Στην γκλίτσα του τσοπάνη ξύνεται η πλειοψηφία στην Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ελλάδας. Σε πρόσφατη συνεδρίαση του ΔΣ, όχι μόνο απέρριψε τις προτάσεις των ταξικών δυνάμεων για κινητοποιήσεις με θέμα την Κοινωνική Ασφάλιση, αλλά εξαπέλυσε σε βάρος τους και μια χυδαία επίθεση, ενοχλημένη από τη δράση του ΠΑΜΕ για την υπεράσπιση του δικαιώματος στη σταθερή δουλιά, των καθαριστριών στα δημόσια σχολεία. Αυτό που δεν μπόρεσε να χωνέψει η συμβιβασμένη πλειοψηφία είναι το γεγονός ότι η ΔΑΣ στην Ομοσπονδία και οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ αποκάλυψαν τις τεράστιες ευθύνες των ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ - ΣΥΝ που συμφώνησαν για τη μονιμοποίηση των καθαριστριών με μερική απασχόληση, μισής και μίας ώρας! Κι όχι μόνο αυτό, αλλά επιπλέον αποκάλυψε ότι η πλειοψηφία της ΟΙΥΕ σκόπιμα παραπλανούσε και εξαπατούσε τους εργαζόμενους - συμβασιούχους το προηγούμενο διάστημα, αποτρέποντάς τους από κάθε διεκδίκηση και αγώνα λέγοντας ότι τα προβλήματα είναι νομικής φύσης και θα λυθούν στα δικαστήρια.
Η όποια νομιμοποίηση, τελικά έγινε με τους αγώνες των καθαριστριών και όχι με τους «αγώνες» της πλειοψηφίας και των μεγαλοδικηγόρων. Οπως καταγγέλλει η ΔΑΣ, αυτό ενόχλησε τις παρατάξεις της συναίνεσης, αφού διασπά «το αρραγές μέτωπο με τους μεγαλοδικηγόρους» που καλούν τους εργαζόμενους στην καθαριότητα να πληρώσουν τεράστια ποσά. Οι πρωτοβουλίες και οι παρεμβάσεις της ΔΑΣ για το ζήτημα βρίσκουν πλατιά ανταπόκριση από τους εργαζόμενους και έχουν γίνει αντικείμενο συζήτησης σε διοικητικά συμβούλια και γενικές συνελεύσεις των σωματείων των καθαριστριών σε όλη την Ελλάδα. Αυτό είναι που τους φοβίζει περισσότερο. Γι' αυτό και σκούζουν (μάταια και το ξέρουν) σε βάρος των ταξικών δυνάμεων.
Ενοχλούν οι ταξικές δυνάμεις
Ηταν τέτοιος ο τρόμος των κυβερνητικών και εργοδοτικών συνδικαλιστών του επιχειρησιακού σωματείου του «ΑΣΤΕΡΑ» και της Ομοσπονδίας μην τυχόν και δεν περάσει η πρόταση της εργοδοσίας στη γενική συνέλευση των εργαζομένων, που απαγόρευσαν τη συμμετοχή σ' αυτή εκπροσώπων του κλαδικού σωματείου. Σημειώνεται ότι ο πρόεδρος του σωματείου Π. Κούκος είναι μέλος της διοίκησης του κλαδικού! Η διαφορά είναι ότι ο μεν Π. Κούκος εκλέγεται με το ψηφοδέλτιο της ΠΑΣΚΕ, που ταυτίστηκε με την πρόταση της εργοδοσίας, ενώ η πλειοψηφία της διοίκησης του κλαδικού με το αγωνιστικό ψηφοδέλτιο της «Δημοκρατικής Αγωνιστικής Συνεργασίας», που έδωσε και θα συνεχίσει να δίνει μάχη για να έχουν όλοι οι εργαζόμενοι του «ΑΣΤΕΡΑ» πλήρη και σταθερή εργασία. Ας βγάλουν τα συμπεράσματά τους οι εργαζόμενοι και από αυτή τη στάση της πλειοψηφίας.
Αφισοκυνηγός ο Τζανακούλης
Παραμονές του σημερινού συλλαλητηρίου που διοργανώνουν από κοινού ΠΑΜΕ - ΠΑΣΥ, ΔΗΚΕΒΕ - ΟΓΕ, στην κεντρική πλατεία της Λάρισας, συνεργεία του Δήμου Λαρισαίων ξήλωσαν αφίσες που καλούσαν τους εργαζόμενους της περιοχής στην αγωνιστική κινητοποίηση. Η δικαιολογία που κι αυτή τη φορά προβάλλεται από τη Δημοτική Αρχή - πρόσκειται στη ΝΔ - είναι ότι δήθεν ενδιαφέρεται για την καθαριότητα, την ευπρέπεια και την ευταξία στην πόλη. Κι αυτά σε μια περίοδο που η Λάρισα είναι γεμάτη από αφίσες «αοιδών νυκτός» που κατακλύζουν τα μπουζουξίδικα της περιοχής.
Την απαράδεκτη και προκλητική ενέργεια του δήμου καταδικάζει με ανακοίνωσή της η Γραμματεία Λάρισας του ΠΑΜΕ, επισημαίνοντας ότι «ούτε τυχαίο γεγονός είναι, ούτε πρώτη φορά γίνεται, ούτε, βεβαίως, είναι πρωτοβουλία υπηρεσιακών παραγόντων και πολύ περισσότερο απλών εργαζομένων του δήμου». Την ώρα που οι εργαζόμενοι και ο λαός της περιοχής βρίσκονται στο πόδι για το μεγάλο θέμα της κοινωνικής ασφάλισης, η Δημοτική Αρχή του κ. Τζανακούλη προσπαθεί, για μια ακόμα φορά, να «συνεισφέρει τα μάλα» στην εξασφάλιση της «κοινωνικής ειρήνης»....
Η ... εκκρεμότητα
Μετ' επιτάσεως θέτει ο δήμαρχος Αθήνας Νικ. Κακλαμάνης, το ζήτημα των παρακρατηθέντων πόρων που χρωστούν οι κυβερνήσεις στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Μάλιστα, το χαρακτηρίζει και «εκκρεμότητα». Και να τι είπε, ανάμεσα στα άλλα για το θέμα, στη διάρκεια πρόσφατης συνέντευξης Τύπου: «Δεν είναι κανείς παράλογος. Ομόφωνα το ΔΣ της ΚΕΔΚΕ, είπαμε ότι δεν πατάμε ένα κουμπί για να μας γυρίσουν πίσω είτε τα 2,5, που λέμε εμείς, είτε το 1,5 δισ. ευρώ, που έχει συμφωνήσει το Γενικό Λογιστήριο. Αλλά να μπει ένα χρονοδιάγραμμα»!
Τι είπε, δηλαδή, ο δήμαρχος Αθήνας και πρόεδρος της ΚΕΔΚΕ; Οτι το κράτος χρωστά στην Αυτοδιοίκηση 2,5 δισ. ευρώ - σύμφωνα με τις δικές τους εκτιμήσεις - αλλά και 1,5 δισ. ευρώ να πάρουνε, ποσό που έχει συμφωνήσει το Γενικό Λογιστήριο, δεν τους πειράζει. Ωραίες διεκδικήσεις! Και αυτό το λέμε, όχι μόνο γιατί δείχνει να συμβιβάζεται με το 60% της δικής του «διεκδίκησης» για τη διευθέτηση της ...εκκρεμότητας, αλλά κυρίως, διότι οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ συνολικά χρωστούν στην Αυτοδιοίκηση το ποσό των 9 δισ. ευρώ! Κάπως έτσι, πετσοκομμένες, τελειώνουν οι «εκκρεμότητες»...
Ο Δ. Κοντός και ο ΣΥΝ - ΣΥΡΙΖΑ
Πριν από λίγες μέρες, η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας (ΔΟΕ), σε συνεργασία με την Πορτογαλική Προεδρία της ΕΕ, διοργάνωσε στη Λισαβόνα ένα τριήμερο φόρουμ με θέμα «Αξιοπρεπής Εργασία για μια Δίκαιη Παγκοσμιοποίηση». Ο τίτλος και μόνο προδιαθέτει τον αναγνώστη για το περιεχόμενο της συζήτησης που αναπτύχθηκε. Περιεχόμενο που υπονοείται και από τη λίστα όσων πήραν μέρος στο φόρουμ, σύμφωνα με τη σχετική ανακοίνωση: Κυβερνητικοί εκπρόσωποι υψηλού επιπέδου, εκπρόσωποι εργαζομένων και εργοδοτικών οργανώσεων, στελέχη και εμπειρογνώμονες της ΔΟΕ και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις. Την ελληνική κυβέρνηση εκπροσώπησε ο γενικός γραμματέας του υπουργείου Απασχόλησης, Δ. Κοντός.
«
Στην Ευρώπη, όπως και στη χώρα μας - είπε ο Δ. Κοντός στην παρέμβασή του - η παγκοσμιοποίηση έχει δώσει ευκαιρίες σε πολλούς, αλλά έχει αφήσει και αρκετούς στο περιθώριο των εξελίξεων. Γι' αυτό είναι ανάγκη επιτακτική να ενισχυθεί η κοινωνική διάσταση της παγκοσμιοποίησης με στόχο την πλήρη και παραγωγική απασχόληση και αξιοπρεπή εργασία για όλους». Για όσους δυσκολεύονται να κατανοήσουν πώς γίνεται και η «παγκοσμιοποίηση» - δηλαδή, η διεθνική δράση του κεφαλαίου, που εξυπηρετεί αποκλειστικά την αύξηση της κερδοφορίας του - να πηγαίνει καλά και, ταυτόχρονα, να ικανοποιούνται τα δικαιώματα των εργαζομένων, το κυβερνητικό στέλεχος έσπευσε να δώσει εξηγήσεις.
Είπε ο Δ. Κοντός: «Δίκαιη παγκοσμιοποίηση είναι αυτή που βάζει τους ανθρώπους πάνω απ' όλα. Σέβεται την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, υπηρετεί τις διεθνείς αρχές και αξίες. Παράγει πραγματικές ευκαιρίες για περισσότερους ανθρώπους και περισσότερες χώρες. Για να γίνει αυτό, η παγκοσμιοποίηση πρέπει να είναι πιο ισορροπημένη, χωρίς αποκλεισμούς και με σύγχρονη δημοκρατική διακυβέρνηση. Δηλαδή, μια παγκοσμιοποίηση που δημιουργεί αξιοπρεπή εργασία».
Δεν ξέρουμε αν ο Δ. Κοντός προσχώρησε στο Ευρωπαϊκό ή στο Ελληνικό Κοινωνικό Φόρουμ, ώστε να αναπαράγει και να αναλύει - και μάλιστα ως εκπρόσωπος της κυβέρνησης - το σύνθημα «οι άνθρωποι πάνω από τα κέρδη», προπαγανδίζοντας έτσι την «ειρηνική συνύπαρξη» των εργαζομένων με τους εκμεταλλευτές τους. Το σίγουρο πάντως είναι ότι αυτά που μετέφερε στη συνάντηση της Λισαβόνας θα μπορούσαν να ακουστούν από το στόμα οποιουδήποτε στελέχους του ΣΥΝ - ΣΥΡΙΖΑ και όσων άλλων καυχιούνται για την παρουσία τους στους «κοινωνικούς αγώνες» μέσα από τα διάφορα «κοινωνικά φόρα», εντός και εκτός Ελλάδας.
Τι αποδεικνύεται; Οτι η στρατηγική και τα συνθήματα όλων αυτών που προπαγανδίζουν έναν δίκαιο καπιταλισμό, όπως ο ΣΥΝ - ΣΥΡΙΖΑ και οι παραφυάδες του, κάθε άλλο παρά τα δικαιώματα των εργαζομένων εξυπηρετούν. Στην καλύτερη περίπτωση, δημιουργούν και αναπαράγουν την αυταπάτη ότι μια καλύτερη διαχείριση του καπιταλισμού στο πιο αντιδραστικό στάδιο της ανάπτυξής του μπορεί να αποβεί ωφέλιμη για τους εργαζόμενους. Αρκεί να δείξουν καλή διάθεση εργοδότες και εργαζόμενοι, να βρουν δηλαδή τη χρυσή τομή οι θύτες και τα θύματα! Τα συνθήματα και η λογική τους είναι τόσο ανώδυνα για το κεφάλαιο, ώστε ακόμα και το στέλεχος μιας κυβέρνησης όπως αυτή της ΝΔ να μπορεί να τα χρησιμοποιήσει σε μια διεθνή συνάντηση. Για τέτοια σύμπτωση απόψεων μιλάμε...
Περικλής ΚΟΥΡΜΟΥΛΗΣ
Οι πραγματικοί παράνομοι...
Παπαγεωργίου Βασίλης
ΠΡΑΓΜΑΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙ μια περιοχή στην Κρήτη όπου η ελληνική νομοθεσία δε φθάνει. Οπου οι ελληνικές αρχές δεν υπολογίζονται.
Οπου εγκληματίες συναθροίζονται και καταστρώνουν σχέδια, τα οποία έχουν σαν αποτέλεσμα να χάνονται και ανθρώπινες ζωές. Οπου κάθε ύποπτη συναλλαγή είναι πιθανή και κανείς δεν μπορεί να την ελέγξει.
Προφανώς άλλου πήγε το μυαλό σας, με όσα λέγονται και γράφονται αυτό τον καιρό. Ομως εμείς μιλάμε για την... αμερικανική βάση της Σούδας!
Ομως για το τι γίνεται εκεί ουδείς εισαγγελέας διανοήθηκε ποτέ να επέμβει και κανένας υπουργός Εσωτερικών δε δήλωσε ότι «θα επιβληθεί ο νόμος και η τάξη».
ΩΡΑΙΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ έχει στηθεί για το Ασφαλιστικό! Με σενάριο, διαλόγους και όλα τα απαραίτητα.
Ο Γιώργος Παπανδρέου κάνει εκκλήσεις προς την κυβέρνηση «να ανοίξει τα χαρτιά της» και ο Αλογοσκούφης με τον Μαγγίνα βγήκαν χτες και μας είπαν (εμμέσως πλην σαφώς) ότι εμείς πρέπει να πληρώσουμε για τη «βιωσιμότητα των Ταμείων».
Εν ολίγοις το ΠΑΣΟΚ συμπεριφέρεται λες και δεν ξέρει τι επιδιώκει η κυβέρνηση! Μα τι άλλο να επιδιώκει από αυτό που προσπαθούσαν να κάνουν και οι προηγούμενες κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και το έκαναν; Να καταργήσει ασφαλιστικά δικαιώματα.
Οσο για τη ΝΔ, θέλει να μας πείσει ότι τόσο καιρό ήταν σε δίλημμα και σε ψυχικό αναβρασμό για το τι προτίθεται να κάνει. Σαν να μην ξέρουμε ότι εδώ και χρόνια έχει υιοθετήσει και στηρίζει τις αντι-ασφαλιστικές κατευθύνσεις της ΕΕ.
Παπαγεωργίου Βασίλης
Αν τους αρέσει να παίζουν μεταξύ τους αυτό το θέατρο είναι δικαίωμά τους. Ομως μην απορήσουν αν στο τέλος της παράστασης... πέσουν ντομάτες και άλλα ζαρζαβατικά.
Οχι μόνο δεν είναι ανόητοι οι ασφαλισμένοι, αλλά θέλουν και τα λεφτά τους πίσω... Τις εισφορές δηλαδή που τους έχουν κλέψει τα τελευταία 50 χρόνια κι αν σήμερα έμπαιναν στα Ταμεία θα έλυναν μια και καλή κάθε πρόβλημα.
Ούτε μονόστηλο για το ΠΑΜΕ!
Παπαγεωργίου Βασίλης
Εδώ και ενάμιση περίπου μήνα, οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ σε όλη τη χώρα δίνουν έναν μεγάλο σε μέγεθος και απήχηση αγώνα για την επιτυχία των σημερινών συλλαλητηρίων για την Κοινωνική Ασφάλιση. Η πολύμορφη αυτή δραστηριότητα βρίσκεται σε πλήρη αντίθεση με τους πολιτικούς και συνδικαλιστικούς κήνσορες του συμβιβασμού, που τρέχουν από «διάλογο» σε συνέντευξη Τύπου και τούμπαλιν, σιγοντάροντας τα κυβερνητικά σχέδια. Η δράση του ΠΑΜΕ και οι σημερινές κινητοποιήσεις σε 69 πόλεις όλης της χώρας, στη συντριπτική πλειοψηφία του ημερήσιου Τύπου δεν έχουν περάσει ούτε καν σαν μονόστηλο. Γεγονός που προδιαγράφει και τον τρόπο με τον οποίο στα αυριανά φύλλα, θα εξαφανίσουν για μια ακόμη φορά τους δεκάδες χιλιάδες των εργαζομένων που θα διαδηλώσουν με το ΠΑΜΕ. Ετσι εννοούν οι μεγαλοεκδότες και τα κόμματά τους τη δημοκρατική ενημέρωση του λαού.
Τη στάση αυτή καταγγέλλει και η Εκτελεστική Γραμματεία του ΠΑΜΕ, με επιστολή που απέστειλε χτες στους εκδότες, στους διευθυντές και στους αρχισυντάκτες των εφημερίδων της Αθήνας. Το ΠΑΜΕ διαμαρτύρεται για τη σκόπιμη και συστηματική απουσία των δραστηριοτήτων του από τις στήλες των εφημερίδων και ξεκαθαρίζει ότι θα συνεχίσει να αντιστέκεται σε όλες τις αντιλαϊκές επιλογές και να αγωνίζεται για τα δικαιώματα των εργαζομένων, και των εργαζομένων στα ΜΜΕ, «ακόμη και αν οι στήλες σας δε χωρούν τις αγωνιστικές μας κινητοποιήσεις».
Υπόκοσμος και πολιτικές προτεραιότητες
Καθαρά αστυνομικό ζήτημα, δηλαδή ζήτημα επιβολής του νόμου και της τάξης, θεωρεί η κυβέρνηση την αντιμετώπιση του υποκόσμου και του οργανωμένου εγκλήματος. Οι λόγοι είναι προφανείς. Η κυβέρνηση, ως συνήθως, επιχειρεί να αποσείσει από πάνω της τις αδιαμφισβήτητες ευθύνες, ενώ επιδιώκει να αξιοποιήσει το όλο θέμα για να ενισχύσει τους μηχανισμούς καταστολής και να εξασφαλίσει τη συναίνεση της κοινωνίας στο «να λυθούν τα χέρια της Αστυνομίας», δηλαδή να έχει το «ελεύθερο» να καταπατά κατά το δοκούν τα ατομικά και δημοκρατικά δικαιώματα. Από αυτό και μόνο προκύπτει αβίαστα ότι το ζήτημα της αντιμετώπισης του οργανωμένου εγκλήματος είναι καθαρά πολιτικό ζήτημα. Δεν είναι τυχαία η «αδυναμία» που επιδεικνύει, διαχρονικά, το κράτος στην αντιμετώπισή του. Είναι πάμπολλα τα παραδείγματα που επιβεβαιώνουν τις ισχυρές διασυνδέσεις του υποκόσμου με τους διώκτες τους αστυνομικούς, ενώ δεν είναι λίγες οι φορές που έχει συμπηχθεί συμμαχία μεταξύ κράτους και υποκόσμου εναντίον του λαϊκού κινήματος. Αυτή είναι και η ρίζα της μη αντιμετώπισης του οργανωμένου εγκλήματος: Πρώτη προτεραιότητα του κρατικού μηχανισμού ήταν και παραμένει η καθυπόταξη του λαού...
ΥΓ: Είναι τυχαίο ότι οι χαφιεδοκάμερες δεν είναι στραμμένες στους «νονούς» του υποκόσμου, αλλά στις διαδηλώσεις;
Πανίσχυρα «προσχήματα»...
Ολοφάνερη ήταν η αδυναμία του κυβερνητικού εκπροσώπου να απαντήσει στο απόλυτα δικαιολογημένο αίτημα κατά του «Καποδίστρια 2». Αντιγράφουμε από τη χτεσινή συζήτηση στην ενημέρωση των συντακτών από τον κυβερνητικό εκπρόσωπο:
-- Μήπως θέλετε να μας πείτε αν κατά την εκτίμησή σας υπάρχει κάποια σχέση ανάμεσα στον «ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ 2» και στις αρμοδιότητες που θα δώσει η κυβέρνηση στους νέους δήμους για την Παιδεία;
-- Ρουσόπουλος: Εχω πει ήδη πολλά πράγματα για τα της Παιδείας αυτές τις ημέρες. Δε θα προσθέσω τίποτε περισσότερο. Κάνω μια αναφορά στον «ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ 2» όχι τυχαία, διότι ήταν ένα από τα αιτήματα τα οποία ακούστηκαν στις πρώτες καταλήψεις προ ολίγων ημερών...
-- Είχατε πει ότι ήταν πρόσχημα η αναφορά στον «ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ 2».
-- Ρουσόπουλος: Ακριβώς.
-- Ναι, οι μαθητές σας απαντάνε, αν διαβάσετε την ανακοίνωση (σ.σ. του Συντονιστικού Πειραιά) για τον «ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ 2»: «Ξέρουμε ότι αν τα σχολεία μας περάσουν στους δήμους, αυτό θα πει πως δε θα έχουν λεφτά όλα τα σχολεία. Θα ψάχνουν χορηγούς. Θα βάζουν οι γονείς μας ακόμη πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη». Αυτό, εσείς μπορείτε να το διαψεύσετε;
-- Ρουσόπουλος: Εκείνο το οποίο λέω είναι ότι η δημόσια δωρεάν Παιδεία είναι διασφαλισμένη από την Πολιτεία.
Και μόνο η απάντηση αυτή αρκεί...
Το «λουκέτο» στην Παιδεία
Είναι πράγματι επίτευγμα του επίμονου αγώνα των μαθητών και των φοιτητών το γεγονός ότι τα προβλήματα της Παιδείας έχουν βγει τα τελευταία χρόνια στο προσκήνιο, ξεμπροστιάζοντας όλους αυτούς που μιλάνε στο όνομα της Παιδείας, τους συκοφάντες του μαθητικού και του φοιτητικού κινήματος. Ο μακροχρόνιος αγώνας του πανεκπαιδευτικού κινήματος έχει συμβάλει σημαντικά στην ανάδειξη των βασικών πολιτικών αιτίων για την κατάσταση που επικρατεί σήμερα σε όλους τους χώρους της εκπαίδευσης, όπως έχει προβάλει και σαφή δείγματα της διεξόδου που προτείνεται.
Σήμερα, όλο και περισσότερο, γίνεται φανερό ότι αποτελεί στρατηγική επιλογή της άρχουσας τάξης η διαρκής υποβάθμιση της Παιδείας για τα παιδιά του λαού, με την εμπορευματοποίησή της. Αυτό ως μέρος των γενικότερων αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων, σε συνδυασμό με την εκπλήρωση επιδιώξεων των διαφόρων επιχειρηματικών συμφερόντων και ως αποτέλεσμα της πολιτικής του ευρωμονόδρομου. Δεν είναι τυχαίο ότι η κατάσταση στους εκπαιδευτικούς χώρους έχει έναν κοινό παρονομαστή, την κυβερνητική πολιτική παραίτησης από την αντιμετώπιση ακόμα και των αυτονόητων, όπως η έγκαιρη στελέχωση με το αναγκαίο εκπαιδευτικό προσωπικό. Η στάση αυτή επενδύεται και ιδεολογικά με τα περί «ανταγωνιστικότητας» και την αντιμετώπιση των εκπαιδευτικών ζητημάτων σαν να πρόκειται για επιχειρηματικές δραστηριότητες.
Από κει και πέρα, ακολουθεί η προπαγάνδα όλων των απολογητών της ταξικής, αντιλαϊκής και αντιεκπαιδευτικής πολιτικής. Το μαθητικό και φοιτητικό κίνημα βρίσκονται μόνιμα στο στόχαστρο των κυβερνήσεων και των διαφόρων οργάνων τους. Ετσι η κυβέρνηση, διά του εκπροσώπου της, μιλάει για τα «λουκέτα» στα σχολεία που βάζουν οι μαθητές, ενώ ο πρωθυπουργός ξεπερνώντας τα εσκαμμένα έφθασε στο σημείο να χαρακτηρίσει τις καταλήψεις «ένα ιδιότυπο "λοκ άουτ" εναντίον της γνώσης». Ταυτόχρονα, δίνουν και παίρνουν τα περί «δυναμικών μειοψηφιών» και «υποκινούμενων» κινητοποιήσεων. Το γνωρίζουν πολύ καλά ότι η προπαγάνδα τους αυτή δεν μπορεί να πείσει όλους εκείνους, που βιώνουν τα αδιέξοδα της σημερινής Παιδείας.
Δεν μπορούν να πείθουν τα κροκοδείλια δάκρυά τους πάνω στα «λουκέτα» των σχολείων, τη στιγμή που γίνεται όλο και πιο φανερό ότι στα σχολεία και στα πανεπιστήμια έχουν βάλει λουκέτο διαρκείας οι πολιτικές, που με την ίδια συνέπεια έχουν εφαρμόσει οι κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ και αυτές τις πολιτικές αντιπαλεύουν οι αγωνιζόμενοι μαθητές, γιατί θέλουν πραγματικά ανοιχτά σχολεία στη γνώση και στο μέλλον. Το ίδιο δεν πείθουν όταν μιλάνε για «μειοψηφίες», όταν ο καθένας καταλαβαίνει ότι μειοψηφική είναι η σημερινή πολιτική που ορθώνει τείχη στο μέλλον της νέας γενιάς, η πολιτική που εμπορευματοποιεί, υποβαθμίζει και κλείνει το δρόμο στη μόρφωση για τα παιδιά των πλατιών λαϊκών στρωμάτων. Επίσης δεν πείθουν και όταν λένε ότι οι μαθητές δεν έχουν αιτήματα ή δεν ξέρουν τι θέλουν, γιατί θέλουν σχολειό να τους μορφώνει.
Αντίθετα, πλειοψηφική είναι η αγανάκτηση μαθητών, φοιτητών, γονιών, η διάθεσή τους για αγωνιστική διεκδίκηση μέσα από συλλογικές διαδικασίες, η ωριμότητα που δείχνουν στην απόκρουση των συκοφαντιών, των απειλών και της τρομοκρατίας που πηγάζει από κυβέρνηση, διευθυντές και εισαγγελείς. Ο αγώνας του εκπαιδευτικού κινήματος είναι αγώνας όλου του λαού ενάντια στις στρατηγικές επιλογές που θέλουν τη ζωή των εργαζομένων διαρκώς να υποβαθμίζεται υπέρ της αύξησης των κερδών του κεφαλαίου. Είναι αγώνας να ανοίξει το λουκέτο που έχει μπει στην Παιδεία.
Feeds
