Με δυο λόγια, τόσο η κυβέρνηση της ΝΔ, όσο και το ΠΑΣΟΚ, βολεύονται από το καλλιεργούμενο κλίμα της εκλογολογίας και της ανούσιας δικομματικής αντιπαράθεσης, επιχειρώντας να αποκρύψουν και να βάλουν στο περιθώριο την ουσία των πολιτικών εξελίξεων και της συμφωνίας τους στη λογική του ευρωμονόδρομου, από τη μια, και, από την άλλη, να ενισχύσουν το βαθμό συσπείρωσης των κομμάτων τους. Γι' αυτό και το ενισχύουν πολύμορφα, ενώ, την ίδια στιγμή, παριστάνουν τις ...αθώες κορασίδες.
Ωραία δουλιά κάνουν εκεί στο ΜΕGΑ. Βγάζουν, π.χ. τον κοινοβουλευτικό τους συντάκτη - όπως έγινε στο χτεσινό μεσημεριανό δελτίο ειδήσεων - να δηλώσει πως το ΚΚΕ θα καταψηφίσει την επίμαχη τροπολογία που επρόκειτο να κατατεθεί χτες το απόγευμα στο νομοσχέδιο για το ξέπλυμα του «βρώμικου χρήματος». Στη συνέχεια, όταν τα στελέχη του Κόμματος στη Βουλή αντιδρούν για το ψευδέστατο της είδησης, επανορθώνουν - στο ίδιο δελτίο ειδήσεων - υπερηφανευόμενοι για την... πίεση που άσκησε στο ΚΚΕ η μετάδοση της «είδησης» από το κανάλι τους, με αποτέλεσμα το ΚΚΕ να... το σκεφθεί καλύτερα και να αλλάξει τη θέση του. Τώρα να καταλογίσουμε στο κανάλι πρόθεση για βρώμικη αντιμετώπιση του ΚΚΕ ή να καταλήξουμε στη διαπίστωση πως αυτή είναι η ΜΕGΑλη δημοσιογραφία; Τι από τα δύο προτιμούν εκεί στο ΜΕGΑ;
Κι άλλο χειροπιαστό δείγμα ...ανανέωσης του ΠΑΣΟΚ είχαμε τις προάλλες. Τη φορά αυτή, το παράδειγμα έδωσε ο ευρωβουλευτής, Στ. Λαμπριανίδης. Ο τελευταίος είναι αντιπρόεδρος της Επιτροπής Πολιτικών Ελευθεριών του Ευρωκοινοβουλίου και ψήφισε υπέρ στην πρόσφατη συνεδρίασή της, όπου συζητήθηκε η πρόταση για νομιμοποίηση της διατήρησης, καταγραφής και πρόσβασης των κατασταλτικών μηχανισμών σε όλα τα τηλεπικοινωνιακά δεδομένα των πολιτών - ακόμα και των ανεπιτυχών κλήσεων. Με άλλα λόγια, ψήφισε την καταγραφή και παρακολούθηση όλων των ηλεκτρονικών επικοινωνιών (τηλέφωνα, φαξ, διαδίκτυο, κλπ.) και, επομένως, την ακύρωση θεμελιωδών ελευθεριών και κατάργηση βασικών δικαιωμάτων, για την προστασία των προσωπικών δεδομένων.
Μετά το τέλος της συνεδρίασης, όμως, ο ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ εξέδωσε ανακοίνωση, όπου αναφέρει χαρακτηριστικά: «Στην καταπολέμηση της τρομοκρατίας ή άλλων σοβαρών εγκλημάτων, ο σκοπός δεν αγιάζει όλα τα μέσα. Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο έχει επιδοθεί σε μία απροκάλυπτη εκστρατεία περιορισμού των θεμελιωδών δικαιωμάτων, στο όνομα, δήθεν, της προστασίας τους. Ευτυχώς, σήμερα, η Επιτροπή Πολιτικών Ελευθεριών έκανε το καθήκον της, μετά από μεγάλη μάχη, για να επιτευχθούν συμβιβασμοί μεταξύ των Πολιτικών Ομάδων, και παρά την ασφυκτική πίεση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου για να περιοριστούν οι τροπολογίες μας και τα ατομικά δικαιώματα των πολιτών»...
Τα συμπεράσματα δικά σας...
Από καταγγελία της ΕΛΜΕ Χίου μεταφέρουμε τα παρακάτω:
Από το Γυμνάσιο Οινουσσών διατέθηκε στο Γυμνάσιο Μεθώνης μια καθηγήτρια με βάση τη βεβαίωση της Διεύθυνσης Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Χίου ότι η εκπαιδευτικός δε συμπλήρωνε το υποχρεωτικό ωράριο στην οργανική της θέση στις Οινούσσες και βεβαίωση της αντίστοιχης Διεύθυνσης Μεσσηνίας για ύπαρξη αντίστοιχου κενού στο Γυμνάσιο Μεθώνης. Η ΕΛΜΕ Χίου καταγγέλλει ότι η εκπαιδευτικός δεν ήταν υπεράριθμη, αλλά ήταν απολύτως απαραίτητη στην οργανική της θέση, πράγμα που παραδέχτηκε τελικά και ο διευθυντής Εκπαίδευσης του νομού, ο οποίος είπε στα στελέχη της ΕΛΜΕ ότι εξέδωσε τη βεβαίωση, γιατί του ζητήθηκε από το Γραφείο του γενικού γραμματέα και από τον ειδικό γραμματέα του υπουργείου Παιδείας!
Κατά τα άλλα, η κυβέρνηση της ΝΔ έχει βάλει τη ρουσφετολογία στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας...
Τώρα, το καπιταλιστικό κράτος αλλάζει τον τρόπο εξυπηρέτησης του μεγάλου κεφαλαίου και προχωρά στην άμεση και ολοκληρωτική παραχώρηση των δήθεν ΔΕΚΟ στην ασύδοτη εκμετάλλευση του δεύτερου. Και, ταυτόχρονα, τα πράγματα γίνονται ακόμη χειρότερα, τόσο για τους εργαζόμενους των επιχειρήσεων αυτών, όσο και για τα λαϊκά στρώματα, γενικότερα.
Η όλη υπόθεση, βέβαια, δεν ξεκίνησε τώρα. Οπως όλοι γνωρίζουν, έχει την αφετηρία της στη διακυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Η νυν κυβέρνηση της ΝΔ συνεχίζει και κλιμακώνει παραπέρα την ίδια ακριβώς πολιτική.
Κι όπως όλοι θ' ακούσουν ή θα διαβάσουν τις μέρες αυτές οι νυν κυβερνώντες χρησιμοποιούν τα ίδια επιχειρήματα, που χρησιμοποιούσε το ΠΑΣΟΚ, όταν βρισκόταν στην κυβέρνηση.
Προνομιούχους τους ανεβάζουν, προνομιούχους τους κατεβάζουν τους εργαζόμενους στις λεγόμενες ΔΕΚΟ. Και δηλώνουν τη θέλησή τους, να αποκαταστήσουν την ...ισότητα και τη ...δικαιοσύνη, φέρνοντάς τους όλους στο επίπεδο των εργαζομένων στο ιδιωτικό τομέα.
Ούτε καν περνά από το μυαλό τους ότι υπάρχει κι άλλος δρόμος εξίσωσης. Δηλαδή, να αποκτήσουν και οι εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα, τα όποια και όσα περισσότερα έχουν οι εργαζόμενοι στις ΔΕΚΟ.
Το τελευταίο, όπως και πολλά άλλα, δε συμβιβάζονται με την «ελεύθερη αγορά», την ανταγωνιστικότητα και τις υπόλοιπες καπιταλιστικές διαρθρωτικές αλλαγές, που προωθεί η ευρωένωση και εφαρμόζουν οι προηγούμενοι, «πράσινοι» και «γαλάζιοι» κυβερνώντες.
Οι συγκεκριμένοι φορείς, όμως, αποτελούν το όχημα για την ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών ψυχικής υγείας και την παραπέρα υποβάθμιση των όποιων δημοσίων δομών υπάρχουν. Οπως και για τη δημιουργία μικρότερων διάσπαρτων ασύλων στις γειτονιές, όπου μάλιστα γίνεται και κατάφωρη παραβίαση των δικαιωμάτων των εργαζόμενων σ' αυτά.
Προφανώς, όλ' αυτά δεν είναι άγνωστα στον πρόεδρο του ΣΥΝ. Τα γνωρίζει. Οπως γνώριζε εξαρχής, ότι η χρηματοδότηση της επιχείρησης ιδιωτικοποίησης από την ΕΕ - μέσω τέτοιων «οχημάτων» - αρκούσε μόνο για 18 μήνες. Ούτε τότε, όμως, αντέδρασε ο ΣΥΝ. Ούτε και τώρα. Μάλιστα, ο πρόεδρος του ΣΥΝ ζήτησε απ' την κυβέρνηση να αναλάβει αυτή τη χρηματοδότηση, ώστε να συνεχιστεί απρόσκοπτα η επιχείρηση ιδιωτικοποίησης των υπηρεσιών ψυχικής υγείας.
Κατά τ' άλλα, ο ΣΥΝ είναι υπέρ του δημόσιου χαρακτήρα της Υγείας. Προφανώς, μόνον όσο επιτρέπει ο εγκλωβισμός στον ευρωμονόδρομο...
Παρά τις μεγαλόστομες διακηρύξεις του υπουργείου Παιδείας περί αναβάθμισης της τεχνικής εκπαίδευσης, η εγκατάλειψη των ΤΕΕ είναι μια πραγματικότητα που επιβεβαιώνεται διαρκώς. Ενδεικτικά, αναφέρουμε ότι στη Δυτική Θεσσαλονίκη οι χαμένες ώρες εξαιτίας των κενών σε βασικές ειδικότητες στα ΤΕΕ, μια μέρα πριν μπει ο Δεκέμβρης, είναι: Κομμωτές 161 ώρες, Μηχανολόγοι 162 ώρες, Νοσηλευτές 49 ώρες, Ηλεκτρολόγοι 56 ώρες, Αισθητικοί 92 ώρες, Φυτικής Παραγωγής 16 ώρες, Αρχιτέκτονες 18 ώρες, Γραφίστες 18 ώρες και Γιατροί 26 ώρες.
Οσο για το υπουργείο Παιδείας, αναλώνεται στην τακτική ...κατακερμάτισης των κενών, ώστε να προσλαμβάνει ωρομίσθιους κι όχι αναπληρωτές, αφού οι πρώτοι είναι ...φθηνότεροι και με λιγότερα δικαιώματα.
Ακρίβεια υπάρχει. Και η ακρίβεια είναι σχέση μισθών - τιμών. Η παραπάνω... διαπίστωση ανήκει στον υφυπουργό Ανάπτυξης Γ. Παπαθανασίου, ο οποίος επισκέφθηκε χτες τον Οργανισμό Κεντρικής Αγοράς Αθηνών (ΟΚΑΑ). Και, βέβαια, οι πάντες γνωρίζουν, ότι οι μισθοί, τα μεροκάματα και οι συντάξεις είναι απαράδεκτα χαμηλοί και ανίκανοι να ανταποκριθούν ακόμη και στις στοιχειώδεις ανάγκες. Ούτε χρειάζεται κανείς τα ευφυολογήματα του υπουργού για να το συνειδητοποιήσει. Τούτο, όμως, δε μειώνει στο παραμικρό τον προκλητικό χαρακτήρα της δήλωσης του υπουργού, όταν οι πάντες, επίσης γνωρίζουν, ότι οι απαράδεκτοι μισθοί και μεροκάματα οφείλονται στην κυβέρνηση και την αντιλαϊκή πολιτική της.
«Η άναρχη επέκταση του οικιστικού ιστού, η αποψίλωση των δασών, η τσιμεντοποίηση ελεύθερων χώρων, αλλά και η κατασκευή μεγάλων έργων χωρίς την τήρηση στοιχειωδών κανόνων αντιπλημμυρικής προστασίας, έχουν αλλάξει δραματικά τις ισορροπίες του φυσικού περιβάλλοντος». Αυτά γράφει η χτεσινή «Καθημερινή», σχετικά με τις τελευταίες πλημμύρες στην Αττική και θα συμφωνήσουμε μαζί της. Αλλωστε, έχουμε γράψει πολλές φορές τα ίδια. Δε θα συμφωνήσουμε, όμως, με τη διαπίστωση, ότι όλα τα προαναφερόμενα είναι αποτέλεσμα «σειράς ανθρωπίνων λαθών και εγκληματικών παραλείψεων κατά τη διάρκεια της υποτιθέμενης "ανάπτυξης"» της Αττικής. Οχι πως δεν υπάρχουν ανθρώπινα λάθη και εγκληματικές παραλείψεις, πρώτα και κύρια, των εκάστοτε κυβερνήσεων αυτής της περιόδου. Βεβαίως και υπάρχουν, αλλά δεν αποτελούν τη βαθύτερη αιτία και την πραγματική ρίζα των προβλημάτων. Η τελευταία βρίσκεται σ' αυτόν τον ίδιο το χαρακτήρα της καπιταλιστικής ανάπτυξης. Στην κυριαρχία του επιχειρηματικού κέρδους, στο βωμό του οποίου θυσιάζεται το κοινωνικό συμφέρον. Και, βέβαια, στο γεγονός, πως ο βασικός προσανατολισμός της πολιτικής όλων των μέχρι σήμερα κυβερνήσεων στόχευε στην εξυπηρέτηση της πλουτοκρατίας και προωθούσε την καπιταλιστική ανάπτυξη της χώρας, με όλα όσα αυτά συνεπάγονται.