ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Επικίνδυνη πολεμοκαπηλία

Γρηγοριάδης Κώστας

«Η συμμαχία δεν μπορεί να περιμένει να υπάρξουν αδιάσειστες αποδείξεις για την ανάληψη δράσης εναντίον τρομοκρατών ή χωρών με όπλα μαζικής καταστροφής». Αυτή ήταν η σαφής και, ταυτόχρονα, ωμή τοποθέτηση του Αμερικανού υπουργού Αμυνας, Ντόναλντ Ράμσφελντ, τις προάλλες, στη διάρκεια της επίσκεψής του στις Βρυξέλλες, στην έδρα του ΝΑΤΟ. Με άλλα λόγια, απαίτησε από τις χώρες - μέλη του ΝΑΤΟ, να ευθυγραμμιστούν πλήρως με το νέο στρατηγικό δόγμα του Λευκού Οίκου, περί «πρώτου πλήγματος», σε οποιαδήποτε χώρα θεωρούν οι τελευταίες, ότι διαθέτει όπλα μαζικής καταστροφής ή ότι υποθάλπει την τρομοκρατία, κλπ. και, μάλιστα, χωρίς «αδιάσειστες αποδείξεις».

Ποια είναι η θέση της ελληνικής κυβέρνησης απέναντι σ' αυτές τις πολεμοκάπηλες και επικίνδυνες για την παγκόσμια ειρήνη και ασφάλεια απαιτήσεις των ΗΠΑ; Συμφωνεί ή διαφωνεί; Περιμένουμε τις απαντήσεις των αρμοδίων... Πολύ περισσότερο, γιατί -σύμφωνα με την αμερικανική και συνήθως καλά ενημερωμένη για τα σχέδια του Λευκού Οίκου εφημερίδα «Ουάσιγκτον Ποστ» - το νέο στρατηγικό δόγμα των ΗΠΑ του «πρώτου πλήγματος», προβλέπει την εξαπόλυση απρόκλητης επίθεσης, ακόμη και με πυρηνικά όπλα, εναντίον υπόπτων(!) κρατών ή ομάδων..!

Σκανδαλώδες ξεπούλημα

Η ριζική και κατηγορηματική αντίθεσή μας σε κάθε μορφή νόμιμου ή παράνομου τζόγου, δε μας εμποδίζει να σημειώσουμε και να καταγγείλουμε το σκάνδαλο ξεπουλήματος του καζίνο της Πάρνηθας, γράφαμε πριν μια βδομάδα. Και συμπληρώναμε, ότι τα 92 εκατ. ευρώ, που προσέφερε η κατά την κυβέρνηση πλειοδότρια κοινοπραξία, είναι όσα θα κερδίσει από το καζίνο μέσα σε δύο το πολύ χρόνια. Χώρια, ότι μαζί με το καζίνο παραδίδονται στην κοινοπραξία και το ξενοδοχείο, άλλες εγκαταστάσεις κι ένα μεγάλο μέρος του εθνικού δρυμού, ο οποίος θα θυσιαστεί στο βωμό των νέων σχεδίων και επεκτάσεων.

Προχτές, λοιπόν, η ανταγωνίστρια κοινοπραξία πρόσφερε 162 εκατ. ευρώ. Και παρότι είμαστε κατηγορηματικά κατά του όποιου τζόγου, δεν μπορούμε να μη σημειώσουμε, ότι η σχεδόν διπλάσια αυτή προσφορά ένα και μόνο πράγμα αποδείχνει: το σκανδαλώδες των μέχρι σήμερα διαδικασιών ξεπουλήματος του καζίνο της Πάρνηθας.

ΠΑΣΟΚ - ΝΔ: ίδια ράτσα...

Αντιγράφουμε από τη χτεσινή «Καθημερινή»: «Το 1993, η κυβέρνηση του Κ. Μητσοτάκη πέρασε πολύ δύσκολες ημέρες, εξαιτίας της απόφασής της να προχωρήσει στην ιδιωτικοποίηση του ΟΤΕ. Να προσφέρει, δηλαδή, στον ιδιωτικό τομέα το 49% του Οργανισμού. Ο πόλεμος που ξέσπασε εναντίον της από το σημερινό κυβερνών κόμμα και τους συνδικαλιστές του ΠΑΣΟΚ ήταν ανελέητος. Σήμερα, που η πλειοψηφία του ΟΤΕ, κατά ποσοστό 66% και πλέον, περνάει στον ιδιωτικό τομέα με αποφάσεις της κυβέρνησης και αργά ή γρήγορα - με τους συσχετισμούς που θα διαμορφωθούν και την κατάργηση της "χρυσής μετοχής" - το Δημόσιο θα χάσει και τον έλεγχο του Οργανισμού, τα κομματικά στελέχη και οι συνδικαλιστές του ΠΑΣΟΚ (πρωταγωνιστές οι ίδιοι και το 1993 και το 2002) τι έχουν να πουν; Ηταν οι κ. Κ. Μητσοτάκης, Στ. Μάνος κλπ, πιο προοδευτικοί και διορατικοί στις πολιτικές αποφάσεις ή μήπως οι συνδικαλιστές και οι κυβερνώντες (σήμερα) κινούνται καθαρά καιροσκοπικά, ανάλογα με τη θέση τους στο σύστημα εξουσίας;».

Εμείς, να σημειώσουμε μόνον το εξής: Η εφαρμογή αντιλαϊκών πολιτικών, τόσα χρόνια τώρα, από τις εκάστοτε κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, είναι μια πλευρά μόνο των όσων πληρώνει ο λαός μας. Μια άλλη, εξίσου σημαντική, είναι η δικαίωση που προσέφερε και προσφέρει καθημερινά, στον υποτιθέμενο μισητό αντίπαλό της, τη ΝΔ.

Γιατί δεν μπορούσε να γίνει αμέσως;

Ο Δήμος Αθηναίων παραχώρησε τέσσερις θέσεις στάθμευσης έξω απ' τα γραφεία της Ενωτικής Συνδικαλιστικής Κίνησης Ατόμων με Ειδικές Ανάγκες (ΕΣΚ - ΑμΕΑ) στην οδό Χαλκοκονδύλη, για να διευκολύνει τα στελέχη της Κίνησης στη συνδικαλιστική τους δραστηριότητα.

Βέβαια, για να γίνει η παραχώρηση χρειάστηκε η παράσταση αναπήρων μελών της ΕΣΚ - ΑμΕΑ, αφού οι επιστολές που είχαν στείλει κατά καιρούς στην Τροχαία Αθηνών και το Δήμο Αθηναίων πήγαιναν, μάλλον, στον κάλαθο των αχρήστων. Μάλιστα η ασφάλεια του δήμου απαγόρευσε την είσοδό τους στη συνεδρίαση. Μετά την έντονη διαμαρτυρία των αναπήρων, επιτράπηκε η είσοδός τους στο Δημοτικό Συμβούλιο, όπου και τελικά ικανοποιήθηκε το αίτημά τους.

Αναρωτιόμαστε, λοιπόν, γιατί δεν μπορούσε να ικανοποιηθεί από την πρώτη στιγμή το αίτημα κι έπρεπε να υποστούν όλες αυτές τις ταλαιπωρίες οι εκπρόσωποι της Κίνησης των ΑμΕΑ;

Τα νεοδημοκρατικά...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΛΟΓΙΚΟ κι επόμενο ήταν να αποχωρήσει η Νέα Δημοκρατία από τη συζήτηση για το Ασφαλιστικό. Και... αντιπολίτευση «πουλάει» και από τα δύσκολα ξεφεύγει... Εδώ που τα λέμε, δεν είναι εύκολο πράγμα να κάνεις πως διαφωνείς με τα συμπληρώματα της πολιτικής σου.

Αλλωστε, σε κάποια στιγμή, στη σχετική συνεδρίαση της επιτροπής, ο αρμόδιος για τους αντιασφαλιστικούς νόμους της ΝΔ το 1993, Δημήτρης Σιούφας, ήταν αρκετά αποκαλυπτικός. Χρειάζεται μεταρρύθμιση σε αυτή ακριβώς την κατεύθυνση, σημείωσε ο πρώην υπουργός.

Οπως καταλαβαίνετε, η αντιπολιτευτική πολιτική Καραμανλή εφαρμόζεται σε όλο της το μεγαλείο. Και σαματά κάνει, για το θεαθήναι και την... πάπια στην ουσία.

ΑΡΧΙΣΑΜΕ νέα φιλολογία τώρα στο πολιτικό σκηνικό. Τόνοι μελανιού σπαταλιούνται προκειμένου να εξηγηθεί η σιωπή του Αβραμόπουλου για την πορεία της πολιτικής του καριέρας. Δε λένε που διασφαλίσαμε τη σιωπή του για ένα διάστημα και ησυχάσαμε, ψάχνονται κι από πάνω.

Τέλος πάντων, όμως, ας μην έχουμε την αυταπάτη ότι θα απαλλαγούμε από αυτόν και τις κατά κοινή ομολογία ανούσιες ρητορείες του. Η «τηλε - πολιτική», βλέπετε, είναι η κυρίαρχη τάση της εποχής και ο «δήμαρχος» το ξέρει καλά αυτό το «παιγνιδάκι».

Οπως ξέρει καλά, να φορολογεί τους δημότες και τους καταστηματάρχες, αλλά αυτό, βλέπετε, δεν το προσέχουν οι τηλεοπτικές κάμερες.

Οσο για την κίνηση του Αβραμόπουλου μάλλον πρέπει να την περιμένουμε μετά τις δημοτικές. Να εντοπίσει ακριβώς προς τα πού πάει το πράγμα.

ΠΑΝΗΓΥΡΙΖΟΥΝ ακόμα οι κυβερνώντες για την περίφημη «νίκη της φέτας», τη δυνατότητα δηλαδή να χαρακτηριστεί προϊόν με ονομασία προέλευσης. Μόνο που ξέχασαν μια μικρή λεπτομέρεια: Η φέτα φτιάχνεται από γάλα.

Οποτε λοιπόν μπορούμε στο εξής να έχουμε φέτα με ονομασία προέλευσης όχι όμως και γαλακτοπαραγωγούς. Γιατί οι τελευταίοι καταστρέφονται από τα ίδια κέντρα που δικαίωσαν τη φέτα.

Γρηγοριάδης Κώστας

Προσχηματικά και επικίνδυνα μέτρα

Πρωτοβουλίες ανακοίνωσε αυτές τις μέρες η κυβέρνηση, που αφορούν δήθεν στην πρόληψη του προβλήματος των ναρκωτικών στο στρατό και στην «εύρυθμη λειτουργία», μέσω κανονισμού, στα σχολεία. Βέβαια, σε μια κοινωνία που εκθειάζει την εκπόρνευση, που δημιουργεί πρότυπα «Μπιγκ Μπράδερ» και «Μπαρ», που σπρώχνει ποικιλόμορφα στη χρήση ναρκωτικών ουσιών, που στηρίζεται στη λογική τού «ο θάνατός σου η ζωή μου» και ανάγει τον ανταγωνισμό ανάμεσα σε νέους ανθρώπους σε κυρίαρχο, είναι τουλάχιστον υποκρισία να λέει η κυβέρνηση ότι από ευαισθησία εφαρμόζει τον υποχρεωτικό προληπτικό τοξικολογικό έλεγχο στους μόνιμους στρατιωτικούς και στρατεύσιμους και το καθηκοντολόγιο στα σχολεία.

Με το πρόσχημα του υπαρκτού προβλήματος της αύξησης της τοξικομανίας και στο στρατό επιχειρείται -- μέσω του ελέγχου, που σήμερα μπορεί να είναι για ναρκωτικά, αύριο για οτιδήποτε άλλο -- να επιτευχθεί η πλήρης υποταγή και συμμόρφωση στην κυρίαρχη φιλοσοφία για τις Ενοπλες Δυνάμεις, ως μηχανισμού στην υπηρεσία του κεφαλαίου, των ιμπεριαλιστών του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Ταυτόχρονα, μια τέτοια αντιμετώπιση μπορεί να ανοίξει δρόμο για την εφαρμογή και από ιδιώτες ανάλογων μεθόδων, με προοπτική την αξιοποίησή τους για κάθε μορφή υποταγής, χειραγώγησης, και όχι μόνον. Αλλωστε, τέτοιες πρακτικές είναι διαδεδομένες σε αναπτυγμένα καπιταλιστικά κράτη, ΗΠΑ, Μεγάλη Βρετανία, όπου, π.χ., όχι τυχαία, προσωπικά δεδομένα και ιατρικά απόρρητα στρατευμένων ή άλλων υπαλλήλων φτάνουν στις τράπεζες δεδομένων ασφαλιστικών εταιριών και αξιοποιούνται ανάλογα και επιλεκτικά για την ασφάλιση ή μη των εργαζομένων.

Αντίστοιχα, το πρόσχημα του «νοικοκυρέματος» στα σχολεία επικαλείται υποκριτικά το υπουργείο Παιδείας για να καθιερώσει σχολικό κανονισμό. Το εγχείρημα μπορεί να «πατάει» σε κάποια αμφιλεγόμενα ή και ακραία φαινόμενα που συμβαίνουν στη σχολική ζωή, και που τα δημιουργεί η ίδια η κοινωνική πραγματικότητα και πολιτική υποβάθμισης του σχολείου. Αλλά επειδή δεν έρχεται σε «κενό αέρα», μπορεί να αξιοποιείται ως μέσο καταστολής της οργανωμένης δράσης και ως μια μορφή χειραγώγησης. Οι «βασικές αρχές λειτουργίας των σχολείων», όπως τις παρουσιάζει το υπουργείο Παιδείας, μπορούν να οδηγήσουν στον ανοιχτό αυταρχισμό στα χέρια ανθρώπων και μηχανισμών που βέβαια δεν ενδιαφέρονται για την «ευπρέπεια και την τάξη» αλλά, κυρίως, για την εφαρμογή της αντιεκπαιδευτικής πολιτικής. Αλλωστε, η πρακτική των διευθυντών που έφεραν τους εισαγγελείς και τα ΜΑΤ στα σχολεία την περίοδο των μαθητικών καταλήψεων ενάντια στην αντιεκπαιδευτική μεταρρύθμιση είναι μια απόδειξη για τον τρόπο που μπορούν να χρησιμοποιηθούν τα μέτρα. Δεν είναι, δε, τυχαίο ότι τα μέτρα για τα σχολεία πάνε χέρι χέρι με την ενίσχυση της χειραγώγησης των εκπαιδευτικών μέσω της διαδικασίας της αξιολόγησης, που ουσιαστικά επιχειρεί να επιβάλει στους λειτουργούς της εκπαίδευσης την προσαρμογή τους στις κυβερνητικές επιδιώξεις στα σχολεία, να τιμωρήσει όσους δεν υποτάσσονται στις υποδείξεις.

Η λογική που προσπαθεί να περάσει η κυβέρνηση και επιζητεί τη συναίνεση της κοινωνίας, με δήθεν μέτρα προστασίας και ευαισθησίας, δεν πρέπει να αποπροσανατολίσει τα λαϊκά στρώματα. Αυτό που πρέπει να αλλάξει για να σταματήσει η τοξικομανία και να δημιουργηθούν άλλες συνθήκες στα σχολεία, είναι η εφαρμοζόμενη αντιλαϊκή πολιτική, το ίδιο το εκμεταλλευτικό σύστημα.

Δημήτρης ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ

Ποιος την έχασε τη δεοντολογία..;

Παπαγεωργίου Βασίλης

Το Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου των γιατρών ΙΚΑ Αθήνας και Πειραιά με ανακοίνωσή του καταγγέλλει το δημοσιογράφο Ν. Ευαγγελάτο και τον τηλεοπτικό σταθμό Alter για εσκεμμένη αντιδημοσιογραφική συμπεριφορά σε βάρος των γιατρών του ΙΚΑ κατά την παρουσίαση του βραδινού δελτίου ειδήσεων της 13.6.2002.

Απ' τις 16:30, αναφέρει ο σύλλογος, με τρέιλερ στο «Alter» προανήγγειλε για το βραδινό δελτίο ειδήσεων συμβάν με τίτλο: «Θάνατος ασθενούς στο 1ο Νοσοκομείο, όπου τον παράτησαν για 12 ώρες στο κρεβάτι του δωματίου του». Το περιστατικό συνέβη σε ίδρυμα χρόνιων παθήσεων που δεν έχει καμιά σχέση με το ΙΚΑ.

Κατά σύμπτωση (;) τη μέρα εκείνη απεργούσαν οι γιατροί του ΙΚΑ. Ο Ν. Ευαγγελάτος στο δελτίο ειδήσεων όχι μόνο δε ζήτησε συγγνώμη για την «ψευδή είδηση» αλλά ενώ είχε καλέσει και τον πρόεδρο του ΣΕΥΠΙΚΑ Αθήνας - Πειραιά Κ. Χροναίο, ούτε καν τον παρουσίασε στο δελτίο.

«Εύλογα δημιουργείται η εντύπωση ότι εσκεμμένα το έπραξε την ημέρα της απεργίας» σημειώνει ο ΣΕΥΠΙΚΑ Αθήνας - Πειραιά.

Να 'ταν μόνο αυτά που γίνονται εσκεμμένα; Ιδιαίτερα όταν κινητοποιούνται κάποιοι κλάδοι σε ευαίσθητους τομείς, όπως η Υγεία, τότε ξεχειλίζει η τηλεοπτική «αλληλεγγύη» για την ταλαιπωρία των ευαίσθητων μονάδων...

Κι ύστερα ποιος την έχασε τη δεοντολογία για να τη βρει ο Ευαγγελάτος.

Χορηγική ανάπλαση του Τύμβου;

Η ανάπλαση της ευρύτερης περιοχής του Τύμβου του Μαραθώνα θα γίνει με λεφτά της «Αθήνα 2004». Για την ακρίβεια με λεφτά των χορηγών, όπως μάθαμε από στελέχη της εταιρίας. Το κονδύλι έχει εξασφαλιστεί και το πρόγραμμα αναμένεται να ξεκινήσει το επόμενο διάστημα. Πάντως, ορισμένοι φοβούνται, ότι η ...ευγενική χορηγία της ανάπλασης θα συνοδεύεται και από κάποιες διαφημιστικές πινακίδες των ολυμπιακών χορηγών.

Βέβαια, δεν έχουμε μόνο την ανάπλαση του Τύμβου. Εχουμε και την ανάπλαση της μαραθώνιας διαδρομής, για τις ανάγκες της οποίας θέλουν να κόψουν 10.000 δέντρα. Κι ενώ, η υπόθεση εκκρεμεί στο Συμβούλιο της Επικρατείας, η κυβέρνηση προωθεί τα αντιπεριβαλλοντικά της σχέδια, με Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου. Με άλλα λόγια, αποφασίζομεν και διατάσσομεν..

Ετσι είναι όμως αυτά. Οταν βαδίζεις στο δρόμο, που χάραξε η Ατλάντα, το 'να φέρνει τ' άλλο...

Ολα ανοιχτά για τον εθελοντισμό

«Αν χρειαστεί θα υπάρξουν κι άλλες νομοθετικές ρυθμίσεις που αφορούν τους εθελοντές», έλεγε στέλεχος της «Αθήνα 2004» προχτές, δίνοντας ουσιαστικά συνέχεια σε όσα ακούγονται τις τελευταίες μέρες για το θέμα της παροχής κινήτρων ή όχι για τους εθελοντές των Ολυμπιακών Αγώνων. Και μπορεί, βέβαια, η «Αθήνα 2004» να βεβαιώνει, ότι δεν τίθεται θέμα κάποιας «ευνοϊκής» μεταχείρισης των εθελοντών, για πρόσληψη στο δημόσιο, ωστόσο, φροντίζει να αφήνει «ανοιχτό» το ενδεχόμενο μιας και κανείς δεν ξέρει τι γίνεται. Αλλωστε, όταν θα πρέπει να γίνει η τελική επιλογή των 60.000 εθελοντών από τους 150.000 που θα έχουν περάσει τα πρώτα τεστ, θα πλησιάζουν οι βουλευτικές εκλογές. Τι καλύτερο λοιπόν από το να επιδιώκουν κυβέρνηση και «Αθήνα 2004» να κρατούν σε μια ιδιότυπη ομηρία τους δεκάδες χιλιάδες υποψήφιους εθελοντές και, ταυτόχρονα, ψηφοφόρους;

Γρήγορη δικαίωση

Μια σειρά ερωτήματα και ακόμη περισσότερες επιφυλάξεις βάζαμε τις προάλλες, σχετικά με τις πρόσφατες ανακοινώσεις των υπουργών Αμυνας και Δικαιοσύνης των ΗΠΑ, που αφορούσαν τη σύλληψη του Αμερικανού υπηκόου Αμπντάλα αλ Μουχατζίρ και τις κατηγορίες, ότι σχεδίαζε επίθεση, ως μέλος της αλ Κάιντα, με ραδιενεργό «βρώμικη βόμβα». Το θυμίζουμε, γιατί - σύμφωνα με όσα έγραψαν τα προχθεσινά «Νέα» - «παρά τις εκτεταμένες έρευνες, λένε βρετανικές πηγές, δεν προέκυψε κανένα στοιχείο που να αποδεικνύει ότι είχε (σ.σ. ο συλληφθείς) πρόσβαση σε ραδιενεργά υλικά ή πως είχε καταστρώσει σχέδιο με χρονοδιάγραμμα και στόχους. Το μόνο "ενοχοποιητικό" στοιχείο που επικαλούνται οι Αμερικανοί, επισημαίνει η εφημερίδα "Γκάρντιαν", είναι ότι είχε την πρόθεση να κάνει επιθέσεις». Και λίγο παρακάτω, «στους κύκλους της Ουάσιγκτον, ενισχύεται η υποψία ότι η κυβέρνηση Μπους δραματοποίησε την υπόθεση για να την εκμεταλλευτεί πολιτικά».

Τα σχόλια περιττεύουν...

Πανεπιστήμιο για τις λαϊκές ανάγκες

Η συνεχιζόμενη απεργιακή κινητοποίηση των πανεπιστημιακών, που, από την κυβέρνηση και τα ΜΜΕ, επιχειρείται να αξιοποιηθεί δημαγωγικά και αποπροσανατολιστικά, --λόγω της συνθετότητας των προβλημάτων που αναδεικνύει-- δίνει τη δυνατότητα για να εξαχτούν ορισμένα σημαντικά συμπεράσματα για την ίδια την ανώτατη εκπαίδευση. Αυτή, και στη χώρα μας, αλλάζει, προσαρμόζεται στις ανάγκες των μονοπωλίων και σε άμεση διαπλοκή με τα συμφέροντά τους. Αλλάζει σύμφωνα με τις αποφάσεις που έχουν παρθεί σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ενωσης και όχι μόνο, (Σορβώνη, Μπολόνια, Πράγα) και εφαρμόζονται τώρα στα κράτη - μέλη. Οι αλλαγές αυτές δε γίνονται μόνο σε επίπεδο «θεσμών», δεν είναι μόνο στα χαρτιά και στο όνομα όπως είχε συμβεί πέρσι με τα ΤΕΙ. Προχωρούν στα προγράμματα και στο περιεχόμενο των σπουδών, στα πτυχία και στο αντίκρισμά τους, στην έρευνα και στην παραγωγή νέας γνώσης.

Για να πετύχουν όμως κάτι τέτοιο, όλοι όσοι σχεδιάζουν και κατεδαφίζουν προς όφελος του κεφαλαίου την ανώτατη εκπαίδευση, δεν αρκεί να ψηφίσουν μερικούς νόμους. Χρειάζεται να αλλώσουν και το ανθρώπινο δυναμικό. Θέλουν, ο φοιτητής να μπει στη λογική της ατομικής ευθύνης για την ολοκλήρωση της μόρφωσής του κι ο πανεπιστημιακός, αντίστοιχα, να μετατραπεί σε έναν κυνηγό αποσπασματικών ευρω-προγραμμάτων και χορηγιών, σε ένα μάνατζερ της πολιτικής που εξυπηρετεί τα συμφέροντα των μονοπωλίων και τις κατευθύνσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης μέσα στο πανεπιστήμιο.

Η υποχρηματοδότηση, λοιπόν, τόσο των πανεπιστημίων όσο και των πανεπιστημιακών είναι μέρος όλης αυτής της κατάστασης. Τα προβλήματα (μισθολογικό και συνταξιοδοτικό) των πανεπιστημιακών και ιδιαίτερα όσων διαβιούν αποκλειστικά και μόνο από το μισθό τους, που είναι και το μεγαλύτερο τμήμα του ΔΕΠ, είναι υπαρκτά κι αποτελούν συνειδητή επιλογή της κυβέρνησης, για να υποτάξει το ΔΕΠ στις απαιτήσεις της αγοράς, να διαφοροποιήσει τις εργασιακές του σχέσεις, να το διαβρώσει. Γι' αυτό το λόγο τα μισθολογικά και συνταξιοδοτικά αιτήματα πρέπει να είναι ενταγμένα σε ένα πλαίσιο αιτημάτων, που θα υπερασπίζεται στο σύνολό του το δημόσιο και κοινωνικό χαρακτήρα των ΑΕΙ. Κι ένας τέτοιος αγώνας δεν είναι υπόθεση μόνο των πανεπιστημιακών, αλλά και των φοιτητών, των εργαζομένων, του λαϊκού κινήματος.

Η σημερινή εικόνα, όμως, των κινητοποιήσεων των πανεπιστημιακών είναι διαφορετική. Με ευθύνη συγκεκριμένων δυνάμεων στα συνδικαλιστικά όργανα του κλάδου, η πλειοψηφία των συλλόγων ΔΕΠ --εκτός ελάχιστον εξαιρέσεων-- ακολουθούν μια πολιτική που υπακούει στη λογική «όσο λιγότερα διεκδικούμε τόσο πιο εύκολα θα τα πετύχουμε», κάτι το οποίο όχι μόνο δεν αποδίδει, αλλά εγκλωβίζει τον αγώνα των πανεπιστημιακών στο εκβιαστικό δίλημμα, που αξιοποιεί έντεχνα η κυβέρνηση, για το αν θα χαθεί το εξάμηνο και οι εξετάσεις των φοιτητών. Γι' αυτό είναι σήμερα περισσότερο από ποτέ αναγκαία μια διαφορετική γραμμή πλεύση των κινητοποιήσεων των πανεπιστημιακών, μαζί με τους φοιτητές, τους εργαζόμενους των ΑΕΙ, ενιαιοποιώντας τα αιτήματά τους και τον αγώνα τους, συγκλίνοντας και συμπορευόμενοι με το λαϊκό κίνημα για ένα δημόσιο και δημοκρατικό πανεπιστήμιο, στην υπηρεσία των αναγκών της κοινωνίας, της νεολαίας και του ελληνικού λαού.

«Ασφαλιστικό»

Το κάνουν

πιο χειρότερο

πιο ληστρικό

ακόμα,

ώστε να κάνουν

εντελώς

τη βιοπάλη

λιώμα,

το κάνουν

πιο χειρότερο

λίγο πριν