Οπως καταλαβαίνετε, η έννοια της ανθρωπιάς είναι ...είδος προς εξαφάνιση στις ΗΠΑ. Αλλωστε, δε λείπει μόνον από τις φυλακές του Αμπού Γκράιμπ. Λείπει κι από την αμερικανική καθημερινότητα. Η πλέον ανεπτυγμένη καπιταλιστική κοινωνία του πλανήτη μας είναι εντελώς ασύμβατη και άκρως εχθρική με έννοιες, όπως ανθρωπισμός, ειρήνη, δικαιοσύνη, κλπ. Κι αυτό δεν οφείλεται, κυρίως, στον Τζ. Μπους και τους ιέρακες επιτελείς του, όπως λένε ορισμένοι. Πρώτα και κύρια, είναι αποτέλεσμα της συνεχούς αντιδραστικοποίησης του σύγχρονου καπιταλισμού, η οποία αποτελεί αναπόσπαστο στοιχείο της ανάπτυξής του.
Αφόρητη, πλέον, η ακρίβεια για τα λαϊκά στρώματα, αλλά η κυβέρνηση αδιαφορεί και «περί άλλα τυρβάζει». Στα ύψη η τιμή της βενζίνης - ακουμπάει το ένα ευρώ το λίτρο - κι ο κυβερνητικός εκπρόσωπος προκαλεί τους οργισμένους καταναλωτές, δηλώνοντας ότι η αύξηση των καυσίμων στην Ελλάδα είναι πολύ μικρότερη σε σχέση με άλλες χώρες της Ευρώπης. Απλησίαστες για το λαϊκό βαλάντιο οι λαϊκές αγορές, «φωτιά» για τα νοικοκυριά τα σούπερ μάρκετ και ο υπουργός Αγροτικής Απασχόλησης και Τροφίμων, όπως και ο υφυπουργός Εμπορίου, «αγρόν ηγόραζον και ζεύγος βοών».
Οταν οι σημερινοί κυβερνώντες βρίσκονταν στην αντιπολίτευση, κατηγορούσαν - και καλά έκαναν - την τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, ως αποκλειστικά υπεύθυνη για την ακρίβεια. Κι αφού, μ' αυτά και με άλλα, κατάφεραν να πάρουν την ψήφο του λαού στις εκλογές και να κυβερνούν αυτοί, τώρα προσπαθούν ν' αποσείσουν τις ευθύνες από πάνω τους και να τις ρίξουν οπουδήποτε αλλού. Πιστοί και τούτοι, όπως οι προηγούμενοι, στον «θεό» της «ελεύθερης» αγοράς, αφήνουν ελεύθερη και ανεμπόδιστη την κερδοσκοπική ασυδοσία των μεγάλων επιχειρήσεων να πλήττει τους εργαζόμενους και να «βάζει χέρι» στις τσέπες των φτωχών λαϊκών στρωμάτων.
Αλλά, ας μη νομίζουν οι κυβερνώντες ότι ο κόσμος τους δίνει για πολύ ακόμα «διορία». Η ανοχή του εξαντλείται και έρχεται η ώρα που θ' αναζητήσει ευθύνες και θα σκεφτεί την τιμωρία...
Σοβαρές ζημιές προκάλεσαν οι σφοδρές βροχοπτώσεις των τελευταίων ημερών στις αγροτικές καλλιέργειες και ιδιαιτέρως στα βαμβακοχώραφα. Πολλοί βαμβακοκαλλιεργητές θ' αναγκαστούν να κάνουν επανασπορά, που σημαίνει διπλά έξοδα και διπλό κόπο, ενώ, ούτως ή άλλως, θα υπάρξει πλήγμα στην παραγωγή και μείωση εισοδήματος.
«Ασκέπαστο μαγαζί» το χωράφι, βρίσκεται πολλές φορές στο έλεος των αντίξοων καιρικών συνθηκών και οι καλλιέργειες πότε παθαίνουν ζημιές από το κρύο και τον παγετό, πότε από τη ζέστη και την ξηρασία, πότε από τις βροχές και το χαλάζι. Οι αγρότες πληρώνουν στον ΕΛΓΑ για να τους ασφαλίσει απ' αυτούς τους κινδύνους. Ομως, όταν τους βρίσκει το «κακό», αυτός δεν αναλαμβάνει τις υποχρεώσεις του. Στις περισσότερες περιπτώσεις οι εκτιμήσεις των ζημιών που κάνει δεν είναι σωστές και δίκαιες, πάντα τσιγκουνεύεται στις αποζημιώσεις και συνήθως καθυστερεί στην απόδοσή τους.
Ο σημερινός διοικητής του ΕΛΓΑ, Ν. Κατσαρός, ως βουλευτής Λάρισας της ΝΔ τα προηγούμενα χρόνια, έδειχνε ενδιαφέρον για τους πληγέντες από την κακοκαιρία παραγωγούς του νομού του. Το ίδιο ενδιαφέρον θα ήθελαν οι αγρότες να επιδεικνύει και τώρα, που βρίσκεται στη «θέση κλειδί». Πάντως η κυβέρνηση της ΝΔ και στο πρόβλημα των αποζημιώσεων του ΕΛΓΑ, όπως γενικότερα στην αγροτική πολιτική, φαίνεται ν' ακολουθεί την τακτική των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ, την οποία, ως αντιπολίτευση, καταδίκαζε.
***
***
***
Κι αυτό που έχει καταλάβει είναι πως ουδείς θα ασχοληθεί με τους δυστυχείς που πίστεψαν «μεγάλα λόγια» και έχασαν ό,τι είχαν και δεν είχαν στο ...ίδρυμα της Σοφοκλέους.
Φυσικά, ίσως οι αμφιβολίες του πρώην αρχηγού της ΝΔ να ...κάμπτονταν με ορισμένες «κεφαλές επί πίνακι» στελεχών του Χρηματιστηρίου ή του ΠΑΣΟΚ. Σε κάθε περίπτωση, ουσιαστικά, οι πραγματικοί ένοχοι δε θα τιμωρηθούν.
Βλέπετε, σε ένα ...πλήρως διαπλεκόμενο σύστημα δεν υπάρχουν μη διαπλεκόμενοι. Και η σημερινή κυβέρνηση - πάρα τις μεγαλοστομίες της - έχει τις εξαρτήσεις, γιατί ...δε θα μπορούσε να είναι αλλιώς.
Αλλωστε, οι «εχθροί» του χτες κάλλιστα μπορούν να μεταβληθούν σε φίλους του αύριο. Ιδίως όταν οι πολιτικές επιλογές, στην ουσία τους, δεν αλλάζουν σε σχέση με την προηγούμενη κυβέρνηση.
ΑΠΟ ΛΑΘΟΣ το είπε ή το εννοούσε, δε γνωρίζουμε. Πάντως, ο πρώην υπουργός Πολιτισμού Θεόδωρος Πάγκαλος, χτες στη Βουλή, τόνισε ότι «το Μέγαρο Μουσικής πρόσφερε τεράστιες υπηρεσίες στην πολιτική ζωή του τόπου».
Το ...Μέγαρο αυτό κάθε αυτό αδυνατούμε να κατανοήσουμε πώς πρόσφερε κάτι στην πολιτική ζωή. Ομως, τα συμφέροντα που βρίσκονται πίσω του έχουν πάρα πολλούς τρόπους να το κάνουν. Κι, από ό,τι φαίνεται, έχουν κάνει πολλά.
ΕΙΚΟΝΑ ΒΙΒΛΙΚΗΣ καταστροφής και αναξιοπιστίας ετοιμάζει, όπως όλοι πια γνωρίζουν, ο Γιώργος Αλογοσκούφης για την αυριανή συζήτηση σε επίπεδο αρχηγών για την Οικονομία. Τα περί «κρυφών ελλειμμάτων» θα διαδέχονται τα περί «κρυφών λογαριασμών».
Η ...καταστροφή, πάντως, των εισοδημάτων μισθωτών και συνταξιούχων όλα αυτά τα χρόνια μπορούμε από τώρα να σας βεβαιώσουμε ότι θα απουσιάσουν, τόσο από την πλευρά της ΝΔ, όσο και από την πλευρά του ΠΑΣΟΚ.
Σωστά... τα λέει ο υφυπουργός Αμυνας των ΗΠΑ. Αν αφαιρέσεις τα βασανιστήρια, όλα τ' άλλα προωθούν ...αποκλειστικά και μόνο την ειρήνη και τη δημοκρατία! Οπως, για παράδειγμα, τα ψέματα, περί όπλων μαζικής καταστροφής και η εισβολή, η απάνθρωπη κατοχή και οι δεκάδες χιλιάδες μέχρι τώρα δολοφονίες αμάχων, ανάμεσά τους και ανεξακρίβωτου αριθμού παιδιών, η καταλήστευση του ιρακινού πετρελαίου και η καταστροφή της οικονομικής ζωής της χώρας, η ανεργία, η φτώχεια και η πείνα, στις οποίες έχουν καταδικάσει μεγάλα τμήματα του ιρακινού λαού, η «κατασκευή» κουίσλιγκ, στους οποίους θα «παραδώσουν» την εξουσία, κλπ., κλπ.
Αναρωτιόμαστε για ποιους τα λέει και ποιοι τον πιστεύουν...
Ποιος τη χάρη μας... Ενας ακόμη ελληνικής καταγωγής Αμερικανός θα αναλάβει στο άμεσο μέλλον μια ιδιαίτερα σοβαρή θέση. Είναι ο Τζον Νεγκροπόντε, γόνος Ελλήνων εφοπλιστών, που θα αναλάβει την πρεσβεία των ΗΠΑ στο Ιράκ, μετά τη - συμβολική - μεταβίβαση της εξουσίας στους Ιρακινούς, στις 30 Ιούνη. Μάλιστα, η αμερικανική πρεσβεία στη Βαγδάτη θα είναι η μεγαλύτερη στον κόσμο, αφού θα έχει 3.000 υπαλλήλους και ο πρεσβευτής θα αναφέρεται απ' ευθείας στον Κόλιν Πάουελ.
Πριν αναλάβει τη θέση αυτή, ο Τζον Νεγκροπόντε ήταν πρεσβευτής των ΗΠΑ στον ΟΗΕ, όπου έπαιξε δραστήριο ρόλο στις αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας για τον πόλεμο κατά του Ιράκ και ακόμη πιο πριν πρεσβευτής στην Ονδούρα (όπου κατηγορείται ότι ενίσχυε και κάλυπτε τη δράση των ταγμάτων θανάτου, τις εξαφανίσεις, φυλακίσεις και τους βασανισμούς πολιτικών κρατουμένων), στο Μεξικό και στις Φιλιππίνες. Εχει, επίσης, δουλέψει ως στενός συνεργάτης του Χ. Κίσινγκερ στο Βιετνάμ, ως ειδικός συντονιστής για τη διώρυγα του Παναμά κι ως βοηθός σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας (του Κ. Πάουελ επί Προεδρίας Ρίγκαν).
Με άλλα λόγια, «καλό παιδάκι» ο συμπατριώτης μας... Αλλωστε, δε θα έστελναν όποιον κι όποιον οι Μπους και Πάουελ στη Βαγδάτη...
Ορέ τι έρωτας είναι αυτός που δείχνουν ότι νιώθουν, τελευταία, αρκετοί «διαμορφωτές» της κοινής γνώμης - κι ως γνωστόν ο έρωτας, όπως ο βήχας και ο παράς δεν κρύβονται - για τον πρωθυπουργό της Τουρκίας, Ταγίπ Ερντογάν! Ούτε για την πάλαι ποτέ «γκιουζέλ χανούμ» Χούλια Κότσιγιτ, τέτοιο πράγμα. Κι απανωτά τα ερωτόλογα και συνεχή τα παινέματα κι ατέλειωτα τα σορόπια για τον Τούρκο πρωθυπουργό. Πολύ καλός άνθρωπος ο Ταγίπ, ενδιαφέρεται για το καλό των Ελλήνων (ακόμη και των Ελληνοκυπρίων), λένε κάποιοι από τους ερωτευμένους. Αλλόθρησκος, ο ισλαμιστής Ερντογάν, αλλά διαλλακτικός συνομιλητής, προοδευτικός πολιτικός και δημοκρατικός κυβερνήτης, δηλώνουν άλλοι αγαπησιάρηδες. Κι έτεροι «νταλκαδιασμένοι» αναφωνούν: Γλυκομίλητος και μορφωμένος και μπεσαλής, αξίζει να τον εμπιστευόμαστε.
Τα σημειώνουμε όλ' αυτά, για δυο κυρίως λόγους: Πρώτον, γιατί οι ίδιοι, πάνω κάτω, κατηγορούσαν - πριν ο Ερντογάν γίνει πρωθυπουργός - τους Τούρκους ισλαμιστές πολιτικούς σαν οπισθοδρομικούς και επικίνδυνους. Ελεγαν, επίσης, ότι όποιος και να βρίσκεται στην κυβέρνηση, στην Τουρκία κουμάντο κάνει το «βαθύ κράτος». Και δεύτερον, γιατί, κάτι μας λέει, ότι «ο μήνας του μέλιτος» των επισήμων ελληνοτουρκικών σχέσεων δεν έχει και πολύ μέλλον και θα ξαναμπούμε πάλι στην περίοδο των καυγάδων. Οπότε, θα «ξυπνήσουν» και πάλι τα αντι-φουνταμενταλιστικά αισθήματα των «διαμορφωτών»...
Με εκφράσεις του τύπου «περιστολή των φαρμακευτικών δαπανών χωρίς υποβάθμιση της δημόσιας υγείας», «εισαγωγή καλών και φθηνών φαρμάκων» με ταυτόχρονη «υποβοήθηση της ελληνικής φαρμακοβιομηχανίας», επενδύουν - φαρμακοβιομήχανοι και εισαγωγείς - τις αξιώσεις τους. Αξιώσεις, που σε κάθε περίπτωση έχουν κοινό παράγοντα τις αυξήσεις στις τιμές των φαρμάκων. Αυξήσεις, τις οποίες σε κάθε περίπτωση θα πληρώσει ο λαός με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, ενώ είναι βέβαιο ότι οι φαρμακοβιομήχανοι και οι μεγαλοεπιχειρηματίες, που λυμαίνονται τη διακίνηση του φαρμάκου, θα μετρούν νέα υπερκέρδη. Είναι φανερό, άλλωστε, ότι στο πλαίσιο της ασκούμενης πολιτικής, που έχει εκχωρήσει στους νόμους του κέρδους την υπόθεση της τιμής και της ποιότητας του φαρμάκου, όσες αλλαγές κι αν κάνει στην ισχύουσα νομοθεσία η μια ή η άλλη κυβέρνηση, το κόστος της φαρμακευτικής περίθαλψης ολοένα και θα διογκώνεται και το φαρμακοβιομηχανικό κεφάλαιο θα βρίσκει νέους τρόπους να εκβιάζει για νέες ανατιμήσεις.