ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Αυταπάτες

Γρηγοριάδης Κώστας

Υποτίμηση της σημασίας των αλλαγών σε ΠΑΣΟΚ και κυβέρνηση, χρεώνει στο ΚΚΕ ο Κ. ΠΟΥ. στην «Κυριακάτικη Αυγή». «Τώρα λύνονται τα χέρια του Κ. Σημίτη να ακολουθήσει μία πολιτική περισσότερο ενταγμένη στο νεοφιλελευθερισμό, πιο κοντά στις επιταγές των ΗΠΑ και ακόμη πιο πιεστική προς την αριστερά, ώστε να συντηρηθεί και να ενδυναμωθεί ο δικομματισμός», σημειώνει και συμπληρώνει: «Αν και είναι προφανές ότι ο τ. γραμματέας του ΠΑΣΟΚ δε διακρίνεται για συνεπή αντιαμερικανισμό και αντιδικομματική αντίληψη (..!) είναι σαφές ότι είχε διαφορετική άποψη για τις σχέσεις με τις ΗΠΑ, τη διαφάνεια και τη διαπλοκή, αλλά και για τις σχέσεις με τα κόμματα της αριστεράς... (!!)».

Ας μας επιτρέψει ο αρθρογράφος να σημειώσουμε, ότι με όσα γράφει δε στοιχειοθετεί καμιά υποτίμηση των τελευταίων αλλαγών στο ΠΑΣΟΚ από το ΚΚΕ. Αντίθετα, κάνει φανερές τις αυταπάτες και προσδοκίες, που είχαν καλλιεργήσει στην ηγεσία του ΣΥΝ για τα δήθεν ανοίγματα του τέως γραμματέα του ΠΑΣΟΚ. Τίποτε άλλο.

Τέλος πάντων, για τον Κ. Λαλιώτη μιλάμε και τη γνωστή σε όλους μέχρι σήμερα πορεία του...

Δόθηκε η απάντηση...

«Ακούμε συχνά την κατηγορία ότι θέλουμε να πάμε στο ΠΑΣΟΚ. Είναι μια εύκολη κατηγορία. Εμείς, όμως, είμαστε αριστεροί, εδώ και 20 με 25 χρόνια, από παιδιά 17 χρονών. Αν θέλαμε να πάμε στο ΠΑΣΟΚ και να εξαργυρώσουμε τη μέχρι σήμερα πορεία μας, θα το 'χαμε κάνει. Ας σταματήσουν, λοιπόν, αυτές οι κατηγορίες και, βέβαια, ο χρόνος θα δώσει την απάντηση σε όλες αυτές τις κακοήθειες». Τα παραπάνω αποτελούν παλιότερη δήλωση του Ν. Μπίστη, προέδρου της ΑΕΚΑ και νυν υφυπουργού Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης.

Πρέπει, πάντως, να παραδεχτούμε πως είχε δίκιο σ' ένα πράγμα. Πράγματι, ο χρόνος έδωσε την απάντηση...

Πορεία αναπαλαίωσης... .

Τις προάλλες και, πάντως, μετά τις τελευταίες εξελίξεις στην ΚΕ του ΠΑΣΟΚ, ο Γ. Παπανδρέου θυμήθηκε τη συνθηματολογία του πατέρα του και μίλησε, για «υπερήφανη εξωτερική πολιτική». Λίγο πριν, ο νέος γραμματέας της ΚΕ του ΠΑΣΟΚ, Μ. Χρυσοχοΐδης, μιλώντας αμέσως μετά την εκλογή του, θυμήθηκε τον όρο μη προνομιούχοι, κάνοντας, βέβαια, τη διευκρίνιση, ότι στην κατηγορία αυτή συμπεριλαμβάνονται πλέον μόνον οι άκρως περιθωριοποιημένοι κι όσοι πεθαίνουν της πείνας. Προφανώς, οι υπόλοιποι εργαζόμενοι, συνταξιούχοι, αγρότες, κλπ., κλπ., έχουν γίνει πλέον προνομιούχοι...

Χτες, ήταν η σειρά του Γ. Παπαντωνίου. Σε συνέντευξή του στο «Εθνος» σημειώνει: «Τώρα έχουμε ισότιμες σχέσεις με τις Ηνωμένες Πολιτείες. Μιλάμε με τους Αμερικανούς σαν Ευρωπαίοι, γιατί ανήκουμε στον σκληρό πυρήνα της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Δε χρειάζεται να έχουμε κάποια συμπλεγματική συμπεριφορά. Ασκούμε μια υπερήφανη εξωτερική πολιτική...». Ενώ, ο Γ. Παπανδρέου επανήλθε με νέες δηλώσεις του, καλώντας τους «μη προνομιούχους» να συσπειρωθούν και να στηρίξουν τη ...νέα πορεία της κυβέρνησης.

Προφανώς, όσο θα συνεχίζεται και θα εντείνεται η αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης, τόσο θα δυναμώνει και η αναπαλαίωση των πολύμορφων μεθόδων χειραγώγησης των λαϊκών συνειδήσεων από το ΠΑΣΟΚ.

Ακροβατισμοί

Την περασμένη Πέμπτη, στη συνεδρίαση της ΚΕ του ΠΑΣΟΚ μίλησε για την ανάγκη νέων προσώπων, ρήξεων και τομών, κλπ., κλπ. Και την άλλη μέρα, ενώ τα περισσότερα «υπουργικά περιβάλλοντα» ίδρωναν και ξεΐδρωναν από την αγωνία, ανακοίνωσε την ίδια ουσιαστικά κυβέρνηση, με «κερασάκι» τους Κοντογιαννόπουλο και Μπίστη...

Χτες, σύμφωνα με τον κυβερνητικό εκπρόσωπο, στην πρώτη μετά την ορκωμοσία συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου, είπε και τα εξής, ανάμεσα σε άλλα, ότι «η σύνθεση της κυβέρνησης ήταν πολιτική επιλογή του, ότι έχει εμπιστοσύνη στους υπουργούς του, ότι είναι οι συνεργάτες του και δεν ήθελε να διακινδυνεύσει αλλαγές ή μετακινήσεις που θα καθυστερούσαν την απόδοση του κυβερνητικού έργου. Από εκεί και πέρα, τόνισε ότι αν ένας υπουργός δεν μπορεί να δουλέψει ή αν περιπέσει σε ιδιαίτερα σοβαρά λάθη, δεν είναι δεδομένη η θέση του».

Και δεν έχουμε, βέβαια, την παραμικρή αυταπάτη, για τη δυνατότητα οποιασδήποτε αλλαγής της αντιλαϊκής πορείας της κυβέρνησης, είτε με την προηγούμενη, είτε με τη σημερινή, είτε με την όποια άλλη σύνθεσή της. Αναρωτιόμαστε, όμως, αν και πόσο προβληματίζουν τους οπαδούς του ΠΑΣΟΚ -ιδιαίτερα όσους έχουν συνειδητοποιήσει στον έναν ή άλλο βαθμό την αντιλαϊκή του πολιτική- οι προαναφερόμενοι εξωφρενικοί ακροβατισμοί του Κ. Σημίτη...

Το ... «κλίμα»

Είναι προφανές ότι με την αποχώρηση της κ. Κούρκουλα ή την έλευση του κ. Κουλούρη, ...κλίμα δε δημιουργείται. Το κλίμα, όμως, για την κυβέρνηση και την ηγετική ομάδα του κυβερνώντος κόμματος, είναι απαραίτητο. Πάντα αυτή η κυβέρνηση πόνταρε στα επικοινωνιακά. Στηριζόταν στο «κλίμα», που προκαλούν οι επίσημες ανακοινώσεις, οι δηλώσεις αρμοδίων, οι «διαρροές» ειδικών, ακόμα και οι σωστά καλλιεργούμενες ψευδαισθήσεις των πολιτών. Ετσι, αφού το πολυπόθητο «κλίμα» δεν ήρθε από τον ανασχηματισμό, τρέχουν να το δημιουργήσουν με άλλους μύθους. Αυτή τη φορά επιστρατεύουν τις πρωθυπουργικές ...«χάρτες». Σειρά μέτρων που υποτίθεται θα έχουν κοινωνικό χαρακτήρα και - επίσης υποτίθεται - θα συμβάλλουν στην ανακούφιση των εργαζομένων. Για να δούμε, λοιπόν, πώς έχουν τα πράγματα...

Για να υπάρχει ανάγκη ανακούφισης των εργαζομένων, θα πει ότι κάποιος μέχρι σήμερα τους ξεπάτωνε και τους έβγαζε το λάδι. Αυτό δε θέλει συζήτηση. Πράγματι, για τους εργαζόμενους είναι αξεπέραστο πρόβλημα και σαράκι η ανεργία και η υποαπασχόληση, η απειλή απόλυσης και η μισοπληρωμένη εργασία, η πολυετής πολιτική λιτότητας και οι ασταμάτητες ανατιμήσεις, τα καθημερινά και στοιχειώδη που δεν καλύπτονται. Αποτελεί πρόκληση να μιλάνε διάφοροι μεγαλοπιασμένοι δισεκατομμυριούχοι για τις επιτυχίες και το δυναμισμό της οικονομίας και ο απλός εργάτης να τρέμει ότι θα του τιναχτεί στον αέρα ο οικογενειακός προϋπολογισμός αν αρρωστήσει, ή αν το παιδί χρειαστεί φροντιστήριο, ή αν του ζητήσουν κι από πάνω να πάνε διακοπές...

Τα «κοινωνικά» πακέτα, που κατά καιρούς έχει εξαγγείλει η κυβέρνηση Σημίτη, δεν αφήνουν την παραμικρή αμφιβολία για το πού θα παιχτεί το παιχνίδι. Στην καλύτερη περίπτωση, θα είναι κάποια ψίχουλα μεταφρασμένα σε 10, 20 ή 30 ευρώ, με τα οποία θα προσπαθήσουν, προεκλογικά, να αγοράσουν ακόμα και την ψυχή των εργαζομένων. Αυτών που τόσα χρόνια στενάζουν κάτω από την εφαρμοζόμενη πολιτική, αλλά οι μηχανισμοί που διαθέτουν τους έχουν εκπαιδεύσει να καρτερούν. Ακόμα και την κοροϊδία τους. Ετσι έκαναν από παλιά, έτσι θα κάνουν και τώρα. Αλλωστε, τι τους κοστίζει να υποσχεθούν διάφορα «πακέτα» για μετά από αυτές τις εκλογές, τις οποίες και οι ίδιοι τις θεωρούν χαμένες; Βέβαια, το σκηνικό για τους εργαζόμενους διαγράφεται εντελώς διαφορετικό. Τα εύσημα που απέσπασε η κυβέρνηση πριν δυο βδομάδες από την ΕΕ, οι επικείμενες νέες ρυθμίσεις για το κοινωνικοασφαλιστικό και το παραπέρα βάθεμα των «διαρθρωτικών αλλαγών» και οι αντιλαϊκοί σχεδιασμοί συνολικά, προαναγγέλλουν νέες επιθέσεις και καινούρια βάσανα για το λαό, παρά «κοινωνικά πακέτα» και άλλα φούμαρα.

Ανακούφιση και ουσιαστικά μέτρα κοινωνικού χαρακτήρα, μέτρα, που θα ανατρέπουν το καθεστώς της καθημερινής αβεβαιότητας και της οικονομικής ασφυξίας, πράγματι είναι αναγκαία για το σύνολο των εργαζομένων, μόνο που σε καμιά περίπτωση δεν είναι δυνατόν να τα πάρει οποιαδήποτε κυβέρνηση που ακολούθησε τη μέχρι σήμερα πορεία της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ. Τέτοιες κυβερνήσεις, με τέτοια πολιτική και τέτοιους ηγέτες, το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να δημιουργούν μύθους και ψεύτικες προσδοκίες. Φρούδες ελπίδες ότι υπάρχει τρόπος και είναι δυνατόν να εφαρμόζουν μια πολιτική που θα χειροκροτείται από το μεγάλο, ντόπιο και ξένο, κεφάλαιο και ταυτόχρονα θα προστατεύει τα συμφέροντα των εργαζομένων...

Γιώργος ΚΑΚΟΥΛΙΔΗΣ

Πρώτα δείγματα...

Γρηγοριάδης Κώστας

«ΠΡΟΤΥΠΑ ΤΗΣ νεολαίας» είναι ο Νασιάκος, ο Διώτης και η ηγεσία της Αστυνομίας, που «εξάρθρωσε τη "17 Νοέμβρη"», άρα (υποθέτουμε) και η Αντιτρομοκρατική Υπηρεσία, σύμφωνα με τον πρώην υπουργό Δημόσιας Τάξης Μιχάλη Χρυσοχοΐδη! Ομολογουμένως, η σύλληψη είναι εκπληκτική...

«Τι θα γίνεις παιδί μου όταν μεγαλώσεις;» ...«καρφί πατέρα»! Μάλλον, τέτοιους ...εξαίρετους διαλόγους, θα φαντάζεται, σε μια μέση ελληνική οικογένεια, ο νέος γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του ΠΑΣΟΚ.

Αν, λοιπόν, το πρότυπό του για την ελληνική κοινωνία είναι ο χαφιεδισμός, φανταστείτε τι πρότυπα θα θέσει στο εσωτερικό του κόμματός του, που, όσο να 'ναι, πρέπει να προπορεύεται της κοινωνίας.

ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΥΣ, που δε συμβιβάζονται, υποσχέθηκε στο μεταξύ, χτες, ο νέος υφυπουργός Ανάπτυξης Κίμωνας Κουλούρης, για την πάταξη της αισχροκέρδειας. Να υποθέσουμε ότι τώρα τρέμουν στα γραφεία τους οι μεγαλοπαράγοντες της αγοράς..;

Μήπως πρέπει να του θυμίσει κάποιος ότι το κόμμα του έχει θεσμοθετήσει την απελευθέρωση της αγοράς και πως οι αρμοδιότητές του είναι άκρως περιορισμένες και εξαντλούνται στην παροχή συμβουλών και την παρακολούθηση του γνωστού «Παρατηρητηρίου»;

Εκτός και αν αρχίσει τα ίδια με τον προκάτοχό του και καλεί τους εργαζόμενους να τα βάλουν με τους «λαϊκατζήδες». Αλλωστε, μια νέα «μάχη του τελάρου» θα αποτελούσε μια σημαντική συμβολή στην παρατηρούμενη τελευταία αναπαλαίωση της κυβέρνησης...

ΘΑ ΛΕΓΑΜΕ πως είναι ολοφάνερο. Οι Τούρκοι δεν ξέρουν να χειρίζονται τις υποθέσεις και τις σχέσεις τους με τις Ηνωμένες Πολιτείες. Κρίμα, που δεν έχουν πάρει τίποτε από τον Γιώργο Παπανδρέου, παρά τις τόσες επαφές του με τον Αμπντουλάχ Γκιουλ.

Σιγά μην περίμενε ο Γιωργάκης σε τέτοια περίπτωση να συλλάβουν οι ΗΠΑ 11 Ελληνες στρατιώτες. Θα τους είχε συλλάβει μόνος του και θα τους είχε παραδώσει, εγκαινιάζοντας, μάλιστα, και τις νέες συμφωνίες που έχουν συναφθεί τελευταία μεταξύ ΕΕ και ΗΠΑ...

Γρηγοριάδης Κώστας

Ζητάει πολλά...

Γρηγοριάδης Κώστας

Αρκετές φορές, τις τελευταίες μέρες, πριν την αποπομπή Λαλιώτη και τον «ανασχηματισμό» της κυβέρνησης, ο Κ. Σημίτης απέδωσε δημοσίως συγχαρητήρια τον υπουργό Γεωργίας, Γ. Δρυ, με αφορμή την υπό την προεδρία του τελευταίου κοινοτική απόφαση αναθεώρησης της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής (ΚΑΠ). Ετσι, όταν έγινε γνωστό, ότι ζήτησε από τον Κ. Λαλιώτη, να επανακάμψει στην κυβέρνηση και να αναλάβει το υπουργείο Γεωργίας όλοι σημείωσαν την αντίφαση. Τη μια μέρα, ο πρωθυπουργός απευθύνει δημόσια συγχαρητήρια σ' έναν υπουργό της κυβέρνησής του και την άλλη θέλει να τον αντικαταστήσει... Και ο μεν Λαλιώτης αρνήθηκε, με τις γνωστές μετά εξελίξεις, αλλά οι πληροφορίες επιμένουν, ότι ο Κ. Σημίτης επιδίωξε την αλλαγή της ηγεσίας του υπουργείου Γεωργίας και με τον ανασχηματισμό, αλλά δε βρήκε... εθελοντές.

Βέβαια, υπάρχουν και κάποιοι άλλοι, που γνωρίζοντας περισσότερα, δεν παραξενεύτηκαν από τις κινήσεις του Κ. Σημίτη. Ανεξάρτητα, από το βαθμό προσχηματικότητας που είχε η πρόταση υπουργοποίησης του Κ. Λαλιώτη -λένε- ο πρωθυπουργός είναι μεν ευχαριστημένος από το ρόλο του «τριδύμου» (Δρυς - Αργύρης - Χατζημιχάλης) στη διαμόρφωση της ακόμη περισσότερο αντιαγροτικής νέας ΚΑΠ, αλλά σφόδρα δυσαρεστημένος δε από τη μεγάλη πτώση της επιρροής του κυβερνώντος κόμματος στο χώρο των αγροτών. Βλέπετε, ο Κ. Σημίτης, θέλει και την πίτα στο ταψί και το σκύλο χορτάτο, που λέει ο λαός μας...

Κρατικοδίαιτη «ντόλτσε βίτα»

«Διάφοροι διοικητές ΔΕΚΟ και τουλάχιστον ένας υποδιοικητής κρατικής τράπεζας εθεάθησαν το Σαββατοκύριακο αυτό στον Αστέρα Βουλιαγμένης. Ο περιβόητος "σαρωτικός ανασχηματισμός" θα έφτανε μέχρι διοικητές οργανισμών, αλλά έπειτα απ' όσα έγιναν την Παρασκευή, οι ενδιαφερόμενοι ξεθάρρεψαν και επανέκαμψαν στην κρατικοδίαιτη "ντόλτσε βίτα". Αδικο έχουν;». Αυτά σημειώνει ο «μικροπολιτικός» των χτεσινών «Νέων». Εμείς, απλώς, αναρωτιόμαστε, σε πόσες βδομάδες θα έκαναν την εμφάνισή τους στον Αστέρα της Βουλιαγμένης οι όποιοι νέοι διοικητές οργανισμών, αν ο ανασχηματισμός ήταν σαρωτικός και περιλάμβανε και τους επικεφαλής των ΔΕΚΟ. Σίγουρα, πάντως, πριν βγει ο Ιούλης...

Η... τέχνη της παράδοσης

Στην κυριακάτικη «Αυγή» φιλοξενείται άρθρο με τίτλο «Οι υφυπουργοί μιας χρήσεως». Κατ' αρχάς αναφέρεται στους Ευθυμιόπουλο, Βούγια, Μπίστη, χρησιμοποιώντας - μεταξύ άλλων - και χαρακτηρισμούς όπως «υφυπουργοί της αριστερογενούς τσόντας του ΠΑΣΟΚ», που «επέλεξαν τη λογική της ενσωμάτωσης, της προσχώρησης και τελικά της άνευ όρων παράδοσης» στο ΠΑΣΟΚ φυσικά. Και παρακάτω συνεχίζει: «Ουδεμία επιρροή άσκησαν στο ελάχιστο όλοι οι κατά καιρούς ατομικώς προσχωρήσαντες, συνεργασθέντες, συμπαραταχθέντες» και ανάμεσά τους αναφέρει και την περίπτωση Γλέζου. «Βλέπετε, το όποιο συμμαχικό - συνεργατικό εγχείρημα έχει τους κανόνες του. Και βέβαια δε γίνεται ποτέ (αλλά... ποτέ) με όρους ατομικών χειρισμών. Οι τέτοιου είδους ατομικές επιλογές δεν έχουν να κάνουν παρά με προσωπικά βολέματα».

Οπως καταλαβαίνετε, η «ανανεωτική αριστερά, των οραμάτων, των κινημάτων, της προόδου, της οικολογίας της..., των..., του...» ασκεί σκληρή κριτική σε όποιον δεν επιβάλλει «όρους» στην παράδοση στο ΠΑΣΟΚ και σπεύδει να βολευτεί μόνος του, χωρίς να περιμένει και τους «συντρόφους» του...

Αδιαφορία για τους πνιγμούς

Δεκαεννιά (19) άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους στη θάλασσα, μέσα στο περασμένο τριήμερο, από την Παρασκευή μέχρι και την Κυριακή. Το νούμερο μόνο μικρό δεν είναι -ίσως, να αποτελεί και αρνητικό ρεκόρ - και, τέλος πάντων, η απώλεια και μιας ζωής μόνον είναι τραγική.

Δε γνωρίζουμε, βέβαια, τις συνθήκες, μέσα στις οποίες τόσοι άνθρωποι πνίγηκαν μέσα σε τρεις μόνο μέρες. Εκτός από μια περίπτωση, αυτής στην παραλία των Νέων Πόρων Πιερίας. Τα τελευταία χρόνια, οι πνιγμοί στην παραλία αυτή είναι συνεχείς. Προχτές, Κυριακή, πνίγηκε ένας ακόμα 20χρονος και κινδύνεψε σοβαρά ένας 17χρονος, ενώ πριν λίγες μέρες «χάθηκε» ένας 16χρονος και κινδύνεψαν κι άλλοι νέοι - καθώς τα κύματα σηκώνονται ξαφνικά και απότομα και παρασέρνουν τους λουόμενους. Παρ' όλα αυτά, οι αρμόδιοι «αγρόν ηγόραζον» και δε λαμβάνουν κανένα μέτρο για την πρόληψη και την προστασία των ανθρώπων που πάνε εκεί για το θερινό τους μπάνιο. Είναι χαρακτηριστικό ότι σ' όλο το μήκος αυτής της μακριάς παραλίας δεν υπάρχουν ναυαγοσώστες, οι οποίοι θα μπορούσαν και να προειδοποιούν τους λουομένους για τους επερχόμενους κινδύνους, αλλά και να σώσουν κάποιους από αυτούς που θα βρεθούν, ξαφνικά, στη δίνη των κυμάτων...

Να σπάσει ο φαύλος κύκλος

Οι εργαζόμενοι, η πλειοψηφία των αγροτών και των μικρομεσαίων επαγγελματοβιοτεχνών, η νεολαία, βρίσκονται αντιμέτωποι με πολλές και μεγάλες προκλήσεις. Προκλήσεις που απειλούν το εισόδημά τους, τα εργασιακά τους δικαιώματα, το δικαίωμά τους στη δουλιά, τα δικαιώματά τους στην Κοινωνική Ασφάλιση. Ποτέ άλλοτε, στο παρελθόν, δεν υπήρξε τέτοια συσσώρευση απειλών κατά των λαϊκών στρωμάτων, τα οποία δεν αντιμετωπίζουν μόνον τα προβλήματα που προαναφέραμε, αλλά καλούνται να ζήσουν σε ένα καθεστώς διαρκούς περιορισμού των δημοκρατικών ελευθεριών και των ατομικών δικαιωμάτων, σε ένα καθεστώς παγκόσμιου στρατιωτικού νόμου.

Και όμως, αν νομίζετε ότι όλα αυτά έχουν μεγαλύτερο βάρος από το βάρος των κ. κ. Μπίστη, Κοντογιαννόπουλου και Κουλούρη, κάνετε μεγάλο λάθος. Τουλάχιστον, λάθος για τα μέτρα και τα σταθμά της συντριπτικής πλειοψηφίας των μέσων μαζικής ενημέρωσης. Ενα ξεφύλλισμα των χτεσινών εφημερίδων και η παρακολούθηση των τηλεοπτικών δελτίων ειδήσεων αποδεικνύουν ότι ο μηχανισμός δημιουργίας και διάχυσης των εντυπώσεων έχει τη δυνατότητα να μετατρέπει το «τίποτα» σε «θέμα».

Ομως, θα ήταν άδικο να αφήσουμε έξω από τον κύκλο των ευθυνών, γι' αυτά τα φαινόμενα, τους συγκυρίαρχους του πολιτικού συστήματος, αυτούς που δίνουν την πρώτη ύλη για τις επικοινωνιακές αθλιότητες, την κυβέρνηση και την αξιωματική αντιπολίτευση. Αφού, η μεν πρώτη προσδίδει στον «ανασχηματισμό» της κοσμογονικές διαστάσεις, η δε δεύτερη υψώνει τη σημαία των πρόωρων εκλογών λες και έχει να προτείνει μια άλλη πολιτική απ' αυτήν που ασκείται σήμερα.

Οι δικλείδες του δικομματισμού τίθενται και πάλι σε λειτουργία για να συγκρατήσουν εντός των ορίων τη λαϊκή δυσαρέσκεια, να την εκτονώσουν και να τη χειραγωγήσουν. Ανασύρονται, από τα αζήτητα, καρικατούρες της «κεντροαριστεράς» και της «κεντροδεξιάς».

Οι εργαζόμενοι, οι αγρότες, οι μικρομεσαίοι, η νεολαία, έχουν στα χέρια τους δύο «όπλα» για να ανατρέψουν αυτή την κατάσταση. Για να επιβάλουν τη συζήτηση για τα μεγάλα και οξυμένα προβλήματά τους, για να διεκδικήσουν και να πετύχουν τη λύση τους. Οι αγώνες και η ψήφος τους μπορούν να δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις για να σπάσει οριστικά ο φαύλος κύκλος της δικομματικής εναλλαγής στην κυβερνητική εξουσία. Για να έχει νόημα και αντίκρισμα η καταδίκη της πολιτικής της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, για να μην έχει δικαίωμα η Νέα Δημοκρατία να «ψαρεύει» στα θολά νερά μιας δήθεν αντιπολίτευσης, για να ακυρωθούν τα σχέδια αντιστήριξης του δικομματισμού από τις «κεντροαριστερές» και «κεντροδεξιές» εφεδρείες, υπάρχει τρόπος. Η ενίσχυση του ΚΚΕ, της δύναμης αντίστασης και ανατροπής στο δρόμο για τη συγκρότηση του Μετώπου ενάντια στα μονοπώλια και στον ιμπεριαλισμό, για την εγκαθίδρυση της λαϊκής εξουσίας στην πατρίδα μας.