Παρασκευή 30 Μάη 2008
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Πέφτουν οι μάσκες των εργατοπατέρων

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ελεος, δεν αντέχεται ο εμπαιγμός τους. Ο λόγος για τους εργατοπατέρες της ΓΣΕΕ, που ενώ πριν από λίγες μέρες υπέγραψαν την επαίσχυντη εθνική συλλογική σύμβαση εργασίας, τώρα αίφνης «αγανακτούν» για την ακρίβεια. «Η ΓΣΕΕ εκφράζει την εντονότατη διαμαρτυρία της γιατί καθημερινά καταγράφεται και νέο αρνητικό ρεκόρ ακρίβειας και πληθωρισμού (ακόμα και η ΕΣΥΕ εκτιμά ότι τιμάριθμος θα ξεπεράσει το 4,6%) ενώ ο εργατικός - πραγματικός - πληθωρισμός είναι τουλάχιστον τριπλάσιος απ' αυτόν», αναφέρεται σε ανακοίνωση - μνημείο υποκρισίας. Οταν υπέγραφαν τη σύμβαση της ντροπής δε γνώριζαν ότι ο εργατικός πληθωρισμός ήταν τριπλάσιος; Πώς λοιπόν δέχτηκαν «αυξήσεις» του 1 ευρώ τη μέρα στα μεροκάματα και τους μισθούς;

Η ξεφτίλα τους όμως γίνεται τέλεια, καθώς μην μπορώντας πλέον να ζητήσουν αυξήσεις στους μισθούς, επιχειρούν να κρυφτούν πίσω από αστεία αιτήματα για «ουσιαστικά και αποτελεσματικά μέτρα μείωσης και αυστηρού ελέγχου των τιμών», κ.ο.κ. Οι μάσκες όμως έχουν πέσει...

Η επιλογή της «θολούρας»

Την ώρα που είναι, όσο ποτέ, αναγκαία η μαζική συλλογική καταδίκη των αναδιαρθρώσεων που προωθούνται στην ανώτατη εκπαίδευση, αλλά και ο φραγμός στα σχέδια ΕΕ - κυβέρνησης - ΠΑΣΟΚ - βιομηχάνων για πλήρη ιδιωτικοποίηση... κάποιοι φροντίζουν να «θολώνουν τα νερά».

Ενα τέτοιο παράδειγμα δίνουν οι πρόσφατες εκλογές του συλλόγου ΔΕΠ του Παντείου Πανεπιστημίου, όπου δυνάμεις που πρόσκεινται στο ΠΑΣΟΚ αλλά και στο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ επέμειναν να γίνουν οι εκλογές με ενιαίο ψηφοδέλτιο. Επικαλούνταν ότι το καταστατικό του συλλόγου (φτιάχτηκε πριν 30 χρόνια!) ορίζει ενιαίο ψηφοδέλτιο, θέλοντας στην ουσία τη θολούρα, τη μη καταγραφή των πραγματικών διαθέσεων των πανεπιστημιακών. Βέβαια, να σημειώσουμε ότι αν και οι εκλογές γίνονται συνήθως με ενιαίο ψηφοδέλτιο, αυτή η πρακτική αλλάζει όταν πρόκειται για εκλογές που στέλνουν αντιπροσώπους στην Ομοσπονδία (ΠΟΣΔΕΠ), οπότε κατεβαίνουν κανονικά παραταξιακά ψηφοδέλτια.

Είναι γνωστή η προσήλωση αυτών των δυνάμεων στην αστική «νομιμότητα», ιδιαίτερα όταν αυτή τους βολεύει για να κρύψουν τις πραγματικές τους θέσεις. Είναι γνωστή όμως και η δύναμη του κινήματος να αφήνει στα χαρτιά αντιδημοκρατικές διατάξεις, που πνίγουν το δικαίωμα της συνδικαλιστικής έκφρασης.

Κυβερνητικό «ρεύμα» κερδοσκοπίας

Τη στιγμή που η κυβέρνηση καλλιεργεί την εικόνα ότι τάχα δίνει «μάχη με τους κερδοσκόπους» για τη «συγκράτηση» των τιμών, την ίδια στιγμή προετοιμάζει νέες αυξήσεις στα τιμολόγια της ΔΕΗ, παρά το γεγονός ότι μόνο το πρώτο τρίμηνο του 2008 είχε καθαρά κέρδη πάνω από 30 εκατ. ευρώ. Σαφής ήταν η δήλωση του υπουργού Ανάπτυξης Χρ. Φώλια προχτές μετά τη συνεδρίαση της Κυβερνητικής Επιτροπής. Η κυβέρνηση, είπε, «υποστηρίζει τον ανταγωνισμό στην αγορά ενέργειας, ώστε να δημιουργούνται θετικές προϋποθέσεις για περαιτέρω ανάπτυξη». Οπως είναι γνωστό, απαραίτητη προϋπόθεση για την ενίσχυση του ανταγωνισμού στην αγορά ηλεκτρικής ενέργειας είναι η σημαντική αύξηση των τιμολογίων ρεύματος ώστε να είναι εγγυημένη η κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων που μπαίνουν στην αγορά. Ηδη η κυβέρνηση έχει εγκρίνει τεράστιες αυξήσεις στα οικιακά τιμολόγια της ΔΕΗ, τα οποία από πέρυσι τον Ιούλη έχουν ανατιμηθεί κατά 12%, ενώ από την 1η Ιούλη προγραμματίζεται και τρίτη αύξηση 7%(!). Με άλλα λόγια, γίνονται πράξη, δίχως πολλές τυμπανοκρουσίες, οι προτάσεις της διοίκησης της ΔΕΗ για αυξήσεις μέχρι 30% στα τιμολόγια. Και σαν να μη έφταναν όλα αυτά, η διοίκηση της ΔΕΗ ζητά να μετακυλίονται στους καταναλωτές οι δαπάνες που θα κάνει εφεξής η ΔΕΗ για την αγορά δικαιωμάτων εκπομπής διοξειδίου του άνθρακα, δηλαδή κάπου 50 εκατ. ευρώ το χρόνο. Κατά τ' άλλα, η κυβέρνηση κτυπά την κερδοσκοπία...

Δεν πιστεύουν τους πεινασμένους...

Τη λαϊκή ρήση «ο χορτάτος δεν πιστεύει τον πεινασμένο» θυμίζουν πολλές φορές με τις δηλώσεις τους τα κυβερνητικά στελέχη. Ενδεικτικά τα όσα είπε προχτές ο υφυπουργός Εξωτερικών Π. Δούκας: «Απορώ καμιά φορά πώς ένας μπορεί με 500 ευρώ σύνταξη ή 1.000 και 1.500 να παίρνει μπορεί να τα φέρει βόλτα με αυτές τις τιμές», αναρωτήθηκε θυμίζοντας τη γνωστή φράση της Μ. Αντουανέτα, αφού δεν έχετε ψωμί φάτε παντεσπάνι, ενώ επιχειρώντας να τα μπαλώσει, συμπλήρωσε ότι «η ακρίβεια είναι πολύ σκληρός και πολύ ύπουλος αντίπαλος». Το βέβαιο είναι ότι οι πάνω δεν μπορούν - και δε θέλουν - να αντιληφθούν τη μάχη επιβίωσης που δίνουν καθημερινά με την ψυχή στο στόμα, κυριολεκτικά, εκατομμύρια άνθρωποι που ζουν στο όριο και κάτω της φτώχειας. Ακριβώς γιατί συνεχώς διευρύνεται το χάσμα μεταξύ πλούτου - φτώχειας, με αποτέλεσμα οι έχοντες και κατέχοντες να μη «βλέπουν» ούτε «ακούν» τι γίνεται στην «απέναντι όχθη». Φυσικά, τον τελευταίο λόγο τον έχουν «της γης οι κολασμένοι»...

Δεν μπορούν να αντιπολιτευτούν

Θα μπορούσε να φέρει τον τίτλο και «αντιπολίτευση των δέκα δευτερολέπτων». Τόσος είναι ο χρόνος της «τηλεοπτικής ατάκας» που επιζητούν σε καθημερινή βάση οι ηγεσίες του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, επιδιώκοντας μέσα από μια βαρύγδουπη φράση να δημιουργήσουν την εντύπωση, αυτήν που θα προβάλλουν τηλεοράσεις και συγκροτήματα του Τύπου, ότι ασκούν ...σκληρή αντιπολίτευση στην κυβέρνηση. Ετσι επιχειρούν να κρύψουν το γεγονός ότι δεν κάνουν αντιπολίτευση στην εφαρμοζόμενη κυβερνητική πολιτική. Δεν μπορούν να το κάνουν γιατί στρατηγικά συμφωνούν με τις «ευρωενωσιακές» κατευθύνσεις. «Σπάσαμε την ομερτά» με την κατάθεση Βγενόπουλου, δήλωσε προχτές από το Κοινοβούλιο ο Γ. Παπανδρέου, αναφερόμενος στην υπόθεση του ΟΤΕ. «Είστε κυβέρνηση κουκουλοφόρων», είπε για την κυβέρνηση ο Αλ. Αλαβάνος, με αφορμή τα επεισόδια στα Πανεπιστήμια.

Με τις φραστικές τους κορόνες θέλουν να δείξουν ότι κάνουν αντιπολίτευση στο όνομα των λαϊκών προβλημάτων, ενώ δεν μπορούν να κάνουν. Αλήθεια, τι σημαίνει «κυβέρνηση κουκουλοφόρων»; Μια ατάκα που δε θίγει την ταξική ουσία της πολιτικής της και το γεγονός ότι υπηρετεί την ολιγαρχία. Τι σημαίνει «σπάσαμε την ομερτά»; Οτι η κυβέρνηση συμπράττει με «μαφία» γι' αυτό είναι αντιλαϊκή και όχι γιατί υπηρετεί το κεφάλαιο όπως και το ΠΑΣΟΚ.

Ποιο άλλο επιχείρημα θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει ο Γ. Παπανδρέου για να ...εναντιωθεί, δήθεν, στην ολοκλήρωση του ξεπουλήματος του ΟΤΕ από τη ΝΔ και γενικότερα της δημόσιας περιουσίας, όταν το ΠΑΣΟΚ από το 1996 μέχρι το 2004: Ιδιωτικοποίησε το 67% του Οργανισμού Τηλεπικοινωνιών, τον ΟΠΑΠ, τη ΔΕΗ, τα ΕΛΠΕ, εφτά από τις δέκα κρατικές τράπεζες, τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά, τη Διώρυγα της Κορίνθου. Το χρηματιστήριο ως μηχανισμό ενίσχυσης του κεφαλαίου, αλλά και ιδιωτικοποίησης κρατικών επιχειρήσεων χρησιμοποίησε και το ΠΑΣΟΚ, αυτό κάνει και η ΝΔ. Με ποιον άλλο τρόπο θα δικαιολογούσε το ...«αντιδεξιό μέτωπό» του ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, αν δε χρησιμοποιούσε «επικοινωνιακές» τακτικές; Πώς θα παραπλανούσε και θα έκρυβε από το φοιτητικό κίνημα και τον ελληνικό λαό ότι οι προτάσεις του για την ανώτατη εκπαίδευση ήταν «πανομοιότυπες» με το νόμο - πλαίσιο που κατέθεσε και τελικά ψήφισε η κυβερνητική πλειοψηφία; Με ποιον τρόπο θα «κουκούλωνε» ότι τη θέση του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ για «ελεύθερη πρόσβαση στα πανεπιστήμια» την υιοθέτησε ο υπουργός Παιδείας, αφού πρόκειται για μια πρόταση που υπηρετεί την πολιτική των ταξικών φραγμών στη μόρφωση;

Σ' αυτή την επιχείρηση εντάσσεται και η προχτεσινή επίθεση του Γ. Παπανδρέου εναντίον του ΚΚΕ, επειδή δεν ψήφισε την πρόταση του ΠΑΣΟΚ για τη σύσταση εξεταστικής επιτροπής για το σκάνδαλο των ομολόγων και πρόταξε τη δική του πρόταση. Και επιτέθηκε στο ΚΚΕ για εσωτερική στο ΠΑΣΟΚ κατανάλωση, επειδή χάνει λαϊκές δυνάμεις από την επιρροή του λόγω ακριβώς της σύμπλευσής του με τη ΝΔ.

Κάθε ...οξεία αντιπαράθεση, κάθε «παράσταση» που κατά καιρούς, λοιπόν, στήνουν στο Κοινοβούλιο και στις δημόσιες εμφανίσεις τους, υπηρετεί την κεντρική αποστολή που τους έχει αναθέσει η αστική τάξη και δεν είναι άλλη από την αποτροπή της ριζοσπαστικοποίησης των λαϊκών στρωμάτων και εγκλωβισμού τους στη λογική της διαχείρισης του συστήματος, που τόσο το ΠΑΣΟΚ όσο και ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ αποκαλούν «άλλο δρόμο». Ως γνήσιοι απολογητές και υπερασπιστές του καπιταλισμού, οι οπαδοί της «σοσιαλδημοκρατικής» και «κεντροαριστερής» διαχείρισής του έχουν μόνο ένα καθήκον: Την αποτροπή της αμφισβήτησής του...


Παναγιώτης ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ

Παραμύθια με την ακρίβεια...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΝΑ ΓΕΛΑΣΕΙΣ; ΝΑ ΤΣΑΝΤΙΣΤΕΙΣ; Τι να κάνεις, όταν ακούς τέτοια πράγματα;

Πήγε - λέει - ο Φώλιας και ζήτησε από τους βιομήχανους τροφίμων να δείξουν το «κοινωνικό τους πρόσωπο» και να ρίξουν τις τιμές στα προϊόντα!

Κι αυτοί του είπαν ότι ...δεν μπορούν, γιατί έχουν έξοδα και «δε βγαίνουν»! Αντε, να βρεις τώρα ποιος ...σε πρωτοδουλεύει.

Η κυβέρνηση και το ΠΑΣΟΚ νωρίτερα, που συμφώνησαν στην απελευθέρωση της αγοράς τροφίμων και τώρα δηλώνουν λυπημένοι για την ακρίβεια;

Μήπως οι βιομήχανοι που δεν ξέρουν τι βγάζουν, αλλά θέλουν να κερδοσκοπήσουν ακόμη περισσότερο ανεξέλεγκτοι, αφορολόγητοι και γενικώς ασύδοτοι;

Ανεξαρτήτως, όμως, τού ποιος έχει την πρωτοκαθεδρία στο ...δούλεμα, ένα είναι σίγουρο: Ολοι μαζί αποτελούν ένα σύστημα που ευθύνεται για την ακρίβεια.

Από πάνω τους, φυσικά, βρίσκεται η ομπρέλα της Ευρωπαϊκής Ενωσης και οι κατευθύνσεις για όλο και μεγαλύτερη απελευθέρωση, δηλαδή όλο και μεγαλύτερη ακρίβεια.

Κι όταν σε κοροϊδεύουν, δε χρειάζεται να πολυψάχνεις «ποιος» και «τι». Μόνο αν αντιταχθείς σε όλους τους, μπορείς να «βγάλεις άκρη».

Πώς να το κάνουμε, δεν υπάρχουν «καλές» και «κακές» αγορές, «καλοί» και «κακοί» ελεγκτικοί μηχανισμοί ή «καλοί» και «κακοί» βιομήχανοι.

Η ακρίβεια είναι απλούστατα ένας ακόμη τρόπος να μας παίρνουν πίσω τα ψίχουλα που μας δίνουν. Κάτι σαν την Εφορία.

Μόνο που αυτή η «φορολόγηση» γίνεται κατευθείαν από τους βιομήχανους και το κεφάλαιο, χωρίς να μεσολαβεί το κράτος.

Α, ΕΝΤΑΞΕΙ, ΤΩΡΑ ΚΑΤΑΛΑΒΑΜΕ. Ο Γ. Αλογοσκούφης δήλωσε ευθέως ότι η συμφωνία παραχώρησης του ΟΤΕ στην «Ντόιτσε Τέλεκομ» γίνεται για να ...διασφαλιστεί το μέλλον των εργαζομένων στον Οργανισμό.

Πάλι καλά, που μας το διευκρίνισε. Γιατί εμείς - ως κακοί άνθρωποι που είμαστε - βάλαμε στο νου μας άλλα πράγματα.


Γρηγοριάδης Κώστας

Κάτι για κέρδη μεγαλοσχημόνων μέσω πώλησης μετοχών, κάτι για ξεπούλημα με στόχο να αυξηθούν τα έσοδα του Δημοσίου και κάτι για εξυπηρέτηση συμφερόντων πολυεθνικών.

Αλλά γίνονται τέτοια πράγματα στις μέρες μας;..

Δεν προσέχει τι εύχεται...

Γρηγοριάδης Κώστας

Το ψευτοεπιχείρημα που λέει ότι τα ΑΕΙ πρέπει να υποταχθούν ακόμα περισσότερο στο κεφάλαιο, προκειμένου οι απόφοιτοί τους να βρίσκουν πιο εύκολα δουλειά ή καλύτερη δουλειά, είναι χιλιοπαιγμένο. Είναι επίσης αποδεδειγμένα ψεύτικο, αφού σε καμιά χώρα από αυτές που έχουν εφαρμοστεί οι αναδιαρθρώσεις, δεν έχει αλλάξει η εικόνα της ανεργίας των νέων, η εικόνα των γενικευμένων ελαστικών εργασιακών σχέσεων κ.ο.κ.

Αυτό το χιλιοπαιγμένο και ψεύτικο επιχείρημα, χρησιμοποίησε προχθές ο Ι. Πρετεντέρης (για πολλοστή φορά και ο ίδιος), που αναρωτήθηκε: «πώς είναι δυνατόν να ξεφύγουν οι νέοι από τα 700 ευρώ αν τα Πανεπιστήμια δεν τους εκπαιδεύσουν ώστε να αξιοποιηθούν με μεγαλύτερες απολαβές στις επιχειρήσεις; Πού θα βγάλουν τα περισσότερα;».

Μαζί με τις πολλές άλλες απαντήσεις που σηκώνει η ερώτησή του, μπορούμε να του πούμε και το εξής: Για να εκπαιδεύει σήμερα ένα πανεπιστήμιο τους αποφοίτους του ώστε να παίρνουν πάνω από 700 ευρώ, σημαίνει να τους εκπαιδεύει ώστε να αγωνίζονται και να διεκδικούν αυξήσεις στο ύψος των σύγχρονων αναγκών, να τους εκπαιδεύει να γυρνούν την πλάτη στις συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες, να τους εκπαιδεύει συνολικά με τις επιστημονικές ιδέες και αρχές της υπεράσπισης και διεκδίκησης των συμφερόντων της τάξης τους. Είναι βέβαιος ότι θέλει ένα τέτοιο πανεπιστήμιο ο Ι. Πρετεντέρης;

Επικίνδυνο καθόλου τυχαίο τσουβάλιασμα

Διαβάστε και θαυμάστε: «Αυτό το κακό δεν μπορεί να συνεχιστεί», «υπάρχει ένας νόμος του κράτους - καλός, κακός - είναι νόμος», «η δημοκρατία έχει κανόνες», «παίρνει αμπάριζα ο πιτσιρικάς και τα κάνει λαμπόγυαλο...», «η κυβέρνηση πρέπει να υπερασπιστεί τους νόμους της», «χωρίς ευνομία και ευταξία προαγωγή πολιτικής μην περιμένετε», «να τελειώνουμε με αυτήν την ασυδοσία», «αυτά τα χάλια που έχουν τα δικά μας πανεπιστήμια τα 'χουν στην υπόλοιπη Ευρώπη, ο καθένας γράφει ό,τι γουστάρει, κάνει ό,τι θέλει, σπάει τους υπολογιστές, διαλύει, οι άλλοι, οι χασισολάγνοι ήθελαν να κάνουν ένα πάρτι να διαδώσουν τα χασίς...», «κάνουν πάρτι τα παιδιά και τα σπάνε, διώχνουνε τον πρύτανη όταν γουστάρουν και χτίζουν και την πόρτα και δεν τρέχει τίποτα», «πώς επιτρέπουμε σήμερα αυτόν τον εξευτελισμό; Δηλαδή απαγορεύεται να μπει το όργανο της τάξεως μέσα και επιτρέπεται να μπει ο αλήτης;»!

Σκόρπιες φράσεις από το παραλήρημα του Γ. Καρατζαφέρη χτες στο ραδιόφωνο της ΝΕΤ, στη διάρκεια του οποίου επιχειρήθηκε ένα γενικό τσουβάλιασμα, κάτω από την ταμπέλα «ταραξίες», όλων. Από τους κουκουλοφόρους με τις μολότοφ, τους θιασώτες της ναρκοκουλτούρας, τους προβοκάτορες κάθε λογής, αν και εδώ που τα λέμε ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ την ίδια ταχτική ακολουθεί για να χτυπήσει το φοιτητικό κίνημα, αφού τσουβαλιάζει μέχρι και τους φοιτητές που αγωνίζονται για δημόσια δωρεάν Παιδεία, Παιδεία που θα υπηρετεί τις λαϊκές ανάγκες. Αυτά τα παιδιά δεν κινητοποιούνται από το δίκιο και για τα δικαιώματά τους, αλλά, κατά τον πρόεδρο του ΛΑΟΣ, είναι υποχείρια κομμάτων που «χρησιμοποιούν τα παιδιά για να κάνουν θόρυβο»!

Νόμος και τάξη. Υποταγή στο άδικο. Αυτό είναι το μήνυμα του Γ. Καρατζαφέρη, εκλεκτού υπερασπιστή του δίκιου της άρχουσας τάξης.

Μικρή στροφή αλλά και μήνυμα

Οι παλινδρομήσεις δεν είναι σπάνιο φαινόμενο για τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Πόσες και πόσες φορές δεν έχουμε ακούσει απ' τα χείλη πρώτων στελεχών του περί «ανίκανης κυβέρνησης», περί της «ανυπαρξίας κράτους» κ.λπ. Χτες, ο πρόεδρος του ΣΥΝ, Αλ. Τσίπρας, μιλώντας στα Γιάννενα, έκανε μια στροφή. Οχι, είπε, η πολιτική της ΝΔ είναι επιλογή που εφαρμόζεται σκόπιμα και επιτυχώς και θα συνεχίσει να εφαρμόζεται μέχρι να την ανατρέψουμε. Μικρή στροφή. Γιατί τα περί ανατροπής αναφέρονται στην κυβέρνηση της ΝΔ. Οχι στην τάξη που μέσω αυτής κυβερνά. Στην πραγματική εξουσία.

Αν ο ΣΥΝ έθετε τέτοιο στόχο θα ακύρωνε την ύπαρξή του και το ρόλο του. Εξάλλου, όπως είπε και ο πρόεδρός του απευθυνόμενος στο ΠΑΣΟΚ το πρόβλημα είναι η δεξιά, η οποία «είναι εκεί, τη βλέπουμε και την πολεμάμε». Η δεξιά. Οχι οι πολιτικοί εκπρόσωποι της πλουτοκρατίας. Και τη μια απάτη τη διαδέχτηκε μια άλλη: «Το ΠΑΣΟΚ πού είναι;» αναρωτήθηκε ο Αλ. Τσίπρας, που έχει αναλάβει ως πρόεδρος του ΣΥΝ να καλλιεργήσει για το ΠΑΣΟΚ την εικόνα του ταλαντευόμενου κόμματος: «Ας αποφασίσει αν αναζητά τον εαυτό του στις κυβερνήσεις Σημίτη ή στην αντι-νεοφιλελεύθερη ρητορεία, στον Τόνι Μπλερ ή στο Σουηδικό Μοντέλο, στις ελαστικές σχέσεις εργασίας ή στις διακηρύξεις για δίκαιη κοινωνία. Και μετά ας έρθει να μας προτείνει συνεργασίες».

Αραγε, οι παραλήπτες έλαβαν το μήνυμα;

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Η διατροφή θέλει τον αγώνα της

Είναι φανερό πως το Διατροφικό αποτελεί ένα ταξικό πολιτικό πρόβλημα που αφορά πρώτα και κύρια την εργατική τάξη, τους μικρομεσαίους αγρότες και, γενικότερα, όλα τα λαϊκά στρώματα. Είναι φανερό πως όσο κυριαρχούν ο καπιταλιστικός τρόπος παραγωγής, το κυνήγι του κέρδους και η ελεύθερη αγορά, το διατροφικό πρόβλημα όλο και θα επιδεινώνεται. Το ίδιο ακριβώς ισχύει και για την ακρίβεια και τα διατροφικά σκάνδαλα.

Τα αλλεπάλληλα διατροφικά σκάνδαλα που αποκαλύπτονται και στη χώρα μας, η όξυνση της διατροφικής εξάρτησης και η κερδοσκοπία, που γίνεται στα τρόφιμα σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων, είναι αποτέλεσμα της αντιλαϊκής - αντιαγροτικής πολιτικής της ΕΕ, που εφαρμόζουν κατά γράμμα οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Τόσο η ΝΔ όσο και το ΠΑΣΟΚ, είτε είναι κυβέρνηση, είτε αξιωματική αντιπολίτευση, αυτό που κάνουν είναι να βάζουν πλάτες στην ευρωπολιτική της διατροφικής εξάρτησης, της ακρίβειας και των διατροφικών σκανδάλων. Προκειμένου να συγκαλύψουν αυτήν την πολιτική, κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους για να αποπροσανατολίσουν την εργατιά, την αγροτιά και όλα τα λαϊκά στρώματα.

Στον αποπροσανατολισμό των λαϊκών στρωμάτων και στη δημιουργία αυταπατών συμβάλλει και η πολιτική του ΣΥΝ-ΣΥΡΙΖΑ για το διατροφικό πρόβλημα. Και αυτό γιατί συμφωνεί με την ΚΑΠ και μάλιστα προσπαθεί να την εξωραΐσει, κατηγορώντας τις ελληνικές κυβερνήσεις για διαπραγματευτική και διαχειριστική ανικανότητα. Συμφωνεί με την αγορά και τα κέρδη, αλλά με μπόλικες αυταπάτες προτείνει να μπουν κανόνες στην αγορά για να εξυγιανθεί, έτσι ώστε οι άνθρωποι να είναι πάνω από τα κέρδη.

Το ΚΚΕ, σε αντίθεση με τις πολιτικές δυνάμεις του ευρωμονόδρομου, πιστεύει ότι τα τρόφιμα δεν μπορούν να αποτελούν εμπορεύματα και αντικείμενα κερδοσκοπίας. Με βάση αυτήν την αρχή, η πρότασή του για τον κλάδο των τροφίμων αποτελεί οργανικό κομμάτι της γενικότερης πρότασής του για λαϊκή οικονομία - λαϊκή εξουσία, που θα στηρίζεται στα κοινωνικοποιημένα μέσα παραγωγής και στους παραγωγικούς συνεταιρισμούς στους τομείς που υπάρχει μικρή συγκέντρωση της παραγωγής. Θα διευθύνεται από κεντρικό πανεθνικό σχεδιασμό, στη διαμόρφωση του οποίου οι εργαζόμενοι και όλα τα λαϊκά στρώματα θα συμμετέχουν ουσιαστικά.

Η ρεαλιστικότητα της πρότασης του ΚΚΕ στηρίζεται στο κοινό συμφέρον της εργατικής τάξης και της φτωχής αγροτιάς, απέναντι στα μονοπώλια και τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις. Σε αυτή τη βάση μπορεί να οικοδομηθεί η συμμαχία της εργατικής τάξης με τη μικρομεσαία αγροτιά και τους αυτοαπασχολούμενους της πόλης, για τη δημιουργία του Αντιιμπεριαλιστικού, Αντιμονοπωλιακού, Δημοκρατικού Μετώπου πάλης για τη λαϊκή εξουσία. Τη δημιουργία αυτών των προϋποθέσεων το ΚΚΕ τη συνδέει άμεσα με την πάλη του για την καθημερινή βελτίωση των διατροφικών προβλημάτων του λαού μας. Επιπρόσθετα, το ΚΚΕ διεκδικεί μαζί με άλλους φορείς και κοινωνικές οργανώσεις στελέχωση των ελεγκτικών μηχανισμών και εξασφάλιση σύγχρονων υποδομών, για να κάνουν περισσότερους και ουσιαστικότερους ελέγχους, χωρίς να καλλιεργεί αυταπάτες, πως έτσι θα λυθεί εξ ολοκλήρου το πρόβλημα.

Η αντιμετώπιση και του διατροφικού προβλήματος απαιτεί οι αγώνες της εργατιάς, της αγροτιάς, των αυτοαπασχολούμενων, όλων των λαϊκών στρωμάτων να είναι συντονισμένοι και να φθάνουν μέχρι την αιτία του. Να στοχεύουν και να συνδέονται με το ζήτημα της πολιτικής εξουσίας.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ