Πολιτική μόνιμης και σκληρής λιτότητας στους μισθούς, τα μεροκάματα και τις συντάξεις, αντιδραστικών αλλαγών στις εργασιακές σχέσεις, «απελευθερώσεων» και διαρθρωτικών αλλαγών, αποκρατικοποιήσεων και ιδιωτικοποιήσεων, πολύμορφης στήριξης και ενίσχυσης των μεγάλων συμφερόντων και του οικονομικού κατεστημένου, κλπ., κλπ. Αυτά χαρακτήριζαν την οικονομική πολιτική των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ. Τα ίδια ακριβώς χαρακτηρίζουν και την οικονομική πολιτική της σημερινής κυβέρνησης. Αλλωστε, τόσο οι μεν, όσο και οι δε, δηλώνουν απερίφραστα την πίστη τους στην πολιτική του «ευρωμονόδρομου». Μοιάζουν τόσο πολύ, πλέον, ώστε είναι δύσκολο, να τους ξεχωρίσεις. Κι όμως, μέχρι αύριο βράδυ, στην αίθουσα της Βουλής, θα διαφωνούν και θα τσακώνονται, λες και τους χωρίζει μια ολόκληρη άβυσσος. Κι όλ' αυτά, βέβαια, στο όνομα των λαϊκών συμφερόντων, της προόδου, της κοινωνικής δικαιοσύνης, κλπ., κλπ. Το θέατρο του δικομματισμού σε πλήρη ανάπτυξη...

Υπάρχουν... ενδείξεις, λένε στο υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, ότι υπάρχουν διαφορές στα φυτοφάρμακα, που χρησιμοποιούνται στη χώρα μας, απ' αυτά των άλλων χωρών της ευρωένωσης. Διαφορές, που σχετίζονται τόσο με την περιεκτικότητα - και επομένως τη χρήση - συγκεκριμένων ουσιών, όσο και με την τιμή τους. Με άλλα λόγια, το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης έχει... ενδείξεις, γι' αυτά που καταγγέλλει ο αγροτικός κόσμος εδώ και χρόνια, αφού αναγκάζεται να πληρώνει τα ίδια φυτοφάρμακα και λιπάσματα ακόμη και 50% ακριβότερα, απ' ό,τι τα πληρώνουν οι συνάδελφοί τους άλλων χωρών της ΕΕ. Για να δούμε, όμως, θα κάνει τίποτε περισσότερο η κυβέρνηση, πέρα από την επισήμανση των... ενδείξεων; Πάντως, μέχρι σήμερα οι σχετικές καταγγελίες των αγροτών πήγαιναν στον κάλαθο των αχρήστων...

Υ.Γ. Από την... έρευνα που θα κάνει το υπουργείο, σκοπεύει μήπως να στρέψει την προσοχή του και σε ουσίες που έχουν απαγορευτεί στις βορειοευρωπαϊκές χώρες ως άκρως επικίνδυνες για την ανθρώπινη υγεία, αλλά οι φαρμακοβιομηχανίες συνεχίζουν να τις εξάγουν προς χρήση (και επομένως κατανάλωση) των... ιθαγενών σε χώρες της Ασίας και της Αφρικής, αλλά και... της Ελλάδας;

Δουλιά μέχρι και 13 ώρες τη μέρα και έως 55 ώρες τη βδομάδα, αρκεί ο μέσος ετήσιος όρος να μην υπερβαίνει τις 48 ώρες ανά βδομάδα. Επαναφέρεται, επίσης, η λογική της «ενεργού» και «ανενεργού» περιόδου του χρόνου εργασίας και, βέβαια, το δικαίωμα του εργοδότη να μην πληρώνει το χρόνο που θεωρεί «ανενεργό». Αυτά είναι τα βασικά σημεία της τελικής και λίγο τροποποιημένης πρότασης της Κομισιόν, σχετικά με την «οργάνωση του χρόνου εργασίας». Τα επόμενα βήματα είναι η συζήτηση της πρότασης αυτής στο Ευρωενωσιακό Συμβούλιο υπουργών Απασχόλησης και το Ευρωκοινοβούλιο και εφόσον υπάρξει η αναμενόμενη συμφωνία θα ακολουθήσει η νομοθετική υλοποίησή της από τα κράτη - μέλη.

Η μόνη διαφορά από την προηγούμενη σχετική πρόταση της Κομισιόν είναι η μείωση του μέγιστου εβδομαδιαίου ωραρίου. Στην πρώτη ήταν 65 ώρες. Τώρα, έγινε 55. Ετσι κι αλλιώς, όμως, τα βασικά χαρακτηριστικά γνωρίσματα της σταθερής ημερήσιας δουλιάς (8ωρο, υπερωρίες, ύψος μισθού ή μεροκάματου κλπ.), όπως τη γνωρίζαμε μέχρι σήμερα, δέχονται ολομέτωπη επίθεση. Και μαζί τους, το μέχρι σήμερα επίπεδο και συνθήκες ζωής όλων των εργαζομένων. Και μόνο να σκεφτεί κάποιος ότι μπορεί να δουλεύει για ένα - δυο μήνες με 10 ή 12 ώρες τη μέρα και 55 ώρες τη βδομάδα, τους επόμενους με 6-7 ώρες τη μέρα και 35 τη βδομάδα και, εκτός αυτών, να αμείβεται με αρκετά μικρότερο μισθό απ' ό,τι σήμερα, είναι αρκετό.

Γρηγοριάδης Κώστας

Εδώ, που τα λέμε, αν αφαιρέσεις την αποχώρηση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΚΚΕ, με την ταυτόχρονη καταγγελία του δικομματικού θεάτρου της υποκρισίας, η χτεσινή συζήτηση δεν παρουσίασε το παραμικρό ενδιαφέρον. Ούτε καν κάποιες στιγμές τεχνητής όξυνσης και έντασης. Ισως, να τις έχουν αφήσει για την τρίτη και τελευταία μέρα της συζήτησης.

Οι κυβερνώντες ισχυρίστηκαν ότι πορεύονται και διαχειρίζονται τα πράγματα πολύ καλά, ιδιαίτερα, όταν συγκριθούν τα πεπραγμένα τους με την προηγούμενη πορεία των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ.

Οι του ΠΑΣΟΚ αντέτειναν ότι όλα όσα κακά υπάρχουν σήμερα στη χώρα οφείλονται στους σημερινούς κυβερνώντες, ενώ τα πράγματα πήγαιναν πολύ καλά, όταν κυβερνούσαν οι ίδιοι.

Οι πρώτοι κατηγόρησαν τους δεύτερους για ανικανότητα, ανευθυνότητα, ασυνεννοησία και έλλειψη συντονισμού, κακοδιαχείριση, κομματισμό, ρουσφετολογία, κλπ. Τις ίδιες ακριβώς κατηγορίες απηύθυναν και οι δεύτεροι στους πρώτους.

Ούτε οι μεν, ούτε οι δε, είπαν το παραμικρό, για την πολιτική της σκληρής μονόπλευρης λιτότητας, τις αποκρατικοποιήσεις και τα ξεπουλήματα, τις αντιλαϊκές και αντιδραστικές διαρθρωτικές αλλαγές, τις κάθε λογής «απελευθερώσεις», τους «νόμους της αγοράς», την εμπορευματοποίηση και ιδιωτικοποίηση της Παιδείας και της Υγείας, κλπ., κλπ.

Και, βέβαια, δεν άρθρωσαν ούτε λέξη, για την πλουτοκρατία της χώρας, τους τραπεζίτες, βιομήχανους, εφοπλιστές και μεγαλοεπιχειρηματίες, τα προκλητικά προνόμια, τα τεράστια και συνεχώς αυξανόμενα υπερκέρδη τους.

Και μόνον αυτό το τελευταίο, όμως, είναι αρκετό, για να βγάλει ο κάθε εργαζόμενος και άνθρωπος του μόχθου τα συμπεράσματά του. Οσο η πλουτοκρατία θα στρογγυλοκάθεται στα πλούτη της και θα μετράει τα νέα κέρδη της, οι συνθήκες ζωής και δουλιάς του λαού θα πηγαίνουν απ' το κακό στο χειρότερο.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Γρηγοριάδης Κώστας

Προφανώς, ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ, μετά τον ΟΤΕ, έμαθε καλά το ποίημα: αφήνει τους ομογάλακτους εργατοπατέρες να «βγάλουν τα κάστανα από τη φωτιά» και να προχωρήσουν «συναινετικά» στην ανατροπή των δικαιωμάτων των εργαζομένων και στην υπονόμευση των αγώνων, για να βγει ύστερα και να πει ότι ο ίδιος δε γνώριζε τίποτα. Οταν μέχρι και οι πέτρες ξέρουν ότι τόσο για τη συμφωνία στον ΟΤΕ, όσο και για την εισήγηση του Σ. Κωλέτση ήταν πλήρως ενήμερος και - προφανώς - σύμφωνος...

Φαίνεται όμως πως τον Σ. Κωλέτση δεν τον «γαργαλάει» μόνο ο επικεφαλής της παράταξής του, αλλά και τα συνδικαλιστικά του δεκανίκια στη διοίκηση της ΓΣΕΕ. Με προχτεσινή του ανακοίνωση ο Α. Καλύβης, στέλεχος της «Αυτόνομης Παρέμβασης» (ΣΥΝ) και αναπληρωτής πρόεδρος της ΓΣΕΕ, αφού πίνει νερό στο όνομα της «ενότητας», σημειώνει με νόημα: «Ταυτόχρονα, όμως, είναι ανάγκη (το συνταξιουχικό κίνημα) να λάβει το ίδιο μέτρα ώστε να εγκαταλειφθούν πρακτικές αποκλεισμών και στενότητας στη λειτουργία μερικών οργανώσεών του, ώστε να ενισχυθεί ο αυτοτελής ρόλος και η μαζικότητά του». Κάτι τέτοιες δηλώσεις διαβάζει και ο Σ. Κωλέτσης και σκέφτεται πως, αφού από μόνοι τους οι συνταξιούχοι δεν πρόκειται να εγκαταλείψουν το δρόμο του ταξικού αγώνα, ας φτιάξουμε μιαν άλλη Ομοσπονδία για να τους βάλουμε στο μαντρί της συναίνεσης...

Και, βέβαια, αν η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ ενδιαφερόταν για τους συνταξιούχους και την ενίσχυση του διεκδικητικού τους κινήματος, θα είχε ήδη υλοποιήσει το χρόνιο αίτημα των συνταξιούχων να επανεγγραφούν όλες οι Συνταξιουχικές Οργανώσεις στα Εργατικά Κέντρα, όπως και η Ομοσπονδία στη ΓΣΕΕ ως πλήρες μέλος. Κάτι τέτοιο, όμως, θα σήμαινε πλήγμα για τους συσχετισμούς της συναίνεσης που επικρατούν σήμερα στην τριτοβάθμια συνδικαλιστική οργάνωση.

Για μια νέα καμπάνια υπέρ των μεταμοσχεύσεων μετά το θάνατο του 12χρονου Δημήτρη Καρίτσα μίλησε ο υπουργός Υγείας Ν. Κακλαμάνης και ευχήθηκε μέσα απ' τον πόνο «να έβγαινε ένα καλό».

To... καλό βέβαια δεν άργησε να έρθει απ' το υπουργείο Υγείας. Τέσσερις μέρες μετά τις δηλώσεις αυτές πολίτες που προσήλθαν σε δημόσια νοσοκομεία ευαισθητοποιημένοι από την έκκληση ενός πατέρα να βρεθεί δότης μυελού των οστών για την 26χρονη κόρη του που πάσχει από λέμφωμα, κλήθηκαν να πληρώσουν 400 ευρώ για να γίνει η ταυτοποίηση του αίματος! Το ίδιο συνέβη πέρυσι σε εθελοντές που πρόσφεραν μυελό των οστών για να σωθούν δυο παιδιά που χρειάζονταν μεταμόσχευση. Τότε, το υπουργείο Υγείας ανακοίνωσε ότι οι «εθελοντές δότες δεν έχουν καμιά οικονομική επιβάρυνση» (2.6.2004). Η κυβέρνηση της ΝΔ όμως διατήρησε το χαράτσι και έτσι για την 26χρονη χρειάστηκε η εκ των υστέρων παρέμβαση του υφυπουργού Υγείας, ώστε να καλυφθεί το κόστος κατ' εξαίρεση από το υπουργείο και να γίνουν δωρεάν εξετάσεις στο «Γ. Γεννηματάς» στην Αθήνα και το «Ιπποκράτειο» της Θεσσαλονίκης.

Με άλλα λόγια, μόνο φιλική δεν είναι η πολιτική εμπορευματοποίησης της Υγείας προς την εθελοντική προσφορά. Μήπως κάνει και γι' αυτό καμπάνια ο κ. υπουργός..;

Στο θέατρο του παραλόγου, που ο πρωθυπουργός και ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης θα «μάχονται», ποια κυβέρνηση συγκράτησε τα επίπεδα της ακρίβειας, θα πρέπει να γυρίσουμε την πλάτη. Γιατί όλοι εμείς σήμερα, σαββατιάτικα, θα βρεθούμε μπροστά στα ράφια των σούπερ μάρκετ, στους πάγκους των λαϊκών αγορών και θα αντικρίσουμε τις τιμές - κινούμενες πάντα προς τα πάνω από αυτές της προηγούμενης βδομάδας.

Περίπου δυόμισι μήνες δε λειτουργεί το μηχάνημα μέτρησης ωστικής πυκνότητας του Κεντρικού Υποκαταστήματος του ΙΚΑ στη Θεσσαλονίκη με αποτέλεσμα το Ιδρυμα να παραπέμπει τους ασφαλισμένους που αντιμετωπίζουν προβλήματα οστεοπόρωσης σε ιδιωτικά ιατρικά κέντρα και στη συγκεκριμένη περίπτωση στο Ιατρικό Διαβαλκανικό Κέντρο.

Πέρα από την ταλαιπωρία των ασθενών, πολλοί εκ των οποίων περίμεναν μήνες για να εξεταστούν και τώρα καλούνται να αναμένουν μερικούς μήνες ακόμη, αναρωτιόμαστε, πόσος χρόνος χρειάζεται για να επισκευαστεί ένα μηχάνημα στο ΙΚΑ. 'Η, μήπως, είναι ευκολότερο το παραπεμπτικό προς τους επιχειρηματίες;