόνο θα υπάρξει οικονομική κρίση, αλλά αυτή τη φορά το ξέσπασμά της θεωρείται πιθανότατο να συνοδευτεί και από το παλαιόθεν χαρακτηριστικό του υποπληθωρισμού, κάτι που απουσίαζε σχεδόν απ' όλες τις μεταπολεμικές κρίσεις...
Κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση «παίζουν» έντονα τις τελευταίες μέρες με τα μεγάλα, χρόνια προβλήματα που ταλανίζουν τη συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων. Και, βέβαια, ένας βασικός στόχος τους είναι η πόλωση και ο εγκλωβισμός των Ελλήνων ψηφοφόρων στα καλολαδωμένα γρανάζια του δικομματισμού.
Πάρτε για παράδειγμα τον υπουργό Εργασίας, Δ. Ρέππα. Σχολιάζοντας τις σχετικές κατηγορίες της ΝΔ, ότι το ΠΑΣΟΚ απέτυχε στην επίλυση του Ασφαλιστικού και Συνταξιοδοτικού, ο υπουργός υποστήριξε πως «η κυβέρνηση ολοκλήρωσε την ασφαλιστική μεταρρύθμιση για το σύνολο των μισθωτών»! Δε στάθηκε, όμως, εκεί ο κύριος Ρέππας. Εσπευσε να κατηγορήσει τη ΝΔ ότι, αντί να πάρει υπεύθυνη θέση για τα μεγάλα προβλήματα, «συνήθισε να είναι παρούσα, όχι προτείνοντας, αλλά καταγγέλλοντας, όχι συμβάλλοντας, αλλά υπονομεύοντας, όχι κρίνοντας, αλλά παραποιώντας. Και, τελικώς, όχι ενδιαφερόμενη για τα προβλήματα των πολιτών, αλλά υποδυόμενη αυτό που δεν είναι και δε θα γίνει ποτέ. Μια υπεύθυνη παράταξη».
Εχει δίκιο ο κύριος Ρέππας. Μπροστά στα μεγάλα προβλήματα του λαού, αυτή είναι η στάση της ΝΔ. Σε πρώτο πλάνο ασκεί «σκληρή» κριτική στην κυβέρνηση και σε δεύτερο «κλείνει» το μάτι στους κεφαλαιοκράτες. Ακολουθεί, δηλαδή, την ίδια στάση που κρατούσε και το ΠΑΣΟΚ, όταν βρισκόταν στη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Με τη διαφορά πως την παρατήρηση μπορούμε να την κάνουμε και μόνοι μας. Μάλλον η λογική επιτάσσει ότι ένας «αρμόδιος φορέας» θα έπρεπε να μπορεί να κάνει κάτι παραπάνω, όταν ο μισθωτός στριμώχνεται από την ακρίβεια.
Κι ας αφήσουν, επίσης, τα παραμύθια περί ...συμμορίας κερδοσκόπων, που λυμαίνονται την αγορά. Η ύπαρξη τέτοιων φαινομένων κάθε άλλο παρά αλλάζει την πραγματικότητα της «απελευθέρωσης» των τιμών υπέρ των μεγαλοεπιχειρηματιών του χοντρικού και λιανικού εμπορίου, που υποστηρίζει το υπουργείο.
Οσο για τις εξαγγελίες περί ...αναφοράς στο Ιντερνετ των τιμών, που ισχύουν στις λαϊκές, ώστε να γνωρίζει ο καταναλωτής, μάλλον κάτι δεν έχει γίνει αντιληπτό από τους ιθύνοντες. Θεωρούν, άραγε, ότι η μέση νοικοκυρά, που πηγαίνει στη λαϊκή, προηγουμένως ...«σερφάρει»;
ΤΕΛΙΚΑ, ΚΑΝΕΙΣ αρμόδιος ...δεν ξέρει τίποτε για το φόνο. Ο Ν. Γκαργκάνας ουδέποτε μίλησε για μείωση μισθών, προκειμένου να ενισχυθεί η ανταγωνιστικότητα κι ο Πρωτόπαππας δηλώνει με αγανάκτηση πως καμία σχέση δεν έχει η κυβέρνηση με τέτοιες λογικές!
Τώρα, πώς γίνεται το πραγματικό εργατικό εισόδημα να μειώνεται ποικιλοτρόπως, οι εργοδότες να απαλλάσσονται από το κόστος της Κοινωνικής Ασφάλισης, τα χρέη στο ΙΚΑ και τους άλλους ασφαλιστικούς οργανισμούς να μην εισπράττονται και οι... αναπτυξιακές επιδοτήσεις προς τους «έχοντες και κατέχοντες» να πέφτουν βροχή, παραμένει ανεξήγητο...
Προφανώς, αυτά τα κάνει κάποια ...άλλη κυβέρνηση και κάποιες άλλες αρμόδιες αρχές και όχι αυτή που έχουμε τις τρεις τελευταίες 4ετίες. Σε λίγο θα μας προαναγγείλουν και ...έρευνα για τους υπευθύνους.
«Είναι παράδοξο και δυσάρεστο στους κόλπους της Ευρώπης, μέσα από έναν ευρωπαϊκό οργανισμό να καλλιεργείται η πιο απόλυτη και απλοϊκή μορφή πολιτιστικής και γλωσσικής ομοιομορφίας». Είναι η δήλωση του υπουργού Πολιτισμού, Ευάγγ. Βενιζέλου, σχετικά με το... ευρω-πανηγύρι της «Γιουροβίζιον». Σύμφωνα με τον υπουργό, η προσπάθεια της «Γιουροβίζιον» «αντιβαίνει στις βασικές παραδοχές και τις βασικές επιλογές που κάνουμε για την ευρωπαϊκή πολιτιστική πολιτική και την ευρωπαϊκή πολιτιστική ταυτότητα».
Και πώς γίνεται ένας ευρωπαϊκός οργανισμός να κονταροχτυπιέται με «τις βασικές παραδοχές και βασικές επιλογές» της πολιτικής ηγεσίας της ΕΕ και των χωρών - μελών της; Χαράς το ερώτημα. Το ίδιο δε γίνεται σ' όλα τα ζητήματα; Η εξασφάλιση της εργασίας μετατρέπεται σε αύξηση της ανεργίας. Η ενίσχυση των λαϊκών εισοδημάτων σε αύξηση της φτώχειας, κλπ., κλπ. Αλλωστε, λέτε να είναι τυχαίο, ότι οι υπουργικές αυτές δηλώσεις έγιναν μετά τη λήξη του διαγωνισμού και την... ανώμαλη προσγείωση της ελληνικής συμμετοχής;
Δεν έχει πάτο η πρόκληση των εκσυγχρονιστών κυβερνώντων. Επιχειρώντας ο Α. Τσοχατζόπουλος να απαντήσει σε ερώτηση δημοσιογράφου, πώς εξηγεί η κυβέρνηση το γεγονός, ότι οι μπανάνες που έρχονται από την Αφρική πωλούνται ένα ευρώ, ενώ τα κεράσια που έρχονται από τον Τύρναβο πωλούνται 10 και 12 ευρώ ήταν... αποστομωτικός: «Βεβαίως, εάν πάτε στις χώρες του τρίτου κόσμου, τα αγροτικά προϊόντα θα τα βρείτε στο 30% όσων παράγονται στην ΕΕ. Κι αυτό, γιατί υπάρχει προστασία της αγροτικής παραγωγής στην ΕΕ, μην το ξεχνάτε αυτό».
Ας τ' ακούνε οι αγρότες, παραγωγοί κερασιών, που πληρώνονται το μόχθο τους στην υποτριπλάσια και υποτετραπλάσια τιμή και ας μην ξεχάσουν, τόσο στις εθνικές εκλογές όσο και στις ευρωεκλογές, να αμείψουν ανάλογα και την κυβέρνηση και την κοινοτική προστασία της αγροτικής παραγωγής.
«Δυο λέξεις κρέμονται από τα βλέμματα των οπαδών της Αλλαγής. Των αθεράπευτων πιστών που επί τριάντα περίπου χρόνια πιστεύουν πως Δεξιά και Σημίτης είναι αιώνιοι αντίπαλοι. Δύο λέξεις με τις οποίες γράφονται συνήθως τα φτηνά μελοδράματα. Μα, γιατί; Ρε παιδιά, γκρεμιζόμαστε κι εσείς βάζετε τον Γκαργκάνα να προαναγγέλλει αποψίλωση μισθών; Τόσο αυτοκτονικοί, τόσο εξωπραγματικοί, τόσο Καραμανλικοί, τόσο... αντιΠΑΣΟΚ είσαστε;
Φίλοι μου, μέσα στην αφέλειά μας μπερδεύουμε την πολιτική με σκηνές ζηλοτυπίας εξαπατημένων εραστών και με τον Νίκο Ξανθόπουλο. Οχι, δεν είναι αυτοκτονικοί. Οχι, δεν είναι εξωπραγματικοί. Οχι, δεν είναι αντιΠΑΣΟΚ. Οχι, δεν είναι φιλοκαραμανλικοί. Απλούστατα είναι η άλλη όψη του ίδιου δεξιού νομίσματος. Πρωταγωνιστές του ίδιου σκηνοθέτη, του ίδιου παραγωγού και του ίδιου έργου. Το πρώτο μέρος της ταινίας "νεοφιλελευθερισμός με σοσιαλιστικό πρόσωπο" τελειώνει. Οπου να 'ναι το δεύτερο μέρος με τον τίτλο "νεοφιλελευθερισμός με φιλελεύθερο πρόσωπο" αρχίζει! Που πάει να πει πως όσοι ψηφίσουν Καραμανλή θα ξαναβγάλουν Σημίτη!» Του Δημήτρη Δανίκα από τη χθεσινή «στήλη άλατος» των «Νέων».
Τι φωνάζεις, βρε εργάτη,
πως το σύστημα είν' απάτη,
επειδή σαν ζο σε ζεύει
και σε γδύνει και σε κλέβει;
Σουτ, εργάτη και μιλιά
πιο καλά 'σαι απ' τα σκυλιά!
*
Τι φωνάζεις, φουκαριάρη,
ότι σ' έχουν σαν μουλάρι,
επειδή οι αφέντες, κούλη,
σου ρουφάνε το μεδούλι;
σουτ, εργάτη, σιωπή,
σκύψε, τράβα, το κουπί!