Γρηγοριάδης Κώστας

Ο Γρ. Κόντος, το 2005 σαν αντιπρόεδρος του σωματείου των εργαζομένων της καπνοβιομηχανίας «ΠΑΠΑΣΤΡΑΤΟΣ», μαζί με αυτές τις παρατάξεις που πλειοψηφούν και στη διοίκηση του σωματείου, ξεπούλησε τα συμφέροντα των συναδέλφων του στην πολυεθνική «Philip Morris», ιδιοκτήτρια της καπνοβιομηχανίας. Συμφώνησε με την εργοδοσία να περάσει μια σειρά αντεργατικών μέτρων, όπως η «Επιχειρησιακή Συλλογική Σύμβαση Εργασίας», με την οποία χτυπήθηκαν ανελέητα οι κλαδικές Συλλογικές Συμβάσεις και εργασιακά δικαιώματα που είχαν κατακτήσει οι εργαζόμενοι. Το ΚΚΕ, του οποίου ήταν τότε μέλος, άμεσα πέταξε από τις γραμμές του τον Γρ. Κόντο, ανακοινώνοντας στις 31 Μάρτη 2005 ότι η πράξη του ήταν «ανεπίτρεπτη και ασυμβίβαστη με τις αξίες, την αποστολή και τις ευθύνες των κομμουνιστών». Βεβαίως, από τότε ο Γρ. Κόντος συνέχισε να διαπρέπει ως εργοδοτικός. Γι' αυτές του τις υπηρεσίες, οι όμοιοί του στην Ομοσπονδία τον τίμησαν με το «παράσημο» της υπόκλισης στα συμφέροντα της εργοδοσίας. Να το χαίρεται και να τον χαίρονται...

Αναρωτηθήκατε ποτέ τι σχέση μπορούν να έχουν οι εργαζόμενοι στον ΗΛΠΑΠ και οι φάλαινες; Δύσκολη σπαζοκεφαλιά, όσο ευφάνταστος και όσο ευφυής κι αν είναι κανείς. Οχι όμως και για τα κυβερνητικά μυαλά που πλημμυρίζουν από... φαεινές ιδέες. Μια από αυτές ήταν να πληρώσουν αδρά τους εν ελλάδι αντιπροσώπους αμερικανικής εταιρείας, με σκοπό στην ουσία, να παρουσιάσουν το... όραμα κυβέρνησης και διοίκησης ΗΛΠΑΠ για την επιχείρηση. Το γνωστό... όραμα της επιβολής της σκληρής αντιλαϊκής - αντεργατικής πολιτικής σε όλες τις πρώην ΔΕΚΟ. Στην παρουσίαση αυτού του «προγράμματος» - εκτός από τα στελέχη του ΗΛΠΑΠ - κλήθηκαν και εκπρόσωποι των εργαζομένων, με προφανή στόχο να εξασφαλιστεί και η απαιτούμενη... συναίνεση στην τελική σύνταξη του σχεδίου για το μέλλον του ΗΛΠΑΠ. Σε όλα αυτά πού «κολλάνε» οι φάλαινες; Απλούστατα, ο ιδρυτής της αμερικανικής εταιρείας, που είναι και συγγραφέας βιβλίων,... εντρυφώντας στην εκπαίδευση των φαλαινών, ανακάλυψε «ότι οι ίδιες αρχές (εκπαίδευσης των φαλαινών) είναι εφαρμόσιμες και στην ανθρώπινη συμπεριφορά». Δεν ξέρουμε εάν κυβέρνηση και διοίκηση ΗΛΠΑΠ σκοπεύουν να επιβάλουν στους εργαζόμενους την αγορά και ανάγνωση του βιβλίου «Μπράβο της Φάλαινας» του Αμερικανού μπίζνεσμαν - συγγραφέα. Ξέρουμε, όμως, ότι οι εργαζόμενοι στον ΗΛΠΑΠ και τις άλλες επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας, επιβάλλεται να «κόψουν το βήχα» των κυβερνώντων με τις... φαλαινοθηρικές προθέσεις.

Με το υφυπουργό Πολιτισμού της διορισμένης από τους Αμερικανούς κυβέρνησης του Ιράκ συναντήθηκε ο πρόεδρος του ΛΑ.Ο.Σ. Ο οποίος Ιρακινός είπε ότι «στο φίλο μου Γ. Καρατζαφέρη τόνισα ότι το θέμα της τρομοκρατίας δεν είναι μια εσωτερική υπόθεση, αλλά ένα παγκόσμιο πρόβλημα και μια πιθανή εξάπλωσή της αποτελεί απειλή για όλα τα κράτη», αναπαράγοντας ως τσιράκι τη «γραμμή» της αμερικανικής κυβέρνησης.

Ο δε Καρατζαφέρης βρήκε να απαντήσει ότι «θα βοηθήσουμε και πρέπει να βοηθήσουμε το Ιράκ να βρει το βηματισμό του. Εχουν περάσει πέντε χρόνια από την εισβολή των Αμερικανών στο Ιράκ και δεν έχουν έρθει τα αποτελέσματα που θα έπρεπε. Το Ιράκ προσπαθεί και εμείς θα είμαστε δίπλα του». Γενικότητες δηλαδή και ούτε μια λέξη για την ουσία, την κατοχή που υφίσταται ο ιρακινός λαός. Λέξη για τα κατοχικά στρατεύματα που εδρεύουν εκεί και την ανάγκη άμεσης αποχώρησής τους. Ακόμα ακόμα, λέξη για τα ελληνικά στρατεύματα που μετέχουν στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς στο Αφγανιστάν, στο Κοσσυφοπέδιο, ή όπου αλλού, μακριά από τις πραγματικές ανάγκες της πατρίδας και τα λαϊκά συμφέροντα. Καθείς εφ' ώ ετάχθη και ο Καρατζαφέρης εκεί όπου ανήκει.

Είναι γνωστό ότι οι Αμερικανοευρωπαίοι ιμπεριαλιστές, οποιοδήποτε λαϊκό κίνημα, οργάνωση ή και κράτος ολόκληρο όπου γης, που δεν υποτάσσεται άμεσα στα σχέδιά τους το χαρακτηρίζουν τρομοκρατική οργάνωση. Και, στο όνομα της καταπολέμησης της τρομοκρατίας, όπως οι ίδιοι την εννοούν, ζητούν και από τις άλλες χώρες να αντιμετωπίσουν ως τρομοκρατικές οργανώσεις τα λαϊκά απελευθερωτικά κινήματα. Είναι χαρακτηριστικό ότι χαρακτηρίζουν ως τρομοκρατική οργάνωση ακόμα και το Εθνικό Αφρικανικό Κογκρέσο που κυβερνά εδώ και πάνω από μια δεκαετία τη Νότια Αφρική μετά την κατάρρευση του ρατσιστικού καθεστώτος του Απαρτχάιντ στη χώρα αυτή. Αυτό αποκαλύφθηκε προχτές όταν η Αμερικανίδα Κ. Ράις στο Αμερικανικό Κογκρέσο υποχρεώθηκε να δηλώσει: «Είναι μάλλον ενοχλητικό που θα πρέπει ακόμη να επεμβαίνω προσωπικώς για να επιτρέπεται η είσοδος στο έδαφός μας του Νοτιοαφρικανού ομολόγου μου, για να μην μιλήσω για τον μεγάλο αυτόν ηγέτη που είναι ο Νέλσον Μαντέλα! Ευελπιστώ πραγματικά πως θα μπορέσουμε να άρουμε τις απαγορεύσεις που ισχύουν για το ANC»... Αυτά για όποιον είχε ακόμα αμφιβολία για το ποιοι είναι οι πραγματικοί τρομοκράτες...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Αλλωστε, τόσες και τόσες «καθάρσεις» έχει εξαγγείλει από τότε που «ήρθε στα πράγματα».

Στο χώρο της Δικαιοσύνης, στις εξοπλιστικές δαπάνες, στα κοινοτικά κονδύλια, στα ασφαλιστικά ταμεία. Στον αθλητισμό ...θα «κωλώσει»;

Φυσικά, οι απεργίες συνεχίζουν να βγαίνουν παράνομες, τα αποθεματικά να τζογάρονται, τα κονδύλια να ξεκοκαλίζονται και οι μίζες να δίνουν και να παίρνουν.

Ομως, αυτό καμία σημασία δεν έχει. Κάθαρση είπαμε θα κάνει (δηλαδή, θα κατηγορηθούν μερικοί) δε θα αλλάξει το σύστημα.

Διότι - όπως παντού - έτσι και στον αθλητισμό φταίνε μερικοί παράγοντες, κάποιοι επίορκοι και ορισμένοι που δεν κάνουν καλά τη δουλειά τους.

Σε καμία περίπτωση δε φταίνε τα συμφέροντα που κερδοσκοπούν ή η υποταγή (και) του αθλητισμού στους νόμους της αγοράς.

ΑΛΗΘΕΙΑ, πώς έγινε αυτό και δεν έχει ακόμη ζητήσει το ΠΑΣΟΚ εξεταστική επιτροπή της Βουλής για το θέμα του «ντόπινγκ»;

Ούτως ή άλλως, σε κάτι τέτοια εξαντλούν την υποτιθέμενη αντιπολίτευσή τους. Ας μην τα ξεχνάνε κι αυτά.

«ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΓΑΠΗΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ». Το είπε χτες στη Βουλή ο υφυπουργός Εσωτερικών Παναγιώτης Χηνοφώτης.

Σωστά υφυπουργέ μας. Είναι ...αξιαγάπητη η Αστυνομία και προσπαθείτε να την κάνετε ακόμη πιο αγαπητή.

Οταν βλέπεις, για παράδειγμα, (κάθε μέρα και σε κάθε γωνιά) τα ΜΑΤ, με τα γκλομπ, τις ασπίδες, τα κράνη, τα πιστόλια, τα δακρυγόνα, τις επιγονατίδες, τα αλεξίσφαιρα γιλέκα...

Σου έρχεται να τους φιλήσεις!

Γρηγοριάδης Κώστας

Οι περισσότερες εφημερίδες που ασχολήθηκαν με τις φοιτητικές εκλογές και τα αποτελέσματά τους επέλεξαν να δημοσιεύσουν τα στοιχεία που έδωσαν στη δημοσιότητα οι φοιτητικές παρατάξεις. Η «Ελευθεροτυπία» ακολούθησε άλλο δρόμο. Δημοσίευσε, όπως λέει στο χτεσινό ρεπορτάζ της, «την καταγραφή της "Ε", που συνίσταται στη συλλογή και διασταύρωση των αναλυτικών κατά σχολή στοιχείων» και με βάση αυτά προχώρησε στη διεξαγωγή των συμπερασμάτων της.

Συμπέρασμα 1ο: «Οι ανακατατάξεις στην κεντρική πολιτική σκηνή αντικατοπτρίστηκαν με μεγάλη πιστότητα στις φοιτητικές εκλογές».

Συμπέρασμα 2ο:«Αν ο ένας πόλος (των αποτελεσμάτων) είναι η δυσαρέσκεια προς την κυβέρνηση, ο δεύτερος πόλος είναι η ευρύτερη αμφισβήτηση προς τα κόμματα εξουσίας που έφερε ο ΣΥΡΙΖΑ, διεμβολίζοντας το δικομματισμό».

Συμπέρασμα 3ο:«Δεν είναι τυχαίο ότι μόνη κερδισμένη από τις αριστερές δυνάμεις στο φοιτητικό χώρο είναι η Αριστερή Ενότητα, η παράταξη όπου κυριαρχεί η νεολαία του ΣΥΝ».

Συμπέρασμα 4ο: «Οι ΠΚΣ (ΚΚΕ) κατάφεραν να κρατηθούν πάνω - κάτω στα ίδια επίπεδα».

Επειδή αυτού του είδους τα συμπεράσματα μετά από αυτές τις φοιτητικές εκλογές μόνο άναυδους μπορούν να αφήνουν όσους έχουν πάρει έστω ελάχιστη μυρωδιά από όσα έγιναν την Τετάρτη στα ΑΕΙ και τα ΤΕΙ, το δημοσίευμα της «Ελευθεροτυπίας» αν δεν ήταν φτιαγμένη εικονική πραγματικότητα για να υπηρετήσει τον ΣΥΝ, μόνο ως, κατά δέκα μέρες, καθυστερημένο ...πρωταπριλιάτικο ψέμα θα μπορούσε να εκληφθεί.

Πάντως, επειδή το θέμα είναι σοβαρό, καλό είναι να συνειδητοποιούμε και εμείς, το πώς στήνεται η εικονική πραγματικότητα από όλους αυτούς, που, έχοντας υπόψη τους τις διεργασίες «στην κεντρική πολιτική σκηνή», προσπαθούν αγωνιωδώς να διαμορφώσουν συσχετισμούς, που να μη διαταράσσουν την κυριαρχία του κεφαλαίου και της ολιγαρχίας. Ποια είναι, λοιπόν, η αλήθεια, που αρνείται να πει στους αναγνώστες της η εφημερίδα;

Αλήθεια 1η: Οι φοιτητικές εκλογές στραπατσάρισαν, με τον πλέον χαρακτηριστικό τρόπο, τις δημοσκοπικού τύπου ανακατατάξεις που επί μήνες προβάλλονται ως το αντίβαρο του δικομματισμού και οι οποίες προσφέρουν στον ΣΥΡΙΖΑ ποσοστά του 15%, τα οποία στις ηλικίες 18 - 25 ξεπερνούν και το 25%.

Αλήθεια 2η: Κόντρα στη δυσαρέσκεια που προκαλεί ο δικομματισμός, αποδείχτηκε ότι η μόνη δύναμη, αποκούμπι και διέξοδος στην αντιλαϊκή πολιτική είναι η ΠΣΚ και οι περισσότερες χιλιάδες φοιτητές και σπουδαστές που τη στήριξαν, γυρίζοντας την πλάτη στον πυρετό των δημοσκοπήσεων και στην επικοινωνιακού τύπου αντίσταση.

Αλήθεια 3η: Αναμφισβήτητα, δεν είναι τυχαίο ότι οι μόνοι σε αυτήν την κοινωνία που υποστηρίζουν ότι η μόνη κερδισμένη από τις εκλογές είναι η παράταξη του ΣΥΝ, είναι η «Ελευθεροτυπία» και η συντάκτριά της. Από τα στοιχεία των φοιτητικών παρατάξεων (και της Αριστερής Ενότητας) προκύπτει με απόλυτη σαφήνεια ότι οι ΠΣΚ εμφάνισαν αισθητή άνοδο. Βέβαια, δεν είναι ψέμα ότι όταν τα ποσοστά είναι πολύ χαμηλά, όπως της «Αριστερής Ενότητας», η όποια αύξηση μπορεί να εμφανιστεί ως ...θεαματική. Αλλωστε, όταν το 1% γίνεται 2%, μπορείς να μιλήσεις και για ...διπλασιασμό ποσοστού.

Αλήθεια 4η: Οι ΠΚΣ που υποτίθεται ότι ...«κατάφεραν να κρατηθούν πάνω - κάτω στα ίδια επίπεδα», εμφάνισαν άνοδο και σε ψήφους και σε ποσοστά. Και στα ΑΕΙ και στα ΤΕΙ. Η αύξηση σε ψήφους εκφράστηκε με την εμπιστοσύνη 2.000 νέων ψηφοφόρων. Ετσι, με 16.100 ψήφους στα ΑΕΙ έφτασαν στο 16% και με 7.700 ψήφους συγκέντρωσαν το 15,6% στα ΤΕΙ.

Και ...μια ακόμα αλήθεια, για την ιστορία: Οι συνδυασμοί που υποστήριξε ο ΣΥΝ - ΣΥΡΙΖΑ πήραν περί τις 5.700 ψήφους στα ΑΕΙ και 1.032 στα ΤΕΙ συγκεντρώνοντας συνολικά 4,5%.

Επειδή, αυτή είναι η εικόνα από αυτές τις φοιτητικές εκλογές, την επόμενη χρονιά ας προτιμήσουν τα αποτελέσματα που δημοσιοποιούν οι παρατάξεις και όχι τη δική της καταγραφή. Κάτι που είμαστε βέβαιοι ότι δε θα συμβεί, αφού οι λόγοι της διαφορετικής καταγραφής, αφ' ενός ευνοούν το σπονσοράρισμα - πατρονάρισμα των νέων που επιχειρεί συστηματικά η συγκεκριμένη εφημερίδα, αφετέρου επιβάλλονται από την επιδίωξή της να καταλήγει σε ...πρωταπριλιάτικα συμπεράσματα.