Για παράδειγμα - όπως αποκάλυψε ο «Ριζοσπάστης» της περασμένης Κυριακής - από το 1995 μέχρι το 2004 το ΑΕΠ της χώρας αυξήθηκε περισσότερο από δύο φορές ή κατά 85,3 δισ. ευρώ. Από το τεράστιο αυτό ποσό, όμως, μόνο 30,1 δισ. ευρώ (35,3%) πήγε σε μισθούς και συντάξεις, ενώ 43,2 δισ. (50,7%) μετατράπηκαν σε κέρδη επιχειρήσεων και 12 δισ. (14,7%) ήταν «φόροι στην παραγωγή και τις εισαγωγές», που τους πλήρωσαν και πάλι οι εργαζόμενοι. Επίσης, στην τετραετία 2000 - 2004 οι φόροι προσωπικών εισοδημάτων αυξήθηκαν κατά 42%, ενώ η φορολογία στα επιχειρηματικά κέρδη μειώθηκε κατά 3,4%.
Κι επειδή, κάποιοι μπορεί να αμφισβητήσουν τα προαναφερόμενα στοιχεία, παραθέτουμε και τα σχετικά της Γιουροστάτ, σύμφωνα με πρόσφατη ανακοίνωσή της: Το ελληνικό κράτος φορολογεί τα «εισοδήματα από εργασία» (μισθούς, συντάξεις κλπ) με συντελεστή 40,9% (μέσος όρος ΕΕ των «25»: 35,9%), ενώ το κεφάλαιο (σ.σ. κέρδη) με 17% (μέσος όρος ΕΕ των «25»: 25,4%).
Αναγνώστης από τη Νάξο τηλεφώνησε στην εφημερίδα μας και μετέφερε την απόγνωσή του για το γεγονός ότι η σύζυγός του, εργαζόμενη στο Κέντρο Επαγγελματικής Κατάρτισης (ΚΕΚ) του νησιού, παραμένει επί τέσσερις μήνες απλήρωτη. Πρόκειται για τα γνωστά κέντρα διανομής προγραμμάτων κατάρτισης για ανέργους, στα πλαίσια των λεγόμενων ενεργητικών πολιτικών που εφάρμοσαν και εφαρμόζουν οι κυβερνήσεις του δικομματισμού, προκειμένου να κουκουλώσουν το τεράστιο πρόβλημα της ανεργίας και τις πραγματικές πολιτικές αιτίες του.
«Μεγαλώνω τέσσερα παιδιά και με κυνηγάνε οι τράπεζες», είπε απελπισμένος ο αναγνώστης. «Την προηγούμενη φορά, οι δυο υπάλληλοι στο ΚΕΠ Νάξου, αλλά και συνολικά στα καταστήματα των Κυκλάδων, έμειναν απλήρωτοι για εφτά μήνες, με τη φαιδρή δικαιολογία ότι έλειπαν σε διακοπές οι υπάλληλοι που ασχολούνται στα κεντρικά με τη μισθοδοσία!». Επί της ουσίας, συμπλήρωσε, «η σύζυγός μου είναι τόσο άνεργη, όσο και εκείνοι τους οποίους υποτίθεται ότι προσλήφθηκε να εξυπηρετεί, εφόσον δεν πληρώνεται για τη δουλιά της...». Από εμάς, κάθε σχόλιο περιττεύει.
Το φαινόμενο δεν είναι καινούριο, αλλά το σημειώνουμε, μια και παρουσιάζει έξαρση τις τελευταίες μέρες. Μιλάμε για τις... περίεργες αντιλήψεις και πρακτικές της ηγεσίας (νυν και πρώην) του ΣΥΝ, σχετικά με τη δημοκρατική λειτουργία των κομμάτων.
Την περασμένη Κυριακή, ο Αλ. Αλαβάνος, σε συνέντευξή του στην «Αυγή» δήλωσε, ότι «ο ΣΥΝ έχει καταστατικό, δεν έχει πρόεδρο νονό». Στην ίδια συνέντευξη, όμως, πρότεινε την ανάδειξη του υποψήφιου δημάρχου της Αθήνας, που θα προβάλλει τελικά το κόμμα του, από δημοψήφισμα στην οργάνωση Αθήνας του ΣΥΝ, με ταυτόχρονη μαζική εγγραφή νέων μελών, προκαταλαμβάνοντας τα όργανα του κόμματος. Ερωτηθείς τη Δευτέρα ο Ν. Κωνσταντόπουλος για την πρόταση αυτή, δήλωσε ότι «δε θέλει να αναμειχθεί στα εσωτερικά του ΣΥΝ»(!), ενώ, την ίδια μέρα, συναντήθηκε με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Κ. Παπούλια, από τον οποίο ζήτησε τη σύγκληση του συμβουλίου των πολιτικών αρχηγών με θέμα την πάταξη της διαφθοράς. Πρωτοβουλία, για την οποία, το Γραφείο Τύπου του ΣΥΝ αρκέστηκε στη δήλωση «ουδέν σχόλιο»...
Αν αναρωτιέστε, τώρα, ποιες απ' όλες αυτές τις πρωτοβουλίες ήταν αποτέλεσμα συλλογικής επεξεργασίας και απόφασης των αρμοδίων καθοδηγητικών οργάνων του ΣΥΝ, η απάντηση είναι καμία. Τουλάχιστον, σ' αυτό συγκλίνουν οι σχετικές πληροφορίες και οι ένθεν κακείθεν αντιδράσεις. Κατά τ' άλλα, «ο ΣΥΝ έχει καταστατικό»...
Πρόσφατα, ο Αμερικανός «μεσολαβητής» για το θέμα της ονομασίας της ΠΓΔΜ, Μ. Νίμιτς, έκανε τη γνωστή, απαράδεκτη πρότασή του. Την ίδια περίοδο, ο πρώην Αμερικανός πρεσβευτής στην Αθήνα και νυν υφυπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Ν. Μπερνς πάει κι έρχεται σε διάφορες χώρες των Βαλκανίων, μοιράζοντας - εκτός των άλλων - συνεντεύξεις και δηλώσεις. Κι ενώ δυναμώνει μέρα με τη μέρα η «κινητικότητα» όλων των «ανοιχτών ζητημάτων» στα Βαλκάνια και οι σχετικές πληροφορίες κάνουν λόγο για δραστηριοποίηση ακόμη και του γνωστού από παλιότερα Ρ. Χόλμπρουκ και επικείμενη «εφ' όλης της ύλης» παρέμβαση των ΗΠΑ στην ευρύτερη περιοχή, η Κοντολίζα Ράις περιμένει στην Ουάσιγκτον τον πρωθυπουργό της κατεχόμενης βόρειας Κύπρου, Μεχμέτ Αλί Ταλάτ. Να σημειωθεί ότι ο τελευταίος προσκαλείται για πρώτη φορά επισήμως στην αμερικανική πρωτεύουσα.
Με άλλα λόγια, αυξάνονται συνεχώς τα σύννεφα των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων στον ουρανό των Βαλκανίων και την ευρύτερη περιοχή. Ενα γεγονός που μόνον ανησυχίες μπορεί να δημιουργήσει. Πόσο μάλλον, όταν η κυβέρνηση της ΝΔ ακολουθεί μια πολιτική συναίνεσης και προσαρμογής στους σχεδιασμούς του «διαίρει και βασίλευε» των ΗΠΑ κι έχει εγκαταλείψει τη θέση, περί μη αλλαγής συνόρων.
Να μην ξεχνάμε ότι μιλάμε πάντα για την ίδια ανεξάρτητη αρχή, η οποία θυμήθηκε τώρα τα ατομικά δικαιώματα και το απόρρητο των προσωπικών συνομιλιών, ενώ συνεχίζει να «ξεχνά» τι ακριβώς κάνουν οι κάμερες και οι συλλέκτες ήχου που είναι στημένες σε όλη την Αθήνα και τον Πειραιά.
Αν πράγματι πάντως η εν λόγω «αρχή» είναι τόσο ευαίσθητη στο να μην υποκαθιστούν ιδιώτες τις κρατικές αρμοδιότητες, ας ρίξει μια ματιά στα γήπεδα ή στο Αττικό Μετρό και σε πολλά άλλα μέρη, δημόσια και ιδιωτικά.
Εκεί όπου καθ' όλα ιδιωτικές εταιρίες «ασφάλειας» υποκαθιστούν την αστυνομία, τον εισαγγελέα και ενίοτε τους ...δεσμοφύλακες, έχοντας δημιουργήσει ένα «ιδιωτικό» σύστημα κατάργησης των ατομικών ελευθεριών, λες και δε μας έφθανε το αντίστοιχο κρατικό.
Αλλά, είπαμε, όταν δε θίγονται οι πραγματικές αιτίες, οι πραγματικοί ένοχοι και τα πραγματικά προβλήματα σε αυτή τη χώρα, τότε όλες οι αρχές, οι υπηρεσίες και γενικώς οι αρμόδιοι ασχολούνται με την ...υπεράσπιση των ατομικών δικαιωμάτων. Ζήτω μας, που καήκαμε, δηλαδή...
ΑΥΤΗ, ΜΑΛΙΣΤΑ, είναι ...ασφαλής και νόμιμη συμπεριφορά για έναν υφυπουργό Οικονομικών! Ο αντικαταστάτης του Αδάμ Ρεγκούζα, Αντώνης Μπέζας, χτες αποφάσισε την αύξηση του ποσοστού που θα παίρνουν οι τράπεζες από τα τέλη κυκλοφορίας (τα οποία φυσικά πληρώνουμε εμείς).
Υπάρχει κανείς εδώ να μιλήσει για σκάνδαλο; Μήπως για κάποια παράτυπη ή παράνομη ενέργεια; Οχι βέβαια, όλα είναι νόμιμα και απολύτως θεμιτά. Μόνο που 500.000 ευρώ θα πάνε κατευθείαν στα τραπεζικά ιδρύματα. Τα ίδια ιδρύματα δηλαδή που απομυζούν τεράστια ποσά εκμεταλλευόμενα την ανέχεια των εργαζομένων.
Με άλλα λόγια, είναι πάμπολλα τα παραδείγματα που φανερώνουν ότι ο σύγχρονος καπιταλισμός δε «ρυθμίζεται» και δεν εξανθρωπίζεται. Είναι πάμπολλα τα παραδείγματα που φανερώνουν ότι όσο υπάρχουν κεφαλαιοκράτες και πολυεθνικές και, επομένως, επιχειρηματικά κέρδη, τα τελευταία, μαζί με τους νόμους της αγοράς, την ανταγωνιστικότητα, κλπ., θα είναι πάνω από τους ανθρώπους και θα καταδυναστεύουν τις ανάγκες και τη ζωή τους.
Κάποτε ένας πρωθυπουργός μπορούσε να πει σε κάποιον φίλο του διοικητή κρατικής επιχείρησης πως δεν είναι κακό να κάνει ένα δωράκι στον εαυτό του, αλλά, βρε αδελφέ, όχι και 500 εκατομμύρια. Ηταν η εποχή, που ένας υπουργός υπέγραφε μια σύμβαση με κάποιον εργολάβο ή προμηθευτή της αρεσκείας του και δεν έτρεχε τίποτε... Μετά το 1989 - '90, όμως, και τις γνωστές δίκες στο ειδικό δικαστήριο, πήραν τα μέτρα τους. Ολες οι μεγάλες συμβάσεις, π.χ. της Αττικής Οδού, του αεροδρομίου στα Σπάτα, της γέφυρας στο Ρίο, κλπ., είναι ψηφισμένες από τη Βουλή. Επομένως, είναι όλα νόμιμα και κάθε αμαρτία έχει «καθαρθεί» στην κολυμπήθρα του Σιλωάμ που λέγεται Βουλή.
Βέβαια, ούτε κι αυτός ο τρόπος αντιμετωπίζει όλες τις σχετικές περιπτώσεις. Μερικές φορές, η καταλήστευση του δημόσιου χρήματος είναι τόσο σκανδαλώδης, που δεν αρκεί η νομιμότητα της Βουλής, για να την καλύψει. Τι κάνουμε τότε; Μα, είναι απλό. Την κολυμπήθρα του Σιλωάμ τη μεταφέρουμε για λίγο από τη Βουλή προς τη μεριά της Δικαιοσύνης, η οποία διατάζει μια προκαταρκτική εξέταση (ενίοτε και επείγουσα), κι απ' εδώ πάν' οι άλλοι. Από τις 1.000, ας πούμε, τέτοιες εξετάσεις, που έχουν διαταχθεί, ζήτημα είναι να έχουν φτάσει δέκα στο ακροατήριο.
Ομορφος κόσμος, ηθικός, αγγελικά (και καπιταλιστικά) πλασμένος...
Κλείνει το ελληνικό τμήμα του BBC. Και ο βασικός λόγος είναι ότι τώρα μπαίνουν άλλες προτεραιότητες και συγκεκριμένα η ίδρυση τηλεοπτικού σταθμού στις αραβικές χώρες. Αποκαλυπτικά είναι τα όσα είπε o Βρετανός διευθυντής των «Παγκόσμιων Υπηρεσιών» Νάιτζελ Τσάπμαν, εξηγώντας τους λόγους του κλεισίματος της ελληνικής υπηρεσίας του BBC, μετά από 66 χρόνια λειτουργίας: «Πρέπει κανείς να εξετάσει την ανάγκη για την ύπαρξη της Ελληνικής Υπηρεσίας σε σχέση με τις άλλες ανάγκες που έχει ένας παγκόσμιος δημοσιογραφικός οργανισμός». Και πρόσθεσε με έμφαση: «Η Ελλάδα είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Ενωσης εδώ και πάνω από 20 χρόνια, είναι μέλος του ΝΑΤΟ, έχει εξαιρετικά καλή θέση σε όλους τους δείκτες σχετικά με την ελευθερία του Τύπου κι έτσι είναι δύσκολο να δικαιολογήσει κανείς γιατί να δαπανά τόσα χρήματα, όταν υπάρχουν άλλα ελεύθερα μέσα ενημέρωσης σε μια χώρα όπως η Ελλάδα, όταν πρέπει να επενδύσεις αυτά τα μέσα που διαθέτεις σε άλλα μέρη του κόσμου». Δηλαδή σαν να λέμε «την Ελλάδα την τακτοποιήσαμε, την έχουμε στο μαντρί μας, ΕΕ και ΝΑΤΟ, τώρα πρέπει να ασχοληθούμε με τον εκδημοκρατισμό των Αράβων».
Αυτά για όποιους είχαν αυταπάτες περί έγκυρων και αντικειμενικών μέσων ενημέρωσης και προπαντός... ανεξάρτητων!