Γρηγοριάδης Κώστας

Τηρώντας την παράδοση του «μαστίγιου και του καρότου», οι συντάκτες της έκθεσης - μετά και τις σχετικές διαβουλεύσεις με το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης της ΝΔ - αποφάνθηκαν πως τους επόμενους μήνες η ελληνική οικονομία θα βγει από το καθεστώς δημοσιονομικής επιτήρησης (μπήκε το 2004) αφού μείωσε το δημοσιονομικό της έλλειμμα στο 2,4% του ΑΕΠ. Στα πλαίσια αυτά, ο αρμόδιος επίτροπος Χ. Αλμούνια, προανήγγειλε πως θα εισηγηθεί στις 5 Ιούνη την έξοδο της Ελλάδας από το καθεστώς δημοσιονομικής επιτήρησης ενώ αποφάνθηκε θετικά και για την έγκριση της αναθεώρησης του ΑΕΠ που εμφανίζει την Ελλάδα «πλουσιότερη κατά 26%».

Παραβλέποντας τη μείωση των δημοσιονομικών ελλειμμάτων και αξιοποιώντας το γεγονός ότι η Ελλάδα θα κληθεί τον ερχόμενο Δεκέμβρη να επιστρέψει στην ΕΕ γύρω στα 2 δισ. ευρώ (το ποσό αυτό θα καταβληθεί εφάπαξ επειδή με την αναθεώρηση του ΑΕΠ η Ελλάδα εμφανίζεται να είναι πλουσιότερη κατά 26%) ο Χ. Αλμούνια υπέδειξε στους κυβερνώντες να συνεχίσουν τις πολιτικές λιτότητας σε βάρος των εργαζόμενων, για το καλό της Ελλάδας και όλων των Ελλήνων! Δηλαδή κυβέρνηση και Βρυξέλλες, τα θέλουν μονά ζυγά δικά τους...

Είδες η ΕΕ (και η κυβέρνηση, θα λέγαμε εμείς);

«Δεν μπορεί, το δικό μας ΕΣΥ, να μην παρέχει στους Ελληνες πολίτες όλες τις απαραίτητες υπηρεσίες που παρέχονται στις αναπτυγμένες χώρες» αναφώνησε ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Γιώργος Παπανδρέου το περασμένο Σάββατο στην ημερίδα με θέμα «Υγεία και νέο ΕΣΥ», στο πλαίσιο του προσυνεδριακού διαλόγου του κόμματός του. Και ανέλαβε - όπως είπε - «εφτά συγκεκριμένες δεσμεύσεις, εφτά μεγάλες προγραμματικές επιλογές που συμπυκνώνουν την ουσία της πολιτικής μας. Που φέρουν τη σφραγίδα της προοδευτικής, δημοκρατικής, σοσιαλιστικής παράταξης».

Κι όμως σε αυτές τις εφτά μεγάλες προγραμματικές επιλογές δε χώρεσε ούτε μια δέσμευση για δωρεάν παροχή υπηρεσιών Υγείας. Δηλαδή, ο Γιώργος Παπανδρέου διέγραψε και ως έννοια - γιατί ως κυβέρνηση το ΠΑΣΟΚ είχε μεγαλουργήσει στην εμπορευματοποίηση - τη δωρεάν Υγεία, βάζοντας στην κυριολεξία τη δική του σφραγίδα στη σοσιαλιστική παράταξη.

Ενδιαφέρον παρουσιάζει η έβδομη δέσμευση «που αφορά τη σχέση της Υγείας με το αναπτυξιακό μας μοντέλο», όπως είπε ο Γιώργος Παπανδρέου, ο οποίος και υπογράμμισε: «Γι' αυτό, το αναπτυξιακό πρότυπο που θα διαμορφώσουμε για την Ελλάδα έχει τις υπηρεσίες Υγείας στο επίκεντρο, διότι δεν αποτελούν μόνο ένα κοινωνικό αγαθό, αλλά αποτελούν και αναπτυξιακό πόρο. Θέλουμε η Ελλάδα να αποτελέσει πόλο έλξης του επιστημονικού και ιατρικού τουρισμού».

Εφτά μήνες πριν (4.10.2006) είχε προλάβει για την ίδια δέσμευση ο υπουργός Υγείας Δημήτρης Αβραμόπουλος, απ' το βήμα του συνεδρίου του «ECONOMIST». «Ο κρατικισμός δεν έχει σχέση με την Υγεία και δεν πρέπει να διασυνδέεται με την υποχρέωση για δημόσια Υγεία. Εσοδα υπάρχουν στη διεξαγωγή ιατρικής τεχνογνωσίας, στην προσέλκυση ιατρικού τουρισμού σε μια παγκοσμιοποιημένη κοινωνία και από το νοικοκύρεμα των δημόσιων οικονομικών της Υγείας», είπε τότε ο υπουργός Υγείας, που αμέσως μετά (5.5.2007) την ομιλία του Γ. Παπανδρέου ανακοίνωσε: «Το "νέο" ΕΣΥ που επικαλείται ο κ. Παπανδρέου γίνεται ήδη πραγματικότητα από την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας».

Ενα άκρατο, λοιπόν, εμπόριο είναι το «"νέο" ΕΣΥ» της πράσινης ή της γαλάζιας εκδοχής. Είναι υποταγμένο στην «κεντρική πολιτική κατεύθυνση για την επόμενη επταετία 2007-2013» στο πλαίσιο του Δ΄ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης, όπως ανακοινώθηκε απ' την 1.6.2006.

Απλώς εκδηλώνονται διαγκωνισμοί για το ποιος θα υπηρετήσει καλύτερα αυτή την κεντρική ευρωπαϊκή κατεύθυνση.

Ολοι αυτοί που δήθεν ανησυχούν, με την επιφανειακή κριτική που επικεντρώνεται στο πρόσωπο του Σαρκοζί, δηλαδή σοσιαλδημοκράτες και διάφορα «αριστερά» δεκανίκια τους, έχουν έναν κοινό παρονομαστή: Είναι εκείνοι που είτε κάνουν ό,τι μπορούν για να υπηρετήσουν τις αντιλαϊκές πολιτικές, είτε έχουν μόνιμα στο στόχαστρό τους τις δυνάμεις που αντιπαλεύουν τις πολιτικές αυτές. Εξάλλου, πού ήταν και πού είναι, όλα τα χρόνια που προελαύνουν στην Ευρωπαϊκή Ενωση αντιλαϊκές, φιλομονοπωλιακές πολιτικές, είτε με το μανδύα «νεοφιλελεύθερων - δεξιών», είτε «σοσιαλδημοκρατικών - κεντροαριστερών» κομμάτων;

Παπαγεωργίου Βασίλης

Οποιαδήποτε φράση έχει χρησιμοποιηθεί για απάντηση αναλύεται σε εφημερίδες και κανάλια έως το τελευταίο σημείο στίξης και από αυτήν εξάγονται συμπεράσματα και προκύπτουν υπονοούμενα.

Κάθε θέμα μετατρέπεται (πάντα στα μέσα ενημέρωσης) σε μοχλό ώθησης σε προεκλογική περίοδο ή, στην καλύτερη των περιπτώσεων, εξετάζεται η επιρροή του στην επιλογή του χρόνου διεξαγωγής των εκλογών.

Για να μην κουράζονται, όμως, όλοι όσοι ασχολούνται, τους λέμε μιαν απλή, διαπιστωμένη και ασφαλή αλήθεια: Οι κυβερνήσεις κάνουν εκλογές, όταν (και μόνον όταν) τις συμφέρει!

Κανένα άλλο κριτήριο δεν υπάρχει και όσα ακούμε κατά καιρούς για «σεβασμό στους θεσμούς» και στη «λαϊκή βούληση» είναι «ατάκες» για να περνάει η ώρα.

Τώρα το τι συμφέρει τη Νέα Δημοκρατία φανταζόμαστε ότι κανείς δεν μπορεί να το ξέρει καλύτερα από την ίδια. Αν θα κάνει καλή επιλογή ή όχι, είναι αποκλειστικά δικό της πρόβλημα.

Σε καμία περίπτωση, πάντως, δεν είναι πρόβλημα των εργαζομένων, των συνταξιούχων και των αγροτών αυτής της χώρας. Οποτε κι αν γίνουν οι εκλογές, με ψέματα, υποσχέσεις και τακτικές εξαγοράς, θα προσπαθήσουν να τους υφαρπάξουν την ψήφο.

ΑΓΓΑΡΕΙΑ η θητεία του Βύρωνα Πολύδωρα, αλλά οι συνεντεύξεις του στον κυριακάτικο Τύπο αποδεικνύονται ...πολυβόλο και, μάλιστα, με σφαίρες από καουτσούκ και χρωμοσφαιρίδια.

Οταν, όμως, λέει τέτοια, να μην αναρωτιέται μετά γιατί θα τον πουν «υπουργό της βίας» ή οποιαδήποτε άλλη κατηγορία του προσάψουν.

Τελικά, να το θυμηθείτε ότι εκεί θα φτάσει η αντιπαράθεση Νέας Δημοκρατίας και ΠΑΣΟΚ για την υπόθεση της ΕΛ.ΑΣ. Η «σκληρή δεξιά» θα προτείνει να αντιμετωπίζονται οι διαδηλώσεις με πλαστικές σφαίρες και η «μεγάλη δημοκρατική παράταξη» με χρωμοσφαιρίδια.

Γρηγοριάδης Κώστας

Παπαγεωργίου Βασίλης

Μία από τις παραλίες ήταν και αυτή του Αλίμου. Τότε, ορισμένοι μόνιμοι κάτοικοι της περιοχής που δεν πλήρωναν εισιτήριο, ως δημότες Αλίμου, αντιδρούσαν που έβλεπαν... την κίνηση αυτή και δυσανασχετούσαν, θεωρώντας ότι είναι «δίκαιο» να πληρώνουν όλοι οι υπόλοιποι κάτοικοι του Λεκανοπεδίου και εκείνοι να μπαίνουν δωρεάν. Κι όταν στελέχη της ΝΑΣ, τους έλεγαν ότι πρέπει και εκείνοι να αγωνιστούν για το δικαίωμα στη δωρεάν πρόσβαση στις ακτές, γιατί θα 'ρθει η ώρα που θα αναγκαστούν να πληρώσουν, εκείνοι «σφύριζαν» αδιάφορα...

Ενα χρόνο μετά λοιπόν, ο επιχειρηματίας που εκμεταλλεύεται την πλαζ στον Αλιμο, επέβαλε εισιτήριο και στους μόνιμους κατοίκους Αλίμου... Και τώρα διαμαρτύρονται - και καλά κάνουν - για το μέτρο αυτό που μοιραία θα επέβαλε κάποτε ο επιχειρηματίας. Καλό θα ήταν βέβαια, να συνειδητοποιήσουν - και τώρα ακόμα δεν είναι αργά - ότι χωρίς αγώνα συλλογικό και όχι μόνο, όταν θίγεται το προσωπικό συμφέρον, δε γίνεται τίποτα.

Η «Κυριακάτικη Αυγή» δεν κρύβει την ενόχλησή της γιατί, όπως λέει, «Η Γραμματέας του ΚΚΕ ταύτισε απολύτως ΝΔ και ΠΑΣΟΚ αποδίδοντας ουσιαστικά ευθύνες και στα δύο κόμματα...» και μάλιστα «υπερακόντισε στη λογική του συμψηφισμού που ακολουθεί η κυβέρνηση». Απ' όλα αυτά η «Αυγή» φτάνει στο σημείο να ανακαλύψει τη «Σύμπλευση ΚΚΕ με την κυβερνητική κριτική κατά του συνθήματος "φέρτε πίσω τα κλεμμένα"»!

Δεν ξέρουμε αν τα παραπάνω γράφονται εξαιτίας της παραζάλης που διακατέχει ορισμένους στην προσπάθειά τους να πάρουν υπό την προστασία τους την κυβερνητική πολιτική του ΠΑΣΟΚ.

Εμείς θα θυμίσουμε μόνο ότι όταν το ΠΑΜΕ και το ΚΚΕ απαιτούσαν να επιστραφούν τα κλεμμένα του χρηματιστηρίου, όπως απαιτούν και τώρα για τα ομόλογα, κάποιοι ερωτοτροπούσαν με τις αποδόσεις του χρηματιστηρίου. Τέλος, αν η «Αυγή» προτιμά τον «πράσινο» από τον «γαλάζιο» κλέφτη, αυτό είναι δικαίωμά της. Αυτό όμως δεν αφορά τους εργαζόμενους, που και από τους δυο διαχειριστές μετρούν μόνο χασούρα.

Τον υπουργό Εσωτερικών Πρ. Παυλόπουλο επισκέφθηκε χτες ο δήμαρχος Πειραιά, Π. Φασούλας, προκειμένου να ζητήσει βοήθεια στο οικονομικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει ο δήμος, το χρέος του οποίου ξεπερνά τα 200 εκατ. ευρώ μαζί με τα τοκοχρεολύσια. Εχουν προηγηθεί, μετά την εγκατάσταση των νέων δημοτικών αρχών, και άλλες ανάλογες συναντήσεις (για παράδειγμα των δημάρχων Αθηναίων και Αμαρουσίου), με τους εργαζόμενους να παραμένουν θύματα καταστάσεων για τις οποίες ευθύνονται τόσο οι δήμαρχοι όσο και η κυβέρνηση.

Δήμαρχοι που τώρα ζητούν χρήματα και οι παρατάξεις που τους στηρίζουν όχι μόνο δεν έχουν κάνει κάτι για να διεκδικήσουν αυξημένους πόρους προς το θεσμό, αλλά συναινούν ή και πρωτοστατούν στις κυβερνητικές επιλογές παραπέρα αφαίμαξης των ταμείων τους. Μ' αυτή την έννοια, η λύση δεν είναι στο να βουλωθούν τώρα κάποιες τρύπες, όπως φαίνεται να κόπτονται οι νεοεκλεγμένοι τοπικοί άρχοντες. Αλλά να διεκδικήσουν όλα όσα τους χρωστούν οι κυβερνήσεις, όπως και να συνεχίσει η χρηματοδότησή τους από τον κρατικό προϋπολογισμό για την εξυπηρέτηση των λαϊκών αναγκών και όχι να χαρατσώνουν τους εργαζόμενους για τις όποιες υπηρεσίες τούς παρέχουν. Βεβαίως, τέτοια προοπτική από δημάρχους τα κόμματα των οποίων υπηρετούν την πλουτοκρατία δεν μπορούν περιμένουν οι εργαζόμενοι, που πρέπει να αναπτύξουν διεκδικητική δράση και από τους δήμους.

Παραληρούσε χτες το πρωί, στην εκπομπή της ΝΕΤ «Πρώτη Γραμμή», ο εκλεγμένος με το ψηφοδέλτιο επικρατείας του ΠΑΣΟΚ, πρώην στέλεχος του ΣΥΝ, Μ. Ανδρουλάκης: «Με πολλά απ' αυτά που είπε ο Σαρκοζί εγώ συμφωνώ», «η Δεξιά στη Γαλλία είχε αυτό το χαρισματικό καθίκι» (σ.σ: τον Σαρκοζί με τον οποίο συμφωνεί ο Ανδρουλάκης), «η Αριστερά δεν μπορεί να είναι μόνο πεδίο των δικαιωμάτων, αλλά και στο πεδίο των υποχρεώσεων - δεν μπορείς να ζητάς μόνο, τι δίνεις εσύ στην κοινωνία;», «ένα καθίκι της Δεξιάς, αλλά ο μόνος που μπορούσε να ανακατέψει τα πράγματα στη Γαλλία», «ο Σαρκοζί ήταν θεία δίκη για την Αριστερά», «εγώ (σ.σ: ο Ανδρουλάκης) ανήκω στην Αριστερά του Καρλ Μαρξ (σ.σ: ναι, ναι ο Ανδρουλάκης)... όχι να τιμωρώ αυτόν που πάει να βγάλει δέκα δραχμές», «υπάρχουν πολλές Αριστερές, πολλές Δεξιές και αντίθεση Αριστεράς - Δεξιάς».

Τώρα, πώς να το σχολιάσεις αυτό το ντελίριο; Ισως γι' αυτό και οι λοιποί συμμετέχοντες στη συζήτηση τον άφηναν μειδιώντας να συνεχίζει.