ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Το μοίρασμα του παραγόμενου πλούτου

Γρηγοριάδης Κώστας

Με ρυθμό περίπου 4% αναπτύχθηκε η ελληνική οικονομία, το πρώτο εξάμηνο του τρέχοντος χρόνου, δήλωσε χτες ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας, σημειώνοντας ακόμη ότι το ποσοστό αυτό είναι ιδιαίτερα ικανοποιητικό, όταν παρθεί υπόψη το σχεδόν μηδενικό μέσο ποσοστό ανάπτυξης των χωρών της ευρωζώνης. Και δεν έχουμε αντίρρηση στην προαναφερόμενη διαπίστωση του κ. διοικητή. Θα θέλαμε, όμως, μια σαφή απάντηση σ' ένα άλλο ερώτημα και συγκεκριμένα πού πηγαίνει και ποιοι νέμονται αυτή την τεράστια και, μάλιστα, συνεχιζόμενη και για αλλεπάλληλες χρονιές, αύξηση του παραγόμενου πλούτου; Οι εργαζόμενοι, πάντως, δεν είχαν ουσιαστικά κανένα όφελος. Οι αυξήσεις στους εργατοϋπαλλήλους και τους συνταξιούχους κινήθηκαν κάτω από τον πληθωρισμό, με συνέπεια να είναι σήμερα περισσότερο φτωχοί απ' ό,τι πέρυσι. Οι σοβαρές δυσκολίες που αντιμετωπίζει η μεγάλη πλειοψηφία των επαγγελματοβιοτεχνών και μικρεμπόρων έγιναν ακόμη περισσότερες και ούτε λόγος να γίνεται ότι έγιναν λιγότερο φτωχοί οι μικροί αγρότες.

Να περιμένουμε απάντηση ή να τη θεωρήσουμε περιττή, αφού ο καθένας καταλαβαίνει ότι η τεράστια αυτή αύξηση του παραγόμενου από τους εργαζόμενους πλούτου σωρεύεται στα θησαυροφυλάκια της ολιγαρχίας;

Η σύμπτωση...

Δεν του καταλογίζουμε την πατρότητα της ιδέας. Το πιθανότερο είναι, τα όσα ανακοινώθηκαν προχτές, να είχαν προετοιμαστεί από τον Στ. Μπένο, τον προηγούμενο υφυπουργό Εσωτερικών και αρμόδιο για τα Κέντρα Εξυπηρέτησης Πολιτών (ΚΕΠ). Η χρονική σύμπτωση, όμως, παραμένει. Και όχι μόνον αυτή.

Η πρώτη δημόσια εμφάνιση του νέου υφυπουργού Εσωτερικών, Ν. Μπίστη, στο πλευρό του Κ. Σκανδαλίδη, συνέπεσε με την ανακοίνωση ότι το κόστος λειτουργίας των ΚΕΠ, από το Γενάρη του 2004, φορτώνεται στις πλάτες των εργαζομένων, είτε άμεσα, με την καταβολή παραβόλου («αφού κοστολογηθούν οι υπηρεσίες»), είτε έμμεσα, μέσω των δήμων, οι οποίοι παίρνουν την ευθύνη τους, χωρίς τους αντίστοιχους πόρους.

Προφανώς, ο εκπρόσωπος της «ανανεωτικής και εκσυγχρονιστικής Αριστεράς» θεωρήθηκε ο καταλληλότερος, για να ανακοινώσει την πρώτη δημόσια υπηρεσία, η οποία θα λειτουργεί και επισήμως πλέον, ως επιχείρηση, πουλώντας τις υπηρεσίες της, σε όποιον έχει να πληρώσει...

Κάθε πράγμα στην ώρα του...

Ο δημοσιογράφος (Λ. Κομίνης, χτες το πρωί στο ρ/σ «Σκάι») επέμενε και ζητούσε μια σαφή και καθαρή απάντηση από τον συνεντευξιαζόμενο πρόεδρο του ΣΥΝ, Ν. Κωνσταντόπουλο. Εάν υπάρξει απλή αναλογική, μήπως έχουμε και πάλι την ίδια κατάσταση, με τη μετεκλογική συνεργασία ενός μεγάλου κι ενός μικρού κόμματος; Ο Ν. Κωνσταντόπουλος απαντούσε ότι η εφαρμογή της απλής αναλογικής δεν προκαλεί ακυβερνησία, όπως ισχυρίζονται οι πολέμιοί της. Ο δημοσιογράφος, όμως, επέμενε και επανέλαβε το δικό του ερώτημα. Και η τελική απάντηση του προέδρου του ΣΥΝ ήταν η εξής: Η εφαρμογή της απλής αναλογικής θα λειτουργήσει ενισχυτικά, τόσο στη διατύπωση προγραμμάτων από τα κόμματα, όσο και στη διαμόρφωση προγραμματικών συγκλίσεων...

Κάπου εκεί τέλειωσε και η συνέντευξη. Εδώ που τα λέμε, περισσότερο καθαρά δεν μπορούσε να τα πει ο πρόεδρος του ΣΥΝ. Στο κάτω κάτω της γραφής, τώρα βρισκόμαστε σε προεκλογική περίοδο και προέχει η αυστηρή κριτική στην κυβέρνηση και την πολιτική της...

Συνταγή επιτυχίας

Τα παρακάτω αποτελούν μια συνταγή επιτυχίας από το σχετικό ...βιβλίο μαγειρικής της ΣΙΑ: Κάνετε ένα πραξικόπημα. Πραγματοποιείτε πολιτική στροφή 180^ο βοηθώντας στην καταστροφή μιας γειτονικής σας χώρας, το καθεστώς της οποίας βοηθήσατε να δημιουργηθεί, με χρηματοδότηση των πολιτικών σας αφεντικών, που, για κάποιο λόγο, αποφάσισαν να την καταστρέψουν. Στο εσωτερικό, συμβιβάζεστε με ακραιφνείς ισλαμιστές, προσποιούμενοι ότι τους καταδιώκετε. Σφάζετε άνετα όποιον εργαζόμενο εγείρει διεκδικήσεις - ειδικά τους αγρότες. Διοργανώνετε ένα δημοψήφισμα - παρωδία και αναδεικνύεστε πρόεδρος. Στη συνέχεια, στήνετε ένα πολιτικό κόμμα με επικεφαλής έναν τσιφλικά της αρεσκείας σας και φροντίζετε να κερδίσει τις γενικές εκλογές και να αναδείξει πρωθυπουργό. Τέλος, επιτρέπετε στις μυστικές υπηρεσίες των πολιτικών σας αφεντικών να δρουν ως κράτος εν κράτει στο εσωτερικό της χώρας σας και παραδίδετε όποιον θέλετε στη «Δικαιοσύνη» της, για να δικαστεί σαν τρομοκράτης. Μπίνγκο: κερδίσατε 3 δισ. δολάρια και ανακηρύσσεστε «θαρραλέος ηγέτης».

ΥΓ: Η σχέση τής ως άνω ιστορίας με το Πακιστάν και τον στρατηγό Περβέζ Μουσάραφ (δεν) είναι (και τόσο) συμπτωματική.

Τα προεκλογικά...

Γρηγοριάδης Κώστας

«ΠΟΙΟΤΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ» πρέπει να αποκτήσουν οι θερινές περιοδείες των στελεχών του ΠΑΣΟΚ, σύμφωνα με το ...νέο δόγμα του Κινήματος, τη γραμμή Χρυσοχοΐδη και τις κατευθύνσεις Ακριβάκη...

Υποχρεωτική επίσκεψη σε μικρά χωριά και όχι μόνο στις πρωτεύουσες των νομών. Επίσης, επαφή με τον απλό κόσμο και όχι μόνο με τους τοπικούς κομματικούς παράγοντες, είναι μερικά από αυτά. Μάλιστα, ο Αλ. Ακριβάκης έχει αναλάβει να ενημερώνει τον πρωθυπουργό για την πρόοδο των περιοδειών!

Εν ολίγοις, η ...«έφοδος των Μαυρογιαλούρων» αρχίζει, και μάλιστα με εμπεριστατωμένο και ολοκληρωμένο σχέδιο, ώστε να μην ξεφύγει κανείς Ελληνας πολίτης, όπου κι αν βρίσκεται.

Πάντως, δεν είναι όλα ...μαύρα. Το γνωστό αρχαίο γνωμικό «ουδέν κακόν αμιγές καλού» επαληθεύτηκε και πάλι. Απ' ό,τι είδαμε, το αναλυτικό πρόγραμμα των περιοδειών ανακοινώθηκε, οπότε μπορεί κανείς να αποφύγει τα «κακά συναπαντήματα».

ΚΙ ΟΣΟ ΤΑ «ΣΤΕΛΕΧΗ» θα σαρώνουν την περιφέρεια, ο πρωθυπουργός από το «κέντρο» έχει αποφασίσει προφανώς να «σαρώσει» τη λογική μας. Οπως μας επανέλαβε χτες, στην Ελλάδα «θωρακίζεται» η διαφάνεια, επειδή οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ θα κοινοποιήσουν τις χρηματιστηριακές τους συναλλαγές κι επειδή στο Δημόσιο εφαρμόζονται τα «διεθνή λογιστικά πρότυπα»...

Γρηγοριάδης Κώστας

Εννοεί, φυσικά, σε όσο «Δημόσιο» υφίσταται ακόμα, μια και τη συντριπτική του πλειοψηφία την έχουν ξεπουλήσει για τα καλά κι ελάχιστα ενδιαφέρει αν το έκαναν διαφανώς ή όχι. Αλλωστε, αδιαφανείς είναι πέρα και πάνω από όλα οι σκοπιμότητες και η πολιτική τους, που στέλνει συνολικά τη χώρα σε ...μαύρο σκοτάδι.

ΘΑ ΠΕΣΕΙ μετά τον Αύγουστο ο πληθωρισμός, μας διαβεβαίωσε χτες, αφού συναντήθηκε με τον πρωθυπουργό, ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας, Νίκος Γκαργκάνας. Κι αν δεν πέσει, δηλαδή, τι θα γίνει; Θα του ζητήσουμε το λόγο;

Μάλλον θα μεταφέρουν τις ...ευοίωνες προβλέψεις για τον επόμενο μήνα και, φυσικά, θα επικαλεστούν τη διεθνή, όσο και ανεξέλεγκτη συγκυρία. Η ακρίβεια, στο μεταξύ, θα συνεχίσει να τυραννά τους πάντες, όσο το υπουργείο Ανάπτυξης θα συνεχίζει τις κλαδικές «συμφωνίες κυρίων», που γίνονται μόνο και μόνο για να καταστρατηγούνται.

Το μεγάλο φαγοπότι

Τη... δόξα των πλανόδιων πωλητών καρπουζιών φαίνεται πως ζήλεψε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Οπως οι πρώτοι - που διαλαλώντας την πραμάτεια τους φωνάζουν «Ολα τα σφάζω όλα τα μαχαιρώνω» - έτσι και οι κυβερνώντες βιάζονται να παραδώσουν στους ιδιώτες την πραμάτεια του ελληνικού λαού με την ολοκλήρωση του ξεπουλήματος των «φιλέτων» της δημόσιας περιουσίας. Μόλις προχτές, ο επί των Οικονομικών υπουργός της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ Ν. Χριστοδουλάκης, αφού δήλωσε περήφανος για το μέχρι σήμερα πλούσιο έργο της κυβέρνησης στον τομέα των ιδιωτικοποιήσεων, ανακοίνωσε και νέες εκποιήσεις μετοχών ΔΕΚΟ και άλλων περιουσιακών στοιχείων του δημοσίου.

Υπάρχει, βέβαια, μια σημαντική διαφορά ανάμεσα στους πλανόδιους και τους κυβερνώντες. Ενώ ο πλανόδιος πωλητής ή ο μανάβης πουλάνε τα καρπούζια και άλλα φρουτολαχανικά (που τα αγόρασαν σε χαμηλότερες τιμές από το χονδρέμπορο ή τον παραγωγό) με ένα περιθώριο κέρδους, ώστε να τα φέρουν βόλτα, η κυβέρνηση πουλά - για την ακρίβεια ξεπουλά - την ακίνητη και κινητή περιουσία του ελληνικού δημοσίου (δηλαδή πακέτα μετοχών της ΔΕΗ, των ΕΛΠΕ, της ΕΥΔΑΠ, του ΟΤΕ, του ΕΟΤ κλπ.), η οποία ανήκει στον ελληνικό λαό, γιατί αυτή η περιουσία αποκτήθηκε με το υστέρημα και τον ιδρώτα των εργαζομένων.

Με βάση αυτή τη διάκριση, η εμμονή των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ στην ολοκλήρωση του προγράμματος ιδιωτικοποιήσεων ή αποκρατικοποιήσεων που εγκαινιάστηκε στις αρχές του 1990 από την κυβέρνηση της ΝΔ (με τη μερική ή ολική εκποίηση των ΔΕΚΟ και άλλων περιουσιακών στοιχείων του δημοσίου) αποτελεί ένα «διαρκές έγκλημα». Και καθώς από το πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων δεν έχουν εξαιρεθεί οι κερδοφόρες και στρατηγικής σημασίας επιχειρήσεις του δημοσίου - απεναντίας γύρω απ' αυτές γίνεται ο μεγάλος τζόγος μεταξύ κυβέρνησης και πολυεθνικού κεφαλαίου - δικαίως η πολιτική αυτή έχει χαρακτηριστεί και σαν «εθνικό έγκλημα».

Στην ουσία η κυβέρνηση, ξεπουλώντας τις κερδοφόρες και στρατηγικής σημασίας ΔΕΚΟ στο ιδιωτικό κεφάλαιο, είναι σαν να σφάζει την κότα που γεννά τα χρυσά αυγά. Οσο για το επιχείρημα των κυβερνώντων, ότι δήθεν τα έσοδα από τις ιδιωτικοποιήσεις θα πάνε για τη μείωση του δημόσιου χρέους - το επανέλαβε προχτές ο Ν. Χριστοδουλάκης όταν εξήγγειλε την πώληση νέων πακέτων μετοχών των ΔΕΚΟ σε ιδιώτες (ΔΕΠΑ, Ελληνικά Τουριστικά Ακίνητα, ΕΛΤΑ κλπ.) στο β΄ εξάμηνο του 2003 - είναι πέρα για πέρα κάλπικο. Πρόκειται για συνειδητό ψέμα με κεφαλαίο «Ψ». Φτάνει μόνο μια ματιά στα επίσημα στοιχεία του κρατικού προϋπολογισμού, που μας πληροφορούν ότι μεταξύ 2000 και 2002, που τα έσοδα από την εκποίηση της δημόσιας περιουσίας ξεπέρασαν τα 4 τρισ. δραχμές, το δημόσιο χρέος (συνολικό χρέος κεντρικής κυβέρνησης) όχι μόνο δε μειώθηκε, αλλά, αντίθετα, αυξήθηκε κατά 25,2 δισ. ευρώ ή 7,6 τρισ. δραχμές!

Το μεγάλο φαγοπότι, που γίνεται από όλους εκείνους που μετέχουν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο στο τραπέζι των ιδιωτικοποιήσεων, κάνουν ιδιαίτερα επίκαιρο τον τίτλο του βιβλίου «Αγύρτες και κλέφτες στην εξουσία», που είχε γράψει ο μεγάλος αγωνιστής Θέμος Κορνάρος. Και ο νοών νοείτω...

Λάμπρος ΤΟΚΑΣ

Επιχείρηση «οικονομία»

Γρηγοριάδης Κώστας

Σε μια επιχείρηση αναζωογόνησης και ανάκαμψης της οικονομίας αποδύεται η κυβέρνηση, γράφουν οι εφημερίδες. Και τούτο -σύμφωνα με τα σχετικά ρεπορτάζ- επειδή η ανάκαμψη της οικονομίας θεωρείται απαραίτητη προϋπόθεση για την εκπλήρωση του απώτερου κυβερνητικού στόχου, που δεν είναι άλλος από την αντιστροφή του σημερινού, αρνητικού για το ΠΑΣΟΚ, κλίματος στην κοινή γνώμη. Και ποιος, λέτε, πως είναι ο βασικός μοχλός της κυβερνητικής αυτής επιχείρησης; Η πολύ πιο γρήγορη προώθηση των αποκρατικοποιήσεων και των κάθε λογής «απελευθερώσεων». Με άλλα λόγια, το ξεπούλημα με τον έναν ή άλλον τρόπο της δημόσιας περιουσίας και η εξασφάλιση ακόμη μεγαλύτερης ασυδοσίας στη δράση του μεγάλου κεφαλαίου.

Μα, θα πείτε, τα μέτρα αυτά δεν οδηγούν στην αντιμετώπιση των οικονομικών προβλημάτων του λαού, αλλά στην παραπέρα χειροτέρευσή τους. Δίκιο έχετε. Οταν, όμως, η κυβέρνηση -όπως και πολλοί άλλοι, π.χ. η ΝΔ και ο αστικός Τύπος- μιλάνε για οικονομία και την πορεία της εννοούν την πορεία των συμφερόντων της ολιγαρχίας. Ε, όταν αυτά πάνε από το καλό στο πολύ καλύτερο και αρχίσει την ανοδική του πορεία και ο δείκτης του χρηματιστηρίου, τότε όλα θα διορθωθούν. Σιγά σιγά... Μην τα θέλετε όλα αμέσως...

Δικομματικές κοκορομαχίες

Θα συμφωνήσουμε τούτη τη φορά με τον κυβερνητικό εκπρόσωπο. Πράγματι, τίποτε το καινούριο - όπως είπε - δεν παρουσίασε στην προχτεσινή εφ' όλης της ύλης συνέντευξη Τύπου που έδωσε ο Κ. Καραμανλής. Για μια ακόμη φορά, έγινε πολύ καθαρό πως το μόνο στο οποίο διαφωνούν η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ είναι ποιο από τα δυο κόμματα θα βρίσκεται στην κυβερνητική εξουσία και θα βασανίζει τους εργαζόμενους και το λαό με την αντιλαϊκή του πολιτική.

Βέβαια, το δεύτερο δεν το είπε ο κ. Πρωτόπαππας. Είναι δική μας εκτίμηση, αλλά και μεγάλου μέρους των εργαζομένων και, μάλιστα, αρκετών που ταλαντεύονται ακόμη και δεν έχουν αποφασίσει τι θα ψηφίσουν στις επόμενες εκλογές. Ισως, γνωρίζοντας το γεγονός αυτό, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος ανεβάζει καθημερινά και περισσότερο τους τόνους της γνωστής και από προηγούμενες προεκλογικές περιόδους ανούσιας αντιπαράθεσης με την ηγεσία της ΝΔ. Και, βέβαια, αμέσως «πιάνει» την «πάσα» η τελευταία και πάει λέγοντας η ιστορία.

Αν δεν το καταλάβατε, βρισκόμαστε ήδη σε προεκλογική περίοδο και προβλέπονται μπόλικες κοκορομαχίες...

Το «άγνωστο άγνωστο»...

Εξέφρασαν και επισήμως, χτες, «τη λύπη τους» το τουρκικό και το αμερικανικό επιτελείο, για το πρόσφατο επεισόδιο της σύλληψης Τούρκων κομάντος και πολιτών στο Βόρειο Ιράκ, και δεσμεύτηκαν να «ενισχύσουν τη στρατιωτική συνεργασία τους και το συντονισμό των δραστηριοτήτων τους» στο Βόρειο Ιράκ.

Ανεπισήμως, όμως, τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι. Πριν λίγες μέρες, στον τουρκικό Τύπο διέρρεε η απειλή των στρατηγών πως, αν ξανασυμβεί ανάλογο επεισόδιο, οι Τούρκοι στρατιώτες «θα ανοίξουν πυρ». Από την άλλη, οι Αμερικανοί διοχέτευαν σε αμερικανική εφημερίδα την απειλή πως αν οι Τούρκοι εξακολουθήσουν να ανακατεύονται στο Βόρειο Ιράκ, θα αντιμετωπίσουν «σοβαρά αντίποινα». Κι εκτός απ' αυτά, οι Κούρδοι καλούν επιμόνως τους Αμερικανούς να «εξοστρακίσουν» τους Τούρκους από τον θύλακα, που θέλουν να μετατρέψουν σε άτυπο κρατίδιο.

Το τι θα συμβεί πράγματι είναι, όπως θα το έλεγε... ποιητικά ο Ντόναλντ Ράμσφελντ, ένα «γνωστό άγνωστο»: δηλαδή, κάτι που «ξέρουμε ότι δεν το ξέρουμε», αν και το μέλλον του Ιράκ, μάλλον, μπορεί να περιγραφεί με το «άγνωστο άγνωστο» (κατά Ράμσφελντ πάντα): «κάτι που δεν ξέρουμε ότι δεν το ξέρουμε»...

Παιδιά σε τιμή ευκαιρίας!

Οι σύγχρονοι «Αθλιοι» του 21ου αιώνα ζουν και στην Ινδία. Είναι φτωχοί γονείς, που κατοικούν στο κρατίδιο Αντρά Πραντές, στο νότο της χώρας, το οποίο πλήττεται από ξηρασία και για να ζήσουν πωλούν τα παιδιά τους σε τιμή ευκαιρίας!

Μια από αυτές τις μητέρες, εξαναγκάστηκε να πουλήσει το παιδί της. Ο γιος της Ράντα, πουλήθηκε σε ηλικία 18 μηνών, για να πληρωθούν τα νοσήλιά του. Η μάνα δήλωσε στην εφημερίδα Τάιμς της Ινδίας, ότι θα έκανε τα πάντα για να ξαναβρεί το γιο της, πλην ματαίως, και παρά τις συστηματικές αστυνομικές έρευνες.

Λέγεται ότι το 18μηνο αγόρι πουλήθηκε για 6.000 ρουπίες, δηλαδή κάτι περισσότερο από 130 δολάρια ΗΠΑ. Η μεσίτρια, σύμφωνα με τα στοιχεία της αστυνομικής έρευνας, ονόματι Απαλα Σουάμι, παραμένει άφαντη.

Στο κρατίδιο οι θάνατοι από θερμοπληξία πλησιάζουν τον τελευταίο μήνα τους 1.500. Οι φτωχοί αγρότες της περιοχής γίνονται αντικείμενο εκμετάλλευσης από σπείρες κακοποιών, που τους προσεγγίζουν και παρέχοντάς τους μεγάλα, σε σύγκριση με το βιοτικό επίπεδό τους, ποσά, ...αγοράζουν τα παιδιά τους, τα οποία «πουλούν» σε πλούσιες άτεκνες οικογένειες μεγάλων πόλεων της Ινδίας, φυσικά, σε πολύ υψηλότερες τιμές...

Ομορφος κόσμος, «παγκοσμιοποιημένα» πλασμένος...

Διαχείριση και ανεργία

Η προχτεσινή ανακοίνωση της Γιούροστατ για την απασχόληση, πέρα από τα τεχνάσματα για τον εξωραϊσμό μιας πολιτικής που παράγει ανέργους και υποαπασχολούμενους, ήρθε να επαναβεβαιώσει κάτι πάρα πολύ απλό: Ο,τι κι αν κάνουν, το θεριό δεν μπορούν να το δαμάσουν. Και δεν μπορούν, γιατί, επίσης πολύ απλά, αυτό το θεριό, τους τρέφει, τους είναι άκρως απαραίτητο! Αυτό το θεριό είναι δημιούργημα του συστήματός τους, έχει λόγο ύπαρξης σοβαρό, είναι μία από τις προϋποθέσεις για να αυξάνουν τα κέρδη των καπιταλιστών.

Λόγος, βεβαίως, γίνεται για την ανεργία. Από το 1992 μέχρι και σήμερα, το τρίπτυχο «Ανάπτυξη, Ανταγωνιστικότητα, Απασχόληση» κυριαρχεί σ' όλα τα κείμενα της ΕΕ. Αλλά ενώ τα νούμερα στα δύο πρώτα «Α» διαρκώς αυξάνονται, στο τρίτο, αυτό της Απασχόλησης πάντα «πέντε πάνω - πέντε κάτω» η κατάσταση πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο. Τυπικά, η ανεργία κινείται εκεί γύρω στο 10%, με μία ουσιαστική, όμως, διαφορά: Στο διάβα της δεκαετίας, στο υπόλοιπο 90% των απασχολουμένων αυξάνουν με ραγδαίο ρυθμό τα ποσοστά των «απασχολήσιμων». Δηλαδή, αυτό που συμβαίνει είναι πως όχι μόνο δε μειώνεται η ανεργία, αλλά γίνονται διαρκώς χειρότερες οι εργασιακές σχέσεις και όσων έχουν μια ή ...μισή κι ακόμη λιγότερη δουλιά. Από την εμφάνιση ακόμα του κειμένου της σοσιαλδημοκρατικής έμπνευσης «Λευκής Βίβλου» του κ. Ντελόρ, το ΚΚΕ είχε διακηρύξει πως οι προωθούμενες πολιτικές, όχι μόνο δεν πρόκειται να φέρουν αύξηση της Απασχόλησης σαν αποτέλεσμα της αύξησης της Ανάπτυξης και της Ανταγωνιστικότητας (αυτό ακριβώς διακήρυσσαν το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΝ), αλλά θα υπονομεύσουν και θα τσακίσουν και τις υπάρχουσες εργατικές κατακτήσεις. Μια από τις σημαντικότερες κατακτήσεις που έμπαινε από τότε στο στόχαστρο ήταν ο σταθερός εργάσιμος χρόνος και ό,τι αυτός συνεπάγεται (μεροκάματο - μισθός, ασφάλιση, κλπ.).

Από τότε μέχρι σήμερα αυξάνονται ραγδαία οι διάφορες μορφές «μη σταθερής εργασίας», σε βαθμό που να αντιπροσωπεύουν ήδη το 30% των συμβάσεων. Αυτή η εξέλιξη συνοδεύεται με αντιδραστικές αλλαγές στην Κοινωνική Ασφάλιση, με ανατροπές στο καθεστώς των ομαδικών απολύσεων, των αποζημιώσεων, ενώ, παράλληλα, αυξάνουν οι μορφές του σύγχρονου δουλεμπορίου (δανεισμός εργαζομένων, ενοικίαση κ.ά.). Επί της ουσίας, υπονομεύεται ή καταργείται ο ημερήσιος σταθερός χρόνος εργασίας. Μειώνεται ο ελεύθερος χρόνος, εντατικοποιείται η δουλιά και αυξάνονται οι απλήρωτες ώρες εργασίας, μέσα από διάφορες μορφές διευθέτησης του εργάσιμου χρόνου. Προωθείται η κατάργηση του 5ήμερου και εξαπλώνεται η εργασία τα Σάββατα και τις Κυριακές. Πλήττονται οι Συλλογικές Συμβάσεις με διάφορες μορφές εκβιαστικής ατομικής διαπραγμάτευσης. Μειώνονται οι μισθοί και οι σταθερές αποδοχές.

Απέναντι σ' αυτήν την πραγματικότητα και τις διαγραφόμενες, ακόμη περισσότερο ζοφερές, προοπτικές, η εργατική τάξη πρέπει αποφασιστικά να γυρίσει την πλάτη σ' όσους, ενώ της σκάβουν το λάκκο, της υπόσχονται και μια θεσούλα λίγων ωρών απασχόλησης. Και για να εξηγούμαστε: `Η θα διεκδικηθεί μόνιμη, σταθερή δουλιά για όλους, ή θα γονατίζουν όλο και μεγαλύτερα τμήματα της εργατικής τάξης. `Η θα δημιουργηθούν οι γενικότερες πολιτικές προϋποθέσεις γι' αυτό, ή θα συνεχιστεί να βασιλεύει το κάθε φέτος και χειρότερα. Γιατρειά με κουμανταδόρο το καπιταλιστικό κέρδος δεν υπάρχει.