Η καταγγελία δεν έμεινε ασχολίαστη από τη βουλευτή του ΚΚΕ Ε. Παντελάκη, η οποία παίρνοντας το λόγο είπε: «Αν ο κ. Καστανίδης είπε ότι στις κινητοποιήσεις τού έσπασαν το ρολόι, εγώ θέλω να θυμίσω ότι μετά την κινητοποίηση των ναυτεργατών και την επιστράτευση (σ.σ. το 2002), σαράντα εννέα πήγαν στο νοσοκομείο εκ των οποίων δυο άτομα έχουν ακόμα τα σημάδια στο πρόσωπο»! Ετσι είναι. Είτε πράσινο, είτε μπλε, το κλομπ των δυνάμεων καταστολής έχει πάντα στόχο τις πλάτες της εργατικής τάξης. Αν τώρα ξεφεύγει και καμιά ξώφαλτση σε όσους προσπαθούν όψιμα να εμφανιστούν σαν υπερασπιστές των εργαζομένων, αφού πρώτα έσκαψαν το λάκκο τους, αυτό είναι άλλο ζήτημα...
«Λέγε, λέγε το κοπέλι...» φαίνεται πως κάποιοι έχουν κάνει την πολύ γνωστή παροιμία αρχή προπαγάνδας. Μετά τα «Νέα» και την «Αυγή» τις προηγούμενες μέρες χτες ήταν η σειρά του «Ελεύθερου Τύπου» και του «Εθνους» να πάρουν το σκονάκι των «αποκλειστικών πληροφοριών» γύρω από το ΚΚΕ. Ετσι μάθαμε για άλλη μια φορά πως η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ «έχει θέσει από μόνη της θέμα διαδοχής της και σε συσκέψεις με τον ηγετικό πυρήνα του κόμματος αλλά και σε μη κομματικό συνομιλητή της» και άλλα παρόμοια από τα οποία το πιο πραγματικά «αποκλειστικό» (στην ανοησία του) ήταν εκείνο από το «Εθνος» όπου σύμφωνα με τον βαθύ γνώστη ρεπόρτερ η Α. Παπαρήγα «για πρώτη φορά δήλωσε ότι αρμόδια για την αλλαγή ηγεσίας στο ΚΚΕ είναι η Κεντρική Επιτροπή». Τόση ασχετοσύνη; Εντάξει, να μη ξέρει ο ρεπόρτερ την εσωτερική λειτουργία του ΚΚΕ, εντάξει να μη έχει ακούσει όλες τις δηλώσεις της Αλ. Παπαρήγα όλο τον τελευταίο καιρό. Να μη σκεφτεί καθόλου πως ονομάζεται ΓΓ της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ; Αρα, ποια «πρώτη φορά»; Τόσο πολύ τον είχε πιάσει πυρετός να εκτελέσει την εντολή που πήρε; Δεν είχε χρόνο να σκεφτεί, ή το παρασκέφτηκε;
Στην Εύβοια - που αποτελεί το φυσικό τείχος της Αττικής από ανατολικούς καιρούς - η διαδικασία παράδοσης της αντιμετώπισης των προβλημάτων που προκαλεί η κακοκαιρία στην ιδιωτική (εργολαβική) πρωτοβουλία έχει γίνει «επιστήμη», από τους νομάρχες του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Υπάρχει μεγάλη «διατριβή» στο εγχείρημα αντιμετώπισης καιρικών φαινομένων (ιδιαίτερα χιονιού που ονομάζουν ακραία καιρικά φαινόμενα) με μηχανήματα της ιδιωτικής πρωτοβουλίας, αφού τόσο ο νομάρχης Θ. Μπουραντάς (ΠΑΣΟΚ), όσο και ο Ν. Παπανδρέου (ΝΔ), ακολουθώντας κατά γράμμα τις αντιλαϊκές πολιτικές των κυβερνήσεών τους, κατάντησαν το νομό εργολαβικό υποχείριο και τους κατοίκους του υποζύγια που θα πληρώνουν τα σπασμένα. Το ίδιο έγινε και στο πρόσφατο τριήμερο 16-17-18/2 με τα χιόνια στο νομό.
Τι καλούνται να πληρώσουν οι εργαζόμενοι και ο ευβοϊκός λαός στους εργολάβους; Ιδού κάποια στοιχεία από το 2001-2005: Συνολικά, το κόστος των μηχανημάτων για την 5ετία ανέρχεται στα 5.116.932 ευρώ και αναλύεται: Το 2001 ήταν 424.676 ευρώ, το 2002 ήταν 1.724.577 ευρώ, το 2003 ήταν 1.584.292 ευρώ, το 2004 ήταν 958.569 ευρώ, το 2005 ήταν 424.818 ευρώ. Σύνολο: 5.116.932 ευρώ.
Απ' αυτά (σύμφωνα με το νομάρχη) μόνο τα 788.179 ευρώ ήταν χρηματοδότηση από ΥΠΕΣΔΔΑ. Πρόσθεσε και η ΝΑ Εύβοιας από δικούς της πόρους (ανταποδοτικά τέλη κλπ.) 1.556.737 ευρώ και δόθηκαν έναντι. Υπόλοιπο χρέους μέχρι το 2005; 2.772.017 ευρώ!!
Για τους Αμερικανούς το ΝΑΤΟ, ειδικά μετά την πτώση της Σοβιετικής Ενωσης, αποτελεί το όχημα για τη γεωπολιτική τους επέκταση και στη (Νοτιο)Ανατολική Ευρώπη. Στα Βαλκάνια ήδη η Ρουμανία και η Βουλγαρία είναι μέλη του ΝΑΤΟ και στο έδαφος αυτών των χωρών υπάρχουν αμερικανοΝΑΤΟικές βάσεις σε στρατηγικά σημεία, όπως για παράδειγμα στο βουλγαρικό λιμάνι του Μπουργκάς στη Μαύρη θάλασσα. Η ενσωμάτωση, λοιπόν, των Δυτικών Βαλκανίων στο ΝΑΤΟ, είναι φανερό, πως αποτελεί κρίσιμο στρατηγικό στόχο της Ουάσιγκτον.
Μετά από όλα τα παραπάνω, αντιλαμβάνεται κανείς ότι η διαφορά μεταξύ Αθήνας και Σκοπίων για το ζήτημα της ονομασίας, ενδιαφέρει τους Αμερικανούς μόνο σε ό,τι αυτό το πρόβλημα επηρεάζει ή εμποδίζει την ένταξη της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ. Καθώς για την Ουάσιγκτον η ενσωμάτωση των Δυτικών Βαλκανίων αποτελεί κρίσιμο ζήτημα, θεωρείται βέβαιο ότι η διαδικασία της ένταξης της ΠΓΔΜ στη Συμμαχία θα προωθηθεί, ακόμη κι αν δεν εξευρεθεί κοινά αποδεκτή λύση μεταξύ Αθήνας και Σκοπίων για το ζήτημα της ονομασίας.
Το πρώτο προϋποθέτει πλήρη αποτυχία της διαμεσολάβησης Νίμιτς και «ρήξη». Συνέπεια μιας τέτοιας εξέλιξης θα είναι η δρομολόγηση μιας διαδικασίας στο πλαίσιο της ΓΣ του ΟΗΕ, όπου η ΠΓΔΜ θα ζητήσει να αναγνωριστεί με τη συνταγματική της ονομασία, δηλαδή Δημοκρατία της Μακεδονίας. Με αυτήν την ονομασία, άλλωστε, η χώρα αυτή είναι αναγνωρισμένη από την πλειοψηφία των χωρών - μελών του ΟΗΕ.
Το δεύτερο και περισσότερο ρεαλιστικό σενάριο, προϋποθέτει τη συμφωνία της ελληνικής κυβέρνησης με ένα διπλωματικό «τρικ», που και άλλες φορές έχει χρησιμοποιηθεί σε διαδικασίες διεύρυνσης του ΝΑΤΟ. Συγκεκριμένα, η ελληνική κυβέρνηση, αν και δε θα έχει προκύψει μια συμβιβαστική λύση, θα συμφωνήσει ώστε η ΠΓΔΜ να προσεγγίσει τη Συμμαχία υπό το καθεστώς της «προσκεκλημένης χώρας». Με τον τρόπο αυτό η Ουάσιγκτον εξασφαλίζει την ολοκλήρωση της ΝΑΤΟποίησης των Δυτικών Βαλκανίων. Οσο για το πρόβλημα της ονομασίας, αυτό μπορεί να «αναπαυτεί» στη χοάνη των διαδικασιών της Συμμαχίας και στο χρόνο...
...Μέχρι την επόμενη φορά που η Ουάσιγκτον θα ανασύρει και θα αξιοποιήσει το «πρόβλημα» για να προωθήσει τα συμφέροντά της.
Την ανθρώπινη ευαισθησία του να μην την αμφισβητήσουμε. Ομως, τέτοια φαινόμενα υπάρχουν και χειροτερεύουν λόγω της ...υπουργικής αναισθησίας του.
Οχι μόνο του Θ. Ρουσόπουλου φυσικά, αλλά όλων των προκατόχων του, που εφάρμοσαν τις ίδιες ακριβώς πολιτικές.
Δεν ξέρουν, μήπως, γιατί σήμερα τα Μέσα Ενημέρωσης είναι ανεξέλεγκτα από κάθε άποψη (οικονομική, νομική, ηθική και ό,τι άλλο μπορείτε να φανταστείτε;);
Αγνοούν ποιοι τα κατέχουν και τι ακριβώς επιδιώκουν από την εκμετάλλευσή τους;
Θεωρούν, μήπως, ότι οι επιχειρηματίες αυτοί ενδιαφέρονται - έστω και ελάχιστα - για την ανθρώπινη αξιοπρέπεια ή τους αφορά η πραγματική ενημέρωση των πολιτών;
Γνωρίζουν τα πάντα για το θέμα. Αλλωστε, αυτοί έχουν δημιουργήσει, εγκαθιδρύσει και θεσμοθετήσει το σημερινό καθεστώς. Ολα τα άλλα είναι υποκρισία.
ΑΥΤΗ Η «κοντρίτσα» ανάμεσα στο ΠΑΣΟΚ και το «ΜΕΓΚΑ» τι ακριβώς είναι; Διάσταση της αξιωματικής αντιπολίτευσης με τα Μέσα Ενημέρωσης;
`Η, μήπως, πρέπει να μιλήσουμε για ...εσωκομματικό τους πρόβλημα; Εστω πρόβλημα της «μεγάλης δημοκρατικής παράταξης»...
Με δεδομένο ότι το ΠΑΣΟΚ (και ως κυβέρνηση και ως αντιπολίτευση) κάθε άλλο παρά έπεισε για την απέχθειά του προς τους καναλάρχες, καταλήγουμε στη δεύτερη εκδοχή.
Οσον αφορά την ουσία του πράγματος (ότι δηλαδή το κανάλι παρουσίασε τον Γ. Παπανδρέου ως ...χαζό που δεν καταλαβαίνει την πρόταση Νίμιτς), τι να πει κανείς;
Ανεξαρτήτως αν τις καταλαβαίνει ή όχι τις προτάσεις των Αμερικανών, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ έχει αποδείξει (και ως υπουργός Eξωτερικών) ότι τις υλοποιεί ...μέχρι κεραίας.
Παντελώς αστήρικτος και ανιστόρητος ο ισχυρισμός του Κ. Καραμανλή χτες στη Βουλή πως «η κατάσταση στο Κόσσοβο δεν έχει καμία απολύτως σχέση με το πολιτικό πρόβλημα της Κύπρου». Ως ατράνταχτο επιχείρημα ο πρωθυπουργός επικαλέστηκε ότι «στην Κύπρο υπήρξε έξωθεν εισβολή και υπάρχει συνεχιζόμενη κατοχή εδαφών της Κυπριακής Δημοκρατίας», αφήνοντας σαφώς να εννοηθεί ότι αυτό δεν ισχύει για το Κόσσοβο. Προφανώς ψεύδεται συνειδητά. Γιατί γνωρίζει άριστα ότι το πρόβλημα του Κοσσόβου είναι πρόβλημα ιμπεριαλιστικής επέμβασης και κατοχής στην πρώην Γιουγκοσλαβία. Γνωρίζει πολύ καλά ότι το πρόβλημα του Κοσσόβου δημιουργήθηκε από τους ΝΑΤΟικούς βομβαρδισμούς το 1999, με τους ιμπεριαλιστές να αποσπούν με τη δύναμη των όπλων μία επαρχία της Σερβίας και να δημιουργούν ένα «ανεξάρτητο» προτεκτοράτο τους. Φυσικά και τα γνωρίζει όλα αυτά ο πρωθυπουργός, όπως γνωρίζει ότι η μόνη διαφορά ανάμεσα στις δύο περιπτώσεις είναι ότι οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ συμμετείχαν στην επέμβαση και στη συνέχεια στην κατοχή του Κοσσόβου. Το ερώτημα λοιπόν είναι γιατί τα λέει όλα αυτά; Η εξήγηση δόθηκε από τον ίδιο Κ. Καραμανλή: «Γιατί η ελληνική συμμετοχή στην ευρωπαϊκή δύναμη για το Κόσσοβο επιβεβαιώνει, ενισχύει το ρόλο της πατρίδας μας στην ευρύτερη περιοχή. Επιβεβαιώνει και ενισχύει το ρόλο της Ελλάδας ως περιφερειακής δύναμης ευθύνης και σταθερότητας». Με άλλα λόγια, αυτό που προέχει είναι η συμμετοχή στη μοιρασιά της λείας των ιμπεριαλιστικών πολέμων στην ευρύτερη περιοχή.
Τώρα που πολλά λέγονται για το σκάνδαλο με τις μίζες της «Ζήμενς», ένα σκάνδαλο που αγγίζει τις κυβερνήσεις και της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, νομίζουμε πως είναι πολύ χρήσιμο να δώσουμε ένα σημαντικό στοιχείο που αφορά την παγκόσμια διαφθορά στην παραγωγή των τεχνικών έργων, γύρω από το οποίο έγινε αρκετή συζήτηση τον περασμένο Νοέμβρη σε Επιτροπή της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Οργανώσεων Μηχανικών.
Σύμφωνα, λοιπόν, με σχετικές εισηγήσεις, κάθε χρόνο διακινείται παράνομα σε παγκόσμια κλίμακα και στο πλαίσιο της διαφθοράς που υπάρχει στο συνολικό κύκλο παραγωγής τεχνικών έργων, ένα τεράστιο ποσό που ανέρχεται στα 500 δισεκατομμύρια δολάρια!
Τρελαίνεται στην κυριολεξία κανείς, όταν σκεφτεί πως με αυτό το «μαύρο» χρήμα, που πηγαίνει στις ευρύχωρες τσέπες ορισμένων κάθε χρόνο, θα μπορούσαν να γίνουν χιλιάδες σχολεία, παιδικοί σταθμοί, νοσοκομεία και άλλα χρήσιμα έργα υποδομής για τους λαούς του πλανήτη. Χρήμα, που βέβαια οι λαοί το πληρώνουν, αφού, όπως είναι φυσικό, τα «δωράκια» οι διάφορες τεχνικές εταιρείες - ή και κολοσσοί σαν τη «Ζήμενς» - τα συμπεριλαμβάνουν στο τελικό κόστος των έργων.
Αυτός, όμως, είναι ο καπιταλισμός. Δε γεννά απλώς τα σκάνδαλα και τις μίζες, αποτελεί σαν σύστημα το μεγαλύτερο σκάνδαλο. Κατά τα άλλα; «Ομορφος κόσμος ηθικός»...