Τετάρτη 26 Οχτώβρη 2005
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Αποκαλυπτικοί αριθμοί

Παπαγεωργίου Βασίλης

Το έχουμε τονίσει πολλές φορές. Ο αναγκαίος για την ικανοποίηση των συγχρόνων αναγκών των εργαζομένων και του λαού πλούτος υπάρχει, αλλά καταληστεύεται από την ελάχιστη μειοψηφία της πλουτοκρατίας. Φροντίζουν γι' αυτό, το καπιταλιστικό σύστημα και η αντιλαϊκή πολιτική των εκάστοτε κυβερνώντων, είτε «πράσινων» είτε «γαλάζιων».

Για παράδειγμα - όπως αποκάλυψε ο «Ριζοσπάστης» της περασμένης Κυριακής - από το 1995 μέχρι το 2004 το ΑΕΠ της χώρας αυξήθηκε περισσότερο από δύο φορές ή κατά 85,3 δισ. ευρώ. Από το τεράστιο αυτό ποσό, όμως, μόνο 30,1 δισ. ευρώ (35,3%) πήγε σε μισθούς και συντάξεις, ενώ 43,2 δισ. (50,7%) μετατράπηκαν σε κέρδη επιχειρήσεων και 12 δισ. (14,7%) ήταν «φόροι στην παραγωγή και τις εισαγωγές», που τους πλήρωσαν και πάλι οι εργαζόμενοι. Επίσης, στην τετραετία 2000 - 2004 οι φόροι προσωπικών εισοδημάτων αυξήθηκαν κατά 42%, ενώ η φορολογία στα επιχειρηματικά κέρδη μειώθηκε κατά 3,4%.

Κι επειδή, κάποιοι μπορεί να αμφισβητήσουν τα προαναφερόμενα στοιχεία, παραθέτουμε και τα σχετικά της Γιουροστάτ, σύμφωνα με πρόσφατη ανακοίνωσή της: Το ελληνικό κράτος φορολογεί τα «εισοδήματα από εργασία» (μισθούς, συντάξεις κλπ) με συντελεστή 40,9% (μέσος όρος ΕΕ των «25»: 35,9%), ενώ το κεφάλαιο (σ.σ. κέρδη) με 17% (μέσος όρος ΕΕ των «25»: 25,4%).

Στο ίδιο καζάνι

Αναγνώστης από τη Νάξο τηλεφώνησε στην εφημερίδα μας και μετέφερε την απόγνωσή του για το γεγονός ότι η σύζυγός του, εργαζόμενη στο Κέντρο Επαγγελματικής Κατάρτισης (ΚΕΚ) του νησιού, παραμένει επί τέσσερις μήνες απλήρωτη. Πρόκειται για τα γνωστά κέντρα διανομής προγραμμάτων κατάρτισης για ανέργους, στα πλαίσια των λεγόμενων ενεργητικών πολιτικών που εφάρμοσαν και εφαρμόζουν οι κυβερνήσεις του δικομματισμού, προκειμένου να κουκουλώσουν το τεράστιο πρόβλημα της ανεργίας και τις πραγματικές πολιτικές αιτίες του.

«Μεγαλώνω τέσσερα παιδιά και με κυνηγάνε οι τράπεζες», είπε απελπισμένος ο αναγνώστης. «Την προηγούμενη φορά, οι δυο υπάλληλοι στο ΚΕΠ Νάξου, αλλά και συνολικά στα καταστήματα των Κυκλάδων, έμειναν απλήρωτοι για εφτά μήνες, με τη φαιδρή δικαιολογία ότι έλειπαν σε διακοπές οι υπάλληλοι που ασχολούνται στα κεντρικά με τη μισθοδοσία!». Επί της ουσίας, συμπλήρωσε, «η σύζυγός μου είναι τόσο άνεργη, όσο και εκείνοι τους οποίους υποτίθεται ότι προσλήφθηκε να εξυπηρετεί, εφόσον δεν πληρώνεται για τη δουλιά της...». Από εμάς, κάθε σχόλιο περιττεύει.

«Εχει καταστατικό»...

Το φαινόμενο δεν είναι καινούριο, αλλά το σημειώνουμε, μια και παρουσιάζει έξαρση τις τελευταίες μέρες. Μιλάμε για τις... περίεργες αντιλήψεις και πρακτικές της ηγεσίας (νυν και πρώην) του ΣΥΝ, σχετικά με τη δημοκρατική λειτουργία των κομμάτων.

Την περασμένη Κυριακή, ο Αλ. Αλαβάνος, σε συνέντευξή του στην «Αυγή» δήλωσε, ότι «ο ΣΥΝ έχει καταστατικό, δεν έχει πρόεδρο νονό». Στην ίδια συνέντευξη, όμως, πρότεινε την ανάδειξη του υποψήφιου δημάρχου της Αθήνας, που θα προβάλλει τελικά το κόμμα του, από δημοψήφισμα στην οργάνωση Αθήνας του ΣΥΝ, με ταυτόχρονη μαζική εγγραφή νέων μελών, προκαταλαμβάνοντας τα όργανα του κόμματος. Ερωτηθείς τη Δευτέρα ο Ν. Κωνσταντόπουλος για την πρόταση αυτή, δήλωσε ότι «δε θέλει να αναμειχθεί στα εσωτερικά του ΣΥΝ»(!), ενώ, την ίδια μέρα, συναντήθηκε με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, Κ. Παπούλια, από τον οποίο ζήτησε τη σύγκληση του συμβουλίου των πολιτικών αρχηγών με θέμα την πάταξη της διαφθοράς. Πρωτοβουλία, για την οποία, το Γραφείο Τύπου του ΣΥΝ αρκέστηκε στη δήλωση «ουδέν σχόλιο»...

Αν αναρωτιέστε, τώρα, ποιες απ' όλες αυτές τις πρωτοβουλίες ήταν αποτέλεσμα συλλογικής επεξεργασίας και απόφασης των αρμοδίων καθοδηγητικών οργάνων του ΣΥΝ, η απάντηση είναι καμία. Τουλάχιστον, σ' αυτό συγκλίνουν οι σχετικές πληροφορίες και οι ένθεν κακείθεν αντιδράσεις. Κατά τ' άλλα, «ο ΣΥΝ έχει καταστατικό»...

Μαζεύονται σύννεφα

Πρόσφατα, ο Αμερικανός «μεσολαβητής» για το θέμα της ονομασίας της ΠΓΔΜ, Μ. Νίμιτς, έκανε τη γνωστή, απαράδεκτη πρότασή του. Την ίδια περίοδο, ο πρώην Αμερικανός πρεσβευτής στην Αθήνα και νυν υφυπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Ν. Μπερνς πάει κι έρχεται σε διάφορες χώρες των Βαλκανίων, μοιράζοντας - εκτός των άλλων - συνεντεύξεις και δηλώσεις. Κι ενώ δυναμώνει μέρα με τη μέρα η «κινητικότητα» όλων των «ανοιχτών ζητημάτων» στα Βαλκάνια και οι σχετικές πληροφορίες κάνουν λόγο για δραστηριοποίηση ακόμη και του γνωστού από παλιότερα Ρ. Χόλμπρουκ και επικείμενη «εφ' όλης της ύλης» παρέμβαση των ΗΠΑ στην ευρύτερη περιοχή, η Κοντολίζα Ράις περιμένει στην Ουάσιγκτον τον πρωθυπουργό της κατεχόμενης βόρειας Κύπρου, Μεχμέτ Αλί Ταλάτ. Να σημειωθεί ότι ο τελευταίος προσκαλείται για πρώτη φορά επισήμως στην αμερικανική πρωτεύουσα.

Με άλλα λόγια, αυξάνονται συνεχώς τα σύννεφα των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων στον ουρανό των Βαλκανίων και την ευρύτερη περιοχή. Ενα γεγονός που μόνον ανησυχίες μπορεί να δημιουργήσει. Πόσο μάλλον, όταν η κυβέρνηση της ΝΔ ακολουθεί μια πολιτική συναίνεσης και προσαρμογής στους σχεδιασμούς του «διαίρει και βασίλευε» των ΗΠΑ κι έχει εγκαταλείψει τη θέση, περί μη αλλαγής συνόρων.

Οκτώ προτάσεις υποκρισίας

Οταν το ΠΑΣΟΚ, που έχει συνδέσει το μεγαλύτερο κομμάτι της παρουσίας του στην πολιτική ζωή του τόπου με την εξουσία, έρχεται σήμερα, από τη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης, και εμφανίζεται σαν φορέας κάθαρσης και πρωτοστατεί στην καταπολέμηση της διαπλοκής, οι λέξεις υποκρισία και εμπαιγμός είναι λίγες για να περιγράψουν την πολιτική του αυτή στάση. Οι 8 προτάσεις που κατέθεσε το ΠΑΣΟΚ, διά στόματος του προέδρου του, είναι αφερέγγυες. Προέρχονται από ένα κόμμα που, τα χρόνια της διακυβέρνησής του, πήρε πλήθος μέτρων - υποτίθεται - καταπολέμησης της διαφθοράς, τα αποτελέσματα των οποίων αποδεικνύουν ότι μόνο αυτό το σκοπό δεν εξυπηρέτησαν. Είναι υποκριτικές γιατί προέρχονται από ένα κόμμα που όχι μόνο πρωτοστάτησε σε φαινόμενα «διαπλοκής», αλλά και δημιούργησε «σχέσεις αίματος» με το μεγάλο κεφάλαιο.

Το θεσμικό πλαίσιο που προτείνει σήμερα το ΠΑΣΟΚ κινείται στη λογική της ενίσχυσης των ελεγκτικών μηχανισμών και σε κανένα σημείο του δεν έχει στόχο να προβλέψει π.χ. διαφάνεια και έλεγχο στη δράση των μονοπωλίων, των τραπεζών, των καναλαρχών, στις διεθνείς συναλλαγές της ολιγαρχίας και να συγκρουστεί με το υπάρχον καθεστώς. Το ΠΑΣΟΚ ζητά «ενίσχυση των μηχανισμών ελέγχων», όταν γνωρίζει πολύ καλά ότι το υπάρχον καθεστώς, για την εικόνα του οποίου έχει βασικές πολιτικές ευθύνες, είναι διαβρωμένο και διαποτισμένο με τη λογική πως μπροστά στην εξυπηρέτηση των συμφερόντων της άρχουσας τάξης, κανένας νόμος, κανένα «ολοκληρωμένο νομοθετικό πλαίσιο» - που ζητά σήμερα - δεν πρέπει να σταθεί εμπόδιο. Προτείνει «μεγαλύτερη εμπλοκή της Βουλής» για θέματα διαφθοράς, όταν στο πρόσφατο ένδοξο παρελθόν του έχει να επιδείξει την (ν)τροπολογία Πάχτα, με την οποία οι βουλευτές του ήθελαν να επικυρωθεί η παραχώρηση δημόσιας έκτασης στον ιδιοκτήτη του «Πόρτο Καρράς», προκειμένου να διευρύνει τις επιχειρηματικές δραστηριότητές του. Ζητά «ανεξαρτησία» του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης, όταν ως κυβέρνηση υπονόμευσε τη δράση του, ενώ χρησιμοποιούσε την ΕΡΤ ως κομματική τηλεόραση, δημιουργώντας παράλληλα ανάλογες σχέσεις με τους ιδιώτες καναλάρχες, προκειμένου οι τελευταίοι να φροντίζουν την «εικόνα» του ΠΑΣΟΚ, με αντίτιμο, να προχωρούν οι δικές τους δουλιές με το κράτος...

Οσο για «διαμόρφωση αντικειμενικών κριτηρίων σε όλο το φάσμα της δημόσιας διοίκησης», την οποία προτείνει το ΠΑΣΟΚ, γίνεται από τον πολιτικό φορέα που έχτισε κομματικό κράτος, δημιούργησε στρατιές ομήρων με τους συμβασιούχους δημόσιους υπαλλήλους και, το κυριότερο, έφθειρε ολόκληρες γενιές, «μπολιάζοντας» το λαό και τη νεολαία με τη λογική του «βολέματος», του «χρηματισμού», του «ρουσφετιού», της απόρριψης της ταξικής πάλης και της υιοθέτησης του «ατομικισμού» για την... επίλυση των καθημερινών προβλημάτων του.

Είναι σίγουρο λοιπόν ότι διαφάνεια δεν μπορεί να υπάρξει με προτάσεις «σημείων». Ακόμα πιο φανερό είναι ότι πίσω από τις αντιπαραθέσεις των εκπροσώπων του δικομματισμού κρύβεται μια «μάχη» για την αναδιανομή της πίτας για τα αφεντικά τους. Το ρόλο της κάθαρσης δεν μπορούν να τον παίξουν τα κόμματα της πλουτοκρατίας, που με την πολιτική τους συντηρούν τη διαπλοκή. Τη διαφάνεια μπορεί να επιβάλλει ένα οργανωμένο λαϊκό κίνημα, που παλεύει για την ανατροπή αυτής της πολιτικής που γεννά και αναπαράγει τέτοια φαινόμενα.


Παναγιώτης ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ

Τα φαινόμενα...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΒΡΕ ΒΡΕ, ξύπνησε η Αρχή για το Απόρρητο των Επικοινωνιών και καταδικάζει τα φαινόμενα «υποκατάστασης του κράτους από ιδιωτικούς φορείς», αναφερόμενη προφανώς στις κρυφές κάμερες και στα κασετόφωνα, που είναι γνωστό «ποιοι», «πώς» και κυρίως «γιατί» τα χρησιμοποιούν.

Να μην ξεχνάμε ότι μιλάμε πάντα για την ίδια ανεξάρτητη αρχή, η οποία θυμήθηκε τώρα τα ατομικά δικαιώματα και το απόρρητο των προσωπικών συνομιλιών, ενώ συνεχίζει να «ξεχνά» τι ακριβώς κάνουν οι κάμερες και οι συλλέκτες ήχου που είναι στημένες σε όλη την Αθήνα και τον Πειραιά.

Αν πράγματι πάντως η εν λόγω «αρχή» είναι τόσο ευαίσθητη στο να μην υποκαθιστούν ιδιώτες τις κρατικές αρμοδιότητες, ας ρίξει μια ματιά στα γήπεδα ή στο Αττικό Μετρό και σε πολλά άλλα μέρη, δημόσια και ιδιωτικά.

Εκεί όπου καθ' όλα ιδιωτικές εταιρίες «ασφάλειας» υποκαθιστούν την αστυνομία, τον εισαγγελέα και ενίοτε τους ...δεσμοφύλακες, έχοντας δημιουργήσει ένα «ιδιωτικό» σύστημα κατάργησης των ατομικών ελευθεριών, λες και δε μας έφθανε το αντίστοιχο κρατικό.

Αλλά, είπαμε, όταν δε θίγονται οι πραγματικές αιτίες, οι πραγματικοί ένοχοι και τα πραγματικά προβλήματα σε αυτή τη χώρα, τότε όλες οι αρχές, οι υπηρεσίες και γενικώς οι αρμόδιοι ασχολούνται με την ...υπεράσπιση των ατομικών δικαιωμάτων. Ζήτω μας, που καήκαμε, δηλαδή...

ΑΥΤΗ, ΜΑΛΙΣΤΑ, είναι ...ασφαλής και νόμιμη συμπεριφορά για έναν υφυπουργό Οικονομικών! Ο αντικαταστάτης του Αδάμ Ρεγκούζα, Αντώνης Μπέζας, χτες αποφάσισε την αύξηση του ποσοστού που θα παίρνουν οι τράπεζες από τα τέλη κυκλοφορίας (τα οποία φυσικά πληρώνουμε εμείς).

Υπάρχει κανείς εδώ να μιλήσει για σκάνδαλο; Μήπως για κάποια παράτυπη ή παράνομη ενέργεια; Οχι βέβαια, όλα είναι νόμιμα και απολύτως θεμιτά. Μόνο που 500.000 ευρώ θα πάνε κατευθείαν στα τραπεζικά ιδρύματα. Τα ίδια ιδρύματα δηλαδή που απομυζούν τεράστια ποσά εκμεταλλευόμενα την ανέχεια των εργαζομένων.


Παπαγεωργίου Βασίλης

Ολα καλά, όλα όμορφα και τακτοποιημένα...

Πάμπολλα τα παραδείγματα

Παπαγεωργίου Βασίλης

«Ναι! Μπορούμε ν' αλλάξουμε την Ευρώπη». Αυτό είναι το σύνθημα της αφίσας, που κυκλοφόρησε ο ΣΥΝ, ενόψει του επικείμενου 1ου συνεδρίου του Κόμματος Ευρωπαϊκής Αριστεράς (ΚΕΑ), που θα γίνει τις μέρες αυτές στην Αθήνα. Κι αν αναρωτιέστε, για ποια αλλαγή μιλάνε, θα βρείτε την απάντηση στην πρόσφατη συνέντευξη του Αλ. Αλαβάνου, όπου έκανε λόγο για «μετασχηματισμό του καπιταλισμού», με τη «ρύθμιση» των νόμων της αγοράς και της ανταγωνιστικότητας. Θα τη βρείτε, επίσης, στη συνεργασία του Φ. Μπερτινότι, προέδρου της Κομμουνιστικής Επανίδρυσης και του ΚΕΑ, με τον Ρ. Πρόντι, προηγούμενο πρόεδρο της Κομισιόν και νυν υποψήφιο πρωθυπουργό της κεντροαριστεράς στην Ιταλία, και με τον Ντ' Αλέμα, πρωθυπουργό της γειτονικής μας χώρας, την περίοδο που η τελευταία βομβάρδιζε τη Γιουγκοσλαβία, μαζί με τις ΗΠΑ και τις άλλες ΝΑΤΟικές χώρες. Κι αν θέλετε να έχετε περισσότερο χειροπιαστά παραδείγματα και σχετικές εμπειρίες, μπορείτε να ανατρέξετε στη διακυβέρνηση της Γαλλίας, υπό τον Φ. Μιτεράν (κυβέρνηση συνεργασίας Σοσιαλιστικού και Κομμουνιστικού Κόμματος) ή στην κεντροαριστερή κυβέρνηση της «Ελιάς» στην Ιταλία.

Με άλλα λόγια, είναι πάμπολλα τα παραδείγματα που φανερώνουν ότι ο σύγχρονος καπιταλισμός δε «ρυθμίζεται» και δεν εξανθρωπίζεται. Είναι πάμπολλα τα παραδείγματα που φανερώνουν ότι όσο υπάρχουν κεφαλαιοκράτες και πολυεθνικές και, επομένως, επιχειρηματικά κέρδη, τα τελευταία, μαζί με τους νόμους της αγοράς, την ανταγωνιστικότητα, κλπ., θα είναι πάνω από τους ανθρώπους και θα καταδυναστεύουν τις ανάγκες και τη ζωή τους.

Η «κολυμπήθρα»

Κάποτε ένας πρωθυπουργός μπορούσε να πει σε κάποιον φίλο του διοικητή κρατικής επιχείρησης πως δεν είναι κακό να κάνει ένα δωράκι στον εαυτό του, αλλά, βρε αδελφέ, όχι και 500 εκατομμύρια. Ηταν η εποχή, που ένας υπουργός υπέγραφε μια σύμβαση με κάποιον εργολάβο ή προμηθευτή της αρεσκείας του και δεν έτρεχε τίποτε... Μετά το 1989 - '90, όμως, και τις γνωστές δίκες στο ειδικό δικαστήριο, πήραν τα μέτρα τους. Ολες οι μεγάλες συμβάσεις, π.χ. της Αττικής Οδού, του αεροδρομίου στα Σπάτα, της γέφυρας στο Ρίο, κλπ., είναι ψηφισμένες από τη Βουλή. Επομένως, είναι όλα νόμιμα και κάθε αμαρτία έχει «καθαρθεί» στην κολυμπήθρα του Σιλωάμ που λέγεται Βουλή.

Βέβαια, ούτε κι αυτός ο τρόπος αντιμετωπίζει όλες τις σχετικές περιπτώσεις. Μερικές φορές, η καταλήστευση του δημόσιου χρήματος είναι τόσο σκανδαλώδης, που δεν αρκεί η νομιμότητα της Βουλής, για να την καλύψει. Τι κάνουμε τότε; Μα, είναι απλό. Την κολυμπήθρα του Σιλωάμ τη μεταφέρουμε για λίγο από τη Βουλή προς τη μεριά της Δικαιοσύνης, η οποία διατάζει μια προκαταρκτική εξέταση (ενίοτε και επείγουσα), κι απ' εδώ πάν' οι άλλοι. Από τις 1.000, ας πούμε, τέτοιες εξετάσεις, που έχουν διαταχθεί, ζήτημα είναι να έχουν φτάσει δέκα στο ακροατήριο.

Ομορφος κόσμος, ηθικός, αγγελικά (και καπιταλιστικά) πλασμένος...

Ηρθε η σειρά άλλων...

Κλείνει το ελληνικό τμήμα του BBC. Και ο βασικός λόγος είναι ότι τώρα μπαίνουν άλλες προτεραιότητες και συγκεκριμένα η ίδρυση τηλεοπτικού σταθμού στις αραβικές χώρες. Αποκαλυπτικά είναι τα όσα είπε o Βρετανός διευθυντής των «Παγκόσμιων Υπηρεσιών» Νάιτζελ Τσάπμαν, εξηγώντας τους λόγους του κλεισίματος της ελληνικής υπηρεσίας του BBC, μετά από 66 χρόνια λειτουργίας: «Πρέπει κανείς να εξετάσει την ανάγκη για την ύπαρξη της Ελληνικής Υπηρεσίας σε σχέση με τις άλλες ανάγκες που έχει ένας παγκόσμιος δημοσιογραφικός οργανισμός». Και πρόσθεσε με έμφαση: «Η Ελλάδα είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Ενωσης εδώ και πάνω από 20 χρόνια, είναι μέλος του ΝΑΤΟ, έχει εξαιρετικά καλή θέση σε όλους τους δείκτες σχετικά με την ελευθερία του Τύπου κι έτσι είναι δύσκολο να δικαιολογήσει κανείς γιατί να δαπανά τόσα χρήματα, όταν υπάρχουν άλλα ελεύθερα μέσα ενημέρωσης σε μια χώρα όπως η Ελλάδα, όταν πρέπει να επενδύσεις αυτά τα μέσα που διαθέτεις σε άλλα μέρη του κόσμου». Δηλαδή σαν να λέμε «την Ελλάδα την τακτοποιήσαμε, την έχουμε στο μαντρί μας, ΕΕ και ΝΑΤΟ, τώρα πρέπει να ασχοληθούμε με τον εκδημοκρατισμό των Αράβων».

Αυτά για όποιους είχαν αυταπάτες περί έγκυρων και αντικειμενικών μέσων ενημέρωσης και προπαντός... ανεξάρτητων!

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Με ορμή και αισιοδοξία

Λίγες μέρες απομένουν για την έναρξη της δίμηνης Οικονομικής Εξόρμησης Νοέμβρη - Δεκέμβρη 2005 και οι Κομματικές και ΚΝίτικες Οργανώσεις επιδίδονται σε πυρετώδεις προετοιμασίες για να ανταποκριθούν με επιτυχία στις αυξημένες απαιτήσεις. Η προμήθεια με κουπόνια για την εξόρμηση όλων των κομματικών και ΚΝίτικων μελών, των φίλων και των οπαδών του Κόμματος, προχωράει με γοργούς ρυθμούς. Ο σχεδιασμός της δουλιάς γίνεται έτσι ώστε την 1η του Νοέμβρη, μέρα έναρξης της εξόρμησης, το πρώτο κλείσιμο να δίνει το στίγμα για την επιτυχία, να μεταφράζεται σε αισιοδοξία για την υπερκάλυψη των πλάνων.

Αμεσος σκοπός της Οικονομικής Εξόρμησης είναι η απόκτηση των αναγκαίων πόρων για την ενίσχυση της δράσης του Κόμματος, της παρέμβασής του, της προβολής των θέσεών του, της διεξόδου που προτείνει. Η οικονομική ενίσχυση του ΚΚΕ αποτελεί επιπλέον προϋπόθεση για την ενδυνάμωση της αντίστασης ενάντια στην πολιτική που υπηρετεί το κεφάλαιο, για την ισχυροποίηση της αντεπίθεσης του λαϊκού κινήματος. Η δίμηνη εξόρμηση βαδίζει χέρι χέρι με την πλατιά πολιτική δράση. Εντάσσεται στην καθημερινή πάλη των μελών του Κόμματος και της ΚΝΕ, στο πλατύ κάλεσμα σε αγώνα, στην προβολή της διεξόδου που προτείνει το ΚΚΕ.

Και είναι ακόμα μεγαλύτερη η ανάγκη για πλατιά ενημέρωση των λαϊκών στρωμάτων, για μαχητικοποίηση των λαϊκών δυνάμεων τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο. Γιατί οξύνονται διαρκώς τα προβλήματα της λαϊκής οικογένειας, εντείνεται η ιμπεριαλιστική επίθεση στα δικαιώματα των εργαζομένων και του λαού. Την ίδια στιγμή, έντονη εκφράζεται η λαϊκή δυσαρέσκεια απέναντι στην πολιτική της κυβέρνησης της ΝΔ. Ευρύτερες λαϊκές μάζες αντιλαμβάνονται ότι η πολιτική του ΠΑΣΟΚ δεν εξυπηρετεί τα λαϊκά συμφέροντα, καταλαβαίνουν ότι ο ΣΥΝ κάνει βόλτες γύρω από την ουρά του, χωρίς επί της ουσίας να διαφοροποιείται από την κυρίαρχη πολιτική. Είναι διάχυτη η ανάγκη του λαού για λύσεις στα προβλήματά του, γεγονός που απαιτεί από όλα τα μέλη του Κόμματος και της ΚΝΕ να απευθυνθούν αποφασιστικά και πλατιά προκειμένου να διαδώσουν τη διέξοδο, να καλέσουν το λαό να συμμετέχει στις μάχες του ταξικού κινήματος, να ενημερώσουν για τις επερχόμενες εκλογές στην Τοπική Αυτοδιοίκηση.

Η αισιοδοξία, η μαζικότητα και η μαχητικότητα, που τα μέλη του Κόμματος και της ΚΝΕ, οι φίλοι και οι οπαδοί του ΚΚΕ θα δώσουν τη συνδυασμένη αυτή μάχη, είναι η προϋπόθεση για την επιτυχία της. Με το κουπόνι στο χέρι και τη δύναμη των προτάσεων του ΚΚΕ για όλα τα λαϊκά ζητήματα, θα απευθυνθούν πλατιά στο λαό, σε όλους εκείνους που έχουν άμεσο συμφέρον από την ενίσχυση του ΚΚΕ. Με ορμή, τα μέλη του ΚΚΕ και της ΚΝΕ θα δώσουν με πολιτικούς όρους τη μάχη της Οικονομικής Εξόρμησης, με στόχο την επιτυχία που θα επιβεβαιώσει για άλλη μια φορά τους στέρεους δεσμούς του Κόμματος με την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα. Για την επιτυχία της μάχης, που θα συμβάλει στην ανάπτυξη της πάλης του λαϊκού κινήματος, θα δυναμώσει τον αντιιμπεριαλιστικό αγώνα.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ