Και, όμως, η σχετική έκθεση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου συμπεριλαμβάνει και την Ελλάδα ανάμεσα στις έντεκα χώρες - μέλη της Ευρωένωσης, που οι κυβερνήσεις τους συνεργάστηκαν με τη ΣΙΑ για την απαγωγή και μεταφορά «υπόπτων» με τα «αεροπλάνα βασανιστηρίων» στο έδαφός τους. Σύμφωνα με την έκθεση, στην Ελλάδα πραγματοποιήθηκαν 64 προσγειώσεις αεροσκαφών της ΣΙΑ, τα οποία αποδεδειγμένα έχουν χρησιμοποιηθεί για τη μεταφορά υπόπτων. Συγκεκριμένα, τα ελληνικά αεροδρόμια, που χρησιμοποίησε κατά σειρά προτίμησης η ΣΙΑ, με τη συγκατάθεση της ελληνικής κυβέρνησης, ήταν της Αθήνας, του Ηρακλείου, της Κέρκυρας, της Θεσσαλονίκης, της Ρόδου, της Χίου και της Μυκόνου.
Κι όλ' αυτά τα στοιχεία έχουν επιβεβαιωθεί ένα προς ένα από την ελληνική Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας. Και επομένως, ήταν σε γνώση και της κυβέρνησης, απ' την πρώτη στιγμή. Και τότε, γιατί έκανε την ανήξερη, ίσως, πείτε. Μα γιατί ήταν και είναι συνένοχη στην εγκληματική δράση των ΗΠΑ και της ΣΙΑ και προσπαθούσε να κρύψει τις πομπές της...
Χαράς ευαγγέλια για τους μεγαλομετόχους του «Ιατρικού Κέντρου», καθώς η σοβαρή αύξηση μεγεθών χαρακτηρίζει τα στοιχεία, τόσο σε επίπεδο μητρικής όσο και σε επίπεδο ομίλου, για τους εννέα μήνες του 2006, σε σχέση με το αντίστοιχο διάστημα του 2005. Τα καθαρά και μετά από φόρους κέρδη, για παράδειγμα, σημείωσαν αύξηση κατά 72,6%, ξεπερνώντας τα 12 εκατομμύρια ευρώ. Αυτά διαβάζει και ακούει ο Γ. Αλογοσκούφης και μετά κάνει δηλώσεις του τύπου: Η οικονομία της χώρας πηγαίνει μια χαρά.
Εμ, τι νομίζατε; Η πορεία των επιχειρηματικών κερδών καθρεφτίζει την οικονομία της χώρας. Τα μεροκάματα, οι μισθοί, οι συντάξεις, οι εργασιακές σχέσεις, κλπ., κλπ., καθρεφτίζουν απλώς τις υπάρχουσες δυνατότητες να πάει ακόμη καλύτερα η οικονομία. Δηλαδή, να αυξηθούν ακόμη περισσότερο τα ήδη τεράστια κέρδη των μονοπωλίων και των μεγάλων επιχειρήσεων...
«Η αριστερά δεν αρκείται σε μια εύκολη κριτική. Στους δήμους όπου έχει τη διοίκηση αποδεικνύει στην πράξη ότι η εμπορευματοποίηση των πάντων δεν αποτελεί μονόδρομο, αλλά πολιτική επιλογή. Οπως δείχνουν αυτά τα παραδείγματα (σ.σ. των συγκεκριμένων δημάρχων) η ανανεωτική, ριζοσπαστική και οικολογική αριστερά έχει και τη γνώση και την εμπειρία να εφαρμόσει μια εναλλακτική πολιτική προς το συμφέρον των πολιτών». Αυτά έλεγε στις 9 Αυγούστου ο Αλ. Τσίπρας, επικεφαλής της παράταξης του ΣΥΝ στο Δήμο της Αθήνας, όταν είχε συναντηθεί με τους υποστηριζόμενους από το κόμμα του δημάρχους Ρέντη (ΣΥΝ - ΠΑΣΟΚ), Ν. Σμύρνης (ΣΥΝ - ΠΑΣΟΚ) και Καισαριανής (ΣΥΝ).
Και, βέβαια, τα ίδια πράγματα επαναλήφθηκαν πολλές φορές στη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου, τόσο από τον ίδιο, όσο και από άλλους υποψήφιους δημάρχους, που στήριζε ο ΣΥΝ. Χωρίς ποτέ, όμως, να κάνουν συγκεκριμένη την «εναλλακτική πολιτική προς το συμφέρον των πολιτών».
Η προεκλογική περίοδος, όμως, τέλειωσε και οι τοπικές εκλογές έγιναν. Κι έτσι, πλέον, δεν έχουμε μόνο λόγια, αλλά και έργα, ιδιαίτερα απ' όσους εκλέχθηκαν στις δημοτικές αρχές. Ενας εξ αυτών είναι και ο επανεκλεγείς δήμαρχος Ρέντη, Γιώργος Ιωακειμίδης, ο οποίος πριν μερικές μέρες απέδειξε με έργα τι ακριβώς εννοούσε ο Αλ. Τσίπρας, όταν δήλωνε τα όσα αναφέρονται στο προηγούμενο σχόλιο: Αύξησε τα ανταποδοτικά τέλη για τα σπίτια και τα καταστήματα κατά ...8%. Φυσικά, δεν αρκέστηκε σε αυτό, αλλά προχώρησε και σε σκανδαλώδεις εκπτώσεις στις μεγάλες βιομηχανίες και επιχειρήσεις που είναι πάνω από 6.000 τ.μ., οι οποίες και θα πληρώνουν λιγότερα!
Μάλιστα, στο Δημοτικό Συμβούλιο, όταν οι δημοτικοί σύμβουλοι της «Προοδευτικής Αγωνιστικής Συνεργασίας» τόνισαν ότι έχει αυξήσει τα ανταποδοτικά τέλη πάνω από 45% χωρίς τις νέες αυξήσεις, ο Γ. Ιωακειμίδης απάντησε, σύμφωνα με πληροφορίες, τα εξής: «Ο Μπενετάτος στη Νίκαια με μηδέν αυξήσεις στα τέσσερα χρόνια έπεσε 5% στις εκλογές και παραλίγο να χάσει το δήμο. Εγώ με αυξήσεις 45% στα τέσσερα χρόνια, πήρα 62% στις εκλογές. Αναρωτιέμαι μήπως έπρεπε να αυξήσω κι άλλους φόρους»!!!
Αυτά, για το πώς εννοεί η «ανανεωτική, ριζοσπαστική και οικολογική αριστερά» την «εναλλακτική πολιτική προς το συμφέρον των πολιτών»...
Αν είναι έτσι τα πράγματα, κ. εκπρόσωπε, πώς εξηγείται το γεγονός ότι 9 στις 10 νομοθετικές ρυθμίσεις για την οικονομία που ψηφίζονται, αποτελούν τους γνωστούς εναρμονισμούς σε κοινοτικές οδηγίες;
Μήπως - λέμε, μήπως - σχεδιάζονται τα πράγματα στην Ευρωπαϊκή Ενωση και η ελληνική κυβέρνηση σπεύδει (πολλές φορές ασθμαίνοντας) να προσαρμοστεί, μήπως και της κάνουν παρατήρηση για καθυστερήσεις;
Επίσης πώς γίνεται τα νομοσχέδια που εκπονούνται να προβλέπουν συνεχώς προνόμια για βιομήχανους, εφοπλιστές, ιδιοκτήτες Μέσων Ενημέρωσης, πολυεθνικές και Τράπεζες;
Είναι, άραγε, σύμπτωση, που τα χρέη των μεγάλων ΑΕ προς το ΙΚΑ «εξαφανίζονται» ως διά μαγείας με το «μίνι ασφαλιστικό», που «περνάει» αυτές τις μέρες από τη Βουλή;
Μ' όλα τα παραπάνω, βέβαια, δε θέλουμε να πούμε ότι η κυβέρνηση απλώς εφαρμόζει τις εντολές των Βρυξελλών. Οχι, βέβαια. Πρώτον, γιατί παίρνει μέρος σε ό,τι γίνεται στις Βρυξέλλες και συναποφασίζει τις οδηγίες και κατευθύνσεις. Και, δεύτερον, όποτε χρειάζεται η όποια εξειδίκευση, κάνει ό,τι μπορεί και ό,τι περνά από το χέρι της. Δεν αμφισβητούνται οι προθέσεις και οι επιδιώξεις της.
Ισως ο Ευάγγελος Αντώναρος θα έπρεπε να ανασκευάσει λίγο τη δήλωσή του, αν θέλει να έχει μια καλύτερη σχέση με την πραγματικότητα. Θα μπορούσε να πει ότι η κυβέρνηση, απλώς, «συμφωνεί» και «εφαρμόζει» όσα της ζητά το μεγάλο (εγχώριο η ξένο) κεφάλαιο. Αυτό εξυπηρετεί με την πολιτική του και με τους κεφαλαιοκράτες θέλει να «τα ...έχει καλά».
Θα το πιστεύαμε ευχαρίστως, εάν υπήρχε και το παραμικρό ίχνος αλήθειας στο ενδεχόμενο αυτό κι αν δεν ξέραμε τι εστί ΠΑΣΟΚ...
Σε ...μπαλάκι του πινγκ πονγκ έχει μετατρέψει το ΠΑΣΟΚ τη συζήτηση για το άρθρο 16 του Συντάγματος. Τον περασμένο Οκτώβρη ζήτησε την αναβολή της συζήτησης για την αναθεώρησή του και, βέβαια, η κυβέρνηση της ΝΔ έσπευσε τότε να του κάνει το χατίρι, αφού κι αυτή είχε συμφέρον απ' την αναβολή. Ούτε το ΠΑΣΟΚ, ούτε η ΝΔ ήθελαν να γίνει η συζήτηση του συγκεκριμένου άρθρου, που αφορά στη δημόσια και δωρεάν Παιδεία, τα δημόσια Πανεπιστήμια, κλπ., εν μέσω των μαζικών τότε αγωνιστικών κινητοποιήσεων των εκπαιδευτικών, των φοιτητών και μαθητών.
Κατόπιν της παρέμβασης αυτής, η συζήτηση του άρθρου 16 στην αρμόδια για την αναθεώρηση του Συντάγματος επιτροπή της Βουλής προγραμματίστηκε για το δεύτερο 15ήμερο του Γενάρη. Τώρα, όμως, το ΠΑΣΟΚ αντιμετωπίζει εσωκομματικά και συνεχώς εντεινόμενα προβλήματα, σχετικά με το θέμα αυτό και κάποιοι στην ηγεσία του σκέφτονται, μάλλον, ότι όσο πιο γρήγορα τελειώσει η συζήτηση του άρθρου 16, τόσο το καλύτερο. Ετσι, στην προχτεσινή συνεδρίαση της Επιτροπής στη Βουλή, υπήρξαν φωνές εκ μέρους του ΠΑΣΟΚ, οι οποίες ζητούσαν να έρθει το άρθρο 16 άμεσα για συζήτηση, αμφισβητώντας την ύπαρξη συμφωνίας για το Γενάρη και επιχειρώντας να υποτάξουν τη λειτουργία και τον προγραμματισμό της επιτροπής στις ανάλογες κάθε φορά σκοπιμότητες της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ.
Εμείς, πάντως, θέλουμε να σημειώσουμε τα εξής: Πρώτον, ο Β. Πολύδωρας δεν έχει δώσει ακόμη την παραμικρή απάντηση σε όσα έχει καταγγείλει το ΚΚΕ, περί προβοκατόρικης δράσης ειδικών υπηρεσιών των κατασταλτικών μηχανισμών, που λειτουργούν στο πλαίσιο γενικότερων πολιτικών σχεδίων υπονόμευσης των δημοκρατικών ελευθεριών και χτυπήματος του λαϊκού κινήματος. Δεύτερον, στο πλαίσιο αυτό είναι αναμενόμενο και λογικό να υπάρξει μερική «αυτονόμηση» κάποιων ομάδων, οι οποίες συμμετέχουν και συμβάλλουν στην προώθηση των γενικότερων πολιτικών σχεδίων και, ταυτόχρονα, επιδιώκουν και τους δικούς τους επιμέρους στόχους.
Ας μην επιχειρεί, επομένως, ο κ. υπουργός να χρησιμοποιεί τις όποιες αυτές ομάδες και τη δράση τους, ως άλλοθι και φύλλο συκής, σχετικά με τα όσα κατάγγειλε το ΚΚΕ. Εμείς επιμένουμε και θα συνεχίζουμε να το κάνουμε, ότι έχει υποχρέωση να δώσει συγκεκριμένες και σαφείς απαντήσεις στα όσα κατήγγειλε το ΚΚΕ και, μάλιστα, άμεσα, όχι τον άλλο χρόνο...
Να προσδιορίσει με μεγαλύτερη ακρίβεια, αν η εφαρμογή της πολιτικής μονόπλευρης λιτότητας θα λήξει σε 3, 4 ή 5 χρόνια, ζητήθηκε τις προάλλες από τον υπουργό Οικονομίας και Οικονομικών, Γ. Αλογοσκούφη. Πολύ περισσότερο, καθώς ο ίδιος δήλωσε δημόσια ότι η οικονομία «πάει καλά» και άρα η λιτότητα θα είναι «πιο ήπια», καλλιεργώντας ακόμη περισσότερες προσδοκίες για τα επόμενα χρόνια.
Ποια ήταν η απάντηση του Γ. Αλογοσκούφη; Στην αρχή, ισχυρίστηκε πως «από την αρχή της θητείας αυτής της κυβέρνησης, οι αυξήσεις που δίνονται στις συντάξεις είναι μεγαλύτερες από τον πληθωρισμό» και πως το 2007 προβλέπονται «σημαντικά και γενναία μέτρα ενίσχυσης των χαμηλών συντάξεων μέσω της αύξησης του ΕΚΑΣ και της σύνταξης του ΟΓΑ»! Μετά, καταλαβαίνοντας προφανώς πως δεν έδωσε απάντηση στο ερώτημα που του τέθηκε, ο Γ. Αλογοσκούφης πρόσθεσε πως «υπάρχει μια διαρκής φροντίδα από πλευράς κυβερνητικής πολιτικής και μια διαρκής προτεραιότητα για την ενίσχυση των χαμηλών εισοδημάτων, είτε αυτά είναι εισοδήματα των συνταξιούχων είτε αυτά είναι εισοδήματα των μισθωτών»...
Με άλλα λόγια, η «φροντίδα» της κυβέρνησης της ΝΔ δεν έχει να ζηλέψει τίποτε απ' αυτή των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και, επομένως, η πολιτική της μονόπλευρης λιτότητας θα συνεχίζεται μόνιμα, όσο οι εκπρόσωποι του δικομματισμού θα κυριαρχούν στο πολιτικό σκηνικό της χώρας.
Ο αμερικανικός στρατός είναι πλέον ανίκανος να νικήσει τους αντάρτες στο δυτικό Ιράκ, ομολογεί μια απόρρητη έκθεση της υπηρεσίας πληροφοριών του Σώματος των Πεζοναυτών, το περιεχόμενο της οποίας έφερε πρόσφατα στο φως της δημοσιότητας η εφημερίδα «Ουάσιγκτον Ποστ». Κι όχι μόνον αφού γίνονται φανερές οι σοβαρές διχαστικές συνέπειες της αμερικανικής εισβολής και κατοχής της πολύπαθης χώρας. «Οι αμερικανικές δυνάμεις ούτε μπορούν να τιθασεύσουν τους εξεγερμένους στο δυτικό τμήμα του Ιράκ, ούτε να εξουδετερώσουν την ολοένα αυξανόμενη επιρροή της Αλ Κάιντα στην περιοχή» σημειώνει η έκθεση, η οποία εκπονήθηκε τον περασμένο Αύγουστο και αναφέρεται στην κατάσταση που επικρατεί στη σουνιτική επαρχία Αλ Ανμπάρ. Το κείμενο περιγράφει με μελανά χρώματα τις συνθήκες διαβίωσης των σουνιτών της περιοχής που δίνουν καθημερινό αγώνα για την επιβίωσή τους μέσα στο συνεχή φόβο διώξεων και πογκρόμ από την πλειοψηφία των σιιτών, οι οποίοι ελέγχουν τώρα τις δομές και τους μηχανισμούς εξουσίας του σημερινού ιρακινού κράτους. Η «Αλ Κάιντα» «καταξιώνεται» στη συνείδηση του ντόπιου σουνιτικού πληθυσμού ως οργάνωση - προστάτης, επισημαίνει η έκθεση, χαρακτηρίζοντάς την επίσης, ως «κυρίαρχη οργάνωση με επιρροή» πολύ μεγαλύτερη απ' αυτή των τοπικών αρχών, της ιρακινής κυβέρνησης και των αμερικανικών στρατευμάτων, «λόγω της ικανότητάς της να ελέγχει την καθημερινή ζωή του σουνίτη».