Τι συνέβη, λοιπόν; Ξέχασε ο Αλ. Παπαδόπουλος, ότι τον περασμένο Φλεβάρη ο ίδιος (μαζί με τον επίτιμο πρόεδρο της ΝΔ, Κ. Μητσοτάκη) δήλωνε δημόσια πως όποιο κόμμα κι αν κερδίσει τις εκλογές, θα πρέπει να πάρει σκληρά μέτρα λιτότητας; Παραδεχόμενος, με άλλα λόγια, τόσο τις αλχημείες της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ με τα ελλείμματα και το δημόσιο χρέος, όσο και την προσήλωσή του στη λογική του αντιλαϊκού «μονόδρομου»; Γιατί το γύρισε τώρα στο ...«καλαματιανό», αν και η παράδοση θέλει τους Θεσπρωτούς - όπου γεννήθηκε και ο ίδιος - να χορεύουν «τσάμικο»;
Βέβαια, η ουσία δεν αλλάζει. Δε διατηρούν τυχαία στην επικαιρότητα η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ τη συζήτηση για τα δημοσιονομικά ελλείμματα. Με την ανούσια και αποπροσανατολιστική αντιπαράθεσή τους, προσπαθούν όχι μόνο να αποφύγουν τη συζήτηση ουσίας σχετικά με τα ελλείμματα που προκαλεί η πολιτική τους στους προϋπολογισμούς των εργαζόμενων νοικοκυριών, αλλά και να προετοιμάσουν το έδαφος για νέα αντιλαϊκά μέτρα.
Τ' άκουσες Αλέκο..;
Αύξηση των ασθενειών που οφείλονται στον αμίαντο παρατηρείται στην Ελλάδα, σύμφωνα με στοιχεία που προέρχονται από δημόσια νοσοκομεία.
«Τα περιστατικά εργαζομένων που νοσούν εξαιτίας του αμιάντου αναμένουμε ότι θα αυξηθούν τα επόμενα χρόνια. Αλλωστε, κάθε χρόνο παρατηρούμε μικρή, αλλά σταθερή αύξηση. Κι αυτό διότι μόλις τώρα εκδηλώνονται τα συμπτώματα της έκθεσης στον αμίαντο, αφού παλαιότερα δε λαμβάνονταν μέτρα ασφαλείας», δήλωσε χτες στα «Νέα» ο Μιχάλης Παντελακάκης, πνευμονολόγος και διευθυντής στη Μονάδα Επαγγελματικών Νόσων και Φυματίωσης του Σισμανόγλειου Νοσοκομείου, όπου και καταγράφτηκαν οι περισσότερες αμιαντώσεις (31 το 2003 και 26 μέχρι το Σεπτέμβρη του 2004). Οι εργαζόμενοι που παθαίνουν αμιάντωση (και μια άλλη αρρώστια, το μεσοθηλίωμα) είναι οικοδόμοι, αμμοβολιστές, εργάτες σε ναυπηγεία και πρώην εργάτες σε εργοστάσια αμιαντοτσιμέντου. «Οι ασθένειες που οφείλονται στον αμίαντο θα χρειαστούν περισσότερο από έναν αιώνα για να εξαλειφθούν», υπογράμμισε ο Μιχάλης Παντελακάκης.
Τα παραπάνω, βέβαια, είναι σταγόνα στον ωκεανό των επαγγελματικών νόσων, για τις οποίες δε γίνεται καμία καταγραφή. Με άλλα λόγια, αλίμονο τι υφίστανται - χωρίς να ξέρουν οι εργάτες - και τι έχουν να αντιμετωπίσουν μετά από μια ή δυο δεκαετίες οι επιστήμονες...
Θέλετε να πάρετε μια «γεύση» του τι εννοούν και τι έχουν πραγματικά στο μυαλό τους όλοι όσοι μιλούν για το συνεχώς εντεινόμενο ανταγωνισμό, που σφραγίζει το διεθνές περιβάλλον και την ανάγκη ουσιαστικών μέτρων, για να προσελκυστούν επενδύσεις στην Ελλάδα; Διαβάστε παρακάτω τα όσα είπε τις προάλλες ο Σέρβος υπουργός Διεθνών Οικονομικών Σχέσεων, Πέντρο Μπούμπαλο, στην έναρξη του 3ου Ελληνοσερβικού Οικονομικού και Επιχειρηματικού Φόρουμ, που πραγματοποιήθηκε στην Αίγλη του Ζαππείου.
Ο Σέρβος υπουργός, λοιπόν, προσκάλεσε τους Ελληνες κεφαλαιοκράτες, να κάνουν επενδύσεις στη χώρα του και αράδιασε τα προσφερόμενα πλεονεκτήματα: Η ισότιμη μεταχείριση των ξένων επιχειρήσεων με τις εγχώριες, η χαμηλότερη φορολογία κερδών στην Ευρώπη (10%), η ελεύθερη εμπορική πρόσβαση στις αγορές της Ρουμανίας, της Κροατίας και της Βουλγαρίας, η προσφορά εξειδικευμένου εργατικού δυναμικού με σχετικά χαμηλό εργασιακό κόστος, τα εξαιρετικά δίκτυα επικοινωνίας με τις μεγάλες ευρωπαϊκές πόλεις και «το πιο σημαντικό», όπως τόνισε ο Σέρβος υπουργός, η «ελεύθερη μεταφορά του συνόλου των κερδών στο εξωτερικό».
Βέβαια, δεν υπάρχουν μόνο τα προαναφερόμενα πλεονεκτήματα, για όποιους κεφαλαιοκράτες θέλουν να «μετακομίσουν» στη γειτονική χώρα. Υπάρχουν και τα προσφερόμενα από την ελληνική κυβέρνηση κίνητρα, τα οποία δεν παρέλειψε, βέβαια, να αναφέρει ο Σέρβος υπουργός. Μιλάμε για το διαβόητο ΕΣΟΑΒ (Ελληνικό Σχέδιο Οικονομικής Ανασυγκρότησης των Βαλκανίων), το οποίο είχε εξαγγείλει η κυβέρνηση του Κ. Σημίτη και η νυν έχει δηλώσει ότι επιμένει στην υλοποίησή του. Σύμφωνα με το ΕΣΟΑΒ, το ελληνικό κράτος θα διαθέσει 550 εκατομμύρια ευρώ - τα μισά περίπου για τη Σερβία (περιλαμβανομένων του Κοσσυφοπεδίου και του Μαυροβουνίου) - για τη στήριξη επενδύσεων και έργων στις βαλκανικές χώρες.
Βέβαια, το Σχέδιο έχει βαλτώσει και μικρό μέρος του προαναφερομένου ποσού έχει εκταμιευτεί. Γεγονός, το οποίο σημείωσε και ο Σέρβος υπουργός, αλλά - όπως είπε - προτιμά να βλέπει στο μέλλον. Με άλλα λόγια, τα χρήματα υπάρχουν, ορμήξτε..!
Φυσικά, μετά απ' όλ' αυτά, αλληλοκατηγορούνται για λαϊκισμό και παραπολιτική στη θέση της πολιτικής. Εννοείται, φυσικά, πως τα δύο αυτά κόμματα τάσσονται κατά της διαφθοράς, της διαπλοκής και, κυρίως, κατά των μεγάλων συμφερόντων.
Τώρα πώς γίνεται τα τελευταία 30 χρόνια, που τα κόμματα αυτά κυβερνούν τη χώρα, τα «μεγάλα συμφέροντα» να ζουν και να βασιλεύουν, να εκμεταλλεύονται και να κερδοσκοπούν ασύστολα σε βάρος του δυστυχή Ελληνα εργαζόμενου, δεν μπαίνουν στον κόπο να μας το εξηγήσουν.
ΠΑΝΤΩΣ, ΚΑΛΑ κρατεί η δικομματική διαμάχη και στο θέμα της οικονομίας. Η κυβέρνηση δηλώνει, με όποιον τρόπο μπορεί και όπου βρεθεί, πως για όλα φταίνε τα κολπάκια του ΠΑΣΟΚ και η ...δημιουργική λογιστική του.
Πλην, όμως, εκτός από τα κρυφά βιβλία και όποιες άλλες μεθοδεύσεις, το ΠΑΣΟΚ έκανε και άλλα (σημαντικότερα) πράγματα: Οπως, η εφαρμογή πολιτικής μονόπλευρης σκληρής λιτότητας και ιδιωτικοποιήσεων, ελαστικοποίησης των εργασιακών σχέσεων και παροχών πολύμορφων παροχών και προνομίων στο μεγάλο κεφάλαιο, κλπ., κλπ.
Αλλά, για όλ' αυτά δε λένε απολύτως τίποτε οι νέοι κυβερνώντες. Προφανώς, δεν τους συμφέρει να τα θυμόμαστε. Το γιατί είναι κάτι παραπάνω από προφανές, αφού θα ήταν ανόητο να αμφισβητεί κανείς τον ...εαυτό του και την πολιτική του. Αυτό το λάθος δεν προτίθενται να το κάνουν οι κυβερνώντες.
ΜΕ ΤΟ ΝΕΟ αθλητικό νόμο απασχολήθηκαν χτες ο πρωθυπουργός με τον υφυπουργό Αθλητισμού Γιώργο Ορφανό. Και, φυσικά, επικράτησαν τα θέματα των μεγάλων ΠΑΕ.
Τελικά, την είπε ή όχι ο Κ. Καραμανλής τη φράση «η χώρα δεν μπορεί να κυβερνάται από πέντε νταβατζήδες και πέντε συντεχνίες», καθώς τσούγκριζε τα ποτήρια και γευόταν τους μεζέδες, τις προάλλες, με βουλευτές του κόμματός του, σε ταβέρνα του Ψυρρή; Το ερώτημα, όπως όλα δείχνουν, θα μείνει για την ώρα - τουλάχιστον - αναπάντητο. Προφανώς, γιατί έτσι συμφέρει τους «επικοινωνιακούς» σχεδιασμούς και επιδιώξεις της κυβέρνησης. Γι' αυτό και μπορεί το Μέγαρο Μαξίμου, να διαψεύδει την παραπάνω φράση - με το επιχείρημα, πως ο πρωθυπουργός δε χρησιμοποιεί τέτοια φρασεολογία...- αλλά, οι πάντες γνωρίζουν ότι βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος διοχέτευσαν το περιστατικό στα ΜΜΕ και, μάλιστα, όχι εν αγνοία του «επικοινωνιακού» επιτελείου της κυβέρνησης.
Η ουσία, πάντως, του ζητήματος δε βρίσκεται στο προαναφερόμενο ερώτημα. Πολύ περισσότερο, όταν η κυβέρνηση συνεχίζει και κλιμακώνει την ίδια, με την προκάτοχό της, αντιλαϊκή πολιτική. Ούτε βρίσκεται, βέβαια, στο λεξιλόγιο, που χρησιμοποίησε ο Κ. Καραμανλής - αν είπε την προαναφερόμενη φράση. Τι θα άλλαζε, δηλαδή, αν, αντί για τις λέξεις «πέντε νταβατζήδες», χρησιμοποιούσε την πρόταση «πέντε προστάτες των επί χρήμασι εκδιδομένων γυναικών»; Τίποτε απολύτως. Απλά, δε θα είχε την αναμενόμενη «επικοινωνιακή» εμβέλεια. Το πιθανότερο, μάλιστα, να προκαλούσε αποκλειστικά και μόνο ειρωνικά χαμόγελα και σχόλια...
Η ουσία βρίσκεται στα ερωτήματα: Τι εννοούσε ο Κ. Καραμανλής, τι επιδιώκει και σε ποιους απευθύνεται. Ο πρώτος στόχος του, βέβαια, είναι η προβολή μιας εντελώς ψεύτικης εικόνας ασυμβίβαστου μαχητή κατά της διαφθοράς, των διαπλεκομένων και των μεγάλων συμφερόντων γενικότερα. Δεν υπάρχει, όμως, μόνον αυτός. Ο δεύτερος είναι η αποστολή μηνύματος προς τα μεγάλα συμφέροντα, με τα οποία παζαρεύει ήδη την αναδιανομή της πίτας, ότι οι διαπραγματεύσεις θα είναι σκληρές και η εκ μέρους τους υποστήριξη της κυβέρνησης της ΝΔ, το ελάχιστο αντάλλαγμα. Ο τρίτος, να αποστείλει σήμα πολέμου προς τα συνδικάτα, κύρια του δημόσιου τομέα («πέντε συντεχνίες»), μια και - όπως όλα δείχνουν - επίκειται «θερμός χειμώνας». Και ο τέταρτος, να «περάσει» στην κοινή γνώμη την αντίληψη ότι η κακοδαιμονία της χώρας και τα πολλά προβλήματα οφείλονται σε λίγους διεφθαρμένους και διαπλεκόμενους πλουτοκράτες - και, πάντως, όχι στην άρχουσα τάξη συνολικά, ούτε, βέβαια, στην αντιλαϊκή πολιτική όλων των μέχρι σήμερα κυβερνήσεων - καθώς και στους «βολεμένους» συνδικαλιστές του δημοσίου τομέα. Αρα - σύμφωνα με την κυβερνητική λογική - η υπόλοιπη κοινωνία έχει κάθε λόγο να υποστηρίξει την κυβέρνηση και την αντιλαϊκή της πολιτική. `Η, με άλλα λόγια, η κυβέρνηση ζητά από τους εργαζόμενους, να βγάλουν τα μάτια τους με τα χέρια τους...
Την ίδια στιγμή, ο κατώτερος μισθός παραμένει στα 560 ευρώ το μήνα, η μεγάλη πλειοψηφία των συνταξιούχων ζει (τρόπος του λέγειν...) με 500 ευρώ το μήνα και η κυβέρνηση της ΝΔ, συνεχίζοντας την πολιτική των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ, έχει ονομάσει το 2005 Ετος Ανταγωνιστικότητας. Με άλλα λόγια, Ετος της παραπέρα, πολύμορφης ενίσχυσης των μεγάλων επιχειρήσεων και της πλουτοκρατίας...
Μπόλικη δημοσιότητα έδωσαν οι χτεσινές εφημερίδες στην προχτεσινή δικομματική κόντρα στη Βουλή, με αφορμή τα όσα υποτίθεται πως είπε ο Κ. Καραμανλής στην ταβέρνα του Μπαϊρακτάρη. Αναλυτικά τα ρεπορτάζ, για τις εκατέρωθεν εκτοξευθείσες κατηγορίες και βολές, περιγράφουν παραστατικά το σχετικό κλίμα. Σε κανένα δημοσίευμα, όμως, δεν υπάρχει η παρέμβαση του βουλευτή του ΚΚΕ, Αγγ. Τζέκη. Προφανώς, γιατί κατάγγειλε το «σκυλοκαυγά», τονίζοντας πως το ΚΚΕ μένει συνειδητά εκτός «του κλίματος Μπαϊρακτάρη», επιμένοντας να φέρνει προς συζήτηση τα πραγματικά προβλήματα που απασχολούν τον ελληνικό λαό, όπως είναι η ακρίβεια, η ανεργία, οι απολύσεις κλπ.
Τους καταλαβαίνουμε. Τόσος κόπος έγινε για να μαγειρευτεί η συγκεκριμένη δικομματική «σούπα»...