Τρίτη 8 Νοέμβρη 2005
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τους περιμένουμε...

Το 19ο αιώνα, στην εποχή της αποικιοκρατίας, οι «μεγάλες δυνάμεις» της εποχής έστελναν πρώτα αποστολές ιεραποστόλων στις προς κατάληψη περιοχές και στη συνέχεια ακολουθούσαν οι στρατιωτικές επιχειρήσεις.

Το θυμηθήκαμε με αφορμή τον τρόπο μεθόδευσης του νέου αντιασφαλιστικού εγχειρήματος από την κυβέρνηση της ΝΔ. Πρώτα, λένε, θα συνταχτούν μελέτες, οι οποίες και θα αποτελέσουν τη βάση του «κοινωνικού διαλόγου» και στη συνέχεια, η επόμενη κυβέρνηση θα νομοθετήσει... Οπως καταλαβαίνει ο καθένας, οι «μελέτες» και ο «διάλογος» με τους Πολυζωγόπουλους, αποσκοπεί σε ό,τι στόχευαν στο παρελθόν και οι ιεραποστολές. Να καλλιεργήσουν το έδαφος, να πείσουν το «ποίμνιο» για το δήθεν αναγκαίο και αναπόφευκτο των ανατροπών.

Και φυσικά, μετά την ιδεολογική ζύμωση, έρχεται η σειρά των στρατιωτικών επιχειρήσεων, όπου αυτή τη φορά, όχι με το λόγο, αλλά με τη λόγχη θα επιχειρήσουν να ακρωτηριάσουν τα εναπομείναντα ασφαλιστικά δικαιώματα. Ομως, το έργο αυτό το έχουμε ξαναδεί. Κι ας γνωρίζουν ότι τους περιμένουμε. Και τους νέους ...ιεραποστόλους, και τα στρατεύματα που βρίσκονται από πίσω τους...

Ερτζιανή ντροπή

«Ζήσε Μάη μου να φας τριφύλλι», αναφώνησε χτες το μεσημέρι, από τα μικρόφωνα του ΦΛΑΣ, ο δημοσιογράφος που εκείνη την ώρα είχε εκπομπή, όταν άκουσε την είδηση ότι οι αποφάσεις για το Ασφαλιστικό δε θα παρθούν από τη σημερινή κυβέρνηση, αλλά από τις επόμενες.

Δεν ξέρουμε, αν ο εν λόγω κύριος πουλούσε πνεύμα ή αν πράγματι βιάζεται τόσο πολύ για την επιβολή των νέων αντιασφαλιστικών ρυθμίσεων. Σε κάθε περίπτωση πάντως, σε όποια κατηγορία και αν ανήκει αυτός και οι όμοιοί του, είναι πέρα για πέρα προκλητικό να αξιοποιούνται τα μικρόφωνα των ερτζιανών, για να διαφημίζονται νομοθετήματα και ρυθμίσεις, που προκαλούν αυτόματα την ακόμα μεγαλύτερη χειροτέρευση των προϋποθέσεων συνταξιοδότησης για το σύνολο των εργαζομένων, για να γίνει το χατίρι μιας χούφτας μεγαλοεπιχειρηματιών, που πορεύονται καταβροχθίζοντας τον πλούτο ολόκληρης της κοινωνίας. Και γίνεται ακόμη περισσότερο προκλητικό, όταν αυτό συμβαίνει, από τα μικρόφωνα ενός ραδιοσταθμού, που ελάχιστες βδομάδες πριν ζητούσαν τη συμπαράσταση των εργαζομένων ενάντια στο ενδεχόμενο να βάλει «λουκέτο»...

Πεθαίνοντας για 80 σεντς...

Από το 1991 έχει καθιερωθεί η 14η Νοέμβρη ως Παγκόσμια Μέρα Διαβήτη, γιατί εκείνη τη μέρα απομονώθηκε η ινσουλίνη, που είναι το φάρμακο των διαβητικών. Κι όμως σήμερα στην Αφρική πεθαίνουν διαβητικοί γιατί δεν έχουν 80 σεντς (λιγότερα από 80 λεπτά) για να αγοράσουν την ινσουλίνη, όπως είπε χτες σε συνέντευξη Τύπου ο καθηγητής Σωτήρης Ράπτης, για να σημειώσει πως κάθε 30 δευτερόλεπτα, κάπου στον κόσμο, ακρωτηριάζεται ένα πόδι ανθρώπου λόγω διαβήτη. «Μαζέψαμε κάπου 200.000 δολάρια για ενίσχυση αυτών των ανθρώπων, αλλά θα τελειώσουν σε ένα μήνα», είπε ο καθηγητής.

«Η Παγκόσμια Μέρα για το Διαβήτη χρησιμεύει ως μια σημαντική υπενθύμιση ότι η συχνότητα εμφάνισης και ο επιπολασμός του διαβήτη αυξάνονται παγκοσμίως και αυτό θα συνεχιστεί, εκτός αν ληφθεί άμεσα δράση», αναφέρεται σε μια ανακοίνωση.

Και μια αποτελεσματική «άμεση δράση» δεν μπορεί να αφήνεται στην όποια «καλή θέληση» ή στην περιοδική δράση κάποιες μέρες το χρόνο...

... και η δωρεάν Υγεία

...Μια αποτελεσματική δράση κατά του διαβήτη περιέγραψε - παραπολιτικώς όπως είπε ο ίδιος - ο καθηγητής Σωτήρης Ράπτης. «Το καλύτερο σύστημα παρακολούθησης των διαβητικών, είπε, ήταν στην πρώην Ανατολική Γερμανία (σ.σ. εννοώντας την πρώην Γερμανική Λαοκρατική Δημοκρατία). Οι ασθενείς ήταν όλοι καταγεγραμμένοι και δεν υπήρχαν ουρές. Αν δεν περνούσες απ' τα εξωτερικά ιατρεία δεν έπαιρνες φάρμακα». Και όπως εξήγησε ο καθηγητής, το πέρασμα απ' τα εξωτερικά ιατρεία δε σήμαινε ότι οι γιατροί είχαν να εισπράξουν κάτι απ' τους διαβητικούς κατά την επίσκεψή τους, γιατί τότε ο Χόνεκερ θα έστελνε τους γιατρούς «δεν ξέρω 'γώ πού».

Ο Εριχ Χόνεκερ ήταν ο προτελευταίος ηγέτης της Γερμανικής Λαοκρατικής Δημοκρατίας (ΓΛΔ). Στην τελευταία υπήρχε τότε ένα καθολικό κρατικό σύστημα Υγείας, που - εκτός από δωρεάν υπηρεσίες - «πίεζε» μερικές φορές τους πολίτες του - όπως οι διαβητικοί - για εξετάσεις, ώστε και να προλαμβάνει αρνητικές εξελίξεις στις αρρώστιες, αλλά και να οργανώνει την πρόληψη γενικότερα. Αυτά όμως ήταν χτες.

Σήμερα;

Περί άλλα τυρβάζει...

Οποιος δε θέλει να ζυμώσει, δέκα μέρες κοσκινίζει... Αυτό απέδειξε περίτρανα, την περασμένη Παρασκευή, ο υφυπουργός Πολιτισμού με τις θεωρητικούρες και κορόνες άνευ ουσίας που «αναφώνησε», στη συζήτηση της Επερώτησης για τον Πολιτισμό, την οποία κατέθεσε η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ, με επικεφαλής την Αλέκα Παπαρήγα. Και δυστυχώς, για άλλη μια φορά, το ΚΚΕ επιβεβαιώθηκε, γιατί αποδεδειγμένα η πολιτιστική πολιτική της κυβέρνησης είναι μηδενιστική, απαξιωτική έως υβριστική για θεσμούς και δημιουργούς της Τέχνης και του Πολιτισμού, που παλεύουν κάτω από άθλιες συνθήκες να δημιουργήσουν μια τέχνη στο πλευρό του λαού. Επιβεβαιώθηκε, από την υπεκφυγή ουσιαστικών απαντήσεων από την πλευρά του υφυπουργού Πολιτισμού Πέτρου Τατούλη σε πολύ συγκεκριμένα ζητήματα που αφορούν το παρόν και το μέλλον του Πολιτισμού μας.

Ο υφυπουργός αναλώθηκε και βασάνισε όσους παρακολούθησαν τη συζήτηση με «αοριστολογίες». «Αλλα λόγια ν' αγαπιόμαστε» δηλαδή ή όπως χαρακτηριστικά είπε η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ «στρίβειν διά του αρραβώνος». Αναμενόμενο ήταν βέβαια, καθώς η πολιτική και των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ δεν αντιλαμβάνονται τον Πολιτισμό, ως κοινωνικό αγαθό, χάριν του οποίου οφείλουν να διαμορφώνουν τις συνθήκες εκείνες που θα ευνοούν και θα ενισχύουν την ανάπτυξή του, αλλά θέλουν τον Πολιτισμό ως «συγκριτικό πλεονέκτημα» στον οικονομικό ανταγωνισμό με τα μονοπώλια άλλων χωρών, φτηνό «σόου» προς τέρψιν τουριστών...

Αλλο ένα χαρακτηριστικό της τοποθέτησης του υφυπουργού Πολιτισμού ήταν ότι μην μπορώντας να αρνηθεί τα προβλήματα που υπάρχουν, συμφώνησε σε όλα όσα έθεσε το ΚΚΕ, αλλά κάποια από αυτά τα «φόρτωσε» στο ΠΑΣΟΚ (παλιά γνωστή μέθοδος και των δύο κομμάτων) και άλλα απλά τα αγνόησε ή τα υποτίμησε ή καλύτερα μην έχοντας σοβαρές απαντήσεις περί άλλα ετύρβασε... Ο τρόπος με τον οποίο τοποθετήθηκε στις επιχορηγήσεις, ήταν αντίληψη ενός φιλανθρωπικού ιδρύματος που παραχωρεί ελεημοσύνη σε κάποιους. Τις επιχορηγήσεις αυτές θα έπρεπε κάποιος να του πει, ότι όχι μόνο τις χρωστάει, αλλά είναι υποχρεωμένος να έχει συγκεκριμένη κρατική χρηματοδοτική πολιτική, όχι βέβαια για έναν «κρατικοδίαιτο Πολιτισμό», αλλά για την ουσιαστική στήριξη του Πολιτισμού και για την επίλυση των κοινωνικών, ασφαλιστικών, συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων των καλλιτεχνών, όχι με τη λογική της επαιτείας. Γιατί επαιτεία σημαίνει ψίχουλα.

Δεν περιποιεί τιμή να διατείνεται «δώσαμε παραπάνω από ό,τι έδωσε το ΠΑΣΟΚ»! Δεν είναι απάντηση αυτή, στους ανθρώπους που δουλεύουν στο χώρο του Πολιτισμού, «σας έδωσε τρία ψίχουλα το ΠΑΣΟΚ και έβαλα και εγώ άλλο ένα», όταν τα προβλήματα χρονίζουν. Το θέμα είναι να πράξει ανάλογα με τα δίκαια αιτήματα των εργατών στο χώρο του Πολιτισμού, για τις πραγματικές τους ανάγκες, για τις ανάγκες που αυξάνονται, για τις ανάγκες που έχει ο τόπος για Πολιτισμό. Ψιλά γράμματα για έναν ΥΠΟΥΡΓΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, που από τις δύο λέξεις γνωρίζει μόνο τη λέξη «υπουργός» και τίποτε για το ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ...


Σοφία ΑΔΑΜΙΔΟΥ

Τα συνταγματικά...

ΥΠΕΡ ΜΙΑΣ ΝΕΑΣ συνταγματικής αναθεώρησης τάσσεται ο γραμματέας της Νέας Δημοκρατίας Βαγγέλης Μεϊμαράκης και το δηλώνει ευθέως προσθέτοντας ότι η διαδικασία πρέπει να αφορά σχεδόν τα πάντα..!

Αρα μάλλον κάτι ήξερε και ο Γιώργος Παπανδρέου που την προηγούμενη βδομάδα ζήτησε την αλλαγή του άρθρου 14 παρ. 9, δηλαδή του άρθρου που ορίζει το ασυμβίβαστο για τους εργολήπτες του δημόσιου και τους ιδιοκτήτες Μέσων Επικοινωνίας.

Αν συνυπολογίσουμε μάλιστα και πιο παλιές δηλώσεις του στη Βουλή περί της ανάγκης ίδρυσης μη κρατικών πανεπιστημίων, τότε έχουμε περισσότερο συμπληρωμένη την εικόνα. Είναι γνωστό ότι στο Σύνταγμα υπάρχει περιορισμός για τα ιδιωτικά ΑΕΙ.

Τώρα αν αναρωτιέστε γιατί συνδυάζουμε τις δηλώσεις του γραμματέα της ΝΔ με τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, η απάντηση βρίσκεται στο γεγονός ότι σε περιόδους συνταγματικής αναθεώρησης - επειδή χρειάζονται αυξημένες πλειοψηφίες - μπαίνουν στα θηκάρια τα μαχαίρια των ανούσιων δικομματικών αναμετρήσεων και εκδηλώνεται η συναίνεση των «αιωνίων αντιπάλων».

Οχι, βέβαια, πως η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ θα ...δυσκολευτούν να συγκλίνουν, μια και είναι δεδομένες οι κοινές τους αρχές και θέσεις. Απλά διαπιστώνουμε την ενορχηστρωμένη προσπάθεια αλλαγής του Συντάγματος προς το χειρότερο.

Αλλωστε, είναι φανερή η κοινή βασική κατεύθυνση στην οποία κινούνται και οι δύο: Η «εμβάθυνση» της «ελεύθερης αγοράς». Με τα θέματα των κυριαρχικών δικαιωμάτων «καθάρισαν» στην προηγούμενη αναθεώρηση μια και φρόντισαν να υπάρχει πρόβλεψη για παραχώρησή τους στην Ευρωπαϊκή Ενωση και σε άλλους «διεθνείς» οργανισμούς.

ΕΥΤΥΧΩΣ..., ξεκαθάρισε τη μεγάλη μας απορία ο Θεόδωρος Πάγκαλος, γιατί είχαμε μεγάλο άγχος. Το ΠΑΣΟΚ - είπε - είναι έτοιμο να κυβερνήσει και μάλιστα «αύριο το πρωί»! Αυτό είναι που λένε «δεν ξέρεις τι σου ξημερώνει»...


Εμάς μας ρώτησε όμως αν είμαστε ...έτοιμοι να κυβερνηθούμε από το ΠΑΣΟΚ; Θα ήταν μεγάλο το σοκ ομολογουμένως. Οχι πως θα άλλαζαν τα πολιτικά δεδομένα από αυτά που ζούμε σήμερα με τη Νέα Δημοκρατία. Ομως δεν είναι εύκολο να βρεθείς με πρωθυπουργό τον Γιώργο Παπανδρέου, πώς να το κάνουμε...

Παρέμβαση και στην οικονομία

«Η Ελλάδα πρέπει να επιταχύνει το βηματισμό της κυρίως στους τομείς των φορολογικών μεταρρυθμίσεων, της απελευθέρωσης στην αγορά ενέργειας και την ενθάρρυνση της Σύμπραξης Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα, προκειμένου να συνεχίσει να επωφελείται από τις πολιτικές και οικονομικές μεταμορφώσεις που συντελούνται στη γειτονιά της». Οχι, οι παραπάνω υποδείξεις δεν ανήκουν στον επίτροπο Αλμούνια από τις Βρυξέλλες ή σε κάποιον κεντρικοτραπεζίτη της ΕΚΤ... Τις είπε ο Αμερικανός πρεσβευτής Τσαρλς Ρις μιλώντας χτες στο 16ο συνέδριο του Ελληνοαμερικανικού Εμπορικού Επιμελητηρίου, επιχειρώντας μια ακόμα παρέμβαση, αυτή τη φορά στην οικονομική πολιτική.

Ομως, ο Αμερικανός πρέσβης δεν έμεινε σε γενικές υποδείξεις αλλά φρόντισε να γίνει πιο συγκεκριμένος προκειμένου να μη μένει η παραμικρή αμφιβολία για το «πού το πάει». Για τη φορολογική μεταρρύθμιση, λοιπόν, «έδειξε» προς τα βόρεια σύνορα της χώρας, επισημαίνοντας με νόημα ότι η Ρουμανία μείωσε το συντελεστή φορολόγησης επιχειρήσεων από 25 σε 16% το 2004, ενώ η Ελλάδα έχει αποφασίσει να μειώσει το συντελεστή αυτό - μόνο - από 35% σε 25%... Ενδιαφέρον έχει και η εκτίμησή του ότι «οι οικονομικές και πολιτικές μεταρρυθμίσεις στην Τουρκία θα είναι προς όφελος και της Ελλάδας»...

«Γράφουν αβέρτα»...

Σ' ένα εκτεταμένο, συνεχιζόμενο κι ανελέητο «σαφάρι» έχουν επιδοθεί, το τελευταίο διάστημα, οι υπηρεσίες της Τροχαίας στους νομούς της Θεσσαλίας, κόβοντας, συνεχώς, κλήσεις σε οδηγούς ΙΧ και άλλων αυτοκινήτων. Στο πλαίσιο αυτής της καθημερινής «εκστρατείας», η παραμικρή οδική ή άλλη παράβαση γράφεται στα «μπλοκάκια» των αστυνομικών οργάνων και εκατοντάδες οδηγοί καλούνται να πληρώσουν τα «τσουχτερά» πρόστιμα που τους επιβάλλονται. Κι όπως είναι η κατάσταση στους δρόμους - με τα σήματα της Τροχαίας να είναι δυσδιάκριτα, ή και να λείπουν, τα φανάρια να μη λειτουργούν κανονικά, τα όρια ταχύτητας να μην ανταποκρίνονται στην οδική πραγματικότητα κλπ. - είναι πανεύκολο για τους ελεγκτές να διαπιστώσουν παράβαση για τον καθένα. Το ίδιο ισχύει και για μέσα στις πόλεις, όπου το «παραλυτικό» κυκλοφοριακό πρόβλημα, σε συνδυασμό με την παντελή έλλειψη χώρων στάθμευσης και παρκαρίσματος, σχεδόν αναγκάζουν τους οδηγούς να παραβατούν.

... για να «πιάσουν το πλάνο»

Θα μπορούσε να πει κανείς ότι «καλά κάνουν και γράφουν», αφού έτσι θ' αντιμετωπιστεί το τεράστιο πρόβλημα των τροχαίων ατυχημάτων στη χώρα μας. Ομως, ο έλεγχος δεν αποσκοπεί τόσο στη συμμόρφωση των οδηγών, όσο στην αύξηση των εισπράξεων από τα πρόστιμα, που προορίζονται για τα ταμεία του κράτους και των δήμων. Το γεγονός πως αυτός είναι ο στόχος δεν το λέμε μόνο εμείς, αλλά και οι ίδιοι οι αστυνομικοί. Π.χ., η Ενωση Αστυνομικών Καρδίτσας έχει, δημοσίως, καταγγείλει ότι η Υπηρεσία θέτει συγκεκριμένα «πλάνα» καταγραφής τροχαίων παραβάσεων, πιέζοντας τους αστυνομικούς να «τα πιάσουν». Μάλιστα, σε μια περίπτωση, το «πλάνο» προέβλεπε την καταγραφή μεγάλου αριθμού οδηγών μοτοποδηλάτων που δε θα φορούσαν κράνος. Κι επειδή εκείνη τη μέρα έβρεχε και ήταν λίγοι οι οδηγοί που κυκλοφορούσαν χωρίς κράνος, οι αστυνομικοί ξεροστάλιαζαν για ώρες στη βροχή, δυσκολευόμενοι να «βγάλουν το πλάνο»...

Δε θα τους περάσει!

Απ' τις «κακές παρέες» με το ΠΑΜΕ επιχείρησε να... προστατεύσει τους μαθητές σχολής του ΟΑΕΔ στο Ηράκλειο η διοίκηση του Οργανισμού. Αν και η ενημέρωση για την εξόρμηση κλιμακίου του ΠΑΜΕ είχε γίνει εδώ και μια βδομάδα, όταν οι συνδικαλιστές έφτασαν χτες το πρωί έξω απ' τη σχολή βρήκαν την πόρτα κλειδωμένη! Και στη συνέχεια, έμαθαν πως «απαγορεύεται οποιοσδήποτε φορέας να κάνει εκδήλωση ή συγκέντρωση μέσα στη σχολή».

Το περιστατικό κατάγγειλε στο «Ρ» ο Χρ. Κατσώτης, επικεφαλής του κλιμακίου του Μετώπου και μέλος της διοίκησης του ΟΑΕΔ, καταδικάζοντας «την αντιδημοκρατική και αντιδραστική στάση του διοικητή του ΟΑΕΔ απέναντι στα συνδικάτα» και τονίζοντας: «Τα συνδικάτα θα συνεχίσουν να έχουν επαφή με τους εργαζόμενους, από κοινού θα πορευτούν στο δρόμο του αγώνα!».

Αλήθεια, από πότε και με ποια λογική, απαγορεύεται η επαφή των συνδικάτων με τους μαθητές του ΟΑΕΔ - παιδιά λαϊκών στρωμάτων και αυριανή βάρδια της εργατικής τάξης - μέσα στις σχολές του Οργανισμού; ΄Η, μήπως, μόνον οι θεωρίες και οι αντιλήψεις της ταξικής συνεργασίας και υποταγής έχουν δικαίωμα να διαβαίνουν το κατώφλι των τελευταίων;

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Η «Ιντιφάντα» των γκέτο

«

Τα προάστια εξεγείρονται». Χρειάστηκαν αρκετά εικοσιτετράωρα και άλλες τόσες νύχτες με τα προάστια να καίγονται στην κυριολεξία, για να αρχίσει ο γαλλικός Τύπος να αφιερώνει τα πρωτοσέλιδά του στα «οργισμένα παιδιά». Ενας γαλλικός Τύπος που, στην πλειοψηφία του, αποπειράθηκε τις πρώτες ημέρες, ακολουθώντας την πολιτική γραμμή της κεντρικής εξουσίας, να μη δώσει έκταση στο θέμα, λες και θα εξαφανιζόταν ως διά μαγείας, ή να παρασύρει το ενδιαφέρον των αναγνωστών στις ενδοκυβερνητικές κόντρες του υπουργού Εσωτερικών Νικολά Σαρκοζί και του πρωθυπουργού Ντομινίκ ντε Βιλπέν, ενόψει των προεδρικών εκλογών του 2007.

Οι φλόγες, όμως, δεν έσβησαν. Αντίθετα, φούντωσαν και παρέσυραν στη δίνη τους το ένα μετά το άλλο τα προάστια του Παρισιού, αλλά και άλλων μεγάλων πόλεων. Και μπορεί ο χαρακτηρισμός «απόβλητα», που απέδωσε ο Σαρκοζί στους εξοργισμένους νεαρούς, να όξυνε τα πνεύματα, όπως και το σύνολο των θέσεών του περί περισσότερης αστυνομικής καταστολής, όμως σαφέστατα δεν υπήρξε και δε θα μπορούσε να είναι η αιτία που πυροδότησε το ξέσπασμα.

Ολόκληρη η Γαλλία, πλέον, συγκλονίζεται από τις σφοδρές συγκρούσεις, και... η Ευρώπη ανησυχεί. Ανησυχεί ακριβώς γιατί αντιλαμβάνεται ότι η αιτία του αναβρασμού δεν είναι οι δηλώσεις του Σαρκοζί, αλλά πολύ βαθύτερη και σύμφυτη με το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα, στο οποίο η Ενωμένη Ευρώπη στηρίζεται. Οι διαβεβαιώσεις περί «λήψης μέτρων» δεν μπορούν παρά να προκαλούν ειρωνικά χαμόγελα στους κατοίκους των προαστίων και περαιτέρω αγανάκτηση στους νεαρούς που βρίσκονται στους δρόμους.

Ακριβώς αυτά τα «μέτρα» είναι που προκάλεσαν την έκρηξη. «Μέτρα και προγράμματα ενσωμάτωσης» για τους ίδιους τους Γάλλους πολίτες. Που είδαν τους γονείς τους και τους παππούδες τους να γίνονται τα «φτηνά εργατικά χέρια» της «μεγάλης βιομηχανικής» Γαλλίας και μετά να πετιούνται στα αζήτητα. Να στοιβάζονται σαν σκουπίδια στα κλειστοφοβικά υποβαθμισμένα προάστια, να στερούνται δικαιωμάτων, να βυθίζονται στην ανεργία και στη φτώχεια, να υπόκεινται στην αστυνομική τρομοκρατία και καταστολή, να είναι πολίτες αλλά και εργάτες β' κατηγορίας εδώ και πολλά χρόνια.

Γι' αυτό, και κανένας Σαρκοζί δε θα μπορούσε ποτέ να προκαλέσει τόση οργή, αν αυτή δεν ήταν, ήδη, συσσωρευμένη απέναντι στο οτιδήποτε «θυμίζει» το σύστημα που τους αποκλείει, τους περιφρονεί. Μια οργή που πλέον εκφράζεται τυφλά με πράξεις που είναι, ήδη, ξεκάθαρο ότι θα χρησιμοποιηθούν ως άλλοθι για ακόμη σκληρότερη καταστολή και αποκλεισμό εναντίον τους.

Τα προάστια δε θα ηρεμήσουν, ούτε θα ενσωματωθούν. Δεν μπορεί ποτέ να γίνει αυτό όσο το καπιταλιστικό σύστημα υπάρχει. Αυτό τα γέννησε, αυτό τα έθρεψε και τα αναπαρήγαγε. Και θα συνεχίσει να τα αναπαράγει όσο δεν ανατρέπεται. Η τωρινή εξέγερση, που ορισμένοι αναλυτές χαρακτήρισαν «Ιντιφάντα» των περιφρονημένων, αργά ή γρήγορα, θα σβήσει μέσα στα αποκαΐδια και τη σκληρή καταστολή. Η οργή, όμως, θα σιγοβράζει. Μέχρι την επόμενη φορά...



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ