Η περίπτωση, βέβαια, δεν είναι η μοναδική. Δεν είναι λίγα τα σχολεία, που δεν εκπληρούν ούτε καν τις στοιχειωδώς απαραίτητες προϋποθέσεις. Και μπορεί οι εκάστοτε κυβερνώντες, όπως και οι σημερινοί, να αναλώνονται σε μεγαλόστομες εξαγγελίες για δήθεν αναβάθμιση της «ποιότητας» της Παιδείας ή να έχουν πρόχειρες κάθε λογής δικαιολογίες για το χάλι των προαναφερόμενων σχολείων, αλλά η πραγματικότητα συνεχώς τούς διαψεύδει. Ακόμη και στο επίπεδο της υλικοτεχνικής υποδομής. Για να μη μιλήσουμε για το περιεχόμενο της παρεχόμενης εκπαίδευσης...
Εχουν περάσει αρκετά χρόνια από τότε, αλλά, σίγουρα, θα θυμάστε τις εξαγγελίες των «μεγάλων έργων» και των διαφόρων Ολυμπιακών εγκαταστάσεων από τους τότε πρωθυπουργό Κ. Σημίτη και υπουργό ΠΕΧΩΔΕ Κ. Λαλιώτη. Θα θυμάστε, επίσης, τα μεγάλα λόγια, περί ανάπτυξης κλπ, που συνόδευαν τα σχετικά προγράμματα των τρισεκατομμυρίων δραχμών και - μερικά χρόνια μετά - δισεκατομμυρίων ευρώ, λόγω της νομισματικής αλλαγής.
Προχτές, λοιπόν, ο νυν υπουργός ΠΕΧΩΔΕ, Γ. Σουφλιάς, εξάγγειλε ένα νέο πρόγραμμα κατασκευαστικών έργων ύψους 13,5 δισ. ευρώ, ισχυριζόμενος, ότι «παράγει ανάπτυξη για όλη τη χώρα και στηρίζει ουσιαστικά την ελληνική οικονομία».
Να 'στε σίγουροι, ότι όποια οικονομικά και κέρδη αναπτύχθηκαν τα προηγούμενα χρόνια, τα ίδια ακριβώς θα αναπτυχθούν και τα επόμενα...
Την επιστολή με τις ευχαριστίες του «Ελληνικού Σωματείου για τους πρόσφυγες» για την πρόσφατη εγκύκλιό του, σχετικά με τη νοσηλεία των μεταναστών, έδωσε στη δημοσιότητα ο υπουργός Υγείας Ν. Κακλαμάνης.
Το παραπάνω σωματείο είναι - όπως αυτοπαρουσιάζεται στον τίτλο του - «αναγνωρισμένο ως ειδικώς φιλανθρωπικό» και στην επιστολή αναφέρει, μεταξύ άλλων: «Επιθυμούμε να σας εκφράσουμε τις ευχαριστίες μας και την ευαρέσκειά μας για την ευαισθησία, με την οποία ο κ. υπουργός αντιμετωπίζει το σοβαρότατο θέμα της υγειονομικής περίθαλψης των αλλοδαπών και ειδικά της πλέον ευάλωτης από αυτούς υποομάδας, τους πρόσφυγες».
Με άλλα λόγια, τα συγχαρητήρια δίνονται για μια εγκύκλιο, η οποία πετάει εκτός των νοσοκομείων τους μετανάστες που δεν έχουν τα χαρτιά για τη νόμιμη παραμονή τους στην Ελλάδα. Και δίνονται από ένα σωματείο που αυτοπαρουσιάζεται ως προστάτης των προσφύγων. Και μη μας πουν από το «Ελληνικό Σωματείο» ότι η δράση του αφορά μόνο τους πρόσφυγες - γιατί οι πρόσφυγες ήταν πάντα προστατευόμενοι και καλυμμένοι. Με τους παράνομους μετανάστες τι γίνεται;
Ιδού και μια πλευρά της κατάστασης για τους παράνομους μετανάστες:
Ενα παράνομος μετανάστης δούλευε στην επαρχία και τραυματίστηκε. Τον πήγαν, ως επείγον περιστατικό, στο νοσοκομείο της περιοχής και χρειάστηκε χειρουργείο. Στο νοσοκομείο, του ζήτησαν το βιβλιάριο υγείας και ο μετανάστης τους απάντησε ότι δεν είχε. Τότε, του ζήτησαν να πληρώσει 4.000 ευρώ, γιατί τόσο κόστισε η θεραπεία και η νοσηλεία του στο νοσοκομείο.
Ο μετανάστης δε θέλησε να καταγγείλει τον εργοδότη του - που θα πλήρωνε - γιατί φοβήθηκε ότι έτσι «θα τον τσιμπήσει η αστυνομία» και θα στον στείλει πίσω στη χώρα του. Τελικά, βρέθηκε ένας φίλος του μετανάστης, που πλήρωσε τα νοσήλια.
Κατά τα άλλα, είναι ειλημμένη απόφαση της κυβέρνησης να δοθεί μια τρίτη ευκαιρία νομιμοποίησης των μεταναστών, όπως δήλωσε προχτές, κατά την παρουσίαση σχετικού νομοσχεδίου, ο υπουργός Εσωτερικών, Πρ. Παυλόπουλος. Δεν μπορούσε να πει, όμως, ούτε πότε, ούτε με ποιους όρους και προϋποθέσεις θα γίνει πράξη η απόφαση αυτή...
ΥΓ: Η στήλη δε δημοσιοποιεί συγκεκριμένα στοιχεία για το περιστατικό, για να προστατέψει τον μετανάστη από εκείνο που φοβάται: Την απέλαση.
Δεν μπορείτε να πείτε, οι ακτοπλόοι εφοπλιστές διασφαλίζονται πλήρως και δεν πρόκειται να χάσουν ούτε ένα ευρώ από τους δυστυχείς παραθεριστές, που, όπως πάντα, θα πληρώσουν πάλι τα «σπασμένα».
Ποια ήταν η δικαιολογία αυτή τη φορά; Οι τιμές του πετρελαίου. Αν, όμως, δεν ήταν αυτό, να είστε σίγουροι ότι θα έβρισκαν κάτι άλλο και θα εκτελούσαν την προαποφασισμένη πράξη. Οπως, άλλωστε, κάνουν κάθε χρόνο και αυτοί και οι προηγούμενοι.
Να θυμηθούμε, μάλιστα, ότι μόλις την προηγούμενη βδομάδα ο υπουργός Οικονομίας ανήγγειλε μειώσεις στη φορολογία των εφοπλιστών για μεταβιβάσεις πλοίων και, γενικότερα, οποιαδήποτε κίνηση κάνουν.
Μην αποκλείετε, πάντως, οι αυξήσεις των ναύλων να μη γίνουν μόνο μια φορά. Μέχρι την έναρξη της κίνησης του καλοκαιριού, κατά τον Ιούλη, έχουμε πολύ καιρό ακόμη. Χώρια, που υπάρχουν πάντα διαθέσιμα και τα θερινά τμήματα της Βουλής...
ΠΑΛΙ ΜΕ ΤΑ ΠΕΡΙ «ανεξάρτητης δικαιοσύνης», επανήλθε στο προσκήνιο χτες ο αρμόδιος υπουργός, Αν. Παπαληγούρας, με αφορμή τα περί «κάθαρσης» του χώρου.
Προφανώς και όχι είναι η απάντηση. Και γι' αυτό ο Ελληνας πολίτης θα συνεχίσει να δυσπιστεί έναντι της Δικαιοσύνης. Και χωρίς να συμπεριλάβουμε το θέμα της «ταχύτητας» στη διεξαγωγή των δικών, λόγω της γνωστής έλλειψης υποδομών και προσωπικού.
Στην πραγματικότητα, η απορύθμιση του εργάσιμου χρόνου συνεπάγεται συνολικά την απορύθμιση της οικογενειακής και προσωπικής ζωής των εργαζομένων. Το σπάσιμο της κανονικής εργάσιμης μέρας, που απαιτούν οι βιομήχανοι και προωθεί η κυβέρνηση, συνεπάγεται το σπάσιμο, το σμπαράλιασμα της ζωής εκατοντάδων χιλιάδων εργατών.
Τι προγραμματισμό μπορεί να κάνει μια εργατική οικογένεια, όταν βδομάδα τη βδομάδα, μήνα το μήνα, αλλάζει κάθε φορά ο χρόνος που ο πατέρας και η μάνα γυρίζουν στο σπίτι; Πώς και πότε θα βρίσκεται χρόνος για να μεγαλώσουν τα παιδιά; Τα παιδιά πότε θα νιώσουν δίπλα τους την παρουσία και την παρέα των γονιών τους, και μάλιστα σε καιρούς δύσκολους και σκληρούς, όπως αυτούς που ζούνε;
Μπροστά σε αυτή την επίθεση. Μπροστά σε αυτό τον κίνδυνο και στις τεράστιες ανατροπές που εγκυμονεί σε βάρος της ζωής των εργαζομένων και των άλλων λαϊκών στρωμάτων, αυτοί δεν έχουν άλλο δρόμο παρά να αντιπαραθέσουν τη δική τους στρατηγική. Να συσπειρωθούν και να αντεπιτεθούν απαιτώντας την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών τους. Να διεκδικήσουν το δικαίωμα στη ζωή!
Βέβαια, ο Γ. Παπανδρέου κατάγγειλε, επίσης, ότι πίσω από το νομοσχέδιο υπάρχει η σκοπιμότητα εξυπηρέτησης συγκεκριμένων συμφερόντων. Γεγονός, το οποίο, μάλλον, εξηγεί και τους πραγματικούς λόγους της διαφωνίας του. Βλέπετε, μπορεί να συμφωνούν με την κυβέρνηση στη γενική κατεύθυνση της παράδοσης των έργων στα «μεγάλα συμφέροντα», αλλά διαφωνούν στη συγκεκριμενοποίηση...
Σε σεμινάρια της χιτλερικής νεολαίας και όχι μόνο συμμετείχε - άθελά του, όπως ισχυρίζεται τώρα - ο νέος προκαθήμενος της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας, Γερμανός στην καταγωγή, Γιόζεφ Ράτσινγκερ. Βέβαια, η κατοπινή του πορεία καταδεικνύει πως τα εν λόγω ...μαθήματα έπιασαν τόπο. Ηταν δεξί χέρι του πάπα Ιωάννη Παύλου Β` για πολλά χρόνια και άνθρωπος των «ειδικών αποστολών». Δε δίστασε να ξεκληρίσει - με εκκλησιαστικό τρόπο πάντα - όσους κληρικούς και καρδινάλιους στη Λατινική Αμερική συντάσσονταν με απελευθερωτικά και κοινωνικά επαναστατικά κινήματα της περιοχής. Αυτός, καθώς φαίνεται, από μικρός φαινόταν...
Η «ομολογία» του αυτή, όμως - μαζί με τη σημερινή «μαύρη επέτειο» - μας θύμισε μιαν άλλη «ομολογία», αυτήν του προκαθήμενου της Ελληνικής Εκκλησίας, του αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου, ο οποίος, στις 18/04/2001, από το ραδιοφωνικό σταθμό της Εκκλησίας, ερωτώμενος για τη στάση του στη διάρκεια της δικτατορίας, την περίοδο, δηλαδή, που εκτελούσε καθήκοντα αρχιγραμματέα της Ιεράς Συνόδου, απάντησε τα εξής: «Ομολογώ ότι δεν ήξερα πως γίνονταν βασανιστήρια, πως υπήρχε ΕΑΤ - ΕΣΑ. Στον κύκλο μου δεν είχα ακούσει τέτοια πράγματα, δεν άκουγα ξένους σταθμούς, εκ των υστέρων τα έμαθα. Θα πει κανείς ότι ήμουν βαθιά νυχτωμένος. Μπορεί, γιατί εγώ τότε σπούδαζα».
Τι σου είναι, τελικά, οι πάσης φύσεως «σπουδές», ιδιαίτερα, όταν σε φωτίζει και το Αγιο Πνεύμα...
«Το αληθινό δίλημμα είναι ένα: `Η θα συνεχιστεί η σημερινή καπιταλιστική ανάπτυξη, που ωφελεί το κεφάλαιο, τον ιμπεριαλισμό. `Η θα μπούμε σε αλλαγή δρόμου, για ανάπτυξη υπέρ της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων». Ετσι έκλεινε η ανακοίνωση του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, που δόθηκε στη δημοσιότητα προχτές το μεσημέρι και δημοσιεύτηκε στο χτεσινό «Ριζοσπάστη».
«Η Ελλάδα έχει μόνον έναν δρόμο μπροστά της. Το δρόμο των αλλαγών και των μεταρρυθμίσεων», τόνιζε, λίγες ώρες μετά, ο Κ. Καραμανλής, μιλώντας στο συνέδριο του «Εκόνομιστ». Και προκειμένου να μη μείνει η παραμικρή αμφιβολία, για το ταξικό περιεχόμενο «των αλλαγών και των μεταρρυθμίσεων», αναφέρθηκε συγκεκριμένα -εκτός των άλλων - στις εργασιακές σχέσεις και το Ασφαλιστικό. Γεγονός, το οποίο συμβαίνει για πρώτη φορά στους 13 και πάνω μήνες διακυβέρνησης της ΝΔ.
Περιττό, να σημειώσουμε ποιο από τα δύο είναι αληθινό. Οπως, επίσης, για ποιο λόγο, ο Κ. Καραμανλής - και όχι μόνον αυτός...- θέλει να υποβάλει τη λογική του δήθεν μονόδρομου στους εργαζόμενους. Αλλωστε, πάντα η πλουτοκρατία εμφάνιζε τις δικές της επιδιώξεις και συμφέροντα, ως επιδιώξεις ολόκληρης της κοινωνίας...
Δεν περιορίζονται μόνο στο προηγούμενο, όμως, η επικαιρότητα και η ευστοχία της προχτεσινής ανακοίνωσης - παρέμβασης του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, για τα ασφαλιστικά και κοινωνικά δικαιώματα. Καθώς, τόσο ο Κ. Καραμανλής, όσο και ο Γ. Παπανδρέου, μιλούσαν στο συνέδριο του «Εκόνομιστ», για την επιτακτική αναγκαιότητα των αντιλαϊκών διαρθρωτικών αλλαγών, η ανακοίνωση του Πολιτικού Γραφείου προειδοποιούσε, πολύ συγκεκριμένα, για το πραγματικό περιεχόμενο, το εύρος και το βάθος των προωθούμενων αλλαγών: «...Προχωρεί η οικοδόμηση ενός νέου συστήματος δήθεν Κοινωνικής Ασφάλισης, που δεν έχει καμιά σχέση με την ουσία της Κοινωνικής Ασφάλισης. Παρατείνεται η εργάσιμη ημέρα, με στόχο να ενταθεί η εκμετάλλευση της εργατικής τάξης, για να αυξηθεί η κερδοφορία του κεφαλαίου...
...ΟΙ συνέπειες για την εργατική τάξη θα είναι ακόμη πιο οδυνηρές: Το εισόδημα θα μειωθεί περισσότερο. Καταργείται πλήρως ο ελεύθερος χρόνος, με συνέπεια τη σωματική και ψυχική εξουθένωση του εργαζόμενου. Παραγνωρίζονται απόλυτα οι ιδιαιτερότητες στο φύλο, στην ηλικία. Εξοβελίζεται και η ελάχιστη δυνατότητα και ανάγκη για κοινωνική και πολιτιστική δραστηριότητα».
Και βεβαίως, η 21η Απρίλη δεν ήταν «κεραυνός εν αιθρία». Ηταν γέννημα θρέμμα του μετεμφυλιακού καθεστώτος, που εγκαθιδρύθηκε στην Ελλάδα, και των σχεδιασμών του αμερικανοΝΑΤΟικού ιμπεριαλισμού. «Μετά τα Ιουλιανά του '65, ο διάχυτος φόβος των κυρίαρχων τάξεων τις έκανε αντικειμενικά πρόθυμες να αποδεχτούν την αντικατάσταση του κοινοβουλευτικού καθεστώτος από ένα καθεστώς έκτακτης ανάγκης», έγραφε ο καθηγητής Αρ. Μάνεσης.
Η δήλωση Κλίντον έχει τη δική της σημασία για τον ιστορικό του μέλλοντος, όμως η συμβολή των ΗΠΑ στην προετοιμασία και την πραγματοποίηση του πραξικοπήματος ήταν βεβαιωμένη. Λίγες μέρες μετά, στις 15 Μάη 1967, η «Νιου Γιορκ Τάιμς» έγραφε ότι το «πράσινο» φως για τη χούντα δόθηκε από την Ουάσιγκτον στα μέσα του Φλεβάρη εκείνης της χρονιάς.
Η καλύτερη απάντηση σ' αυτήν την επιχείρηση, να θολώσουν την ιστορική μνήμη του ελληνικού λαού, είναι ο αγώνας κατά της πολιτικής των ενόχων, και των ίδιων των ενόχων, της ντόπιας πλουτοκρατίας και των συμμάχων της, όπως αυτή εκφράζεται σήμερα, με τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, την περιστολή των δημοκρατικών ελευθεριών και των ατομικών δικαιωμάτων, την επίθεση κατά των δικαιωμάτων των εργαζομένων. Στους αγώνες ζει η μνήμη και όπως σημειώνει στην ανακοίνωσή του το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ: «Η μνήμη γίνεται γόνιμη, όταν συνοδεύεται από διδάγματα».