ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Κιλελέρ χωρίς τους αγρότες...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Χωρίς τους αγρότες - όπως γίνεται, συχνά, τα τελευταία χρόνια - αλλά, για πρώτη φορά και χωρίς εκπρόσωπο της κυβέρνησης, έγινε, προχτές Κυριακή στο Κιλελέρ, ο «επίσημος γιορτασμός» της 92ης επετείου του ξεσηκωμού των Θεσσαλών κολίγων, που διοργάνωσαν η Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Λάρισας και ο Δήμος Κιλελέρ»... με τη χορηγία εκκοκκιστών κι άλλων βιομηχάνων της περιοχής!

Η εξαγγελθείσα από τους Λαρισαίους αγροτοσυνδικαλιστές της ΝΔ συγκέντρωση βαμβακοπαραγωγών, που θα γινόταν στο χώρο του μνημείου, δεν έγινε λόγω έλλειψης υποψήφιων θυμάτων της συνδικαλιστικής τακτικής του «αγωνιστικού αποπροσανατολισμού» και παρόντες ήταν μόνο οι εκπρόσωποι της ΝΔ - μαζί τους, σαν «τσόντα» και εκπρόσωπος του ΣΥΝ - και καμιά εκατοστή επίσημοι, εκπρόσωποι των στρατιωτικών, αστυνομικών κι άλλων αρχών του νομού.

Ετσι όπως οργανώθηκε και έγινε αυτή η εκδήλωση ήταν φανερό ότι δε στόχευε στην απότιση φόρου τιμής κι ευγνωμοσύνης προς τους πεσόντες κολίγους, ούτε στην προβολή των σύγχρονων αγωνιστικών αιτημάτων της μικρομεσαίας αγροτιάς, η οποία κινδυνεύει να ξαναμετατραπεί σε κολίγα νεοτσιφλικάδων που αρπάζουν τη γη της. Περισσότερο με «πρόβα» του «επίσημου γιορτασμού» του Κιλελέρ, αν και όταν έρθει στην κυβέρνηση η ΝΔ, έμοιαζε...

Οπως τότε, που καίγανε βιβλία

Πριν λίγες μέρες στις ΗΠΑ, τη χώρα της «δημοκρατίας» και της «ελευθερίας», εκεί όπου ο καθένας μπορεί να πει τη γνώμη του, ένα μέλος πολύ γνωστού συγκροτήματος μουσικής «κάντρι», εξέφρασε τη διαφωνία του με τον πόλεμο της χώρας του κατά του Ιράκ. Το σύστημα αντέδρασε πάραυτα. Οι ραδιοφωνικοί σταθμοί, που πρόβαλλαν το συγκρότημα, σταμάτησαν τη μετάδοση των τραγουδιών του και κάλεσαν τους ακροατές να συγκεντρωθούν και να σπάσουν μαζικά τους δίσκους και τα CD του.

Πριν εξήντα και πλέον χρόνια, στη ναζιστική Γερμανία, τα «Ες Ες» και οι ειδικές δυνάμεις του Χίτλερ καίγανε τα βιβλία που εξέφραζαν απόψεις ενάντιες στη λογική του ναζισμού.

Η «ταυτοποίηση» των πρακτικών και των εκφραστών τους, είναι δική σας...

Κουρέλια

«Τίποτα, μα απολύτως τίποτα, δεν είναι όπως ήταν. Μαζί με τη ρουκέτα που έπεσε στο Μέγαρο Ειρήνης της Βαγδάτης γκρεμίστηκαν σαν χάρτινοι πύργοι όλες οι πεποιθήσεις, όλες οι αυταπάτες, όλες οι ταξιδιωτικές νεοϋορκέζικες εντυπώσεις, όλες οι ταινίες του American dream, όλες οι πασαρέλες της ευφορίας και όλοι οι θεσμοί πάνω στους οποίους θεμελιώθηκαν οι αρχές ενός ανώτερου, πεφωτισμένου κόσμου. Από εδώ και στο εξής, κανείς, μα κανείς, δε δικαιούται να μιλάει, να γράφει και να υπερασπίζεται όλη αυτή την ανυπόληπτη μυθολογοκουρελαρία. Γη της Ελευθερίας - Αμερικανικό όνειρο - Ευκαιρία για όλους - Ελευθερία του Τύπου - Διεθνές Δίκαιο - Διεθνής διπλωματία - Διακρατικές σχέσεις - Ατομικά δικαιώματα - Δημοκρατία δυτικού τύπου - Διακηρύξεις των δικαιωμάτων του Ανθρώπου - Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών - Πεφωτισμένη κοινότητα - Δημοσιογραφική ουδετερότητα - Σύγχρονος Δυτικός Πολιτισμός. Ολα αυτά μας τελειώσανε. Και όσο να ακούγεται υβριστικό και σουρεαλιστικό, υπάρχει κάτι για το οποίο ευχαριστώ το σκυλολόι του παρανοϊκού Ντόναλντ Ράμσφελντ. Μέσα σε κλάσματα δευτερολέπτου έκαψε όλη τη σοδειά του ποπ κορν που χόρταινε τον μεγάλο μας ύπνο! Χάνιμπαλ σ' ευγνωμονώ!» Του Δημήτρη Δανίκα από τη χτεσινή «στήλη άλατος» των «Νέων».

Τουλάχιστον άτοπο...

Το Ινστιτούτο Διεθνών Σχέσεων (ΙΔΣ) του Παντείου Πανεπιστημίου, σε συνεργασία με το Πολιτιστικό Τμήμα της αμερικάνικης πρεσβείας και το Αμερικανικό Κολέγιο Ελλάδας, διοργανώνει σεμινάριο με θέμα: «Ανθρώπινα δικαιώματα και ανθρώπινες αδικίες». Αυτή την αναγγελλία διαβάσαμε στο τελευταίο δελτίο του ΤΕΕ και το πρώτο που σκεφθήκαμε ήταν πως είναι τουλάχιστον άτοπο, να μαίνονται οι βομβαρδισμοί και οι σφαγές στο Ιράκ, να διαδηλώνει ο λαός και η νεολαία της χώρας μας, καταδικάζοντας τους εισβολείς και τον άδικο αυτό πόλεμο και, την ίδια στιγμή, το ΙΔΣ του Παντείου να διοργανώνει σεμινάριο σε συνεργασία με την αμερικάνικη πρεσβεία και, μάλιστα, με θέμα τα ανθρώπινα δικαιώματα...

Μα για ποια ανθρώπινα δικαιώματα θα συζητήσουν, του Τζ. Μπους και της παρέας του ή του ιρακινού λαού και των απανταχού της Γης θυμάτων τους;

Τα ... παράπλευρα

ΑΡΑΓΕ, ΜΗΠΩΣ πρέπει να ζητήσουν και ...συγνώμη από τις διεθνείς χρηματαγορές οι Ιρακινοί, που αντιστέκονται στους Αμερικανούς και Βρετανούς εισβολείς και, τέλος πάντων, δεν πήγε σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα η προέλαση προς τη Βαγδάτη;

Βλέπετε, όταν κάποιος βρίσκεται στο πεδίο της μάχης και πολεμά για την πατρίδα του, δυσκολεύεται να αναλογιστεί ...τις ευθύνες του απέναντι στον ...Ντάου Τζόουνς και τη ...Σοφοκλέους. Ας τον συγχωρήσουν οι αρμόδιοι!!!

Αναρωτιόμαστε, γιατί στους γνωστούς και μη εξαιρετέους «εκσυγχρονιστικούς» κύκλους έχει προκύψει μια μεγάλη ανησυχία για την πορεία των Χρηματιστηρίων και, γενικότερα, της «οικονομίας» (όπως την εννοούν αυτοί τουλάχιστον)!

Ο ΣΗΜΙΤΗΣ πάντως, μέσα στον όλο χαμό, επιμένει να μας παρουσιάζει την ...ισχυρή οικονομία του ως απόδειξη των επιτυχημένων χειρισμών του! Ας κοιτάξει καλύτερα να βολέψει αυτούς, που «καίγονται» για την «ανοικοδόμηση» του Ιράκ, γιατί ο Ελληνας πολίτης καμία σημασία δεν του δίνει.

Προφανώς, οι κυβερνώντες ουδεμία σχέση έχουν με τις σκέψεις και τις διαθέσεις του ελληνικού λαού και κακώς δεν το έχουν καταλάβει. Οσο για τις «ανθρωπιστικές» πρωτοβουλίες του Πέτρου Ευθυμίου, μάλλον ως κοροϊδία μοιάζει.

Οι μαθητές των σχολείων έχουν εδώ και καιρό εκφράσει την αντίθεσή τους στον πόλεμο και δεν περίμεναν τις εγκυκλίους του υπουργείου για συγκέντρωση βοήθειας. Αλλωστε, ένας υπουργός Παιδείας αυτής της κυβέρνησης είναι δύσκολο να πείσει, όταν ο υπουργός Αμυνας της ίδιας κυβέρνησης φροντίζει για τον ανεφοδιασμό των αμερικανικών βομβαρδιστικών από τη βάση της Σούδας.

ΠΑΝΤΩΣ, ΤΟ αμερικανικό Πεντάγωνο, παρά τη φαγωμάρα που λέγεται πως υπάρχει στο εσωτερικό του, βρήκε, κατά πώς φαίνεται, την πιο συμφέρουσα και, βέβαια, πιο άνανδρη λύση. Βομβαρδισμοί μέχρι εξαντλήσεως...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Εξόντωση ενός λαού με συστηματικό, μεθοδικό και ίσως πιο δαπανηρό από τα αρχικά σχέδια τρόπο. Βλέπετε, οι Ιρακινοί αποδείχτηκαν κάπως περισσότερο πατριώτες και ...ανόητοι από όσο προέβλεπαν οι Αμερικανοί επικοινωνιολόγοι.

Φαίνεται πως παρότι βρισκόμαστε στο 21ο αιώνα, στις ΗΠΑ, οι πολέμαρχοι σκέπτονται με όρους αποικιοκρατίας και περίμεναν υποδοχή «απελευθερωτή» στα στρατεύματά τους.

«Φιλειρηνικός» ιμπεριαλισμός;

Η κοινή πρόταση των κυβερνήσεων Γαλλίας, Γερμανίας, Βελγίου και Λουξεμβούργου για τη διαμόρφωση «αυτόνομης» στρατιωτικής πολιτικής από την Ευρωπαϊκή Ενωση προκαλεί έντονες συζητήσεις στα κράτη - μέλη, καθώς πολλοί υποστηρίζουν ότι η ευόδωση μιας τέτοιας πρωτοβουλίας θα οδηγούσε στη συγκρότηση μιας δύναμης, η οποία θα μπορεί να λειτουργεί ως «αντίπαλο δέος» στη στρατιωτική μηχανή των ΗΠΑ. Μεταξύ των θερμών υποστηρικτών αυτής της πρότασης είναι η κυβέρνηση, η Νέα Δημοκρατία και ο ΣΥΝ. Ο καθένας για τους δικούς του λόγους υποστηρίζει ότι η συμμετοχή της Ελλάδας εξυπηρετεί το «εθνικό συμφέρον».

Θα πρέπει να σημειώσουμε ότι οποιαδήποτε πρόταση οδηγεί στη διαμόρφωση μιας πολιτικής αποτροπής των ιμπεριαλιστικών πολέμων θα ήταν συζητήσιμη. Εχει, όμως, η γαλλογερμανική πρόταση αυτό το χαρακτήρα;

Δε θα καταφύγουμε στη θεωρητική ανάλυση, για να αποδείξουμε ότι κάτι τέτοιο δε συμβαίνει. Θα χρησιμοποιήσουμε τις αποδείξεις που προσφέρει η ίδια η ζωή, που προσφέρουν οι ίδιοι οι αρχιτέκτονες αυτής της πρωτοβουλίας.

Τόσο η Γαλλία, όσο και η Γερμανία, συμμετείχαν σε όλες τις επιχειρήσεις της Νέας Τάξης μέχρι την επιδρομή των Αμερικανοβρετανών στο Ιράκ. Οι λόγοι της αντίθεσής τους σ' αυτή την επιδρομή είναι διαφανείς: Τα συμφέροντά τους (πετρέλαιο, αγορές, κ.ά.) κινδυνεύουν από τη μονομερή επέμβαση των ΗΠΑ και της Βρετανίας. Πρόκειται για μια κλασική ενδοϊμπεριαλιστική αντίθεση, οξυμένη εξαιτίας και της γενικής κρίσης του καπιταλιστικού συστήματος. Δεν είναι εκδήλωση κανενός φιλειρηνικού αισθήματος, το οποίο οι Γαλλογερμανοί απέδειξαν ότι δεν έχουν, τόσο στην επιδρομή κατά της Γιουγκοσλαβίας, όσο και κατά του Αφγανιστάν. Αλλά και στις μονομερείς δικές τους επεμβάσεις, όπως της τωρινής επέμβασης της Γαλλίας στην Ακτή του Ελεφαντοστού.

Η δημιουργία μιας «αυτόνομης» στρατιωτικής δύναμης από την Ευρωπαϊκή Ενωση, με τα σημερινά δεδομένα, δεν οδηγεί στην αντιμετώπιση της αμερικανικής ηγεμονίας, οδηγεί στη δημιουργία ενός ακόμη ιμπεριαλιστικού στρατού, ο οποίος θα στρέφεται κατά των λαών, ανάλογα με τα συμφέροντα της ιθύνουσας τάξης. Η στρατιωτική δύναμη είναι προέκταση του κοινωνικοοικονομικού συστήματος, των συμφερόντων και των επιδιώξεών του. Ο ελληνικός λαός, που, με τις διαδηλώσεις του κατά του πολέμου και της συμμετοχής σ' αυτόν, βρίσκεται στην πρώτη γραμμή των αντιιμπεριαλιστικών κινητοποιήσεων σ' όλο τον κόσμο, δε θέλει έναν τέτοιο στρατό, δεν έχει κανένα συμφέρον από έναν τέτοιο στρατό.

Το αντίπαλο δέος στον ιμπεριαλισμό, αμερικανικό, ή γαλλογερμανικό, είναι οι ίδιοι οι λαοί και η πάλη τους κατά του πολέμου. Ο ιμπεριαλισμός θα ηττηθεί, μόνο όταν η λαϊκή πάλη πετύχει ανατροπές σε εθνικό επίπεδο και δημιουργηθεί ένας ισχυρός αντιιμπεριαλιστικός συσχετισμός.

Δάνης ΠΑΠΑΒΑΣΙΛΕΙΟΥ

Οι επόμενοι στόχοι

Παπαγεωργίου Βασίλης

«Αναμένουμε το Ιράν να αποτελέσει την επόμενη μεγάλη σύγκρουση, ως η μόνη χώρα που μπορεί πραγματικά να αμφισβητήσει την αμερικανική ηγεμονία στην περιοχή». Αυτά εκτιμά το Ινστιτούτο Stratfor, γνωστό για τις σχέσεις του, τόσο με το Αμερικανικό Πεντάγωνο, όσο και με τη ΣΙΑ. Το Ιράκ, σημειώνει το Ινστιτούτο στην ανάλυσή του, είναι απλά και μόνο το πρώτο επεισόδιο, σε μια γενικότερη επιχείρηση «αναμόρφωσης» της ευρύτερης περιοχής. Οι επόμενοι στόχοι είναι το Ιράν, η Συρία και η Σαουδική Αραβία και, βέβαια, η Παλαιστίνη. Μάλιστα, η ανάλυση σημειώνει ότι οι πρώτες τριβές με το Ιράν αναμένονται πριν τελειώσει η σύγκρουση με το Ιράκ. Εκτίμηση, η οποία δικαιώθηκε, ήδη, αφού τις τρεις τελευταίες μέρες ο Ντ. Ράμσφελντ και ο Κ. Πάουελ κατηγόρησαν το Ιράν και τη Συρία, για παροχή βοήθειας στο Ιράκ και απείλησαν ότι αυτό θα θεωρηθεί «εχθρική ενέργεια».

Κι αν αναρωτιέστε, για το χρονικό εύρος της ιμπεριαλιστικής αυτής επιχείρησης, σας αναφέρουμε ότι η εκτίμηση του Stratfor την υπολογίζει σε μια γενιά. Δηλαδή, γύρω στα 30 χρόνια...

Απεργοσπάστες και «τρομοκράτες»

Περασμένο, κάπως, αλλά έχει σημασία να καταγραφεί για να μείνει. Την πρώτη ημέρα του νέου ιμπεριαλιστικού πολέμου κατά του Ιράκ, οι εργαζόμενοι της Λάρισας απήργησαν, καθώς το Εργατικό Κέντρο Λάρισας (ΕΚΛ) είχε κηρύξει 24ωρη απεργία. Ομως, παρά το γεγονός ότι η απόφαση για την απεργία ήταν ομόφωνη, κάποιοι συνδικαλιστές της ΠΑΣΚΕ, που μετέχουν στο ΔΣ του ΕΚΛ και εργάζονται στον ΟΣΕ, δεν απέργησαν και, μάλιστα, δούλεψαν διπλοβάρδια! Το χειρότερο, όμως, είναι ότι δεν έμειναν μόνο σ΄ αυτό, αλλά προσπάθησαν να τρομοκρατήσουν συναδέλφους τους, για να τους κρατήσουν εκτός απεργίας!! Για να το πετύχουν τους έλεγαν ότι η απόφαση του ΕΚΛ για απεργία δεν τους κάλυπτε, επειδή... δεν είχε σταλεί σχετικό εξώδικο στη διοίκηση του ΟΣΕ!! Βεβαίως, οι εργαζόμενοι της Λάρισας συμμετείχαν μαζικά στην απεργία και στις διαδηλώσεις κατά του πολέμου. Προς μεγάλη στοναχώρια των εν λόγω κυβερνητικών συνδικαλιστών, οι οποίοι και ξεφτιλίστηκαν στα μάτια των συναδέλφων τους...

Αγνοια ή κουτοπονηριά;

Σαν εκδήλωση του «Κοινωνικού Φόρουμ» παρουσίασαν, κάποια τοπικά ΜΜΕ, την αντιπολεμική συναυλία που διοργάνωσε το Συντονιστικό Αγώνα Σχολείων Λάρισας, το περασμένο Σάββατο, στην πλατεία Ταχυδρομείου της πόλης. Να το έκαναν, άραγε, από άγνοια, ή εν γνώσει τους; Πάντως, η ανακοίνωση - καταγγελία του Συντονιστικού Αγώνα δε «μασάει» τα λόγια της: «Εμείς - γράφει η ανακοίνωση, αναφερόμενη στους μαθητές της Λάρισας - αυτό που ξέρουμε και βροντοφωνάξαμε είναι:

- ΟΧΙ κουτοπονηριά, καπελώματα, προσπάθειες δημιουργίας εντυπώσεων.

- ΝΑΙ στον αγώνα ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο που διοργανώνουν οι Αμερικανοβρετανοί ιμπεριαλιστές και συμφωνεί η ΕΕ.

- ΟΧΙ στις διευκολύνσεις που παρέχει η κυβέρνηση, μέσω της Σούδας, του Τυρνάβου, του Ακτιου, των Αβακς, των πλοίων στον Περσικό».

Ο ... μοναδικός

Είναι ...καταπληκτικός. Εχει καταντήσει να είναι ο μόνος δημοσιογράφος - ανταποκριτής, μάλιστα, στην Ουάσιγκτον - που επιμένει ότι η αμερικανοβρετανική εισβολή στο Ιράκ προχωρά κανονικά και σύμφωνα με τα αρχικά σχέδια του Αμερικανικού Πενταγώνου. Ουσιαστικά, βέβαια, δεν κάνει τίποτε άλλο, παρά να αναμεταδίδει, αποκλειστικά και μόνον, όσα ισχυρίζεται η αμερικανική ηγεσία, ο Ντ. Ράμσφελντ και ο Κ. Πάουελ. Αναφερόμαστε στον Δ. Απόκη, ανταποκριτή της ΝΕΤ στην αμερικανική πρωτεύουσα.

Και δε λέμε, γνωστό σε όλους είναι το ασφυκτικό περιβάλλον των ΗΠΑ και, ιδιαίτερα, της Ουάσιγκτον, αλλά δεν παίρνει καθόλου υπόψη του ότι δεν απευθύνεται σε «Αμερικανάκια»;

Να τελειώσει με ήττα των ιμπεριαλιστών

Ευχή όλων είναι τώρα να σταματήσει ο πόλεμος», επαναλαμβάνουν με όποια ευκαιρία τους δοθεί πολιτικοί και δημοσιογράφοι, καθένας που του δίνεται βήμα στο δημόσιο διάλογο τον σχετικό με τον πόλεμο. Ναι, να σταματήσει το γρηγορότερο δυνατό, αλλά πώς; Σ' αυτό το απλό ερώτημα φαίνεται πως δυσκολεύονται εξαιρετικά να απαντήσουν. Να σταματήσει, λοιπόν, η αιματοχυσία. Κάθε εχέφρων άνθρωπος το εύχεται, χιλιάδες το παλεύουν συμμετέχοντας σε αντιπολεμικές κινητοποιήσεις σε όλον τον κόσμο. Δεν αρκεί, όμως, αυτό. Σημασία έχει να σκιαγραφήσει κανείς και το τέλος αυτού του πολέμου.

Τι έχουμε ως τώρα; Μια εισβολή σε μια ανεξάρτητη χώρα - μέλος του ΟΗΕ. Εναν άδικο ιμπεριαλιστικό πόλεμο στο όνομα της απομάκρυνσης του Σ. Χουσεΐν, αλλά με επιδιώξεις που είναι λίγο - πολύ γνωστές και κοινά παραδεκτές. Με αυτά τα δεδομένα, η ευχή να σταματήσει ο πόλεμος δεν μπορεί παρά να συνοδεύεται από την επιθυμία και τη θέση να τελειώσει με συντριπτική ήττα των εισβολέων. Η ευχή να σταματήσει ο πόλεμος δεν μπορεί παρά να συνοδεύεται με πράξεις αλληλεγγύης και συμπαράστασης στο δοκιμαζόμενο, αλλά γενναίο, λαό του Ιράκ που αντιστέκεται, υπερασπιζόμενος την πατρίδα του, να τελειώσει ο πόλεμος με νικητή τον ιρακινό λαό.

Ολα τα άλλα είναι εκ του πονηρού. Πολύ περισσότερο, που ανάμεσα σ' αυτούς που δημόσια διατυπώνουν τέτοιου είδους ευχές βρίσκονται και όσοι παρέχουν διευκολύνσεις στη διεξαγωγή του πολέμου, κυβερνητικοί παράγοντες, αλλά και στελέχη της αξιωματικής αντιπολίτευσης και άλλοι ακόμα που ουδέποτε άρθρωσαν, και ούτε πρόκειται, μια λέξη για τη συμμετοχή της χώρας μας σ' αυτόν το βρώμικο πόλεμο. Ολοι αυτοί, λέγοντας να τελειώσει ο πόλεμος στο πίσω μέρος του κεφαλιού τους δεν έχουν τίποτα άλλο από το να τελειώσει με την τάχιστη επικράτηση όσων τον προκάλεσαν. Και γι' αυτό το λόγο είναι υποκριτές. Και επιπλέον, γιατί αν έτσι λήξει ο πόλεμος δεν πρόκειται να επέλθει ειρήνη, ούτε ευημερία για τον ιρακινό λαό. Οχι μόνο γιατί έτσι διδάσκει η ιστορία, αλλά και γιατί το ομολογούν απερίφραστα οι «εγκέφαλοι» αυτού του εγκλήματος, αναλύοντας τα σχέδιά τους για τη μετά τον πόλεμο κατάσταση.

Ο ελληνικός λαός, οι λαοί όλου του κόσμου, ας θέσουν, λοιπόν, αυτή την ευχή ολοκληρωμένα και ας συνεχίσουν τον αγώνα τους, για να γίνει πραγματικότητα. Συσπειρωμένοι στο αντιπολεμικό αντιιμπεριαλιστικό κίνημα ας εύχονται και ας απαιτούν να σταματήσει ο πόλεμος με την ήττα των εισβολέων. Και θα είναι αυτή πραγματική νίκη για το λαό του Ιράκ, πρώτα και κύρια, αλλά και για τους λαούς όλου του κόσμου. Μια νίκη που θα προστεθεί στις περίλαμπρες νίκες πολλών λαών αυτού του κόσμου, που κάποτε κλήθηκαν με ισχνά μέσα να αντιπαρατεθούν σε πανίσχυρους κατακτητές και κατήγαγαν θριάμβους. Στη συλλογική μνήμη του ελληνικού λαού ζουν τέτοια παραδείγματα. Και στη συνείδησή του παραμένει ακλόνητη η πεποίθηση πως με τον αγώνα του μπορεί να βοηθήσει τον ιρακινό λαό στη μάχη που δίνει.

Ανάπαυλα

Των δολοφόνων στόμωσε

το δίκοπο μαχαίρι

και σταματήσαν τις σφαγές

στα ιρακινά τα μέρη,

τις σταματήσαν

μια στιγμή

την κάμα ν' ακονίσουν

και με καινούρια

όρεξη νέες σφαγές

ν' αρχίσουν!

* * *