ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Συγκρίσεις

Παπαγεωργίου Βασίλης

Πριν μερικές μέρες, ανάμεσα σε άλλα στοιχεία, που είχε δώσει στη δημοσιότητα η ηγεσία της ΓΣΕΕ, ήταν και το ρεκόρ που σημειώνει η απόδοση κεφαλαίων στην Ελλάδα. Συγκεκριμένα, στη δεκαετία 1995 - 2005 (με βάση το 100) η απόδοση του κεφαλαίου στην Ελλάδα και μάλιστα στο σύνολο της οικονομίας έφτασε το 123,3. Και αυτό, όταν στην ΕΕ των «15» η αντίστοιχη αύξηση ήταν στο 112,2 και στη ζώνη του ευρώ στο 112. Δηλαδή, η απόδοση κεφαλαίου στη χώρα μας αυξήθηκε με διπλάσιο σχεδόν ρυθμό απ' το μέσο όρο της ευρωένωσης των «15». Απόδοση, που συγκρίνεται μόνο με τη «χρυσή» περίοδο επιχειρηματικής κερδοφορίας της περιόδου 1960 - 1973.

Προχτές, η «Γιούροστατ» έδωσε στη δημοσιότητα τις εκτιμήσεις της για την επίσημη φτώχεια και τη «στέρηση βασικών ανέσεων» (λ.χ. επαρκής θέρμανση, πληρωμή ενοικίου, δυνατότητα ετήσιων διακοπών μιας βδομάδας σε ξενοδοχείο ή μη ιδιόκτητο κατάλυμα, κατανάλωση κρέατος, κοτόπουλου ή ψαριού κάθε δεύτερη μέρα, κλπ.). Σύμφωνα με τα στοιχεία αυτά, περισσότεροι του ενός στους πέντε Ελληνες (21%) βρίσκονται στα όρια της επίσημης φτώχειας (νοικοκυριά με εισόδημα που δεν υπερβαίνει το 60% του εθνικού μέσου όρου εισοδημάτων). Ενώ, στην άλλη κατηγορία, το 39% έχει στέρηση τουλάχιστον δυο «βασικών ανέσεων» και το 62% τουλάχιστον μιας. Με άλλα λόγια, περίπου τα δύο τρίτα του πληθυσμού δεν μπορούν να ικανοποιήσουν το σύνολο των βασικών αναγκών τους. Κι όλ' αυτά με στοιχεία του 2003. Σήμερα τα πράγματα είναι ακόμη χειρότερα...

Η «δημοκρατική» Βουλγαρία...

«Η βουλγαρική αστυνομία θα μπορεί να κάνει χρήση βίας κατά ανηλίκων και εγκύων σε περίπτωση ταραχών κι επεισοδίων, σύμφωνα με απόφαση που έλαβε σήμερα το βουλγαρικό Κοινοβούλιο» μετέδωσε χτες το ΑΠΕ!

Αν και τα σχόλια προφανώς περιττεύουν, ωστόσο νομίζουμε πως μετά από τέτοιες αποφάσεις η «ελεύθερη» και «δημοκρατική» Βουλγαρία που «βαδίζει στο δρόμο της οικονομίας της αγοράς» και τρέχει ως άλλο σκυλί του Παβλόφ όπου τη φωνάζουν οι ιμπεριαλιστές αφέντες της, έχει σίγουρο το «εισιτήριο» για την ένταξή της στην Ευρωπαϊκή Ενωση...

Ιδια πολιτική...

Οι αντεργατικές ανατροπές στις λεγόμενες ΔΕΚΟ, που ψήφισε και προωθεί η κυβέρνηση, η κατάργηση του πενθήμερου στις τράπεζες, με τις πλάτες μάλιστα ορισμένων συνδικαλιστικών ηγεσιών, η μεταφορά και η συρρίκνωση των δραστηριοτήτων της «Κόκα - Κόλα», για να περιοριστούμε μόνο σε τρία γεγονότα των τελευταίων ημερών, όσο ασύνδετα και αν εμφανίζονται εκ πρώτης όψεως μεταξύ τους, είναι αποτέλεσμα μιας και ενιαίας πολιτικής. Της πολιτικής που συμπυκνώνεται σε εκφράσεις του τύπου «αύξηση της ανταγωνιστικότητας», «μείωση του κόστους», «αναδιάρθρωση» ή «μεταρρύθμιση» όταν πρόκειται για το δημόσιο τομέα.

Μια πολιτική που ασκείται, τόσο από τους καπιταλιστές στις επιχειρήσεις τους (π.χ. «Κόκα - Κόλα», «Γιούρομπανκ») όσο και από την κυβέρνηση στην περίπτωση των πρώην ΔΕΚΟ. Είναι η πολιτική που έχει στόχο να κάνει ακόμα πιο φτηνή την εργατική δύναμη, να μεγαλώσει την εκμετάλλευση και το ξεζούμισμα των εργαζομένων και, βέβαια, να εξασφαλίσει πολύ περισσότερα κέρδη στους επιχειρηματίες, στους τραπεζίτες και τους κάθε λογής μεγαλομετόχους.

Ιδιοι στόχοι κι επιδιώξεις

Για την ιστορία, αντιγράφουμε τις λέξεις, που χρησιμοποιεί η «Κόκα-Κόλα» στο σχετικό δελτίο Τύπου με το οποίο ανακοίνωσε χτες τα μέτρα που παίρνει:

«Αναδιάρθρωση της λειτουργικής δομής», «δραστηριοποιείται σε ένα ιδιαίτερο ανταγωνιστικό περιβάλλον», «υψηλά λειτουργικά κόστη», «η αλλαγή είναι μονόδρομος», «να παραμείνει ανταγωνιστική», «συνεχή ανάπτυξη και βελτίωση της παραγωγικότητας» και το κερασάκι... «η φροντίδα των εργαζομένων της (σ.σ. της «Κόκα-Κόλα») αποτελεί κύριο μέλημα»..! Αν ο αναγνώστης στις φράσεις αυτές ανακάλυψε, ταυτόσημες φράσεις, απ' αυτές που οι εκπρόσωποι της κυβέρνησης, όπως και του ΠΑΣΟΚ, βέβαια, εκστομίζουν στη Βουλή, προκειμένου να δικαιολογηθούν τα αντεργατικά μέτρα, ας μην παραξενευτεί. Επιβεβαιώνεται αυτό που ήδη γράψαμε, ότι τα μέτρα αυτά βγαίνουν από την ίδια μήτρα, εξυπηρετούν την ίδια πολιτική και τους ίδιους στόχους.

Μύχιοι πόθοι...

Οσο πλησιάζει η ημερομηνία συζήτησης του αντικομμουνιστικού μνημονίου στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης, κάποιοι δυσκολεύονται αφάνταστα να κρύψουν την πραγματική τους θέση και τους μύχιους πόθους τους αναφορικά με το προωθούμενο έκτρωμα, παρότι φαινομενικά το «καταδικάζουν». Με σημαία τον αντισταλινισμό, φτάνουν στο σημείο να δίνουν επικίνδυνα άλλοθι στους εμπνευστές του μνημονίου και να σιγοντάρουν την προσπάθειά τους να στείλουν στην πυρά την κομμουνιστική ιδεολογία και κατά συνέπεια να ποινικοποιήσουν την ίδια την ταξική πάλη, τους λαϊκούς αγώνες και την πρωτοπορία τους. Το φαινόμενο δεν είναι βέβαια καινούριο.

Το ΚΚΕ, στα συμπεράσματα της Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης που διοργάνωσε το 1995 με θέμα «Προβληματισμοί για τους παράγοντες που καθόρισαν την ανατροπή του σοσιαλιστικού συστήματος στην Ευρώπη. Η επικαιρότητα και αναγκαιότητα του σοσιαλισμού», αναφέρει μεταξύ άλλων: «Ο αντισταλινισμός έγινε το όχημα για να συκοφαντείται και να σπιλώνεται ο σοσιαλισμός, καταφύγιο και πρόσχημα όλων εκείνων που δεν ενδιαφέρονται βέβαια να διορθώσουν λάθη, παρεκκλίσεις και παραβάσεις, αλλά να χτυπήσουν την κομμουνιστική θεωρία. Με τη σταλινολογία, ο ιμπεριαλισμός έδειχνε όλο το ταξικό μίσος του για τη διαμόρφωση του σοσιαλιστικού συστήματος μετά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο». Η σταλινολογία δεν υπήρξε ποτέ αποκλειστικότητα των γνήσιων και δηλωμένων εκφραστών της αστικής ιδεολογίας, αλλά και των κάθε λογής οπορτουνιστών, που μ' αυτόν τον τρόπο άπλωναν - και συνεχίζουν να απλώνουν - το βούτυρο στο ψωμί εκείνων που στις διακηρύξεις τους ορκίζονται ότι αντιπαλεύουν.

Η επίκληση των «εγκλημάτων του κομμουνισμού» αποτελεί άλλωστε και το νήμα που ενώνει σήμερα το προωθούμενο αντικομμουνιστικό μνημόνιο με την καταδίκη και ποινικοποίηση της δράσης των κομμουνιστικών εκείνων κομμάτων που αρνήθηκαν να υπογράψουν δήλωση μετανοίας στον ιμπεριαλισμό. Ενα χαρακτηριστικό απόσπασμα από το μνημόνιο: «Τα εγκλήματα σπάνια έχουν υποστεί μια νομική δίωξη και πολλοί από τους αυτουργούς δεν έχουν συρθεί ποτέ στη Δικαιοσύνη. Κομμουνιστικά κόμματα εξακολουθούν να είναι δραστήρια σε κάποιες χώρες και δεν έχουν καν πάρει αποστάσεις από το παρελθόν, όταν υποστήριζαν και συνεργάζονταν με τα εγκληματικά κομμουνιστικά καθεστώτα». Η ετυμηγορία των ιμπεριαλιστών είναι ξεκάθαρη: Ενοχος και επικίνδυνος όποιος επιμένει να υπερασπίζεται το σοσιαλισμό που γνωρίσαμε.

Δεν ήταν λίγα τα κόμματα εκείνα και οι δυνάμεις που έσπευσαν από νωρίς να καταθέσουν τα διαπιστευτήριά τους στους ιμπεριαλιστές, διακηρύσσοντας σε όλους τους τόνους αμέσως μετά τις ανατροπές ότι καταδικάζουν «τα εγκλήματα του σταλινισμού». Σήμερα, με αφορμή το προωθούμενο μνημόνιο, αισθάνονται την ανάγκη να σηκώσουν ακόμα ψηλότερα τη σημαία του αντισταλινισμού, φλερτάροντας ανοιχτά με το αντιδραστικό σκεπτικό των συντακτών του μνημονίου, το οποίο, κατά τ' άλλα, προσπαθούν να πείσουν ότι «καταδικάζουν». Κάτω από τα παχιά τους λόγια, ένα σαρδόνιο χαμόγελο φανερώνει τον πραγματικό τους πόθο: Υπό την πίεση του μνημονίου και των εξελίξεων που θα δρομολογήσει η ενδεχόμενη ψήφισή του, να τραβήξουν νέες δυνάμεις στο στρατόπεδο των προσκυνημένων, που έχουν πάρει διαζύγιο από την ταξική πάλη και τους λαϊκούς αγώνες για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.

Περικλής ΚΟΥΡΜΟΥΛΗΣ

Τα ... ζαχαρωμένα

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΜΕΝΟΙ με όλα εμφανίστηκαν χτες Αλογοσκούφης και Γκαργκάνας, μετά από τη συνάντηση που είχαν, με αντικείμενο, φυσικά, την οικονομία. Λογικό, διότι τις ίδιες απόψεις μοιράζονται, ο καθένας με τον τρόπο του.

Οπως καταλαβαίνετε, αφού αυτοί χαμογελάνε ...κάτι δεν πάει καλά, μια και είναι γνωστό πως οι προαναφερόμενοι χαίρονται, όταν πηγαίνουν πρίμα τα επιχειρηματικά κέρδη και οι προοπτικές τους.

Οταν πάνε καλά αυτά, όμως, τότε οι μισθοί χειροτερεύουν, τα εργασιακά δικαιώματα πετσοκόβονται και η ασυδοσία της αγοράς βρίσκεται σε έξαρση.

Μάλιστα, ο υπουργός Οικονομίας δεν μπόρεσε να κρύψει τη ...χαρά του από την επέκταση του ωραρίου στη Γιούρομπανκ. Τέτοια μέτρα - λέει - βελτιώνουν τον ανταγωνισμό! Το γεγονός ότι το μέτρο υπονομεύει τα δικαιώματα των μισθωτών δε λογαριάζεται...

ΙΔΙΑΙΤΕΡΩΣ ΑΠΑΣΧΟΛΗΜΕΝΗ δηλώνει αυτές τις μέρες η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Γεωργίας. Για το λόγο αυτό, δε βρέθηκε έστω κάποιος υφυπουργός να απαντήσει χτες στην Ερώτηση, που έχει καταθέσει ο βουλευτής του ΚΚΕ Τάκης Τσιόγκας, για την Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης (ΕΒΖ).

Δεν μπορούμε, βέβαια, να ελέγξουμε το πρόγραμμα των υπουργών και υφυπουργών, άρα και το αληθές ή όχι των αιτιάσεών τους. Πλην, όμως, δεν μπορούμε να μην επισημάνουμε το ...βολικό χαρακτήρα των τελευταίων.

Βλέπετε, η ΕΒΖ οδηγείται στο λουκέτο με δική τους ευθύνη (αφού, όπως οι προκάτοχοί τους, λένε «ναι» στην πολιτική και τα μέτρα της νέας ΚΑΠ). Και τόσο το γεγονός αυτό, όσο και οι εκατοντάδες μελλοντικοί απολυμένοι δεν είναι καθόλου προνομιακό πεδίο για πολιτική αντιπαράθεση.

Μάλλον προτιμούν να ...ξεχαστεί το θέμα, όμως δύσκολα θα τους περάσει. Βλέπετε, δεν είναι ούτε η πρώτη, ούτε η μόνη επιχείρηση που κλείνει. Κι αυτά τα φαινόμενα, μαζί με τις ανάλογες ευθύνες, ούτε κρύβονται, ούτε ξεχνιούνται.

Γρηγοριάδης Κώστας

ΘΕΩΡΟΥΝ, άραγε, ότι ανεβαίνει πολύ το γόητρο της Ελληνικής Αστυνομίας με τη σύλληψη Μπουρμπούλια στο υπουργείο Δημόσιας Τάξης και προβάλλουν το γεγονός με αυτό τον τρόπο; Δεν πρόκειται δα και για τον ...Αρσέν Λουπέν.

Σίγουρα, πάντως, επικοινωνιακά έχουν πολλά να μπαλώσουν. Η υπόθεση της εμπλοκής των ελληνικών αρχών στις ανακρίσεις και συλλήψεις Πακιστανών με εντολή Βρετανίας και ΗΠΑ δεν έχει ακόμη ξεκαθαρίσει...

Εγκληματικές ευθύνες

Γρηγοριάδης Κώστας

Σύνηθες φαινόμενο είναι οι σεισμοί στη χώρα μας και οι πάντες γνωρίζουν ότι η Ελλάδα είναι η πλέον σεισμογόνα περιοχή της Ευρώπης και μια από τις περισσότερο σεισμογόνες σε όλο τον πλανήτη. Το γεγονός αυτό, όμως, δεν έχει οδηγήσει τις μέχρι σήμερα κυβερνήσεις, στην εφαρμογή της αναγκαίας και ολοκληρωμένης πολιτικής αντισεισμικής θωράκισης της χώρας. Γίνονται κάποια «μπαλώματα», όποτε γίνεται κάποιος σεισμός και αυτό είναι όλο. Χαρακτηριστικά παραδείγματα της απαράδεκτης αυτής κατάστασης είναι το γεγονός πως μέχρι σήμερα έχουν ελεγχθεί περίπου 5.000 κτίρια, περίπου το 10 - 13% του συνόλου, ενώ, στην Αττική, όπου ζει ένα μεγάλο μέρος του συνολικού πληθυσμού και υπάρχει η πλειοψηφία των μεγάλων κτιρίων, δεν έχει γίνει ακόμη η μικροζωνική μελέτη του Λεκανοπεδίου. Για να μην αναφέρουμε ότι δεν έχουν γίνει ακόμη οι σεισμικοί έλεγχοι όλων των δημοσίων κτιρίων ή αυτών όπου ζει ή εργάζεται μεγάλος αριθμός ανθρώπων (π.χ. εργοστάσια). Στοιχεία, τα οποία αποκτούν ακόμη μεγαλύτερη σημασία, όταν παρθεί υπόψη ότι το 80% των κτιρίων της χώρας έχουν χτιστεί πριν από το 1985 και, επομένως, όχι με το σημερινό, αλλά τον προηγούμενο αντισεισμικό κανονισμό.

Να υπογραμμίσουμε, για μια ακόμη φορά, τις εγκληματικές ευθύνες των αρμοδίων και, πρωτίστως, των κυβερνώντων; Μάλλον, λίγο είναι...

Ηταν σύμπτωση;

Εξαφανισμένος από το Διαδίκτυο ήταν επί αρκετές ώρες χτες ο δικτυακός χώρος (domain) του «Ριζοσπάστη». Οποιος προσπάθησε να επισκεφτεί στο διάστημα αυτό τις ιστοσελίδες της εφημερίδας στο www.rizospastis.gr ή να στείλει μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου στο «Ρ», έπαιρνε την απάντηση ότι δεν υπάρχει μηχάνημα με τέτοιο όνομα στο Διαδίκτυο. Οπως αποδείχτηκε, όταν απευθυνθήκαμε στην ΟΤΕΝΕΤ, τον προμηθευτή υπηρεσιών (provider) και καταχωρητή ονομάτων Ιντερνετ (registrar), με τον οποίο είμαστε συμβεβλημένοι, αιτία ήταν η ανεξήγητη εξαφάνιση των σχετικών εγγραφών για το rizospastis.gr από τα μηχανήματα διαχείρισης ονομάτων (DNS servers) της εταιρίας. Τελικά, οι εγγραφές επρόκειτο να ξαναπεραστούν και το πρόβλημα αναμενόταν -ελπίζουμε...- να λυθεί σταδιακά αργά χτες το βράδυ.

Δεν μπορούμε να αποκλείσουμε το ενδεχόμενο, να οφείλεται το γεγονός σε μιαν απροσεξία ή ένα λάθος. Από την άλλη, όμως, η σύμπτωση(;) να γίνει αυτό τη μέρα του μεγάλου συλλαλητηρίου του ΚΚΕ στην Αθήνα ενάντια στο αντικομμουνιστικό μνημόνιο του Συμβουλίου της Ευρώπης, μέρα που ο «Ρ» κυκλοφορούσε στα περίπτερα και στο Διαδίκτυο με τίτλο «Ολοι σήμερα στα Προπύλαια» και ένα εντυπωσιακό και, ενδεχομένως, για ορισμένους ενοχλητικό σκίτσο στην πρώτη σελίδα του, μας βάζει οπωσδήποτε σε σκέψεις...

Ο στόχος

«Κοτζάμ άντρες και φοβάστε μια Παπαρήγα; M' αυτό το πλευρό να κοιμάστε. Το μνημόνιο εναντίον των μικροσκοπικών κομμουνιστικών κομμάτων δεν έχει να κάνει με την Παπαρήγα και κάθε Παπαρήγα. Να 'στε σίγουροι. Αυτές δεν πρόκειται να πάθουν τίποτα. Οι αγάδες της Ευρωπαϊκής Ενωσης που εξασφάλισαν την ανάσα τους από τα κουφάρια εκατομμυρίων δημοκρατών του B΄ Παγκόσμιου Πολέμου, με το κωλόχαρτο αυτό βάζουν ταφόπλακα σε μερικά στοιχειώδη δικαιώματα "λεπρών". Από το οκτάωρο μέχρι την άδεια και από τη διαδήλωση μέχρι την απεργία, κατακτήσεις αυτών των "μιασμάτων και σταλινικών". Αφού λοιπόν οι θατσερίσκοι γκρέμισαν την εργατική νομοθεσία, αφού μετέτρεψαν τον Τρίτο Κόσμο σε κάτεργα εργασίας, τώρα κατάληξη είναι η διά νόμου ταύτιση του Λένιν με τη χιτλερική θηριωδία. Ρε συ, κοτζάμ άντρας και ακόμα δεν κατάλαβες γιατί; Εσένα φοβούνται, εσένα απαγορεύουν, εσύ ο λεπρός της Ιστορίας. Γιοκ κομμουνιστικά κόμματα πάει να πει, σσσσ ο κόσμος κοιμάται, οι δρόμοι έγιναν νεκροταφεία!».

Του Δημήτρη Δανίκα από τη χτεσινή «στήλη άλατος» των «Νέων».

Τι 'χες Γιάννη, τι 'χα πάντα...

Δε συμβαίνουν πρώτη φορά τα όσα γίνονται τις μέρες αυτές. Εχουν επαναληφθεί πολλές φορές. Μιλάμε για την πληθώρα των πληροφοριών (με ή χωρίς εισαγωγικά) και των σεναρίων, που βλέπουν το φως της δημοσιότητας σχετικά με την πρόσφατη ληστεία τραπεζικού υποκαταστήματος στην Αθήνα και τις σχετικές έρευνες των διωκτικών αρχών. Δημοσιεύματα, τα οποία προέρχονται στη συντριπτικά μεγάλη τους πλειοψηφία - αν όχι στην ολότητά τους - από «διαρροές» και διοχετευόμενες πληροφορίες εκ μέρους των αρχών. Και αφού βομβάρδισαν τον κόσμο με κάθε λογής σενάρια και «τρομοκρατικές» προεκτάσεις, βγήκε χτες ο εκπρόσωπος της ΕΛ.ΑΣ. για να πάρει αποστάσεις από τα δημοσιεύματα και να δηλώσει ότι οι διωκτικές αρχές ενημερώνουν έγκαιρα και επίσημα, όταν έχουν κάτι να πουν. Ωστε έτσι έχουν τα πράγματα; Κι όλ' αυτά που διοχέτευαν τόσες μέρες τώρα;

Η εξαθλίωση συνώνυμο του καπιταλισμού

Η είδηση είναι σοκαριστική από μόνη της. Προχτές το βράδυ, η θερμοκρασία στη Μόσχα έπεσε μέχρι 30 βαθμούς υπό το μηδέν και 7 άνθρωποι πέθαναν από το κρύο. Από τις αρχές Νοέμβρη, έχουν συνολικά επιβεβαιωθεί από τις επίσημες αρχές 116 νεκροί από τον ίδιο λόγο. Σε πολλά ΜΜΕ γίνεται λόγος για εξαιρετικά δυσμενείς καιρικές συνθήκες, σε επίπεδα ρεκόρ, όμως αυτές οι θερμοκρασίες στη ρωσική πρωτεύουσα δεν είναι σπάνιο φαινόμενο. Αυτό που έχει αλλάξει σ' αυτήν τη χώρα του βορρά δεν είναι το κλίμα, αλλά το κοινωνικό σύστημα. Εκεί οφείλεται η σημερινή κατάσταση να πεθαίνουν άνθρωποι από το κρύο.

Τα τελευταία χρόνια στη Μόσχα, με τον ερχομό της άνοιξης, όταν λιώνουν τα χιόνια στα πάρκα της πόλης, αποκαλύπτονται οι λεγόμενες «χιονονιφάδες». Ετσι λένε τα πτώματα απόκληρων, συνήθως αστέγων, που βρίσκονται από τα συνεργεία καθαριότητας. Το 2004 βρέθηκαν σχεδόν 3.500 τέτοια πτώματα μη αναγνωρισμένα. Στη Μόσχα, σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, υπάρχουν πάνω από 100.000 άστεγοι, που ζουν στο δρόμο και φυτοζωούν από τα σκουπίδια.

Αυτά είναι τα εγκλήματα της «δημοκρατίας», της καπιταλιστικής παλινόρθωσης, που οδήγησε στην εξαθλίωση χιλιάδες ανθρώπους, φτάνοντάς τους στο κατώτερο επίπεδο, που υποτιμάει και την ίδια την ανθρώπινη ύπαρξη. Ο καπιταλισμός τόσο στις χώρες της πρώην ΕΣΣΔ, όσο και στις άλλες σοσιαλιστικές ευρωπαϊκές χώρες σήμανε επιδείνωση του βιοτικού επιπέδου των λαϊκών στρωμάτων και χτύπημα των κατακτήσεων και δικαιωμάτων, πρωταρχικά του δικαιώματος σε αξιοπρεπή ζωή. Η χλιδή των νεόπλουτων μεγαλοκαπιταλιστών, που λυμαίνονται σήμερα την τεράστια λαϊκή περιουσία, τις υποδομές, τους φυσικούς πόρους, τροφοδοτείται από την υπερεκμετάλλευση των εργαζομένων.

Σήμερα, σε μια περίοδο που ξεκινάει νέος γύρος επίθεσης στο λαϊκό κίνημα - το αντικομμουνιστικό μνημόνιο που προωθείται στο Συμβούλιο της Ευρώπης από την αντίδραση είναι μια πλευρά του - κάθε καλοπροαίρετος άνθρωπος μπορεί να βγάλει τα συμπεράσματά του για το σοσιαλισμό που γνωρίσαμε στην ήπειρό μας. Τέτοια φαινόμενα, όπως αυτό των παγωμένων αστέγων στη Μόσχα, ήταν άγνωστα. Ο σοσιαλισμός, από την πρώτη στιγμή, έβαλε στο επίκεντρο της προσοχής του τον άνθρωπο και τις ανάγκες του.

Σ' αυτό το κοινωνικό σύστημα, το παιδί, ο νέος, η γυναίκα, η μητέρα, οι ηλικιωμένοι ήταν πρώτη προτεραιότητα. Η Παιδεία, η Υγεία, ο Πολιτισμός ως κοινωνικά αγαθά, η εργασία με δικαιώματα ήταν εξασφαλισμένα και με τη φροντίδα της λαϊκής εξουσίας γνώριζαν συνεχή πρόοδο. Αυτά τα πρωτόγνωρα στην ιστορία της ανθρωπότητας επιτεύγματα δεν μπορούν να σβηστούν από το «τεφτέρι» της Ιστορίας. Οι αδυναμίες και τα λάθη που έγιναν στην πορεία της σοσιαλιστικής οικοδόμησης, η υπονόμευση και από τα «μέσα», δεν μπορούν να κρύψουν τη μία αλήθεια: Οτι ο σοσιαλισμός, με όλα του τα ψεγάδια, απέδειξε την ανωτερότητά του απέναντι στην καπιταλιστική βαρβαρότητα.