Η περίπτωση ήρθε προχτές στη δημοσιότητα και έχει ως εξής: στο Δήμο Λάρισας είχε προκηρυχτεί διαγωνισμός για την πλήρωση 23 θέσεων στη Δημοτική Αστυνομία της πόλης. Στο διαγωνισμό αυτό είχε πάρει μέρος και η Ε.Ζ., η οποία δεν μπόρεσε να ολοκληρώσει τις εξετάσεις στα αγωνίσματα, καθώς ήδη ήταν έγκυος στη 13η βδομάδα κύησης. Η υποψήφια για το διαγωνισμό στη Δημοτική Αστυνομία είχε ζητήσει να της χορηγηθεί αναβολή για τις εξετάσεις στα αγωνίσματα, κάτι που δεν έγινε δεκτό. Αυτό είχε ως συνέπεια να αποκλειστεί από τον τελικό πίνακα κατάταξης, ενώ σε διαφορετική περίπτωση θα καταλάμβανε τη δεύτερη θέση στους επιλαχόντες, καθώς υπήρξε πανελληνιονίκης, σύμφωνα με έγγραφα του ΣΕΓΑΣ, και δεδομένου ότι δύο υποψήφιοι που είχαν επιτύχει στο διαγωνισμό αρνήθηκαν να αποδεχτούν τις θέσεις τους, θα διοριζόταν στη Δημοτική Αστυνομία.
Το Διοικητικό Εφετείο Λάρισας ακύρωσε προχτές την απόφαση του δημάρχου Λάρισας κατά το μέρος που αποκλείει από το διορισμό την έγκυο και αναπέμπει την υπόθεση στην Επιτροπή Επιλογής και Αξιολόγησης του άρθρου 9 του Προεδρικού Διατάγματος 23/2002. Η δικαστική εξέλιξη ωστόσο με κανέναν τρόπο δεν μπορεί να συγκαλύψει το γεγονός ότι η μητρότητα βρίσκεται στο στόχαστρο των εργοδοτών, ακόμα και στην περίπτωση που αυτοί ταυτίζονται με τους δήμους. Αλλωστε, οι δημοτικές αρχές του δικομματισμού έχουν αναδειχτεί στους πλέον σκληρούς εργοδότες, αφού έχουν αναλάβει το δύσκολο καθήκον να καταλύσουν κάθε έννοια εργασιακού δικαιώματος στις υπηρεσίες τους. Πόσο μάλλον όταν πρόκειται για γυναίκες εργαζόμενες και μάλιστα εγκύους...
Ο διαχωρισμός των αρμοδιοτήτων και ευθυνών ανάμεσα στα επίπεδα Διοίκησης και Αυτοδιοίκησης εκτιμήθηκε ως «ζητούμενο» από την πρόεδρο της Ενωσης Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων Ελλάδας (ΕΝΑΕ), Φ. Γεννηματά, και τον υποψήφιο δήμαρχο Αθηναίων του ΠΑΣΟΚ, Κ. Σκανδαλίδη, σε μεταξύ τους χτεσινή συνάντηση, ενόψει της παρουσίασης, την ερχόμενη Δευτέρα, από τον τελευταίο, των σχεδίων του για την πόλη.
Βέβαια, ως πρόεδρος της ΕΝΑΕ η μεν και ως υπουργός Εσωτερικών παλιότερα ο δε, ανακάλυψαν το μπέρδεμα αρμοδιοτήτων. Και αν τις ξεμπερδέψουν δηλαδή τι θα γίνει; Θα ζει καλύτερα η λαϊκή οικογένεια; Γιατί και οι δυο, ως στελέχη του ΠΑΣΟΚ, από κοινού προώθησαν, και συνεχίζουν, αντιδραστικές πολιτικές και για το θεσμό της Αυτοδιοίκησης, όπως η παραπέρα φορολόγηση, η επιχειρηματικότητα της δράσης της, η ιδιωτικοποίηση - εμπορευματοποίηση κοινωνικών τομέων. Η αποσαφήνιση λοιπόν ως προεκλογική εξαγγελία έρχεται να κρύψει τις πραγματικές τους πολιτικές θέσεις και προθέσεις.
Σύμφωνα με τις δηλώσεις του τελευταίου μετά τη συνάντηση: «Κατά καιρούς εμφανίζονται άτομα, τα οποία δεν ανήκουν πάντως στη Νέα Δημοκρατία, που λένε ότι ασφαλώς πρέπει να γίνουν μεταρρυθμίσεις στο Πανεπιστήμια... Ας κάνουν τις μισές από αυτές που προτείναμε... Και οι μισές να γίνουν, είναι κέρδος»! Βέβαια, παρέλειψε να πει ότι το κέρδος θα είναι για τις επιχειρήσεις και για την πολιτική του κεφαλαίου. Για τις λαϊκές οικογένειες μόνο κόστος - και μάλιστα μεγάλο - θα είναι.
Οσο για τα μεμονωμένα «άτομα», που εμφανίζονται να υιοθετούν τις αντιδραστικές προτάσεις του ΕΣΥΠ, προφανώς θα είναι από αυτούς τους λίγους που θα έχουν κέρδος. Γιατί η συντριπτική πλειοψηφία του λαού και της νεολαίας εκφράστηκε ενάντια στις αντιδραστικές αλλαγές με δυναμικές κινητοποιήσεις στις αρχές του καλοκαιριού. Κινητοποιήσεις που η ακαδημαϊκή κοινότητα και το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα δηλώνουν έτοιμοι να επαναλάβουν από Σεπτέμβρη, προκειμένου να μην περάσουν τα μέτρα - οδοστρωτήρας για την ανώτατη εκπαίδευση.
Δυστυχώς, αυτά δεν είναι παρά ένα μέρος της εικόνας της κατάστασης. Οι φωτιές, βλέπετε, καίνε τα δάση αμέσως και, στη συνέχεια, «δουλεύει» στα μουλωχτά το σύστημα της καταπάτησης και της οικοπεδοποίησης.
Αλλωστε, γνωρίζουν όσοι θα σπεύσουν να εκμεταλλευτούν την κατάσταση πως οι υπηρεσίες ελέγχου δε λειτουργούν και είναι υποτιμημένες, όπως και η αντιπυρική προστασία.
Με άλλους τρόπους, όμως, τα δάση χάνονται αργά, αλλά σταθερά και χωρίς να δημιουργούν φασαρία και πανικούς. Χωρίς τηλεοπτικά συνεργεία και αλαλαγμούς από τα Μέσα Ενημέρωσης και χωρίς δηλώσεις των εκπροσώπων της «πολιτικής προστασίας».
Κανένας από αυτούς δεν κατήγγειλε «καταστροφή των δασών», όταν στο νομοσχέδιο για το Εθνικό Κτηματολόγιο ψηφίστηκαν σωρηδόν διατάξεις και «παραθυράκια» για οικοπεδοποιήσεις. Κανείς τους δε φωνάζει, όταν σιγά - σιγά στήνεται σκηνικό συναίνεσης για αλλαγές στα άρθρα του Συντάγματος που προστατεύουν τις δασικές εκτάσεις.
Αντιθέτως, οι γνωστοί «οικονομικοί όμιλοι» ετοιμάζονται να «επενδύσουν» ακόμη περισσότερο στην «τουριστική αγορά» που φτιάχνεται γι' αυτούς. Σε μονάδες που θα στηθούν στις όμορφες περιοχές της Ελλάδας που έχουν απομείνει και θα τις μετατρέψουν σε εμπόρευμα.
Οπως λέει και η Φάνη Πετραλιά, ο «τουρισμός» (ο συγκεκριμένος τουρισμός) είναι η «βαριά βιομηχανία» της χώρας.
ΜΕΤΡΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΜΑΛΗ επιστροφή των παραθεριστών θα λάβει, όπως ανακοίνωσε, το υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας. Κι αυτό, βέβαια, μας ανησυχεί. Αν θυμάστε, δήλωνε πριν από 2 μήνες ότι θα λάβει μέτρα για την ομαλή αναχώρησή τους. Και ...αύξησε τελευταία στιγμή τα ακτοπλοϊκά εισιτήρια.
Μα καλά ουρανοκατέβατος στο χώρο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης είναι; Δεν τον στηρίζει η ΝΔ; Για τον Αργύρη Ντινόπουλο, υποψήφιο υπερνομάρχη Αθήνας - Πειραιά με το χρίσμα της ΝΔ, πρόκειται. Ο κ. υποψήφιος επισκέφθηκε προχτές δύο χώρους πρασίνου μαζί με την υποψήφια νομάρχη Αθήνας Φωτεινή Πιπιλή, στο Πεδίο του Αρεως και στον Εθνικό Κήπο. Και διαπίστωσε «ότι ιδιαίτερα τις ημέρες αυτές, του καύσωνα, η ανάγκη για περισσότερους χώρους πρασίνου στην Αθήνα γίνεται εντονότερη». Διαπίστωσε, επιπλέον, «εικόνα απόλυτης εγκατάλειψης» στο Πεδίον του Αρεως, αλλά τέτοιες διαπιστώσεις μπορεί να κάνει ο οποιοσδήποτε το επισκεφθεί. Φαίνεται πως «ξεχνά» ότι κυβέρνηση, είναι η ΝΔ. Οτι την πλειοψηφία στη διοίκηση του Δήμου Αθήνας για πολλά χρόνια έχει η ΝΔ. Και τι έκανε όλα αυτά τα χρόνια; Μήπως πρόσφατα δεν παραχώρησε η κυβέρνηση με τις ευλογίες του Δήμου Αθήνας 200 στρέμματα του Ελαιώνα στην ΠΑΕ Παναθηναϊκός για γήπεδο και εμπορικές χρήσεις; Δηλαδή για κερδοσκοπία; Προς τι λοιπόν οι διαπιστώσεις του; Και γιατί δε διαπιστώνει τις πολιτικές ευθύνες αυτών που τις έχουν; Ετσι δηλαδή για να διαπιστώσουν και οι εργαζόμενοι τις προθέσεις του. Που δεν είναι άλλες από την εξυπηρέτηση της πλουτοκρατίας. Ξέρει και ο ίδιος απ' αυτά.
Εμείς να υπενθυμίσουμε μόνο ότι στη θητεία ως δημάρχου Βριλησσίων ο κ. Ντινόπουλος «παραχώρησε» 10 στρέμματα οικόπεδο (στη διασταύρωση των οδών Κισσάβου και Μητροπούλου) σε ιδιώτη, προκειμένου αυτός να κατασκευάσει, με αυτοχρηματοδότηση, αθλητικές εγκαταστάσεις. Ο ιδιώτης θα εκμεταλλεύεται για 15 χρόνια τις εγκαταστάσεις αντί μηνιαίου μισθώματος 3.500 ευρώ. Κάτι τέτοιο ονειρεύεται και για το Πεδίον του Αρεως;
Οποία υποκρισία, εκατέρωθεν! Μα, με τον ίδιο τρόπο τα δυο κόμματα δε σχεδιάζουν και, εναλλάξ, υλοποιούν την πολιτική εμπορευματοποίησης του δασικού πλούτου της χώρας μας; Και τα δυο δεν προωθούν δασοκτόνους νόμους, που παραδίνουν τα δάση στην «πύρινη μανία» των εμπρηστών, στις «φλογισμένες αρπάγες» των κερδοσκόπων και στις «καυτές αγκαλιές» των καταπατητών; Από κοινού τα δυο κόμματα δεν ετοιμάζουν κι άλλη αντιδασική επιδρομή, στο πλαίσιο της προωθούμενης νέας αναθεώρησης του Συντάγματος, που περιλαμβάνει και το άρθρο 24 για τα δάση;
Αλλά υποκριτικό είναι και το κλάμα των «τοπικών αρχόντων». Οι νομαρχαίοι και οι δημαρχαίοι των περιοχών που καίγονται επιχειρούν «να βγάλουν την ουρά τους απέξω» και ν' αποσείσουν από πάνω τους τις δικές τους, μεγάλες ευθύνες. «Δεν είναι δική μας αρμοδιότητα η προστασία των δασών», υποστηρίζουν οι «εκλεκτοί» της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ και νομίζουν ότι μ' αυτό τον τρόπο θα εξιλεωθούν από τις δικές τους «αμαρτίες» και θα τη «βγάλουν καθαρή» την ώρα της «λαϊκής κρίσης» στις ερχόμενες τοπικές εκλογές. Λες και τα «καμένα» της Χαλκιδικής, τα «καρβουνιασμένα» της Λακωνίας και των άλλων περιοχών της χώρας δεν είναι δημόσια περιουσία, την οποία υποχρεούνται να προφυλάσσουν, όπως μπορούν. Λες και οι κάτοικοι των πυρπολημένων περιοχών, οι οποίοι νιώθουν να χάνεται η «ανάσα ζωής» που προσφέρουν τα δάση, δεν αντιλαμβάνονται ότι οι «τοπικοί άρχοντες» είναι συνυπεύθυνοι και συνένοχοι στο έγκλημα, ως διαχειριστές, σε τοπικό επίπεδο, της δασοκτόνας πολιτικής των κυβερνήσεων και της εμπορευματοποίησης της γης.
Η ψήφος στις δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές έχει γενικότερο πολιτικό χαρακτήρα και το μήνυμα που θα σταλεί από την κάλπη πρέπει ν' απευθύνεται στην κυβέρνηση, στα κόμματα και στους εκπροσώπους τους στην «τοπική εξουσία». Και η εκλογική καταδίκη των υποψηφίων της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΝ, με την ταυτόχρονη ενίσχυση των αγωνιστικών ψηφοδελτίων, που στηρίζουν το ΚΚΕ και οι συνεργαζόμενες μ' αυτό ριζοσπαστικές πολιτικές δυνάμεις, μπορεί ν' αποτελέσει μια τιμωρία όλων όσοι ευθύνονται για την πολιτική που εφαρμόζεται και, μαζί με όλα τα άλλα, ενοχοποιείται και για την καταστροφή των δασών...