Πέμπτη 3 Μάη 2007
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τα «μαγικά» του αστικού Τύπου

Παπαγεωργίου Βασίλης

Για άλλη μια φορά ο αστικός Τύπος έκανε «θαύματα». Στα χτεσινά φύλλα, εξαφάνισε ως διά μαγείας τους χιλιάδες εργάτες που συμμετείχαν στις απεργιακές συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ στην Αθήνα και σε ακόμα 70 περίπου πόλεις, εξαφάνισε το πλαίσιο αιτημάτων των ταξικών δυνάμεων και φρόντισε να ξοδέψει μπόλικο μελάνι στην ισχνότατη συγκέντρωση των ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ και την κατάθεση στεφανιού της ΔΑΚΕ.

Ο συμπολιτευόμενος Τύπος δεν είχε χώρο στα πρωτοσέλιδά του για τις πρωτομαγιάτικες απεργιακές συγκεντρώσεις. Ο αντιπολιτευόμενος Τύπος αφιέρωσε ελάχιστες λέξεις με τίτλους σχεδόν πανομοιότυπους και ρεπορτάζ που διαστρεβλώνει πλήρως την πραγματικότητα. Φαίνεται ότι οι εφημερίδες αυτές δεν άκουσαν και δεν είδαν τα συνθήματα των χιλιάδων εργαζομένων στη συγκέντρωση του ΠΑΜΕ στο Σύνταγμα. Ομως είδαν και άκουσαν τα στελέχη της ΠΑΣΚΕ και «Αυτόνομης Παρέμβασης» να φωνασκούν στην υπηρεσία της αντιπολιτευτικής τακτικής του ΠΑΣΟΚ για τα αποθεματικά, την ίδια ώρα που δεν αρνούνται την «αξιοποίησή» τους στο Χρηματιστήριο. Στο ρεπορτάζ τα «Νέα», το «Εθνος» και η «Ελευθεροτυπία» παρουσίασαν την απεργιακή συγκέντρωση του ΠΑΜΕ στην Αθήνα μέσα σε τριάντα λέξεις, ενώ το «Βήμα» εμφανίστηκε ελάχιστα πιο... γαλαντόμο.

Η μαζική συγκέντρωση του ΠΑΜΕ στο Σύνταγμα και στις άλλες πόλεις ήταν μαζικές εργατοδιαδηλώσεις, πολλαπλάσιες σε όγκο από τις συνάξεις της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ και με πλαίσιο που θίγει στον πυρήνα της την αντιλαϊκή πολιτική του κεφαλαίου, των πολιτικών και συνδικαλιστικών εκπροσώπων τους. Και αυτό είναι που προσπάθησαν χτες, για μια ακόμη φορά, να κρύψουν οι εφημερίδες του δικομματισμού, αλλά και η πλειοψηφία των τηλεοπτικών καναλιών τη μέρα της Πρωτομαγιάς, είτε κρύβοντας την πραγματικότητα, είτε παρουσιάζοντάς τη με το κεφάλι προς τα κάτω.

Συγκρίσεις

Δε συγκρίνεται η κλοπή του Χρηματιστηρίου το 1999 με την κλοπή των αποθεματικών των Ταμείων, απεφάνθη χτες ο κ. Α. Τσοχατζόπουλος. Καθ' ότι το Χρηματιστήριο «ήταν μια διαδικασία που ήταν ελεύθερη η βούληση και η επιλογή του κάθε πολίτη να μπει σε αυτή τη διαδικασία»! Οπως καταλαβαίνει ο αναγνώστης, η παραπάνω φράση αποτελεί το απάνθισμα της ΠΑΣΟΚικής λογικής. Ωστε αποτέλεσμα ελεύθερης βούλησης, κύριε Τσοχατζόπουλε, η κλοπή του Χρηματιστηρίου. Και όχι το αποτέλεσμα ενός βίαιου εξαναγκασμού εκατοντάδων χιλιάδων απελπισμένων, μιας καλοστημένης απάτης, στην οποία συμμετείχαν επώνυμοι υπουργοί και επιχειρηματίες, το σύνολο των κομμάτων - πλην ΚΚΕ - βαρύγδουποι τραπεζίτες, κοράκια των χρηματιστηριακών εταιρειών και σύσσωμος ο Τύπος. Εκτός από τον «Ριζοσπάστη», φυσικά. Υπάρχουν, άλλωστε, και τα πειστήρια του εγκλήματος...

Οσο για το κοινό που έχουν οι δύο απάτες, αυτή του Χρηματιστηρίου και η σημερινή των αποθεματικών των Ασφαλιστικών Ταμείων, αυτό δε θα το αναζητήσουμε στην... ελεύθερη βούληση των πολιτών, αλλά στο ίδιο το καπιταλιστικό κέρδος. Το οποίο είναι υπεύθυνο για τα μικρά και μεγάλα εγκλήματα που παράγει και αναπαράγει το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα. Το οποίο, βέβαια, τα δικαιολογεί πάντα στο όνομα της ...ελεύθερης βούλησης.

Κάλπικες ... γαλαντομίες

Να μειώσει τα τέλη τερματισμού κλήσεων στο δίκτυό της από την 1η Ιούνη 2007, αποφάσισε η «COSMOTE», προαναγγέλλοντας, μάλιστα, ότι από την αλλαγή αυτή οι συνδρομητές θα ωφεληθούν κατά 9%.

Σύμφωνα με την ανακοίνωση της εταιρείας, το τέλος τερματισμού θα κοστίζει από τον ερχόμενο Ιούνη 0,1067 ευρώ ανά λεπτό χωρίς ελάχιστη διάρκεια χρέωσης, έναντι 0,1174 ευρώ που κοστίζει σήμερα.

Σε ανάλογη ανακοίνωση αναμένεται να προχωρήσουν και οι άλλες εταιρείες, κατ' εφαρμογή της «εναρμονισμένης τακτικής», που ακολουθούν σε όλα τα επίπεδα και οι τρεις «βασικοί ανταγωνιστές». Υπενθυμίζεται, άλλωστε, ότι πρόσφατα και οι τρεις εταιρείες («COSMOTE», «Vodafone» και «ΤΙΜ») ανακοίνωσαν διαδοχικά, με διαφορά μόλις λίγων λεπτών η μια από την άλλη, ότι καταργούν το κόστος φορητότητας (μεταφορά σύνδεσης σε άλλη εταιρεία, διατηρώντας το ίδιο νούμερο).

Η αλήθεια είναι ότι οι υπηρεσίες κινητής τηλεφωνίας στην Ελλάδα, σε σύγκριση με τις άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης, κοστίζουν πανάκριβα στους συνδρομητές. Ετσι, αφού οι εταιρείες κινητής τηλεφωνίας στη χώρα μας θησαυρίζουν επί χρόνια καταληστεύοντας τους συνδρομητές, κάπου κάπου υποχρεώνονται να προχωρούν και σε ορισμένες μηδαμινές μειώσεις για «τα μάτια του κόσμου». Και, φυσικά, το καρτέλ στον «χρυσοφόρο» κλάδο της κινητής τηλεφωνίας δεν αποφασίζει τις όποιες μειώσεις για να ωφελήσει τους συνδρομητές, όπως ψευδώς ισχυρίζονται οι εκπρόσωποι των εταιρειών. Ουδόλως νοιάζονται οι επιχειρηματίες για τους «καταναλωτές», αφού μοναδικό μέλημά τους είναι η αύξηση της κερδοφορίας της επιχείρησής τους. Απλά, κάθε απόφαση που αφορά σε μειώσεις τιμολογίων εντάσσεται στον «επιχειρηματικό πόλεμο», που αποσκοπεί στην προσέλκυση πελατών και τη γιγάντωση των επιχειρηματικών κερδών.

Ούτε Σκύλλα ούτε Χάρυβδη

Καθώς κορυφώνεται η μάχη των δύο μονομάχων για τις γαλλικές εκλογές, Σαρκοζί και Ρουαγιάλ, πολύς «καπνός» σηκώνεται κυρίως από τις δυνάμεις της απανταχού σοσιαλδημοκρατίας, που καταστροφολογούν αν νικητής αναδειχτεί ο πρώτος. Ο δεξιός Σαρκοζί είναι, λέει, επικίνδυνος για το μέλλον της Γαλλίας και της Ευρώπης. Ενώ η «προοδευτική» Σεγκολέν ...είναι η ελπίδα και η προοπτική! Η κόντρα του «σκότους» (Σαρκοζί) με το «φως» (Ρουαγιάλ) συνδέεται άμεσα και με το μέλλον τάχα της Ευρωπαϊκής Ενωσης, ή της ευρωπαϊκής πορείας της Τουρκίας, με το ζήτημα των μεταναστών και της υποτιθέμενης διαφοράς προγραμμάτων όσον αφορά στην προστασία των πολιτών! Πρόκειται για τον απόλυτο μύθο. Αφού και οι δύο είναι εκφραστές των συμφερόντων της άρχουσας τάξης της Γαλλίας και σε ζητήματα στρατηγικής δεν έχουν ουσιώδεις διαφορές.

Για τα λαϊκά στρώματα τόσο της ίδιας της Γαλλίας, όσο και των άλλων ευρωπαϊκών χωρών, της Τουρκίας, αλλά και της πατρίδας μας (που πολύ επιχειρείται τελευταία να γίνουν αναγωγές, περί ενότητας όλης της «αριστεράς» για να χτυπηθεί ο νεοφιλελευθερισμός και η «Δεξιά») όποιος και να βγει Πρόεδρος την Κυριακή στη Γάλλια, δε θα αλλάξει απολύτως τίποτε. Η Γαλλία θα εξακολουθήσει να παίζει σε κρατικό επίπεδο το ρόλο που έχει παίξει έως τώρα, της στήριξης των αντιλαϊκών επιλογών τόσο στο εσωτερικό, όσο και στο διεθνή ιμπεριαλιστικό στίβο. Τίποτε δε θα προκύψει θετικό για το γαλλικό λαό, είτε αναδειχτεί η ...Σκύλλα, είτε η ...Χάρυβδη. Την ίδια ανασφάλεια θα έχει, τα ίδια οξυμένα προβλήματα, το ίδιο θα εμπλέκονται τα παιδιά του στα διάφορα ιμπεριαλιστικά σφαγεία στα οποία η γαλλική άρχουσα τάξη συμμετέχει.

Αυτό που όπως πάντα, έτσι και τώρα, θα κρίνει την τύχη του γαλλικού λαού, όπως και κάθε λαού, είναι το καμίνι της ταξικής πάλης. Η ταξική πάλη ως «μαμή της ιστορίας». Και αυτό απαιτεί ολόπλευρη χειραφέτηση και κυρίως απεγκλωβισμό από τις πολιτικές εκφράσεις, κόμματα και φορείς των συμφερόντων του κεφαλαίου. Μόνο στη ρήξη με την πλουτοκρατία και τα συμφέροντά της υπάρχει προοπτική. Αυτή είναι η μοναδική, πραγματικά ρεαλιστική και εναλλακτική πρόταση διεξόδου από την καπιταλιστική βαρβαρότητα.

Και η εμπειρία σε άλλες χώρες, όπως η Γερμανία, ή η Ιταλία, δείχνει ότι δεξιά αντιλαϊκή πολιτική εφαρμόζουν και οι σοσιαλδημοκρατικές και οι λεγόμενες συντηρητικές κυβερνήσεις, είτε συμμαχίες τους, «αριστερο-κεντρο-δέξιες», με ή χωρίς τη σύμπραξη των λεγόμενων ακροδεξιών δυνάμεων. Γιατί απλά το σημαντικό κριτήριο για το λαό ώστε να στηρίξει ή όχι την πολιτική του ενός ή του άλλου κόμματος είναι το αν αυτή εξυπηρετεί τα συμφέροντα των μονοπωλίων και του ιμπεριαλισμού ή τις λαϊκές ανάγκες. Και, βεβαίως, για να μπορέσουν να ικανοποιηθούν ουσιαστικά οι λαϊκές ανάγκες πρέπει και στη Γαλλία και όπου αλλού δεν υπάρχουν, να αναδειχτούν δυνάμεις σε πολιτικό επίπεδο (Κομμουνιστικά Εργατικά Κόμματα με στρατηγική ρήξης και ανατροπής της εξουσίας του κεφαλαίου), που θα διεκδικήσουν την εξουσία εκφράζοντας τα συμφέροντα αυτών που παράγουν όλο τον κοινωνικό πλούτο, της εργατικής τάξης και των συμμάχων της. Οπως και στις χώρες που υπάρχουν να ενισχυθούν αποφασιστικά με αποδυνάμωση του δικομματισμού, εμποδίζοντας την εναλλαγή των κομμάτων της πλουτοκρατίας στην κυβέρνηση, ώσπου να καταργηθεί οριστικά η πολιτική του κεφαλαίου.


Δημήτηρης ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ

Αναδιανεμητικά...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΠΩΣ ΤΑ ΕΝΤΟΠΙΖΕΙ τα προβλήματα της «ελληνικής οικογένειας», όμως, ο Γιώργος Παπανδρέου... Πραγματικά, είναι ένας άνθρωπος του λαού.

Και τι δεν είπε χτες: Για «προβλήματα στον οικογενειακό προϋπολογισμό», για «υπερδανεισμό», για «πτώση της αγοραστικής αξίας των μισθών», για «χαμηλές συντάξεις». Πληρέστατη η εικόνα.

Φυσικά, όλα αυτά είναι πρωτόγνωρα φαινόμενα, τα οποία - όπως υποστηρίζει - εμφανίστηκαν αμέσως μετά την 7η του Μάρτη του 2004, οπότε βγήκε κυβέρνηση η Νέα Δημοκρατία. Πριν δεν ξέραμε καν τι σημαίνουν αυτές οι λέξεις.

Και βέβαια ο πρόεδρος εγγυήθηκε προσωπικά την άνοδο του επιπέδου της ελληνικής οικογένειας μέσω της «αναδιανομής εισοδήματος».

(Προφανώς εννοεί την ...αναδιανομή ανάμεσα στις όντως φτωχές ελληνικές οικογένειες γιατί πουθενά στο πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ δεν είδαμε καμιά κατάργηση προνομίων για τις εταιρείες, τους βιομηχάνους ή τους εφοπλιστές)

Αν είναι έτσι, καλά. Οπότε την επόμενη φορά που θα πάτε στο μανάβικο ή στο σούπερ μάρκετ μην πληρώσετε. Χρεώστε τα στο ...ΠΑΣΟΚ και θα ξεχρεώσει όταν γίνει κυβέρνηση.

ΤΙ ΛΕΣ, ΒΡΕ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ; Ηταν απαραίτητη η έκδοση ...κοινής υπουργικής απόφασης για να γίνεται «σέρβις» στα κλιματιστικά των υπηρεσιών του δημοσίου και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης;

Επρεπε να επιληφθούν ο Δημήτρης Σιούφας και ο Προκόπης Παυλόπουλος προκειμένου στις δημόσιες υπηρεσίες να γίνεται το αυτονόητο, ό,τι δηλαδή κάνει ο καθένας σπίτι του χωρίς να το πολυσκέφτεται;

Βέβαια, είχαν ...κίνητρο - όπως αναφέρεται στην απόφαση - οι υπουργοί. Να γίνει, λέει, οικονομία στην κατανάλωση ηλεκτρικού ρεύματος γιατί η ΔΕΗ χάνει χρήματα από αυτή την ιστορία.

Οπως καταλαβαίνετε, όταν πρόκειται για το δημόσιο προσπαθούν να βγάλουν ...και από τη «μύγα ξίγκι». Τα χρήματα που χάνει η ΔΕΗ από την απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας και τα απίστευτα προνόμια που δίνει στους μεγαλοβιομήχανους πελάτες της δεν τους ενδιαφέρουν.


Γρηγοριάδης Κώστας

Ανησυχητικές «διευκρινίσεις»

Γρηγοριάδης Κώστας

Κανέναν δεν καθησύχασαν - κάθε άλλο - οι διευκρινίσεις που έδωσε χτες στη Βουλή η Ντ. Μπακογιάννη αναφορικά με την επέκταση της αντιπυραυλικής ασπίδας των ΗΠΑ στην Ευρώπη.

Η υπουργός Εξωτερικών υποστήριξε ότι «δε μιλάμε με κανέναν τρόπο για εγκατάσταση πυραυλικών ζωνών και για νέους πυραύλους σε μας», σε μια προσπάθεια να διασκεδάσει τις αρνητικές εντυπώσεις και τις αντιδράσεις που προκλήθηκαν από την απαράδεκτη τοποθέτησή της στη σύνοδο ΥΠΕΞ του ΝΑΤΟ την περασμένη βδομάδα πως «η αντιπυραυλική ασπίδα (σ.σ. των ΗΠΑ) πρέπει να καλύπτει το σύνολο των χωρών του ΝΑΤΟ».

Η χτεσινή καθησυχαστική διαβεβαίωση της ΥΠΕΞ ελάχιστη σημασία έχει στο βαθμό που την ίδια στιγμή η κυβέρνηση φαίνεται να υιοθετεί τη θέση των ΗΠΑ ότι η «αντιπυραυλική ασπίδα» είναι ...αμυντική κίνηση των ΗΠΑ και των συμμάχων τους απέναντι σε «απειλές», που όμως δε διευκρινίζει από πού και από ποιους προέρχονται. Με λίγα λόγια, όλα δείχνουν ότι η αρχική δήλωση της Ντόρας Μπακογιάννη εκφράζει τη θέση της κυβέρνησης, ενώ οι διευκρινίσεις που ακολούθησαν στη συνέχεια είχαν στόχο να ρίξουν στάχτη στα μάτια του ελληνικού λαού...

Τα παραμύθια του Μπασιάκου...

Πάλι το παραμύθι της ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας και της γρήγορης καταβολής των επιδοτήσεων ξαναδιηγήθηκε ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης, μετά τη συνάντηση που είχε με τον πρωθυπουργό στο Μαξίμου.

Ομως ποια ανταγωνιστικότητα διαλαλεί η κυβέρνηση και ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης; Μήπως να παράγουν οι Ελληνες αγρότες με το υψηλότατο κόστος της Ευρωπαϊκής Ενωσης και τις εξευτελιστικές τιμές της Αφρικής;.. Μήπως να παράγουν με κουτσουρεμένες επιδοτήσεις νέας ΚΑΠ και με δραστική μείωση τιμών διά κοινοτικών κανονισμών, που στην περίπτωση των τεύτλων, για παράδειγμα, φτάνει το 36%;.. Μήπως με τις μειωμένες τιμές παραγωγού στο γάλα που ξεπερνούν το 20%;..

Οσον αφορά στο παραμύθι της έγκαιρης καταβολής των επιδοτήσεων, αν μόνο αυτό ικανοποιεί την κυβέρνηση και την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης να το διαλαλούν κάθε τρεις και λίγο, αυτό είναι δικό τους γούστο. Οι αγροτοκτηνοτρόφοι, βέβαια, ξέρουν ακριβώς τι πήραν, πότε το πήραν και τι δεν πήραν. Οταν, όμως, και γαλάζια αγροτικά στελέχη όπως ο αντιπρόεδρος της ΠΑΣΕΓΕΣ Αχ. Καραγκιοζόπουλος δηλώνουν δημοσίως, πως η καταρχήν θετική σκέψη για γρήγορη καταβολή των επιδοτήσεων κατέληξε στον σημερινό τραγέλαφο, τότε τα όσα δηλώνει ο κύριος Μπασιάκος έχουν την ανάλογη αξία...

Επικίνδυνοι διαχωρισμοί

Διάφοροι οπαδοί της ναρκω-κουλτούρας βρήκαν την ευκαιρία να διοργανώσουν για άλλη μια χρονιά «αντιαπαγορευτικό» φεστιβάλ, ζητώντας διαχωρισμό των ναρκωτικών σε «σκληρά» και «μαλακά» και νομιμοποίηση των υποτιθέμενων αθώων «μαλακών».

Αυτά τη στιγμή, που εδώ και τέσσερα χρόνια το «Ευρωπαϊκό Κέντρο Παρακολούθησης Ναρκωτικών και Τοξικομανίας για την Κατάσταση του Προβλήματος των Ναρκωτικών στην ΕΕ και τη Νορβηγία» κρούει τον κώδωνα του κινδύνου (έστω και καθυστερημένα) για τις «αιφνίδιες επιδράσεις της κάνναβης, οι οποίες προκαλούν παροδικές ψυχώσεις, ανάπτυξη μακροχρόνιων προβλημάτων ψυχικής υγείας, συμπεριλαμβανόμενων της κατάθλιψης, της ψύχωσης, της σχιζοφρένειας» (26/11/2004). Από τότε δεκάδες φορείς έχουν καταγγείλει την επικινδυνότητα της κάνναβης, ενώ σύμφωνα με τα ίδια στοιχεία «ο αριθμός των νεαρών χρηστών κάνναβης στην Ολλανδία (την οποία συχνά επικαλούνται ως παράδειγμα οι ναρκω-θιασώτες) βρίσκεται σε ιστορικά υψηλά επίπεδα» και το 30% των χρηστών που προσεγγίζει θεραπευτικά προγράμματα, έχει αίτημα θεραπείας από την κάνναβη.

Ολα τα παραπάνω έρχονται να επιβεβαιώσουν ότι τα αίτια που οδηγούν στην εξάρτηση δεν μπορεί να διαχωρίζονται σε σκληρά και μαλακά. Είναι ξεκάθαρο ότι τέτοιου τύπου διαχωρισμοί ουσιών έχουν στόχο να νομιμοποιήσουν στις συνειδήσεις των νέων τη χρήση τους, να νομιμοποιήσουν έναν ιδιότυπο τρόπο καταστολής και κοινωνικού ελέγχου.

Ως πότε;

Εχει καταντήσει να είναι είδηση όταν δεν έχει γίνει κάποιο έγκλημα από τις δυνάμεις κατοχής στο Αφγανιστάν, στις οποίες μετέχει με στρατό και η ελληνική κυβέρνηση. Ετσι όπως ανακοινώθηκε από τις αφγανικές αρχές στην Καμπούλ, τις τελευταίες μέρες της περασμένης βδομάδας στο δυτικό Αφγανιστάν έχασαν τη ζωή τους περίπου 50 άμαχοι, μεταξύ των οποίων γυναίκες και παιδιά. Πρόκειται για περιοχή όπου δρα, σκοτώνει και καταστρέφει ο αμερικάνικος στρατός. Ηδη περίπου 1.600 οικογένειες εγκατέλειψαν την περιοχή εξαιτίας των μαχών, ενώ περί τα εκατό σπίτια καταστράφηκαν ή υπέστησαν σημαντικές ζημιές. Ακόμα και ο δοτός Αφγανός Πρόεδρος Χαμίντ Καρζάι κάλεσε χτες τους επικεφαλής των στρατιωτικών δυνάμεων δυτικών χωρών στο Αφγανιστάν για να τους υπογραμμίσει ότι είναι απαράδεκτο να σκοτώνονται άμαχοι στις επιχειρήσεις, ενώ επισήμανε ότι περαιτέρω θάνατοι θα έχουν επικίνδυνες συνέπειες. Ως πότε θα πάει η συμμετοχή - συνενοχή στο ιμπεριαλιστικό έγκλημα;

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Ενας νεκρός κάθε τρεις μέρες

Τριάντα τέσσερις νεκρούς μέτρησε - από τις αρχές της χρονιάς - η εργατική τάξη της χώρας μας, το περασμένο Σάββατο, Παγκόσμια Μέρα Υγιεινής και Ασφάλειας στην Εργασία. Την πενταετία 2000-2005 μόνο τα επίσημα στοιχεία κατέγραψαν στην Ελλάδα 850 εργάτες, που δεν επέστρεψαν ποτέ στο σπίτι μετά το μεροκάματο. Στην ΕΕ κάθε τριάμισι λεπτά πεθαίνει ένας άνθρωπος από αιτίες που σχετίζονται με την εργασία. Ενώ, κάθε χρόνο, πάνω από 2 εκατομμύρια εργάτες σκοτώνονται από εργατικά «ατυχήματα» και επαγγελματικές ασθένειες, παγκοσμίως.

Θα μπορούσαν τα παραπάνω στοιχεία να συνθέτουν απλώς μια μακάβρια λίστα ή μια μοιρολατρική περιγραφή του προβλήματος, αν η πραγματικότητα που ζει η εργατική τάξη, καθημερινά, δε συνοδεύεται από την καταγραφή της αιτίας, αλλά και της λύσης. Γιατί, όπως τονίστηκε σε εκδήλωση που διοργάνωσε την περασμένη βδομάδα η Γραμματεία Υγιεινής και Ασφάλειας του Πανεργατικού Αγωνιστικού Μετώπου, η κατάσταση της υγείας των εργαζομένων δεν αποτελεί ατομικό πρόβλημα, αλλά σχετίζεται πρωτίστως με τον τρόπο παραγωγής και κοινωνικής οργάνωσης.

Η εντατικοποίηση, η καταπάτηση του 8ωρου, η «ελαστικοποίηση» της εργασίας, η δουλιά χωρίς διαλείμματα, για όσο και όπως επιβάλλει η κερδοφορία κάθε εταιρείας, όχι μόνο δεν εγγυώνται την ασφάλεια, τη σωματική ακεραιότητα, την ψυχική υγεία των εργαζομένων, αλλά στήνουν «παγίδες θανάτου» στα εργοστάσια, στις επιχειρήσεις, στις οικοδομές, τα γραφεία. Η κατεδάφιση όσων εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων απέμειναν, οι αντεργατικές αλλαγές, που προωθεί η Ευρωπαϊκή Ενωση προσαρμόζοντας τις εργασιακές σχέσεις στις απαιτήσεις του μεγάλου κεφαλαίου, πολλαπλασιάζουν τους κινδύνους, που επηρεάζουν όλο το 24ωρο της καθημερινότητας των εργαζομένων, όλες τις πτυχές της ζωής τους. Προκαλώντας αναπηρίες, δυσκολίες στην τεκνοποίηση, χειροτερεύοντας τις συνθήκες ζωής, ακόμα και μειώνοντας το προσδόκιμο ζωής σε κάποιους κλάδους.

Οι επαγγελματικές ασθένειες παραμένουν μια από τις σοβαρότερες και ταυτόχρονα «αόρατες» - άρα πιο επικίνδυνες - απειλές. Η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας αναφέρει ότι κάθε χρόνο υπάρχουν 160 εκατομμύρια θύματα από επαγγελματικές ασθένειες. Παρά την έκθεση εκατοντάδων χιλιάδων εργαζομένων σε βλαβερές ουσίες, παρά την ανάπτυξη νέων τομέων εργασίας, στην Ελλάδα - και όχι μόνον - οι έρευνες για τις επιπτώσεις που υπάρχουν στην υγεία των εργατών και των εργατριών είναι σχεδόν ανύπαρκτες. Οι γιατροί εργασίας είναι μερικές δεκάδες για όλη τη χώρα, τα Σώματα Επιθεώρησης Εργασίας (ΣΕΠΕ) μένουν υποστελεχωμένα. Την πολιτική που σχεδιασμένα συντηρεί αυτήν την απαράδεκτη κατάσταση ομολόγησε, σε πρόσφατη συνέντευξη Τύπου, ο υφυπουργός Απασχόλησης, όταν εμφανίστηκε ανήσυχος για το ...«οικονομικό κόστος» των εργατικών «ατυχημάτων»!

Είναι καθήκον κάθε εργάτη, κάθε εργάτριας, απέναντι στον εαυτό τους, αλλά και την τάξη τους συνολικά, να πυκνώσουν τις γραμμές όσων στρατεύονται ενάντια στην πολιτική που βάζει την υγεία τους σε τελευταία μοίρα. Να δυναμώσουν τα ταξικά συνδικάτα και το ΠΑΜΕ. Οχι μόνο για μέτρα που θα ανακουφίσουν την εργατική τάξη. Αλλά για να ανατραπούν στο σύνολό τους και οριστικά όλοι όσοι υπολογίζουν τον εργάτη και τη ζωή του ως «κόστος» που μειώνει τα κέρδη των πολυεθνικών και την υγεία και τη ζωή του ως αναλώσιμο της παραγωγής χωρίς αξία.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ