Γρηγοριάδης Κώστας

Το ίδιο θ' αναγκαστούν να κάνουν οι παραγωγοί βαμβακιού, σταριού, ρυζιού, καλαμποκιού - λόγω των χαμηλών εμπορικών τιμών και των περικοπών στις επιδοτήσεις που επιβάλλει η νέα ΚΑΠ και προς τα κει οδηγούνται οι παραγωγοί οπωροκηπευτικών και βιομηχανικής ντομάτας, που βλέπουν τις εισαγωγές να αυξάνονται και τη δική τους παραγωγή να πουλιέται «κοψοχρονιά» και να μένει στα αζήτητα.

Κι ενώ οι αγρότες βρίσκονται μπροστά σε πλήρες αδιέξοδο και «ψάχνονται» τι να σπείρουν, που δε θα τους «βάζει μέσα», η κυβέρνηση τους προτείνει, σαν διέξοδο, να στραφούν στα ενεργειακά φυτά για την παραγωγή βιοκαυσίμων. Δεν τους λέει, όμως, πόσα έξοδα θα χρειαστεί να κάνουν για ν' αλλάξουν καλλιέργεια και πού θα βρουν τα χρήματα, πόσες εκτάσεις απαιτούνται και πού θα τις βρουν οι μικροκληρούχοι, πόσο θα πουλιέται η πρώτη ύλη και ποιοι θα την αγοράζουν, πόσα βιοκαύσιμα μπορούν να παραχθούν και πού θα διατίθενται.

Με άλλα λόγια, η κυβέρνηση σπρώχνει τους αγρότες στα ενεργειακά φυτά, χωρίς την παραμικρή βοήθεια από το κράτος και δίχως καμιά εγγύηση ότι αυτή η «στροφή» θα τους εξασφαλίσει ένα αξιοπρεπές εισόδημα και τη δυνατότητα να παραμείνουν στο επάγγελμα. Αντιθέτως, υπάρχει κίνδυνος, όσοι «τσιμπήσουν» και ακολουθήσουν τις κυβερνητικές προτροπές, να βρεθούν μπροστά σε μεγαλύτερο πρόβλημα, όπως έπαθαν παλιότερα κάποιοι που έσπειραν ...βατόμουρα κι ακακίες.

Με την πρότασή της για «στροφή» στα ενεργειακά φυτά, η κυβέρνηση δεν αποσκοπεί στην άρση του αδιεξόδου στο οποίο έχουν οδηγηθεί οι μικρομεσαίοι αγρότες. Ο στόχος της είναι διπλός: Από τη μια να «περάσει» την αντίληψη του αναπόφευκτου της νέας ΚΑΠ και από την άλλη να ξεγελάσει τους μικροπαραγωγούς να εγκαταλείψουν τις παραδοσιακές καλλιέργειες και να πάνε σε άλλες, οι οποίες θα τους οδηγήσουν, πιο γρήγορα, στο ξεκλήρισμα. Να γιατί οι αγρότες δεν πρέπει να παρασυρθούν, αλλά να συνεχίσουν το αγώνα για την ανατροπή της πολιτικής αυτής...

Πόσο θα στοιχίσει, τελικά, στον ελληνικό λαό το στοιχειωμένο έργο του Εθνικού Κτηματολογίου; Θα κοστίσει 3 δισ. ευρώ, όπως υπολογίζει ο καθηγητής Π. Ζαντέλης στην «Ελευθεροτυπία»;

«Παραμύθια», απαντά το Γραφείο Τύπου του ΥΠΕΧΩΔΕ. «Το Κτηματολόγιο θα κοστίσει 1,455 δισ. ευρώ, εκ των οποίων τα 835 εκατ. ευρώ θα προέλθουν από το σταθερό τέλος των 35 ευρώ ανά δικαίωμα και τα 290 εκατ. ευρώ από το μεταβλητό τέλος (1 τοις χιλίοις επί της αντικειμενικής αξίας των ακινήτων)». Και πάλι, επομένως, ο ελληνικός λαός θα κληθεί να «αυτοχρηματοδοτήσει» το έργο με 1,125 δισ. ευρώ. Να πληρώσει, δηλαδή, τα σπασμένα από την κακοδιαχείριση που επιδείχτηκε όλο το προηγούμενο διάστημα...

Και το χειρότερο; Πρόκειται για ένα έργο που «εκφυλίζεται στην πράξη σε ένα σύστημα υποθηκοφυλακείων με χάρτες», όπως λέει ο προαναφερόμενος καθηγητής. Και το πιο χειρότερο ακόμη; Με τις διάφορες τροπολογίες, «επιταχύνσεις» και «απλοποιήσεις» διαδικασιών σύνταξης που προώθησαν και προωθούν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, οι μόνοι ωφελημένοι που θα βγουν είναι οι καταπατητές της δημόσιας - και δασικής - περιουσίας, οι κερδοσκόποι και οι έμποροι της γης!

Οι ξενοδόχοι αντέδρασαν άμεσα στις πρώτες σχετικές ανακοινώσεις και στο θέμα επανήλθε η Πανελλήνια Ομοσπονδία Ξενοδόχων που θέτει μια σειρά από ζητήματα προς την κυβέρνηση, με κύριο ζητούμενο να ξεκαθαριστεί τι κονδύλια έχουν απομείνει για χρηματοδοτήσεις των επιχειρηματιών του τουρισμού και πώς θα κατανεμηθούν.

Το πρόβλημα είναι απλό. Οι εγχώριοι μεγαλοξενοδόχοι φοβούνται ότι η κυβέρνηση θα δώσει τη μερίδα του λέοντος σε μεγάλες ξένες επιχειρήσεις και πολυεθνικές του τουρισμού, που θα μπορούν να χτίσουν τις ...«ξενοδοχειάρες» τους όπου θέλουν, με αποτέλεσμα να μείνουν για τους ίδιους τα «ψίχουλα». Πρόκειται για μια ξεκάθαρη αντιπαράθεση του μεγάλου κεφαλαίου, το οποίο ενωμένο πίεσε και - εύκολα - κέρδισε τη γενναία αύξηση των κονδυλίων για την επιχορήγηση των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων του, αλλά τώρα μαλώνει πάνω από την πίτα για τη μοιρασιά της...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ειδικά για τον ελληνικό λαό, που τόσα έχει υποφέρει από τους Πέρσες, από την εποχή του Ξέρξη, του Δαρείου και του Αρταφέρνη ακόμα, δίνεται μια καλή ευκαιρία να εκδικηθεί!!!

Αλλωστε, υπάρχει η εμπειρία παλαιότερων πολέμων, με το Ακτιο, τη Σούδα, το Λιτόχωρο, το λιμάνι της Θεσσαλονίκης κλπ. Ο αρχιστράτηγος Σημίτης μπορεί να δώσει τα φώτα του στο διάδοχό του.

Ο Αμερικανός εργάτης της «Μάικροσοφτ» μιλάει στο όνομα των αγωνιστών του Σικάγου, των πρωτομαρτύρων της εργατικής τάξης, 120 χρόνια μετά και δηλώνει αποφασισμένος να παλέψει με το θηρίο, μέσα στη φωλιά του.

Ο Γερμανός προλετάριος της «Μπάγερ» διαδηλώνει την περηφάνια του για την κληρονομιά του Μαρξ στην ανθρωπότητα.

Ο Ρώσος ανθρακωρύχος της Σιβηρίας προχωρά με καθοδηγητή τον Λένιν, αφήνει πίσω του την πίκρα γι' αυτά που έχασε κι ετοιμάζεται για νέα έφοδο στα χειμερινά ανάκτορα.

Ο Νεπαλέζος φτωχοδιάβολος πολιορκεί τα παλάτια της εξουσίας.

Ο Ινδός απόκληρος μάχεται ν' ανατρέψει τις «κάστες» των εκμεταλλευτών του.

Ο πεινασμένος της Αφρικής ξεσηκώνεται ν' αλλάξει τη «μαύρη» μοίρα του.

Ο υποδουλωμένος του Ιράκ σηκώνει το όπλο κατά των κατακτητών και των προδοτών της πατρίδας του.

Ο θαρραλέος του Ιράν «βγάζει, κοροϊδευτικά, τη γλώσσα» στον παγκόσμιο χωροφύλακα που τον απειλεί και στον μουλά σκοταδιστή που τον καταπιέζει.

Ο επαναστάτης της σοσιαλιστικής Κούβας, φωνάζει «πατρίδα ή θάνατος» κι ετοιμάζεται για νέες διεθνιστικές αποστολές.

Ο αναθαρρημένος της Βενεζουέλας βαδίζει αποφασιστικά στα βήματα του Μπολιβάρ.

Ο Ινδιάνος της Βολιβίας εκδικείται τους «Γιάνκηδες» για τον κατατρεγμό της φυλής του.

Στη γιορτή και στον αγώνα, χιλιάδες οι συμμετέχοντες, απ' άκρη, σ' άκρη της Ελλάδας.

Με τη μνήμη των μαρτύρων του '36, των εκτελεσμένων της Καισαριανής, φλόγα άσβεστη.

Με την πίστη στα ιδανικά και τα οράματα της εργατικής τάξης, οδηγό αλάθητο.

Με την αισιοδοξία για την τελική νίκη, ζωντανή κι αδιαπραγμάτευτη.

Με το ΠΑΜΕ αγωνιστικό πρωτοπόρο και το ΚΚΕ ταξικό καθοδηγητή.

Η εργατιά μάχεται και θα νικήσει.

Τι κι αν κορδώνονται οι εκμεταλλευτές ότι, πια, δεν κινδυνεύουν. Το τέλος τους είναι προδιαγεγραμμένο.

Τι κι αν βάζουν τα δυνατά τους οι κυβερνήτες να σταματήσουν την εργατική αντεπίθεση. Μάταιος κόπος.

Τι κι αν βάλθηκαν τα «τσιράκια» του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού - «άξιος ο μισθός τους» - να περάσουν τη μοιρολατρία και την υποταγή για να δυσκολέψουν την πάλη και ν' αλαργέψουν το δρόμο προς την ταξική νίκη. «Θα τους πάρει και θα τους σηκώσει».

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ας πάρουμε το ζήτημα των πολεμικών απειλών κατά του Ιράν. Φοβερίζουν, αλλά το σκέφτονται. Πρώτον, γιατί έχουν κι άλλα πολεμικά μέτωπα ανοιχτά και, δεύτερον, επειδή ξέρουν ότι το Ιράν δεν είναι Αφγανιστάν, ούτε Ιράκ και μια στρατιωτική επέμβαση εναντίον του μπορεί να τους δημιουργήσει μεγάλους στρατιωτικούς και άλλους μπελάδες. Γι' αυτό και κάνουν ό,τι περνάει από το χέρι τους για να συμπαρασύρουν στον πόλεμο όλους τους συμμάχους και να βρουν όσο το δυνατόν περισσότερους «προθύμους».

Αλλά και στο ενεργειακό πρόβλημα δεν έχουν πολλές επιλογές. Θεωρούν ότι μπορούν να ενεργούν σαν «άρπαγες» του πλούτου των άλλων, αλλά καταλαβαίνουν πως δεν είναι σε θέση να τα πάρουν όλα κι όποτε θέλουν. Οι ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις γι' αυτό το ζήτημα οξύνονται, ενώ δυνάμεις, όπως η Κίνα, δεν είναι διατεθειμένες να «μείνουν στην μπάντα».

Και, βεβαίως, μπορεί να βαυκαλίζονται ότι έχουν την ισχύ να επιβάλουν την υποταγή των λαών, αλλά υπολογίζουν πολύ και φοβούνται αφάνταστα τις λαϊκές αντιστάσεις στην ιμπεριαλιστική πολιτική, που πληθαίνουν και δυναμώνουν σ 'όλο τον κόσμο. Ο ιμπεριαλισμός φαίνεται πανίσχυρος, αλλά δεν είναι ανίκητος. Αρκεί οι λαοί να συνειδητοποιήσουν τη δύναμή τους και, παραμερίζοντας τις φιλοϊμπεριαλιστικές κυβερνήσεις τους, να ορθώσουν το ανάστημά τους. Κι αυτό θα γίνει, αργά ή γρήγορα....

Το πρόσφατο αεροπορικό ατύχημα, με την πτώση αεροφωτογραφικού αεροσκάφους λίγο έξω από τη Λάρισα, ευτυχώς δεν είχε ανθρώπινα θύματα, καθώς οι δυο πιλότοι σώθηκαν, ενώ τυχεροί στάθηκαν και οι αγρότες κοντά στους οποίους διασκορπίστηκαν τα συντρίμμια του αεροσκάφους. Το ατύχημα, όμως, έφερε στο νου των Λαρισαίων μια άλλη συντριβή στρατιωτικού αεροπλάνου, το Σεπτέμβρη του 1982, μέσα στην πόλη, που είχε ως αποτέλεσμα τον τραυματισμό 14 ατόμων, το ένα από τα οποία έχασε τη ζωή του, μετά από λίγο.

Κι επανέφερε το αίτημα για απομάκρυνση του στρατιωτικού αεροδρομίου, ή αλλαγή του προσανατολισμού απογείωσης - προσγείωσης των αεροσκαφών, ώστε να μην περνούν πάνω από την πόλη, δημιουργώντας μεγάλο πρόβλημα ηχορύπανσης και ατμοσφαιρικής ρύπανσης, αλλά και κινδύνους για τη ζωή των κατοίκων, από ατυχήματα.

Πλην, όμως, το αίτημα απευθύνεται «σε ώτα μη ακουόντων». Οι κυβερνώντες και οι αρμόδιες τοπικές αρχές - δήμος και νομαρχία - αδιαφορούν, όπως αδιαφορούν και για το άλλο μεγάλο πρόβλημα της Λάρισας, που είναι η διέλευση των σιδηροδρομικών γραμμών από το κέντρο της πόλης, η οποία, εκτός των άλλων, ευθύνεται και για τα απανωτά σιδηροδρομικά δυστυχήματα.

Οι Λαρισαίοι έχουν την ευκαιρία να τιμωρήσουν αυτούς που δεν ενδιαφέρονται για την υγεία και τη ζωή τους, «μαυρίζοντας» στις ερχόμενες τοπικές εκλογές τους συνδυασμούς που στηρίζονται από τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ και ενισχύοντας τα ριζοσπαστικά ψηφοδέλτια.

Στον αστερισμό της ψηφιακής τηλεόρασης μπήκε η ΕΡΤ και, όπως μας πληροφόρησαν, νοίκιασε για τις ανάγκες της δύο ψηφιακά βίντεο με ενοίκιο 500 ευρώ τη μέρα. Αυτό, όταν η αγορά ενός ψηφιακού βίντεο δεν κοστίζει πάνω από 30.000 - 35.000 ευρώ, με χρόνο λειτουργίας πάνω από πέντε χρόνια. Θα είμαστε πολύ έξω από την πραγματικότητα αν πούμε πως μας μυρίζει σκάνδαλο; Τι λέτε, κύριοι υπεύθυνοι της κυβέρνησης;

Υπάρχει όμως και κάτι άλλο. Εξήντα εκατομμύρια ευρώ(!) δαπανήθηκαν στη δημόσια τηλεόραση τα τελευταία έξι χρόνια σε δύο αναπτυξιακά προγράμματα τα οποία - από την πολλή ...ανάπτυξη - άφησαν την ΕΡΤ χωρίς βασικά παραγωγικά μέσα (κάμερες σε στούντιο, κονσόλες ήχου, βίντεο μοντάζ, μόνιτορ εικόνας και ήχου κλπ.). Μαθαίνουμε, λοιπόν, πως ο υπεύθυνος αυτών των αναπτυξιακών προγραμμάτων, προς επιβράβευση, προφανώς, των υπηρεσιών του, προωθείται για διευθυντής της ψηφιακής τηλεόρασης. Τι λέτε και επ' αυτού κ. Ρουσόπουλε;

Γρηγοριάδης Κώστας

Αντε βρε, Πρωτομαγιά είχαμε, όχι Πρωταπριλιά...