Το «έργο» είναι χιλιοπαιγμένο. Αρκεί να θυμηθεί κανείς τα όσα γράφονταν και λέγονταν από «έγκριτους» αναλυτές - δημοσιογράφους στην περίπτωση των Τεμπών, της ΡΙΚΟΜΕΞ, του ΣΑΜΙΝΑ και αλλού. Ο κακός οδηγός, ο άσχετος εργολάβος, ο απρόσεκτος καπετάνιος ήταν οι υπαίτιοι. Στην καλύτερη περίπτωση να έφταιγαν και κάποιες υπηρεσίες που δεν έκαναν καλά τη δουλιά τους, ή κάποιοι «άπληστοι» επιχειρηματίες, που σε καμία περίπτωση όμως δε χαρακτηρίζουν το σύνολο. Αντε και κάποιοι θεσμοί, να ήθελαν λίγη επιδιόρθωση...
Ετσι και τώρα. Δεν είναι η εμπορευματοποίηση, η ιδιωτικοποίηση και ο ανταγωνισμός οι αιτίες που καθιστούν επικίνδυνες τις αερομεταφορές, και θρέφουν εταιρίες τύπου «Ηλιος», αλλά κάποιοι γιαλαντζί επιχειρηματίες που ξεφύτρωσαν στο χώρο. Αρκεί να υπάρξει καλύτερος θεσμικός έλεγχος και το πρόβλημα θα λυθεί από μόνο του. Οσο για τους 121 νεκρούς του πρόσφατου δυστυχήματος; Παράπλευρες απώλειες στη «μάχη» που δίνει η ασύδοτη «ελεύθερη αγορά», στην προσπάθειά της να ...αυτορρυθμιστεί.
Η χτεσινή «Espresso», υπό τον τίτλο «Μπορώ ως επιβάτης να προσγειώσω το αεροπλάνο;» (!) παραδίδει μαθήματα πλοήγησης αεροσκαφών για αρχάριους. Ο «ALPHA», στο μεσημεριανό του δελτίο, από το εσωτερικό ενός αεροπλάνου, παρουσιάζει με παραστατικό τρόπο ποια ...κουμπάκια θα έπρεπε να είχε πατήσει ο κυβερνήτης ή ο συγκυβερνήτης, προκειμένου να γλιτώσει το μοιραίο αεροσκάφος της «Ηλιος». Και στο αποκορύφωμα, το «STAR» διαφημίζει εδώ και μέρες ότι σήμερα το βράδυ θα προβάλει την «αγωνιώδη περιπέτεια καταστροφής» με τον τίτλο «Τζάμπο 747 σε κίνδυνο», όπου μια αεροσυνοδός σώζει ένα αεροπλάνο από βέβαιη συντριβή, όταν το πλήρωμά του τίθεται εκτός μάχης. Βλέπετε, θύματα δεν προκαλεί μόνον ο ανταγωνισμός ανάμεσα στις αεροπορικές εταιρίες. Ο ανταγωνισμός στα ΜΜΕ έχει καθημερινά πολλά εκατομμύρια περισσότερα θύματα. Ολους μας...
Εντυπωσιακή αύξηση της τάξης του 725,2%, σε σχέση με πέρσι, παρουσίασαν, το πρώτο τετράμηνο του 2005, οι εξαγωγές ελληνικής κομπόστας ροδάκινου προς τον Καναδά, αυξάνοντας, έτσι, τα κέρδη των βιομηχάνων που ασχολούνται με την επεξεργασία του συγκεκριμένου προϊόντος. Ομως, παρά το γεγονός ότι η κερδοφορία τους αυξάνεται, οι φρουτοβιομήχανοι δε χορταίνουν και θέλουν κι άλλα κέρδη, πιέζοντας κι εκβιάζοντας, συνεχώς, τους παραγωγούς για ακόμα πιο φθηνές τιμές. Φέτος, αγοράζουν τα ροδάκινα 4 λεπτά το κιλό φθηνότερα από πέρσι κι είναι χαρακτηριστικό ότι αρνούνται να δώσουν και το ένα λεπτό παραπάνω, όπως είχαν δεσμευτεί στη διάρκεια των πρόσφατων κινητοποιήσεων των ροδακινοπαραγωγών.
Και, βεβαίως, συμπεριφέρονται μ' αυτό τον τρόπο γιατί στηρίζονται στις πλάτες της κυβέρνησης, η οποία, αντί να τους πιέσει να δώσουν καλύτερη τιμή στους παραγωγούς, τους χρηματοδοτεί από πάνω και, μάλιστα, με κονδύλια από το Λογαριασμό Απασχόλησης Επαγγελματικής Κατάρτισης (ΛΑΕΚ), που είναι χρήματα των εργαζομένων από ειδικές κρατήσεις που τους γίνονται...
Η αναγνώστρια που βρισκόταν στην άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής ήταν αγανακτισμένη κι όπως αποδείχτηκε είχε απόλυτο δίκιο. Θέλω να κάνω μια καταγγελία, μας είπε και συνέχισε: Αγόρασα δύο κιλά συσκευασμένη ζάχαρη από σούπερ μάρκετ και όταν τα ζύγισα, το ένα πακέτο βρέθηκε 974 και το άλλο 982 γραμμάρια. Διαμαρτυρήθηκα, λοιπόν, στον υπεύθυνο του σούπερ μάρκετ και πήρα την απάντηση ότι ο νόμος τους δίνει το δικαίωμα των ± 30 γραμμαρίων. Οταν του είπα, όμως, γιατί να είναι και οι δυο συσκευασίες λιγότερο του κιλού και όχι παραπάνω, δεν είχε τίποτε να μου πει. Γιατί, λοιπόν, να υπάρχει τέτοιος νόμος; Για να έχουν ακόμη περισσότερους τρόπους καταλήστευσης των εργαζομένων; Δεν τους φτάνουν όλοι οι άλλοι; Τα ίδια γίνονται και με το ψωμί. Αγοράζεις και πληρώνεις υποτίθεται ένα κιλό, αλλά, είναι - δεν είναι 700 γραμμάρια...
Είπε κι άλλα η αναγνώστριά μας. Για την εντεινόμενη συνεχώς ακρίβεια, τα ισχνά μεροκάματα και μισθούς των εργαζομένων, σε αντίθεση με τους «μισθούς» των εκατομμυρίων ευρώ κάποιων τηλεοπτικών «αστέρων» και διαφόρων άλλων μεγαλόσχημων κλπ., κλπ. Και είχε σε όλα δίκιο. Ετσι και χειρότερα είναι τα πράγματα.
Είναι η εντολή της βρετανικής αστυνομίας προς τις ειδικές ένοπλες δυνάμεις για την καίρια αντιμετώπιση... της «τρομοκρατίας», που τέθηκε σε εφαρμογή αμέσως μετά τις επιθέσεις της 7ης Ιουλίου στο Λονδίνο. Επιθέσεις των οποίων η χρονική στιγμή «τέλεσης» από τους «ανθρώπους της διπλανής πόρτας» ήταν η καταλληλότερη για πολλές από τις δυνάμεις του ιμπεριαλιστικού στρατοπέδου, που δεν έμειναν με σταυρωμένα τα χέρια. Εσπευσαν, λοιπόν, να αδράξουν την ευκαιρία ή να καλύψουν το κενό.
«Πυροβολήστε για να σκοτώσετε». Δεν έχει τελικά σημασία ποιον ή γιατί. Σημασία έχει να παραδειγματιστούν όλοι. Τρομοκράτες και μη.
Εξάλλου, όπως πολλές φορές έχει τονίσει ο Βρετανός πρωθυπουργός από την 7η Ιουλίου, οι καιροί έχουν αλλάξει. Ανθρώπινα και δημοκρατικά δικαιώματα, ατομικές ελευθερίες δεν μπορούν να αποτελούν δικαιολογία, εμπόδιο ή τροχοπέδη στην εφαρμογή των δρακόντειων αντιτρομοκρατικών νόμων για λόγους «ασφαλείας». Πετάγονται αυτομάτως στον κάλαθο των αχρήστων. Ακόμη και το δικαίωμα της ζωής.
Εξάλλου «οι βομβιστές ζουν ανάμεσά μας»... Παντού. Μπορεί να βρίσκονται στο διπλανό διαμέρισμα ή να παίρνουν εφημερίδα από το ίδιο περίπτερο ή να είναι στο ίδιο βαγόνι του μετρό. Τι και εάν τελικά το μόνο κοινό που μπορεί να έχει κάποιος με ένα «φωτογραφισμένο» τρομοκράτη είναι το χρώμα του δέρματος, ή το ίδιο σχήμα μάτια! Είναι «ύποπτος» και πρέπει να εξολοθρευτεί. Γι' αυτό «πυροβολήστε για να σκοτώσετε».
Και παίζοντας εντέχνως με το ένστικτο της επιβίωσης και απευθυνόμενοι στα κατώτερα συναισθήματα της ανθρώπινης ύπαρξης, καλλιεργούν τεχνηέντως το φόβο και τον τρόμο. Σε βαθιά κατάθλιψη μπροστά στο αδιέξοδο όλα γίνονται δεκτά.
Ακόμη και η δολοφονία του 27χρονου Βραζιλιάνου. Που τελικά ήταν «αθώος» όπως αποδείχτηκε από τις πρόσφατες αποκαλύψεις του καναλιού ITV. Στο φως, οι αποκρουστικές και ωμές διαστάσεις της εν ψυχρώ δολοφονίας από ένοπλες ομάδες, που εδώ και χρόνια εκπαιδεύονται για να δολοφονούν, και μέσα από παραστρατιωτικές ομάδες Προτεσταντών, «ύποπτους» πιθανά μέλη του ΙΡΑ στη Βόρειο Ιρλανδία.
Ολόκληρη η βρετανική κοινωνία «πέφτει από τα σύννεφα». Οχι γιατί δολοφονήθηκε ένας νέος άνθρωπος, ούτε γιατί οι λόγοι της δολοφονίας ήταν και θα είναι έωλοι και ανύπαρκτοι. Απλά γιατί η κυβέρνηση και η αστυνομία ψεύδονταν.
Και κανείς δεν τολμά καν να διανοηθεί ότι ήταν μία προαναγγελθείσα δολοφονία στο πλαίσιο της παγκοσμίως ασκούμενης «κρατικής τρομοκρατίας» ή πιο σωστά του ιμπεριαλιστικού πολέμου εναντίον των πάντων.
Ολ' αυτά συμβαίνουν όταν λειτουργεί υποτίθεται η ...ελεύθερη αγορά όπου οι παραγωγοί είναι ελεύθεροι να «διαπραγματευτούν» υπό τη σκέπη της ευρωπαϊκής νομοθεσίας και των ευρωπαϊκών οδηγιών.
Στην πραγματικότητα, το μόνο που είναι ελεύθεροι να κάνουν, τόσο οι ροδακινοπαραγωγοί, όσο και οι παραγωγοί γενικώς, είναι το εξής: Να επιλέξουν το ποιος θα τους ξεζουμίσει. Αν αυτό λέγεται «ελευθερία», τότε μάλλον οι λέξεις χάνουν το νόημά τους.
ΠΡΟΧΩΡΑΕΙ ΤΟ πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων ανακοίνωσε περιχαρής από τη Θεσσαλονίκη ο Γιώργος Σουφλιάς μιλώντας για δημοπράτηση της συντριπτικής πλειοψηφίας των δημοσίων έργων της νύμφης του Θερμαϊκού και για κονδύλια περισσότερα από όσα δαπάνησε η προηγούμενη κυβέρνηση. Διόλου περίεργα όλα αυτά ενόψει της ΔΕΘ.
Αυτό, που φυσικά δε μας είπε ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ, είναι το ποσό των δημοσίων επενδύσεων σε σχέση με τις ανάγκες που υπάρχουν σε όλους τους νομούς της χώρας.
Οσο για το περίφημο Μετρό της Θεσσαλονίκης για το οποίο ο Γιώργος Σουφλιάς ανακοίνωσε την προσωρινή του ανάθεση, ας μην το παρουσιάζουν οι κυβερνώντες ως έργο που θα ξεκινήσει ...αύριο.
Εχουμε πλέον μεγάλη εμπειρία ως χώρα για το θέμα λόγω του Μετρό της Αθήνας. Και για τις καθυστερήσεις και για τα συνήθη πανωπροίκια των κατασκευαστριών κοινοπραξιών.
Και πέρα απ' αυτά, δε χρειαζόταν να μας πει, ότι οι υποσχέσεις δεν κοστίζουν... Αυτό το ξέρουμε όλοι...
ΩΣΤΕ ΣΤΑ 100 καλύτερα πανεπιστήμια της Ευρώπης το Πανεπιστήμιο Αθηνών μαζί με το Κέμπριτζ και την Οξφόρδη! Δεν έχουμε καμιά αμφιβολία ότι οι καθηγητές και οι φοιτητές του το αξίζουν.
Για εκείνους που τυχόν δε γνωρίζουν ή ξέχασαν υπενθυμίζουμε ότι η περιβόητη φοροδιαφυγή και η ανάγκη πάταξής της ήταν ένα μέτωπο που πρωτοάνοιξε η κυβέρνηση του άλλου Καραμανλή κατά τη δεκαετία του '70, την άρπαξαν και την έκαναν σημαία όλες οι κυβερνήσεις Παπανδρέου και υποτίθεται ότι η δουλιά μπήκε σε κανάλι από τις κυβερνήσεις Μητσοτάκη και Σημίτη.
Η κυβέρνηση μαζί με τις ευχές μας και για ...ανώτερα, καλό είναι να μην παριστάνει πως δεν κατανοεί ότι τα σημαντικότερα κονδύλια που διαφεύγουν των κρατικών εσόδων και άρα η σπουδαιότερη φοροδιαφυγή είναι, μαζί με την εν γένει ασυδοσία των μεγαλοεπιχειρηματιών, η συνεχής μείωση των συντελεστών φορολόγησης του μεγάλου κεφαλαίου...
Η άλλη πλευρά βέβαια της ανακάλυψης της φοροδιαφυγής και η υπέρμετρη προβολή της τις τελευταίες μέρες, συνδέεται με ένα σαφή προσανατολισμό, στον οποίο έχει καταλήξει η κυβέρνηση. Πρόκειται για την επιλογή της να ανοίξει «ασίγαστο μέτωπο» σε βάρος των μικρών επαγγελματιών, εμπόρων και βιοτεχνών. Κι αυτό επειδή στο οικονομικό επιτελείο εκτιμούν πως μόνο αν διευρύνουν και πάλι τη φορολογική επιβάρυνση των λεγόμενων μικρομεσαίων, είναι δυνατόν να ισοσκελιστεί σε κάποιο ποσοστό η απώλεια εσόδων που θα υπάρξει για το δημόσιο από τη μείωση των φορολογικών συντελεστών (και άρα της φορολογίας) στα κέρδη των επιχειρήσεων.
Είναι κι αυτό ένα κόλπο που το πρωτοεφάρμοσε το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ το αντιγράφει στις νέες συνθήκες, τώρα που δεν έχει άμεση ανάγκη τις ψήφους της «ραχοκοκαλιάς» της οικονομίας...
Βελτίωση των συνθηκών υγιεινής και ασφάλειας των τροφίμων στα μαγειρεία του Βενιζέλειου νοσοκομείου στην Κρήτη, διαπιστώνει έκθεση των εποπτών Υγείας, μετά τη διενέργεια σχετικού ελέγχου, που έγινε προχτές Τετάρτη στο νοσοκομείο. Την έκθεση έδωσε χτες στη δημοσιότητα η ηγεσία του υπουργείου Υγείας, συνοδεύοντάς τη με ολοσέλιδο δελτίο Τύπου, δίνοντας συνέχεια στην αποπροσανατολιστική και για το θεαθήναι σχετική κόντρα μεταξύ της κυβέρνησης και του ΠΑΣΟΚ.
Γιατί η ουσία βρίσκεται αλλού. Οι έλεγχοι που έγιναν το τελευταίο διάστημα στα μαγειρεία και κυλικεία των νοσοκομείων της Κρήτης «φωτογράφιζαν» το ίδιο συμπέρασμα, την υπαρκτή και αδιαμφισβήτητη υπολειτουργία τους. Κι ενώ, οι αρμόδιοι, με πρώτους τους κυβερνώντες, δεν προχωρούν σε κανένα μέτρο ουσιαστικής αντιμετώπισης της κατάστασης αυτής, δημιουργείται το απαραίτητο υπόστρωμα για την χωρίς πολλές αντιδράσεις παράδοση και των τομέων αυτών στους ιδιώτες που πιέζουν για επέκταση των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων τους.
Σ' αυτό στόχευαν και αυτό το πνεύμα είχαν οι «αποκαλύψεις» για μικροελλείψεις που μετατράπηκαν σε σκάνδαλα. Τα υπόλοιπα είναι δικομματικά παιχνίδια και προφάσεις εν αμαρτίαις.
Αμείωτη συνεχίζεται η διαμάχη της «Αυριανής» του Γ. Κουρή με τον Δ. Κοντομηνά, ιδιοκτήτη του τηλεοπτικού σταθμού «Αλφα» και όχι μόνο. Κι όπως φαίνεται, «εμπλουτίζεται» παραπέρα, αφού δεν παραμένει μόνο στα σχετικά πρωτοσέλιδα της «Αυριανής» για τον «απατεώνα Κοντομηνά» και στις αλλεπάλληλες αγωγές και μηνύσεις του τελευταίου ενάντια στον εκδότη της πρώτης. Προχτές, σε δημοσίευμα της εφημερίδας «Το Καρφί» του Γ. Κακαουνάκη σημειωνόταν ότι υπάρχουν ανεκτέλεστες καταδικαστικές αποφάσεις σε βάρος του Γ. Κουρή, που αφορούν κυρίως οφειλές στο ΙΚΑ. Ακολούθησε σχετικό ρεπορτάζ στο προχτεσινό κεντρικό δελτίο ειδήσεων του «Αλφα» και, βέβαια, οργισμένη απάντηση - διάψευση του Γ. Κουρή.
Να περιμένουμε ακόμη πιο... ενδιαφέρουσα τη συνέχεια;
Οι παραχωρήσεις αρχαιολογικών χώρων και μνημείων σε εταιρίες για να διαφημίζουν τα προϊόντα τους, η «όρεξη» που άνοιξε αυτή η πολιτική στους μεγαλοξενοδόχους να απαιτούν τη χρήση αυτών των χώρων και για «ειδικές» κατηγορίες τουρισμού, όπως ο συνεδριακός, ο νέος Οργανισμός λειτουργίας του υπουργείου Πολιτισμού που θέλει να «περάσει» - με τη μορφή νόμου - η κυβέρνηση και που «κωδικοποιεί» την άμεση εμπλοκή των ιδιωτών, κάθε «μορφής», στη διαχείριση ακόμη και του «σκληρού πυρήνα» της πολιτιστικής κληρονομιάς, αποτελούν όψεις του ίδιου «νομίσματος», αυτού δηλαδή που γεμίζει τα θησαυροφυλάκια του κεφαλαίου. Σε αυτό άλλωστε αφήνεται, ουσιαστικά, και η «μοίρα» εν γένει της πολιτιστικής κληρονομιάς, αφού η κυβέρνηση θεσμοθετεί την «επαιτεία» ακόμη και των μεγαλύτερων μουσείων της χώρας προς τους... «χορηγούς».
Η τυπική, δηλαδή η θεσμική, δυνατότητα στους ιδιώτες να πωλούν πιστά αντίγραφα από τις μήτρες που φτιάχνουν τα εξειδικευμένα εργαστήρια του Ταμείου Αρχαιολογικών Πόρων (ΤΑΠ) του υπουργείου Πολιτισμού (δηλαδή του δημοσίου) έχει ήδη δοθεί από το ΠΑΣΟΚ μέσα από διάφορες νομικές διατάξεις. Αλλωστε, δημιούργημα του ΠΑΣΟΚ είναι και ο Οργανισμός Προβολής Ελληνικού Πολιτισμού (ΟΠΕΠ ΑΕ), μονομετοχική εταιρία του δημοσίου μεν, αλλά με έργο που θα μπορούσε να επιτελέσει και το υπουργείο Πολιτισμού μια χαρά, αφού ο ΟΠΕΠ κάνει ουσιαστικά τη δουλιά του ΤΑΠ.
Η υπόθεση των αντιγράφων είναι μια ακόμη απόδειξη της επικίνδυνης κυβερνητικής πολιτικής. Η απάντηση σε αυτή την πολιτική δεν είναι υπόθεση μόνο των αρχαιολόγων και των άλλων σχετικών κλάδων, αλλά και της διανόησης και, βέβαια, του λαϊκού κινήματος.