Παρασκευή 29 Αυγούστου 2003
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Η... πρόοδος

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ενα από τα στοιχεία της... οικονομικής σύγκλισης και της προόδου που έχει σημειώσει η ελληνική οικονομία είναι, κατά τους κυβερνώντες, το αποφασιστικό χτύπημα που δέχεται όλα τα τελευταία χρόνια το υπαίθριο εμπόριο. Τα κινούμενα καταστήματα, δηλαδή, οι πάγκοι και τα καροτσάκια ανθρώπων που με την προσωπική τους ολοήμερη εργασία προσπαθούσαν να βγάλουν μεροκάματο και από όπου μπορούσε και ο φτωχός να αγοράσει κάποια είδη σε χαμηλές τιμές. Αλήθεια είναι ότι η ποιότητα πολλές φορές θεωρούνταν υποβαθμισμένη, αλλά όταν ομοειδή εμπορεύματα πουλιόνταν στη μισή τιμή, πολλοί έλυναν το πρόβλημά τους. Κι εν πάση περιπτώσει μπορούσες να διαλέξεις ρε παιδί μου. Πουκάμισο με κάποια ευρώ στο κατάστημα, λίγο πιο πρόχειρο με τη μισή τιμή στον πάγκο. Τι έγινε τώρα με την πάταξη του υπαίθριου εμπορίου και τη σύγκλιση;

Οι πάγκοι και το μεροκάματο που προσέφεραν σε χιλιάδες οικογένειες εξολοθρεύτηκαν, τα ίδια δε, εμπορεύματα που πωλούνταν εκεί, εμφανίστηκαν τώρα στις βιτρίνες των διαφόρων πολυκαταστημάτων από όπου και «προσφέρονται» με διπλάσιες πλέον τιμές...

Ακρίβεια και στις φυλακές...

Ακούγεται σαν ανέκδοτο, αλλά είναι πραγματικότητα. Σύμφωνα με ανακοίνωση του Ινστιτούτου Καταναλωτών, κρατούμενος των φυλακών προσέφυγε σ' αυτό, προκειμένου να καταγγείλει ότι αυξάνονται οι τιμές στα γειτονικά κυλικεία τα οποία προμηθεύουν τους κρατούμενους με τρόφιμα, καφέδες κλπ. Για την ακρίβεια, ο καταγγέλλων ανέφερε ότι ο καφές τις τελευταίες μέρες ακρίβυνε κατά τριάντα λεπτά και έφτασε στα 2,80 ευρώ και το νερό κατά είκοσι λεπτά και πωλείται στα 0,70 ευρώ. Ακόμα και μέσα στις φυλακές οι ανατιμήσεις γίνονται αισθητές κι ας επιμένει η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Ανάπτυξης να διαρρηγνύει τα ιμάτιά της ότι για τα περί ανατιμήσεων «φταίει η... φαντασία μας». Κίμωνα, σπεύσε κατά Κορυδαλλό μεριά...

«Ψωμολυσσούν» για τα κέρδη!

Σε αυξήσεις στις τιμές των αλεύρων, που κυμαίνονται από 15% έως 20%, προχώρησαν, πρόσφατα, οι αλευροβιομήχανοι. Κι όπως συμβαίνει πάντα στο πλαίσιο λειτουργίας της «ελεύθερης», καπιταλιστικής αγοράς κι αυτή η αύξηση στην πρώτη ύλη, θα μεταφερθεί, μέσω του εμπορίου, από τη βιομηχανία στην κατανάλωση. Προς τούτο, ήδη, οι αρτοποιοί προανήγγειλαν πως, από τον προσεχή Οκτώβρη, προτίθενται ν' αυξήσουν την τιμή του ψωμιού από 5 μέχρι 10 λεπτά το κιλό. Είναι, λοιπόν, φανερό ότι, στο τέλος, τον «αυξημένο λογαριασμό» θα πληρώσουν οι εργαζόμενοι και τα άλλα λαϊκά στρώματα της πόλης και του χωριού, που αγοράζουν πανάκριβο το ψωμί και, μάλιστα, σε μια περίοδο γενικευμένης ακρίβειας, που πλήττει καίρια το λαϊκό εισόδημα.

Οι αλευροβιομήχανοι υποστηρίζουν πως αναγκάστηκαν να επιβάλουν τις αυξήσεις, επειδή, φέτος, αγόρασαν ακριβότερα το στάρι και το καλαμπόκι, καθώς οι καταστροφές στις σοδειές των δημητριακών είχαν ως αποτέλεσμα τη μείωση της παραγωγής, με συνακόλουθο την αύξηση της τιμής των αγροτικών προϊόντων. Το βέβαιο, όμως, είναι ότι και φέτος η τιμή πώλησης των σιτηρών - ιδιαιτέρως του μαλακού σταριού που χρησιμοποιείται για την παραγωγή ψωμιού - κυμάνθηκε σε πολύ χαμηλά επίπεδα, ενώ είναι γνωστό ότι οι αλευροβιομήχανοι εισάγουν μεγάλες ποσότητες από το εξωτερικό, που είναι ακόμα φτηνότερα. Και η πραγματική αλήθεια είναι ότι αυτό που τους «ανάγκασε» να προχωρήσουν στις αυξήσεις των αλεύρων είναι η ακόρεστη «πείνα» για αύξηση των κερδών τους.

Αλλά, ας δούμε ποιοι κερδίζουν και ποιοι χάνουν από τη λειτουργία του διαβόητου «κυκλώματος» στάρι - αλεύρι - ψωμί. Χαμένοι είναι, εν πρώτοις, οι αγρότες που πωλούν σε εξευτελιστικές τιμές τα προϊόντα τους και, οπωσδήποτε, οι καταναλωτές που αγοράζουν πανάκριβα το ψωμί. Το στάρι πουλιέται από 13 έως 15 λεπτά το κιλό - για να έχουμε μια σύγκριση, πουλώντας έναν τόνο ο αγρότης εισπράττει από 130 έως 150 ευρώ, με τα οποία μπορεί ν' αγοράσει ένα ζευγάρι παπούτσια στο παιδί του - ενώ το ψωμί κοστίζει από 1,2 μέχρι και 1,6 ευρώ το κιλό! Σύμφωνα, δε, με στοιχεία του ΟΟΣΑ, την εικοσαετία 1980 - 2000, οι πραγματικές τιμές του σταριού μειώθηκαν, σε παγκόσμιο επίπεδο, κατά 60% και του καλαμποκιού κατά 40%, ενώ οι αυξήσεις στο ψωμί και στα άλλα ομοειδή προϊόντα, ανέρχονται σε 340% και 270% αντιστοίχως.

Κερδισμένοι είναι οι αλευροβιομήχανοι, που αγοράζουν φτηνά το στάρι και πουλούν ακριβά το αλεύρι και οι μεγαλέμποροι άρτου, που κερδοσκοπούν. Ο «ένοχος» είναι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, η οποία, στο όνομα της «ελεύθερης» αγοράς, επιτρέπει στους κερδοσκόπους να μετατρέπουν το ψωμί σε ...παντεσπάνι. Την ίδια πολιτική θ' ακολουθήσει, ως κυβέρνηση, και η ΝΔ, καθώς κι αυτή δηλώνει υπηρέτης της «ελεύθερης» αγοράς. Αλλωστε, αυτό προσπάθησε να κάνει ακόμα και επί κυβέρνησης Τζαννετάκη, όταν υπουργοί της θέλησαν να επιβάλουν μεγάλη αύξηση στην τιμή του ψωμιού, αλλά δεν τα κατάφεραν, λόγω της σφοδρής αντίδρασης του ΚΚΕ και του ενιαίου Συνασπισμού τότε. Το πέτυχαν, όμως, οι μετέπειτα κυβερνήσεις, απελευθερώνοντας την τιμή του ψωμιού, η οποία, έκτοτε, συνεχώς αυξάνεται...


Παύλος ΡΙΖΑΡΓΙΩΤΗΣ

Και προεκλογικός... χρυσός

Είκοσι τόνους χρυσού πούλησε η Τράπεζα της Ελλάδας, έναντι του ποσού των 208 εκατομμυρίων ευρώ. Η είδηση προέκυψε από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, η οποία δημοσιοποίησε στοιχεία σύμφωνα με τα οποία τα αποθέματά της σε χρυσό ήταν μειωμένα κατά 208 εκατ. ευρώ. Μετά από τις σχετικές διευκρινίσεις προέκυψε ότι πωλητής ήταν η Τράπεζα της Ελλάδας. Αν και ο χρυσός που πωλήθηκε δεν είναι και ιδιαίτερα σημαντικής αξίας (περίπου 70 δισ. δραχμές), υπάρχουν μερικά ερωτήματα που χρήζουν απάντησης.

Γιατί η διοίκηση της Τράπεζας της Ελλάδας πούλησε το χρυσό «εν κρυπτώ» και δεν προτίμησε να ακολουθήσει την οδό της επίσημης δημοσιοποίησης του θέματος; Είχε τίποτα να φοβηθεί; Επίσης, αν δεν κάνουμε λάθος πώληση χρυσού η Τράπεζα της Ελλάδας είχε πολλά χρόνια να κάνει. Η επίσημη δικαιολογία ότι ο χρυσός δεν προσέφερε υψηλές αποδόσεις και ότι τα χρήματα που εισέπραξε η Τράπεζα θα τα επενδύσει σε άλλες αποδοτικότερες τοποθετήσεις, δεν είναι πειστική. Οι τραπεζίτες γνωρίζουν καλύτερα από κάθε άλλο ότι η κατακράτηση χρυσού, σε έναν κόσμο ευμετάβλητο και απρόβλεπτο, όπως είναι ο καπιταλιστικός, αποτελεί αναγκαίο στοιχείο προστασίας του συστήματος.

Αντε ύστερα απ' όλα αυτά η Τράπεζα της Ελλάδας να πείσει την κοινή γνώμη ότι η πώληση του χρυσού δεν αποσκοπεί και στο να ενισχύσει τα δημοσιονομικά ταμεία του κράτους, τα οποία, σε προεκλογική μάλιστα περίοδο, δεν είναι και ιδιαίτερα ανθηρά.

Υποκρισία και υποτέλεια

Η υποκρισία σε όλο της το μεγαλείο. Είναι προφανές για τη μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού - και ανεξάρτητα από τις επιμέρους ιδεολογικοπολιτικές απόψεις του καθένα - ότι η ελληνική κυβέρνηση, μέχρι στιγμής τουλάχιστον, έχει συμπεριφερθεί με απαράδεκτο τρόπο, απέναντι στην εκφρασμένη θέληση του ηγέτη της Κούβας Φιντέλ Κάστρο να παρακολουθήσει τους Ολυμπιακούς Αγώνες στην Αθήνα το 2004. Την ίδια στιγμή που αυτά γίνονταν στην Αθήνα, στη Γαλλία, στην απονομή του τελικού της δισκοβολίας στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα που γίνεται στο Παρίσι, όπου είχαμε στο βάθρο τις Ελληνίδες Κελεσίδου και Βόγγολη, τα μετάλλια έδωσε ο Αλμπέρτο Χουαντορένα. Και το χάρηκαν ιδιαίτερα αυτό όλοι οι Ελληνες φίλαθλοι. Μια μεγάλη μορφή του παγκόσμιου αθλητισμού, μεγάλος Κουβανός αθλητής, βετεράνος τώρα, χρυσός Ολυμπιονίκης στα 400 και 800 μέτρα, κρατικός παράγοντας σήμερα στη σοσιαλιστική Κούβα, αλήθεια, από... άλλη χώρα είναι; Δεν είναι από τη χώρα του Φιντέλ; Αλλά πού να βρουν την ντροπή οι Ελληνες κυβερνώντες;

Αρκεί η προσπάθεια...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΧΡΟΝΙΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ της χώρας η Παιδεία, όμως ο Πέτρος Ευθυμίου το ...τακτοποίησε με μια απλούστατη συνέντευξη Τύπου. Τόσο εύκολο ήταν τελικά και τζάμπα μας απασχολούσε επί δεκαετίες.

Γιατί, βέβαια, όποιος άκουσε χτες τη συνέντευξη Τύπου που έδωσε, πραγματικά θαύμασε τα έργα και τις ημέρες του εκσυγχρονιστικού ΠΑΣΟΚ. Τι ολοήμερα σχολεία, τι συστήματα αξιολόγησης, τι προσλήψεις εκπαιδευτικών, τι νέες τεχνολογίες! Ηταν να φουσκώνει κανείς από υπερηφάνεια και αισιόδοξα να ατενίζει τη νέα σχολική χρονιά.

Φυσικά, θα έχουμε και φέτος μερικές ...χιλιάδες κενά εκπαιδευτικών, μπορεί να επιλύονται κάποια προβλήματα με τον συνήθη τρόπο των αναπληρωτών, μπορεί να αυξήθηκαν στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση οι μαθητές ανά δάσκαλο, ίσως να υπονομεύεται ελαφρώς η 9χρονη υποχρεωτική εκπαίδευση, αλλά ...αυτά είναι λεπτομέρειες.

ΠΑΝΕΤΟΙΜΟΙ δηλώνουν οι κυβερνώντες να παράσχουν διευκολύνσεις, σε περίπτωση που αποφασιστεί η παρουσία δυνάμεων του ΟΗΕ στο Ιράκ. Ηταν ξεκάθαρος ως προς αυτό χτες ο κυβερνητικός εκπρόσωπος.

Προφανώς, η δικαιολογία - όπως και σε κάθε τέτοια περίπτωση - είναι ο «σεβασμός του διεθνούς δικαίου». Φυσικά, ουδεμία σχέση έχει το «δίκαιο» με τις διαπραγματεύσεις Αμερικανών και Ευρωπαίων για τα πετρέλαια, όμως αυτό είναι σαφές ότι δεν απασχολεί.

ΘΑ ΣΥΝΕΤΙΣΕΙ τους αλευροβιομήχανους! Ιδού, η τελευταία αποστολή που ανέλαβε ο «Ράμπο» της αγοράς Κίμωνας Κουλούρης. Τους πιέζει - λέει - μέσω συναντήσεων να συγκρατήσουν τις τιμές. Δεν τους πρόλαβε όμως και το ψωμί τελικά θα αυξηθεί από τον Οκτώβρη.

Ομως, ας μην είμαστε άδικοι, μπορεί αποτελέσματα να μην υπάρχουν, όμως η προσπάθεια μετράει, έστω και ...κατόπιν εορτής. Οσο για τις αυξήσεις, ας σταματήσει πια και αυτός ο μέσος Ελληνας τη μεγάλη κατανάλωση ψωμιού. Παχαίνει σε τελική ανάλυση.


Παπαγεωργίου Βασίλης

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
«Γενίτσαροι»...

Μόνο αγανάκτηση προκαλεί η στάση της κυβέρνησης απέναντι στο ενδεχόμενο να προσκληθεί, για να παρακολουθήσει τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας, ο ηγέτης της Κούβας Φιντέλ Κάστρο. Χρειάζεται πράγματι θράσος ολυμπιακών διαστάσεων, για να τολμήσει η κυβέρνηση να πει όχι στον ηγέτη της Κούβας. Δεν έχει ένα τέτοιο δικαίωμα, ούτε από τον ελληνικό λαό, αλλά ούτε και από τις «αρχές» που υποτίθεται πως διέπουν τη διεξαγωγή των Ολυμπιακών Αγώνων. Δεν το επιτρέπει η στάση φιλίας του ελληνικού προς τον κουβανικό λαό και η αλληλεγγύη του προς την Κουβανική Επανάσταση.

Αλλά και το μπόι της κυβέρνησης δε φτάνει για να πει κατευθείαν ένα τέτοιο «όχι». Γι' αυτό «τα μασάει» και πετάει «το μπαλάκι» στην απόφαση της Ευρωπαϊκής Ενωσης της 5ης Ιούνη, που εξάλλου χρεώνεται στην Ελληνική Προεδρία, περί ενίσχυσης των μέτρων απομόνωσης της Κούβας, όπως και στη «Σένγκεν», που σύμφωνα με τη δήλωση του υπουργού Εξωτερικών Γ. Παπανδρέου, είναι αρμόδια για το αν ο Φιντέλ Κάστρο έρθει στην Ελλάδα, για να παρακολουθήσει την Ολυμπιάδα! Νομίζουν ότι μεταθέτοντας την ευθύνη θα κρύψουν το δικό τους πρόσωπο και θα σκεπάσουν τη γύμνια τους.

Η στάση αυτή της κυβέρνησης, όσο κι αν προκαλεί, δεν πρέπει να ξαφνιάζει. Είναι μια ακόμα εκδήλωση, ένα ακόμα αποτέλεσμα της κυβερνητικής πολιτικής, τόσο όσον αφορά στους Ολυμπιακούς Αγώνες όσο και όσον αφορά γενικά στη θέση και το ρόλο της χώρας μας, στα πλαίσια του νέου συστήματος διεθνών σχέσεων που οικοδομεί η νέα τάξη του ιμπεριαλισμού. Ειδικά, όσον αφορά στην Ολυμπιάδα, γίνεται περισσότερο από φανερό ότι αυτή δρομολογείται, «κόβεται και ράβεται» στα μέτρα της νέας τάξης πραγμάτων και είναι πλήρως υποταγμένη στις σκοπιμότητες του ιμπεριαλισμού.

Οσο για τη θέση της χώρας, αυτή έχει μπει σε νέα φάση εξάρτησης και διαπλοκής με τον ιμπεριαλισμό που τη σηματοδοτούν η ολοκληρωτική ένταξη και η ενεργός συμμετοχή της στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς. Η δουλική υποτέλεια του παρελθόντος στα ιμπεριαλιστικά κελεύσματα έχει γίνει πλέον συνειδητή επιλογή, χωρίς προσχήματα. Εξάλλου, το άλλοθι της «μικρής και αδύναμης Ελλάδας» αντικαταστάθηκε πια από την «ισχυρή Ελλάδα». Ετσι η ντόπια άρχουσα τάξη, μέσω της κυβέρνησης Σημίτη που την εκπροσωπεί, εμφανίζεται όλο και πιο φανατική και με υπερβάλλοντα ζήλο στην εκπλήρωση των αποστολών που αναλαμβάνει, προκειμένου να εξασφαλίσει μια καλύτερη θέση στον ιμπεριαλιστικό καταμερισμό.

Αν όμως αυτές είναι οι βουλές της κυβέρνησης, οι βουλές του ελληνικού λαού είναι άλλες και δεν μπορεί να ανεχθεί αυτή την πρόκληση. Η κυβέρνηση Σημίτη θα είναι υπόλογη και στον κόσμο που ακολουθεί το ΠΑΣΟΚ. Ο ρόλος του «γενίτσαρου» των ιμπεριαλιστών που διεκδικεί ο Κ. Σημίτης, ο Γ. Παπανδρέου και γενικά η κυβέρνηση δεν πείθει κανέναν και περισσότερο γελοιοποιεί όσους ενδύονται έναν τέτοιο ρόλο.

Διαβεβαιώσεις...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Τη διαβεβαίωση του πρωθυπουργού ότι «θα τηρηθεί η δημοσιονομική πειθαρχία» έλαβαν προχτές οι βιομήχανοι, όπως δήλωσε εξερχόμενους του Μαξίμου ο πρόεδρός του ΣΕΒ, Ο. Κυριακόπουλος. Αλήθεια τι χρείαν άλλων μαρτύρων έχομεν; Τόσο όσον αφορά τα διαπιστευτήρια του πρωθυπουργού στους βιομηχάνους, όσο και περί του τι (φύκια για μεταξωτές κορδέλες) θα περιέχει η «χάρτα σύγκλισης» του κ. Σημίτη ενόψει ΔΕΘ...

Προεκλογική «κάλυψη» κενών

Αποτελεί πλέον πάγια τακτική στο νοσοκομείο «Ευαγγελισμός» η πρόσληψη προσωπικού με 12μηνες συμβάσεις. Συνήθως το πρόσχημα είναι η κάλυψη εποχικών αναγκών. Εποχική, βέβαια, δεν είναι καμία ανάγκη που είναι διαρκής και βεβαίως δεν καλύπτεται με συμβάσεις 12μήνου. Λένε πως κάνουν αυτές τις προσλήψεις για να καλύψουν τις αυξημένες ανάγκες του καλοκαιριού ώστε να δίνονται οι άδειες στο προσωπικό, με δεδομένο ότι οι διαρκώς κενές οργανικές θέσεις νοσηλευτικού προσωπικού είναι σήμερα 422! Με δεδομένο αυτό το κενό, οι προσλήψεις συμβασιούχων αποτελούν σταγόνα στον ωκεανό των ελλείψεων. Και είναι φανερό πως γίνονται στα πλαίσια της επέκτασης των ελαστικών σχέσεων εργασίας, με τους συμβασιούχους να δουλεύουν ανασφάλιστοι χωρίς επί της ουσίας να λύνουν κανένα πρόβλημα, ούτε δικό τους, αλλά ούτε και του νοσοκομείου. Ιδιαίτερα φέτος όμως οι προσλήψεις αυτές έχουν και ένα ακόμα χαρακτηριστικό. Τις προηγούμενες χρονιές οι προκηρύξεις γίνονταν συνήθως τον Ιούνη. Φέτος έγινε προκήρυξη στη μέση του καλοκαιριού, στα τέλη του Ιούλη, για 20 θέσεις νοσηλευτών που τελικά δεν καλύφθηκαν. Ετσι, ο «Ευαγγελισμός» επαναπροκήρυξε τις θέσεις αλλάζοντας τα κριτήρια επιλογής και θέτοντας ως πρώτο, όχι το χρόνο ανεργίας - που ήταν ως σήμερα - αλλά το κριτήριο της εντοπιότητας που δεν ισχύει ούτε για τους μόνιμους υπαλλήλους.

Ποιος θα πιστέψει ότι η όλη μεθόδευση είναι άσχετη από την προεκλογική περίοδο;

Ξαναχτύπησε ο Περλ...

Ο Ρίτσαρντ Περλ ξαναχτύπησε... Σε συνέντευξη που παραχώρησε στη γαλλική εφημερίδα «Φιγκαρό», για να δικαιολογήσει τη γνωστή άποψή του να μη δοθεί ρόλος στη διοίκηση του Ιράκ στον ΟΗΕ, είπε μεταξύ άλλων: «Το σύστημα των Ηνωμένων Εθνών δεν είναι προσαρμοσμένο, ώστε να αντιμετωπίζει τις καινούριες απειλές, όπως η διεθνής τρομοκρατία», είπε ο πρώην πρόεδρος - και πλέον απλό μέλος - του Πολιτικού Συμβουλίου Αμυνας του Πενταγώνου. «Η Χάρτα του ΟΗΕ δεν επιτρέπει την παρέμβαση στις εσωτερικές υποθέσεις μιας χώρας», πρόσθεσε, αναφέροντας ως παράδειγμα τη ΛΔ Κορέας. Το μόνο που απομένει σε εμάς είναι να τον ευχαριστήσουμε για τον κυνισμό του, που τον κάνει να λέει τα πράγματα με τ' όνομά τους, γιατί οι υπόλοιποι εκπρόσωποι των ιμπεριαλιστών τα μασάνε... Ουσιαστικά, ο άνθρωπος ομολογεί πως θέλουν να βάλουν ιμπεριαλιστικό χέρι σε ολόκληρο τον κόσμο και προσπαθούν να το κάνουν χωρίς τους συνεταίρους που προκύπτουν μέσω ΟΗΕ. Σε τύπους σαν τον Ρ. Περλ, φυσικά, δεν τους ξεφεύγουν κουβέντες. Απλά υπάρχει ένας καταμερισμός ρόλων και αυτοί οι τύποι είναι που έχουν αναλάβει να ανοίγουν τους καινούριους δρόμους στα ιμπεριαλιστικά σχέδια. Αλλωστε, είναι γνωστός ο ρόλος του στο σχέδιο «Για τον χρυσό αιώνα των ΗΠΑ», που μπήκε ουσιαστικά σε εφαρμογή μετά την «ευκαιρία» της 11ης του Σεπτέμβρη και ακόμα βρίσκεται σε εξέλιξη...

Οι βάσεις και η «ολοήμερη» ημιαπασχόληση

«Στροφή των νέων σε σίγουρα επαγγέλματα», «στα ύψη οι σχολές που δίνουν δουλειά», «βάσεις για... διορισμό», ήταν μερικά πρωτοσέλιδα σχόλια των εφημερίδων σχετικά με τις βάσεις και την ιδιαίτερη άνοδό τους στις παιδαγωγικές σχολές. Τον τόνο γι' αυτά τα δημοσιεύματα έδωσε πρώτος ο γενικός γραμματέας του υπουργείου Παιδείας Αθ. Τσουροπλής, που είπε ότι οι υποψήφιοι προτίμησαν τα Παιδαγωγικά εξαιτίας της «προοπτικής για γρήγορη επαγγελματική αποκατάσταση», που έδωσε το «ολοήμερο σχολείο».

Οι υπεύθυνοι του υπουργείου και οι ενορχηστρωμένοι παπαγάλοι τους, όμως, γνωρίζουν πως ελάχιστοι μαθητές είχαν στο μυαλό τους το πρόγραμμα του «ολοήμερου», όταν συμπλήρωναν τα μηχανογραφικά τους. Και, επιπλέον, η επαγγελματική αποκατάσταση που διαφημίζει το ΥΠΕΠΘ για τους δασκάλους του «ολοήμερου» (σήμερα τουλάχιστον, γιατί σε τέσσερα χρόνια που θα αποφοιτήσουν οι νεοεισακτέοι μπορεί να στοιβάζονται και πάλι άνεργοι) αφορά θέσεις ημιαπασχόλησης, ωρομίσθιους εκπαιδευτικούς κτλ. Δηλαδή, δε μιλάμε για δουλιά, αλλά για ψίχουλα σύγχρονης σκλαβιάς, από αυτά που προσφέρει η «αγορά» τους, για να μειώσει στα χαρτιά την ανεργία και να τη διευρύνει στην πράξη.

Ας τα αφήσουν, λοιπόν, αυτά, γιατί η πλειοψηφία των φοιτητών ζει με την επαγγελματική αβεβαιότητα και το φάντασμα της ανεργίας πάνω από το κεφάλι της.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ